■ ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017 · ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 379 www.edromos.gr € 2,00

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΜανώλης ΓλέζοςΘα σκάψουμε τον δρόμο που θα διαβούμεΣΕΛΙΔΕΣ 2-3

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞEIΣΠαναγιώτης ΔόικοςΗ φιλοσοφική σκέψη του Μίκη Θεοδωράκη στο ΑΠΘΣΕΛΙΔΕΣ 12-13

Βάσκο Γκαργκάλοσκιτσογράφος & συνεργάτης του ΔρόμουΔεν μπορώ να είμαι πολιτικά ορθόςΣΕΛΙΔΕΣ 16-17

Ζάρα Βάγκενκνεχτ στέλεχος της Die LinkeΗ κοινωνική δικαιοσύνη είναι αποφασιστικής σημασίαςΣΕΛΙΔΕΣ 20-21

Ελισάβετ Χρονοπούλου Η ήττα είναι η εξοικείωση με το αποτρόπαιοΣΕΛΙΔΑ 27

Υπερπλεόνασμαεμπαιγμού

Παραδίδουν τη χώρα στις ΗΠΑ, ρημάζουν το δημόσιο πλούτο, ισοπεδώνουν την κοινωνία και παριστάνουν τους ευαίσθητους

με μερίσματα κοροϊδίας και συσσίτια

Κρίσιμες ώρες στην ΚαταλονίαΤο κοινοβούλιο κήρυξε την ανεξαρτησία

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ

ΣΕΛΙΔΕΣ 5 & 8-10

Οι ΗΠΑ και Ε.Ε. στο πλευρό του Ραχόι και του βασιλιά Φιλίππου στηρίζουν την εφαρμογή του νόμου φρανκικής έμπνευσης που καταλύει τις εκλεγμένες αρχές

και την αυτονομία της Καταλονίας ΣΕΛΙΔΑ 15

Κρίσιμες ώρες στην ΚαταλονίαΤο κοινοβούλιο κήρυξε την ανεξαρτησία

Σκίτσ

ο το

υ Γι

άννη

Αντ

ωνό

πουλ

ου (J

ohn

Ant

óno)

για

τον

Δρό

μο

2 ■ δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

“ΣΑΒΒΑΤΟ 28 OΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017

το θέμα της εβδομάδας

Μ ε ιδιαίτερη συγκίνηση πήρα την πρόσκληση για να βα-δίσουμε μαζί τα χνάρια του δρόμου της Αριστεράς και να προ-σπαθήσουμε, να επιχειρήσουμε να δούμε πού οδηγεί αυτός ο δρόμος. Το μεγάλο ερώτημα για όλους μας, και για τους Έλληνες και για όλο τον κόσμο, είναι «Ποιος είναι ο δρό-μος της Αριστεράς»;. Θα ενωθούμε όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς που πιστεύουμε στην Αριστερά, στην πρόοδο; Αυτό έγινε και απότυχε. Όλοι μαζευτήκαμε στον ΣΥΡΙΖΑ και απότυχε. Άρα κάτι άλλο λείπει. Μή-

πως λείπουν οι αρχές; Δηλαδή, μας εμπιστεύεται ο κόσμος, ερχόμαστε στην εξουσία, για να εφαρμόσουμε τι; Με ποιο σκοπό; Να αντιμετωπί-σουμε μονάχα την κρίση με απαλλαγή από τα δάνεια; Αυτό είναι μόνο; Σήμερα πάρα πολλά κόμματα της Αριστεράς είναι εναντίον των δανεί-ων. Το ΚΚΕ, η ΚΟΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΛΑΕ κοκ. Εάν ενωθούν όλα με αυτήν την πολιτική εναντίον των δανείων θα λύσουμε το πρόβλημα; Το θέτω σε όλους σας ως ερώτημα. Θα λυθεί το πρόβλημα; Κατά τη δική μου γνώμη όχι. Μήπως η ενότητα θα βοηθήσει,

των δυνάμεων αυτών; Κατά τη δική μου γνώμη ούτε αυτή. Τι είναι τότε αυτό που κατά τη γνώμη μου – δεν είναι υποχρεωτικό να το αποδεχτείτε, θέλω να το αντικρούσετε αυτό που λέω, θα το πω παρακάτω. Σκεφτείτε στο μεταξύ πώς θα αντικρούσετε την άποψή μου αυτή.Ας μου επιτραπεί εδώ να πω κάτι που συνάντησα πολλές φορές τώρα που ήμουνα στις Βρυξέλλες ευρω-βουλευτής. Ερχόντουσαν πολλοί νέοι άνθρωποι να με δουν, να δουν αυτόν τον γέροντα που ακούγανε ότι υπάρχει στη Βουλή, τι διάολο

είναι; Και πιάναμε τη συζήτηση. Τελικά, μου λέγανε ότι εκείνο που τους απασχολεί είναι να μην απο-φασίζει άλλος γι’ αυτούς. Απάντη-ση δική μου: Δηλαδή μόνο αυτό σ’ απασχολεί; Να αποφασίζει άλλος για σένα; Εάν δεν συμπληρώσεις ότι όχι μονάχα δεν θέλω να αποφασίζει άλλος για μένα, αλλά θέλω και να συμμετέχω στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, τότε δεν κάνεις τίποτα. Συμφωνήσανε μαζί μου.Το πρόβλημα δεν είναι να έρθουμε εμείς στην εξουσία, αλλά να φέρουμε τον λαό στην εξουσία. Εμείς μπο-

Δεν υπάρχει έτοιμος δρόμος για την αριστερά...Πρέπει να σκάψουμε για να τον ανοίξουμε!

Είμαστε σε ένα σταυροδρό-μι, θα πάμε αριστερά, δε-ξιά, ίσα... Όχι, δεν είμαστε μπροστά σε κανένα σταυ-ροδρόμι. Θα σκάψουμε τον δρόμο που θα διαβούμε, αυτή είναι η διαφορά. Θα σκάψουμε τον δρόμο. Δεν έχουμε έτοιμο δρόμο, δεν θα κάνουμε επιλογή ανά-μεσα σε δρόμους. Εμείς θα φτιάξουμε τον δρόμο που θα διαβούμε για να –το έχω πει, το ξαναλέω– να φέρου-με τον λαό στην εξουσίαΘέλουμε να δώσουμε σε όλους ζωή, θέλουμε να μην υποτάσσουμε κανέναν άνθρωπο σε καμιά αντί-ληψη, πουθενά. Θέλουμε τον συνάδελφό μας, τον συνάνθρωπό μας να είναι δίπλα μας στον αγώνα για την ανθρωποποίηση του ανθρώπου. Ο δρόμος της Αριστεράς είναι δύσκολος, δεν είναι εύκολος, αλλά εδώ σας θέλω. Τα εύκολα είναι για άλλους, για εμάς είναι τα δύσκολα...

Η ομιλία του Μανώλη Γλέζου στο Resistance Festival 2017Ο Μανώλης Γλέζος αποτελεί ένα σύμβολο του ελληνικού λαού. Ένα σύμβολο αντίστασης

όχι μονάχα απέναντι στους Γερμανούς κατακτητές το ‘40, αλλά και απέναντι στη σύγχρονη

Ευρωκρατία και την ολιγαρχία. Το μεσημέρι του Σαββάτου, στις 30 Σεπτεμβρίου, συμμετείχε

στο Resistance Festival 2017. Μίλησε σε ένα σεμινάριο για την κατάσταση στην Ελλάδα

από το 2015 μέχρι σήμερα, παρουσία όλων των ξένων αντιπροσωπιών και πολλών ελλήνων.

Αποσπάσματα από την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ομιλία του δημοσιεύουμε σήμερα, 77

χρόνια από την απόφαση του λαού μας να αγωνιστεί ενάντια στο ναζιφασισμό.

Το Υπ. Παιδείας αποφάσισε φέτος να μην πραγματοποιήσει τον καθιερωμένο εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου, διότι, λέει, έχει πένθος (υπονοώντας την πρόσφατη απώλεια του τ. Γ.Γ. Γιάννη Πανδή). Πιο κωμική –και ταυτόχρονα τραγική– δικαιολογία δεν θα μπορούσε να βρει ο Υπουργός. Διότι η απόφαση αυτή δεν έχει βέβαια να κάνει με καμιά «συναισθηματική φόρτιση» όπως αφελώς

φαντάζεται ο Σύλλογος Εργαζομένων του Υπουργείου στη σχετική ανακοί-νωσή του. Είναι ένα πολύ ψύχραιμο και κυνικά υπολογισμένο βήμα στην πορεία υποβάθμισης του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου, με απώτερο στόχο την αντικατάστασή του από τον εορτασμό της 12ης Οκτωβρίου: της ημέρας που οι Γερμανοί αποχώρησαν από την Αθήνα.Είναι κάποια χρόνια τώρα που το Υπουρ-

γείο Παιδείας προσπαθεί να καθιερώσει την 12η Οκτωβρίου σαν ημέρα εκδηλώσε-ων, συζητήσεων, προβολών κ.λπ. σε όλα τα σχολεία της χώρας. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ξεκινώντας από το 2015, μια ευρεία σύμπραξη οργανισμών, αποτελούμενη από πέντε σημαίνοντες φορείς (τον Δήμο Αθηναίων, την Περιφέρεια Αττικής, το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, τα

Γενικά Αρχεία του Κράτους και την ΕΡΤ) και συνεπικουρούμενη από πάμπολλους άλλους, οργανώνει σειρά εκδηλώσεων για τον εορτασμό της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς. Αν και οι εκδηλώσεις αυτές δεν εμφανίζονται υποχρεωτικά σαν ανταγωνιστικές προς την 28η, εντούτοις εκτείνονται καθ’ όλο τον μήνα Οκτώβριο και τις αρχές Νοεμ-βρίου, υπερκαλύπτοντας με τον τρόπο αυτό τον εορτασμό της 28ης. Η λογική τους είναι ξεκάθαρη. Οι εορτές αυτές «επανατοποθετούν, κατά κάποιον τρόπο, μια επετειακή κανονικότητα». «Ο οργα-νωμένος και τεκμηριωμένος εορτασμός ... αναιρεί μια ανωμαλία. Να γιορτάζεται, δηλαδή, η έναρξη του πολέμου, που οδήγησε στην κατοχή της χώρας, κι όχι

28η ΟκτωβρίουΑι ημέτεραι δυνάμεις έχουν πάψει να αμύνονται του πατρίου εδάφους■ του Βασίλη Ξυδιά

δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ■ 3ΣΑΒΒΑΤΟ 28 OΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017

το θέμα της εβδομάδας

Οι διαφημιζόμενες από το επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου (Καρτερός, Κυρίτσης, Καρανίκας, τα τρία «Κ») διεθνείς επιτυχίες της κυβέρνησης συνήθως αναφέρουν πως πολλοί ηγέτες επισκέφθηκαν την χώρα, πως ο Τραμπ και οι ΗΠΑ είναι στο πλευρό μας μετά το ταξίδι του Τσίπρα, πως η Λαγκάρντ και ο Τόμσεν στάζουν μέλι για τον Αλέξη, και φυσικά η Μέρκελ είναι σχεδόν στενή συνεργάτης του πρω-θυπουργού. Μαγική εικόνα για τον «πυλώνα σταθερότητας» στην περιοχή, όπως μαγική εικόνα για τους ιθαγενείς της χώρας είναι η ανάκαμψη και το success story της οικονομί-ας ενώ η κοινωνά βυθίζεται σε χρέη και απόγνωση. Ξεχνούν όμως να αναφέρουν ένα άλλο αναγνωρισμένο από όλους επί-τευγμα της κυβέρνησης Τσίπρα. Το λένε όλα τα ΜΜΕ. Μια ελληνική λέξη επιδεικνύεται και επιβάλλεται στο διεθνές πο-λιτικό λεξιλόγιο. Άλλη μια μεγάλη προσφορά της αριστερού-τσικης κυβέρνησης Τσίπρα. Η λέξη Kolotumba (προφέρεται κωλοτούμπα)! Τα come back, fake news, blame game και άλλες αγγλικούρες (αμερικανούρες) που τόσο χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός δεν είναι τίποτα μπροστά στην διάδοση της Kolotumba.Η λέξη χρησιμοποιήθηκε χθες και για τις υπα-ναχωρήσεις του Καταλανού πρωθυπουργού απέναντι στου εκβιασμούς του Ραχόι, ο οποίος τελικά όμως κάτω από τη λαϊκή κατακραυγή απέφυγε την κωλοτούμπα αλλά και τον εξευτελισμό. Διότι ο σκληρός πυρήνας της αντίδρασης θέλει πάντα εξευτελιζόμενο όποιον προσέρχεται στις γραμμές της αφού έχει πει μεγάλα λόγια και έχει σκίσει τα μνημόνια στα λόγια. Θα τον συγχαίρει για το θάρρος του αλλά θα υπενθυ-μίζει την αρετή του ως Kolotumba.Έτσι η χώρα μας σαν πειραματόζωο έχει προσφέρει δύο λέξεις στην σύγχρονη πολιτική γλώσσα. Το pasokofication (πώς ένα κόμμα σοσιαλιστικό σχεδόν διαλύεται και μετατρέ-πεται σε κόμμα του 4% εφαρμόζοντας μια νεοφιλελεύθερη πολιτική) και το Kolotumba (ριζική αλλαγή, στροφή πολιτι-κής απέναντι σε προηγούμενες διακηρύξεις).Αυτές οι δύο ελληνικές «αρετές» δείχνουν μια μεγάλη χρεοκοπία ιδεολογική και πολιτική του πολιτικού κόσμου της χώρας. Δείχνουν επίσης πως διαρκής στόχος είναι η καθυπόταξη του φρονήματος του λαού κι ο διασυρμός των ηγεσιών που ξεμύτισαν ή προσπάθησαν να εκφράσουν μια άλλη πορεία ή ακόμα σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν την λαϊκή ώθηση για την ανέλιξή τους. Η γραμμή του «εξτρεμι-στικού κέντρου» της παγκοσμιοποίησης είναι η ευθυγράμ-μιση όλων προς τις αρχές και τους διακηρυγμένους στόχους των «λίντερ» της παγκοσμιοποίησης. Η πολιτική πρέπει να υποβαθμιστεί σε μικροπολιτική εσωτερικής κατανάλωσης για την δημιουργίας της «ψευδαίσθησης συμμετοχής» στην μεταδημοκρατία.Η Kolotumba τίθεται στην υπηρεσία εμπέδωσης της ΤΙΝΑ («Δεν υπάρχει εναλλακτική»). Κάθε προσπάθεια διάνοιξης ενός δρόμου, κάθε προσπάθεια για μια καλύτερη κοινωνία, για ελευθερία, ανεξαρτησία, δημοκρατία, κυριαρχία είναι μάταιη. Η ΤΙΝΑ επιβάλλεται με τελεσίγραφα, με στραγγαλι-σμούς οικονομιών, με εμπάργκο κάθε είδους, με πολέμους. Και μόνο η κινητοποίηση τέτοιων μέσων δείχνει πως στον «σκληρό πυρήνα» του συστήματος δεν υπάρχει ψευδαίσθηση για τον κίνδυνο που διατρέχουν και για την «φοβερή» λαϊκή υποστήριξη που διαθέτουν. Τι θα γίνει όμως όταν οι Kolotumba παντός είδους θα κατα-στούν αναποτελεσματικοί;

editorial

Kolotumba

ρούμε να είμαστε μονάχα εγγυητές. Εγγυητής ότι εάν μας εμπιστευτεί ο κόσμος, δεν θα κάνουμε τίποτε άλλο παρά να φέρουμε τον λαό στην εξουσία.

Ο ελληνικός λαός στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμοΑγαπητοί φίλοι, όλοι σας γνωρίζετε την συμμετοχή της Ελλάδας στον 2 Πα-γκόσμιο Πόλεμο και τη συνεισφορά της. Θέλω όμως να σας δώσω ορισμένα στοιχεία για να τα χρησιμοποιήσετε. Ο ελληνικός λαός αντιστάθηκε απέναντι στην εισβολή των ξένων 217 μέρες, ο επόμενος που έχει μεγάλο ποσοστό

είναι η Νορβηγία για 60 ημέρες, άλλοι 30 μέρες, άλλοι 20 και άλλοι αυθη-μερόν. (...)Η Ελλάδα ματαίωσε όλα τα σχέδια του Χίτλερ, ο ελληνικός λαός έθεσε στο περιθώριο –δεν μπόρεσε πια να την αξιοποιήσει– την περίφημη μεραρχία αλεξιπτωτιστών του Χίτλερ. Λένε οι στρατιωτικοί ότι κατάφερε η Ελλάδα να θέσει σε εφαρμογή τον «στρατηγό χειμώνα» σε βάρος του γερμανικού στρατού που πήγε να πολεμήσει με καλοκαιρινά ρούχα στην Ρωσία. Οι σύμμαχοι, πιο πολύ κι από την Γερ-μανία, έχουν αναγνωρίσει αυτή την

προσφορά του ελληνικού λαού; Αυτό και μόνο ρωτάω, έχουν αναγνωρίσει αυτή την προσφορά της Ελλάδας; Άλλο που δεν το έχουν ζητήσει οι ελληνικές κυβερνήσεις...

Τιμή σε αυτούς που έφυγανΘέλω να σας θέσω το πρόβλημά μου, ποιο είναι. Σαν άνθρωπος τι είναι το πρόβλημά μου; Ότι πεθαίνουνε οι σύ-ντροφοί μου κι εγώ μένω ζωντανός. Τι σημαίνει αυτό για μένα; Κάτι που θέλω να σας το κοινοποιήσω. Πριν από κάθε μάχη μαζευόμασταν και μιλάγαμε και για τα ανθρώπινα. «Αν εμένα με βρει το βόλι κι εσύ ζήσεις, μην με ξεχάσεις. Όταν θα περπατάς στην θάλασσα και θα ακούς τον παφλασμό των κυμά-των, θα τον ακούς και για μένα. Κι όταν θα πας στο δάσος να κάνεις ένα περίπατο και ακούς το θρόισμα των φύλλων, θα το ακούς και για μένα. Κι όταν χορεύεις, θα χορεύεις και για μένα. Κι όταν πίνεις κρασί, θα πίνεις και για μένα. Κι όταν λες καλημέρα στον κόσμο, θα το λες και για μένα.» Όλοι αυτοί ζουν μέσα μου, όλοι αυ-τοί μου μιλάνε κι έχω υποχρέωση να ανταποκριθώ στα σχέδιά τους, στις απόψεις τους, στα όνειρά τους. Θα με ρωτήσει κάποιος «δε νιώθεις καμία ευχαρίστηση γι’ αυτό που κάνεις σε όλη αυτή τη διαδρομή;». Θα σας πω κάτι που δεν θα το φανταζόσασταν ποτέ. Έρχονται οι βασανιστές μου, αυτοί που με βασάνισαν με τα ίδια τους τα χέρια, αυτοί που με βασάνισαν με εντολές και μου ζητάνε συγγνώμη. Μην ξεχνάτε, δεν ζούμε για να εκδικηθούμε τίποτα! Δεν ζούμε για να πάρουμε κεφάλια. Δεν ζούμε για τον θάνατο, ζούμε για τη ζωή.

η απελευθέρωση.» (Τάκης Κατσιμάρδος, Η εθνική επέτειος που καθυστέρησε 71 χρό-νια για να πάρει τη θέση της στην ιστορία, fractalart.gr, 14/10/2015). Ποιοι και πότε λανσάρανε την ιδέα; Κάνο-ντας μια πρόχειρη έρευνα έχω μείνει με την εντύπωση πως η ιστορία μάλλον άνοιξε το 2011 με μια συζήτηση που είχε αυτό ακριβώς το θέμα («Γιατί γιορτάζουμε την είσοδο της χώρας στον πόλεμο και όχι τη λήξη του»), και η οποία διοργανώθηκε στις 11 Μαΐου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση με συμμετοχή τριών ιστορικών: Αντώνη Λάσκου, Χάγκεν Φλάισερ (Παν/μιο Αθηνών) και Χριστίνας Κουλούρη (Πάντειο). Όμως η προσεκτική παρακολούθηση των τριών ομιλιών (που υπάρχουν αναρτημένες στο διαδίκτυο) δείχνει ότι τουλάχιστον οι δύο

από τους τρεις εισηγητές: οπωσδήποτε η Χρ. Κουλούρη, αλλά και ο ίδιος ο Αντ. Λάσκος, μάλλον υπερασπίστηκαν τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου. Εντούτοις, λίγους μήνες μετά, τον Οκτώβριο 2011, το TVXS επανήλθε στο θέμα με μια συνέντευξη της ιστορικού Τασούλας Βερβενιώτη, τούτη τη φορά με μια ξεκάθαρη τοποθέτηση που φαινόταν ήδη από τον τίτλο («Είμαστε η μοναδική χώρα που δεν γιορτάζει την απελευθέρωση της»). Ακολούθησαν πολλά δημοσιεύματα, σχόλια κ.λπ., και η άποψη αυτή άρχισε σιγά-σιγά να διαδίδεται σε πάσης φύσεως ιδεολογικούς και πολιτικούς χώρους.Δεν ξέρω ποιοι είναι οι πραγματικοί στόχοι όλης αυτής της επιχείρησης. Βέβαιο πάντως είναι πως οι επικριτές της 28ης Οκτωβρίου δεν αντιλαμβάνονται κάτι ουσιώδες. Ότι οι

Έλληνες, όπως και οι Σέρβοι, οι Ιρλανδοί και πολλοί άλλοι λαοί, γιορτάζουν την έναρξη και όχι το νικηφόρο τέλος ενός αγώνα, δι-ότι στο δικό τους ηθικοπνευματικό πλαίσιο το ιστορικό αποτέλεσμα (ήττα ή νίκη) έχει σχετική αξία, ενώ αυτό που έχει απόλυτη ηθική αξία είναι η αγωνιστική στάση· πολύ περισσότερο όταν γίνεται σε αντίθεση προς τα ρεαλιστικά δεδομένα ισχύος. Δεν αντι-λαμβάνονται τη διαφορά μεταξύ ήττας και θυσίας· και της θυσίας σαν προϋπόθεση και προεόρτιο της τελικής και ουσιαστικής νίκης. Ενώ οι Έλληνες, που τα αντιλαμβανόμαστε αυτά διότι έχουμε τη λειτουργική εμπειρία της Αναστάσεως, γιορτάζουμε –και πάντα θα γιορτάζουμε– την 28η Οκτωβρίου, όπως γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου και τη 17η Νοέμβρη.

4 ■ δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 28 OΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017

της ΑριστεράςΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑΠΟΛΙΤΙΚΗΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

Ησαΐα Σαλώνων 4-6, 114 75 ΑθήναΤηλ.: 210 3468282 - 210 3837191Φαξ: 210 3837191Ε-mail: info@edromos.grwww.edromos.gr

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ: Τάσος Βαρούνης, Στέλιος Ελληνιάδης, Σωκράτης Μαντζουράνης, Σταμάτης Μαυροειδής, Δημήτρης Μόνος, Ρούλα Μουτσέλου, Βασίλης Ξυδιάς, Σπύρος Παναγιώτου, Γιώργος Παπαϊωάννου, Σοφία Παπασπυρίδωνος, Ερρίκος Φινάλης

ΤΑΚΤΙΚΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ:Κώστας Ανδριανόπουλος, Λουκάς Αξελός, Απόστολος

Αποστολόπουλος, Γεωργιάδης Νίκος, Παύλος Δερμενάκης, Μάριος Διονέλλης, Χριστίνα Βαλεντίνα Θάνου, Στέργιος Θεοδωρίδης, Γιώργος Θεοδωρόπουλος, Iφιγένεια Καλαντζή, Γιάννης Κιμπουρόπουλος, Κώστας Λιβιεράτος, Γιώργος Λιερός, Μαρία Μάρκου, Μανόλης Μούστος, Ευτύχης Μπιτσάκης, Μύρωνας Ξυδάκης, Δημήτρης Ουλής, Γιώργος Πατέλης, Χρήστος Πραμαντιώτης, Γιάννης

Ραχιώτης, Σωτήρης Ρούσσος, Τριαντάφυλλος Σερμέτης, Κώστας Στοφόρος, Φώτης Τερζάκης, Γιώργος Τζαφέρης, Αντώνης Ανδρουλιδάκης

ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Λόλα Σκαλτσά

ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ: Κάρλο Φορμέντι (Ιταλία), Κατού Αρκονάδα (Βολιβία), Σάλεμ Μπεν Γιαχία (Τυνησία), Χάλεντ Μπαρακάτ

(Παλαιστίνη), Μάρκο Σαντοπάντρε (Ιταλία), Μουμία Αμπού Τζαμάλ (ΗΠΑ), Χοσέ Μαρία Σισόν (ILPS), Ρικάρντο Φιέρο (Αργεντινή)

ΣΚΙΤΣΑ: Βαγγέλης Παπαβασιλείου, Πέτρος Ζερβός, John Antόno (Γιάννης Αντωνόπουλος), Latuff, Vasco Gargalo

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ: Δημήτρης Αρβανίτης

ΥΠΕΥΘ. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: Νίκος ΜάλλιαρηςΤηλ.: 6945804299Ε-mail: malliaris@edromos.gr

Τάνια ΜήτσιουΤηλ.: 6976864058

ΕΚΤΥΠΩΣΗ:NewspressholdΓ. Τασσιόπουλος – Κ. Μπάρλας Ο.Ε.Τηλ. 210 6620788-734

ατζέντα 28.10-03.11.2017agenda@edromos.gr

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ: ΕΝΟΤΗΤΑ αστική μη κερδοσκοπική εταιρία

ΕΚΔΟΤHΣ: Ρούντι Ρινάλντι

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: Μιχάλης Σιάχος

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ:Νίκος Ταυρής

■ Κυριακή 29/10ΑθήναΣτο πλαίσιο των εκδηλώσεων «12 Οκτω-βρίου 1944. Η Αθήνα Ελεύθερη», στις 11 το πρωί, με αφετηρία την είσοδο του ναού της Αγίας Τριάδας στον Πειραιά, η ιστορικός Ευαγγελία Μπαφούνη ακο-λουθεί τα ίχνη του Βομβαρδισμού του Πειραιά στις 11 Ιανουαρίου 1944, από τα συμμαχικά αεροπλάνα.

■ Κυριακή 29/10ΑθήναΤο 12ο Παζάρι Χωρίς Μεσάζοντες Αμπε-λοκήπων οργανώνουν ο Πολιτιστικός Σύλλογος Άνω Αμπελοκήπων και το Δίκτυο Αλληλεγγύης και Αντίστασης 7ου Διαμερίσματος. 09:00-14:00 στο

Μετρό Πανόρμου.

■ Κυριακή 29/10Αθήνα«Το Φάντασμα της Ελευθερίας» (Λουίς Μπουνιουέλ, 1974, διάρκεια 104΄) προ-βάλλει το CineNosotros. Θεμιστοκλέους 66 στα Εξάρχεια, ώρα 22:00.

■ Κυριακή 29 ΟκτωβρίουΜοσχάτοΗ Κινηματογραφική Λέσχη της Κίνησης Πολιτών Μοσχάτου «Μεσοποταμία» προβάλλει την ταινία «Να ζει κανείς ή να μη ζει». Στις 19:45 στο Σπίτι της Μεσοποταμίας, Πλάτωνος 13. Η Κίνηση καλεί όποιον έχει διάθεση, να στηρίζει το «Καλάθι Αλληλεγγύης» με τρόφιμα

μακράς διάρκειας και το Αλληλέγγυο Σχολείο με μαρκαδόρους πίνακα και τετράδια Α4.

■ Τρίτη 31/10ΑθήναΣε μια σειρά δέκα διαλέξεων με τη θε-ματική «Η επαγγελία της αδύνατης επανάστασης και ο ελληνικός δρό-μος», ο Γιώργος Καραμπελιάς –στηρι-ζόμενος στην παράθεση των ιστορικών στοιχείων και τη θεωρητική επεξεργα-σία των ιδεολογικών προταγμάτων που διατυπώθηκαν τους δύο τελευταίους αιώνες– θα προσπαθήσει να διερευ-νήσει τη δυνατότητα μιας πιθανής διεξόδου από το σημερινό αδιέξοδο, «το οποίο δεν είναι απλώς οικονομικό,

υλικό ή γεωπολιτικό, αλλά είναι πριν απ’ όλα οραματικό και ιδεολογικό». Οι διαλέξεις θα πραγματοποιούνται κάθε τρεις εβδομάδες εκτός από τις περιόδους των εορτών, αρχίζοντας από τις 31 Οκτωβρίου και τελειώνοντας τον Μάιο του 2018. Θα έχουν διάρκεια δύο ωρών, με ικανό χρόνο για συζήτηση. Η πρώτη διάλεξη την Τρίτη 31 Οκτω-βρίου: «Η ελληνική επαναστατική παράδοση ως σύνθεση εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης». Στις 19:00 στον χώρο πολιτικής και πολιτισμού «Ρήγας Βελεστινλής», Ξενοφώντος 4, Σύνταγμα.

■ Πέμπτη 2/11ΑθήναΣύσκεψη για την οργάνωση της δράσης των εργαζομένων ενάντια στο αίσχος της απλήρωτης εργασίας οργανώνει ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου - Ψηφιακών Μέσων Αττικής. Στις 18:00, στα γραφεία του Συλλόγου, Λόντου 6 και Μεσολογγίου, 2ος όροφος.

■ Πέμπτη 2/11ΘεσσαλονίκηΜε αφορμή την εκδίκαση ανακοπής της αγοράς των μηχανημάτων από τους πρώην εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ., το σωματείο εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ. καλεί σε συγκέντρωση στα δικαστήρια, ώρα 09:00.

4Eκδηλώσεις

4 Παρασκευή 3 Νοεμβρίου, Θεσσαλονίκη. Κουζίνα οικονομικής ενίσχυσης

4 Από Δευτέρα 30 Οκτωβρίου, εβδομάδα προσφορών από τις Εκ-δόσεις των Συναδέλφων

4 Σάββατο 4 Νοεμβρίου, Θεσσαλονίκη. Σπάζοντας τις αλυσίδες του DNA

4 Κυριακή 29 Οκτωβρίου, Γαλάτσι. Στον δρόμο

του γαλαξία

4 Κυριακή 29 Οκτωβρίου, Αθήνα. Περίπα-τος στα ιστορικά μνημεία της Πλάκας

Γλέντι και Κουζίνα οικονομι-κής ενίσχυσης της Επιτροπής Αγώνα Θεσσαλονίκης Ενάντια στην Εξόρυξη Χρυσού. Οι Άγγελοι του Τσιτσάνη θα μας κρατήσουν συντροφιά με το μουσικό τους πρόγραμμα. Στο Στέκι του Δρόμου, Ιουστινιανού 11 & Βενιζέλου, 2ος όροφος, από τις 19:00 και μετά.

Από τη Δευτέρα 30 Οκτω-βρίου έως και το Σάββατο 4 Νοεμβρίου, οι Εκδόσεις των Συναδέλφων προσφέρουν στο βιβλιοπωλείο τους (Καλ-λιδρομίου 30, Εξάρχεια) όλες τις εκδόσεις τους σε εξαιρε-τικές τιμές! Καθημερινά από τις 10 το πρωί έως τις 8:30 το βράδυ και το Σάββατο από τις 10 το πρωί έως τις 3:00 το μεσημέρι.

Εκδήλωση-συζήτηση οργανώνει η Επιτροπή Αγώνα Θεσσαλονίκης Ενάντια στην Εξόρυξη Χρυσού. Θέμα, «Σπάζοντας τις αλυσίδες του DNA. Το γενετικό υλικό, όπλο των διωκτικών αρχών. Η υπόθεση των Σκουριών». Ομιλητές θα είναι ο Γιώργος Κυρίτσης, δικηγόρος των διωκόμενων των Σκουριών, και ο Κώστας Παπαδάκης, δικηγόρους του Τάσου Θεοφίλου. Στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, Αριστοτέ-λους 32, ώρα 18:30.

Την ταινία «Στον δρόμο του γαλαξία» (κοινωνική,

2016, διάρκεια 125΄, σενάριο-σκηνοθεσία Εμίρ Κουστουρίτσα)

προβάλλει το Σινέ Αμπάριζα. Μια ιστορία καταιγιστικής

δράσης με έντονες εναλλαγές σε συναισθήματα, περιγράφει το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής,

τη βαρβαρότητα της εξουσίας. Μια βαθιά αντιπολεμική ταινία,

χωρίς όμως αυταπάτες. Ώρα 20:30, Λυσίου και

Γαλακηδών.

Η Εναλλακτική Δράση οργανώνει περίπατο στα σοκάκια της Πλάκας με περιήγηση στα ιστορικά της μνημεία. Από τα Αναφιώτικα, ένα κομμάτι των Κυκλάδων προ-σαρμοσμένο τέλεια στις ρίζες του βράχου της Ακρό-πολης, και το πρώτο Πανεπιστήμιο της Αθήνας στην οδό Θόλου, μέχρι το χορηγικό μνημείο του Λυσικράτους και τις ενδιαφέρουσες βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες της περιοχής. Ο περίπατος θα λήξει με επί-σκεψη στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης στην οδό Πανός, όπου στεγάζεται η έκθεση «Άνθρωποι και Εργαλεία» η οποία «επιχειρεί να φωτίσει όψεις της εργασίας των ανθρώπων που ζούσαν και δούλευαν με όρους μιας άλλης πραγματικότητας πολύ κοντινής, αλλά και πολύ μακρινής από τη δική μας». Την ιστορική αφήγηση στη διάρκεια του περίπατου θα κάνει ο ιστορικός Μάκης Σταύρου. Σημείο συνάντησης είναι το μετρό Ακρόπολης, στις 10:30 το πρωί. Πληρο-φορίες και δηλώσεις συμμετοχής, Νόρα Πολυδούρη: 6949.138298.

δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ■ 5ΣΑΒΒΑΤΟ 28 OΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017

πολιτική01

Ο πρωθυπουργός μιλώντας στην Βουλή για την αναβάθμιση των F16 ανέφερε τα φοβερά «απτά αποτελέσματα» του ταξιδιού στις ΗΠΑ. «Πρώτη φορά ακούσαμε τον πρόεδρο των ΗΠΑ να μιλά δημό-σια για την ανάγκη ελάφρυνσης του ελληνικού δημοσίου χρέους, απτό αποτέλεσμα η δήλωσή του ότι η ελ-ληνική οικονομία στέκεται στα πόδια της, απτό αποτέλεσμα ήταν η σύ-σταση ομάδας εργασίας μεταξύ των υπουργών μας για επενδύσεις στην Ελλάδα. Απτό αποτέλεσμα είναι η ανακοίνωση για κατασκευή σταθμού υγροποιημένου αερίου στην Αλεξαν-δρούπολη, ενώ είμαστε η δεύτερη χώρα στην Ευρώπη που ανοίγει τις πύλες της για εισαγωγή σχιστολιθικού αερίου. Απτό αποτέλεσμα είναι η αναγνώριση ότι η επόμενη ΔΕΘ, που τιμώμενη χώρα θα είναι οι ΗΠΑ, θα αποτελέσει σημείο καμπής για τις αμερικανικές επενδύσεις. Απτό αποτέλεσμα η αναγνώριση της Ελ-λάδας ως πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή. Τέλος, απτό αποτέλεσμα ήταν η διαβεβαίωση από πλευράς της διευθύντριας του ΔΝΤ ότι η Ελλάδα πέρασε τον κάβο». Το προς στιγμήν απτό είναι το κοντράτο (ύψους 2.4 δισ.) για την αναβάθμιση των F16 που ανακοίνωσε ο Τραμπ και η αναβάθμιση της Σούδας. Τα υπόλοιπα είναι στιγμιαία λόγια και φιλοφρονήσεις. Μάλλον εμείς βά-ζουμε το χέρι στην τσέπη κι όχι οι Αμερικανοί.Έρχεται όμως κι ένα άλλο εγχώριο «απτό»: Με τυμπανοκρουσίες, με πανηγυρισμούς η κυβέρνηση θα ξα-ναμοιράσει σε ευπαθείς ομάδες για δεύτερη φορά «κοινωνικό μέρισμα». Το ύψος του ποσού θα είναι περίπου 800 εκατομμύρια μέχρι 1 δισ. και θα δοθεί σε ένα εκατομμύριο πολίτες. Την στιγμή που η κυβέρνηση έχει δεσμεύσει την οικονομία με στάση πληρωμών προς τους συνταξιούχους εδώ και 3 χρόνια, και χρωστά περίπου 3δισ. σε δικαιούχους, την στιγμή που έχει υπογράψει περαιτέρω μειώσεις των συντάξεων και ο νόμος Κατρού-γκαλου με την «προσωπική διαφο-ρά» από 2019 θα τις αποτελειώσει, μοιράζει κιμπάρικα το φιλοδώρημα παριστάνοντας πως νοιάζεται για τους αδύναμους. Λες και τα εξω-φρενικά πρωτογενή πλεονάσματα που έχει δεσμευτεί μέχρι το 2021 θα προέλθουν από άλλες περικο-πές κι όχι από διαρκή λιτότητα που εφαρμόζει.Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει σπάσει κάθε φράγμα κυνισμού και υποκρισίας. Έχει την άνεση να πηγαίνει στις ΗΠΑ

να γλύφει και να χαριεντίζεται και «άμα τη επιστροφή της» να διοργα-νώνει ως κόμμα μια φιέστα επίσκεψη στην Μακρόνησο, σκυλεύοντας την μνήμη δεκάδων χιλιάδων που μαρ-τύρησαν στο πρώτο μεγάλο μαζικό πείραμα της αμερικανοκρατίας να κάμψει ένα συγκλονιστικό κίνημα, συντρίβοντας τις συνειδήσεις και τα κορμιά τους.Το ταξίδι στις ΗΠΑ και το κοινωνικό μέρισμα εντάσσονται στην επιχείρηση come back του ΣΥΡΙΖΑ και όχι της Ελλάδας, με την έννοια ότι πρέπει πάση θυσία να δείξει «ότι κρατιόμα-στε» και ότι το πολιτικό παιχνίδι δεν έχει ακόμα κριθεί. Θέλει να δείξει ότι

η σταθεροποίηση δεν είναι επιφα-νειακή, ότι έχει βάθος και κάνει ότι μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην Ν.Δ. που δεν έχει δημιουργή-σει ένα δυναμικό ρεύμα υπέρ της παρά την δημοσκοπική πρωτιά της. Νομίζει έτσι ότι θα αποφύγει την οργή ποντάροντας στο σλόγκαν: «ο λαός δεν έχει μνήμη, φτάνει να του ρίξεις λίγα ψίχουλα».

Ένα ποιοτικό στοιχείο Αυτή η κυβέρνηση και η εφαρμο-σμένη πολιτική της έχει ένα ποιοτι-κό στοιχείο χειρότερο από όλες τις προηγούμενες. Διαλύει την κοινωνία και την συνοχή της. Ρευστοποιεί τα

πάντα, παρεμβαίνει διχάζοντας και διαιρώντας, δημιουργεί αντιπαρα-θέσεις και ζητήματα εκεί που δεν υπάρχουν, αναδεικνύει ασήμαντα ή δευτερεύοντα ζητήματα σε κυρίαρ-χα. Η διαλυτική της πολιτική αφορά και τους θεσμούς αλλά και την ίδια την κοινωνία. Επειδή μια ορισμένη εταιρεία πρέ-πει να αναλάβει τα εισιτήρια και τα μηχανήματα στις συγκοινωνί-ες, αδιαφορεί για το τι και πώς θα προμηθευτούν τις κάρτες τους οι πολίτες και πόσο θα παιδευτούν. Θα μειώσει τις ώρες διδασκαλίας στα σχολεία και θα περηφανεύεται για αυτό, θα ενώσει τμήματα ΑΕΙ

και ΤΕΙ σαν να μην συμβαίνει τί-ποτα ουσιαστικό και χωρίς καμιά επιστημονική τεκμηρίωση, θα προω-θήσει νομοθετήματα για την αλλαγή φύλου και τον αυτοπροσδιορισμό, αγνοώντας απόψεις επιστημονικών φορέων, θα γενικεύσει την συζήτηση για την κάνναβη. Θα επιτεθεί στις υψηλές συντάξεις (για τις οποίες ο εργαζόμενος έχει δουλέψει και πληρώσει εισφορές 40 χρόνια) και θα υποδαυλίσει την αντίληψη γιατί να παίρνει ο άλλος 1.500 σύνταξη, όταν ο νέος συνταξιούχος θα πάρει –αν πάρει– 400-500 ευρώ; Τόσο ξύπνιοι οι αριστερούληδες υλοποιητές των μνημονίων και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Επιτίθε-νται στο μισθό, στις συντάξεις, στην υγεία, στην παιδεία, τα ρημάζουν όλα, καμώνονται ότι νοιάζονται για τους αναξιοπαθούντες και παίρνουν μέτρα ισοπέδωσης προς τα κάτω μοι-ράζοντας τη φτώχεια σε επιδόματα και συσσίτια. Και δεν πειράζουν τρίχα της κεφαλής των εφοπλιστών, των τραπεζών, των μεγαλοεργολάβων, των μεταπρατών, των μιζαδόρων. Η Μακρόνησος έλειπε, στους κα-ραγκιόζηδες…

Πλήθος συγχαρητηρίωνΕίναι τέτοιο το έργο τους που σε ελάχιστο χρόνο έχουν αποσπάσει πλήθος συγχαρητηρίων από όλους τους εκπροσώπους του διεθνούς «προλεταριάτου»: Τον Τραμπ, την Λαγκάρντ, τον Τόμσεν, την Μέρκελ, τον Σόιμπλε. Αλλά και το εγχώριο «λούμπεν προλεταριάτο» τους ίδιους ύμνους ψάλλει στον Τσίπρα. Ποιος άλλος θα μπορούσε να προωθήσει τόσο τον «σοσιαλιστικό μετασχη-ματισμό» της χώρας, ποιος άλλος θα βοηθούσε τόσο πολύ τους φτω-χούς και τους πολλούς της χώρας. Μόνο ο Τσίπρας, που ο συνέταιρος Καμμένος, με περισσεύματα ήθους και ψυχής, θεωρεί «σαν τον πρώτο πρωθυπουργό που ακούει, που εί-ναι πραγματικός ηγέτης». Το λέει στην αντικειμενικότατη Εφ.Συν, στον έγκριτο δημοσιογράφο Νίκο Σβέρκο. Αυτή η αναγνώριση δεν είναι «άνευ ουσίας, άνευ σημασί-ας» όπως λέει κι ο Πουλικάκος στο τραγούδι του. Άλλωστε «στην άκρη του δρόμου παραμονεύει ο άρχων του τρόμου»…Όποιος υποτιμά τόσο πολύ τον λαό αυτού του τόπου, όποιος τον εμπαί-ζει όποιος του φέρεται ως πολιτικός παπατζής, δεν μακροημερεύει. Γι αυτό και το όνειρο της «επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ» έχει σαν το ψέμα κοντά ποδάρια…

Απτός εμπαιγμός■ του Nίκου Ταυρή

Αυτή η κυβέρνηση και η εφαρμοσμένη πολιτική της έχει ένα ποιοτικό στοιχείο χειρότερο από όλες τις προηγούμενες. Διαλύει την κοινωνία και την συνοχή της. Ρευστοποιεί τα πάντα, παρεμβαίνει διχάζοντας και διαιρώντας, δημιουργεί αντιπαραθέσεις και ζητήματα εκεί που δεν υπάρχουν, ανα-δεικνύει ασήμαντα ή δευτερεύοντα ζητήματα σε κυρίαρχα

Ταξίδι στις ΗΠΑ και κοινωνικό μέρισμα

Όποιος υποτιμά τόσο πολύ τον λαό αυτού του τόπου, όποιος τον εμπαίζει όποιος του φέρεται ως πολιτικός παπατζής, δεν μακροημερεύει. Γι αυτό και το όνειρο της «επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ» έχει σαν το ψέμα κοντά ποδάρια

6 ■ δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 28 OΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017

πολιτική01

Τ ην νέα θέση της Κίνας στο παγκόσμιο σκηνικό σηματοδότησε η ομιλία του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ στο τελευταίο οικονομικό συνέδριο του Νταβός: «Ορισμένοι ενοχοποιούν την οικονομική πα-γκοσμιοποίηση για το χάος στον σύγχρονο κόσμο. Αν επιστρέφουμε στο λιμάνι με την πρώτη φουρτούνα, τότε δεν θα φτάσουμε ποτέ στην απέναντι ακτή», δήλωσε τότε ο Σι, προβάλλοντας τη χώρα του ως δύναμη έτοιμη να υποκαταστήσει τις ΗΠΑ από την παγκόσμια σκηνή μετά την «αναδίπλωση» του Τραμπ.Στην ίδια κατεύθυνση ήταν η παρέμβαση του Σι Τζινπίνγκ στο πρόσφατο συνέδριο του Κ.Κ. Κίνας όπου σημείωσε ότι ο «σοσι-αλιστικός εκσυγχρονισμός» της Κίνας «θα έχει ολοκληρωθεί έως το 2050» όταν η χώρα «θα σταθεί υπερήφανα ανάμεσα στα άλλα έθνη και θα εξελιχθεί σε παγκόσμια ηγετική δύναμη». Τάχθηκε κατά της απομόνωσης, τονίζοντας ότι «ζούμε στον ίδιο κόσμο και αντιμετωπίζουμε μια κοινή μοίρα» και υποσχέθηκε περαιτέρω οικονομικές με-ταρρυθμίσεις και χαλάρωση εμποδίων για τους ξένους επενδυτές.Άλλωστε σε αυτά τα πλαίσια ο Κινέζος πρό-εδρος έχει εξαγγείλει το σχέδιο «Η Ζώνη και ο Δρόμος» με το οποίο σχεδιάζει να χρη-ματοδοτήσει σημαντικά έργα υποδομής, επικοινωνιών και ενέργειας σε μια σειρά χωρών προκειμένου να ενισχύσει και να διευκολύνει τις εμπορικές της σχέσεις και συναλλαγές.Ο όρος «Ζώνη» αφορά όλη την περιοχή της Ευρασίας, από την Κίνα και την Νο-τιανατολική Ασία, η οποία διαπερνά την Κεντρική Ασία και τον Περσικό και μέσω της Ρωσίας από τη μια μεριά και της Μεσο-γείου από την άλλη, θα έχουν οι κινέζικες επιχειρήσεις πρόσβαση στην Κεντρική Ευ-ρώπη. Ιδιαίτερη σημασία σε αυτό το πλάνο φαίνεται να παίζουν οι περιοχές του Ιράν και του Πακιστάν, με ότι σημαίνει αυτό για την όξυνση των σινο-αμερικανικών σχέσε-ων. Η Τεχεράνη ιδιαίτερα αποτελεί κόμβο ζωτικής σημασίας, αφού αποτελεί μέρος τόσο του κάθετου άξονα προς την Ρωσία, ο οποίος συνδέει Βορρά και Νότο όσο και των υπό σχεδίαση αξόνων που θα οδηγούν μέσω Τουρκίας στην Ευρώπη. Αντίστοιχη αξία για την Κίνα έχει και το Πακιστάν στο οποίο γίνονται ήδη έργα μήκους 3.000 χιλιο-μέτρων και αφορούν μεταξύ άλλων γραμμές τρένων μεγάλης ταχύτητας, ενεργειακούς αγωγούς και δίκτυα οπτικών ινών.Πέρα από τη «Ζώνη», ύψιστης σημασίας στους κινέζικους σχεδιασμούς έχει ο «Δρό-

μος». Πρόκειται για το νέο θαλάσσιο «Δρό-μο του Μεταξιού» ο οποίος ξεκινά από τη Νότια Σινική Θάλασσα και μέσω Ινδικού και Περσικού Κόλπου καταλήγει στη Με-σόγειο και την Ευρώπη και συγκεκριμένα στα λιμάνια του Πειραιά και της Βενετίας. Ο «Δρόμος» ενισχύεται με την κατασκευή ή την αναβάθμιση σειράς λιμανιών με απώτερο σκοπό την ταχύτερη μεταφορά των κινέζικων

προϊόντων στις Ευρωπαϊκές αγορές.Αυτό το σχέδιο έχει ανάγκη από αντίστοιχη ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας της Κίνας στις ζώνες ενδιαφέροντος. Δεν εί-ναι τυχαίο ότι το συνέδριο του Κ.Κ. Κίνας αποφάσισε την ενίσχυση του στρατιωτικού σκέλους της, βάζοντας ένα χρονοδιάγραμμα μέχρι το 2025, ώστε να αποτελεί ένα στρατό παγκόσμιας κλάσης.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ (1911 – 1996)

Άσμα ηρωικό και πένθιμογια τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας

ΣΤ΄

Ήταν ωραίο παιδί. Την πρώτη μέρα που γεννήθηκεΣκύψανε τα βουνά της Θράκης να φανείΣτους ώμους της στεριάς το στάρι που αναγάλλιαζε.Σκύψανε τα βουνά της Θράκης και το φτύσανεΜια στο κεφάλι, μια στον κόρφο, μια μέσα στο κλάμα του.Βγήκαν Ρωμιοί με μπράτσα φοβεράΚαι το σηκώσαν στου βοριά τα σπάργανα…Ύστερα οι μέρες τρέξανε, παράβγαν στο λιθάριΚαβάλα σε φοραδοπούλες χοροπήδηξανΎστερα κύλησαν Στρυμόνες πρωινοίΏσπου κουδούνισαν παντού οι τσιγγάνες ανεμώνεςΚι ήρθαν από της γης τα πέραταΟι πελαγίτες οι βοσκοί να παν των φλόκων τα κοπάδιαΕκεί που βαθιανάσαινε μια θαλασσοσπηλιάΕκεί που μια μεγάλη πέτρα εστέναζε!

Ήταν γερό παιδί.Τι νύχτες αγκαλιά με τα νεραντζοκόριτσαΛέρωνε τις μεγάλες φορεσιές των άστρων,Ήτανε τόσος ο Έρωτας στα σπλάχνα τουΠου έπινε μέσα στο κρασί τη γέψη όλης της γηςΠιάνοντας ύστερα χορό μ’ όλες τις νύφες λεύκεςΏσπου ν’ ακούσει και να χύσ’ η αυγή το φως μεσ’ στα μαλλιά τουΗ αυγή που μ’ ανοιχτά μπράτσα τον έβρισκεΣτη σέλα δυό μικρών κλαδιών να γρατσουνάει τον ήλιο,Να βάφει τα λουλούδια,Ή πάλι με στοργή να σιγονανουρίζειΤις μικρές κουκουβάγιες που ξαγρύπνησαν…Ά τι θυμάρι δυνατό η ανασαιμιά τουΤι χάρτης περηφάνειας το γυμνό του στήθοςΌπου ξεσπούσαν λευτεριά και θάλασσα…

Ήταν γενναίο παιδί. Με τα θαμπόχρυσα κουμπιά και το πιστόλι τουΜε τον αέρα του άντρα στην περπατηξιάΚαι με το κράνος του, γυαλιστερό σημάδι(Φτάσανε τόσο εύκολα μεσ’ στο μυαλόΠου δεν εγνώρισε κακό ποτέ του)Με τους στρατιώτες του ζερβά-δεξιάΚαι την εκδίκηση της αδικίας μπροστά του– Φωτιά στην άνομη φωτιά! –Με το αίμα πάνω από τα φρύδιαΤα βουνά της Αλβανίας βροντήξανεΎστερα λιώσαν χιόνι να ξεπλύνουνΤο κορμί του, σιωπηλό ναυάγιο της αυγήςΚαι το στόμα του, μικρό πουλί ακελάηδιστοΚαι τα χέρια του, ανοιχτές πλατείες της ερημίαςΒρόντηξαν τα βουνά της ΑλβανίαςΔεν έκλαψανΓιατί να κλάψουνΉταν γενναίο παιδί!

Με όχημα την ποίηση Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός

Η Κίνα προσπαθεί να ενισχύσει την γεωστρατηγική της θέση και να παίξει ένα σημαντικότερο ρόλο στις εξελίξεις. Την νέα θέση της Κίνας στο παγκόσμιο σκηνικό σηματοδότησε η ομιλία του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ, στο τε-λευταίο οικονομικό συνέδριο του Νταβός και στο συνέδριο του Κ.Κ. Κίνας, προβάλλοντας τη χώρα του ως δύναμη έτοιμη να υποκαταστήσει τις ΗΠΑ από την παγκόσμια σκηνή μετά την «αναδίπλωση» του Τραμπ

■ του Νίκου Γεωργιάδη

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του συνεδρίου του Κ.Κ. ΚίναςΣι Τζινπίνγκ: «Η Κίνα θα εξελιχθεί σε παγκόσμια ηγετική δύναμη»

Τ ην περασμένη εβδομάδα τρία πλοία του κινέζικου στόλου κατέπλευσαν στο λιμάνι του Πειραιά. Η συγκεκριμένη μοίρα αποτελεί μέρος της ειδικής μοίρας που συγκρότησε ο κινέ-ζικος στόλος τον περασμένο Μάιο προκειμένου να «επιδεικνύει» την κινέζικη σημαία στη θάλασσα της Μεσογείου. Η συγκεκριμένη «επίδειξη» εντάσσεται στα πλαίσια της προώθησης του νέου «Δρόμου του Μεταξιού», το περίφημο αναπτυξιακό σχέδιο της Κίνας, που αφορά τις πολιτικές και οικονομικές της κινήσεις σε όλη την περιοχή της Ευρασίας.Τι γυρεύει ο κινέζικος στόλος στον Πειραιά, και μάλιστα για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες, και από που κι ως που μπορεί να χαρακτηρίζεται η επίσκεψη αυτή φιλική, πόσο μάλλον εθιμοτυπική;.Η πρώτη φορά που κατέπλευσαν στο λιμάνι του Πειραιά τα συγκεκριμένα πλοία ήταν τον περα-σμένο Ιούλιο όταν παρέμειναν για τρεις μέρες και πραγματοποίησαν κοινή στρατιωτική άσκηση στο Σαρωνικό κόλπο με την Ελλάδα. Τα κινέζικα πλοία είχαν προηγουμένως πραγματοποιήσει

κοινά γυμνάσια με το ρώσικο πολεμικό ναυτικό. Η παρουσία του Κινέζικου στόλου στον Πειραιά σηματοδοτεί την τεράστια σημασία που έχει για την Κίνα το λιμάνι του Πειραιά. Αυτός είναι και ο λόγος που η Cosco θέλει να αναβαθμίσει τις εγκαταστάσεις του και έχει ήδη δείξει το ενδια-φέρον της για το εμπορικό τμήμα των ναυπηγεί-ων του Σκαραμαγκά, καθώς και για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Οι επενδύσεις όμως αυτές σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αθώες. Οι αποικιο-κρατικού τύπου συμβάσεις που πραγματοποιεί η Κίνα με την Ελλάδα καθώς και οι τακτικές και –ου-δόλως φιλικές– επισκέψεις του κινέζικου στόλου δεν είναι παρά επίδειξη δύναμης και προστασίας των επενδύσεων και των σχεδίων της προς κάθε κατεύθυνση.Όλες οι παραπάνω κινήσεις δείχνουν καταφανώς πως η Κίνα προσπαθεί να ενισχύσει την γεωστρα-τηγική της θέση και να παίξει ένα σημαντικότερο ρόλο στις εξελίξεις.

Ο κινέζικος στόλος στέλνει μηνύματα από τον Πειραιά

δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ■ 7ΣΑΒΒΑΤΟ 28 OΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017

πολιτική 01

Ή λθαν, είδαν, απήλθαν. Ο πρώ-τος γύρος της τρίτης αξιολόγησης έληξε ασυνήθιστα ήπια, με τους επικεφαλής του κουαρτέτου να επιλέγουν μετριοπαθείς προσεγγίσεις σε αρκετά από τα εκκρεμή ακανθώδη προαπαιτούμενα της αξιολόγησης. Η κυριότερη ένδειξη μετριοπά-θειας είναι η σύγκλιση στις εκτιμήσεις για το δημοσιονομικό αποτέλεσμα του 2017: το πλεόνασμα, λένε κυβέρνηση και δανειστές, θα φτάσει φέτος το 2,8% του ΑΕΠ, έναντι στόχου 1,75%. Το υπερπλεόνασμα της μιας ποσοστιαίας μονάδας, περίπου 1,8 δισ. ευρώ είναι το εκκρεμές πεδίο τριβής, μιας και η κυβέρνηση θέλει περίπου 1 δισ. απ’ αυτό να διατεθεί ως «κοινωνικό μέρισμα», ενώ οι δανειστές προτιμούν να κατευθυνθεί όλο το ποσό στην εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφει-λών του Δημοσίου. Η πιθανότητα, πάντως, να επαναληφθεί το περσινό σκηνικό, με το προσωρινό «μπλόκο» του ESM στην εφάπαξ κρατική φιλανθρωπία, είναι από μηδενική έως ελάχιστη. Οι πολιτικοί συμβιβασμοί προ-κρίνονται από όλες τις πλευρές.

Η μόνη πηγή ρευστότηταςΆλλη μια ένδειξη γι’ αυτό αποτέλεσε και η έγκριση της εκταμίευσης της υποδόσης των 800 εκατ. που εκκρεμούσε από τη δεύτερη αξιολόγηση. Ήταν η «επιβράβευση» για την εξόφληση των συμφωνηθέντων ποσών λη-ξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου. Μόνο τον Σεπτέμβριο οι εφορίες έκανα σωρηδόν επιστροφές φόρων ύψους 1,5 δισ. ευρώ για να καλυφθεί η μνημονιακή υποχρέωση, χωρίς να προλάβουν να ελέγξουν στοιχειωδώς αν στον σωρό «ξεπλένονται» συστηματικοί φορο-φυγάδες. Αλλά, και τα 800 εκατ. ευρώ που εκταμίευσε ο ESM, όπως ο επικεφαλής του δήλωσε, είναι δεσμευμένα στον ίδιο σκοπό: στην εξόφληση οφειλών του Δημοσίου προς ιδιώτες. Η επιμονή των δανειστών στην εξόφληση ιδιωτών και, κυρίως, επιχειρήσεων δεν είναι τυχαία. Πρακτικά είναι ο μοναδικός πόρος δημόσιας χρηματοδότησης της οικονομίας, με τον δα-νεισμό –ύψους 40 δις. μέχρι στιγμής από τον ESM– να απορροφάται στην εξυπηρέτηση του χρέους, τα capital controls, τις καταθέσεις σε αναιμικά επίπεδα και τις τράπεζες να έχουν σχεδόν εξ ολοκλήρου κλείσει τη στρόφιγγα του δανεισμού εδώ και επτά χρόνια. Αν πρόκειται να καταγραφεί ένα σαφές θε-τικό πρόσημο στην ανάπτυξη φέτος, για να επιβεβαιωθεί το τελευταίο success story της μνημονιακής εποχής στην Ευρωζώνη, χρειά-

ζεται κάποια ρευστότητα. Μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου, εκτός από τη συνεδρίαση του Eurogroup, η Κομισιόν θα ανακοινώσει εκτιμήσεις για τις αναπτυξιακές και δημοσιονομικές επιδόσεις της Ευρωζώνης. Η πολιτική της ηγεσία έχει ζωτική ανάγκη να πάψει να αποτελεί υφεσιακή εξαίρεση η Ελλάδα σε μια Ευρωζώνη που –υποτίθεται– βρίσκεται σε σταθερή ανάκαμψη. Ιδιαίτερα τώρα που η ΕΚΤ αντιστρέφει την πορεία της ποσοτικής χαλάρωσης.

Τα θύματα και δεύτερος γύροςΦυσικά, από το κλίμα μετριοπάθειας των δανειστών δεν γλιτώνουν όλοι και όλα: λι-γνιτικές μονάδες της ΔΕΗ θα πουληθούν, οι όροι κήρυξης απεργίας από τα σωματεία θα δυσκολέψουν με την υιοθέτηση «απαρτίας 50% των εγγεγραμμένων μελών», ο νόμος Κατσέλη θα γίνει λιγότερο προστατευτικός, ενώ σε μείζον ζήτημα αναμένεται να αναδει-χθεί η τύχη των προνοιακών, αναπηρικών και οικογενειακών επιδομάτων, που οι δανειστές

θέλουν να συνδεθούν με εισοδηματικά κρι-τήρια ή να συμψηφιστούν με το «Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης», το οποίο προοπτικά φαίνεται ότι θα απορροφήσει όλη την κρατική κοινωνική πολιτική. Όσο για τις τράπεζες, σε συνδυασμό με τον εξωδικαστικό μηχανισμό, διατηρούν τον ρόλο του «μετασχηματιστή» της παραγωγικής βάσης της χώρας, μέσω της διαχείρισης των κόκκινων δανείων: κατά τη διετία 2018-2019 σκοπεύουν να ξεφορτωθούν δάνεια 40 δισ. ευρώ, με πω-λήσεις σε funds, πλειστηριασμούς, ρευστο-ποίηση ενεχύρων και υποθηκών σε ελάχιστο χρόνο, ακόμη και αυτόματες κεφαλαιοποιήσεις δανείων, όπως πιέζουν μαζί με τον SSM να περάσει στην πτωχευτική νομοθεσία. Ιδιοκτη-σιακά η ελληνική οικονομία πράγματι θα είναι αγνώριστη σε λίγα χρόνια. Θα αλλάξει χέρια σε μαζική κλίμακα. Η σχετικά αναίμακτη λήξη του πρώτου γύρου της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές δεν σημαίνει ότι και ο δεύτερος γύρος, το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Νοεμβρίου, θα είναι το ίδιο ήπιος. Οι επικεφαλής του κουαρτέτου παίρνουν μαζί τους πολλές «σημειώσεις και υποσημειώσεις», όπως για παράδειγμα τις προτάσεις του ΣΕΒ για ολοκληρωτική και μό-νιμη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Οι δηλώσεις εκπροσώπων της ηγεσίας του ΣΕΒ «να αποφευχθεί το πισωγύρισμα στα εργασι-ακά» απευθύνονταν κυρίως στο κουαρτέτο και ιδιαίτερα στις «ευαισθησίες» που έχει στο θέμα το ΔΝΤ, το οποίο έχει καλέσει την κυ-βέρνηση από το καλοκαίρι «να μην ακυρώσει τις εργασιακές μεταρρυθμίσεις».

«Ευρωσκεπτικιστική» επέλασηΩστόσο, όλα δείχνουν ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών επιδιώκουν κλείσιμο της αξιολόγησης και, σε κάθε περίπτωση, αποφυγή «επεισο-δίων». Οι λόγοι είναι και πολιτικοί και οικο-νομικοί. Στους πρώτους περιλαμβάνεται το κλίμα πολιτικής αβεβαιότητας που συντηρεί όχι μόνο η κρίση στην Ισπανία και η εκρηκτι-κή κατάσταση στην Καταλονία, αλλά και οι αλλεπάλληλοι ακροδεξιοί και «ευρωσκεπτι-κιστικοί» θρίαμβοι –τελευταίοι στην Αυστρία και στην Τσεχία–, από τους οποίους προκύπτει μια πολιτικά ομοιογενής ομάδα χωρών κυρί-ως στην ανατολική Ε.Ε. (Βίζεγκραντ και όχι μόνο) με πρόθεση να χαλάσει αρκετά από τα φεντεραλιστικά σχέδια των Βρυξελλών, και όχι μόνο στο μεταναστευτικό. Εδώ πρέπει να προστεθεί και ο παράγων Γερμανία, όπου οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης επαναφέρουν με διάφορες ευκαιρίες το «ελληνικό ζήτημα», ιδιαίτερα από την πλευρά των φιλελεύθερων, αλλά και του αδελφού κόμματος του CDU, του CSU της Βαυαρίας.

■ του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου η Κομισιόν θα ανακοινώσει εκτιμήσεις για τις αναπτυξιακές και δημοσιονομικές επιδόσεις της Ευρωζώνης. Η πολιτική της ηγεσία έχει ζωτική ανάγκη να πάψει να αποτελεί υφεσιακή εξαίρεση η Ελλάδα σε μια Ευρωζώνη που –υποτίθεται– βρίσκεται σε σταθερή ανάκαμψη. Ιδιαίτερα τώρα που η ΕΚΤ αντιστρέφει την πορεία της ποσοτικής χαλάρωσης

Ο αναίμακτος πρώτος γύρος…Η συμπεριφορά των δανειστών αποπνέει – προς το παρόν- βούληση να κλείσει χωρίς δράματα η αξιολόγηση –

Τι ρόλο παίζουν η πολιτική κατάσταση στην Ευρωζώνη και οι χρησμοί της ΕΚΤ για το QE

Σ τους οικονομικούς λόγους που ευνοούν ένα σχετικά αναίμακτο κλείσιμο της αξι-ολόγησης περιλαμβάνεται η ανησυχία για τις επιπτώσεις του tapering, της σταδιακής συρρίκνωσης του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης που ανακοίνωσε η ΕΚΤ. Παρ’ ότι έχει εξαφανιστεί ως θέμα από το προσκήνιο, η παράταση των αγορών κρατικών ομολόγων τουλάχιστον μέχρι τον προσεχή Σεπτέμβριο, αλλά για 30 δισ. τον μήνα, ανοίγει ένα μικρό παράθυρο ευκαιρίας για αγορά και ελληνικών ομολόγων την άνοιξη, αν εν τω μεταξύ έχει ληφθεί απόφαση για τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, όπως επι-διώκουν κυβέρνηση και ΔΝΤ. Όμως, η ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πενιχρό πλέον QE είναι ασήμαντη παρωνυχίδα μέσα στη μεγάλη εικόνα: η ηγεσία της ΕΚΤ, παρά τις πιέσεις της γερμανικής ηγεσίας να βάλει τέλος σ’ αυτή την

«ανωμαλία», επέλεξε τον συμβιβασμό να μειώσει τα ποσά αγορών διατηρώντας ταυτόχρονα για αόριστο διάστημα το πρόγραμμα και τα σχεδόν μηδενικά επιτόκια. Γιατί; Γιατί έχει την πεποίθη-ση ότι χωρίς την άφθονη δωρεάν ρευστότητα η εύθραυστη ανάκαμψη στην Ευρωζώνη θα καταρ-ρεύσει, ενώ το κόστος δανεισμού των κρατών θα ξανανέβει. Έτσι, η ΕΚΤ παίρνει το ρίσκο να κρατήσει στον ισολογισμό της κρατικό και ιδιωτικό χρέος σχεδόν 2,2 τρισ. ευρώ προκειμένου να στηρίξει την επίπλαστη κερδοφορία τραπεζών και επιχειρήσεων και τον φθηνό δανεισμό των χωρών. Τι θα συμβεί όταν η ΕΚΤ αρχίσει να ξε-φορτώνεται μαζικά κρατικά ομόλογα ύψους 1,7 τρισ. ευρώ και εταιρικά 400 δισ. ευρώ; Αυτό δεν θέλει ούτε να το σκέπτεται ο Ντράγκι. Γι’ αυτό κι αρνείται πεισματικά να θέσει ρητή ημερομηνία λήξης στην ποσοτική χαλάρωση.

Η ΕΚΤ και η επίπλαστη ανάκαμψη

8 ■ δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 28 OΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017

πολιτική01

« Έ χουμε επιστρέψει στην εποχή της κανονικότητας» διαπίστωσε, σε ρα-διοφωνική συνέντευξη ο υπουργός Ν. Παππάς και «οφείλουμε να την καλωσορίσουμε». Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πιο μεγάλη απόδειξη αυτής της «επιστροφής» είναι η «θαρραλέα» απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να μοιράσει εκ νέου «κοινωνικό μέρισμα», ως αποτέλεσμα του «πλεονάσματος» που παρουσίασε ο φετινός προϋπολογισμός. Όποιος προ-σπαθήσει να θυμίσει τα περσινά συγγνώμη προς τις Βρυξέλλες του «ταξικά μεροληπτικού» Τσακαλώτου είναι βέβαια λαϊκιστής. Είναι όμως έτσι;Υπάρχουν δύο ερωτήματα: Από που προέρχονται αυτά τα πλεονάσματα; Και ως αποτέλεσμα ποιών πολιτικών γεννιέται η ανάγκη να μοιραστεί έκτακτο βοήθημα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει, και μάλιστα πιο αποτελεσματικά από ποτέ, μια πολιτική ισοπέδωσης της κοινωνίας. Το μεγαλύτερο μέρος των μισθών και συντάξεων κινούνται στα όρια της φτώχειας. Η πλειονότητα των πολιτών συμπιέζουν τις δαπάνες τους ακόμα και για τα πιο στοιχειώδη καταναλωτικά αγαθά. Είναι πολλοί εκείνοι που κινού-νται στα όρια της φτώχειας, περισσότεροι εκείνοι που κρυώνουν, που περιορίζεται η δυνατότητα πρόσβασης τους στην παιδεία και την υγεία. Οι στρατιές των ανέργων αυξάνουν, ενώ οι λεγόμενες νέες θέσεις εργασίας αφορούν μερική η προσωρινή απασχόληση με μισθούς κάτω και από τον βασικό. Το ΕΚΑΣ έχει κοπεί, οι συντάξεις πρόνοιας έχουν συντριβεί, ενώ νέες περικοπές ετοιμάζονται ως αποτέλεσμα των μνημονιακών δεσμεύσεων της σημερινής κυβέρ-νησης. Οι κοινωνικές δαπάνες, οι δαπάνες για υγεία και παιδεία, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων κ.λπ. περιορίζονται, κάθε χρόνο, όλο και περισσό-τερο. Το μόνο που αυξάνει είναι οι επιβαρύνσεις σε άμεσους και έμμεσους φόρους και οι κατασχέσεις χρημάτων από τους τραπεζικούς λογαριασμούς των πιο φτωχών στρωμάτων της κοινωνίας. Το μόνο που αυξάνει είναι το χρέος του δημοσίου τομέα στον

ιδιωτικό, πρόσφατα μετρήθηκε ότι ξεπέρασε τα 6,2 δισ. Φτάσαμε στο σημείο να παρουσιάζεται «πλεό-νασμα» μερικών εκατομμυρίων στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης ΕΦΚΑ την στιγμή που τα χρέη του δημοσίου στους φορείς υγείας ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ. Αυτές είναι οι πολιτικές που γεννούν «πλε-ονάσματα». Οι ίδιες ακριβώς που γεννούν φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό.Και η κυβέρνηση καλωσορίζει την «κανονικότητα» έχοντας δεσμεύσει για δεκαετίες τη χώρα να εξα-σφαλίζει εξωφρενικά πρωτογενή πλεονάσματα, να ενεργοποιούνται «αυτόματοι κόφτες» όταν θα υπάρξουν παρεκκλίσεις και να εκποιεί τον δημόσιο πλούτο σε τιμή ευκαιρίας στους «επενδυτές». Το μοίρασμα ενός τέτοιου πλεονάσματος αποτελεί την πιο βάναυση προσβολή της νοημοσύνης και της αξιοπρέπειας των πολιτών. Στην πραγματικότητα αποτελεί μια κατάφωρη εξαπάτηση των πολιτών, προσωπείο εξευμενισμού μιας βάρβαρης πολιτικής. Αποτελεί, ακόμα, εξόφθαλμη παραβίαση κάθε έννοιας κοινωνικής δικαιοσύνης.Οι κυβερνητικές επιλογές καταδικάζουν τη χώρα σε διαιώνιση της χρεοκοπίας της. Καταδικάζουν την πλειονότητα της κοινωνίας σε απόγνωση, συν-θλίβουν τα μικρά και μεσαία εισοδήματα την ίδια στιγμή που τα πλουσιότερα τμήματα και τα επιχειρη-ματικά συμφέροντα παραμένουν άθικτα. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον το κοινωνικό μέρισμα αποκτά νόημα μόνο ως πολιτική διαχείρισης της κοινωνικής συνείδησης ώστε να εξασφαλίζεται η διαιώνιση της ίδιας πολιτικής. Ο «κυνισμός» της «για πρώτη φορά αριστερά» έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Πολύ περισσότερο αν προσπαθήσει να παρουσιάσει -είναι βέβαιο ότι υπάρχουν τέτοιοι υπολογισμοί- την πιθα-νολογούμενη άρνηση της τρόικα να υλοποιηθεί, ως μια ακόμα απόδειξη του «αριστερού» της πρόσημου. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η χώρα έχει ανάγκη από ένα σχέδιο διεξόδου και όχι από ελεημοσύνες διαιώνισης του μνημονιακού ξεπεσμού.

Σ.Π.

Καλώς ήρθε το... χιλιάρικοΚοινωνικό μέρισμα προσβολής και εξαπάτησης

z

Η μπάλα πετιέται στην εξέδρα όχι όταν αρνείσαι να ρουφηχτείς από ένα θέμα «αυτό καθεαυτό» αλλά όταν το απο-κόβεις από τις εκάστοτε και συγκεκριμένες συσχετίσεις και στοχεύσεις του. Τώρα που έκλεισε ο κύκλος του φύλου, η κυβέρνηση προχωρά στο τρίφυλλο. Πιθανά να ξεκινήσει ξανά μια ολόκληρη συζήτηση με επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα. Με στρατοπεδεύσεις «προόδου» και «συντήρησης». Όπου πάλι θα διαφημιστεί το «αριστερό αποτύπωμα» μιας κατά τα άλλα απολύτως μνημονιακής κυβέρνησης. Δε γνωρίζουμε τι ακριβώς προβλέπεται να περάσει η κυβέρνηση για το θέμα της κάν-ναβης αλλά σίγουρα ο Γιωργάκης θα είχε ακόμα πιο προωθημένες απόψεις περί του ζητήματος. Τέτοιο ανατρεπτικό αποτύπωμα. Κανείς βέβαια εξ’ αριστερών δε θα τολμούσε να γράψει «επιτέλους» ή «μπράβο» αν αντί-στοιχα μέτρα νομοθετούνταν από την κυβέρ-νηση ΓΑΠ. Παρομοίως και για το θέμα του

περιβόητου μερίσματος που παρουσιάζεται ως δείγμα πολιτικής υπέρ των αδυνάτων. Κα-μιά αντίστοιχη ενίσχυση δεν χειροκροτήθηκε όταν ο Σαμαράς δοκίμαζε να πολιτευτεί με επιδόματα.Δεν στέκει το να καταγράφεται κάτι ως θετικό την ίδια στιγμή που αυτοί που το προωθούν χρεώνονται πολιτικές εξόντωσης της κοινω-νίας. Και για να είμαστε πιο ακριβείς, δεν στέκει τουλάχιστον αν αφετηρία σου είναι η αλλαγή των πραγμάτων και αναφορά σου η κοινωνική δυναμική. Η οπτική «να δούμε τα υπέρ και τα κατά», η αντίληψη δηλαδή ότι η κυβέρνηση έχει τα θετικά και τα αρνη-τικά της, τις επιτυχίες και τις αστοχίες της, αποκρύπτει την κεντρική κατεύθυνση της ακολουθούμενης πολιτικής. Ο στόχος είναι να την κατακερματίσει στα διάφορα πεδία για να επιλέξει έπειτα το περισσότερο πρό-σφορο για το επικοινωνιακό της προφίλ. Έτσι μάλιστα ακυρώνεται και κάθε δυνατότητα ιεράρχησης και ταξινόμησης των πραγμάτων

Η κυβέρνηση καλωσορίζει την «κανονικότητα» έχοντας δεσμεύσει για δεκαετίες τη χώρα να εξασφαλίζει εξωφρενικά πρωτογενή πλεονάσματα, να ενεργοποιούνται «αυτόματοι κόφτες» και να εκποιεί τον δημόσιο πλούτο σε τιμή ευκαιρίας στους «επενδυτές». Το μοίρασμα ενός τέτοιου πλεονάσματος αποτελεί την πιο βάναυση προσβολή της νοημοσύνης και της αξιοπρέπειας των πολιτών. Αποτελεί, ακόμα, εξόφθαλμη παραβίαση κάθε έννοιας κοινωνικής δικαιοσύνης

Η μπάλα στην εξέδραΚεντροαριστερή πολιτική, χειρισμός και δικαιώματα■ του Τάσου Βαρούνη

Αν όλα είναι εξίσου σημαντικά τότε τίποτα δεν είναι σημαντικό.Έτσι ακυρώνεται και κάθε δυνατότητα ιεράρχησης και ταξινό-μησης των πραγμάτων σε καίρια, δευτερεύοντα και επουσιώδη

δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ■ 9ΣΑΒΒΑΤΟ 28 OΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017

πολιτική 01

■ του Γιώργου Παπαϊωάννου

Ίσως και το να εξοργίζεται κανείς, είναι κατάλοιπο άκυρων προσδοκιών για κάτι καλύτερο, έστω λίγο χειρότερο, λιγότερο προσβλητικό. Μπορεί πάλι να είναι και υγεία. Η εικόνα, πάντως, των εκδρομέων του ΣΥΡΙΖΑ στη Μακρόνησο, ήταν δύσκολο να μην οδη-γήσει ξανά στ