Upload
vunhu
View
216
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
RésuméDouceamère
Jeunemèredefamille,Indiaaimerait,maintenantquesesquatreenfantsgrandissent,pouvoirreprendresonmétierdereporter-photographe.Lorsqu'elleconfieceprojetàsonmari,celui-ciluiopposeunrefuscatégorique.Déçueparsonattitudeetsesproposquitrahissentunprofondégoïsme,Indiatentevainementdecomblerlefosséquilesséparedésormais.C'estàcemomentqu'ellefaitlaconnaissancedePaulWard,unhommed'affaires,quidevientsonamietl'aideàreprendreconfianceenelle.Partagéeentrel'amourdesafamilleetlapassiondesonmétier,Indiaréussira-t-elleàtrouverunéquilibre?Ou
choisira-tellederéalisersesrêvesavecl'aidebienveillantedePaul?
DanielleSteel
DouceAmèreTraduitparZoéDELCOURT
Mai2000
PressesdelaCitéEtranger-Romans
CréeparDanya
ATomPourledouxetl'amer
avectoutematendresse,
D.S.
Nevousrésignezjamaisàabandonnervosrêves.Unjour,quelquepart,d'unemanièreoud'uneautre,ilsvousrattraperont.
Chapitre1Appareilphotoàlamain,IndiaTaylorsuivaitlaprogressionsurleterraind'unebandeécheveléedegarçonnetsdeneufanslancésàlapoursuited'unballondefootball.Quatred'entreeuxtombèrentlesunssurlesautres,mélangeindescriptibledebrasetdejambes,etellelesmitraillasoustouslesangles;parmieuxsetrouvaitsonfilsSam.
Elleavaitpromisdeprendredesphotosdel'équipe,commeellelefaisaittoujours,etelleseréjouissaitd'êtrelà,àWestport,àregarderlematchparcebelaprès-mididemai.
Indiaaccompagnaitsesenfantspartout,quecesoitaufootball,aubase-ball,àlanatation,àladanseouautennis.Ellefaisaitcelanonseulementparcequ'onl'attendaitd'elle,maisaussiparcequ'elleaimaitça.Sesjournéesétaientunesuiteininterrompuedetrajetsentrelamaison,l'écoleetlesdifférentessallesdesport,pimentéesparfoisd'unevisiteoccasionnellechezl'orthodontisteoulepédiatre.
Avecquatreenfantsâgésdeneufàquatorzeans,elleavaitsouventl'impressiondevivredanssavoiture,etdepasserseshiversàdéblayerlaneigepourpouvoirsortirlevéhiculedugarageetvaqueràsesoccupations.
Indiaadoraitsesenfants,sonmari,sonexistence.Ledestinlesavaitbientraités-etmêmesisavien'étaitpasexactementtellequ'ellel'avaitimaginéeautrefois,elles'enaccommodaitparfaitement.
Detoutefaçon,lesrêvesqueDougetelleavaientnourrisparlepassén'avaientplusdesensaujourd'hui,necorrespondaientplusauxadultesqu'ilsétaientdevenus,niàl'endroitoùilsavaientfinipars'installer,vingtansaprèsleurrencontreauseinduPeaceCorpsauCostaRicaouqu'elleavaitcommencéàfairedesphotosenfree-lancepourdesjournaux,durantsoncontrataveclePeaceCorps..
IlsmenaientdésormaislaviequeDougavaittoujourssouhaitée,dansleurgrandemaisonconfortableduConnecticut.Lasécuritématérielle,unedemeurepleined'enfants,unlabrador,c'étaitcedontsonmariavaittoujoursrêvé.Ilprenaitchaquematinletrainde7h05àlagaredeWestportpourserendreàsonbureau,àNewYork.Jouraprèsjour,ilvoyaitlesmêmesvisages,parlaitauxmêmespersonnes,travaillaitpourlesmêmesclients.
Employéparl'unedesplusgrandesentreprisesdemarketingdupays,ilgagnaittrèscorrectementsavie.
PourIndia,audébut,l'argentn'avaitpasétéunepréoccupationessentielle,aucontraire.EllesesatisfaisaitparfaitementdesavieprécaireauNicaragua,auPérououauCostaRica,desesjournéespasséesàcreuserdescanauxd'irrigationetdesesnuitssouslatente.
Elleavaitadorécettepériode:l'excitation,lesdéfis,lasensationdefairequelquechosed'utilepourl'humanité.Etlesdangersauxquelselleétaitconfrontéealors,loindeladécourager,semblaientlamotiverdavantage.
Elleavaitcommencéàprendredesphotosbienavantcela,quandelleétaitencoreadolescente.C'étaitsonpère,correspondantpourleNewYorkTimes,quiluiavaitapprisàseservird'unappareil.Enfant,ellen'avaitpaspassébeaucoupdetempsaveclui,carilétaitconstammentenmissiondansdespaysen
guerre.
Maiselleadoraitsesphotographiesetleshistoiresqu'illuiracontait,etellerêvaitdemeneruneviecommelasiennequandelleseraitgrande.Sesrêvesétaientdevenusréalitélorssesreportageslaconduisirentaucœurdesmaquisetlamirentsouventenprésencedebanditsdegrandschemins,desoldatsoudeguérilleros.Pourtant,jamaisellenepensaauxrisquesqu'elleprenait.Ledangerneluifaisaitpaspeur,enfait,illastimulait.Elleadoraitdécouvrirlesgens,lesspectacles,lesodeurs,jouirdubonheursimpledeseconsacreràfondàcequ'ellefaisait,etdusentimentdelibertéquil'envahissaitlorsqu'elletravaillait.MêmequandilsavaientquittélePeaceCorpsetqueDougétaitrentréauxEtats-Unis,elleétaitrestéeplusieursmoisenAmériquecentraleetenAmériqueduSud,avantdes'envolerpourdesreportagesenAsieetenAfrique.
Etelleavaitréussiàtravaillerdanstouslesendroitschaudsdelaplanète;dèsqu'ilyavaitunproblèmequelquepart,onpouvaitêtresûrqu'Indian'étaitpasloin,sonappareilàlamain.BienplusqueDoug,elleavaitcelaenelle;c'étaitdanssonâme,danssonsang.Dougn'avaitriencontrel'aventure,maiscen'étaitpourluiqu'uneparenthèse,exaltante,certes,maisqu'ilconvenaitderefermertôtoutardpours'installerdansla«vraievie».India,elle,estimaitaucontrairequec'étaitprécisémentcela,lavraievie...
Elleavaitpartagépendantdeuxmoislequotidiend'unearméeinsurrectionnelleauGuatemala,etétaitrevenueauxEtats-Unisavecdesphotographiesextraordinairesqui,del'avisdetous,rappelaientcellesdesonpère.Ellesluiavaientvalunonseulementlesélogesdescritiquesinternationaux,maisaussidenombreuxprix,poursaperspicacité,soncourageetlaqualitédesonreportage.
Lorsqu'illuiarrivaitderepenseràcetteépoque,elleserendaitcomptequ'elleavaitbienchangé,depuis.L'Indiad'alorsétaitcommeuneamieperduedevue;parfois,ellesedemandaitcequ'elleétaitdevenue.Oui,qu'était-iladvenudecettefemmeàl'espritlibre,sauvage,pleindepassion?Indiasesouvenaitd'elle,maisavaitconsciencedeneplusvraimentlaconnaître.Savieavaittellementchangéqu'ellen'étaitpluslamême.Parfois,tardlesoir,danssachambrenoire,ellesedemandaitcommentellepouvaitsesatisfaired'uneexistencesiéloignéedecellequ'elleavaittantaimée.Etpourtant,ellesavaitqu'elleadoraitsavieàWestport,auprèsdeDougetdesenfants.Cequ'ellefaisaitaujourd'huiétaitimportantpourelle,toutaussiimportantquel'avaitétésavied'avant.Ellen'avaitpaslesentimentdes'êtresacrifiée,d'avoirabandonnéquelquechosequ'elleaimait,maisplutôtl'impressiondel'avoiréchangécontreautrechose.Etelleneregrettaitpascechoix.Cequ'ellefaisaitpourDougetlesenfantsétaittrèsimportant,àleursyeux.Cela,elleenétaitcertaine.
Maisellenepouvaitnier,lorsqu'elleregardaitsesanciennesphotos,qu'elleavaitéprouvéunevéritablepassionpoursonmétier.Certainsdesessouvenirsétaientencoresiprésents..
Elleserappelaitl'excitationintensequil'envahissaitalors,levertigequiaccompagnaitledanger,lajouissancequ'ilyavaitàcapturersurlapelliculeunmomentparfait,cettefractiondesecondedurantlaquelletoutsemettaitenplace,etoùlaforcedelascène,sasignificationprofonde,devenaitsoudainévidente.
Rienn'étaitcomparableàcettesensation,etelleétaitheureused'avoirconnucela-commeelleétaitheureusequecesoitterminé.
Sontalentetsongoûtdureportage,ellelesavaithéritésdesonpère.Celui-ciétaitmortàDaNangquandIndiaavaitquinzeans,unanaprèsavoirreçuleprixPulitzer.Parlasuite,iln'avaitétéquetropfacilepourelledesuivresespas.C'étaitunchemintouttracé,etàl'époque,elleavaiteulesentimentdenepasavoirlechoix,nid'ailleurslavolonté,d'opterpouruneautrecarrière.Elleavaiteubesoindereprendreleflambeaupaternel.Cen'estquebienplustardqu'elleavaitchangé.
ElleétaitrentréeauxEtats-UnisunanetdemiaprèsDoug,lorsqu'ilavaitfiniparluiposerunultimatum:siellevoulaitqu'ilsconstruisentquelquechoseensemble,avait-ildit,elleavaitintérêtà«revenirfissaàNewYork»etàcessersur-le-champderisquersavieauPakistanouauKenya.Pendantunbrefinstant,ladécisionavaitétédifficileàprendre.Indiasavaitqu'ellepouvaitprétendreàunavenirdignedeceluidesonpère;elleavaitmêmedebonneschancesderemporterlePulitzerunjour,elleaussi.
Maiselleétaitégalementconscientedesdangers.Sonpèreavaitpayédesaviesapassionpoursonmétieret,dansunecertainemesure,illuiavaitégalementsacrifiésoncouple.Riennel'avaitjamaisvraimentintéressé,endehorsdesmomentsoù,aumilieudesexplosionsetdesfusillades,ilrisquaitsaviepourleclichéparfait.
Doug,poursapart,répétaitàIndiaquesiellevoulaitpartagersavie,meneruneexistencenormaleàsoncôté,illuifaudraittôtoutardfaireunchoix,etabandonnersesreportages.
Avingt-sixans,elleavaitchoisi,etépouséDoug.Pendantdeuxans,elleavaittravaillépourleNewYorkTimes,prenantdesphotosàNewYorketdanslesenvirons,maisDougavaithâted'avoirdesenfants.EtquandJessicaétaitnée,peuaprèsqu'Indiaeutfêtésesvingt-neufans,lajeunefemmeavaitquittésontravailauTimes,s'étaitinstalléedansleConnecticut,etavaitdéfinitivementtournélapage.C'étaitlemarchéqu'elleavaitconcluavecDoug:celui-ciluiavaitclairementfaitcomprendrequ'ilvoulaitqu'elleabandonnesacarrièredèsqu'ilsauraientdesenfants.Etelleavaitaccepté,ensongeantque,lorsquecelaseproduirait,elleseraitprête.
Pourtant,quandelleavaitquittéleTimespourseconsacreràpleintempsàsonrôledemère,elleavaittrouvélechangementplusdifficileàvivrequeprévu.Audébut,sontravailluiavaitvraimentmanqué.Puisletempsavaitpassé,etlesmomentsdenostalgies'étaientespacés,raréfiés,avantdedisparaîtretotalement;ellen'avaitplusleloisirderessasserdessouvenirs.
Avecquatreenfantsnésencinqans,elleavaitdumalàgarderlatêtehorsdel'eau,ettrouvaitàpeineletempsderechargersonappareil,entrelestrajetsenvoiture,lescouches,lesdentsquipoussaient,lesallaitements,lesfièvres,lesgoûtersd'enfants,unegrossessesuivantl'autre..Lespersonnesqu'ellevoyaitleplus,endehorsdesonmarietdesesenfants,étaientsonobstétricienetsonpédiatre,etbiensûrlesautresfemmesaufoyerqu'ellecroisaitchaquejouretdontlesviesétaientidentiquesàlasienne,entièrementcentréessurleursenfants.
Certainesavaientellesaussiabandonnéleurmétier,ouacceptaientdemettreleurvieprofessionnelleentreparenthèsesenattendantquelesenfantsaientgrandi.Ilyavaitparmiellesdesmédecins,desavocates,desécrivains,desinfirmières,desartistes,desarchitectes,ettoutesavaientlaissétomberleurcarrièrepours'occuperdeleurfamille.Certainespassaientleurtempsàs'enplaindre,maisbienquesontravailluimanquâtparfois,India,elle,n'étaitpasmécontentedecequ'ellefaisait.Elleadoraitêtreavecsesenfants,mêmelorsqu'elleétaitépuiséeàlafindelajournée,qu'elleétaitenceintejusqu'auxdentset
queDougrentraittroptarddubureaupourl'aider.
C'étaitlaviequ'elleavaitchoisie,ladécisionqu'elleavaitprise,lecontratqu'elleavaitpasséetqu'elledevaithonorer.D'ailleurs,ellen'auraitpasaiméquitterchaquejoursesenfantspourallertravailler.Illuiarrivaitencoreàl'occasiond'accepterunpetitreportageprèsdechezelle-unefoistouslesdeuxoutroisans-maiscommeellel'avaitexpliquéàsonagent,ellen'avaitpasletempsdelefaireplussouvent.
Cequ'ellen'avaitpasvraimentimaginéavantlanaissancedeJessica,c'étaitlebouleversementqu'allaitconnaîtresavie.Rienn'auraitpuêtrepluséloignédeceàquoielleétaithabituée-
prendredesphotosdeguérillerosauNicaragua,d'enfantsaffamésauBangladesh,d'inondationsenTanzanie-etcelal'avaittransforméeenprofondeur.
D'emblée,elleavaitréaliséqu'illuifaudraittireruntraitsurlespremierschapitresdesonexistence,etellel'avaitfaitsanspenserauxprixqu'elleavaitreçus,àl'exaltationqu'elleavaitconnue,ouautalentquetousluireconnaissaient.
Danssonesprit,etplusencoredansceluideDoug,quittersontravailétaitleprixàpayerpouravoirdesenfants.Iln'yavaitpasd'autresolution.Certainesdesesamiesparvenaientàconciliertravailetviedefamille;deuxoutroisd'entreelles,avocates,serendaientenvilleplusieursjoursparsemaine,afindenepastropperdrelamain.D'autres,écrivains,travaillaientchezelles.Dansunpremiertemps,elless'efforçaientd'écrireentrelatétéedeminuitetcellede4heuresdumatin—maisellesfinissaientgénéralementparrenoncer,tropépuiséespoursuivreuntelrythme.PourIndia,detoutefaçon,unetelleorganisationeûtétéimpossible:ellenepouvaitconserversacarrièred'autrefois.
Certes,elleavaitgardécontactavecsonagentetacceptéquelquesreportagesdanslesenvironsdeWestport;maiscouvrirdesconcoursdejardinageoudesouverturesdecentrescommerciauxnesignifiaitrienpourelle.Desurcroît,Dougn'appréciaitguèredelavoirpartirainsi.Aussipréférait-elleseservirdesonappareilphotodefaçonexclusivementprivée.Elleaccumulaitlesclichésdespremièresannéesdesesenfantsoudeceuxdesesamies,lesphotographianttantôtàlademandedel'école,tantôtpourleplaisir,commeencemoment,alorsqu'elleregardaitSametsesamissedéfoulersurleterrain.Ellen'auraitpuenvisageruneautrefaçondevivre.Elleétaitcommeancréedanscetteexistence,attachéeparmillepetitsliensvisiblesetinvisibles.Telétaitl'accordqu'elleavaitpasséavecDoug,etellelerespectait,mêmesisonappareilphotoétaittoujoursauboutdesonbras,danssonsacoupenduàsonépaule—ellen'auraitpaspuimaginerlaviesanslui.
Detempsentemps,ellesongeaitàreprendresontravail,unefoisquelesenfantsseraientgrands;peut-êtredanscinqans,quandSamiraitaulycée.Mais,pourl'instant,celaluisemblaitparfaitementinconcevable.
Iln'avaitqueneufans.Aiméeonze,JasondouzeetJessicaquatorze.Entreeuxquatre,savieétaituntourbillonininterrompud'activitésdiverses:sportaprèsl'école,barbecues,championnatsdebase-ball,leçonsdepiano..Leseulmoyend'arriveràtoutconcilierétaitdenejamaiss'arrêter,denejamaispenseràsoi,denejamaiss'asseoircinqminutes.Sonseulrépit,c'étaientlesvacancesd'étéàCapeCod.Chaqueannée,Dougpassaittroissemaineslà-basaveceuxet,lerestedutemps,ilvenaitlesvoirleweek-end.Toutelafamilleappréciaitcesvacancesauborddelamer.
ACapeCod,Indiaprenaittoujoursdesphotosfantastiques,toutenréussissantàseménagerunpeudetemps.ToutcommeàWestport,elledisposaitd'unechambrenoiredanslamaison.Maislà,ellepouvaits'yenfermersansremordsdesheuresentières,tandisquelesenfantsallaientrendrevisiteàleursamis,s'amusaientsurlaplageoujouaientauvolleyetautennis.Ellefaisaitmoinsofficedechauffeurquedurantl'année,carlesenfantspouvaientallerpartoutàvélo,sibienqu'elledisposaitdedavantagedetempslibre,surtoutmaintenantqueSamétaitunpeuplusâgé.Ildevenaitgrand..Etelle,sedemandait-elleparfois,était-elleadulte?Quelquefois,ellesesentaitcoupableden'avoirpasletempsdelireoudes'intéresseràlapolitique.Elleavaitl'impressiond'êtreenmargedumonde,deneplusévoluer,defairedusurplace.Pourelle,lavieserésumaitàprépareràmanger,àconduirelesenfantsàdroiteouàgaucheetàpasserd'uneannéescolaireàl'autre.
Enfait,sonexistencen'avaitpratiquementpaschangédepuisquatorzeans,depuislanaissancedeJessica.C'étaituneviededévouement,desacrificeetd'engagement.Maiscelaenvalaitlapeine:elleavaitdesenfantsheureux,enbonnesanté.
Ilsvivaientdansunpetitmondesûr,familier,entièrementcentrésureux.Riendedéplaisant,dedangereuxoud'inquiétantnevenaitjamaislestroubler;sechamailleraveclesenfantsdesvoisinsouperdreundevoiràrendrepourlelendemainétaitcequileurarrivaitdepire.Ilsn'avaientaucuneexpériencedecettepéniblesolitudequiavaitétélasienneduranttoutesonenfance,passéeàattendreleretourdesonpèreabsent.Jamaisilsn'étaientabandonnésoulivrésàeux-mêmes.Etleurpaparentraitàlamaisontouslessoirspourdîner.India,àquicelaavaitdouloureusementmanqué,yattachaituneimportancetouteparticulière.
Iln'yavaitriendecommunentrel'universdanslequelévoluaientsesenfantsetceluidespetitsqu'elleavaitphotographiésdeuxdécenniesplustôt,mourantdefaimenAfrique,luttantchaquejourpourleursurviedansdespayssous-développés,oufuyantdevantdesennemisoudescatastrophesnaturelles-maladies,inondations,famines.Sesenfantsàelleneconnaîtraientjamaisdetellessouffrances,etelleremerciaitchaquejourlecielpourcela.
Indiaregardasonfilscadetsortirdel'enchevêtrementdepetitsgarçonsquiluiétaienttombésdessusquandilavaitmarquéunbut.Illuifitunpetitsigne.
Ellesourit,pritunenouvellephoto,etretournalentementverslebancoùd'autresmèresétaientassisesetbavardaient.Aucunenes'intéressaitaudéroulementdelapartie-ellesétaienttropoccupéesparleurconversation.Habituéesàseretrouverlàchaquesemaineoupresque,qu'ilpleuveouqu'ilvente,ellesprenaientrarementlapeinedesuivrelesmatchesoudesurveillerleurprogéniture.
Ellesattendaient,partieintégrantedupaysage,aumêmetitrequelebancsurlequelellesétaientassisesouqueleséquipementssportifsquilesentouraient.
L'uned'elles,GailJones,levalatêtelorsqu’Indialesrejoignitetsouritenlavoyant.Ellesétaientdevieillesamies,etGailsepoussapourfaireuneplaceàIndia,quivenaitdetirerunenouvellepelliculedesapoche.Lesarbresavaientenfinretrouvéleursfeuilles,ettoutlemondeétaitdebonnehumeur.Commeàl'accoutumée,
Gailtenaitàlamainungobeletdecappuccino;onnelavoyaitjamaissans,enparticulierl'hiver,quandil
gelaitàpierrefendre,qu'ilyavaitdelaneigeparterreetqu'ellesétaientobligéesdetaperdupiedpourseréchaufferenattendantlafindesmatches.
—Plusquetroissemaines,etl'écoleserafinie,dumoinspourcetteannée,ditGaild'unairsoulagéenportantsoncaféàseslèvres.Seigneur,jedétestecesinterminablesparties!Siseulementj'avaiseuunefille,rienqu'une..Jenesupporteplusleshistoiresdetaclesetdehors-jeu.
Indiaetelleéchangèrentunsourire.India,ayantmislanouvellepelliculeenplace,refermasonappareilavecunpetitclic.
Elleavaitl'habituded'entendreGailseplaindre:celafaisaitneufansqu'elleselamentaitd'avoirdûabandonnersacarrièred'avocate.
—Tutelasseraisaussidescoursdedanse,crois-moi.Mêmeprincipe,encoreplusdepression.Seull'uniformechange,déclaraIndia,quiparlaitenconnaissancedecause.
Jessicaavaitfiniparabandonnerladansequelquessemainesplustôt,aprèshuitansdecours,etIndianesavaitsielledevaits'enréjouirouêtredéçue.Lesspectaclesallaientluimanquer,maiselleneregrettaitpasdeneplusavoiràconduiresafilleauxleçonstroisfoisparsemaine.Jessicajouaitdésormaisautennisaveclemêmeacharnement,maisaumoins,ellepouvaitalleràsescoursàvélo.
—Aumoins,leschaussonsdedansesontjolis,observaGailquis'étaitlevéeetmarchaitlentementàcôtédesonamielelongduterrain.
Indiasouhaitaitprendred'autresphotossousunangledifférent,afindepouvoirlesdonneràl'équipe.
GailetelleétaientamiesdepuisquelesTayloravaientemménagéàWestport.LefilsaînédeGailavaitl'âgedeJessica,etelleavaitégalementdesjumeauxdumêmeâgequeSam.Entrelesdeux,elleavaitfaitunepausedecinqanspourretournertravailler.
Cependant,elleavaitdémissionnédesoncabinetàlanaissancedesjumeaux,etestimaitàprésentqu'elleavaitquittésontravaildepuistroplongtempspourpouvoirenvisagerdelereprendre.Sacarrièreétaitderrièreellemais,ayantcinqansdeplusqu'India-
elleavaitquarante-huitans-,elleaffirmaitquedetoutefaçonellen'avaitplusenviedepassersesjournéesautribunal.Uneseulechoseluimanquait,disait-elle,l'occasiond'avoirdesconversationsintelligentes.Cequinel'empêchaitpasd'avouerqu'iln'étaitpasdésagréabledepouvoirresterlà,tranquille,etdelaissersonmaribataillerquotidiennementàWallStreet.
Commecelled'India,savieétaitdésormaisrythméeparlesmatchesdefootballetlesallersetretoursàl'école.Mais,contrairementàsonamie,ellen'hésitaitpasàadmettrequ'elles'ennuyait.Etellesemblaitconstammentsurdescharbonsardents.
—Alors,quoideneuf?demanda-t-elleenfinissantsoncappuccino.Commentvalavie,auparadisdesmamans?
—Commed'habitude.Frénétique.
Indiapritunesériedephotos,toutenécoutantGaild'uneoreilledistraite.ElleréussitàfaireunbeauclichédeSam,etquelquesautreslorsquel'équipeadversemarquaunbut.
—NouspartonsbientôtpourCapeCod,dèslafindescours.
Cetteannée,Dougnepourrapasnousrejoindreavantlemoisd'août,dit-elle.
D'habitude,ilessayaitdeselibérerplustôt.
—Nous,nousallonsenEuropeenjuillet,annonçaGailsansenthousiasme.
L'espaced'uneseconde,Indiaressentitunepointedejalousie.
Celafaisaitdesannéesqu'elleessayaitdeconvaincreDougd'organiseruntelvoyage,maisildisaittoujoursqu'ilpréféraitattendrequelesenfantssoientplusâgés.S'ilcontinuaitàrepousserl'échéance,faisaitvaloirIndia,ilsseraientàl'université,etiraientsanseux.Maisjusque-là,ellen'avaitpasréussiàmotiversonmari.
Contrairementàelle,ilnevoyaitpasvraimentl'intérêtdevoyageràl'autreboutdumonde.Pourlui,letempsdel'aventureétaitrévolu.
—C'estchouette,dit-elleensetournantversGail.Lesdeuxfemmesn'auraientpuêtreplusdifférentes.
Petite,Gailavaitdescheveuxnoirscoupéscourtetdesyeuxquiévoquaientduchocolatenfusion.India,elle,étaitgrandeettrèsmince,avecdestraitsd'unebeautéclassique,desyeuxbleus,etunelonguetresseblondequiondulaitdanssondos.Ellesecoiffaitainsi,affirmait-elle,parcequ'ellen'avaitjamaisletempsdesedémêlerlescheveux.Encetinstant,côteàcôte,Gailetelleoffraientunspectaclesaisissant;nulneleurauraitdonnéquaranteans.
—Oùirez-vous,enEurope?s'enquitIndiaavecintérêt.
—EnItalieetenFrance,plusdeuxjoursàLondres.Onnepeutpasvraimentparlerd'aventure,nidevoyageàhautrisque,maisaveclesenfants,c'estparfait.EtJeffadorelesthéâtresdeLondres.
NousavonslouéunemaisonenProvencependantdeuxsemainesdébutjuillet,aprèsquoinousdescendronsenItalieenvoiture.
NousvoudrionsemmenerlesenfantsàVenise.
PourIndia,c'étaientlàdesvacancesextraordinaires—bienplusexaltantesquesontranquilleséjouràCapeCod.
—Entout,levoyagevadurersixsemaines.MêmesijenesuispassûrequeJeffetmoiarrivionsànoussupporteraussilongtemps,sansparlerdesgarçons..Dèsqu'ilresteplusdedixminutesaveclesjumeaux,Jeffdevientfou.
Gailparlaittoujoursdesonmaricommes'ils'agissaitd'uncolocatairepénible,maismalgrécela,Indiaétaitpersuadéequ'ellel'aimaitsincèrement.
—Jesuissûrequetoutvabiensepasser,vousaurezmillechosesàvoir,affirma-t-elle,bienqu'envéritélaperspectived'êtrecoincéedansunevoiturependantdelonguesheuresavecdesjumeauxdeneufansetunadolescentdequatorzeneluiparûtpasfranchementparadisiaquenonplus.
—EtmêmepasmoyenderencontrerunbelItalien,aveclesenfantssurmestalonsetJefftoujoursentraindemedemanderdetoutluitraduire!
IndiaritduportraitqueluipeignaitGailetsecoualatête.
Parlerd'autreshommes-etparfoismême,faireplusqu'enparler
—étaitunedesmaniesdeGail.ElleavaitconfiéàIndiaqu'elleavaiteuplusieursliaisonsdepuissonmariageavecJeff,vingt-deuxansplustôt,et,àlagrandesurprisedesonamie,elleluiavaitaffirméque,étrangement,celaavaitaméliorésesrapportsavecsonmari.C'étaituneformed'améliorationquin'avaitjamaisattiréIndia,etqu'elleréprouvaitmême,maiscelanel'empêchaitpasdebeaucoupaimerGail,endépitdesontempéramentvolage.
—Peut-êtreJeffsedécouvrira-t-ildespenchantsromantiques,enItalie,suggéraIndia.
Ellemitsonappareilphotoenbandoulièretoutenjetantuncoupd'œilàcettepetitefemmepleined'énergiequi,autrefois,avaitétélaterreurdescoursd'assises.Onn'avaitaucunmal,d'ailleurs,àl'imaginerharanguantunjuryouinterrogeantuntémoin:
GailJonesnes'enlaissaitconterparpersonne,etcertainementpasparsonmari.Maisc'étaituneamiefidèleet,malgrésesrécriminations,unemèredévouée.
—Pff!Mêmesionluitransfusaitlesangd'ungondolier,Jeffnedeviendraitpasromantique.Etlefaitd'avoirlesenfantssurledosvingt-quatreheuressurvingt-quatrenerisquepasd'arrangerleschoses.Aufait,savais-tuquelesLewisons'étaientséparés?
Indiahochalatêteavecréserve.Lescancansduvoisinageluiimportaientpeu;elleavaittropàfaireavecsaproprevie,sonmari,sesenfants.Certes,elleavaitdesamisquicomptaient;maissemêlerdel'existencedesautresnel'intéressaitpas.
—Danm'aproposédedéjeuneraveclui.
CommeIndiajetaituncoupd'œilsoupçonneuxàsonamie,Gailesquissaunsouriremalicieux.
—Nemeregardepascommeça!Cequ'ilcherche,c'estuneépaulesurlaquellepleurer,etquelquesconseilsjuridiquesgratuits.
—Nemeprendspaspouruneidiote.
Indiaavaitbeaunepassemêlerdesragots,ellen'étaitpaspourautantnéedeladernièrepluie.EtellesavaitqueGailaimaitflirteraveclesmarisdesautres.
—Danatoujourseuunfaiblepourtoi.
—Jel'aimebien,moiaussi.Etalors?Jem'ennuie.Ilestseul,furieuxetmalheureux.
—Résultat:undéjeuner,pasnécessairementunetorridehistoired'amour.Crois-moi,celan'ariend'excitantd'écouterunhommeseplaindredunombredefoisoùsafemmeluiareprochédenepass'occuperdesenfantsouderegarderlefootàlatéléledimanche..Etjet'assurequ'àl'heurequ'ilest,Dann'estpasprêtàdépassercestade.Ilespèreencorepouvoirseréconcilieravecelle.C'estunesituationunpeutropcompliquée,mêmepourmoi.
Denouveau,Indiaregardasacompagne.Ellenetenaitpasenplace.Al'encroire,Jeffnel'excitaitplusdepuisdesannées,etcelanesurprenaitguèreIndia.Jeffn'étaitpasquelqu'und'excitant.
Celadit,ellen'avaitjamaisdemandéàGailcequi,pourelle,étaitexcitant.
—Qu'est-cequetucherches,Gail?Pourquoitecompliquerainsil'existence,mêmejustepourdéjeuner?Qu'est-cequeçat'apporte?
Ellesavaienttoutesdeuxdesmaris,desviesbienremplies,desenfantsquiavaientbesoind'elles,etassezàfairepourêtreconstammentoccupées.Pourtant,Gaildonnaittoujoursl'impressiond'êtreàlarecherchedequelquechosedeplus,quelquechosed'intangiblequilafuyait.
—Pourquoimepriverais-je?Allerdéjeunerdetempsentempsavecunhommemetunpeudepimentdansmavie.Etsiçadébouchesurautrechose,cen'estpaslafindumonde..Quandj'aiuneaventure,çamedonneduressort,jemesensrevivre.Çafaitdemoiunpeuplusqu'unchauffeuretuneménagère.Çanetemanquejamais,àtoi?
Elles'étaittournéeversIndiapourposercettequestion,etplongeaitsonregarddanslesiencommepourlireenelle.
Lajeunefemmesongeaquec'étaitsansdoutedecettefaçonqu'elleregardaitlesaccusésqu'elleinterrogeait,autrefois,autribunal.
—Jenesaispas,répondit-elleavechonnêteté.Jen'ypensepas.
—Peut-êtrequetudevrais.Peut-êtrequ'unjourtucommencerasàteposerdestasdequestionssurcequetun'aspaseuetpasfait,surcequetuauraisdûavoiretfaire.
Peut-être.Mais,pourIndia,trahirsonmari,nefût-cequ'endéjeunantavecunautrehomme,neparaissaitpasunremèdeidéalàl'ennui,bienaucontraire.
—Soishonnête,continuaGail.Neregrettes-tujamaislaviequetumenaisavantdetemarier?
Indiavoyaitdansleregarddesonamiequecelle-cinetoléreraitpasdefaux-fuyants.
—Ilm'arriveeneffetdepenserauxchosesquejefaisaisautrefois,ànotrevied'avant..Amontravail..àlaBolivie,auPérou,auKenya.Jepenseàcequej'aiaccomplilà-bas,etàcequecelasignifiaitpourmoialors.Biensûr,celamemanqueparfois.
C'étaitgénial,etj'adoraismonmétier.Maisleshommesquejefréquentaisàcetteépoque,eux,nememanquentpasdutout!
D'autantmoinsqu'ellesavaitqueDougétaitconscientdetoutcequ'elleavaitabandonnépourlui,etqu'ilappréciaitsonsacrifice.
—Alors,peut-êtrequetuasdelachance..Maisdis-moi,pourquoineretournerais-tupastravaillerundecesjours?
—Avectonexpérienceettaréputation,tupourraisreprendren'importequand.Cen'estpascommeendroit;moi,maintenant,jesuishorscircuit,complètementfinie.Toi,enrevanche,dumomentquetuastonappareilphoto,tupeuxrecommencerdemainsituveux.Tuesfolledegâcherunechancepareille.
MaisIndiasesouvenaitdesonenfance,deslonguesheurespasséesàattendresonpèretoujoursabsent.C'étaitpluscompliquéquenel'imaginaitGail.Ilyavaitunprixàpayerpourêtregrandreporter.Unprixtrèsélevé.
—Cen'estpassisimple,dit-elle.Quesuis-jecenséefaire?
Appelermonagentetluidire:«Raoul,mets-moidansunavionpourleKosovodemainmatin?»Dougetlesenfantsseraientvraimentravis!
Celaluisemblaitsipeuenvisageablequ'ellenepouvaitqu'enrire.Ellesavaitque,pourelle,l'époquedesmissionsàl'autreboutdumondeétaitrévolue.Et,contrairementàGail,celaneluipesaitpas;elleneressentaitpaslebesoindeprouversonindépendanceenabandonnantsafamillepourallers'accomplirailleurs.ElleaimaitDougetleursenfants,etellesavaitaveccertitudequesonmariétaittoutaussiamoureuxd'ellequ'elledelui.
—Tafamillepréféreraitpeut-êtreça,enfindecompte,plutôtquedetevoirt'ennuyeretronchonnertoutletemps,soulignaGail.
Indiahaussaunsourcilinterrogateur.
—Jefaisça?Jeronchonne,vraiment?
Certes,ellesesentaitparfoisunpeuseule,etmêmenostalgiqueenrepensantaupassé-mêmesicelaneluiarrivaitplusguère—,maisjamaisellen'avaiteul'impressiond'êtreréellementinsatisfaite.Al'inversedeGail,elleappréciaitlelieuoùsaviel'avaitmenée;ellel'aimait,même.Etellesavaitquelesenfantsneseraientpastoujourspetits.Ilsgrandissaientdéjàtrèsvite,etJessicaallaitmêmeaulycée,maintenant.Indiapourraittoujoursenvisagerderetournertravaillerplustard.SiDouglalaissaitfaire.
—Jesuispersuadéequ'ilt'arrivedet'ennuyer,toutcommemoi,déclaraGailavecsincéritéens'immobilisantpourlaregarderbienenface.Biensûr,tuleprendsbien..Maistuasrenoncéàbienplusdechosesquemoi.Situavaiscontinué,tuauraissansdouteunPulitzeràtonactif,àl'heurequ'ilest,ettulesaisparfaitement.
—J'endoute,réponditIndiaavecmodestie.J'auraistrèsbienputerminercommemonpère.Ilavait
quarante-deuxansquandilestmort,tuéparuntireurembusqué.Jen'aiqu'unandeplusqueluialors,etilétaitbienplusintelligentettalentueuxquemoi..Onnepeutpasmenerunetelleviebienlongtemps,tusais.
—Certainespersonnesyarrivent,objectaGail.Bonsang,India,quelintérêtvois-tuàvivreicijusqu'àtesquatre-vingt-quinzeans?
Réfléchis.Apartnosenfantsetnosmaris,quinousregrettera,ànotremort?
—Peut-êtrequec'estsuffisant,fitvaloirIndiaaveccalme.
Gaillamettaitfaceàdesquestionsqu'elle-mêmenes'autorisaitquerarementàseposer—mêmesi,durantl'annéequivenaitdes'écouler.
Elleavaitplusd'unefoissongéqu'ellen'avaitrienfaitderéellementcréatifdepuisdesannées,qu'ellen'avaitrelevéaucundéfi.Elleavaitessayéuneoudeuxfoisd'enparleravecDoug,maisilluirépondaitinvariablementqu'iltremblaitencoreausouvenirdecequ'ilsavaientvécudanslePeaceCorps,etdecequ'elleavaitfaitensuite.
—Contrairementàtoi,jenesuispaspersuadéequejepourraischangerlemondesijereprenaismontravail.Quandtuvoisdesphotosd'Ethiopie,deBosnie,oud'unecolline,Dieusaitoù,surlaquelleunrebellevientdesefairedescendre,attaches-tudel'importanceàlapersonnequilesaprises?Jecroisquetoutlemondes'enmoque.Cequejefaisiciestpeut-êtreplusimportant.
C'étaitentoutcascequ'ellecroyaitsincèrement,maisGailn'étaitpasdecetavis.
—Peut-être,maispeut-êtrepas,rétorqua-t-ellesansambages.
Peut-êtrequec'estdommagequecenesoitpastoiquisoislà-basentraindeprendrecesphotos.C'estquelqu'und'autrequilefait,India.
—Ehbien,tantmieuxpourlui,réponditIndia,biendécidéeànepasselaissertroublerparlesraisonnementsdesonamie.
—Pourquoi?Pourquoiquelqu'und'autreaurait-iltouslesavantages,pendantquenous,nousrestonscoincéesdanscettesatanéebanlieuechic,àépongerlejusdepommeparterrechaquefoisqu'undenosgaminslerenverse?Etsionlaissaitcetravail-làauxautres,pourunefois?Quelledifférence,quecesoitnousquilefassionsoupas,hein?
—Jepensequepournosfamillesçafaitunedifférencequenoussoyonslà.QuelgenredeviemèneraientDougetlesenfantss'ilsmesavaiententraindesurvolerdesbaraquementsdansunminablecoucouparmauvaistemps?Ousijemefaisaisabattredansuneguerredontpersonnen'aentenduparler,etdonttoutlemondesemoque?Crois-moi,çaferaitbeletbienunedifférencepourmesenfants.Unedifférenceénorme.
—Jenesaispas.(Ellesseremirentàdéambulerlelongduterrain.Gailsemblaitmalheureuse,insatisfaite.)Depuisquelquetemps,jen'arrêtepasdemedemanderpourquoijesuislà,cequej'yfais.
C'estpeut-êtreleretourd'âge,ouuntruccommeça.Oupeut-êtrequej'aitoutsimplementpeurdeneplusjamaisêtreamoureuse,deneplusjamaisposerlesyeuxsurunhommeetsentirmoncœurs'emballer..Jecroisquec'estçaquimerendfolle,l'idéequejevaispasserlerestantdemesjoursavecJeff,àmedire:«OK,iln'estpasgénial,maisjesuiscoincéeaveclui,etc'estcommeça.»
C'étaitunemanièrebiendéprimantederésumervingt-deuxansdemariage,etIndiaeutunpincementaucœurpoursonamie.
—Tunoircisletableau,ettulesais.
DumoinsIndial'espérait-ellesincèrement;danslecascontraire,ceseraitunterribleconstatd'échec.
—Apeine,réponditcettedernière.Cen'estpasaffreux;c'estjusteennuyeux.Ilestennuyeux,jesuisennuyeuse,notrevieestennuyeuse.Etdansdixans,j'auraipresquesoixanteans,etceseraplusennuyeuxencore.Etensuite..
—Tuverras,tutesentirasmieuxquandvousserezenEurope,cetété,affirmaIndia.
Gailhaussalesépaules.
—Peut-être,maisj'endoute.Cen'estpaslapremièrefoisquenousyallons,etjesaisexactementcequim'attend.JeffvapassersontempsàrâlerparcequelesItaliensconduisentcommedesfous,etunefoisàVenise,ilseplaindradel'odeurpestilentielleducanalenété.Ilfautêtrehonnête,India,cen'estpasunromantique,loindelà.
IndiasavaitqueGailavaitépouséJeffparcequ'elleétaittombéeenceinte.Elleavaitperdulebébéauboutdetroismoisdegrossesse,etavaitensuitepasséseptansàessayerd'avoirunautreenfant,toutengravissantunàunleséchelonsdanssoncabinetd'avocats.Lavied'Indiaavaitétébeaucoupplusfacilequecelledesonamie.Etelleavaiteumoinsdemalàarrêterdetravailler.Gailsedemandaitencoresielleavaitfaitlebonchoix,neufansaprèsavoirquittélecabinet,àlanaissancedesjumeaux.
Al'époque,elles'étaitcrueprêteàchangerd'existence,maisilétaitdésormaisclairqu'elles'étaittrompée.
—Peut-êtrequedéjeuneravecd'autreshommes,etallerplusloindetempsentemps,estmamanièreàmoidecompensercequeJeffnemedonnerajamais,cequ'iln'estpas,cequ'iln'asansdoutejamaisété.
EnentendantGails'exprimerainsi,Indianeputs'empêcherdesedemandersisesaventuressanslendemainnelarendaientpasplusinsatisfaiteencore.
Peut-êtrerecherchait-ellequelquechosequin'existaitpas,ouquin'étaitpasaccessible,dumoinspourdesfemmescommeelle.
Peut-êtrerefusait-elletoutsimplementd'admettrequecettepartiedeleurvieétaitrévolue.Dougnonplusnerentraitpasdutravailchaquesoirunbouquetderosesàlamain;maisIndian'enattendaitpastant.Elleacceptait,etaimait,cequ'ilétaitdevenu.
—Peut-êtrequ'aucund'entrenousneseraplusjamaisfollementamoureux.Çapourraitbienêtreça,leproblème,observa-t-elle,pragmatique,cequiluivalutunregardhorrifiédeGail.
—Tuplaisantes!Sijepensaisça,j'enmourrais.Pourquoidoncnetomberions-nousplusjamaisamoureux?Onadroitàl'amouràn'importequelâge!C'estd'ailleurspourçaqueRosalieLewisonaquittéDan.Elleestamoureused'HaroldLieberman,cequiexpliquepourquoiDann'aaucunechancedelarécupérer.HaroldveutépouserRosalie.Ilestfoud'elle.
Pendantuninstant,uneexpressionabasourdiesepeignitsurlestraitsd'India.
—C'estpourçaqu'ilaquittésafemme?(Gailhochalatête.)Jesuisvraimentsuruneautreplanète,hein?Commentai-jepupasseràcôtédeça?
—C'estparcequetuesbonneetpure,unevraiepetiteépousemodèle,lataquinaGail.
Indiaetelleétaientamiesdepuislongtemps,etsavaientqu'ellespouvaientcompterl'unesurl'autre.
Elless'acceptaienttotalement;IndianecritiquaitjamaisGailpoursesliaisonsextraconjugales,bienqu'ellenelesapprouvâtpasetnecomprîtpasréellementcequipoussaitsonamieàtromperJeff.Gailsemblaitavoirenelleunmanqueimpossibleàcombler,etquiavaittoujoursétélà,d'aussiloinqu'Indiasesouvînt.
—Est-cevraimentçaquetuvoudrais,Gail?QuitterJeffpourlemarid'uneautre?Qu'est-cequeçachangerait?
—Probablementrien,reconnutGail.C'estpourçaquejenel'aijamaisfait.Deplus,j'aimebienJeff.Noussommesamis.
Simplement,ilnemetguèredepimentdansmavie.
—C’estpeut-êtrepréférable,soulignaIndiad'unairsongeur.
Crois-moi,j'aieuassezdepimentautrefoispourneplusenavoirenvie,ajouta-t-elleavecfermeté,commesiellecherchaitdavantageàsepersuaderelle-mêmequ'àconvaincresacompagne.
Pourunefois,cependant,Gailnemitpassesparolesendoute.
—Danscecas,tuasbeaucoupdechance.
—Nousavonstouteslesdeuxdelachance,affirmaIndia.
ElleauraitaiméaiderGailàsesentirmieux.Asonavis,déjeuneravecDanLewison,ouavecn'importequelautrehommedumêmeacabit,n'étaitpasunesolution.Oùcelamènerait-ilGail?
DansunmotelentreWestportetGreenwich?Etaprès?India,poursapart,n'arrivaitmêmepasàs'imagineraulitavecunautrequeDoug.
Aprèsdix-septannéespasséesprèsdelui,ellen'avaitenviedepersonned'autre.Elleadoraitlavieque
sonmarietellepartageaientavecleursenfants.
—Jecontinueàpenserquetugâchestontalent,insistaGail,quisavaitparfaitementquec'étaitleseulpointfaibledansl'armured'India.Tudevraisretournertravailler,undecesjours.
Gailavaittoujoursestiméqueletalentd'Indiaétaitimmense,etqu'ilétaitcrimineldenepasl'exploiter.MaisIndia,elle,luirépondaitinvariablementqu'ellepourraitretournerunjouràlaphotographie,siellelevoulait.Pourl'instant,ellen'enavaitniletempsnil'envie,etsesatisfaisaitparfaitementd'unreportageoccasionnel.Elleétaittropoccupéeaveclesenfants,etn'avaitpasenviedesequerelleravecDoug.C'estcequ'ellerépétaunenouvellefoisàsonamie.
—Etpuis,ajouta-t-elleavechumour,sijeretournaistravailler,tuiraisdéjeuneravecDoug.Tumeprendspouruneidiote?
Elleséclatèrentderireàcetteidée,etGailsecoualatête,unelueuramuséedansleregard.
—Tun'asrienàcraindre.Dougestleseulhommequejeconnaissequisoitencoreplusennuyeuxquemonmari.
—Mercipourlui!
Indiariaittoujours.Certes,Dougn'étaitpastrèsfantaisiste,maisc'étaitunbonmarietunbonpère,etelleneluiendemandaitpasdavantage.Ilétaitsolide,honnête,loyal,etleurpermettaitdevivreconfortablement.
Parailleurs,aussiennuyeuxqueletrouvâtGail,Indial'aimait.
Ellen'avaitpaslamêmepassionquesonamiepourl'intrigueetlaromance;celafaisaitdesannéesqu'elleavaittiréuntraitsurtoutcela.
AvantqueGailaitpuajouterquelquechose,l'arbitresifflalafindumatch.Aussitôt,SametlesjumeauxdeGaillesrejoignirentencourant.
—Beaumatch,ditIndiaensouriantàsonfils,soulagéequesaconversationavecsonamiefûtarrivéeàsonterme.
AvecGail,elleavaittoujoursl'impressiondedevoirsedéfendreetdéfendresoncouple.
—C'étaitpasunbeaumatchdutout,nousavonsperdu!
s'exclamaSamavecunregardhorrifié.
Ilserranéanmoinssamèredanssesbras,toutensebaissantpouréviterl'appareilphotoquisebalançaitàl'épauled'India.
—Tut'esbienamuséquandmême?demanda-t-elleendéposantunbaisersursescheveuxemmêlésetensedélectantdelabonneodeurdeshampooing,desoleiletdegrandairquisedégageaitdelui.
—Mouais,çava.J'aimarquédeuxbuts.
—Alors,tuvoisquec'étaitunbonmatch.
IlssedirigèrentversleparkingencompagniedeGailetdesesdeuxgarçons,quilasuppliaientàcoretàcridelesemmenerprendreuneglace.Samvoulaitlesaccompagner.
—Nousnepouvonspas.NousdevonspasserchercherAiméeetJason,luirappelaIndia.
Samgrognaàcetteperspective,etIndiafitaurevoirdelamainàGailavantdeseglisserderrièrelevolantdesonmonospace.
Ç'avaitétéuneconversationintéressante,songea-t-elle.
Décidément,Gailn'avaitrienperdudesontalentpourlesinterrogatoires!
Ellemitlecontactetjetauncoupd'œilàsonfilsdanslerétroviseur.Ilsemblaitfatigué,maisheureux.Ilétaitcouvertdepoussière,etl'onauraitditqu'ilavaitcoiffésescheveuxblondsavecunpétard;maisleseulfaitdeleregarderrappelaitàIndiapourquoiellen'étaitpasentrainderampersousdesbuissonsenEthiopieouauKenya.Oui,cepetitvisagemaculédebouesuffisaitàtoutexpliquer.Etquelleimportancesisavieétait«ennuyeuse»?
IlspassèrentchercherAiméeetJasonàl'écoleavantderetourneràlamaison.Jessicavenaitjustederentrer,seslivresdeclasseétaientéparpilléssurlatabledelacuisine,etlechien,foudejoie,aboyaitdetoutessesforcesenremuantlaqueue.C'étaitlaviequ'elleconnaissait,cellequ'elleavaitchoisie.Elleavaitexactementcequ'ellevoulait.SicelanesuffisaitpasàGail,ehbien,elleétaitdésoléepourelle.Enfindecompte,chacundevaitfairecequiluiconvenaitlemieux;etc'étaitcettevie-ciquiplaisaitàIndia.Sonappareilphotopourraitbienl'attendreencorecinqoudixans.Mêmeàcemoment-là,d'ailleurs,ellesavaitqu'ellenequitteraitpasDougpourpartirvadrouiller,àl'autreboutdumonde,àlarecherchedel'aventure.Onnepouvaitpasconcilierlemétierdegrandreporteravecuneviedecouple,ellelesavaitdepuisdesannées.Elleavaitfaitunchoix,etcontinuaitàpenserquec'étaitlebon.
—Qu'est-cequ'onmange,cesoir?demandaJason,hurlantpourcouvrirlesaboiementsfrénétiquesduchienetlesvoixdesesfrèreetsœurs.
Ilfaisaitpartiedel'équiped'athlétismedel'école,etmouraitdefaim.
—Desserviettesenpapier,sivousnesortezpasdemacuisinecinqminutes!luiréponditIndiapar-dessuslecomptoirdelacuisine.
Comprenantlemessage,Jasonattrapaunepommeetunpaquetdechipsetlesemportadanssachambrepourlesmangerenfaisantsesdevoirs.C'étaitungarçonquitravaillaitbienàl'école,avaitdebonnesnotes,étaitdouépourlesportetneleuravaitjamaiscauséd'ennuis.Dougetluiseressemblaientcommedeuxgouttesd'eau.Ilavaitcommencéàdécouvrirlesexeopposél'annéeprécédente,maissonexplorations'étaitjusque-làbornéeàunesériedecoupsdetéléphonetimides.Ilétaitbienplusfacilequesonaînée,Jessica.IndiaaimaitrépéterqueJessfiniraitavocatedansunsyndicat:elleseposaittoujoursenporte-paroledesopprimés,etn'hésitaitpasàsemesureràsamère.Enfait,elleadoraitça.
—Dehors!
Indialeschassatousdelapièce,chiencompris,etouvritleréfrigérateuravecuneexpressionpensive.Ilsavaientdéjàmangédeshamburgersdeuxfoiscettesemaine,etunpaindeviandeunefois.Illuifallaitbienadmettrequ'ellemanquaitd'inspiration.
Quandonarrivaitainsiàlafindel'annéescolaire,ellen'arrivaitplusàconcocterdesdînersunpeucréatifs.
L'heuredesbarbecues,deshot-dogsetdescôtelettesavaitsonné,etilétaitgrandtempsquelesvacancesarrivent.
Elleoptapourdeuxpouletssurgelés,qu'ellemitàdécongeleraumicro-ondespendantqu'ellepréparaitunedouzained'épisdemaïs.Assiseàlatabledelacuisine,ellelaissasonespritvagabonderpendantquesesmainss'activaient,etellerepensaàsaconversationavecGail,essayantdedétermineravechonnêtetésielleregrettaitsacarrièreavortée.Maisnon,aprèstoutescesannées,elleétaittoujoursconvaincued'avoirprislabonnedécision.Detoutefaçon,laquestionneseposaitpas:onnepouvaitcourirlemondeunappareilphotoenmainetêtreunebonnemèrepoursesenfants.C'étaitsondevoirderesterauprèsd'eux.EtsiGaillatrouvaitennuyeuseàcausedecela,ehbientantpis.Aumoins,Doug,lui,n'étaitpasdecetavis!Ellesouritenpensantàluiet,ragaillardie,selevapourplacerlesépisdemaïsdansunecasseroled'eausurlacuisinière.Puisellesortitlespouletsdumicro-ondes,lesbeurraetlessaupoudrad'épicesavantdelesmettreaufour.Ilneluirestaitplusqu'àfairecuireunpeuderiz,àconfectionnerunesalade,ethop:ledînerseraitprêt.
Avecletemps,elleavaitacquisunecertainepratique.Certes,cen'étaitpasdelagrandecuisine,maisc'étaitrapide,simpleetsain.
Detoutefaçon,avectoutcequ'elleavaitàfaire,ellen'avaitpasletempsdepréparerdesrepasgastronomiques,etc'étaitdéjàunechancequ'elleneconduisepastoutelamaisonnéeauMcDo..
EllevenaitjustedeposerledînersurlatablelorsqueDougarriva,l'airunpeufatigué.Saufencasdecriseaubureau,ilrentraittoujoursàlamaisonàseptheures.Deporteàporte,celaluifaisaitdesjournéesdedouzeheures,etmêmeunpeuplus,maisilneseplaignaitjamaisdutempspassédanslestransports.
IlembrassadistraitementIndiasurlajoue,posasonattaché-caseparterre,etsedirigeaversleréfrigérateur,d'oùilsortitunCocaavantdereleverlatêteetdesourireàIndia.Elleétaitcontentedelevoir.
—Comments'estpasséetajournée?demanda-t-elleens'essuyantlesmainsavecuntorchon.
Desmèchescouleurdeblémûréchappéesdesatresseencadraientsonvisage.Ellenesepréoccupaitjamaisvraimentdesonapparence;elleavaitlachancedenepasenavoirbesoin.Sonphysiqueétaitclassique,sain,net,etsanatteluiallaitbien.Sapeauétaittrèsbelle,etavecsasilhouettelongiligne,ellepouvaitsepermettredeporterleschemises,lesjeansetlescolsroulésqu'elleaffectionnait.Ellefaisaittrente-cinqansplutôtquequarante-trois.
DougposasonCocaetdesserrasacravateavantderépondre.
—Pasmal.Riend'excitant.J'aieuuneréunionavecunnouveauclient.
Savieprofessionnellen'avaitjamaisététrèsagitée,etlorsqu'ilavaitdessoucis,illespartageaittoujoursavecelle.
—Ettoi,qu'est-cequetuasfait?
—Samavaitunmatchdefoot,etj'aiprisquelquesphotospourl'équipe.Riend'extraordinaire.
Commeelleprononçaitcesderniersmots,ellesongeaàGail,quitrouvaitleursviessimonotones.Ellesl'étaient,defait.
Maisquepouvaient-ellesespérerdeplus?Cen'étaitguère«glamour»d'éleverquatreenfantsdansunepetitevilleduConnecticut..etquelquesliaisonsfugacesn'ychangeraientrien.
Mieuxvalaitsefaireuneraison.
—EtsinousallionsdînerchezMaPetiteAmie,demainsoir?
suggéraDoug.
—Avecplaisir,répondit-elleensouriant.
Elleappelalesenfantspourledîner,etunefractiondesecondeplustard,unvéritablecyclonedéferlasurlacuisine.Maiscelaneladérangeaitpas.Ilsétaienttoujourscontentsdeprendreleurdînertousensemble,enfamille.Lesenfantsparlaientdeleurjournée,deleursamis,deleursactivités,toutenseplaignantrégulièrementdesprofesseursetdelaquantitédedevoirsqu'onleurdonnait.Cejour-là,Aiméeannonçaqu'unnouveaugarçonavaitappeléJessicatroisfoisdansl'après-midi,etqu'ilavaitl'airvraimentvieux,peut-êtreseizeans;Jessicalafoudroyaduregard.
Puis,pendantl'essentieldurepas,cefutJasonquilesdivertit.
C'étaitleclowndelafamille,etilavaitundonpourcommentertouslesévénementsavechumour.Aprèsledîner,AiméeaidaIndiaàdébarrasserlatableetàremplirlelave-vaisselle.
Sammontasecouchertôt,épuiséparsonmatchdefootballetlesdeuxbutsqu'ilavaitmarqués.Lorsqu’IndiarejoignitDougdansleurchambre,illisaitundossierqu'ilavaitrapportédubureau.
—Ondiraitquenotreprogénituret'aépuisée,observa-t-ilenlevantlesyeuxdesespapiers.
Ilyavaitenluiuncôtédiscret,solide,quiavaitséduitIndiadèslepremierinstant.Ilétaitgrandettrèsmince,avecunphysiqueathlétiqueetunvisagejuvénile.Aquarante-cinqans,ilétaitencoretrèsséduisant,etressemblaitàunchampiondefootballaméricain.Ilavaitdescheveuxetdesyeuxsombres,etaffectionnaitlescostumesgrisouentweedpourlebureau,etlespantalonsenvelourscôteléetlespullsenshetlandleweek-end.
D'unemanièretranquille,saine,Indial'avaittoujourstrouvétrèsattirant,mêmesiGaillejugeaitennuyeux.Abiendeségards,DougétaitpourIndialemariidéal.Ilétait,enrèglegénérale,solide,dignedeconfiance,imperturbable,etcequ'ilattendaitd'elleétaittoujoursrelativementraisonnable.
Elleselaissatomberdansunlargefauteuilfaceàluietrepliasesjambessouselleens'efforçantdesesouvenir,l'espaced'uninstant,dujeunehommequ'elleavaitrencontrédanslePeaceCorps.Iln'étaitpassidifférentdel'hommeassisprèsd'elleencemoment,maiselleserappelaitl'étincelledemalicequibrillaitalorsdanssonregardetquil'avaitenchantée,àuneépoqueoùelleétaitjeuneetpleinederêvesdedéfietdegloire.Dougn'étaitplusmalicieux,maisildemeuraithonnêteetfiable,etellesavaitpouvoircomptersurlui.Bienqu'elleeûtaimésonpèreàlafolie,ellen'auraitpasvoulupartagersonquotidienavecunhommecommelui,toujoursabsentetprêtàrisquer-etperdre-saviepoursonmétier.Pourlui,laguerreavaitétéunehistoired'amour.
Dougétaitbienplussenséquecela,etelleétaitheureusedesavoirqu'ellepouvaitcomptersurlui,qu'ilseraittoujoursàsoncôté.
—Lesenfantsavaientl'airunpeuagités,cesoir.
Qu'est-cequisepasse?demanda-t-ilenposantsonrapportsursatabledechevet.
—J'imaginequ'ilssontjusteexcitésàlaperspectivedesvacances.Çaleurferadubiend'alleràCapeCodetdesedétendreunpeu.Ilsontbesoindesouffler,nousenavonstousbesoin.
Acettepériodedel'année,lestrajetsenvoiturecommençaientàluipesersérieusement.
—J'aimeraispouvoirprendreunpeudevacancesavantlemoisd'août,ditDougensepassantlamaindanslescheveux.
Maisilsavaitqu'ildevaitsuperviserdeuximportantesétudesmarketingpourdenouveauxclients,etilnevoulaitpasquitterNewYorktroptôt.
—Moiaussi,j'auraisaiméquetutelibèresplustôt,admitIndia.
Aufait,j'aivuGail,aujourd'hui.IlsvontenEurope,cetété.
Ellesavaitqu'ilétaitinutilederevenirsurlesujetdesvoyagesetque,detoutefaçon,ilétaittroptardpourchangerleursprojetsdevacances,maisellenepouvaits'empêcherdeleregretter.
—Nousdevrionsvraimentfaireuntruccommeça,l'annéeprochaine.
—Ah,nerecommencepasavecça..JenesuispasalléenEuropeavantd'avoirterminémesétudes.Çanetuerapaslesenfantsd'attendreencoredeuxoutroisans.Etpuis,c'esttropcher,avecunefamilledelatailledelanôtre.
—Nousaurionslesmoyensdelefaire,etnousnepouvonspasleurmentirlà-dessus,Doug.
Elleneluirappelapasquesesparentsàellel'avaientemmenéedanslemondeentierquandelleétait
petite.Sonpèreavaitacceptédesreportagesdanstouslesendroitsquiluisemblaientamusants,durantlespériodesdevacancesscolaires,afindepouvoiremmenersamèreetelleaveclui.Cesvoyagesavaientététrèsenrichissantspourelle,etelleauraitaimépartagercesexpériencesavecsesenfants.
—J'adoraispartiravecmesparents,observa-t-elled'unevoixdouce,maisDougparutcontrarié,commetoujourslorsqu'elleabordaitcesujet.
—Sitonpèreavaiteuunvraimétier,tun'auraispaseunonplusl'occasiond'allerenEuropeàpeinesortieduberceau,dit-ilpresquesévèrement.
Iln'aimaitpasqu'elleessaiedeluiforcerlamain.
—Cequetudisestidiot.Ilavaitunvraimétier.Etiltravaillaittrèsdur.
«Bienplusdurquetoiaujourd'hui»,aurait-ellevouluajouter,maiselles'abstint.Sonpèreétaitinfatigable,passionnémenténergique.IlavaittoutdemêmereçuleprixPulitzer!ElledétestaitqueDougsepermîtdetellesremarquesàsonsujet.Ilsemblaitestimerquelacarrièredesonpèren'avaiteuaucunevaleursousprétextequ'ilavaitgagnésaviegrâceàsonappareilphoto,cequi,dansl'espritdeDoug,étaitd'unesimplicitéenfantine.Peuluiimportaitquelepèred'Indiaeûtreçudesrécompensesinternationalespoursontravail,ouqu'ileûtperdulaviedansl'exercicedesonmétier.
—Ilavaitdelachance,ettulesaisparfaitement,repritDoug.Ilétaitpayépourfairecequ'ilaimait:sebaladeretobserverlesgens.C'estvraimentunbeaucoupdebol,tunecroispas?Cen'estpascommed'alleraubureautouslesjours,etdedevoirgérerlesconflitsinternesettouslesproblèmesdecegenre.
—Non,eneffet.
Unelueurdangereuses'étaitalluméedanslesyeuxdelajeunefemme,etDougauraitdûsentirqu'ils'étaitengagésurunterrainglissant.Iln'étaitpasseulemententrainderabaisserlepèrehéroïquequ'ellevénérait;cefaisant,ildénigraitégalementsacarrièreàelle,sapersonnalité,cequ'elleavaitétéavantdel'épouser.
—Jepensequecequ'ilfaisaitétaitinfinimentplusdur,etqueparlerd'un«beaucoupdebol»estunevéritableinsulte.
Pourelle,poursonpère.Sesyeuxlançaientdeséclairs,àprésent.
—Ohlàlà,tum'asl'airbienremontée,aujourd'hui!C'estencoreGailquiestpartiedansundesesdélires,jeparie?
Iln'avaitpastort,biensûr.Gailétaituneagitatricedansl'âme,etIndial'avaitplusd'unefoisditàDoug.Maislesremarquesqu'ilvenaitdefaireàproposdesonpèrel'avaientvraimentcontrariée,etcelan'avaitrienàvoiravecGail.Celalaconcernait,elle,etletravailqu'elleavaiteffectuéavantleurmariage.
—Celan'aaucunrapport.
—Simplement,jenecomprendspascommenttupeuxtepermettrededénigrerlacarrièred'unjournaliste
lauréatduprixPulitzer,etd'enparlercommes'ilavaitjusteeu«lebol»deprendredeuxoutroisphotossympas..
—Tusimplifiesàoutrancecequej'aidit.Maisregardeleschosesenface:tonpèren'étaittoutdemêmepasleP-DGdelaGeneralMotors!C'étaitunphotographe.Jesuispersuadéqu'ilavaitdutalent,maisadmetsqu'ilaaussiprobablementeudelachance.S'ilétaitencorevivant,iltediraitsansdoutelamêmechose.Lestypescommeluisemontrentgénéralementhonnêtes,etadmettentqu'ilsonteudupot.
—Pourl'amourduciel,Doug,qu'essaies-tudemedire?Quemoiaussij'aieudelachance?Quemacarrièreaétéun«coupdebol»?
—Non,dit-ild'unevoixposée.
Celalecontrariaitdes'êtreengagédanscettequerelleconjugaleautermed'unelonguejournéedetravail.IlsedemandaitsiIndian'étaitpastoutsimplementfatiguéeousilesenfantsneluiavaientpastapésurlesnerfs.Oupeut-êtreétait-celafautedeGail.Iln'avaitjamaisaimécettefemme,quiavaitledondelemettremalàl'aise.IlestimaitquesesincessantesjérémiadesavaientunemauvaiseinfluencesurIndia.
—Jepensesimplementquetuasconnuunepériodetrèsagréablequandtuétaisjournaliste,reprit-il.Celat'adonnéunebonneexcusepourcontinueràt'amuser,peut-êtrepluslongtempsquetunel'auraisdû.
—Sij'avaiscontinuéàtravailler,j'auraispeut-êtremoiaussiunPulitzeràmonactif,àl'heurequ'ilest.Yas-tujamaissongé?
demandaIndiaensoutenantsonregardsansciller.
Ellenepensaitpasréellementqu'elleauraitpugagnerleprixPulitzer—maisc'étaitunepossibilité.
Durantlacourtepériodeoùelleavaittravailléavantdedevenirfemmeaufoyer,elleavaitattirél'attentiondebeaucoupdegens,danslemilieudujournalisme.
—C'estcequetucrois?luidemanda-t-ild'unairsurpris.
Regrettes-tud'avoirlaissétomber?C'estçaquetucherchesàmedire?
—Non,absolumentpas.Jen'aijamaiseuderegrets.Maisjen'aijamaisnonplusconsidérémontravailcommeunedistraction.Jefaisaismonmétiertrèssérieusement,etj'étaisbonne..Jelesuistoujours.
Rienqu'àregarderDoug,cependant,ellesentaitqu'ilnecomprenaitpascequ'elleessayaitdeluidire.Pourlui,lemétierd'Indian'avaitétéqu'unjeu,unetransitionamusanteentrelesétudeset«lavraievie».Or,mêmesielleavaitvécudesmomentsmerveilleuxdanslecadredesontravail,celui-cin'avaitjamaisétéunepartiedeplaisir,elleavaitrisquésavieàplusieursreprisespourobtenirlesphotosextraordinairesquiluiavaientvalusanotoriété.
—Doug,tudénigrescequej'aifait.Tuneterendspascomptedecequetuesentraindemedire?
Ilétaitessentielqu'ilcomprîtcequ'elleessayaitdeluifairesentir.
Enméprisantcequ'elleavaitabandonnépourlui,illuidonnaitl'impressionqu'ellen'étaitrien,quesonsacrificen'avaitpaseulamoindrevaleur.
—Jepensequetuestropsensible,etqueturéagistropviolemment.Cequejedisseulement,c'estqu'ilyaunedifférenceentreêtrephotographeetêtrehommed'affaires.Tuadmettrasquecen'estpasaussisérieux,queçanedemandepaslamêmediscipline,lemêmejugement..
—Maisc'estmillefoisplusdur!Quandonbossedanslegenred'endroitsoùmonpèreetmoiavonstravaillé,onmetsavieenjeuàchaqueinstant,etsionn'estpasconstammentattentifetenalerte,onfinitparsautersurunemineetmourir.C'estautrementplusdifficilequedetravaillerdansunbureauàremuerdespapiers.
—Essaies-tudemefairecroirequepourmoituasabandonnélacarrièredetavie?demanda-t-il,l'airàlafoisagacéetstupéfait.
Tucherchesàmeculpabiliser?
—Non,maisj'estimemériteraumoinsunminimumdereconnaissance.J'aiabandonnéunecarrièretrèsrespectablepourvenirm'installericietm'occuperdenosenfants.At'entendre,ondiraitque,detoutefaçon,jenefaisaisquem'amuser,etqu'arrêtern'étaitpasbiendifficile.C'estfaux.Çaaétéunvéritablesacrificepourmoi.
Elleleregardaitintensément,sedemandantcequ'ilpensaitréellementdesacarrière.Ellen'aimaitpascequ'elledécouvrait,ceprofondméprispourcequ'elleavaitfaitetabandonnépourlui.
—Regrettes-tud'avoirfaitcesacrifice?demanda-t-ilbrutalement.
—Non.Mais,jetelerépète,j'estimeavoirdroitàunpeudegratitude.Tunepeuxpastecontenterdefaireunecroixsurmacarrièrecommesicelan'avaitjamaiseud'importance.
—Parfait.Alors,tuastoutemareconnaissance.C'estbon?Onpeutsedétendre,àprésent?J'aieuunedurejournée,aubureau.
Maissontonnefitqu'irriterdavantageIndia.Oneûtditqu'ilsejugeaitplusimportantqu'elle..Ilrepritlerapportposésurlatabledenuit;pourlui,visiblement,laconversationétaitclose.
Indialeregardaavecincrédulité,encoresouslechocdecequ'illuiavaitdit.Ilavaitdénigrénonseulementsacarrière,maisaussicelledesonpère.Etd'unemanièrequil'avaitvraimentblessée.
Jamaisauparavantellen'avaitsentichezluiuntelmanquederespect,etceladonnaitàtouslesargumentsqueGailluiavaitexposéscetaprès-midinonseulementdupoids,maisaussiunedouloureuseréalité.
Avantd'allersecoucher,Indiapassauntrèslongmomentsoussadoucheàréfléchiràtoutcela.Dougl'avaitvraimentcontrariée.
Maiselleneluienparlapasenlerejoignantaulit:elleétaitsûrequ'ilallaitaborderlui-mêmelesujetets'excuser.Ilsavaittoujoursserendrecomptequ'illuiavaitfaitdelapeine,etnemanquaitjamaisdelui
demanderpardon.
Cependant,ilneluiditpasunmotaumomentd'éteindrelalumière;illuitournaledosets'endormit,commesiriennes'étaitpassé.
Elleneluisouhaitapasunebonnenuit,etdemeuraéveilléeunlongmoment,songeantàcequ'ilavaitditetauxparolesdeGail,tandisque,allongéeprèsdelui,ellel'écoutaitronflerdoucement.
Chapitre2Lelendemainmatinfutchaotique,commed'habitude.Chaquejour,lesmèresduvoisinageserelayaientpouremmenerlesenfantsàl'école;cematin-là,Indiaétaitthéoriquementderepos,maiselleduttoutdemêmeconduireJessicaaulycée,l'adolescentes'étantréveilléetroptardpourpartiravecsescamarades.DougneditpasunmotàIndiaausujetdeleurconversationdelaveille,etils'enallaavantmêmequ'elleaiteuletempsdeluidireaurevoir.
S'envoulait-il?sedemandaIndiatoutennettoyantlacuisine,unpeuplustard.Elleétaitcertainequ'ils'excuserait,laveille..
Celaneluiressemblaitpasdesetaire.Peut-êtreavait-ilpasséunemauvaisejournéeaubureau,ousesentait-ilsimplementbelliqueuxetavait-ileuenviedelaprovoquerunpeu.
Cependant,ilavaitparutrèscalmedurantleurconversation.
Celalacontrariaitvraimentdepenserqu'ilaccordaitsipeud'importanceàtoutcequ'elleavaitfaitavantleurmariage.Jamaisilnes'étaitmontréaussiinsensibleàcesujet,ouaussiouvertementcritique.
Al'instantoùellemettaitlesderniersbolsdanslelave-vaisselleavantdesedirigerverssachambrenoirepourdévelopperlesphotospriseslaveillesurleterraindefootball,etqu'elleavaitpromisdedonnertrèsrapidementaucapitainedel'équipe,letéléphonesonna.SansdouteDougl'appelait-ilpourluiprésenterdesexcuses..
Ilavaitproposéqu'ilsaillentdînercesoir-làdansuncharmantpetitrestaurantfrançaisqu'ilsaimaientbien,etlasoiréeseraitbienplusagréables'ilacceptaitaumoinsdereconnaîtrequ'ilavaiteutortdetraiterlacarrièred'Indiaavecunetellecondescendance.
—Allô?
Indiasouriaitendécrochant,s'attendantàentendresonmari,maislavoixquiparlaàl'autreboutdufiln'étaitpascelledeDoug;ellereconnutavecsurprisecelledesonagent,RaoulLopez.
Trèsconnudansledomaineduphotojournalismeetdelaphotographie,ilétaitprobablementlemeilleurdanssaspécialité.
L'agencepourlaquelleiltravaillaitétaitcellequiavaitreprésentélepèred'Indiapendanttoutesacarrière.
—Commentvalamamandel'année?lança-t-ilgaiement.Tuprendstoujoursdesphotosd'enfantssurlesgenouxduPèreNoël?
Elleavaiteffectivementproposébénévolement,l'annéeprécédente,sesservicesàunfoyerpourmèressansabridurantlapériodedeNoël,etcelan'avaitguèreétédugoûtdeRaoul,quiluirépétaitdepuisdesannéesqu'ellegâchaitsontalent.
Unefoistouslesdeuxoutroisans,elleacceptaitdetravaillerpourlui,luilaissantespérerqu'unjourelledécideraitenfinderevenirau«monderéel»,commeill'appelait.Troisansplustôt,notamment,elleavaiteffectuéunreportagefabuleuxsurlesenfantsmaltraitésdeHarlem.
Ellel'avaitfaitdurantlajournée,quandsespropresenfantsétaientàl'école,etavaitréussiànejamaisraterunesortiedesclasses.Dougn'avaitpasétéravi,maisill'avaitautoriséeàacceptercetteenquête,aprèsqu'Indiaeutpassédessemainesàendiscuteraveclui.Et,commeparlepassé,sonreportageavaitvaluunerécompenseàlajeunefemme.
—Çava,dit-elleàsonagent,sansreleverl'ironiedesaquestion.Ettoi?
—Débordé,commetoujours.Etunpeufatiguéd'essayerdecanaliserlesartistesquejereprésente.Explique-moipourquoilesgenscréatifsonttantdemalàprendredesdécisionsintelligentes?
Ilsemblaitavoireuundébutdematinéedifficile,etIndia,quileconnaissaitbien,espéraitqu'iln'allaitpasluidemanderdefairequelquechosedecomplètementfou.Parfois,endépitdesrèglestrèsstrictesqu'elleavaitédictéesdesannéesplustôt,ilarrivaitàRaouldetentersachance.Celaseproduisaitsurtoutlorsqu'iltraversaitunepériodedifficile;orIndiasavaitqu'encemomentilétaitbouleverséparlaperted'undesesclientsetamis,mortaucoursd'unreportagesurunebrèveguerresainteenIran,audébutdumoisd'avril.
—Alors,quoideneuf?demandaRaoulenfaisantuneffortévidentpoursemontrerpluscordial.
C'étaitunhommenerveux,irascible,maisIndial'aimaitbeaucoup.Ilsavaittoujoursenvoyerlebonphotographesurlebonreportage,quandonluilaissaitcarteblanche.
—Ehbien,là,tuvois,jeremplislelave-vaisselle,ditlajeunefemmeavecunsourireespiègle.Celatesurprend?
Elleritenl'entendantgrogneràl'autreboutdufil.
—Hélasnon.Bonsang,quandest-cequetesenfantsserontassezgrandspoursedébrouillertoutseuls,India?Lemondenevapast'attendreéternellement!
—Ilserabienobligé.
Mêmelorsquelesenfantsseraientgrands,ellen'étaitpassûrequeDougaccepteraitqu'ellereprennesontravail.Maispourl'instant,ellesesatisfaisaitdesasituation.Etellel'avaitsisouventrépétéàRaoulqu'illacroyaitpresque,cequinel'empêchaitpasdenejamaisabandonnertoutespoir.Ilcontinuaitàpenserqu'ellefiniraitunjourparreveniràlaraisonetfuirWestportàtoutesjambes.Dumoinslesouhaitait-ildetoutsoncœur.
—Laisse-moideviner,repritIndia.Tum'appellespourm'envoyerenmissionàdosdemuletenChineduNord?
Régulièrement,illuiproposaitdesreportagesdecetype,bienqu'illuiarrivâtaussid'avoirdesidéesplusraisonnables,commecellesurHarlem.Indiaavaitadorécereportage,etc'étaitpourcetteraison
qu'elleneretiraitpassonnomdesfichiersdel'agence.
—Pasexactement,maistubrûles,dit-ild'unevoixhésitante,nesachanttropcommentformulersaproposition.
IlsavaitàquelpointIndiaétaitdévouéeàsonmarietàsesenfants.
Poursapart,Raouln'avaitnicompagne,nifamille,etn'avaitjamaisréussiàcomprendrequ'Indiaeûtpusacrifiersacarrièrepourdevenirfemmeaufoyer.Ilconnaissaitpeudephotographesaussitalentueuxqu'elle,ettrouvaitsacrilègedesapartd'avoirabandonnésonmétier.
Prenantuneprofondeinspiration,ildécidadesejeteràl'eau.Aquoibontournerautourdupot?Aupire,elleluidiraitnon,bienqu'ilespérâtdetoutcœurqu'elleaccepte.
—Enfait,c'estenCorée.Ils'agitd'unreportagepourl'éditiondominicaleduNewYorkTimesMagazine,maisilssontprêtsàlefairefaireparunphotographeenfree-lanceplutôtqueparunmembredeleuréquipe.Ilyaunearnaqueàl'adoptionàSéoulquiestentraindemaltourner.Ilsembleraitqu'ilstuentlesenfantsquepersonneneveutadopter.C'estunemissionàpeuprèssansdanger,pourtoidumoins,àconditiondenepastefairetropd'ennemissurplace..Maissurtout,çaferaunarticlefantastique,India.Cequisepasselà-basestmonstrueux,onassassinedesbébés.Quelqu'undoitfairecepapier,India,etilfautimpérativementdesphotospouraccompagnerl'article.Jesaisquetuadoreslesenfants,etjemesuisditque..queceseraitunemissionparfaite,pourtoi.
Impossibledenierladécharged'adrénalinequ'IndiaavaitressentieenentendantRaoulprésentercesujet.L'histoirequ'illuiracontait,etqu'illuiproposaitd'illustrer,latouchaitcommeaucuneautredepuislereportageàHarlem.MaislaCorée?
Quedirait-elleàDougetauxenfants?Quiconduiraitcesderniersàl'école,ausport,quileurferaitàmanger?
Ilsn'avaientqu'unefemmedeménagequivenaitdeuxfoisparsemaine,etjusqu'àprésent,c'étaitIndiaquiavaittoutfait.
Commentpourraient-ilssedébrouillersanselle?
—Combiendetempsdureraitlereportage?Peut-êtreque,pourunesemaine,Gailaccepteraitdeladépanner..
Raoulneréponditpastoutdesuite;ellel'entendittoussoteravecembarras.Cequisignifiaitqu'ellen'allaitpasaimersaréponse..
—Troissemaines.Peut-êtrequatre,lâcha-t-ilenfin.Indiaselaissatombersurl'undestabouretsdelacuisineetfermalesyeux.Ellenepouvaitpaslefaire,c'étaittotalementimpossible.
Celalarendaitmaladederaterunetelleoccasion,maisilfallaitqu'ellepenseàsesenfants.
—Tusaisquejenepeuxpasaccepter,Raoul.Pourquoim'as-tuappelée?Uniquementpourmerendre
malade?
—Peut-être.Peut-êtrequ'undecesjours,tufiniraspartemettredanslatêtequelemondeabesoindetoi.Ilnes'agitpasjustedeprendredejoliesphotos,India.Tuescapabledefaireladifférence.Tupourraisêtrelapersonnequimettrauntermeàcesassassinatsdebébés.
—Cen'estpasjuste!protesta-t-elleavecvéhémence.Tun'aspasledroitdemeculpabiliserainsi.Jen'aiaucunmoyendemelibérerpendantunmois,ettulesaisparfaitement.J'aiquatreenfants,unmari,etpersonnepourm'aider.
—Ehbien,engageunejeunefilleaupair,pourl'amourduciel,oudivorce!Tunepeuxpasresteréternellementassisesurtonderrièreàattendre.Tuasdéjàperduquatorzeannées.C'estunmiraclequequelqu'unaccepteencoredetedonnerdutravail!Tuesfolledegâchertontalentainsi.
C'étaitlapremièrefoisqu'ilavaitl'airàcepointénervécontreelle,etcequ'illuidisaitluifaisaitmal.
—Jen'aipasperducesquatorzeannées,Raoul.J'aidesenfantsheureux,enbonnesanté,etc'estparcequejesuislàpourlesemmeneràl'écoletouslesjours,pourvenirleschercher,pourallerlesvoirjoueraubase-ball,etpourleurfaireàmangerlesoir.
Etsijem'étaisfaittueraucoursd'unreportage,ceneseraitpastoiquiseraisvenut'occuperd'euxàmaplace.
—Non,là,tuasraison,admit-ild'unevoixpluscalme.Maisàprésent,ilssontassezgrands.Tupourraisteremettreàtravailler,aumoinsunefoisdetempsentempspourunreportagecommecelui-là.Cenesontplusdesbébés,bonsang!Jesuissûrquetonmaricomprendrait.
Aprèscequ'illuiavaitditlaveilleausoir,Indiaendoutaitfort.
Ellen'arrivaitmêmepasàs'imaginerluiannonçantqu'ellepartaitunmoisenCorée.Danslecontextedeleurcouple,c'étaitinenvisageable.
—Jenepeuxpaslefaire,Raoul,ettulesais.Tunefaisquemerendremalheureuseeninsistant,dit-elled'unevoixtriste.
—Tantmieux.Commeça,peut-êtrequeturéagiras,undecesjours.Simoncoupdefilpouvaitdébouchersuruneprisedeconscience,j'auraislesentimentd'avoirrenduserviceàl'humanité.
—Al'humanité,peut-être,mêmesijepensequetumeflattes.
jen'aijamaisétésigénialequeça.Maistun'auraispasrenduserviceàmesenfants.
—Destasdemèrestravaillent.Ilssurvivraient.
—Etsi,moi,jenesurvivaispas?
Ellegardaittoujoursàl'espritl'exempledesonpère,mortquandelleavaitquinzeans.Etnulnepouvaitprétendrequecelanerisquaitpasdeluiarriver,enparticuliersiellerecommençaitàfairedesreportages
commeceuxqu'elleaffectionnaitautrefois.
Celuiqu'onluiproposaitenCoréen'étaitrien,comparéàceuxqu'elleavaiteffectuésavantsonmariage.
—Ehbien,ilss'enremettraientquandmême,ditRaoul.Detoutefaçon,jenet'enverraispassurdesmissionstropdangereuses.Certes,cettehistoireenCoréeestunpeurisquée,maiscen'estpascommesijetedemandaisd'allerenBosnieoujenesaisoù!
—Jenepeuxpaslefaire,Raoul.Désolée.
—Jesais.C'étaitdelafoliedet'appeler,maisilfallaitquej'essaie.Jevaistrouverquelqu'und'autre,net'inquiètepas.
Ilsemblaitdécouragé.
—Nem'oubliepascomplètement,dit-elled'unetoutepetitevoix.
C'étaitlapremièrefoisdepuisdesannéesqu'ellesesentaitaussitristederefuserunreportage.ElleauraitvraimentaiméfairecesphotosenCorée,etétaitvraimentfrustréededevoiryrenoncer.Ellen'envoulaitàpersonne,maisétaitamèrementdéçue.
C'étaittypiquementlegenredesacrificesdontelleavaitparléàDouglaveille,etqu'ilavaittraitésavectantdedédain.
—Situnefaisriend'importantbientôt,jefiniraibeletbienpart'oublier,laprévintRaoul.TunepeuxpasphotographieréternellementlePèreNoël.
—Trouve-moiquelquechosedeplusprèsd'ici,commecetrucsurHarlem.
—Onnetombepassouventsurdeshistoirescommecelle-là,tulesais.Engénéral,ilsconfientcesreportages-làauxgensdeleuréquipe.C'estuniquementparcequ'ilsvoulaientunpapierunpeuplusétofféqu'ilst'avaientembauchée,cettefois-là,maisc'étaituncoupdebol.(Ilpoussaunprofondsoupir.)Bon,jeverraicequejepeuxtedénicher.Detoncôté,disàtesenfantsdegrandirunpeuplusvite.
EtDoug?Aquellevitessegrandirait-il,s'ilgrandissaitjamais?Aenjugerparleurconversationdelaveille,iln'avaitjamaisvraimentcomprisl'importancequesacarrièrerevêtaitpourelle.
—Merciquandmêmed'avoirpenséàmoi.J'espèrequetutrouverasquelqu'undegénialpourfairecereportage.
—Jevienstoutjusted'êtreéconduitparquelqu'undegénial..
Bon,jeterappelleraiundecesjours.Etn'oubliepasquetum'endevrasun,laprochainefois.
—Danscecas,faisensortequ'onnemedemandepasdemepercherenhautd'unarbreàBornéo.
—Jevaisvoircequejepeuxfaire,India.Abientôt.
—Abientôt.(Elleallaitraccrocherlorsqu'elleajouta:)Aufait,jeseraiàCapeCodtoutl'été,juilletetaoût.Jepensequetuasmonnumérolà-bas,non?
—Oui.Situprendsdebellesphotosdevoiliers,n'hésitepasàmelesenvoyer.Nouslesvendronsàuneboîtedecartespostales.
Defait,c'étaitcequ'elleavaitfait,uneannée,quandlesenfantsétaientencorepetits.Elleavaitétécontentedesontravail,maisRaoul,lui,étaitentrédansuneragefolle.Pourlui,Indiaétaitunegrandephotojournaliste,quin'auraitjamaisdûperdresontempsàphotographierdesbateauxoudesgaminsenvacances.
—Tupeuxtemoquerdemoi,maiscesphotosm'ontpayémesfraisdejardinagependantdeuxans.Cen'estpasrien,souligna-telle.
—Tuesdésespérante.
Là-dessusilsraccrochèrentet,toutelajournée,Indiafutcontrariéeparcecoupdefil.Pourlapremièrefoisdepuislongtemps,elleavaitl'impressionderaterquelquechose.Etelleétaittoujoursmoroselorsqu'elletombasurGailausupermarchédansl'après-midi.
Gail,poursapart,semblaitplusheureusequ'àl'accoutumée.
Elleportaitunejupeetdestalonshautset,ens'approchantd'elle,Indiaremarquaqu'elles'étaitparfumée.
—Oùes-tuallée?Fairedescoursesenville?
Gailsecoualatêteavecunsouriremalicieux,etannonçad'unevoixbassedeconspiratrice:
—J'aidéjeunéavecDanLewisonàGreenwich.Iln'estpasaussidésespéréquejem'yattendais.Nousavonspasséuntrèsbonmoment,etbuunpeudevin.C'estuntypeadorable,etquandonpasseunmomentaveclui,onfinitmêmeparletrouverséduisant.
—Tuasdûboireplusd'unoudeuxverres,observaIndiaensecouantlatête.
Quelétaitl'intérêtpoursonamied'allerdéjeuneraveccethomme?Ellenecomprenaitpas.
—Pourquoias-tul'airsidéprimée?demandaGail.
D'ordinaire,Indiaavaitplutôtunevisionoptimistedel'existence.C'étaittoujoursellequidisaitàGaildesourire,quetoutn'allaitpassimal.Encetinstant,cependant,elleparaissaitautrente-sixièmedessous.
—Dougetmoinoussommesdisputés,hiersoir,etmonagentvientdem'appelerpourmeproposerunreportageenCorée.
Apparemment,ilyauraitunearnaqueàl'adoption,etilsexécuteraientlesbébésdontpersonneneveut.
—Seigneur,quellehorreur!s'exclamaGaild'unairécœuré.
Réjouis-toidenepasavoireuàcouvrircetruc-là.C'estd'unmorbide!
—J'auraisadorépouvoirlefaire.Çaferaunarticlegénial..Maisilauraitfalluquejepartetroisouquatresemaines.J'aiditàRaoulquejenepouvaispas.
—Cen'estpaslapremièrefois.Atevoir,ondiraitquetuasperduundetesproches.Qu'est-cequit'arrive?
Indiapoussaunsoupir.
—Dougafaituntasderemarquesidioteshiersoir,etj'aidumalàledigérer.Al'entendre,macarrièren'étaitqu'undivertissement,etiln'yariend'extraordinaireàcequejel'aieabandonnée.Lesgenss'imaginenttoujours,quandonleurditqu'ongagnesavieavecunappareilphoto,qu'ilspourraientlefaireaussi,s'ilsenavaientenvie.
—Dougaperdulatête,s'exclamaGailavecétonnement.
Ellesavaitqu'Indiaetsonmarisequerellaientrarement.
—Ondirait,réponditIndia,sansdissimulersacontrariété.Iln'estpasaussiinsensible,d'habitude.Peut-êtrequ'ilapasséunemauvaisejournéeaubureau.
—Etpeut-êtrequ'ilneserendvraimentpascomptedecequetuaslaissétomberpourlesenfantsetlui.
C'étaitcequ'Indiacraignait,etellefutelle-mêmesurprisedeconstaterl'importancequecelarevêtaitàsesyeux.
—EtsituacceptaiscereportageenCorée?Celaluiferaitcomprendretonpointdevue.
Detouteévidence,Gailcherchaitàlaprovoquerafinqu'elleacceptecettemission,maisIndiaconnaissaittroplesrisquespourselaissertenter.EllesavaitqueDougprendraitcelacommeunedéclarationdeguerre.
—Pourquoilesenfantsdevraient-ilssouffrirsousprétextequ'ilm'afaitdelapeine?Etpuis,ilestimpossiblequejemelibèrependantunmoisentier.NouspartonsàCapeCoddanstroissemaines..Non,vraiment,c'estimpossible.
—Alors,tudevraisaccepterleprochainreportagequetonagentteproposera.
—S'ilm'enproposeunautre!JesuissûrequeRaoulenaassezdem'appeleretdem'entendrerefusersesoffreslesunesaprèslesautres.
D'ailleurs,ilneluitéléphonaitquasimentplus.Ilyavaittroppeudemissionsquisatisfaisaientauxexigencestrèsprécisesd'India.
—Dougvacertainementrentreràlamaisonavecunénormebouquetdefleurs,cesoir,ettuoublierastoutecettehistoiresaffirmaGailens'efforçantd'avoirl'airrassurante.
Elleavaitdelapeinepoursonamie.Indiaétaitbelle,brillanteetbourréedetalent,etcommebeaucoupdefemmesdeleurentourage,ellepassaitsontempsànettoyersacuisineetàconduiresesenfantsàl'école.C'étaitvraimentdugâchis.
—NousdînonschezMaPetiteAmie,cesoir.Jem'enréjouissais,maisaprèsnotredisputed'hier,jen'aiplusguèreenvied'yaller.
—Boisunpeuplusdevinqued'habitude,ettoutirabien.
Tiens,çamerappellequejedoisdenouveaudéjeuneravecDan,mardi.
—Jepensequec'estuneerreur,déclaraIndiasansambages.
Qu'est-cequeçavat'apporter?
—Çavamedivertir.Pourquoim'enpriver?Nousnefaisonsdemalàpersonne.Rosalieestamoureused'Harold,etJeffnelesaurajamais.Deplus,jevaismeconsacrerentièrementàluipendantnossixsemainesenEurope.
Gailsemblaitestimerquec'étaitunejustificationparfaite,maisIndian'étaitpasdecetavis.
—Jetrouveçatotalementinutile.Etquesepassera-t-ilsitutombesamoureusedelui?
C'étaitlàunproblèmeimportant.SiGailsouhaitaitplusquetoutaumondeconnaîtreunenouvellefoisunegrandepassion,celarisquaitbiendeluiarriverunjouroul'autre.Etqueferait-ellealors?EllequitteraitJeff?Divorcerait?PourIndia,lerisqueparaissaittropélevé.Maissurcesujetcommesurbeaucoupd'autres,l'avisdeGaildivergeaitdusien.
—Jenevaispastomberamoureusedelui.Nousnousamusonsunpeu,c'esttout.Nesoisdoncpassirabat-joie!
—EtsiJefffaisaitpareil?Celanetedérangeraitpas?
—J'enseraissidérée,ditGaild'unairamusé.LaseulechosequefasseJeffàl'heuredudéjeuner,c'estd'allervoirsonpédicure,etparfoissoncoiffeur.
Maissielleseleurrait?S'ilsavaienttouslesdeuxdesliaisonsextraconjugales?PourIndia,toutcelaparaissaitparticulièrementdésespérant.
—Tudevraistefairecouperlescheveux,ouallertefairemasser,untruccommeça,luiconseillaGail.Çateremonteraitlemoral.Tusais,iln'yariendevraimentdéprimantàavoirdûlaissertomberunreportagesurdesbébésassassinésenCorée.Cen'estpascommederaterquelquechosedesympa..uneliaison,parexemple..
Gaillataquinait,etIndiasecoualatêteensouriant.
—Commentpuis-jeavoirautantd'affectionpourquelqu'und'aussiimmoral?demanda-t-elleavecunedésapprobationamusée.Sijeneteconnaissaispasetqu'onmeparlaitdetoi,jetetrouveraisdégoûtante.
—Biensûrquenon.Jesuishonnête,etjeparleouvertementdecequejefaisetdecequejepense,c'esttout.Laplupartdesgenssontdeshypocrites,ettulesais.
Ellen'avaitpasentièrementtort,cequinel'empêchaitpas,auxyeuxd'India,d'êtreunpeutrophonnête,etd'allerunpeutroploindanslafranchise..
—Jet'adore,maisçanem'empêchepasdepenserqu'undecesjourstuteretrouverasdansunesituationinextricable,etqueJeffledécouvrira.
—Jenesuismêmepassûrequ'ilyattacheraitdel'importance.
Amoinsquej'oublied'allercherchersesaffaireschezleteinturier..
—N'ensoispassisûre.
—DanditqueRosaliecoucheavecHarolddepuisdeuxans,etqu'iln'enavaitpaslamoindreidéeavantqu'elleneleluiavoue.Laplupartdeshommessontcommeça.
Toutàcoup,IndiasedemandasiDougauraitdessoupçons,sielleavaituneaventure.Elleaimaitpenserqueoui.
—Bon,ilfautquejefile,repritGail.Jedoisemmenerlesenfantschezlemédecinpourunexamengénéral.Dèsquenousrentreronsd'Europe,ilspartirontencolonie,etjen'aipasencorefaitremplirleursfichesdesanté.
—Peut-êtrequetuauraisletempsdet'enoccuperàl'heuredudéjeuner,situétaischeztoi,plaisantaIndia.
Gailluifitunpetitsignedelamainetsehâtaverslacaisse,tandisqu'Indiaterminaitd'achetercedontelleavaitbesoinpourleweek-end.
Cen'étaitpastrèsexcitant,maisaprèstout,Gailn'avaitcertainementpastort:lereportageenCoréeauraitsansdouteétéplusdéprimantqu'autrechose.Elleauraiteuenvied'adoptertouslesbébésendangerdemort,etauraitsouffertdenepaspouvoir..
Malgrétout,elleétaitencored'humeurassezsombrelorsqu'elleallachercherlesenfantspourlesrameneràlamaison,plustarddansl'après-midi.Parchance,JasonetAiméeavaientdesamisaveceux,etlesquatreenfantsfaisaienttantdebruitdanslavoiturequenulneserenditcomptequ'ellenedisaitrien.
Elleleurpréparaàtousungoûter,qu'ellelaissasurlatabledelacuisine,pendantqu'ellemontaitprendreunbain.Elleavaitappeléunebaby-sitter,quiavaitacceptédevenirpréparerledîneretpasserunevidéoauxenfants,cesoir-là.Pourunefois,Indiaavaitunpeudetempslibre,etelleparessadanssonbainenpensantàsonmari.Elleétaittoujourscontrariéeparcequ'ilavaitditlaveilleausoir,maisdemeuraitpersuadéequec'étaitàmettresurlecompted'unedurejournéeaubureau.
LorsqueDougrentradutravail,àseptheures,Indiaportaitunerobenoiretrèscourte,destalonshauts,etelleavaitrelevéseslongscheveuxblondsenchignon.Ilseversaunverre,commeillefaisaitparfoislevendredisoir,puisilmontaàl'étage.Ilparutcontentdelavoir.
—Tuesmagnifique!dit-ilenbuvantunegorgéedebloodymary.Tuaspassétoutl'après-midiàtepréparer?
—Pasvraiment.Justeladernièreheure.Comments'estpasséetajournée?
—Pastropmal.Laréunionaveclenouveauclients'estplutôtbienpassée;jesuisquasimentsûrquenousallonsobtenirlemarché.Çavaêtreunétéchargé.
C'étaitletroisièmenouveauclientqu'onluiconfiait,etilavaitditdanslajournéeàsasecrétairequ'ilauraitdelachances'ilarrivaitàalleràCapeCodenaoût.Néanmoins,iln'enparlapasàIndia.
—Jesuiscontentequenoussortionscesoir,dit-elle.
Ellearboraitlemêmeairmélancoliquequelorsqu'elleavaitcroiséGailausupermarchémais,contrairementàsonamie,Dougnes'enaperçutpas.
—Jecroisquenousavonsbesoindenousdétendre,denousamuserunpeu.
—C'estpourçaquejet'aiproposédesortiraurestaurant.
Ilsourit,etpassadanslasalledebainspoursedoucheretsechangeravantledîner.Unedemi-heureplustard,ilétaitderetour,vêtud'unpantalongris,d'unblazeretd'unecravatebleumarinequ'elleluiavaitoffertel'annéeprécédenteàNoël.Ilétaittrèsséduisant,ainsi,ettousdeuxformaientuncouplemagnifiquelorsqu'ilss'arrêtèrentausalon,avantdepartir,pourdirebonsoirauxenfants.Dixminutesplustard,ilspénétraientdanslerestaurantetsedirigeaientversunetabled'angle.
C'étaitunjolipetitrestaurant,toujourspleinleweek-end.Lesplatsétaientbons,l'atmosphèrechaleureuseetromantique;justecequ'illeurfallaitpouroublierleurquerelledelaveilleausoir.
Indiasouritàsonmarialorsqueleserveurs'approchaitavecunebouteilledevinfrançais.Douglegoûtaavecsérieuxethochalatêted'unairsatisfait.
—Alors,qu'as-tufaitaujourd'hui?demanda-t-ilàIndiaenreposantsonverre.
Ilsavaitavantmêmequ'ellenedisequoiquecesoitquelesenfantsavaientoccupél'essentieldesontemps.
—J'aireçuuncoupdefildeRaoulLopez.
Uninstant,ilparutsurpris,maisguèrecurieux.Lesappelsdel'agentsefaisaientrares,depuisquelquetemps,etnedébouchaientjamaissurrien.
—Ilm'aproposéunreportagetrèsintéressantenCorée.
—C'esttoutRaoul,observaDougd'unairamusé.(Ilnesemblaitnullementinquiétéparcettenouvelle.)Oùa-t-ilessayédet'envoyer,déjà,ladernièrefois?AuZimbabwe?C'estàsedemanderpourquoiilprendencorelapeinedet'appeler.
—Ilpensaitquej'accepteraispeut-être.Aujourd'hui,ilm'aproposéunreportagepourleNewYorkTimesMagazinedudimanche,àproposd'unesociétéd'adoptionvéreusequituedesbébésàSéoul.Maiscelademandaittroisàquatresemaines,etjeluiairéponduquejenepouvaispasyaller.
—Evidemment!JamaistunepourraisallerenCorée,mêmepourtroisouquatreminutes!
—C'estcequejeluiaiexpliqué.
Maistoutenprononçantcesmots,Indiaéprouvaitunefrustrationcroissante.ElleavaitenviequeDouglaremerciedenepasavoiracceptécettemission.Ellevoulaitqu'ilcomprennecombienelleauraitaiméyaller,àquelpointlesacrificeavaitétédur.
—Iladitqu'ilréessaieraituneprochainefoisavecunreportageplusprèsd'ici,commeceluiquej'aifaitàHarlem.
—Pourquoin'enlèves-tupastonnomdeleurfichierunebonnefoispourtoutes?Çanesertàriendeleurlaissertescoordonnées,puisquedetoutefaçontunepeuxpasacceptercequ'ilsteproposent.Jesuisvraimentsurprisqu'ilsprennentencorelapeinedet'appeler.Pourquois'obstinent-ils?
—Parcequejesuisbonne,répondit-elled'unevoixcalme,etqu'apparemmentlesrédacteursenchefmeréclamentencore.Aumoins,c'estflatteur.
Elleluitendaituneperche,elleattendaitquelquechosedelui;maisilnecomprenaitpaslemessage.Danscedomaine,ilnesemblaitjamaissentircedontelleavaitbesoin.
—Tun'auraisjamaisdûfairecetrucsurHarlem.Çaleuraprobablementmisdanslatêtequeturestaisouverteàleurspropositions.
IlétaitclairqueDougauraitaimélavoirrefermerunebonnefoispourtoutelaportesursacarrière,laverrouillerplussolidementencorequ'ellenel'avaitdéjàfait.
Etsoudain,elleeutenvieaucontraired'entrouvrirlebattant,justeunpetitpeu,siellearrivaitàtrouverunemissionpastroploindeWestport.
—CereportagesurHarlemétaitpassionnant,etjesuiscontentedel'avoirfait,dit-elleenacceptantlemenuqueluitendaitleserveur.
Soudain,ellen'avaitplusfaim.Elleétaitdenouveaucontrariée.
Dougs'obstinaitànepascomprendrecequ'elleéprouvait.Peut-êtrenepouvait-elleluienvouloir?Elle-mêmeavaitbiendumalàdémêlerl'écheveaudesessentiments.Toutàcoup,ellesesurprenaitàregretterquelquechosequ'elleavaitabandonnéquatorzeansplustôt,etelles'attendaitqu'illedevinâtsansqu'elleluieûtrienexpliqué..
—Çanem'ennuieraitpasderetravaillerunpetitpeu,sij'arrivaisàtrouverletemps.Jen'yaipasvraimentpensépendanttoutescesannées,maisjecommenceàmerendrecomptequemontravailmemanque.
—Commentenes-tuarrivéelà?
—Jenesaispastrop,répondit-elleavechonnêteté.JeparlaisavecGailhier,etellemetenaitsondiscourshabituelsurletalentgâché..etaujourd'hui,Raoulaappeléaveccettepropositionquiavaitvraimentl'airtentante..
Etpuis,leurconversationhouleusedelaveillen'avaitfaitquemettredel'huilesurlefeu.Lorsqu'ilavaitbalayésontravailetceluidesonpèrecommes'ilsefûtagid'unsimpledivertissement,elleavaittoutàcoupéprouvélebesoindedonnerunsensàsonexistence.
Peut-êtreGailavait-elleraison:depuisquatorzeans,elleétaitplusqu'unebonneàtoutfaire,doubléed'unecuisinièreetd'unchauffeur.Ilétaittempsqu'ellesortesacarrièredesoubliettesetqu'ellel'époussetteunpetitpeu.
—Gailatoujourseuundonpourfairedeshistoires,pasvrai?
Quedirais-tudesrisdeveau?
Commelaveille,Dougnesemblaitattacheraucuneimportanceàcequ'elleluidisait.UnevaguedesolitudeenvahitIndia,etellejetauncoupd'œilàsonmaripar-dessussonmenuouvert.
—JecroisqueGailregretteencored'avoirrenoncéàsacarrière.Ellen'auraitsansdoutepasdû,déclaraIndia,sansrépondreàsaquestion.
EllepensaitqueGailnes'embarrasseraitprobablementpasdedéjeunersavecDanLewisonsielleavaitautrechoseàfaire,maisellen'enparlapasàDoug.
—J'aidelachance.Sijedécideunjourdereprendremonmétier,jepourraitoujourschoisirlesreportagesquim'intéressent;jen'auraipasàtravailleràpleintemps,ouàallerjusqu'enCoréesijenelesouhaitepas.
—Qu'essaies-tudemedire?
Dougavaitcommandépoureuxdeux,etlaregardaitàprésentbienenface.Ilneparaissaitpascontentdecequ'ilentendait.
—Es-tuentraindem'annoncerquetuasenviederetournertravailler,India?Cen'estpaspossible,ettulesais.
Ilneluiavaitmêmepaslaisséletempsderépondreàsaquestion.
—Jenevoispaspourquoijenepourraispasfaireunreportagedetempsentemps,sic'étaitdanslesenvirons.Oùestleproblème?
—Quelestl'intérêt?Qu'est-cequitepousseàfaireça?Tuveuxexhibertesphotosdevanttescopines?
Danssabouche,celasemblaitsifutile,siprétentieuxqu'Indiaeutpresquehonte.Maisquelquechosedansl'attitudedeDougluidonnaitenviedeserebeller.
—Lebutn'estpasd'exhibermesphotos,commetudis.Jeveuxsimplementmettreàprofitledonquejepossède.
—Situastellementenvied'utilisertondon,dit-ild'untonlégèrementméprisant,sers-t'enpourphotographierlesenfants.
Tuastoujoursprisdetrèsbellesphotosd'eux.Pourquoicelanetesuffit-ilpas?Gails'est-elleencoreembarquéedansunedesescroisades?Jenesaispaspourquoi,maisjesenssoninfluencedanscettehistoire.AmoinsquecenesoitRaoul?Ilnepensequ'àl'argent,detoutefaçon.Qu'iltrouvequelqu'und'autre.Ilyadestasdephotographesquiserontravisd'allerfaireuntourenCorée.
—Jesuissûrequ'ilentrouveraun,réponditIndiasanss'énerver.
Elles'interrompitcommeonleurapportaitlepâtéqu'ilsavaientcommandéenentrée.
—Jeneprétendspasêtreirremplaçable,repritIndia.Jedisjustequelesenfantscommencentàgrandir,etquejepourraispeut-êtreaccepterunreportagedetempsentemps.
Elleétaitdéterminéeànepascéder,àprésent.
—Nousn'avonspasbesoind'argent.EtSamn'aqueneufans,nel'oubliepas!India,lesenfantsontbesoindetoi.
—Jen'envisageaispasdelesabandonner,Doug.J'essayaisseulementdet'expliquerquecepourraitêtreimportantpourmoi.
Etellevoulaitqu'ilcomprennecela.Laveilleencore,elleexpliquaitàGailqu'elleneregrettaitpasuneseconded'avoirrenoncéàsacarrière.Maisaujourd'hui,aprèsavoirdiscutéavecsonamieetavecRaoul,etaprèsavoirentenduDouglarabaisserlaveilleausoir,ladécisionqu'elleavaitprisequatorzeansplustôtprenaittoutàcoupuneimportancecolossale.Cependant,sonmarirefusaitdel'admettre.
—Pourquoiyattaches-tuunetelleimportance?C'estcequejenecomprendspas.Qu'ya-t-ildesiimportantàprendredesphotos?
Lajeunefemmeavaitl'impressiondechercheràgravirunemontagnedeverre;ellen'avançaitpasd'unpouce.
—C'estmafaçonàmoidem'exprimer.Jesuisdouée.J'adoreça,c'esttout.
—Jetel'aidit,danscecas,tun'asqu'àphotographierlesenfants.Oufairedesportraitsdeleursamis,etlesdonnerauxparents.Onpeutfairepleindetrucsavecunappareilphotosanspartirenreportageàl'autreboutdumonde.
—Peut-êtrequej'aienviedefairequelquechosed'important.Yas-tujamaispensé?Peut-êtrequejeveuxêtresûrequemavieaunsens..
—Oh,pourl'amourduciel!(DougposasafourchetteetregardaIndiad'unairagacé.)Qu'est-cequit'arrive,bonsang?
C'estGail.J'ensuiscertain.
—Cen'estpasGail,sedéfendit-elleavecunsentimentcroissantdedésespoir.C'estmoi.Jecommenceàmedirequelavieneserésumepasàramassercequelesenfantsfonttomberparterre.
—OncroiraitentendreGail,souligna-t-ild'unairécœuré.
—Etsielleavaitraison?Ellefaitdestasdetrucsidiotsparcequ'ellesesentinutile,parcequesavien'apasdesens.Peut-êtrequesielleseconsacraitàquelquechosed'intelligent,ellen'auraitrienàseprouveretagiraitdefaçonplusraisonnable.
—Situessaiesdemefairecomprendrequ'elletrompeJeff,sachequejelesaisdepuisdesannées.Ets'ilesttropaveuglepours'enrendrecompte,tantpispourlui.EllecourtaprèstoutcequiporteunpantalonàWestport!Est-cedeçaquetumemenaces?
C'estça,lefondduproblème?
Ilsemblaitabsolumentfurieux.Indiasemorditlalèvre,conscientequeleursoiréeromantiquetournaitauvinaigre.
—Biensûrquenon!JenesaispascequefaitGail,mentit-elle,cherchantàprotégersonamiecaraprèstout,lesaventuresdeGailneregardaientpasDoug.C'estdemoiquejeteparle.
—J'essaiesimplementdetefairecomprendrequelesenfantsettoiconstitueztoutmonunivers,pourl'instant,etquej'aipeut-
êtrebesoind'autrechosepourm'épanouir.Quoiquetusemblesenpenser,j'avaisunetrèsbellecarrière,autrefois,etjecroisquej'aimeraisrecommenceràtravaillerunpeupourélargirmonhorizon.
—Tun'aspasletempsd'élargirtonhorizon,décréta-t-il.Tuestropoccupéeaveclesenfants.Amoinsquetuneveuillesleslaisserdansdesgarderiesquelconques,ouengagerconstammentdesbaby-sitters?C'estàçaquetupenses,India?Parcequejepréfèreteprévenirtoutdesuite,jenetelaisseraipasfaire.Tuesleurmère,etilsontbesoindetoi.
—Jelesais,maisj'airéussiàfairel'articlesurHarlemsansqu'ilsenpâtissent.Jepourraisaccepterd'autresmissionsdumêmegenre.
—J'endoute.Etjenevoispasl'intérêt.Tuasdéjàfaittouscestrucs-là,tut'esbienamusée,maismaintenant,tuasgrandi.Tunepeuxpasretournerenarrière.Tun'esplusunegaminedevingtanssansresponsabilités.Tuesunefemmeadulte,avecunefamilleetunmari.
—Jenevoispaspourquoil'unexcluraitl'autre,sijeneperdspasdevuemespriorités.Lesenfantsettoipassereztoujoursenpremier,etlerestedevras'enaccommoder.
—Tuvois,plusjet'écoute,etplusjemedemandequellessontprécisémenttespriorités.Cequetudismesembleterriblementégoïste.
—Toutcequetuveuxfaire,c'estt'amuser,commetacopine,quin'arrêtepasdetrompersonmariparcequesesenfantsl'ennuient.C'estça,leproblème?Tut'ennuiesavecnous?
Ilsemblaitvexé,trèsencolère.Elleavaitgâchétoutesasoirée.
MaisIndianepouvaitfairemarchearrière,ilmenaçaitsonestimed'elle-mêmeetsonavenir.C'étaittropimportantpourqu'ellesetaise.
—Biensûrquenon,jenem'ennuiepas,etjenesuispasGail.
—Qu'est-cequ'ellecherche,detoutefaçon?demanda-t-ilenattaquantsonplatavecrage.Jen'arrivepasàcroirequ'elleaitàcepointbesoindesexe.Quecherche-t-elleàfaire?Ahumiliersonmari?
—Jenepensepas.Jecroisqu'elleestseuleetinsatisfaite,etj'aidelapeinepourelle.Jenesuispasentraindetedirequ'ellearaisond'agircommeellelefait,Doug.Amonavis,ellepanique.
Elleaquarante-huitans,elleaabandonnéunecarrièreexceptionnellepourdevenirfemmeaufoyer,ettoutcequel'avenirluipromet,cesontdesallers-retoursàl'école.Tunesaispascequec'est.Tuasunmétier,toi,tun'asjamaiseuàrenonceràquoiquecesoit.
—EttuéprouveslamêmechosequeGail?demanda-t-ilavecinquiétude.
—Pasvraiment.Jesuisbeaucoupplusheureusequ'elle.Maismoiaussi,jepenseàmonavenir.Quesepassera-t-ilquandlesenfantsserontpartis?Qu'est-cequejeferai,alors?
—Jenevaistoutdemêmepaspassermesjournéesausquareàphotographierdesenfantsinconnus!
—Tutrouverasuneréponseàcesquestionslemomentvenu.
Nousavonsencoreaumoinsneufansdevantnous;celatelaisseletempsdefairedesprojets.Peut-êtrequ'alorsnousretourneronshabiterenville.Nouspourronsalleraumusée.
C'étaittoutcequ'illuiproposait?Desmusées?Acetteperspective,unfrissonlaparcourut.Elleattendaitbienplusqueceladesonavenir!Dansneufans,Indianevoulaitpasseretrouverobligéedetuerletempsenfréquentantlesexpositionsetlesthésdansants..Caràcemoment-là,elleauraitbeaucoupplusdemalàreprendreunecarrière,siDougl'yautorisait,cequinesemblaitguèreprobable,àenjugerparcequ'illuidisaitcesoir.
—Lesenfantssontencorebeaucouptropjeunespourquetupensesàçamaintenant.Peut-êtreque,lorsqu'ilsserontgrands,tupourrastetrouverunjobdansunegalerie,ouuntruccommeça.
—Etfairequoi?Regarderlesphotosdesautres,toutensachantquej'auraispufairemieux?Tuasraison,
jesuistropoccupéeencemoment.Maisplustard?
Depuisvingt-quatreheures,cettequestionavaitprisuneimportancecrucialepourelle.
—N'empruntepaslesproblèmesdesautres,India.Etarrêted'écoutercettefemme.Jetel'aidéjàdit,Gailestuneagitatrice.
Elleestmalheureuse,elleestencolère,etelleajusteenviedefairedeshistoires.
—Elleestunpeudéboussolée,ditIndiad'unevoixtriste.Ellecherchel'amour,parcequeJeffnel'exciteplus..
Elleserenditcomptequ'elleenavaitpeut-êtretropditàsonmari,maissongeaquecelanefaisaitpasunegrandedifférence,danslamesureoùilsemblaitdéjàêtreaucourantdesaventuresdeGail.
—C'estridiculedechercherl'amourànosâges,décrétaDougavecsévérité.
Ilportasonverredevinàseslèvresetfixasursafemmeunregarddur.
—Qu'est-cequ'elleadanslecrâne,bonsang?
—Jenepensepasqu'elleaitfondamentalementtort.C'estjustequ'elleabordelesproblèmesd'unemauvaisemanière,observaIndia.Elleditquelaperspectivedeneplusjamaisêtreamoureuseladéprime.J'imaginequeJeffetellenesontpasfousl'undel'autre.
—Quipeutl'être,aprèsvingtansdemariage?dit-il,l'airagacédenouveau.(Detouteévidence,iltrouvaitcetteidéeridicule.)Onnepeutpasespéreréprouverlamêmechoseàquarante-cinqoucinquanteansqu'àvingt.
—Non,maisonpeutressentird'autreschoses.Parfoismêmeplusfortesencorequ'audébut.
—Ça,India,c'estduroman-photo,ettulesais,déclara-t-il,tandisqu'ellel'observaitavecunsentimentcroissantdepanique.
—Tupensesquec'estabsurded'êtreencoreamoureuxdesonmarioudesafemmeaprèsquinzeouvingtansdeviecommune?demanda-t-elle,incrédule.
—Jenepensepasquequiconquesoitencoreamoureuxàcestade.Etilfautavoirperdulatêtepourespérerqueçaarrive.
—Quefaut-ilespérer,alors?s'enquitIndiad'unevoixétranglée,enposantsonverresurlatable.
—Unecertainecamaraderie,durespect,del'honnêteté,unpartagedesresponsabilités.Unefemmeouunmaridoitêtrequelqu'unsurquil'onpeuts'appuyer.
—Unebonneàtoutfaireouunchienferaientaussibienl'affaire,danscecas.
—Qu'est-cequetucrois?Quecesontlesfleurs,leschocolatsetlescartesdevœuxenformedecœurqui
cimententuncouple?
Allons,tuesplussenséequeça,India.Nemedispasquetucroisàtoutescesfadaises.Sinon,jesauraiquetuaspassébeaucoupplusdetempsàparleravecGailquetuneveuxbienl'avouer.
—Jenecroispasauxmiracles,Doug,maisj'estimequ'unépouxdoitêtredavantagequ'uneespècedepartenairesurquis'appuyerouavecquipartagerlesresponsabilités.C'estdonctoutcequenotremariagesignifiepourtoi?
—Ecoute,notrecouplefonctionneparfaitementdepuisdix-septans,etiln'yaaucuneraisonquecelachange,situnepoussespasleschosestroploinavecteshistoiresdecarrière,dereportages,devoyagesenCorée,ettesstupiditésromantiquessurl'amouréternel.
—Jenepensepasquequiquecesoitpuisseêtreencoreamoureuxauboutdevingtans,etnuln'estendroitd'attendreceladesonmarioudesafemme.
Horrifiée,Indialeregardacommes'ill'avaitgiflée.
—Ehbien,figure-toiquec'estcequej'attendsdetoi,moi,Doug.
Çaatoujoursétéévidentpourmoi,etjamaisjen'auraispenséqueçanel'étaitpaspourtoi.J'attendsdetoiquetusoisamoureuxdemoijusqu'àtamort,sansquoinotremariagenesignifierien.Demêmequejesuisamoureusedetoi,etl'aitoujoursété.Pourquoicrois-tuquejen'aijamaissongéàm'enaller?Parcequenousmenonsuneviepalpitante?Non.Nousmenonsuneexistenceextrêmementbanale,etmêmeennuyeuse,parfois.Maisjereste,parcequejet'aime.
—Ehbien,çafaitplaisiràentendre.Jecommençaisàmeposerdesquestions.Maisjenepensetoutdemêmepasqu'ilfaillenourrirdesillusionsromantiquesànosâges.D'ailleurs,êtremarién'estpasromantiqueensoi.
—Pourquoi?
Indiaavaitdécidédepousserlaconversationjusqu'aubout.Ilavaitdéjàdétruitunàuntoussesrêves,cesoir,alorspourquoinepasboirelacoupejusqu'àlalie?Quelledifférencecelafaisait-il,àprésent?
—Çapourraitêtreromantique,non?insista-t-elle.Peut-êtrequelesgensnefontpasassezd'efforts,ouneserendentpasassezcomptedelachancequ'ilsontd'êtreensemble.Peut-êtrequesiJeffpassaitplusdetempsàréfléchiràça,Gailnecourraitpaspartoutpourdéjeuneretfairejenesaisquoiaveclesmarisd'autresfemmes.
—Jesuispersuadéquecesontsonintégritéetsamoralitéquisontencause,etqueçan'arienàvoiravecsonmari.
—N'ensoispassisûr.Peut-êtrequ'ilesttoutsimplementstupide.
—Non,c'estellequil'est,denourriràsonâgetoutescesillusionsd'adolescentesurl'amour.India,toutça,cesontdesbêtises,ettulesaisparfaitement.
Indiademeuraunlongmomentsilencieuseavantdehocherlatête.Elleavaitpeur,sielleouvraitlabouchepourparler,d'éclaterensanglots,oudenepouvoirrésisteràlatentationdeseleveretdepartir.Alors,ellepritsurelle,etrestajusqu'àcequ'ilseussentterminédedîner,parlantdetoutetderien.Cequ'elleavaitentenducesoir,jamaisellenepourraitl'oublier.Enuneseulesoirée,Dougavaitbrisétoutceenquoiellecroyait,ilavaitdétruittouslesrêvesqu'elleentretenaitsurleurmariage,etsurcequ'ellereprésentaitpourlui.Visiblement,ilnelaconsidéraitquecommeunepartenaire,unesortedebaby-sitteraméliorée.
Duranttoutlecheminduretour,ellesongeaqu'elledevraitpeut-êtrerappelerRaoulpouraccepterlereportageenCorée.
MaisendépitdesacolèrecontreDoug,desadéception,ellenepouvaitserésoudreàfairecelaàsesenfants.
—J'aipasséunebonnesoirée,déclaraDougenengageantlavoituredansl'alléedelamaison.Jesuiscontentquenousayonsréussiàtireruntraitsurcettehistoiredecarrière.Jecroisqu'àprésenttusaiscequej'enpense.Amonavis,tudevraisappelerRaoullasemaineprochaineetluidemanderd'enlevertonnomdeleurfichier.
L'oracleavaitparlé.Etmaintenantqu'ilavaitexprimésonopinion,Dougs'attendaitdetouteévidencequ'Indias'empressâtd'obéiràsesordres.
Jamaisauparavantiln'avaitréagidecettemanière,maiselleréalisaitqu'enquatorzeansellenel'avaitjamaisdéfiénonplus..
—Surtout,nesoispasassezbêtepourécoutertoutescesstupiditésqueGailessaiedetemettredanslatête,repritDougcommeilsrestaientunmomentassisdanslavoitureaprèsqu'ileutcoupélemoteur.Ellechercheseulementàexcusersonattitude.D'ailleurs,jeteconseilled'éviterdepassertropdetempsaveccettefemme;tuestoujoursperturbée,après.
Maiscen'étaitpasvrai,Indialesavait.C'étaitlui,etnonpasGail,quil'avaitperturbée;pire,bouleversée.Iln'étaitplusamoureuxd'elle,s'ill'avaitjamaisété;àl'encroire,l'amourétaitpourlesidiotsetlesgamins.
—Nousdevonstousdeveniradultesàunmomentouàunautre,lança-t-ilpar-dessussonépauleenouvrantsaportière.Leproblème,c'estqueGailn'ajamaisgrandi.
—Non,maistoisi,murmuraIndiad'unetoutepetitevoix.
Cependant,commelaveilleausoir,ouplustôtaurestaurant,ilnecompritpas.Enmoinsdevingt-quatreheures,ilavaitmisleurcoupleenpéril,encherchantàminimiserl'importancedelacarrièred'Indiaetenfaisantcomprendreàsafemmequ'ilnel'aimaitplusoudumoinsqu'iln'étaitplusamoureuxd'elle.Aprésent,ellenesavaitquepenserouressentir,etellesedemandaitavecangoissesielleseraitcapabledecontinuercommesiderienn'était.
—J'aimebiencerestaurant,pastoi?demanda-t-illorsqu'ilsentrèrentdanslamaisonsilencieuse.
Lesenfantsétaientcouchés.IndiaetDougétaientrestésdehorsplusieursheures,letempspourDougdedétruireladernièreillusiond'India,cellequ'ellechérissaitplusquetouteslesautres.
—J'aitrouvélacuisinemeilleurequed'habitude,continua-t-il,visiblementinconscientduchagrinqu'ilavaitfaitàsonépouse.
Ilétaitaussifroidetindifférentquel'icebergquiavaitcausélenaufrageduTitanic.EtIndianepouvaits'empêcherdesedemandersilebateauallaitcouler,àprésent..Elleavaitdumalàcroirequ'ilpûtcontinuersaroutecommesiderienn'était.
Pouvait-ellesecontenterd'êtreunecompagnefidèleetfiable?
C'étaitcequeDougsouhaitait,cequ'ilattendaitd'elle.Quelespacecelalaissait-ilàsessentiments,àsesbesoinsprofonds?Oùpuiserait-elledésormaislecouraged'affronterchaquenouvellejournée?
—C'étaittrèsbien.Merci,Doug,dit-elled'unevoixlasseavantdemonteràl'étagevoirlesenfants.
EllepassaquelquesminutesavecJessica,quiregardaitlatélédanssachambre.Lestroisautresdormaientdéjà,etaprèsavoirjetéuncoupd'œildansleurschambres,ellesedirigeaensilenceverslasienne.Dougétaitentraindesedéshabiller.Quandillavitentreretdemeurerimmobilesurleseuildelapièce,illaregardad'unairétonné.
—NemedispasquetuesencorecontrariéeàproposdecequeGailt'amisdanslatête?
Indiahésitaunmoment,etfinitparrépondrequenon.Ilétaitsisourd,siaveugle,sibornéqu'ilneserendaitpascomptedecequ'illuiavaitfait,decequ'ilavaitfaitàleurcouple.Ellesavaitqu'àcestadeilneservaitàriend'ajouterquelquechoseoud'essayerdes'expliquer.Etellesavaitavectoutautantdecertitude,alorsqu'elleleregardaitensilence,qu'ellen'oublieraitjamaiscetinstant.
Chapitre3Durantlestroissemainesquisuivirent,Indiaaccomplitsestâchesquotidiennescommeuneautomate.Ellepréparaitlepetitdéjeuner,emmenaitlesenfantsàl'école,allaitleschercher,etlesaccompagnaitàtoutesleursactivités,dutennisaubase-ball,maissansénergienienthousiasme.Pourlapremièrefoisdepuisdesannées,elleoubliaunjourd'emportersonappareilphotoavecelle.Aprésent,mêmecelaluiparaissaitinutile.Elleavaitl'impressiond'êtremortellementblessée,quesonespritétaitmortetquesoncorpsn'allaitpastarderàsuivre.D'unecertainemanière,entuantsesillusions,Dougl'avaitprivéedetouteénergie.Etmaintenant,lamoindreactivitéluidemandaituneffortsurhumain.
Commetoujours,ellen'arrêtaitpasdecroiserGail.SonamiecontinuaitàfréquenterDanLewison.Ilsavaientdéjeunéensembleplusieursfois,etGaill'avaitretrouvéàuneoudeuxreprisesdansunhôtel.
Indian'avaitaucunmalàdevinerlereste,maisellenevoulaitpasvraimentsavoir,etneposaitpasdequestionsàGail.
Elleneluiparlapasnonplusdecequ'avaitditDoug,etsisonamieremarquaqu'ellesemblaitdéprimée,ellemitcelasurlecomptedureportageenCoréequ'Indiaavaitdûrefuser.
Indian'appelajamaisRaoulLopezpourluidemanderd'ôtersonnomdufichierdel'agence.Ellen'enavaitpaslamoindreenvie.Toutcequ'ellevoulait,c'étaitpartiràCapeCod,etessayerd'oubliercequis'étaitpassé.Ellesedisaitqu'enmettantunpeudedistanceentreDougetelle,elleparviendraitpeut-êtreàrelativisercequilesséparait.Elleavaitbesoindefairelepoint,derepenseràcequ'illuiavaitdit,etd'essayerderetrouveraumoinsenpartiesessentimentspourlui,sielledevaitpasserlerestantdesesjoursàsoncôté.Maiscommentéprouverquelquechosepourunhommequinel'aimaitpasetlaconsidéraitsimplementcommeunecompagnecommode?Unhommequidénigraitlacarrièrequ'elleavaitlaisséetomberpourlui?Chaquefoisqu'elleposaitlesyeuxsurDoug,désormais,elleavaitl'impressiondevoirunétranger.Lui,desoncôté,nesemblaitabsolumentpassedouterdesdégâtsprofondsquesesparolesavaientcausésenelle.Pourlui,rienn'avaitchangé.Ilcontinuaitàprendrechaquejourletrainde7h05pourNewYork,etàrentrerchaquesoirpourledîner.Illuiracontaitcomments'étaitpasséesajournée,aprèsquoiilseplongeaitdanssesdossiers.Quandils'apercevaitqu'elleavaitmoinsenviequ'àl'habitudedefairel'amouraveclui,ilmettaitcelasurlecomptedelafatigue.Jamaisilneluivintàl'idéequ'ellepouvaitavoirperdutoutdésirpourlui.
Endéfinitive,c'estavecunénormesoulagementquelajeunefemmequittaWestportaveclesenfantspourlesvacances.
Elleavaitpassétroisjoursàpréparerlesbagages;eneffet,mêmesilesenfantsneportaientjamaisdetenuessophistiquéesdurantl'été-seulementdesshorts,desjeans,desT-shirtsetdesmaillotsdebain—ets'ilslaissaientlamajoritédeleursaffairessurplaceenpartant,ilyavaittoujoursuntasdechosesqu'ilssouhaitaientemporter.Durantladernièresemaine,IndiaréussitàéviterDougpresquetotalement:ilavaitdesréunionsavecdenouveauxclientsquidevaientseterminertard,etdécidadeuxsoirsdesuitederestercoucherenville.
Lematindeleurdépart,ilsortitdanslejardinpourleurdireaurevoir,etilfaillitoublierd'embrasserIndia.Lorsqu'illefît,cefutàlahâteetsansgrandeémotion;maispourunefoiselles'enmoquait.Lesenfantsetlechienmontèrentdanslemonospaceavecelle.Leursbagagesétaiententassésdanslecoffre,siserrésqu'ilsavaientdûsemettreàtroispourfermerlaportière.
—N'oubliezpasdem'appeler!criaDougalorsqu'ilss'éloignaient.
Indiahochalatêteetsourit;elleavaitl'impressiondelaisserunétrangerderrièreelle.Ill'avaitdéjàprévenuequ'ilnepourraitpaslesrejoindrelepremierweek-end,etlaveilleilavaitajoutéqu'ilrisquaitdenepaspouvoirvenirnonpluspourleweek-enddu4juillet.Ilavaittropdetravail,àcausedesesnouveauxclients.
Commeelleneprotestapas,ilestimaqu'elleétaitextraordinairementcompréhensive,etlaremercia.Aaucunmomentilneremarquaqu'elleavaitétéparticulièrementcalmedurantlesdernièressemaines,depuisleurdînerchezMaPetiteAmie.
IlfallutàIndiaetauxenfantssixheuresetdemiepourallerdeWestportàHarwich;ilss'arrêtèrentplusieursfoisenroute,notammentauMcDo.Lesenfantsétaienttousd'excellentehumeur,etbrûlaientd'arriveràlaplage,oùilssavaientqu'ilsretrouveraienttousleursamis,commechaqueété.Tandisqu'ilsenparlaientavecanimation,seuleJessicaremarquaquesamèreétaitdistraite.Elleétaitassiseàl'avant,àcôtéd'elle.
—Quelquechosenevapas,m'man?
Indiafuttouchéequelajeunefillesefûtaperçuedesonsilence.
Sonmari,lui,n'avaitrienremarqué;ilétaitrestéégalàlui-mêmejusqu'àladernièreminute.Elleavaitmêmeeul'impressionqu'ilétaitsoulagédelesvoirpartir,tantilavaithâtedeseconsacrerentièrementàsesclients.
—Non,non,çava.Jesuisfatiguée,c'esttout.Lespréparatifsontétééreintants,commetupeuxt'endouter.
C'étaituneexplicationplausibleàsadistraction.EllenevoulaitpasdireàJessicaqu'elleétaitcontrariéeàcausedesonpère.
Jamaisencoreellen'avaiteul'impressionqueDougetelleavaientungraveproblèmedecouple.
—Commentçasefaitquepapaneviennepasnousrejoindrelesdeuxpremièressemaines?
Jessicaavaitremarquéquesamèreétaitplussilencieusequ'àl'ordinairedepuisunbonmoment,etellesedemandaitsisesparentsnes'étaientpasdisputés.
—Ilesttrèsoccupéavecdenouveauxclients.Ilviendrapasserleweek-endavecnousdansdeuxoutroissemaines,etenaoût,ilauratroissemainesdevacances.
Jessicahochalatêteetplaçalesécouteursdesonbaladeursursesoreilles.Pendanttoutlerestedutrajet,
Indiademeuraperduedanssespensées,tandisquedéfilaitlaroutefamilièreduMassachusetts,cellequ'elleparcouraitchaqueannée.
ElleavaitparléàGaillaveille.Celle-cipartaitceweek-endpourParis,maiselleétaitmoinsenthousiastequejamais.EllepassaitdebonsmomentsavecDanLewison,etcelalarendaitmaladedelequittermaintenant,d'autantqu'ellesavaitqu'unerelationdecetypenesurvivraitniautempsniàladistance.Lorsqu'ellereviendrait,ilauraitcontinuéàvivresaviedesoncôté,etseseraitinstallédanssanouvelleroutine;nuldoutequ'ilauraitparailleursfaitlaconnaissanced'unefouledefemmesdivorcéesnedemandantqu'àmettrelegrappinsurlui.Gail,elle,nepouvaitluioffrirqu'unaprès-midid'amouroccasionneldansunmotel,etmêmepourcela,elleétaitloind'êtrelaseuleenlice.Ellenesefaisaitaucuneillusionsurleurattachementl'unàl'autre.
Rienqu'àl'écouterenparler,Indias'étaitsentieplusdépriméeencore.Elleavaitsouhaitéunbonvoyageàsonamie,etluiavaitdemandédel'appeleràsonretour.Peut-êtrelesenfantsetellepourraient-ilsvenirlesvoirquelquesjoursàCapeCodàlafindesvacances,lorsque
Jeffauraitreprisletravail?Gailavaitaffirméquecelaluiferaittrèsplaisir.
L'après-miditouchaitàsafinlorsqu’IndiaetlesenfantsarrivèrentàHarwich,dansleurmaison.Lajeunefemmesortitdevoitureets'étiralonguement;puiselleregardal'océan,quis'étendaitàpertedevuedevanteux,etéprouvaunsentimentdesoulagement.C'étaitexactementcedontelleavaitbesoin.Lavieillemaisonvictorienneétaitconfortableettrèsagréable,etIndialatrouvaittoujoursmerveilleusementcalme.DepuisletempsqueDougetellevenaientlàchaqueété,ilss'étaientliésd'amitiéaveclespropriétairesdeplusieursmaisonsdevacancesdesalentours,certainsoriginairesdeBoston,d'autresdeNewYork,etIndiaseréjouissaittoujoursdelesvoir,mêmesicetteannéeelleavaitégalementenviederesterseuleaveclesenfantsquelquesjours.Elleavaitbesoind'unpeudetempspourréfléchir,pourfairelepointetseremettreduchocqu'elleavaitreçulorsdesonfunestedîneraurestaurantavecDoug.Pourlapremièrefoisenquatorzeans,lorsquelesenfantsetelleeurentsortileursaffairesdelavoitureetsefurentinstallésdanslamaison,ellen'eutmêmepasenvied'appelerDoug.Ellenepouvaitpas.Cefutluiquitéléphonacesoir-làpours'assurerqu'ilsétaientbienarrivés.Ilparlaauxenfants,puisàIndia.
—Toutvabien?demanda-t-il.
Indialuiassuraqueoui.
Ilsavaientfaitappelàuneentreprisepourquelamaisonsoitnettoyéelasemaineprécédantleurarrivée,ettoutétaitenordre.
Pasdefuites,demoustiquairesdéchiréesoudeproblèmesdetoiture:lamaisonavaitbienrésistéàl'hiver.IndiafitàDougunrapportcirconstancié,etilparutsatisfait.Cependant,ellefutsurprisedel'entendredemander:
—Pourquoinem'as-tupasappeléenarrivant?J'avaispeurqu'ilvoussoitarrivéquelquechose.
Pourquoi?Puisqu'iln'attachaitaucunevaleurauxfleurs,auxchocolatsetauxgrandesdéclarations,enquoilefaitqu'ellenel'eûtpasappeléluiimportait-il?Quecelaaurait-ilsignifiépourlui?Avait-ileupeurdeperdreunepartenairefiable,capabledebiens'occuperdesesenfants?Bah,s'ilarrivaitquelque
choseàIndia,ilpourraittoujoursengagerunegouvernante..
—Jesuisdésolée,Doug.Nousétionssimplementtrèsoccupésàouvrirlamaisonetàrangernosaffaires.
—Tuasl'airfatiguée,observa-t-ild'unevoixcompatissante.
Elleétaitainsidepuisplusieurssemaines,maisjusqu'alorsiln'avaitremarquénisafatiguenisatristesse.
—Larouteaétélongue,maisnousallonstousbien,éluda-telle.
Lesenfants,leurnounouetlelabradorétaientvivantsetenbonnesanté..
—J'aimeraisêtrelà-basavecvoustous,aulieud'êtrecoincéiciavecmesclients,dit-il.
Ilsemblaitsincère.
—Tunousrejoindrasbientôt,répondit-elleens'efforçantdeparaîtreréconfortante,bienqu'elleeûthâtedemettreuntermeàcetteconversation.
Ellen'avaitrienàluidire,pourlemoment;elleétaitprivéedetouteénergie.Aprèscequ'illuiavaitexpliqué,ellen'avaitplusrienàluioffrir,maisilnesemblaitpaslecomprendre.
—Nousterappellerons,dit-elle.
Ilsraccrochèrentpeuaprès..Commetoujours,ilneluiavaitpasditqu'ill'aimait.Celan'avaitplusd'importance,detoutefaçon.Ilétaitclairqu'àcestadedeleurexistencecesmotsn'avaientpasdesenspourlui.
Elleretournaauprèsdesenfantsetlesaidaàpréparerleurslits.Unefoisqu'ilsfurenttouscouchés,elleseglissasilencieusementdanssachambrenoire.Celafaisaitprèsd'unanqu'ellen'yétaitpasentrée,maiselletrouvatoutexactementdansl'ordreméticuleuxoùellel'avaitlaissé.Etquandelleallumalalumière,ellevitaumur,certainesdesphotographiespréféréesdesonpère.IlyavaitégalementunephotodeDougqu'elleavaitprisedeuxétésplustôt,etellecontemplapendantunlongmomentsonbeauvisagefamilier.Soudain,elledécouvraitpourlapremièrefoisdanssesyeuxcettefroideurquil'avaittantbouleverséecesdernièressemaines.Ellesedemandapourquoiellenes'enétaitpasaperçueplustôt.S'était-elleefforcéedelireautrechosedanssonregard?D'yvoirdel'amour,delatendresse,unetracedelapassionqu'ilsavaientéprouvéel'unpourl'autreautrefois,etqu'elleavaitcruetoujoursprésente,jusqu'aumomentoùilluiavaitrévélélepeud'importanceque,pourlui,revêtaitl'amourdansuncouple?Elleentendaitencoresesmotscommes'ilvenaittoutjustedelesprononcer.«Cequ'ilfaut,c'estunecertainecamaraderie,durespect,del'honnêteté,unpartagedesresponsabilités.Quelqu'unsurquis'appuyer.»Ellesedemandasic'étaitvraimenttoutcequ'ilattendaitd'elle.Elle,entoutcas,avaitbesoindebiendavantage.
Ellesedétournapourregarderunephotographiedesonpère.
Ilétaitgrandetmince,etsasilhouetterappelaitunpeucelledeDoug.Maislaressemblances'arrêtaitlà.Ilyavaituneétincelled'humourdanssesyeuxlorsqu'ilvousregardait,ettoutenluirespiraitlavieetla
passion.Quandilvousparlait,ilpenchaitlatêtesurlecôtéd'unedrôledemanière,etl'onn'avaitaucunmalàl'imagineramoureuxàn'importequelâge.Ilétaitmortjeune,etpourtant,surlaphotographie,ilsemblaitbienplusvivantqueDoug.Ilyavaitenluiquelquechosedevibrant.Indiasavaitquesamèreavaitsouffertdesesabsencesrépétées,etquelaviequ'ilsavaientmenéeavaitétédifficilepourelle,maisellesavaitaussicombienellel'avaitaimé,etcombienlui-mêmeavaitétéamoureuxd'elle.Commesamèreluienavaitvoulu,àsamort!
Indiasesouvenaitdudésespoirquil'avaitelle-mêmeenvahieàl'annoncedelanouvelle.Ellen'arrivaitpasàconcevoirunmondeprivédesonpère.
Celafaisaitvingt-huitansmaintenantqu'ilétaitmort.Touteunevie.
Parmilescadresexposésdanslachambrenoiresetrouvaientaussicertainesdesphotosqu'elleavaitprisesdurantsesreportages,etellelesexaminaavecattention.C'étaientdebonnes,detrèsbonnesphotos,quiavaientlaparticularitédecapterl'émotion,lesentimentd'unescènepresquecommeuntableau.
Elleregardalesvisagesravagésdedouleurd'enfantsaffamés,etlaphotographiepoignanted'unepetitefillekenyaneenlarmes,assiseseulesurunrocher,sapoupéeserréecontreelle,tandisquedanslefondonvoyaitbrûlersonvillage.Ilyavaitaussideshommesâgés,etdessoldatsblessés,etunefemmequiriaitdebonheurensoulevantdanssesbrassonbébénouveau-né.
Indial'avaitassistéedurantl'accouchement,etellesesouvenaitencoredecemoment,dansunehutteminusculeàl'extérieurdeQuito,quandelleétaitdanslePeaceCorps.C'étaientdesfragmentsdesavie,volésautemps,etencadréspourqu'ellepuisselesrevivreàjamais.Elleavaitencoredumalàcroirequetoutcelaétaitdésormaisderrièreelle.Elleavaitfaitunéchange,untrocquijusqu'alorsluiavaittoujoursparuhonnête.Maissoudain,elleseposaitdesquestions.Avait-ellereçuassezenéchangedecequ'elleavaitsacrifié?Ellesavaitqueouilorsqu'ellepensaitàsesenfants.Maisàparteux,qu'avait-elle,désormais?Etlorsqu'ilsauraientgrandi,queluiresterait-il?Ellen'arrivaitplusàrépondreàcesquestions.
Ellevérifiasonéquipementetsonstockdeproduitschimiques,pritquelquesnotes,puiséteignitlalumièreetretournalentementdanssachambre.Elleôtasesvêtementsetpassasachemisedenuit,entradanslelitetéteignitlalampedechevet.Longtemps,elledemeuraimmobile,àécouterlemurmuredel'océan.C'étaitunbruitapaisant,qu'elleoubliaitd'uneannéesurl'autreetredécouvraittoujoursavecbonheuràsonretour.Illaberçaitlesoir,etelleaimaitl'écouterlematin,àsonréveil.Elleaimaitsasolennité,leréconfortqu'illuioffrait.Etcommeellefermaitlesyeuxetglissaitdanslesommeil,ellesavouralefaitd'êtreseule,cettefois,avecsesenfants,sessouvenirs,etl'océan.Pourl'instantdumoins,c'étaittoutcequ'ellesouhaitait.
Chapitre4LesoleilbrillaitsurHarwichlorsqu'elles'éveillalelendemainmatin,etl'océanétincelaitcommes'ilavaitétébrodéd'argent.Lesenfantsétaientdéjàlevés,etquandelleentradanslacuisine,ilsseservaientdescéréales.ElleportaitunT-shirt,unshortetdessandales;elleavaitremontésescheveuxenlesmaintenantavecdeuxvieuxpeignesenécaille.Sanslesavoir,elleétaittrèsjolie,cematin-là.
—Alors,qu'est-cequevousallezfaire,aujourd'hui?demanda-telleenmettantlacafetièreenmarche.
Celasemblaitunpeuidiotdeprendrecettepeinepourelletouteseule,maiselleadoraits'installersurlaterrasse,faceàlamer,avecunetassedecaféetunlivre.C'étaitunedesesoccupationspréférées,àCapeCod.
—JevaisallervoirlesBoardman,s'empressad'annoncerJessica.
Ilsavaienttroisgarçonsadolescents,etunefilledesonâge.
Jessicaavaitgrandiaveceuxetlesadorait,etàprésentquedeuxdesgarçonsétaientaulycéeetletroisièmeenpremièreannéed'université,ilsluiparaissaientplusintéressantsencore.
Jasonavaitluiaussiunamiàquelquesmaisonsdelà;ill'avaitappelélaveilleausoir,etilsavaientprévudepasserlajournéeensemble.
Aiméevoulaitallernagerchezunecopine,etIndialuipromitd'appelerlesparentsdecelle-cipourréglerlesdétailsdèsqu'elleauraitfinisoncafé.QuantàSam,ilavaitenviedefaireunepromenadesurlaplageavecsamamanetCrockett,lelabrador.
Indiatrouvaquec'étaitunebonneidée,etellepromitdel'accompagnerunpeuplustard.Dansl'intervalle,legarçonnetavaitdequois'occuper:ilétaitravideretrouverlesjouetsqu'ilavaitlaissésl'annéeprécédente,etavaithâtederessortirsonvélo.
Adixheures,ilsétaienttouspartis.SametIndiadescendirentlesquelquesmarchesconduisantàlaplage,lechiensurleurstalons.Samavaitapportéuneballe,qu'iln'arrêtaitpasdelanceràCrockettetquecedernierluirapportaitfidèlement,mêmelorsquelepetitgarçonl'envoyaitdansl'eau.Indialesobservaitavecplaisir,sonappareilphotoàl'épaule.Depuistrenteansqu'ellel'emportaitpartout,ilfaisaitquasimentpartied'elle;sesenfantsn'auraientpul'imaginersanslui.
Ilsmarchèrentplusd'unkilomètresurlaplageavantdecroiseruneconnaissance.Lasaisoncommençaittoutjuste,etlesgensarrivaientencoreaucompte-gouttes.Lespremiersamisqu'ilsrencontrèrentfurentJennyetDickParker,uncouplequeDougetIndiaconnaissaientdepuisdesannées.Tousdeuxétaientchirurgiens,etvenaientdeBoston.LemariétaitunpeuplusâgéqueDoug,etsonépouseavaitunanoudeuxdeplusquelui,environcinquanteans.LeurfilsuniqueétudiaitlamédecineàHarvard.Depuisdeuxans,iln'avaitplusletempsdeveniràCapeCod,etlesParkerdéploraientsonabsence,maisilsseréjouissaienttoutdemêmequ'ileûtchoisidesuivreleurstraces.
Dèsqu'ilsvirentIndiaetSamapprocher,ilsfirentunlargesourire.
—Jemedemandaisquandvousarriveriez,ditJennyd'unairravi.
IndiaavaitreçuunecartedevœuxdesParkeràNoël,commechaqueannée,maisilsnesevoyaientquasimentjamaisdurantl'hiver;ilsnesefréquentaientqu'àCapeCod,l'été.
—Lesenfantsetmoiavonsfaitlaroutehier,expliquaIndia.
Dougnepourrapasveniravantuneoudeuxsemaines,ilatropdenouveauxclients.
—Queldommage!s'exclamaDick,quichahutaitavecSampourleplusgrandplaisirduchien,quicouraitautourd'euxenaboyantcommeunfou.Nousorganisonsunefêtepourle4Juillet,commechaqueannée,etj'espéraisquevouspourriezvousjoindreànous,touslesdeux.Tuvasdevoirvenirsanslui..Etamènelesenfants.
Cetteannée,Jennym'aobligéàengageruncuisinier,tuterappellespeut-êtrequej'avaisfaitbrûlertouteslescôtelettesetleshamburgers,l'annéedernière.
—Maislessteaksétaientparfaits,affirmaIndiaensouriant.
Ellesesouvenaittrèsbiendelafête:lescôtelettesavaientprisfeu,etleshamburgersavaientétéréduitsencendres.Dickluirenditsonsourire.IlavaittoujoursbeaucoupaiméIndia,etadoraitsesenfants.
—Merci,répondit-il.J'espèrequevousviendrez.
—Avecgrandplaisir.Quid'autreavez-vousvu,depuisquevousêteslà?demandaIndia.
Jennyselançadanslalistedesderniersarrivés.Unbonnombred'habituésavaientdéjàprisleursquartiersd'été,etIndias'enréjouit;ceseraitparfaitpourlesenfants.
—Etdesamisànousdoiventvenirégalementpourle4,expliquaJenny.
Ilsrecevaienttoujoursbeaucoupdemonde;celan'avaitdoncriend'inhabituel,maiscettefois,Jennysemblaitparticulièrementcontente.
—SerenaSmithetsonmariserontlà.
—SerenaSmith..L'écrivain?demandaIndiaavecétonnement.
LesromanstorridesdeSerenaSmithétaientconstammententêtedeslistesdebest-sellers,etIndiaavaittoujourspenséquecedevaitêtreunefemmetrèsintéressante.
—J'étaisàl'universitéavecelle,expliquaJenny,etnousnousentendionstrèsbien.Nousnoussommesunpeuperduesdevueaufildesans,maisjesuistombéesurelleparhasardàNewYorkcetteannée.Elleesttrèsamusante,etj'aimebeaucoupsonmari.
—Etattendsdevoirsonvoilier!intervintDickd'untonadmiratif.Ilsontfaitletourdumondeavec,etil
estvraimenttrèsimpressionnant.Ilsontl'intentiondepartirdeNewYorketdenaviguerjusqu'iciavecunedemi-douzained'amis.Ilspasserontunesemaineavecnous.Tudoisabsolumentmontrerlebateauauxenfants.
—Prévenez-nousquandilseraarrivé.
Dickéclataderire.
—Jenecroispasqueceseranécessaire.Impossibledelerater:ilfaitcinquante-deuxmètresdelong,etilyaneufmembresd'équipageàbord.Serenaetsonmarisontterriblementriches,maiscesontdesgenscharmants.Jepensequ'ilsvontteplaire.
C'estvraimentdommagequeDougnepuissepasêtrelà.
—Ilseradésoléd'avoirratéça,affirmapolimentIndia.
Aquoibonleurexpliquerqueleseulfaitderegarderunbateaudonnaitlemaldemeràsonmari?Elle,entoutcas,adoraitlesvoiliers,etellesavaitquelesenfants,Samenparticulier,seraientraviseuxaussi.
—JesuissûrqueDougaentenduparlerdePaul.C'estunbanquierinternational.PaulWard.Sonnomteditpeut-êtrequelquechose?
IlétaitapparuencouverturedeTimeàdeuxreprisesaucoursdesdernièresannées,etIndiasesouvenaitd'avoirluunarticleàsonsujetdansleWallStreetJournal.Pourtant,ellen'avaitjamaisfaitlerapprochemententreSerenaSmithetlui.Aenjugerparlesphotosqu'elleavaitvues,ildevaitavoirenvironcinquante-cinqans.—Ceseraamusantdelesrencontrer.Dites-moi,çadevientcarrémentchic,parici,cetteannée!Auteurscélèbres,yachts,grandsfinanciersinternationaux..Nousavonsl'airunpeufadeencomparaison,non?s'exclama-t-elle.
LesParkerétaienttoujoursentourésdegensintéressants.
—Jamaisjenetequalifieraidefade,machère,affirmaDickenpassantunbrasautourdesesépaules,unsourireauxlèvres.
Ilétaitcontentdelavoir.Ilpartageaitsapassionpourlaphoto,bienqu'ilnefûtqu'amateur;ilavaitd'ailleursprisquelquesclichésmagnifiquesdesenfantsd'India.
—As-tufaitdesreportages,cethiver?
—RiendepuisHarlem,dit-elletristement,avantdeleurparlerdelamissionqu'elleavaitrefuséeenCorée.
—Ç'auraitétédur,observaDicklorsqu'elleleureutexpliquédequoiils'agissait.
—Jenepouvaispaslaisserlesenfantspendantunmois.Dougétaitfourienqu'àl'idéequ'onaitpumeproposeruntrucpareil.Iln'apasvraimentenviequejetravaille.
—Ceseraitpourtantuncrimederenoncercomplètementàlaphoto,avecuntalentcommeletien,
soulignaDickd'unairpensif,tandisqueJennybavardaitavecSametluidemandaitquelssportsilavaitpratiquésdurantl'hiver.TudevraisconvaincreDougdetelaissertravaillerdavantage,aucontraire,déclara-t-ilavecsérieux,etIndianeputs'empêcherderepenseraufameuxdînerchezMaPetiteAmie.
—Dougnepartagepasdutoutcepointdevue,dit-elleavecunsourireamer.Selonlui,onnepeutàlafoistravailleretêtremère.
QuelquechosedanssonregardalertaDick;ilcompritquec'étaitlàunsujetdouloureuxpourelle.
—LaisseJennyendiscuteraveclui.Unefois,ilyacinqansenviron,jeluiaisuggéréd'arrêterdetravailler,etj'aicruqu'elleallaitmetuer.Jetrouvaissimplementqu'ellesesurmenait,entresesopérationsetlescoursqu'elledonneàlafac;quandjeleluiaidit,çaafaillinousconduireaudivorce.Crois-moi,jen'aipasl'intentiondeluienreparleravantsesquatre-vingtsans.
Ildécochaunclind'œilpleindetendresseetdemaliceàsafemme.
—N'ypensemêmepas,leprévintJennyensouriant.J'ail'intentiondecontinueràenseignerjusqu'àaumoinscentunans!
—Etlepire,c'estquec'estvrai!ditDickàIndia.
Ilétaittoujoursestomaquéparlabeautéetlenatureld'India.
Pourtant,elleparaissaitnepasserendrecomptedel'effetqu'elleproduisaitsurlesgens.Elleavaittellementl'habitudedelesobserveràtraverssonobjectifqu'ilneluivenaitmêmepasàl'idéequ'onpûtlaregarder,elle.
Elleluiparlad'unnouvelappareilqu'elleavaitacheté,luiexpliquaendétailsonfonctionnement,etluipromitdeleluifaireessayer.Ellel'avaitapportéavecelleàCapeCodexprès.
Dickadoraitluirendrevisitedanssachambrenoire.Elleluiavaitmêmeapprisàs'enservir.Ilavaittoujoursétéprofondémentimpressionnéparsontalent,bienplusqueDoug,quiconsidéraitcelacommenormaldepuisbienlongtemps.
LesParkerprirentcongéd'India.Ilsdevaientretournerchezeux,oùilsavaientrendez-vousavecdesamis.EllepromitdeveniravecSamleurrendrevisitedansunjouroudeux,etlesencourageaàpasserlavoirdèsqu'ilsauraientuneminute.
—N'oubliepas,pourle4!luirappelèrent-ilscommeSametellereprenaientleurmarche,Crockettentreeux.
—Nousyserons,assura-t-elleavecunpetitsignedelamain.
Sonfilsetelles'éloignèrentmaindanslamain,etDick,quilesregardait,ditàsafemmecombienilétaitheureuxdelesrevoir.
—C'estridiculequeDougneveuillepasqu'elletravaille,observaJenny.Cen'estpasunesimplepetite
photographedudimanche.Elleavraimentfaitdeschosesfantastiques,avantleurmariage.
—Celadit,ilsontbeaucoupd'enfants,remarquaDick,quis'efforçaittoujoursdeconsidérerlesdeuxpointsdevuedansundébat.
Iln'étaitguèresurprisparlapositiondeDoug;cedernierneparlaitquerarementdesphotosd'India,etsansgrandenthousiasme.
—Qu'est-cequeleursenfantsontàvoirlà-dedans?
CetteexcuseagaçaitJenny.Pourelle,lefaitqu'Indiaeûtquatreenfantsnejustifiaitabsolumentpasqu'elledûtrefuserdepartirenreportageoùbonluisemblait.
—Ilspourraientembaucherquelqu'unpourl'aideràs'occuperdesenfants.Ellenepeuttoutdemêmepasfairelanourriceetlagouvernanteadvitamaetemamuniquementpoursatisfairel'egodesonmari.
—OK,OK,Attila,j'aicompris,lataquinaDick.Dis-leàDoug,maisnet'enprendspasàmoi!
—Jesuisdésolée.
Jennysouritàsonmari,etcelui-cipassaunbrasautourdesesépaules.Ilss'étaientmariésdurantleursétudesdemédecineàHarvard,etétaienttoujoursfollementamoureuxl'undel'autre.
—Tusaiscombienjedétesteleshommesquisoutiennentcegenred'idées,continuaJenny.C'esttellementinjuste!Etsielleluidisaitdedémissionnerdesontravailpours'occuperdesenfants,hein?Iltrouveraitçaridicule.
—Non,vraiment?Expliquez-moitoutça,docteurParker..lataquinaDick.
—Bon,d'accord,SimonedeBeauvoiratoujoursétéunexemplepourmoi.Maiscen'estpasuncrime!
—Pasdeproblème.Tusaisquejet'adore,mêmesituasdesopinionstrèsarrêtéessurunbonnombredesujets.
—M'aimerais-tusinon?
—Probablementpasautant,etilestprobablequejem'ennuieraisàmourir.
Defait,onnepouvaits'ennuyerencompagniedeJenny.Dickregrettaitseulementdenepasavoireud'autresenfants.Maissonépouseavaittoujoursététropimpliquéedanssontravailpourl'envisager.Philipétaitungarçoncharmant,quiressemblaitbeaucoupàsamère,etDicketJennypensaienttousdeuxqu'ilferaitunexcellentmédecin.Pourlemoment,ilsemblaitdéterminéàsespécialiserenpédiatrie,etlesenfantsl'adoraient.Ilsestimaientquec'étaitunbonchoix.
IndiaetSamcontinuaientàmarcherlelongdelaplageenbavardant.Lepetitgarçons'entendaitàmerveilleaveclesParker,etlescommentairesdeDickàproposduvoilierdePaulWardn'étaientpastombésdansl'oreilled'unsourd.
—Çaavraimentl'aird'untrèsgrandvoilier,soulignaIndia.
Samhochalatête.
—Tucroisqu'onpourramonterdessus?demanda-t-ilavecintérêt.
Ilétaitpassionnéparlesbateaux,etavaitdécidécetteannéedeprendredescoursauclubdevoile.
—Ondiraitbien.Dickaditqu'ilnousemmèneraitàbord.
Acetteperspective,lesyeuxdeSambrillèrentd'excitation.
India,poursapart,avaithâtederencontrerSerenaSmith.Elleavaitludeuxoutroisdesesromansetlesavaitbeaucoupaimés,bienqu'ellen'aitpaseuletempsdelirelesdernierssortis.
Lorsqu'ilsarrivèrentauboutdelaplage,ilsrevinrentsurleurspas,etretournèrentàlamaisonenmarchantdansl'eau.Samcontinuaitàlancerlaballeauchien,quilaluirapportaitinlassablement.
Personnen'étaitencorerentrélorsqu'ilsatteignirentlamaison.
Indialeurpréparaàdéjeuner,aprèsquoiilssortirentleursvélos.
Ilspassèrentl'après-midiàpédalerdanslesenvirons,s'arrêtantpourdirebonjouràceuxdeleursamisquiétaientchezeux.C'étaitmerveilleuxd'êtrelà,danscetendroitqu'ilsadoraient,entourésdevisagesfamiliers.Desurcroît,arrivédevantladernièremaison,Samtombasurtoutungrouped'amisàlui,quiinsistèrentpourqu'ilrestedîneraveceux.Indiaaccepta,etrentraseuleàlamaison.
Quandelleyparvint,letéléphonesonnait.Songeantqu'ils'agissaitprobablementdeDoug,ellefaillitnepasdécrocher;ellen'avaittoujourspastrèsenviedeluiparler.Néanmoins,elleserésolutàrépondre,eteutlasurprisedereconnaîtrelavoixdeDick.
—LesWardviennentd'appeler,annonça-t-ild'unairravi.Ilsarriventdemain.Oudumoinslui,avecdestasdegens.Ellelerejoindraenavionpourleweek-end.Jevoulaisquetulesaches,afinquetupuissesemmenerSamsurlebateau.Pauladitqu'ilsarriveraientdanslamatinée.Noust'appelleronspourteteniraucourant.
—JelediraiàSam,promitIndia.Merci!
Aprèsavoirraccroché,elleallasepréparerunesoupedanslacuisine.Enfindecompte,aucundesenfantsnerentradîner,maisaumoinstousappelèrentpourlaprévenir.
Ellesesentaitparfaitementàl'aisedelessavoirindépendants.
C'étaitlàl'undesgrosavantagesdeCapeCod:elleconnaissaittoutlemonde,etsavaitquelesenfantsétaientparfaitementensécuritéoùqu'ilsaillent.Leslocatairesoccasionnelsétaientrares:lesgensquipossédaientunemaisonpréféraientengénéralenprofiterplutôtquedelalaisseràdesinconnus.Toutlemondesesentaitbien,ici,etcelaexpliquaitd'ailleursqueDougneveuillejamaisallerenEurope.D'unecertainemanière,Indialecomprenait,bienqu'ellemourûtd'enviedevoyageraveclesenfantsetlui.
LorsqueSamrentraàlamaisoncesoir-là,elleluiannonçaquelevoilierarriveraitlelendemainmatin.
—LesParkerontpromisdenousappelerdèsqu'ilseraitlà.
—J'espèrequ'ilsn'oublierontpas,ditSamd'unairinquietalorsqu'ellemontaitleborderetluisouhaiterunebonnenuit.
Elleluiassuraquenon,etredescenditaurez-de-chaussée.Lesautresenfantsrentrèrentpeuaprès;elleleurpréparadelacitronnadeetdupop-cornetilsrestèrentunlongmomentsurlaterrasseàrireetbavarder,avantdemonterunàunsecoucher.
Dougn'appelapascesoir-là,etelleneluitéléphonapasnonplus.
Elleseréjouissaitd'avoirunpeudetempsrienquepourelle,etaprèsquelesenfantssefurenttousendormis,elles'enfermadanssachambrenoire.Ilétaittrèstardlorsqu'elleallasecoucher,ettournalatêteverslafenêtrepourregarderunmomentlapleinelunedansleciel.Desmillionsd'étoilesbrillaientaufirmament.
C'étaitunenuitparfaite,dansunendroitdontIndiaraffolait,etl'espaced'uninstantelleregrettaqueDougnefûtpaslàpourpartagercemomentavecelle.Endépitdeleursrécentesdisputesetdesonopiniondéprimantesurlemariage,illuimanquait..
Cependant,ellen'avaitpasenvieden'êtrepourluiqu'unecompagnefidèleetfiable.Cetteidéelarendaitmalade.Ellevoulaitêtrelafemmedesavie,lafemmedesesrêves.Sepouvait-ilqu'iltrouvâtréellementsesaspirationsridicules?Peut-êtrenepensait-ilpasvraimentcequ'illuiavaitditcesoir-là,songea-t-elle,pleined'espoir,tandisque,leregardtoujoursperdudanslesétoiles,ellesentaitlesommeill'envahir.Non,ilnepouvaitpasêtresérieux..
Ellen'arrivaitpasàcroirequ'illaconsidéraitsincèrementcommeunesortedegouvernanteàdemeurepoursesenfants.
Jamaisellenesecontenteraitdecerôleétriqué.Ellevoulaitcouriravecluidanslesvagues,roulersurlesableetl'embrasseràperdrehaleine,commedutempsdeleurjeunesse,auCostaRica.Ilnepouvaitpasavoiroubliétoutcela,ilnepouvaitpasavoirtiréuntraitsurleursrêvesd'autrefois.Qu'était-iladvenudujeunehommequ'ilavaitété,vingtansplustôt,lorsqu'ilss'étaientrencontrés?
LeurséjourdanslePeaceCorpsavaitétéuneparenthèsepourluietcesvingtannéesenavaientfaitquelqu'undebiendifférent.
Ilavaitgrandi,disait-il.Maiscefaisant,ilavaitcesséd'êtrel'hommequ'elleavaitaiméaupointdeluisacrifiersavie.C'étaitvraimentdommage,pourtouslesdeux..
Ellesefaisaitcetteréflexionlorsqu'ellesombradansunsommeilprofond,sansrêves.
Chapitre5Ilfaisaittoujoursuntempsradieuxlorsqu’Indiaseréveilla.Unelégèrebrisesoulevaitlesrideauxdesafenêtre,qu'elleavaitlaisséeouverte.Elles'étira,selevaetregardaversl'océan;aussitôt,toutesonattentionfutattiréeparl'immensenavirequitraversaitlabaie.C'étaitleplusgrandvoilierqu'elleeûtjamaisvu.
Elleapercevaitdesmatelotsquicouraientsurlepont,etremarquaquetouteunesériededrapeauxflottaitaumât.Lacoqueétaitbleufoncé,ettoutelastructureargentée.C'étaitunevisionextraordinaire.
Indian'eutaucunmalàdevineràquiappartenaitcenavire.LesParkern'avaientpasbesoindel'appelerpourlaprévenirdesonarrivée:onvoyaitlebateauàdeskilomètresàlaronde.Ilpassalentementdevantlamaison,sonmâtprincipalpointantversleciel,etlajeunefemmecourutchercherSampourleluimontrer.
—Viensvite..lève-toi..J'aiunesurprisepourtoi!s'exclama-telleenentrantdanslachambredel'enfant.
Elles'approchadulitdeSametrepoussadoucementlescouvertures.
—Ilestlà!
—Quiestlà?demandal'enfant,encoreàmoitiéendormi,enselevantpourlasuivrejusqu'àlafenêtre.
Elledésignalebateaududoigt.Celaachevad'éveillerSam.
—Ouah,maman!T'asvuça?Cedoitêtreleplusgrandvoilierdumonde!Est-cequ'ils'envadéjà?
Ilétaitfoud'inquiétudeàl'idéedel'avoirraté.
—Non,ilsvontsûrementauyacht-club.
Lebateauavaitunspinnakerauxcouleurséclatantes,etoffraitvraimentunspectacleincroyable.Lesyeuxécarquillés,Samleregardapasserdevanteuxàviveallure.Levents'étaitlevéjustecequ'ilfallait,etlevoilierfendaitlesflotsavecunegrâceextraordinaire.Indias'empressadecourircherchersonappareilphotodanssachambre,aprèsquoiSametelledescendirentàlahâtesurlaterrasse,d'oùelleputprendrequelquestrèsbeauxclichésdunavire.Elleseditqu'elleendonneraituntirageàDickquandelleauraitdéveloppélapellicule.Lebateauétaitvraimentmagnifique.
—Est-cequ'onpeutappelerDick,maintenant?demandaSam,quiavaitdumalàcontenirsonexcitation.
—Nousdevrionspeut-êtreattendreunpeu,Sam.Iln'estquehuitheuresdumatin.
—MaisilsrisquentderepartiràNewYorksansquenousayonspumonteràbord!
—Ilsviennentjusted'arriver,monpoussin,etDickaditqu'ilspasseraienttoutelasemaineici.Jenepensepasquenousrisquionsderaterlavisite,jetelepromets.Quedirais-tudequelquespancakes,en
attendant?
C'étaitlaseulechosesusceptiblededétournermomentanémentl'attentiondesonfilset,effectivement,ilacceptaàcontrecœurdeprendreunpetitdéjeuner.Maisàhuitheurestrente,n'ytenantplus,ilrecommençaàlasupplier,tantetsibienqu'elleneputrepousserlecoupdetéléphonepluslongtemps.
CefutJennyquirépondit,etIndialuiprésentasesexcusespourcetappelsimatinal.Elleluiexpliqualasituation,etsonamieritavecattendrissementdel'impatiencedeSam.
—Enfait,ilsviennentjustedenousappelerdubateau.Ilsnousontinvitéspourledéjeuner.Ilsvontl'amarrerauyacht-club.
—C'estcequej'aiditàSam.Ilsavaientl'aird'allerdanscettedirection.
Samétaitretournésurlavérandaavecdesjumelles,maislebateauavaitdisparudel'autrecôtédelapointe,etn'étaitplusvisibleàprésent.
—Pourquoinevenez-vouspasdéjeuneravecnous?suggéraJenny.Jesuissûrequedeuxpersonnesdeplusneferontpasdedifférence,poureux.Penses-tuquetesautresenfantsaimeraientsejoindreànousaussi?JepeuxtoujoursappelerPaul.Leconnaissant,celaneluiposerapasdeproblème.
—Jevaisleleurproposeretjeterappelle.Mercimillefois,Jenny..JenesuispassûrequeSamtienneenplacejusqu'àl'heuredudéjeuner.Jevaispeut-êtretedemanderdeluiprescrireunsédatif!
—Attendsqu'ill'aitvudeprès!s'exclamaJennyenriant.
Lorsquelesaînésfurentlevés,Indialeurparladubateauetleurdemandas'ilsvoulaientvenirlevoirdeplusprès,maisilsavaienttousdéjàfaitdesprojetspourlajournée,etsemblaientpréférerleursamisauvoilier.
—Bonsang,cequevouspouvezêtrebêtes!leurditSamd'unairécœurépendantqu'ilsprenaientleurpetitdéjeuner.
Indiaavaitrefaitdespancakespourtoutlemonde,etSamdévoraitlessiensavecappétit,bienqu'ileneûtdéjàeuavantlesautres.
—C'estleplusgrandvoilierdumonde!Vousdevriezlevoir!
—Qu'est-cequet'ensais?demandaJasond'unairblasé.
LesenfantsdesTiltonavaientinvitéunecousinehabitantàNewYorkàpasserlesvacancesaveceux,etc'étaitlafillelaplusmignonnequ'ileûtjamaisvue.Aucunvoilieraumondenepouvaitrivaliseravecelle,ilenétaitcertain,etiln'avaitnullementl'intentionderaterl'occasiondepasserunejournéeensacompagnie.
—Mamanetmoi,nousl'avonsvu,cematin,luiditSam.Ilestaussigrandque..aussigrandque..
Lesmotsluimanquaient,etIndiasourit,attendrie.
Aiméeétaitlaseule,parmilesenfants,àsouffrircommesonpèredumaldemeretellenevoulaitpasmontersurlevoilier,mêmeàquai.
QuantàJessica,elleavaitdéjàfaitdesprojetsbienplusexcitantsaveclesBoardman.Troisjeunesgens,dontunenpremièreannéeàDuke,celavalaittouslesvoiliersdumonde.
—Ehbien,Sametmoiironsdéjeunerlà-bas,déclaraIndiaenhaussantlesépaules,puisquenousavonsétéinvités.Nousvisiteronslebateau,etjeprendraidestasdephotos.Unvoilierdecinquantemètres,çaneseratepas!Peut-êtrequ'ilsnousproposerontdereveniretquecettefoisvouspourreznousaccompagner.
Amidi,lorsqueSametellemontèrentsurleursvélospourserendreauyacht-club,l'enfantétaitsiexcitéqu'ilavaitdumalàroulerdroit.Ilfaillittomberdeuxfois,etIndiadutluidiredesecalmer.Levoiliern'iraitnullepartsanseux,assura-t-elle.
—Tupensesqu'ilsvontnavigueravec,aujourd'hui,m'man?
—Jenesaispas.C'estpossible.Ilnedoitpasêtretrèsfaciled'entreretdesortirdelaradeavecunbateaupareil.Ilsnevoudrontpeut-êtrepasprendrecettepeine.Maisaumoins,nousleverrons.
—N'oubliepasdeprendrepleindephotos,luirappela-t-il.
Elleéclataderire.C'étaitamusantdelevoiraussiheureuxetagité.Partagercemomentaveclui,luifaisaitvoirleschosesavecdesyeuxd'enfant,etelleétaitpresqueaussiraviequelui.
Ilsatteignirentbientôtleyacht-club,etlongèrentlequaisansquitterlevoilierdesyeux.Onnepouvaitpaslemanquer:sonmâts'élevaitdanslesairsàunehauteurvertigineuse.
Apremièrevue,lebateausemblaitmêmeplusgrandqueleyacht-club.Ilyavaitquelquesbeauxvoiliersamarréslà,maisaucundecomparable.
Augrandsoulagementd'India,lesParkerétaientdéjàlàlorsqu'ilsarrivèrent.Ileûtétéembarrassantdemonteràbordsansconnaîtrepersonne.Cela,biensûr,n'auraitpasdérangéSamoutremesure:ilauraitétéprêtàramperentrelesjambesd'unehordedepiratespourmontersurlevoilier.Rienn'auraitpul'arrêter,etdèsqu'ilvitDickilcourutàtoutevitessesurlapasserellepourallersejeterdanssesbras,Indiasursestalons.Ilsavaientlaisséleursbicyclettessurlequai.LajeunefemmeportaitunshortetunT-shirtblancs,etsescheveuxétaientlâchésdanssondos,simplementretenusparunrubanblanc.OnauraitpulaprendrepourlagrandesœurdeSam,alorsqu'ellesedirigeaitensouriantverslesParker.
Ilyavaituncertainnombredepersonnessurlepont.Destransatsetdeuxvastescanapésrecouvertsdetoilebleueleurpermettaientdesereposeroudesefairebronzertoutenbavardant,etpartoutonvoyaitdesmatelotsetdesmembresd'équipageentenuebleumarines'affairer.Indiacomptaaumoinsunedemi-douzained'invités,parmilesquelssedistinguaitunhommedehautetaille,auxcheveuxdéjàgrismaisausourirejuvénile.Commeilapprochait,Indiaremarquaquesescheveuxavaientdûêtredelamêmecouleurquelessiensautrefois;àprésent,striésdemèchesblanches,ilsévoquaientlacouleurdusable.Sesyeuxétaientbleus,etilportaitunshortblancetunT-shirtd'unrougeéclatantsurdesépauleslargeset
uncorpsmince,athlétique.L'instantd'après,ilsetenaitaucôtédeDick.Sonregardcroisaceluid'India,puisilbaissarapidementlesyeuxversSam,luidécochaunlargesourireetluitenditlamain.
—TudoisêtreSam,l'amideDick.Pourquoiavez-vousmistantdetemps?Nousvousattendions.
—Mamanestterriblementlenteàvélo,expliquaSamensoupirant.Elletombesionrouletropvite.
—Jesuistrèsheureuxquevousayezpuvenir,touslesdeux,affirmaleurhôted'untonamicaltoutenjetantuncoupd'œilcompliceàIndia.
Instantanément,ils'étaitsentiprochedel'enfant.Quantàsamère,ellel'intriguait.C'étaitunejoliefemmequisemblaitintelligente,etsonvisageexprimaitunamusementpleind'humour.Ilétaitclairqu'elleétaitfièredesonfils,etenbavardantaveclepetitgarçon,ilcompritpourquoi:Samétaitbrillant,ouvertetbienélevé,etlesnombreusesquestionsqu'ilposaittémoignaientd'uneconnaissancesurprenantedelavoile.Ilsavaitqueleyachtétaitunketch,n'eutaucunmal,connaissantlalongueurdubateau,àdevinerlahauteurdumâtprincipal,etputrécitersanserreurlesnomsdetouteslesvoiles.Lesvoiliers,detouteévidence,étaientsapassion,cequiséduisitaussitôtsonhôte.IlfallutbiencinqminutesàPaulWardpourpouvoirtendrelamainàIndiaetseprésenter;dansl'intervalle,Samavaitfaitsaconquête.Ilsétaientimmédiatementdevenusamis,etilsnetardèrentpasàs'excuserpourallervisiterlatimonerie.
Dickprofitadel'occasionpourprésenterIndiaauxautresinvités.Jennyetluilesconnaissaienttous,etIndias'assitetbavardaagréablementaveceux.Unehôtesses'approchapourluiproposerduChampagneouunbloodymary,maiselleoptapourunsimplejusdetomate,quisematérialisaaussitôtdevantellequelquessecondesplustard,dansunlourdverreencristalgravéaunomdubateau,l'Etoile-des-Mers.
LevoilieravaitétéconstruitspécialementpourPaulenItalie,àencroirel'undesinvités,etc'étaitledeuxièmedecetypequ'ilpossédait.Ilavaitvoyagépartoutdanslemonde,ettouss'accordèrentpourreconnaîtrequec'étaitunmarinextraordinaire.
—Votrefilsapprendramillechosesaveclui,affirmal'und'eux.
Quandilétaitjeune,Paulaparticipéàl'America'sCup,etiln'ajamaisarrêtédenaviguerdepuis.Ilnecessederépéterqu'ilvalaissertomberWallStreetetnavigueràpleintemps,maisjenepensepasqueSerenalelaissefaire.
Toutlemondeéclataderire.
—Est-cequ'ellel'accompagnepartout?s'enquitIndiaavecintérêt.
Ellemouraitd'enviedecommenceràprendredesphotosdubateau,maisellevoulaitlefairediscrètement,etespéraitenavoirl'occasionplustard.
Enentendantsaquestion,touslesinvitéséclatèrentderire,commes'ilsefûtagid'uneexcellenteplaisanterie;lorsqueleurhilaritésefutunpeucalmée,unefemmeassiseenfaced'Indiaexpliqua:
—Serenaestimequ'allerdeCannesàSaint-Tropezenbateauc'estdéjàpassertropdetempsenmer.Paul,lui,sesentfrustrés'ilnetraversepasuntyphonenpleinocéanIndien.Ellesedébrouillepourle
rejoindredansdiversportsenavion,maisaussirarementquepossible.Ellechercheàleconvaincredes'acheterunavionetdelaissertomberlavoile,maisjenepensepasqu'elleyparviennedesitôt.
L'hommeassisàcôtéd'Indiaarquaunsourcildubitatif.
—Moi,jepariesurSerena.Elledétestequ'ils'éloignepourdelongsvoyagesenbateau;elleestbienplusheureuselorsqu'ilssontamarrésaucapd'AntibesouàSaint-Tropez.Ellen'apaslepiedmarin,c'estlemoinsqu'onpuissedire!
Indiaavaitdumalàconcevoirqu'onpûtrefuserunvoyageàborddel'Etoile-des-Mers,maispeut-êtreSerenaSmithsouffrait-elledumaldemer?Entoutcas,sonaversionpourleslongsvoyagesenbateauétaitcélèbre,etonluiracontaunebonnedemi-douzained'anecdotesàcesujet.L'écrivainsemblaitêtrequelqu'und'intéressantmaisguèrefacile,estimaIndiaenlesécoutants.
Pendantquesescompagnonsparlaient,ellesortitdiscrètementsonappareiletcommençaàlesphotographier.Ilsétaientsioccupésàraconterleurshistoiresqu'ilss'enrendirentàpeinecompte.Auboutdequelquesminutes,cependant,quelqu'unadmirasonappareil.C'étaitsadernièreacquisition,celuiqu'ellesouhaitaitmontreràDick;lorsqu'elleleluitendit,illetrouvasuperbe.IlenprofitatoutnaturellementpourexpliqueraupetitgroupequiétaitIndia.
—SonpèreaobtenuleprixPulitzer,dit-il,etundecesjours,Indiasuivrasatrace,siellerecommenceàtravailler.ElleaautantvoyagéquePaul,maislàoùelleallait,elleseretrouvaitbiensouventavecdesfusilspointéssurelleouentouréederebellesenpleineinsurrection..Vousdevriezvoircertainesdesesphotos,conclut-ilfièrement.
—Celafaitbienlongtempsquejen'airienfaitdetel,protestamodestementl'intéressée.J'aitoutlaissétomberlorsquejemesuismariée.
—Celapeutencorechanger,affirmaJennyavecfermeté.
Laconversationreprit;ilsdurentencoreattendreunedemi-heureavantqueSametPaulnereparaissent.L'enfantétaitradieux.
Paulluiavaittoutmontré;illuiavaitmêmeexpliquélefonctionnementdesvoiles.Tout,surlebateau,étaitgéréparordinateur,etilpouvaittrèsbiennaviguerseuls'illesouhaitait,ill'avaitd'ailleursfaitàmaintesreprises,endemandantàl'équipageden'intervenirqu'encasdebesoin.Maisilestvraiquec'étaitunmarinvraimentextraordinaire,etSaml'avaitcompris.
Paul,impressionnéparlapertinencedesquestionsdesonjeuneinvité,s'étaitefforcédes'exprimeravecdesmotstrèssimples,ilavaitmêmedessinédesdiagrammespourluireprésenterleschosesplusclairement.
—J'aibienpeurquevousn'ayezlàunsérieuxmarin,annonça-t-ilavecadmirationàIndialorsqu'ilslarejoignirentsurlepont.
Sams'étaitassispourboirelesodaqu'unehôtesseluiavaitapportésurunplateau.
—Attention,celacréeunegravedépendance.Avotreplace,jem'inquiéterais.J'aiachetémonpremiervoilieràvingtans,alorsquejen'avaispasunsouvaillant;ilm'aquasimentfalluvendremonâmepourl'obtenir.
—Est-cequejepourraivousaiderànaviguer,Paul?demandaSam,l'airpleind'adoration.
Paulsourit,etluiébouriffalescheveuxamicalement.Ilsavaits'yprendreaveclesenfants,etsemblaitparticulièrementprochedeSam.
—Jenesuispassûrquenousressortionsaujourd'hui,mongarçon.Maisquedirais-tudedemain?Nousavonsl'intentionderejoindrequelquesîlesaularge.Voudrais-tuveniravecnous?
Ivredejoie,Samhochafrénétiquementlatête.PaulsetournaversIndiapourdemander:
—Aimeriez-vousnousaccompagnerdemain?JecroisquecelaferaitvraimenttrèsplaisiràSam.
—J'ensuispersuadée,acquiesçaIndiaenluirendantsonsourire,maisêtes-vouscertainquenousnenousimposonspas?
Ellenevoulaitpasqu'illesjugeâtpéniblesousans-gêne;ellecraignaitqu'àlalonguel'enthousiasmedeSamnefûtunpeupesantpourleurhôte.
—Samensaitdavantagesurlesvoiliersquecertainsdemesamis.Jeserairavideluimontrercommentcelui-cifonctionne,sivousn'yvoyezpasd'objection.Cen'estpassouventquej'ail'occasiond'éduquerunjeunemarin.Laplupartdesgensquej'aid'ordinaireàbordsontdavantageintéressésparlecontenudubaretlatailledeleurcabine.Jepensequ'iltireraitvraimentquelquechosedecettesortie.
—C'estvraimenttrèsgentil.
Indiasesentaitétrangementgênée,avecPaul.C'étaitunhommeimportant,etildégageaituneimpressiondepuissancequ'elletrouvaitunpeuintimidante.MaisSam,lui,semblaitparfaitementàl'aiseavecsonnouvelami,commeaveclesinvitésetlesmembresd'équipage.Paulavaitsuleconquérir,etIndiaétaittouchéeparsasollicitude.Quelquesminutesplustard,alorsqu'ilsbavardaientdetoutetderien,elleluidemandas'ilavaitdesenfants.Elleétaitpersuadéequeoui,àlevoiragirainsiavecungarçondel'âgedeSam;aussinefut-ellepassurpriselorsqu'ilhochalatête,unsourireauxlèvres.
—J'aiunfils,quiatoujoursdétestélesbateaux!répondit-ilenriant.Ilpréféreraitpérirsurlebûcherquedepasserdixminutessurunvoilier.C'estunhommeàprésent,etiladeuxenfantsquisemblenthaïrlesbateauxtoutautantquelui.Quantàmafemme,cen'estguèremieux.Elletolèrelavieàborddel'Etoile-des-Mers,maisçanevapasplusloin.Serenaetmoin'avonspaseud'enfantsensemble.C'estpourquoijesuissiheureuxdepouvoirparlerdevoileavecSam.
IlpritunecoupedeChampagnesurunplateauenargentquel'hôtesseluiprésentaitetsouritàIndia.Aumêmeinstant,ilremarquasonappareilphoto.
—Dickm'aditquevousaviezuntalentextraordinaire.
—J'aibienpeurqu'iln'exagère.Cen'estplusd'actualité,detoutefaçon.Jeprendsjustedebonnesphotosdemesenfants.
—Jesuispersuadéquevousêtestropmodeste.AencroireDick,vousêtesspécialiséedansleszonesenguerre,c'estbiença?
Indiaritdecettedescription.Cependant,iln'avaitpascomplètementtort.Elleavaitfaitbeaucoupdereportagesdangereuxdansdesendroitstrèsinhabituels,durantsacourtecarrière.
—J'aimoi-mêmeunpeuconnucela,poursuivitPaul,maispasentantquejournaliste.J'étaispilotepourlamarine,dansmajeunesse,etensuite,avantdemeremarier,j'aipasséquelquetempsdansletransportaérienversdesdestinationsparticulièrementreculées.J'aiforméungroupedepilotesvolontairesspécialisédanslesmissionsdesauvetageetlesparachutagesderavitaillement.Nousnoussommesprobablementretrouvésauxmêmesendroits,certainesfois,vousetmoi.
Rienqu'àl'entendreenparler,ellesavaitqu'elleauraitaiméphotographiersesmissions.
—Lefaites-vousencore?luidemanda-t-elle,intriguée.
C'étaitdécidémentunhommeauxdiversesfacettes,pleindecontrastes.Ilvivaitentouréd'unluxeinsolent,maisarrivaitàcombinercelaavecuneexistencepassionnante,pleinededangersetd'aventure.Indiasavaitparailleursquec'étaitunbrillanthommed'affaires,àlafoisintègreetincroyablementdoué,unevéritablelégendevivanteàWallStreet.
—J'ailaissétomberletransportaérienilyaquelquesannées.
Mafemmetrouvaitçatropdangereux,etdisaitqu'ellen'étaitpaspresséed'êtreveuve.
—Cequiétaitprobablementtrèssensédesapart.
—Nousn'avonsjamaisperduunpiloteouunappareil,déclarat-ilavecconfiance.Celadit,jenevoulaispaslacontrarier.Jecontinueàm'occuperdufinancementduprojet,maisjeneparsplusenmissionmoi-même.QuandleschosesallaientmalenBosnie,nousavonsenvoyépasmaldenospiloteslà-baspourapporterdesvivresauxenfants.Etbiensûr,noussommesintervenusauRwanda.
Toutenluisemblaitàlafoisadmirableetimpressionnant,etIndiaétaitlittéralementfascinée.Elleavaitenviedeprendresonappareiletdelephotographier,maisellesavaitqu'ellenepouvaitpas.Ils'étaitdéjàmontrétrèsgentilavecSam,etellenevoulaitpasabuserdesapatience.
Ilbavardaensuiteavecd'autresinvités,etunedemi-heureplustardillesconduisitdanslasalleàmanger,oùlatableétaitimpeccablementdressée.DesassiettesenfineporcelainedeChinecôtoyaientl'argenterieetlesverresencristalsurlanappeimmaculéeenlinbrodé;onseseraitcrudansungrandhôtel,oudanslademeured'unhommeaugoûtexquis.Chaquedétailétaitrégléàlaperfection.Detouteévidence,lestalentsd'hôtedePaulWardétaientàlahauteurdesesdonsdemarin.
Indiafutsurprisededécouvrirqu'ill'avaitplacéeàsadroitepourledéjeuner.C'étaitunhonneurqu'elleappréciaàsajustevaleur,etquileurpermitd'entreteniruneconversationsoutenue.
ParleravecPaulétaitfascinant.Ilconnaissaitenprofondeurlemondedesarts,avouaitunepassionpourlapolitique,etavaitsurnombredesujetsdesopinionsaussiarrêtéesqu'intéressantes.
Enmêmetemps,ilyavaitenluiunegentillesse,unedouceuretunesagessequileluirendaienttrèssympathique.Etplusd'unefois,illafitrireenracontantdesanecdotesàsespropresdépens.
Sonsensdel'humourn'avaitd'égalquesamalice.
Cependant,quelsquefussentlesthèmesqu'ilsabordaient,ilfinissaittôtoutardparreveniràlavoile.C'étaitsapassion,saraisondevivre.Et,àsadroite,IndiaentendaitsonfilsdiscuteravecDickParkerdumêmesujet.Detempsentemps,lepetitgarçonsetournaitpouradresserunlargesourireàPaul;enl'espaced'unaprès-midi,cedernierétaitdevenupourluiunesortedehéros.
—Jecroisquejesuisentraindetomberfouamoureuxdevotrefils,confiaPaulàIndiaaumomentoùleshôtessesleurservaientlecafédansdestassesenporcelainedeLimoges.Ilyaquelquechosedemagiqueenlui,etilsaitvraimentdestasdechosessurlavoile.
Enlevoyant,jeregrettedenepasavoireudavantaged'enfants.
Iln'étaitpastroptardpourlui,songeaIndia.Ellesesouvenaitd'avoirludanslemagazineFortunequ'ilétaitâgédecinquante-septans.Serena,elle,devaitavoirunecinquantained'années.
IndiaétaitsurprisequePauln'aitpaseud'enfantsavecelle;elleavaitentenduquelqu'undiredurantl'apéritifqu'ilsétaientmariésdepuisonzeans.Cependant,Paulavaitàplusieursreprisesmentionnél'emploidutempsextrêmementchargédesafemme,qui,noncontented'écriredesromans,supervisaitégalementdansleplusgranddétaillaproductiondesfilmsquienétaienttirés.Enfait,ellesetrouvaitencemomentmêmeàLosAngelespourcetteraison.Illadécrivaitcommeuneperfectionniste,seconsacrantentièrementàsonmétier.Al'encroire,elleétaitàlafoispleinedetalentetobsédéeparsontravail.
Durantledéjeuner,PaulavaitconfiéàIndiaqu'ils'étaitmariépourlapremièrefoisquandilétaitencoreàl'université.Ilavaiteusonfils,étaitrestéavecsapremièrefemmedurantquinzeans,puisavaitattenduencoredixansavantd'épouserSerena.Celle-ciavaittrente-neufansàl'époque,etc'étaitsonpremiermariage.
—Enfait,Serenan'ajamaisvoulud'enfants.Sacarrièrelapassionne,etelleatoujourseupeurquedesenfantsnelacompromettent.
Ilavaitditcelasansfairedecommentairesurcettedécision.
Sansdoute,songeaIndia,avait-ilacceptécelaplusfacilementparcequ'ilavaitdéjàunfilslorsqu'ill'avaitépousée.Pourelle,entoutcas,quin'avaitpashésitéàabandonnersacarrièrepouravoirunefamillenombreuse,c'étaitunehistoireintéressante.
—JenepensepasqueSerenaaitjamaisregrettésadécision,continuaPaul.Etentoutesincérité,jenesuispascertainqu'elleauraittrèsbiensusedébrouilleravecdesenfants.C'estunefemmetrèscomplexe.
Indiamouraitd'enviedeluidemandercequ'ilentendaitparlà,maisn'osapas.Unechoseétaitcertaine:endépitdel'ambiguïtéqu'ilyavaitdanssesparoles,ellesentaitquePaulWardétaittrèsheureuxavecsonépouse.
Cefutunlongrepas,durantlequelPauletIndiaabordèrentunegrandevariétédesujets,avantdereveniràleursnombreuxvoyagesrespectifs.Pauladoraitdécouvrirlesendroitslesplusreculésduglobeàborddesonbateau.
—Jen'aipasl'occasiondelefaireaussisouventquejelevoudrais,admit-il,maisundecesjoursjemelancerai.Jen'arrêtepasdemerépéterquejevaisprendremaretraitetrèstôtmais,pourl'instant,Serenaesttellementpriseparsontravailquecen'estpaslapeine;jepréfèreattendrequ'elleaitunpeuplusdetempsàmeconsacrer,pourquenoussoyonsdavantageensemble.
Malheureusement,vusontempérament,quandellebaisseralerythme,moi,jeseraidansunechaiseroulante!ajouta-t-ilavecunsouriremélancolique.
—J'espèrequenon.
—Moiaussi,répondit-il.Etvous?Allez-vousreprendrevotretravailundecesjours,ouêtes-vousencoretropoccupéeparvosenfants?
Ilnedevaitpasêtrefaciledefairefaceauxexigencesdequatreenfants.Lui-mêmeauraittrouvécelaaccablant,maislajeunefemmeavaitl'aird'apprécierlaviequ'ellemenait.Laseulepersonnedontellen'avaitpasbeaucoupparléétaitsonmari.Paul,quin'avaitpasmanquédes'enapercevoir,sedemandaitcequesignifiaitcesilence.
—Jenepensepasquejerecommenceraijamaisàtravailler,ditIndiad'untonpensif.Monmaris'yopposeviolemment.Iln'arrivemêmepasàcomprendrequejepuissel'envisager.
Etsansmêmesavoirpourquoi,elleluiparladureportageenCorée,etdelaréactiondeDougquandelleenavaitdiscutéaveclui.
—Ondiraitqu'ilabienbesoind'entrerdanslevingtetunièmesiècle,soulignaPaul.Commentpeut-onencore,denosjours,attendred'unefemmequ'elleabandonnesansriendiresacarrière,ainsiquel'identitéetl'estimedesoiquivontavec?
Personnellement,jeneprendraispasuntelrisque.
Niunrisqueaussiidiot,songea-t-il,maisilneformulapassapenséeàhautevoix.Tôtoutard,illesavait,lemarid'Indiapaieraitsonintransigeanceauprixfort.C'étaitinévitable.Ill'avaitapprisavecSerena:cettedernièremontaitsursesgrandschevauxdèsqu'illuisuggéraitdeprendredeuxoutroisjoursderepospourpartirquelquepartaveclui.MaisSerenaétaitparticulièrementobsédéeparsontravail.
—Ondiraitquevotremétiervousmanque,India.Jemetrompe?
Ilavaitenvied'apprendreàmieuxlaconnaître.Ilyavaitenellequelquechosedecalme,demagnétique,
quil'attirait,etchaquefoisqu'illaregardaits'adresseràSam,ilétaitprofondémenttouchéparlachaleurdeleuréchange,parlagentillessedelajeunefemmeenversl'enfant.Ilauraitpudirebeaucoupdechosespositivesàproposdesonépouse,maiscelle-cin'avaitjamaisétématernelle,etjamaisnonplusiln'auraitsongéàlaqualifierde«douce».Elleétaitexcitante,passionnée,forte,puissante,brillante.MaisIndiaetellesemblaientvenirdedeuxplanètesdifférentes,vivredansdeuxmondesparallèles.IlyavaitunedouceurparticulièrechezIndia,unesensualitésubtilequi,combinéesavecunespritvifetunhumourdécapant,paraissaientàPaulextrêmementséduisantes.Etiltrouvaitsasincérité,sonhonnêtetérafraîchissante.SesrapportsavecSerenaétaienttoujoursd'unecomplexitéfascinante.
Maisc'étaitSerena;elleaimaitpar-dessustoutleprovoquer.
Indiaparaissaitbienpluspaisible,sansêtrefaiblepourautant.
Elledemeurapensiveunmomentavantderépondreàsaquestionausujetdesontravail.
—Oui,ilmemanque,c'estvrai,dit-elleenfin.Cequiestamusant,c'estqueçan'apasétélecaspendanttrèslongtemps.
J'étaisbientropoccupéepourypenser.Maisdernièrement,commelesenfantscommencentàgrandir,jeressensunvéritablevidedansmavie,unvidequemonmétiercomblaitautrefois.
C'étaitcequeDougavaitrefusédecomprendrelorsqu'elleavaitessayédeluienparler.Ils'étaitcontentédelarepousser,d'ignorersessentiments.C'étaitlapremièrefois,depuiscetristeépisode,qu'elletraduisaitsespenséesenparolesetexpliquaitàquelqu'uncequ'elleéprouvait.
—Jenevoispaspourquoivousnepourriezpasreprendrevotretravailàprésent,sicen'estpeut-êtreenchoisissantdesreportagesunpeumoinsdangereux,suggéraPaul.
C'étaitplusoumoinscequelui-mêmeavaitditàsafemme.
Serenapouvaitfaireunfilmparanetécrireunlivretouslesdeuxoutroisans,plutôtquedesuperviserdeuxfilmsetquatreémissionstéléviséeschaqueannée,etsignerdescontratspromettantàseséditeurssixlivrestouslestroisans.MaisSerenan'avaitrienvouluentendreet,lorsqu'illuiavaitfaitcetteproposition,elles'étaitsentiemenacéeetilss'étaientviolemmentquerellés.
—J'aifaitunreportageàHarlemilyaquelquetempssurlesenfantsmaltraités,expliquaIndia.C'étaitparfaitpourmoi:pastroploindelamaison,etpasvraimentrisqué.Ças'esttrèsbienpassé.Maisonnemeproposepasbeaucoupdesujetsdecegenre.
Quandilsm'appellent,c'estpresquetoujourspourmedemanderdepartirdansdesendroitsoùilyadesémeutesoudesrévolutions,commeautrefois.Jesupposequ'ilsestimentquec'estpourcegenredechosesquejesuisbonne.Maisjenepeuxpasaccepterdesreportagespareils,ceseraittropdurpourDougetlesenfants.
—Ettrèsdangereuxpourvous,souligna-t-ilenfronçantlessourcils.
Luinonplusn'auraitguèreaimévoirsafemmerisquersaviepourunscoop.Aupire,letravaildeSerena
laconduisaitaurestaurantduBeverlyHillsHôtel,oudanslesbureauxdesonéditeuràNewYork.Aaucunmomentellen'étaitendanger.
—Vousdevrieztrouverunesortedecompromis.Vousnepouvezpasvouspriveréternellementdecetypedenourritureintellectuelle.Vousenavezbesoin,nousenavonstousbesoin.
C'estpourcetteraisonquejeneprendspasmaretraite.J'aihontedel'admettre,maisd'unecertainemanièrelefaitd'exerceruneinfluencesurdesgensflattemonego.
Elleappréciaitqu'ill'admîtavectantdenaturel.Curieusement,celalefaisaitparaîtrevulnérable.C'étaitlàunmotquepeudegensauraientassociéàPaulWard;pourtant,Indiasentaitquecettevulnérabilitéfaisaitpartieintégrantedesapersonnalité.Celasevoyaitàlamanièrequ'ilavaitdes'adresseràelle,d'exprimersessentimentspoursafemme,oumêmedeplaisanteravecSam.
Ilyavaitungrandcouragemoralenlui,uneprofondesincérité,ainsiqu'unetendressecachée.Oui,Indiaaimaitbeaucoupdechosesenlui.C'étaitunhommetrèsimpressionnant.
Ilétaitplusdequinzeheurestrentelorsqu'ilsselevèrentdetable,etPaulproposad'emmenerSamfaireuntourdanslepetitdériveurqu'ilsavaientàbord,afindeluiapprendreànaviguer.
Samaccueillitcettepropositionavecextase;Paulluidonnaungiletdesauvetageetdemandaauxmembresdel'équipagedemettreledériveuràl'eau.Ilsdescendirentl'échelle,etunmomentplustard,Indialesregardaits'éloignerversl'océan.Elleétaitunpeuinquièteàl'idéequelafrêleembarcationpuissechavirer,maislesmatelotslarassurèrent:Paulétaitunhommeresponsable,etunexcellentnageur.Etilsuffisaitàlajeunefemmedevoirl'expressiondeSampourcomprendrecombienl'enfantétaitheureux.
Delàoùelleétait,ellelevoyaitrireetregarderPaulavecpassion.Tirantsontéléobjectifdesonsac,ellepritquelquesphotosd'eux;elledistinguaittrèsclairementleursvisages,etjamaisellen'avaitphotographiédeuxpersonnesaussivisiblementenchantées.Ilétaitcinqheurespasséeslorsqu'ilsrevinrentàcontrecœurversl'Etoile-des-Mers.
—Ouah,m'man!C'étaitfantastique.EtPaulm'amontrécommentfaire!
Samétaitradieux,etPaulsemblaitsatisfait,luiaussi.Ilétaitévidentque,surlepetitvoilier,ilsavaientnouédesliensplusétroitsencore.
—Jesais,jet'aivu,monchéri.J'aiprisplusieursphotosdevousdeux,déclaraIndia.
Paulluidécochaunlargesourire,tandisqueSampartaitencourantchercherdessodaspoursonnouvelamietlui.Grâceausensaigudel'hospitalitédePaul,ilsesentaitparfaitementàl'aisesurlebateau;Paulétaitsonamipourlavie,désormais.Indiasavaitquejamaisiln'oublieraitcettejournée.
—C'estvraimentungarçonformidable,India.Vousdevezêtretrèsfièredelui.Ilestintelligentetgentil,intègre,etdotéd'unvraisensdel'humour.Commesamère,ajouta-t-il.
Aprésentqu'ilavaitpasséunpeudetempsavecSam,ilavaitl'impressiondemieuxlaconnaître,elle
aussi,etilappréciaitcelienquis'étaitforméentreeux.
—Vousavezdécouverttoutçaenpassantuneheureavecluidansunbateaudelatailled'unebaignoire?s'étonna-t-elle.
Elleletaquinait,maisenvéritéelleétaittrèstouchéedesescomplimentsàproposdesonfils.
—Iln'yapasdemeilleurendroitpourapprendreàseconnaître.Navigueravecquelqu'unvousrévèleénormémentdechosessurlui,enparticulierdansunbateaudecettetaille.Ils'estmontrétrèsperspicace,trèssensibleettrèsattentif.Vousn'avezpasàvousinquiéterpourlui.
—Çanem'empêchepasdemefairedusouci,répondit-elleensouriantàPaul.Çafaitpartiedemonboulot.Jenerempliraispasmonrôlesijenem'inquiétaispasunminimum.
—C'estunexcellentmarin,annonçaPaulavecunecertainefierté.
—Etvousaussi,répondit-ellesimplement.Jevousairegardéstoutletemps,touslesdeux.
—J'aimeraisbeaucoupvoirlesphotos.
—Jevaislesdévelopperetjevouslesapporteraidemain.
—Merci,dit-il.
Samrevenaitverseuxencourant,deuxCocaàlamain.IlentenditunàPaulensouriantàsamère.C'étaitleplusbeaujourdesajeunevie.
Ilsdemeurèrentlàunmoment,debout,àboireleursCoca,fatigués,assoiffés,maisravis.Unelégèrebrises'étaitlevée,etramenerledériveuravaitétéphysiquementéprouvantpourPaul.
Maisilétaitdifficilededirelequeldesdeuxs'étaitleplusamusé.
Ilsjetèrentuncoupd'œilaubar,oùquelquesinvitésjouaientauxdés.D'autresprenaientunbaindesoleil,deuxlisaient,etunautreencoredormait.Ç'avaitétéunaprès-midipaisible,calme,etIndial'avaitbeaucoupapprécié.Ilétaitdix-septheurestrentelorsqu'elleannonçaàSamqu'ilsdevaientprendrecongédeleurhôteetrentreràlamaison.Cettenouvelleparutl'abattreauplushautpoint.
—Tureviendrasdemain,Sam,luirappelaPaul.Tun'asqu'àpassertôt,situveux.Nousferonsquelquestrucstouslesdeuxavantdelarguerlesamarres.
—Tôt?Tôtcombien?demandalepetitgarçon,l'airpleind'espoir,etPauletIndiaéclatèrentderire.
—Sijetedisneufheures,est-cequeçateparaîttrèstard?
PaulsentaitqueSamdébarqueraitàcinqheuresdumatins'illelaissaitfaire.
—Bon,disonshuitheuresetdemie.
PuisilregardaIndiad'unairinterrogateur:
—C'estd'accordpourvous?
—Parfait.Commeça,jepourraim'occuperunpeudesautresavantdepartir.Ilssedébrouillentplutôtbientoutseuls:detoutefaçon,ilssontavecleursamistoutelajournée.Nousneleurmanqueronspas.
—Vouspouvezlesameneraussi,sivousvoulez.Tousmesinvitésdescendrontàterrepourlajournée,iln'yauraqueSam,vousetmoi.Ilyaurabeaucoupdeplacepoureux,sicelaleurfaitplaisir.
—Jeleleurproposerai.
Ilsemblaitvraimentdommagederateruneoccasionpareille,maisellesentaitqu'ilsneseraientpastentés:ilsnevoulaientpasquitteruneseuleminuteleursamis.Samétaitleseulquifutpassionnédevoile.
—Entoutcas,mercipourvotreinvitation,etpourvotregentillesse.
ElleserralamaindePaulavantdepartir,etleursregardssecroisèrentunmoment.Ellelutquelquechosedansceluidesoncompagnon,maisellen'auraitsudéfinirquoi-del'admiration...
delacuriosité..del'amitié..Quoiquecefût,elleeutl'impressiond'êtretraverséed'unsentimentconfusetélectrique,pendantunelongueseconde.Puiselletournalestalons,etl'instantd'après,Sametelleétaientsurleursvélos,ettouslesinvitésetlesmembresd'équipageleurfaisaientaurevoirdelamain.Soudain,elleeutl'impressiondequitterunlieumagique,envoûtant.Al'instardeSam,ellemouraitd'enviedefairedemi-touretderetournerleplusvitepossibleàborddel'Etoile-des-Mers.
L'après-midiavaitétéentouspointsparfait,etellenepouvaits'empêcherdepenseràPaultandisqu'ellepédalaitderrièresonfils,ens'efforçantdenepasselaisserdistancer.Ilyavaitquelquechosedetrèsprofond,detrèsrarechezcethommedontellevenaittoutjustedefairelaconnaissance.Etelleétaitcertainequ'elleétaitencoreloindetoutsavoirdelui.Onnel'appelaitpasleLiondeWallStreetpourrien;ildevaityavoirunaspectdeluiqu'ellen'avaitpasvu,dur,impitoyablemême.Pourtant,l'hommequ'elleavaitdécouvertétaittrèsdoux,trèsattentionné.EtellesavaitqueniSamniellen'oublieraientjamaislajournéequ'ilsvenaientdepasseraveclui.
Chapitre6LesenfantsétaienttousàlamaisonlorsqueSametIndiarentrèrent,etilsparurentcontentsdelesvoir.Samleurracontatout-Paul,lebateau,sesaventuressurledériveur-,etilsl'écoutèrentgentiment,maissansgrandintérêt.Saméprouvaitpourlesbateauxlamêmepassionquecertainspetitsgarçonspourlestanksoulesavions.Lesautresnecomprenaientpasbiencetengouement.Pendantqu'ilsbavardaient,Indiaallapréparerledînerdanslacuisine.
Ellefitdespâtes,accompagnéesd'unesaladeetdepainàl'ail,etmitquelquespizzassurgeléesaufour,sedoutantqued'autresbouchesànourrirallaientapparaîtred'icipeu,etellenesetrompaitpas.Aseptheures,lorsqu'ilspassèrentàtable,quatreautresenfantss'étaientjointsàeux,deuxamisdeJasonetdeuxd'Aimée.C'étaitainsiqu'ilsvivaientl'été,d'unemanièredécontractée,etIndianesepréoccupaitjamaisdunombred'enfantsquivenaientchezelle.
Aprèsledîner,Jessical'aidaàrangeretnettoyerlacuisinependantquelesautresallaientjouer.Ellesfinissaientderemplirlelave-vaissellelorsqueDougappela.CefutSamquiatteignitletéléphonelepremier,etils'empressaderaconteràsonpèresajournéesurl'Etoile-des-Mers.Al'entendredécrirelevoilier,oneûtcruqu'ils'agissaitduplusgrandpaquebotdumonde,maisilpassaégalementunlongmomentàexpliqueràDouglacomplexitédesvoilesetdusystèmeinformatiquequigouvernaitlebateau.IlétaitévidentqueSamavaitréellementbeaucoupapprissurlanavigationaucontactdePaul,etqu'ill'avaitbienécouté.
Lorsquecefutenfinautourd'IndiadeparleràDoug,celui-ciluidemanda:
—PourquoiSamest-ildansunétatpareil?Cebateauest-ilaussigrandqu'illedit,ous'agit-ild'unevieillebaignoirequelconqueduyacht-club?
—C'estunetrèsbellebaignoire,réponditIndia,unsourireauxlèvres,enrepensantauxmerveilleuxmomentsqu'ilsavaientpassésàbord.LepropriétaireestunamideDicketdeJenny.J'ailudesarticlessurlui,etjesuissûrequetoiaussi:ils'appellePaulWard,etc'estlemarideSerenaSmith,tusais,l'écrivain?EllesetrouveàLosAngelesoùelletravaillesurunfilm,etpendantcetempsPauletquelquesamissontvenuspasserunesemaineiciaveclevoilier.Peut-êtresera-t-ilencorelàquandtuviendrasnousvoir.
—Epargne-moiça,réponditDoug,quiavaitlemaldemerrienqued'ypenser.Tuconnaismonopinionsurlesbateaux.Celadit,çam'intéresseraitderencontrerPaulWard.Commentest-il?
Arrogantetcyniquesousunvernisderespectabilité,non?
PourDoug,quiavaitentenduparlerdesonpouvoiretdesessuccèsenBourse,PaulWardétaitnécessairementunhommecrueletimpitoyable.
—Non,enfaitilsembletrèshumain.IlaétéadorableavecSam,etluiamêmefaitfaireuntourendériveur,réponditIndia,contrariéequesonmariréagîtainsi.
—J'aientendudirequec'étaituneordureenaffaires.Peut-êtresedonne-t-iljusteungenredevantsesamis.Situveuxmonavis,cetypeestcapabledetuersespetits,etceuxdesautresdanslafoulée,s'ilestimequeçapeutluirapporterquelquechose.
Dougavaitvisiblementuneidéebienarrêtéesurlaquestion,etIndian'eutpaslaforcedesequerelleraveclui.
—Entoutcas,Samestravi,objecta-t-ellesimplement.
Elles'apprêtaitàluidirequ'ilsretournaientenmeravecluilelendemainmais,sansraisonparticulière,elleseravisaetnementionnapascettesortie.
—Commentvas-tu?s'enquitDoug,changeantdesujetetluiévitantainsid'endiredavantagesurPaul.
Iln'yavaitpasgrand-choseàajouter,detoutefaçon,sinonqu'elleletrouvaitextraordinaireetqu'ilpensaitqu'elledevraitseremettreàtravaillerleplusvitepossible.NuldoutequeDougauraitaiméentendreça..
—Çavabien.C'estvraimentagréable,ici.Tousnosvieuxamissontlà,etçafaitplaisirderetrouverdesvisagesfamiliers..JennyetDickontétécharmants,commed'habitude.Lesenfantsontretrouvéleurscopains.Riendeneuf,quoi.
C'étaitcequ'elleaimaitàCapeCod:cesentimentdefamiliarité,d'immuabilité.C'étaitréconfortant,commedeseblottircontreunvieiloreillermoelleuxdanssarobedechambrepréférée.
—Ettoi,çava?
—Jesuiscrevé.Jetravaille.Jen'aipasprisuneminutedereposdepuisvotredépart!Malgrétout,jenepourraipasvenirpourle4Juillet.
—Jesais,tumel'asdéjàdit,luirappelaIndiad'untonneutre.
Elleluienvoulaittoujoursdeleurconversationdecefameuxsoir.
—Jenevoudraispasquelesenfantsettoisoyezdéçus,ditDougsuruntond'excuse.
—Net'inquiètepaspournous.LesParkernousontinvitésàleurbarbecue,commechaqueannée.
—Jevousconseillelessteaks.C'estleseultrucqueDicksachefairecuiresansymettrelefeu.
Indiasouritàcesouvenir,etluiannonçaquecetteannéeleursamisavaientengagéuncuisinier.
—Vousmemanquez,dit-il,trèsàl'aise.
«Vousmemanquez»-unvouscollectif,sûr,facile.Elleauraitaimél'entendredire«Tumemanques»,maisquelleimportance?
Elleneluiréponditpasqu'illuimanquaitaussi.Ç'eûtétéunmensonge.Ellenourrissaittoujoursdes
sentimentsmitigésàsonégard,depuislesdiscussionsquiavaientprécédésondépartdeWestport,mêmesielleavaitl'impressionqueluiavaittoutoublié.
Aaucunmomentiln'avaitréaliséquesesparolesàproposdeleurmariageetdecequ'ilenattendaitl'avaientprofondémentblesséParfois,elleavaitl'impressiondeneplussavoirquielleétaitpourlui,maintenant.Sonamie,sagouvernante,safidèlecompagne?Toutcelaluifaisaithorreur.Ellevoulaitêtresonamante,lafemmedesavie.Etlui,laconsidéraitcommeuneemployée,uneesclave,unobjet.Uneespècedevéhiculedontilseseraitservipourtransportersesenfants.Acettepensée,elleéprouvaitunsentimentdevidedouloureux.
—Jevousappelleraidemain,annonça-t-ild'unevoiximpersonnelle.Bonnenuit,India.
Elleattenditdevoirs'illuidiraitqu'ill'aimait,ouqu'elleluimanquait,maisiln'enfitrien.Etellesedemanda,enraccrochant,sic'étaitainsiqueGailenétaitarrivéeàcetétatd'insatisfactionpermanente,delassitudeetderessentiment.Sonamieétaitsidouloureusementconscientedumanqued'amourdanssaviequ'elleavaitbesoinderetrouverdeshommesmariésdansdeshôtelspoursesentirmoinsseule..Indiavoulaitnejamaisenarriverlà.Ellen'avaitpasfaittoutcecheminpourça.Maispourquoi,alors?s'interrogeait-elleensedirigeantverslachambrenoire,perduedanssespensées.
Ellesortitsesproduitschimiquesetsemitàdéveloppersespellicules,toutensongeantunenouvellefoisàsesconversationsavecsonmari,puiselleregardalesphotosquiapparaissaientdanslebain,etellelevit.Paul.Paulquiluisouriait,quiriaitauxéclatsavecSam.Baissantlatêtesurledériveur,tandisquesonprofilincroyablementséduisantsedétachaitsurl'horizon.C'étaitunesuitedemerveilleuxportraitsquiracontaientl'histoired'unaprès-mididerêveentreunhommeetunpetitgarçon.
Ellepassaunlongmomentimmobileàregarderlesphotosensongeantàlui,etàSerena.Ilavaitutilisédesassociationsd'adjectifsvraimentétrangespourladécrire..Ellesemblaittoutàlafoisterrifianteetfatalementséduisante.IndiasentaitquePaulWardétaitamoureuxdesafemmeetqu'ellel'intriguait;deplus,ilaffirmaitêtreheureuxavecelle.Pourtant,toutcequ'ildisaitdeSerenalaissaitdevinerqu'elleétaitd'uncaractèredifficile.Cequ'ilspartageaientsuggéraitdavantagel'excitationetlapassionqu'unbonheurserein,paisible.CelapoussaIndiaàsedemanderunenouvellefoiscequ'ilyavaitentreDougetelle.Quelleétaitlasignificationdeleurcouple?Et,plusimportant,quelsétaientlesingrédientsessentielsd'unbonmariage?Ellenesavaitplusrépondreàcettequestion.Toutcequ'elleavaitestiménécessairejusque-là,sonmariluiavaitditqu'ilnefallaitpasyattacherd'importance;quantàPaul,ilsemblaitfouamoureuxdesafemme,bienqu'ellefût,selonsadescription,obstinée,intransigeanteetparfoismêmeagressive.Décidément,ilétaitbiendifficiledecomprendrelesrelationshumainesetcequileurpermettaitdefonctionner..
Indiasuspenditlesphotospourlesfairesécheretquittalachambrenoire.Elleallaensuitejeteruncoupd'œilauxenfants:Sams'étaitendormisurlecanapéenregardantunecassettevidéo,lesautresjouaientàchatperchéàl'extérieurdelamaisonàlalumièredeleurslampesdepoche,etJessicaetunami-l'undesfilsBoardman-mangeaientdelapizzafroidedanslacuisine.Toutsemblaitenordre,ensécuritédanssonpetitinonde.
ElleportaSamdanssonlitetparvintàledéshabillersansleréveiller,épuiséqu'ilétaitpartoutessesaventuresàborddel'Etoile-des-Mers.Toutenleregardant,ellesongeaàPauletauxphotosqu'elleavait
prisesdelui.
Maissoudain,elleeutunepenséeplusétrangeencore,aumomentoùelleéteignaitlalumièreetretournaitlentementdanssachambre.Toutàcoup,ellesedemandaàquoicelaressembleraitd'accomplirtouscesgestesquotidiensseule,siDougetellen'étaientplusmariés.Serait-cetrèsdifférent?Ellefaisaitdéjàtoutelle-même.Elles'occupaitdesenfants,lesemmenaitmêmeenvacancestouteseule,cetteannée.C'étaitellequiassumaittouteslesresponsabilités,s'acquittaitdestâchesménagères,préparaitàmanger.Elleencorequis'inquiétaitetfaisaitauxenfantsleurscâlinsdusoir..Doug,lui,secontentaitderapporteràlamaisondequoisubveniràleursbesoinsmatériels.
Celaluifaisaitpeurd'ypenser,maisquesepasserait-ilsiDouglaquittait?S'ilmourait?Savieserait-ellesidifférente?Sesentirait-elleplusseulequemaintenant,alorsqu'ellesavaitqu'ellen'étaitpoursonmariqu'unoutil-bienpratique,certes,maisunoutilquandmême?Quedeviendrait-ellesielleperdaitDoug?
Elles'étaitdéjàposélaquestiondesannéesplustôt,quandlesenfantsétaientencorepetits.Al'époque,elleavaiteul'impressionqu'ellenepourraitsurvivreuneheuresanslui..Maisça,c'étaitquandellelecroyaitamoureuxd'elle.Aprésentqu'elleserendaitcomptequ'ilnel'étaitpas,etn'éprouvaitnullementlebesoindel'être,qu'est-cequecelasignifieraitvraimentdesepasserdelui?
Ellesesentaitcoupabledecespensées.Rienqued'imaginerlaviesansDougluiparaissaitunesortedetrahison.Jamaisellen'auraitoséformulerceladevantquiconque,pasmêmeGail.EtcertainementpasdevantDoug.
Ellerestaunlongmomentallongéesursonlit,puisfinitparprendreunlivre,maiselleneparvintpasàseconcentrersursalecture.
Sesyeuxparcouraientleslignes,maisdanssatête,ellenecessaitdeseposerdesmilliersdequestions.L'uned'ellesenparticulier,cellequ'ellecraignaitleplus,necessaitderevenirlahanter.Quelleétaitpourellelasignificationdesoncouple,désormais?Maintenantqu'ellesavaitcequepensaitDoug..Celachangeaittout,commelorsqu'ontoucheàpeineauboutonderéglaged'uneradioetquelamusiquedouceestsoudaintroubléepardesgrésillementsinsupportables.Aprésentellenepouvaitplusseforceràcroirequec'étaitdelamusiquequ'elleentendait.
Non,cen'enétaitpas,cen'enétaitplus,depuisdessemaines,peut-êtreplus.Peut-êtremêmes'était-elleleurréedepuisledébut.
Amoinsqu'iln'yaiteuquelquechose,etqu'ilsl'aientperdu?
C'étaitlaréponselaplusplausible.Peut-êtrequecelafinissaitpararriveràtoutlemonde.Unjouroul'autre,lamagiedisparaissait...
etl'ondevenaitamerethargneux,oubien,commeGail,oncherchaitàviderunocéandesolitudeàlapetitecuillère.Celasemblaitsansespoir,pourIndia.
Ellefinitparabandonnersonlivreetsortitsurlavérandapourvoiroùenétaientlesenfants.Ilsavaientcessédejoueràchatperchépours'installerdanslesalon,oùilsbavardaientenregardantlatélévision
d'unœildistrait.Indiarestaunmoment-là,lesyeuxlevésverslesétoiles,àsedemandercequ'ilallaitadvenirdesavieàprésent.Probablementrien.Elleferaitlechauffeurpourlesenfantsdurantlesneufannéesàvenir,jusqu'àcequeSamaitsonpermis,oupeut-êtreunpeumoinslongtemps,siJasonouAiméeacceptaitdesechargerdelui.Puiselleseraitlibre.Etalors?Ellecontinueraitàfaireleurslessivesetàleurprépareràmangerjusqu'àcequ'ilssoienttouspartisàl'université,aprèsquoielleattendraitleurretourpourlesvacancesenressassantdessouvenirs.Qu'adviendrait-ildeDougetelle?Quesediraient-ils?Soudain,toutcelasemblaitterriblementtriste,solitaire.
Jamaisellenes'étaitsentieaussivide,aussibrisée,aussi...
flouée.Etpourtant,ilfallaitqu'ellecontinue,commeunemachine,qu'elleproduisecequel'onattendaitd'elle,jusqu'aumomentoùelleseraitdéfinitivementcassée,irréparable.Cen'étaitguèreporteurd'espoir,nitrèsattirant.
Commeellesongeaitàcela,sonregardseposasurl'océan,etellevitl'Etoile-des-Mers,danstoutesagloire.Millelumièresétaientalluméesdanslegrandsalonetdanslescabines,depetitesampoulesrougessignalaientlahauteurdumât,etils'éloignaitpourunesortienocturne.C'étaitunevisionidyllique,magique.Unvoilier,leparfaitmoyendes'évader.Commeuntapisvolant,prêtàvousemmenern'importeoù.EllecomprenaitquePauleûtenviedenaviguerdeparlemonde.Quelmeilleurmoyenexistait-ildedécouvrirdenouveauxendroits?C'étaitcommed'emmenerpartoutsamaisonavecsoi,sonpetitmondesûretfamilier.Encetinstant,Indianepouvaitimaginerquoiquecefûtdeplusmerveilleux,etl'espaced'unesecondeelleseditqu'elleauraitaiméseréfugierlà-bas,surlebateau.PaulWardavaitbiendelachance..ElleétaitdésoléequeSamfûtcouchéetnepûtpasvoirpasserlevoilier,maisaumoinsilremonteraitàbordlelendemainmatin,etellesavaitcombienilseréjouissaitdecetteperspective.
Elleenvoyatouslesenfantsaulitàonzeheures,etéteignitsaproprelampedechevetpeuaprès.Etlelendemain,elleréveillaSamàseptheurestrente.Luiqui,d'ordinaire,avaitlesommeiltrèslourd,ouvritlesyeuxdèsqu'elleentradanssachambre,etl'instantd'aprèsilétaitdebout,prêtàsemettreenroute.Indias'étaitdéjàlavéeethabillée:elleportaitunT-shirtbleucielsurunjeanblanc,etdesespadrilles,bleuesellesaussi,queGailluiavaitrapportéesdeFrancel'annéeprécédente.Sescheveuxétaientsagementtressés.
Ellesedirigeaverslacuisine.Laveille,elleavaitpromisauxaînésdeleurlaisserdesmuffinsauxmyrtillesetdelasaladedefruits.Ilsl'avaienttousmiseaucourantdeleursprojetspourlajournéedurantledîner,etellesavaitqu'ilssedébrouilleraientparfaitementsanselle.Etpuis,s'ilsepassaitquoiquecefût,ilspouvaienttoujourss'adresseràl'undesvoisins:ellelesconnaissaittoustrèsbien.Elleleurlaissaquandmêmelenumérodetéléphonedubateau,quePaulluiavaitdonnéencasd'urgence.
Toutétaitréglé;àhuitheuresvingt,Sametelleétaientsurleursvélos,enroutepourleyacht-club.
Paullesattendaitsurlepontlorsqu'ilsarrivèrent,etsesinvitéss'apprêtaientàpartir.Ilsavaientlouéunmini-busetavaientl'intentiond'allerrendrevisiteàdesamisàGloucester.Ilspasseraientlanuitlà-bas.Ens'éloignant,ilsfirentdessignesamicauxàIndiaetSam;déjà,cederniers'élançaitsurlapasserelle.Paulluiouvritgrandslesbrasetilsejetaàsoncou.
—Jepariequetuasdormicommeunesouche,hiersoir,aprèsavoirnaviguésurcedériveur.
Samhochavigoureusementlatête,etPauléclataderire.
—Moiaussi,avoua-t-il.C'estfatigantmaistrèsamusant,n'est-cepas?Aujourd'hui,ceserabienplusfacile.Jepensaisquenouspourrionsallerjusqu'àNewSeabury,nousyarrêterpourdéjeuneretreveniriciaprèsledîner.Çavousdit?demanda-t-ilàIndia.
—Biensûr!acquiesça-t-ellejoyeusement.
—Vousavezdéjàprisvotrepetitdéjeuner?
—Seulementdescéréales,soupiraSamd'untonquisuggéraitquesamèrelelaissaitmourirdefaim.
Indiasourit,amusée.
—Cen'estpasunpetitdéjeunersuffisantpourunmarin,décrétaPaul,compatissant.Quedirais-tudequelquesgaufres?Ilsviennentjusted'enpréparerdanslacambuse.Alors?
—Ouais!C'estbeaucoupmieux!approuvaSam.
PaulproposaàIndiadedéposerleursaffairesdansl'unedescabines.Elledescenditunescalier,trouvaaisémentlapièceenquestion,etypénétra.Al'intérieur,ellefutsaisieparlabeautédudécor.Jamais,mêmedanslesplusbeauxhôtels,ellen'avaitvudechambreaussiluxueuse.Lesmursétaientlambrissésd'acajou;touslestiroirsetlesplacardsétaientornésdepoignéesenlaitonétincelant.Lapièce,grandeetaérée,disposaitdeplusieurshublots,d'unimmensedressingetd'unefabuleusesalledebainsenmarbreblanc,avecbaignoireetdouche.C'étaitplusmagnifiqueencorequ'ellenes'yétaitattendue,etbienplusbeauquesapropremaisondeWestport,pourtanttrèsconfortableetagréablementdécorée.Touslestableauxquiornaientlesparoisétaientsignéspardesartistescélèbres.
Elleposasonsacsurlelit,etremarquaaupassagequecelui-ciétaitrecouvertd'unecouvertureencachemirebrodéedel'emblèmedunavire.Desonsac,elletiral'enveloppedephotosqu'elleavaitapportée.
Lorsqu'ellerejoignitPauletSamdanslasalleàmanger,lepetitgarçonétaitattablédevantunemontagnedegaufres,etsonmentonétaitmaculédesiropd'érable.Pauletluisemblaientengagésdansuneconversationtrèssérieuseàproposdevoile.
—Etvous,India?Quelquesgaufres?
—Non,merci,répondit-elleensouriant,unpeuembarrassée.Jesuisdésolée,ondiraitquejenelenourrispas..
Paulluirenditsonsourire.
—Lesmarinsontbesoind'unsolidepetitdéjeuner,répondit-il.
Quediriez-vousd'uncafé,India?
Ilaimaitbeaucoupsonprénom,etneselassaitpasdeleprononcer.Laveille,illuiavaitdemandé
pourquoielles'appelaitainsi,etelleluiavaitexpliquéquesonpèresetrouvaitenmissionenIndelorsqu'elleétaitnée.Paulluiavaitditcombieniltrouvaitcenomjolietexotique.
L'unedesdeuxhôtessesdeboutprèsdelatableservitàIndiaunetassedecaféfumant,dansunetasseenporcelainedeLimogesornéedepetitesétoilesbleues.Touslesverresettoutelavaisselleétaientdécoréssoitdel'emblèmedubateau,soitd'étoiles.
IlétaitplusdeneufheureslorsqueSamterminasonpetitdéjeuner.Paullesinvitaalorsàmonteravecluisurlepont.Lajournées'annonçaitsublimeetidéalepourlanavigation:lesoleilbrillaitdansuncielsansnuages,etunebonnebrises'étaitlevée.
Paulhochalatêted'unairsatisfaitets'adressaaucapitaine.
Ilsallaients'éloignerduyacht-clubaumoteur,puismettrelesvoilesquandilsseraientàdistanceraisonnable.PaulexpliquaàSamchacunedesmanœuvres,etluimontracommentlesmatelotstiraientlesdéfensesetdétachaientlesamarres.Ilss'interpellaientenriantetlançaientlescordessurlepont,pendantqueleshôtessesredescendaienttoutcequirisquaitd'êtredéséquilibréparlemouvementdubateau.Indias'étaitplacéeunpeuenretraitetobservaittoutcedéploiementd'activitéavecintérêt;Sam,lui,étaitdebouttoutàcôtédePaul,etluiposaitmillequestions.
Quelquesminutesplustard,ilss'éloignaientduquaiendirectiondelasortieduport.
—Prêt?demandaPaulàSamenéteignantlemoteur.
Ilsavaientdéjàabaissélaquillehydrauliquementaumomentdequitterleyacht-club.
—Prêt,réponditSam,lesyeuxbrillants.
Ilavaithâtedenaviguer.Paulluimontrasurquelsboutonsappuyer,etlesimmensesvoilescommencèrentàsedéplier.Ilinstallalegénois,puislavoiled'étai,suivieparl'immensegrand-voileetfinalementl'artimon,exactementselonlebonangle.Ilfallutmoinsd'uneminuteauxvoilespoursegonfler,ettoutàcoup,legigantesquevoiliercommençaàavancer.Ildonnagracieusementdelabande,etpritaussitôtdelavitesse.C'étaitexcitant,extraordinaire,etunlargesourireéclairaitlevisagedeSamlorsqu'illevalesyeuxversPaul.JamaisIndian'avaitvuquelquechosed'aussibeau.Déjà,l'Etoile-des-Merss'éloignaitdelariveàviveallureetsedirigeaittoutesvoilesdehorsversNewSeabury.
PauletSamajustaientrégulièrementlesvoiles,levantlatêteverslesmâtsdémesurés,etPaulneselassaitpasd'expliqueràSamlerôledechaquecadran,dechaquebouton,sousleregardattendrid'India.L'hommeetl'enfantétaientcôteàcôtedevantlegouvernail,etPaullaissaSamtenirlabarrependantunmoment,sansjamaiscependantlequitterdesyeux.Enfin,ilsremirentlescommandesaucapitaine.Samdemandaàresteraveccedernier,tandisquePauletIndiamontaients'asseoirdanslecockpit.
—Vouslegâteztrop.Aprèsça,plusaucunvoilierneseraassezbienpourlui!C'estvraimentunbateaufantastique.
Lajeunefemmeluisouriait,radieuse.Naviguerainsiavecluiétaituneexpérienceinoubliable.
—Jesuiscontentqueçavousplaise.
Ilsemblaitsatisfait.Ilétaitclairquelavoileétaitlegrandamourdesavie,etqu'ilnesesentaitnullepartaussiheureuxqu'enmer.D'ailleurs,illeluidit:
—J'adorecebateau.J'aipassédetrèsbonsmomentssurl'Etoile-des-Mers.
—Tousceuxquisontmontésàborddoiventpouvoirdirelamêmechose,j'imagine.J'aiprisplaisiràécouterleshistoiresqueracontaientvosamis,hier.
—JepariequelamoitiéconcernaientlestentativesdefuitedeSerena,etsesmenacesdepartiràlanagechaquefoisquelebateautangueunpeu.Onnepeutpasdirequ'ellesoitpassionnéedevoile.
—Souffre-t-elledumaldemer?demandaIndia,curieused'ensavoirdavantagesurcepersonnagehautencouleur.
—Pasvraiment.Ellen'aétémaladequ'unefois.Elledétestelesbateaux,c'esttout.
—Cedoitêtreunesortededéfi,pourvousquiaimezautantnaviguer.
—Disonsqu'àcausedeçanousnepassonspasautantdetempsensemblequenousledevrions.Elletrouvetoutuntasd'excusespournepasveniràbord,etoccupéecommeellel'est,jenepeuxguèrediscuteravecelle.Jen'aiaucunmoyendesavoirsielleavraimentbesoind'alleràLosAngelesoudevoirsonéditeur,ousicesontjustedesprétextespournepasmerejoindresurl'Etoile-des-Mers.Autrefois,jem'efforçaisdelaconvaincre;maintenant,jelalaissevenirquandelleenaenvie.
—Celavouscontrarie-t-illorsqu'elleresteàterre?
Indiasavaitqu'ellesemontraitunpeuindiscrèteenposantcettequestion,maissonhôtelamettaittellementàl'aisequ'ellesesentaitautoriséeàleluidemanderfranchement.Etelleétaitcurieuse,cestemps-ci,dedécouvrircommentfonctionnaientlesautrescouples,quelétaitlesecretdeleursuccèsconjugal.Toutàcoup,celaluiparaissaitparticulièrementimportant.Peut-êtredécouvrirait-elleainsides«recettes»quipourraientluiêtreutiles..
—Detempsentemps,celam'ennuievraiment,oui,admit-il.
Unedeshôtessess'approchapourleurproposerdesbloodymary.Ilétaitprèsdeonzeheures.
—Jemesensseul,sanselle,maisj'ail'habitude.Onnepeutpasforcerlesgensàfaireleschosescontreleurgré.Sinon,onfinittoujoursparpayerleprixdesonentêtement,unprixparfoisélevé.J'aiappriscelaavecmapremièrefemme.Al'époque,j'avaistoutfaux,etaprèsnotredivorcejemesuisjuréque,sijemeremariais,çasepasseraitdifféremment.Etc'estcequis'estproduit.MonmariageavecSerenam'apportetoutcedontlepremiermeprivait.J'aiattendutrèslongtempsavantdemeremarier;jevoulaisêtresûrdeprendrelabonnedécision,dem'engageraveclabonnepersonne.
—EtSerenaestcettepersonne?
Indiaavaitposélaquestionavectantdedouceurqu'ilnesesentitpasagresséparsacuriosité.D'unemanièreinattendue,étrange,ilsentaitqu'ilsdevenaientamis.
—Jecrois.Noussommestrèsdifférents,elleetmoi.Nousn'attendonspasforcémentlesmêmeschosesdelavie,maisnouspassonstoujoursdebonsmomentsl'unavecl'autre.Jelarespecte,etjesuispresquecertainquec'estréciproque.J'admiresonsuccès,saténacité,saforce.Elleesttrèscourageuse.Etparfois,ellemerendcomplètementfou.
Ilsouritavectendresseenprononçantcesderniersmots.
—Pardonnez-moidevousposerautantdequestions.Jemesuismoi-mêmebeaucoupinterrogéecesderniersjours,sansvraimenttrouverlesréponsesquejecherchais.J'aiperduuncertainnombredemesrepères,dernièrement.
—Celan'apasl'airtrèspositif,observa-t-ilavecprudence.
Sanssavoirpourquoi,là,aumilieudel'océan,souslesvoilesclaquantauvent,ilsavaientl'impressiondepouvoirtoutsedire.
—Çanel'estpas,reconnut-elle.
ElleavaitconsciencedeconnaîtreàpeinePaul;pourtant,ellesesentaittotalementensécuritéaveclui,ettrouvaittoutnatureldes'ouvriràlui.
—Jenesaisplusoùj'ensuis,nioùjevais,nicequej'aifaitpendantlesquatorzedernièresannées.Çafaitdix-septansquejesuismariée,ettoutàcoup,jemedemandesicequej'aifaitdemavieaunsens,siçaenajamaiseu.Jelecroyais,maisjen'ensuisplusaussisûre.
—Commequoi,parexemple?
Ilvoulaitentendrecequ'elleavaitàdire,peut-êtremêmel'aider.Quelquechosechezcettefemmeluidonnaitenviedetendrelamainverselle.Cefaisant,iln'avaitpasl'impressiondetrahirlaconfiancedeSerena;ilavaitl'impressionqu'Indiaetluipouvaientêtreamis,ets'ouvrirfranchementl'unàl'autre.
—J'aiabandonnémonmétierilyaquatorzeans.Al'époque,jetravaillaispourleNewYorkTimesdepuisdeuxans,depuisquej'étaisrentréed'Asie.Avant,j'avaisfaitdesreportagesenAfrique,auNicaragua,auCostaRica..auPérou..partout.
Maistoutcela,illesavaitdéjà.
—J'étaisrevenueauxEtats-UnisparcequeDougm'avaitditque,sinon,toutseraitfinientrenous,poursuivit-elle.Celafaisaitplusd'unanqu'ilm'attendaitàNewYork,etjecomprenaissaposition.Nousnoussommesmariésquelquesmoisplustard,etj'aitravailléaujournalpendantunpeuplusdedeuxans,jusqu'aumomentoùjesuistombéeenceintedenotrefilleaînée.C'estàcemoment-làqueDougm'aditquejedevaisdémissionner.Ilnevoulaitpasquejepassemesjournéesàprendredesphotosdansdesghettosetdesendroitslouchesunefoisquenousaurionsdesenfants.C'étaitunesortedemarchéquenousavionsconcluavantdenousmarier:dèsquenousserionsparents,jelaisseraistombermonmétier,etce
seraitterminé.Etc'estcequej'aifait.NousavonsdéménagédansleConnecticut.J'aieuquatreenfantsencinqans,etdepuis,jen'aiplusrienfaitd'autrequechangerdescouchesetconduirelespetitsàl'écoleouausport.
—Etvousdétestezça,jesuppose?
PourPaul,c'étaituneévidence.Ilnepouvaitimaginerqu'elleaitpusecontenterdecelapendantquatorzeans,elleavaitunepersonnalitétropriche,tropprofonde.Commentsonmariavait-ilpuêtreassezaveuglepourluiimposeruneviepareille?IlfallaitqueceDougsoitcomplètementidiot!
—Parfois,oui,jedétesteça,reconnut-elleavechonnêteté.
Pourquoilenier?Cen'estpasexactementl'existencedontjerêvaisquandj'étaisaulycée!Etlefaitd'avoirconnuunevietrèsdifférente,àl'époqueoùjevoyageais,nefacilitepasleschoses.
Maisparfois,celameplaîtvraiment,plusquejen'auraispulecroire.J'adoremesenfants,j'aimeêtreaveceux,etjesaisquemaprésenceàleurcôtéestimportantepoureux.
—Etvous,danstoutça?Qu'est-cequevousenretirez?
Illaregardait,lesyeuxlégèrementplissés,concentrésurcequ'elleluidisait.
—Unecertainesatisfaction,jecrois.Unsentimentdebonheurquandjesuisavecmesenfants.Jelesaime.Ilssontsympas.
—Etvousaussi,dit-ilensouriant.Alors,qu'allez-vousfaire?
Lesemmeneràdroiteetàgauchejusqu'àcequevoussoyeztropvieillepourconduire,ouretournertravailleravantqu'ilnesoittroptard?
—C'estlaquestion.J'aicommencéàmelaposerrécemment,enfait.Monmariestintraitable:ilneveutpasquejereprennemonmétier.Celacréebeaucoupdetensionentrenous.Nousavonseuuneconversationsérieuseàceproposiln'yapastrèslongtemps,etilm'aexpliquécequ'ilattendaitdenotremariage.
Ellesemblaitdépriméeendisantcesmots.
—Etqu'enattend-il?
—Pasgrand-chose.C'estbienleproblème.Al'entendre,j'ail'impressionqu'ilveutunebonneàtoutfaire,unesortedechauffeurcapabledecuisineretdefaireleménage.Une«compagne»,a-t-ildit.Quelqu'underesponsable,quisaches'occuperdesenfants.C'esttoutcequil'intéresse,semble-t-il.
—Votremarin'estpasungrandromantique,dirait-on,observaPaul,luiarrachantunsourire.
Elleaimaitdiscuteraveclui,ellesesentaitbienensacompagnie.Depuisunmois,ellen'avaitcesséderéfléchiràcequeDougluiavaitditet,pireencore,àcequ'ilneluiavaitpasdit,etcelaluifaisaitdubiend'enparleravecquelqu'und'aussiouvertetamical.
—Celanemelaisseaucuneillusionsurlafaçondontilmevoit,reprit-elledansunsoupir.Soudain,jeregardeenarrière,etjemerendscomptequ'enréalitéilenestainsidepuisbienlongtemps.
Peut-êtremêmedepuistoujours.Etmoi,pendanttoutcetemps,j'étaistellementsurchargéedetravailquejenem'ensuismêmepasrenducompte!Peut-êtrequejepourraissupporterl'indifférencedeDougsijeretournaistravailler.Maisils'yoppose.
Enfait,avoua-t-elleenplongeantsonregarddansceluidePaul,ilmel'acarrémentinterdit.
—Ilestcomplètementidiot.J'aijouéàcepetitjeu,unefois.Etj'aiperdu.Mapremièrefemmeétaitrédactriceenchefd'unmagazine,etmoij'étaisencoreàl'université.Elleavaitunmétierpassionnant,etjemedemandesijen'étaispasunpeujalouxd'elle.Elleesttombéeenceintedenotrefilsaumomentoùmoij'aiobtenumondiplômeetcommencéàtravailler,etjel'aicontrainteàdémissionner.Al'époque,beaucoupd'hommesagissaientainsi..
Ellem'adétestéàcausedeçaetnemel'ajamaispardonné.Elleavaitlesentimentquej'avaisgâchésavieenlacondamnantàpassersesjournéesàs'occuperdenotrefils.D'autantqu'ellen'avaitguèrelafibrematernelle.Parlasuite,ellen'ajamaisvouluavoird'autresenfants,etenfindecompteellen'aplusvouludemoinonplus.Notremariages'estterminédansleslarmes,etdèsqueledivorceaétéprononcéelleestretournéetravailler.
Aujourd'hui,elleoccupeunpostetrèsimportantàladirectionéditorialedeVogue;maisellemedétestetoujours.Ilesttrèsdangereuxdecouperlesailesàunefemme.Elles'enremetrarement.C'estpourquoijenememêlepasdelacarrièredeSerena.Aumoins,j'aiapprisça.Etjenel'aipasforcéeàavoird'enfants.MaryAnne,mapremièrefemme,n'auraitjamaisdûenavoirnonplus.Dèsqu'elleestretournéetravailler,elleaconfiénotrefils,Sean,àdesnourrices;àdixans,ellel'amisenpension,etj'aifiniparlerécupérerquandilenavaittreize.Maintenantencore,iladumalàsesentirprochedesamère.Aumoins,vous,vousavezréussisurceplan-là.
IlluisuffisaitderegarderSampourdevinertoutl'amourdontellel'avaitentouré,etilétaitcertainqu'ilenavaitétédemêmeavecsestroisautresenfants.
—Onnepeutpasforcerlesgensàfairecequ'ilsn'ontpasenviedefaire,cequin'estpasnaturelpoureux,conclut-il.Çanemarchejamais.Jecroisquenouslesavonstous,etjesuissurprisquevotremarines'enrendepascompte.
—Maisj'enairéellementeuenviependantlongtemps,fitvaloirIndia.J'aimemafamille.J'aimeavoirmesenfantsprèsdemoi.Etjenevoudraispasleurnuiremaintenantenretournanttravailleràpleintemps.Jenepeuxplusvoyagerdeparlemondecommeautrefois.Cependant,jepensequ'ilssurvivraientparfaitementsijepartaisdetempsentemps,uneoudeuxfoisparan,pendantunesemaineoudeux,ousijefaisaisdesreportagesprèsdelamaison.
Brusquement,j'ail'impressionquej'airenoncéàmonmoiprofond,etquetoutlemondes'enmoque,àcommencerparmonmari.
Ilneserendpascomptedusacrificequej'aifait;ilsecontentedehausserlesépaulesetdesous-entendre
quejenefaisaisquem'amuseravantnotremariage.
—Cen'estpourtantpasl'impressionquej'ai.AencroireDickParker,vousavezreçudenombreuxprix?
—Quatreoucinqseulement,maispourmoi,çaaététrèsimportant.Jen'arrivepasàmerésigneràrenoncerdéfinitivementàtoutça.Etlui,ilneveutpasenentendreparler.
—Alors?Qu'avez-vousl'intentiondefaire?Luiobéirsansriendire,outaperdupoingsurlatable,pourunefois?
C'étaitnaturellementlasecondesolutionquechoisiraitSerena,dansdetellescirconstances,sanslamoindrehésitation.MaisPaulavaitconsciencequ'Indiaétaittrèsdifférentedesafemme.
—Jeneconnaispaslaréponseàcettequestion,répondit-elle.
Ellejetauncoupd'œilàSam,qu'elleapercevaitdanslatimonerie,àl'étageinférieur.Ilétaittoujourssérieuxcommeunpape,deboutàcôtéducapitaine.Iln'avaitpasbougéd'unpoucedepuisqu'ilsl'avaientlaissé.
—J'enétaislàquandjesuisarrivéeici,expliqua-t-elle.
Dougm'aditdefaireôtermonnomdufichierdemonagent.
—Nefaitespasça,déclaraPaulavecfermeté.
Ilnelaconnaissaitpastrèsbien,maisilsentaitsansdifficultéquesiellerenonçaitàcettepartd'elle-mêmeceladétruiraitquelquechosed'important.Laphotographieétaitunmoyend'expressionpourelle,uneformedecommunication,aussinécessaireàsonêtreprofondquel'airqu'ellerespirait.
—Aufait,oùestvotremari,encemoment?
—Alamaison.AWestport.
—Serend-ilcomptedel'étatdanslequelilvousamise?
—Jenepensepas.Jecroisqu'iln'yattacheaucuneimportance.
—Commejel'aidéjàdit,ilcommetunegraveerreur.Unjour,monex-femmem'esttombéedessuscommeunouragan,aprèsavoirpassétroisansàm'asticoterdemillemanièresplusoumoinssubtiles.Sij'avaisréagiplustôt,j'auraispeut-êtrepusauvernotrecouple,maisunefoisqu'ellem'aeudéballétoutesarancœur,çaaététerminé:elleestdirectementalléetrouversonavocat.Jen'airienvuvenir.
—Jenepensepasquejeseraiscapabledefaireça;celadit,jenevoisplusleschosescommeavantnonplus.J'ail'impressionqu'enunmoismavies'estécroulée,etjenesaispasquoifaire,niquedire,penseroucroire.Jenesuismêmeplussûredesavoirquiilest,àprésent..oupire,quijesuis,moi.Ilyadeuxmois,j'étaisparfaitementheureused'êtreunefemmeaufoyer;etmaintenant,jepassedesheuresentièresàsangloterdansmachambrenoire.
Aufait,çamefaitpenser..ajouta-t-ellesoudain.Jevousaiapportéquelquechose.
Ellepritl'enveloppequ'elleavaitposéeprèsd'ellesurlecanapéetlaluitenditavecunsouriretimide.
—Certainessontvraimenttrèsréussies.
IIsortitlesphotosdel'enveloppe,etlesexaminaavecsoin.Ilsesentitflattéparcellesqu'elleavaitprisesdelui,etsouritavecattendrissementdevantcellesdeSam;maiscequilefrappaitpar-dessustout,c'étaitletalentdelajeunefemme,etlesclichésextraordinairesqu'elleétaitparvenueàfaired'aussiloin,sanspréparation.Ilétaitclairqu'ellen'avaitpasperdulamain,aucoursdesesquatorzeannéesd'exilàWestport.
—Vousêtestrèsdouée,India,dit-ilcalmement.Cesphotossontmagnifiques.
Ils'apprêtaitàlesluirendre,maiselleluiditqu'ilpouvaitlesgarder.Ellen'avaitconservéqu'unephotodeSametlui,etuneautredeluitoutseul,priseselonunangleintéressant,qu'elleavaitlaisséesdanssachambrenoire.
—Vousnepouvezpascontinueràgâchervotretalent.
—Vousdevezpenserquejesuisfolledevousparlerdetoutescesbêtises.
—Non.Jepensequevousmefaitesconfiance,etvousavezraison.Jenediraijamaisrienquipuissevousnuire,India,j'espèrequevouslesavez.
—Jemesensunpeuidiotedevousracontertoutça,maisj'aieulesentimentdepouvoirm'ouvriràvous..Jerespectevotrejugement.
—J'aifaitdestasd'erreurs,croyez-moi.
Maisaumoins,cettefois,ilsavaitqu'ilnes'étaitpastrompé,etquelecouplequ'ilformaitavecSerenaétaitsolide.
—Maintenant,jesuisheureux,dit-ilàIndia.Serenaestunefemmeextraordinaire.Ellenem'autorisepasbeaucoupd'écarts,maisjelarespectepourça.Peut-êtrequevousdevriezsuivresonexemple,ettaperdupoingsurlatable.Retournezparleràvotremarietdites-luicequevousvoulez.Celapourraitluiêtreutiledel'entendre.
—Jenesuispassûrequ'ilm'écouterait.J'aiessayéavantdevenirici,etcelan'ariendonné.Ilagitcommesi,enl'épousantilyadix-septans,j'avaischoisiunmétier.Ilnecessedemerépéterquenousavonspasséuncontrat,etquemaintenantjedoisremplirmapart.Levraiproblème,ajouta-t-elleenleregardant,leslarmesauxyeux,c'estquejenesuismêmepassûrequ'ilm'aime.
—Probablementqueoui,maisilesttropbêtepours'enrendrecompte.Maiss'ilnevousaimepas,aussidouloureuxquecelapuisseêtre,vousdevezenavoirlecœurnet.Vousêtestropjeuneettropbellepourgâchervotrevieetvotrecarrièrepourunhommequinevousaimepas.Jepensequevouslesavez,etquec'estpourcelaquevousêtessimalheureuse.
Ellehochalatête.Illuipritlamain,etlatintunlongmomententrelessiennes.
—C'estunbeaugâchis,India.Jevousconnaisàpeine,maisjepeuxvousdirequevousneméritezpasça.
—Maisalors,quefaire?Lequitter?C'estlaquestionquejenecessedemeposer.Hiersoir,j'aiessayédem'imaginercequejeferaissiDougmelaissaitetquejerestaisseuleaveclesenfants.Çameparaîtimpossible..Jenepeuxpastravailleràpleintempsetm'occuperdemesenfants.
—Normalement,vousn'auriezpasbesoindetravailleràpleintemps,maisseulementquandvouslesouhaiteriez,surlesreportagesquivousplairaient.Enfin,ilvousdoitquelquechose,aprèstoutescesannées!s'exclama-t-ild'unairoutragé.Ilseraitobligédesubveniràvosbesoins.
—Jen'aipasencoreréfléchiàtoutcela.Jecroisqu'enréalitéilfautsimplementquejemeremettesurlesrailsetquejecontinuecommeavant.
—Pourquoi?demanda-t-il.
L'espaced'uninstant,elleeutl'impressionquetouts'immobilisaitenelle.
—Pourquoipas?
—Parcequ'enabandonnantcequevousêtes,cequevousfaites,etcedontvousavezbesoin,vousabandonnezvosrêves.Etça,tôtoutard,çavoustuera.Jevouslegarantis.Vousvousratatinerezcommeunvieuxpruneau,vousdeviendrezamèreetméchante,etvousserezlaidedel'intérieur.Regardezlesgensautourdevous.Nousenconnaissonstousquisontdevenusainsi.
Amers,hargneux,malheureux,desgensflouésparlavieetquienveulentàlaterreentièreàcausedeça.
Ellesedemanda,avecunsentimentdepanique,s'ildécelaitdéjàenellelesgermesd'unetelleattitude.Illevitdanssonregardetluiadressaunsourirerassurant.
—Jeneparlepasdevous.Maisçapourraitvousarriver,sivousn'yprenezpasgarde.Çaacommencéàm'arriver,durantmonpremiermariage.J'étaisodieuxavectoutlemonde,parcequejemesentaisnuletquejesavaisquemafemmemedétestait.Enfindecompte,jeladétestaisaussi,maisj'étaistroplâchepourleluidire,oupourm'enaller.GrâceàDieu,elleamisuntermeàcedésastre,sansquoinousnousserionsdétruitsl'unl'autre.Aumoins,Serenaetmoi,nousnousapprécions.Jenesuispascontentquandellerefusedevenirsurlevoilier,maisjesaisquec'estlebateauqu'elledéteste,pasmoi.Çafaitunegrossedifférence.
Iln'étaitpasseulementintelligentetsensible;ilavaitaussiuneconnaissanceetunecompréhensionpeucommîmesdelanaturehumaine.
—Faitesquelquechose,India,jevousensupplie,continua-t-il.
Réfléchissezàcequevousdésirezvraiment,etn'ayezpaspeurdetoutfairepourl'obtenir.Lemondeestpleindegensmalheureuxetfrileux,n'allezpasgrossirleursrangs.Vousêtesbientropbelle,bientropdouéepourdevenirquelqu'und'ameretd'aigre.Jenevouslaisseraipastoutgâcher.
Pendantuninstant,Indiasedemandacommentils'yprendraitpourl'enempêcher.Quepouvait-ilfaire?Ellenel'avaitrencontréquelaveilleetpourtantelleluiavaitdéjàracontétoutesonhistoire,etrévélétouslesproblèmesqu'ellevenaitdedécouvrirdanssoncouple.
C'étaitl'expériencelaplusétrangequ'elleeûtjamaisvécue;elleluifaisaitentièrementconfiance,etelleaimaitdiscuteraveclui.
Elleavaitlacertitude,jusqu'auplusprofonddesonêtre,denepascommettred'erreurens'ouvrantàlui.
—Jenesaismêmepascommentonfaitpourrevenirsurlemarché,aprèstantd'annéespasséesàvivreenrecluse.Comments'yprend-on?
—Pourcommencer,vousdevezappelervotreagentetluidirequevousavezvraimentenviedevousremettreautravail.Leresteseferatoutseul,aubonmoment.Cen'estpaslapeinedeforcerleschoses.
Leseulfaitdel'écouterdonnaitàIndiaunsentimentdelibertéenivrant,etsansréfléchir,ellesepenchaetl'embrassasurlajoue,commeellel'eûtfaitavecunvieilamiouunfrère.
—Merci.Jecroisquevousêteslaréponseàmesprières.Çafaitunmoisquejesuistotalementperdue,etquejemedemandequoifaire.
—Vousn'êtespasperdue,India.Vouscommencezseulementàvousretrouver,aucontraire.Soyezpatiente.Cen'estpasfacilederetourneràlavieactiveaprèstoutcetemps.Vousavezbeaucoupdechanced'avoirconservévotretalentintact.
Oui,sontalentétaittoujourslà.Maisavait-elletoujoursunmari?C'étaitlàlaquestionprincipale,cellequicommençaitàl'inquiétersérieusement.
Acetinstant,Sams'approchad'euxencourant.Lebateaugîtaitconsidérablement,maislepetitgarçonn'enavaitcure.IlsétaientpresquearrivésàNewSeabury,etilvoulaitsavoirs'ilsdevaientallers'amarrerauyacht-club.
—Nousjetteronsl'ancreunpeuplusaulargeetironsàterreàborddelanavette,décidaPaul,àlagrandejoiedel'enfant.
—Etaprèsledéjeuner,est-cequenouspourronsreveniraubateauetnagerautour?demanda-t-il,lesyeuxbrillants.
—Biensûr.Nouspourronsaussirefaireunesortieendériveur,situveux.
Samhochavivementlatête,unlargesourireauxlèvres.India,quilesregardait,ressentitungrandélandegratitudevis-à-visdePaul,etsongeaqueSerenaavaitdelachance.PaulWardétaitvraimentquelqu'undemerveilleux,etelleavaitd'oresetdéjàl'impressionqu'ilétaitdevenuunvéritableamipourelle.C'étaitcommes'ilsseconnaissaientdepuistoujours.
Deuxdesmatelotsmirentlecanotàl'eau,etl'und'euxmontaàbordpourlesconduireauyacht-club.Pauldescenditlepremierdanslepetitbateau,suivid'IndiaetdeSam,trèsàl'aise.
Lerepasfutjoyeuxetdécontracté;laconversationroulasurungrandnombredesujets.Biensûr,ilsparlèrentbeaucoupdenavigation,etSamouvritdegrandsyeuxadmiratifslorsquePaulleurracontacertainesdesesaventuresmaritimesautourduglobe,enparticulierunouragandanslesCaraïbesetuncycloneaumilieudel'océanIndien.
Aprèsledéjeuner,ilsretournèrentaubateau.D'abord,Samnageaautourdelacoque,puisPauletluimontèrentdansledériveur,pendantqu'Indialesphotographiaitetprenaitégalementdesphotosduvoilier.Ellepassaitunmerveilleuxmoment.DetempsentempsPauletSamluifaisaientdessignesdelamain;finalement,ilsremontèrentàbord.Paulsortitalorsuneplancheàvoile,cequipermitàIndiadeprendredenouvellesphotosdelui.Cen'étaitpasunsportfacile,etellefutimpressionnéeparsamaîtriseetsaforce.
Enfin,lemomentderetourneràHarwicharriva.Leventétaittombé,etilsdécidèrentdemettrelesmoteursenmarche.Samétaitunpeudéçu,maisdetoutefaçon,sajournéel'avaitépuisé,etilnetardapasàs'assoupirdansl'habitacle.PauletIndialeregardèrentensouriant.
—Vousavezdelachancedel'avoir,ditPaul.J'aimeraisbeaucouprencontrervosautresenfants.
—J'espèrequevousaurezl'occasiondefaireleurconnaissanceundecesjours,répondit-elle.
Aumêmeinstant,lestewards'approchaavecunplateausurlequelétaientposésdeuxverresdevin.Paulavaitconviélajeunefemmeàresterdîneràbord,etelleavaitaccepté.
—Peut-êtrequenousarriveronsàfairedesmarinsdetouslesquatre.
—Peut-être.Pourl'instant,cependant,lestroisaînéssemblentpréférerleursamisauxsportsnautiques.
—Jemesouviensdel'époqueoùSeanavaitleurâge.Ilmerendaitfou.
Ilséchangèrentunsourire.Sam,allongéàcôtédesamère,seretournadanssonsommeilmaisnes'éveillapas;elleluicaressadoucementlescheveuxd'unemain,sonverredevindansl'autre.
Paulaimaitlaregarderavecsonfils.Celafaisaitlongtempsqu'iln'avaitpasvuquelqu'und'aussitendre;iln'yavaitplusd'enfantsdanssaviedepuisdesannées.IlauraitrêvédepartageravecSeandesmomentscommeceuxqu'ilavaitpassésavecSamaujourd'huietlaveille,maisSeannes'étaitjamaisintéresséauxvoiliersdesonpère.
—Allez-vouspassertoutl'étéici?demandaPaul.
Indiahochalatête.
—Dougvavenirnousrejoindretroissemainesaumoisd'août.
Etensuite,nousrentreronstousàWestport.J'imaginequenousauronsàdiscuterdebeaucoupdechoses.
Paulacquiesçad'unairpensif.Ilespéraitqu'Indiaprendraitlesbonnesdécisions;elleleméritait.
—Etvous,oùserez-vous?s'enquit-elle.
—ProbablementenEurope.Nouspassonsgénéralementlemoisd'aoûtdanslesuddelaFrance.Ensuite,j'ail'intentiond'allerparticiperàquelquesrégatesenItalieenseptembre.
—Serenavousaccompagnera-t-elle?
—Passielletrouveunemeilleureidée,répondit-ilenriant.
L'heuredudînerapprochait,etIndiaréveillaSam.Ilparutuninstantensommeilléetconfus,puisilluisouritd'unairjoyeux.Ilvenaitderêverqu'ilpilotaitl'Etoile-des-Mers,etilsetournaversPaulpourleluidire.
—C'estunjolirêve,ditcelui-cid'unairappréciateur.Moiaussi,jerêvesouventdel'Etoile-des-Mers,surtoutquandjerestelongtempssansnaviguer,maisçanem'arrivepastrèssouvent.
Ilpassaitbeaucoupdetempssursonbateau,avait-ilconfiéàIndia,etsuivaitsesaffairespartéléphone,ordinateuretfaxinterposés.
Lecuisinierleuravaitpréparéunemacédoine,despâtesauxlégumessautésetunesalade,ainsiqu'uncheeseburgerpourSam,exactementcommeIndiaavaitditqu'ill'aimait:àpoint,avecdesfrites.Audessert,onleurservitundélicieuxsorbetàlapêche,etdesbiscuitsaubeurrequifondaientdanslabouche.Ilsbavardèrentgaiementtoutendégustantcesplatssucculents;puis,unefoisledînerterminé,lecapitainedirigealentementl'Etoile-des-Mersversleyacht-club.IndiaetSamavaientdumalàcroirequelajournéeétaitterminée;celafaisaitdéjàplusdetreizeheuresqu'ilsétaientàborddubateau,maisletempsavaitpasséàunevitesseincroyable.IlsauraientaiméresterpluslongtempsencoreavecPaul.
—Voulez-vousvenirprendreunverreàlamaison?proposaIndia,deboutsurlepont.
Toustroissemblaientaussitristeslesunsquelesautresàl'idéedeseséparer.
—Ilestpréférablequejeresteici.J'aipasmaldetravail,etvosenfantsserontheureuxdevousavoirtouteàeuxaprèscettelonguejournéesansvous.Ilss'imaginentsansdoutequevousvousêtesenfuiesurl'océanetnereviendrezjamais.
Ilregardasamontre;ilétaitprèsdedixheures.
—Reviensmevoirbientôt,Sam,ajouta-t-ilensetournantverslepetitgarçon.Tuvasmemanquer.
—Vousaussi,Paul!
Lamèreetlefilsavaientl'impressionderevenirdelonguesvacances,etnond'unesimplejournéeenmer,tantcesmomentspassésàbordavecluiavaientétéprécieux.Ç'avaitétéunemerveilleusejournée,etIndiaétaitreconnaissanteàPauldetoutcequ'illuiavaitdit.Ill'avaitaidée,etellesesentaitpluscalmequ'ellenel'avaitétédepuisdessemaines.Avantdepartir,elleleremerciachaleureusementdesonaide.
—N'ayezpaspeurdefairecequevousdevezfaire,India,luidit-ilavecdouceur.Vouspouvezyarriver.
—Jel'espère,répondit-elled'unevoixpresqueinaudible.Jevousenverraidesphotos,ajouta-t-elleplusgaiement.
Ill'embrassasurlajoue,etserralamaindeSam,puisilsquittèrentlebateau,épuisésmaisheureux,conscientsdes'êtrefaitunami.IndianesavaitpassiellereverraitPaulavantsondépartpourl'Europe,maisellesavaitque,danstouslescas,ellenel'oublieraitjamais.
Elleavaitlesentimentque,d'unecertainemanière,ilavaitchangésavieàjamais.Illuiavaitfaituncadeausansprix:lecourage.Etaveclecouragevenaitlaliberté.
Chapitre7Durantlesdeuxjoursquisuivirent,lesenfantsoccupèrententièrementIndia.Elledéveloppalesphotosqu'elleavaitprisessurlebateauavecSametpassalesdéposersurl'Etoile-des-Mers;Paulétaitàterreavecsesamis,etellenelevitpas.
Cependant,àsagrandesurprise,ellereçutuncoupdefildeluipeuaprès.DickParkerluiavaitdonnésonnuméro,expliqua-t-il.
—Quoideneuf?
Ilavaitunevoixprofonde,sonore,quiparutmerveilleusementfamilièreàIndia.Ilsavaientparlésilonguementensemblequ'ellesesentaitàl'aiseavecluiàprésent,commeavecunvieilami,etc'étaitbondel'entendre.
—Pasgrand-chose.Jesuisassezoccupée,entrelesallers-retoursautennisaveclesenfantsetlesaprès-midisurlaplage..
Laroutine,quoi,riendetrèsexcitant.
—J'aibeaucoupappréciélesphotos,jevousenremercie.
Parmielles,ilyenavaitunedeSamparticulièrementréussie,etilétaitrestéunlongmomentàlaregarderavecattendrissement,ensesouvenantdelajournéequ'ilsavaientpasséetouslestrois.Lelendemain,lepetitgarçonluiavaitvraimentmanqué.
—CommentvamoncopainSam?
Tousdeuxsourirentàcettequestion.
—Ilparledevousàlongueurdetemps.Ilestincapabledepenseràautrechosequ'àl'Etoile-des-Mers.
—Sesfrèreetsœursdoiventavoirenviedel'étrangler.
—Non,ilss'imaginentqu'ilatoutinventé.Jenepensepasqu'ilslecroientvraiment.
—Peut-êtredevriez-vouslesameneràbordpourleurmontrerqueSamditlavérité.
Maislorsqu'ilsessayèrentdetrouverunmoment,ilsserendirentcomptequ'ilsn'auraientpasletempsdemettreceprojetàexécution.Lelendemain,ildevaitallerchercherSerenaàBoston;ensuite,le4juillet,safemmeetluiavaientdesprojets,etaprèscelailsretourneraientàNewYork.Sansraison,Indiasesentittristeàlaperspectivedenepaslerevoir.Ellesavaitquec'étaitidiot;Paulavaitunevieàlui,ilétaitàlatêted'unempireetétaitmariéavecunauteurdebest-sellersmondiaux.Iln'yavaitpasdeplacedansl'existenced'untelhommepourunefemmeaufoyerdeWestport.
—Quandpartez-vouspourlaFrance?demanda-t-elled'untonmélancolique.
—Dansquelquessemaines.Lebateaumeprécédera.Illuifautàpeuprèsdix-huitjourspourfairelatraversée.Généralement,Serenaetmoinousinstallonsàl'hôtelduCapauxenvironsdu1eraoût.C'estl'idéequesefaitmafemmed'unvoyagederoutarddansunpaysdutiers-monde..
Ilavaitditcelasansmaliceaucune,ettousdeuxéclatèrentderire.
Eneffet,aussibienIndiaquePaulétaientallésparlepassédansdesendroitsvéritablementreculés,etsavaientcequec'étaitquedevoyagerdansdesconditionsprécaires.Celadit,Indianetrouvaitrienàredireaucapd'Antibes.Elleétaitsûrequec'étaitunendroittrèsagréablepourpassersesvacances.
—Jevousappelleraiavantdepartir.CeseraitbienquevouspuissiezfairelaconnaissancedeSerena.Peut-êtrepourriez-vousvenirsurl'Etoile-des-Mersprendreunpetitdéjeuneravecnous.
IlneprécisapasqueSerenaselevaitgénéralementversmidi,etrestaitdeboutjusqu'àtroisouquatreheuresdumatin,leplussouventpourtravailler.Elleaffirmaitqu'elleécrivaitmieuxaprèsminuit.
—Avecplaisir,réponditIndia.
Elleavaittrèsenviedelerevoir,etderencontrersafemme.Enfait,elleavaittrèsenvied'untasdechoses,pourlaplupartaussiimpossiblesqu'absurdes.C'étaitlapremièrefoisqu'elleéprouvaitautantd'intérêtpourunhommedepuissarencontreavecDougvingtansplustôt.Maiscettefois,sessentimentsseprésentaientsouslaformed'uneprofondeamitié.
—VousetSam,nefaitespasdebêtises,luiditPauld'unevoixsoudainunpeurauque.
Ilsesentaitétrangementprotecteurvis-à-visd'elle,sanssavoirpourquoi.Peut-êtren'était-cepasplusmalqueSerenavîntlerejoindre,songea-t-il;elleluiavaittéléphonélematinmêmedeLosAngelespourleprévenirqu'ellearrivait.
—Jevousappellerai.
Elleleremerciadesoncoupdefil,etilsraccrochèrent.
Cependant,Indiademeuraunlongmomentimmobile,leregardperdudanslevague.C'étaitbizarred'imaginerPaulsiprèsd'elle,danssonpropremonde,confortablementinstalléàborddel'Etoile-des-Mers.Sonexistenceétaitàmillelieuesdelasienne;envérité,bienqu'ilssefussentdécouvertdenombreusesaffinités,ilsvivaientdansdeuxmondestotalementdistincts.Lefaitmêmequ'ilssefussentrencontrésétaitunaccident,unhasarddudestinquiauraitaussibienpunepasseproduire.Mais,pourellecommepourSam,Indiaétaitheureusequecesoitarrivé.
Cettenuit-là,ellerestalongtempsallongéedanssonlitsansbouger,àpenseràPauletàseremémorerlajournéequ'ilsavaientpasséeensemble.Leursconversationsàproposdesavieetdecequ'elledevaitenfaireluirevenaientinlassablementàl'esprit.
Trouverait-ellelecouragedesuivresesconseils?SielleannonçaitàDougqu'elleavaitl'intentionderetravailler,celaprovoqueraitunvraicyclonedansleurexistence,ellelesavait..
Lelendemain,ellefitunelonguepromenadesurlaplageenrepensantunenouvellefoisàtoutcela,lechiensursestalons.Quefaire,àprésent?
Leplussimple,apriori,seraitderenonceretderetourneràlaviequ'elleavaitmenéedurantlesquatorzedernièresannées.Maisellen'étaitplustoutàfaitcertained'enêtrecapable.Desurcroît,maintenantqu'ellesavaitqueDougn'attachaitpasdevaleurauxsacrificesqu'elleavaitfaits,ellenesavaitmêmeplussielleenavaitenvie.S'iln'appréciaitpascequ'ellefaisaitpourlui,àquoibon?
Lelendemainétaitle4juillet.Lesenfantsfirentlagrassematinée,etl'après-midiilsserendirenttous,commechaqueannée,chezlesParker.Lafêtebattaitdéjàsonpleinlorsqu'ilsarrivèrent.Ilyavaitd'énormestonneauxdebière,etunlongbuffetcouvertdenourritureinstalléparletraiteur.Rienn'étaitbrûlé,ettoutsemblaitdélicieux.
Lesenfantsd'Indiaavaienttousréponduàl'appel,etellemêmebavardaitavecunevieilleamielorsqu'ellevitPaularriver.
Ilportaitunjeanblancetunechemisebleue,etétaitaccompagnéd'unefemmetrèsgrandeettrèsbelle,auxlongscheveuxnoirsetàlasilhouettelongiligne.Elleportaitdegrandescréolesenorauxoreillesetriaitàgorgedéployée;Indiasongeaqu'ellen'avaitjamaisvudefemmeaussibelle.C'étaitSerenaSmith,biensûr.
Aussiélégante,séduisante,mystérieuseetcharismatiquequ'Indial'avaitimaginée.Elleportaitunelonguejupeblanche,unbustierblancégalement,uncollierenor,etdessandalesblanchesàhautstalons;elleparaissaittoutdroitsortied'unmagazineparisien.Elleétaitd'uneéléganceinfinimentséduisante,etIndianepouvaitdétachersonregardd'elletandisqu'ellesefrayaitunchemindanslafoule.Elleremarquaquel'écrivainavaitàl'annulairegaucheundiamanténorme,groscommeunglaçon.
Serenas'immobilisaetditquelquechoseàPaul,quiéclataderire.Ilsemblaitheureuxd'êtreavecelle.C'étaitunefemmequel'onnepouvaitignorernioublier,unefemmequinepassaitpasinaperçue,mêmeaumilieudedizainesd'autres;toutlemondesetournaitpourlaregarder,etcertainslareconnaissaient.IndialavitembrasserJennyetDick,etprendreunverredevinblancsurunplateausansmêmeadresserunregardauserveur.Ilétaitévidentqu'elleétaithabituéeàêtreservie,etàvivredansleluxe.
Commesielleavaiteuconscienceduregardd'Indiaposésurelle,Serenasetournatoutàcoupetlafixaàtraverslafoule.Paulsepenchaalorspourluimurmurerquelquesmotsàl'oreilleetellehochalatêteavantdesedirigerversIndia.Lajeunefemmeneputs'empêcherdesedemandercequePaulluiavaitrévéléàsonsujet.«J'airencontrécettepauvrefemmequim'afaitpitié,unemèreaufoyerdeWestport..Elleaarrêtédetravaillerilyaquatorzeans,etpassesontempsdepuisàchangerdescouches..
Soisgentilleavecelle..»Dèsquel'onvoyaitSerenaSmith,ondevinaitquejamaisellen'auraitétéassezsottepourrenonceràsacarrièreetàsonidentité,oupouraccepterd'êtretraitéeparsonmaride«compagnefidèlecapabledebiens'occuperdesenfants».
Elleétaitsexy,belleetsophistiquée,elleavaitdesjambessublimes,etunesilhouettederêve.Tandisqu'elles'approchaitd'elle,Indiaeutl'impressiond'êtrehorriblementmalfagotée,etelleavaitdumalàrespirerlorsquePauls'immobilisaprèsd'elle,sourit,etposaunemainlégèresursonépaule.Ace
contact,Indiaeutl'impressiond'êtreparcourueparuncourantélectrique.
—India,jevoudraisvousprésentermafemme,SerenaSmith.
Chérie,voicilamerveilleusephotographedontjet'aiparlé,cellequiapristouteslesphotosquejet'aimontrées.Lamamandujeunemarin.
Aumoins,ilavaitparléd'elleàsonépouse.Maisàprésentqu'ellevoyaitSerenadeprès,Indiasesentaitplusgaucheencore.
L'écrivainavaitlesourireleplusparfait,lepluséclatantqu'onpûtimaginer,etelleavaitl'aird'avoirquinzeansdemoinsqueJenny,quipourtantétaitàl'universitéenmêmetempsqu'elle.IlétaitvraiqueJennyavaitcessédesemaquilleràl'âgededix-huitans,etqueSerena,elle,savaitparfaitementsemettreenvaleur.
—J'espéraisavoirleplaisirdevousrencontrer,déclaraIndiaavecdiscrétioncarellenevoulaitpasavoirl'aird'enfairetrop,maiscraignaitégalementdepasserpourindifférente.Pendantlongtemps,j'ailutoutcequevouspubliiez,maismaintenant,mesenfantsmeprennenttropdetemps,etjen'arriveplusàlireautantquejelevoudrais.
—Jecomprends.Paulm'aditquevousaviezpleind'enfants..
Etcen'estguèreétonnant,s'ilssonttousaussiadorablesquelepetitgarçondesphotos.Ilparaîtquec'estdéjàunfameuxmarin..
(Serenalevalesyeuxaucielenprononçantcesmots.)Unconseil:nelaissezpaslapassions'installer.Empêchez-lederemontersurunbateau.C'estunemaladieinsidieusequirongelecerveau.Etunefoisqu'elleestdéclarée,impossibled'yfairequoiquecesoit.
Elleavaitditcelaavecunsourirepleind'humour,etIndiaritmalgréelle,toutensesentantunpeudéloyalevis-à-visdePaul:Sametelleavaientpassédesidélicieuxmomentsavecluiàborddel'Etoile-des-Mers!
—Lavoilen'estpasmatassedethé,avouaSerena.Paulvousl'apeut-êtredit?
Indianesavaitsielledevaitadmettrequeoui;ellecherchaPaulduregard,maisils'étaitéclipsépourallerdemanderunebièreàDick,quiofficiaitderrièrel'undesgigantesquestonneaux.
—JedoisreconnaîtrequelevoilierdePaulestmagnifique,biaisaIndiaensouriant.MonfilsSamenesttombéamoureux.
—C'estamusant,reconnutSerenaenhaussantlesépaules.Lesdixpremièresminutes.
PuiselleposasurIndiaunregardpénétrant.Lajeunefemmepriapournepasrougir.EtsiSerenadevinaitl'affectionqu'elleportaitàPaul,etcombienelles'étaitconfiéeàlui?Nuldoutequ'ellen'apprécieraitguèrecetteintimitésoudaine..Ilétaittoujoursdifficiledesavoircequ'unmaridisaitàsafemme,etvice-versa.Dougetelle,parexemple,n'avaientquasimentjamaiseudesecretsl'unpourl'autre,ellen'avait
gardépourellequecertainesconfidencesdeGail,parloyautéenverssonamie.
—Jevoulaisvousdemanderunefaveur,ditSerena,quisemblaitétrangementmalàl'aise,cequineluiressemblaitguère.
Indian'avaitaucunmalàdevinercequ'elleallaitluidire:«Laissezmonmaritranquille..»Ellesavaitquesonsentimentdeculpabilitéétaitexcessif;maisPaulétaitunhommeterriblementséduisant,etelleavaitpassétouteunejournéeseuleaveclui,àluirépéterqu'elleétaitmalheureuseavecsonmari.Aposteriori,c'étaitaffreusementembarrassant,enparticuliers'ill'avaitrépétéàSerena.Ellesesentaitsoudaintrèsbête.
—Depuisquej'aivuvosphotos,continuaSerena,j'aienviedevousdemanderunefaveur..
—Voilà,j'aidésespérémentbesoind'unenouvellephotopourlacouverturedemeslivres,etjen'aipasencoretrouvéletempsdem'enoccuper.Malheureusement,nouspartonsdèsdemain.
Croyez-vousquevouspourriezpassernousvoirdanslamatinéeetprendrequelquesclichés?Sivousavezletemps,biensûr..Maisjevouspréviens,j'aiunetêteàfairepeurlematin,etilvousfaudraunbonretoucheur!Celadit,j'aiconfianceenvous.Votretravailm'avraimentimpressionnée.Jen'arrivejamaisàavoirunephotocorrectedePaul,etvousavezréussiàenprendredesdizainessansmêmequ'ils'enaperçoive!Engénéral,ilfaitdesgrimacesatroces,surlesphotos,etondiraittoujoursqu'ilestsurlepointd'écharperquelqu'un.Alors,quelleestvotreréponse?Sivousmeditesquevousn'êtespasintéressée,jecomprendrai,naturellement.D'aprèsPaul,vousêtesplutôtspécialiséedanslesguerres,lesrévolutionsetlescadavres..
Commeellearrivaitàlafindesaproposition,Indiaeutunpetitrire.Serenanesemblaitpaslemoinsdumondecontrariéequ'IndiaetSamaientpassédutempssurlebateau,etquelajeunefemmeaitprisunnombreindécentdephotosdesonmari.Indiaétaittellementsoulagéequ'ellefaillitl'embrasser.Peut-êtrePauln'avait-ilpastrahitoussessecrets,enfindecompte.Oupeut-êtreSerenaavait-elletroppitiéd'Indiapours'inquiéterdesesrelationsaveclui.
—Enfait,celafaitdix-septansquejen'aiplusphotographiédepaysenguerre;maintenant,jesuisplutôtspécialiséedanslesmatchesdefootetlesnouveau-nésdesvoisins!Jeseraisraviedevousphotographier,etjesuistrèsflattéequevousmel'ayezproposé.Maisjedoisvousdirequejenesuispasparticulièrementdouéepourlesportraits.Jenesuisqu'unejournalistephotodevenuemère..
—Jen'aijamaiséténiphotographenimère,etlesdeuxm'impressionnent.Alors,onditneufheures,demainmatin?Jeferaiuneffortpouressayerdemerendreprésentableavantvotrearrivée.Jepensequequelquechosedetrèssimple,enT-shirtetjeanblanc,devraitfairel'affaire.J'enaiassezdesphotosglamour.
Jeveuxquelquechosedeplusréel.
—Jesuisvraimenttrèsflattéequevousmeledemandiez,répétaIndia.J'espèreseulementquejenevousdécevraipas.
MaiselleétaitcertainequeSerenaseraitunsujetfacile.Elleétaitsibelle,etavaituneossaturesifineet
unteintsilumineux,qu'ilsemblaitimpossiblederaterunephotod'elle..Indianepensaitmêmepasqu'elleauraitbesoindebeaucoupretoucherlesclichés.Elleavaitvraimenthâtedefairecetteséancedephotos,etseréjouissaitàl'idéederetourneràborddel'Etoile-des-Mers.
CelaluidonneraituneoccasionsupplémentairedevoirPaul.
Certes,Serenaseraitaveclui,maisilsétaientmariés,aprèstout,etilétaitnaturelqu'ellesoitprésente.
Lesdeuxfemmesbavardèrentencorequelquesinstants;ellesparlèrentdufilmsurlequeltravaillaitSerena,desondernierlivre,duprochainvoyageenFranceducouple,etmêmedesenfantsd'India.
—Jenesaispascommentvousfaites,ditSerenaavecadmiration.Moi,j'auraisétéunemèreatroce.J'enaitoujoursétéconvaincue,d'ailleurs,mêmequandj'avaisvingtans.Pasuneseulefoisjen'aiététentéed'avoirunbébé.Paulvoulaitunautreenfantquandnousnoussommesmariés,maisj'avaisdéjàtrente-neufans,etencoremoinsenviedetenterl'expériencequ'avant.
—Jenemesentaispascapabledeprendreunetelleresponsabilité.Sanscompterledésordre..
—Jedoisadmettrequej'adoretoutça,réponditIndiaavecunsourireserein,ensongeantàsesenfants.
Deuxd'entreeuxjouaientauvolleynonloindelà,tandisqu'ellediscutaitavecSerena.Indiarespectaitlafranchisedesoninterlocutrice,maisserendaitcomptequetouteslesdeuxn'auraientpuêtreplusdifférentes.Indiaétaitterre-à-terreetdirecte,sansartificesnifaux-semblants.Serena,enrevanche,paraissaitplusartiste,plusimaginative,et,àsafaçon,plusagressive.Mais,etcelalasurprenaitelle-même,Indial'aimaitbien.Elleavaitvaguementespéréquel'écrivainl'insupporterait,mais,envérité,ellecomprenaitàprésentpourquoiPaulétaitamoureuxd'elle.Serenadégageaituneforce,unepuissanceenivrante.Leurseulpointcommunétaitleurextrêmeféminité,mais,làencore,ellesl'exprimaientdemanièrestotalementopposées.
IndiaétaitdoucelàoùSerenaétaitdure,maisfortedanstouslesdomainesoùl'écrivainétaitfaible.Globalement,cependant,lecaractèred'Indiaétaitplussubtil,etc'étaitcequiavaitintriguéPaul.Serenaneprésentaitguèredemystère:avecelle,toutétaitunequestiondepouvoir,decontrôle.India,elle,étaitpleinededouceuretdegentillesse,etbienplushumaine.CelaavaitfrappéPaullorsqu'ilsavaientlonguementparlé,surlebateau.
Ilfinitparrevenirverslesdeuxfemmes,etdemeuraunmomentimmobileàcôtéd'elles,admirantleurscontrastes.
C'étaituneoccasionuniquedecontemplerdeuxtypesdefemmesextrêmesetopposés,ets'ill'avaitosé,ilauraitadmisquetoutesdeuxlefascinaient,pourdesraisonstrèsdifférentes.
IlfutpresquesoulagélorsqueSamvintlesrejoindre.IndiaprésentalepetitgarçonàSerena;illuiserrapolimentlamain,maisparutmalàl'aisependanttoutletempsoùilluiparla.IlétaitévidentqueSerenanesavaitpascomments'yprendreavecunenfant;elleparlaitàSamcommeàunhommedepetitetaille,etfaisaitdesplaisanteriesquitombaientàplat,carilnepouvaitlescomprendre.
—Ilestvraimentadorable,dit-ellelorsqu'ilrepartitverssesamis.Vousdevezêtretrèsfièredelui.
—Oui,jelesuis,reconnutIndiaensouriant.
—S'ildisparaîtunjour,voussaurezoùlechercher,India:ilseraavecPaul,surledériveur,etfonceradroitsurleBrésil.
Indiaéclataderire.
—Jesuissûrequ'ilnedemandequeça.
—Leproblème,c'estquePaulaussi.Maisàsonâge,c'estlamentable..Leshommessonttoujoursdesenfants,vousnecroyezpas?Devraisbébés.Aumieux,ilsdeviennentadolescents,maisçaleurprendtouteunevie.Etquandilsn'obtiennentpascequ'ilsveulent,ilsseconduisentcommedesalesgosses.
Indiasouritdecettedéfinition,etsongeaqu'elles'appliquaiteffectivementàDoug,maispasàPaul.
Iln'avaitriend'unsalegosse;elleletrouvaitaucontraireterriblementmûretsage,etelleluiétaitreconnaissantedesconseilsqu'illuiavaitdonnéslorsdeleurdernièrediscussion.
Ellesbavardèrentencorequelquesminutes,puisconfirmèrentleurrendez-vousdulendemainmatin,etSerenas'éloignapoursaluerJennyavantdepartir.Desoncôté,Indiaallavoircequefaisaientsesenfants;ilssemblaienttouspasseruntrèsbonmoment.
Ilétaittardlorsqu'ilsrentrèrentchezeux,cesoir-là,ettoutlemondeétaitfatigué,maisravi.IndiaannonçaàSamqu'elleiraitvoirlesWardsurleurbateaulelendemain,etluidemandasicelal'intéressait.
—Est-cequePaulseralà?demanda-t-ild'unevoixensommeilléeenétouffantunbâillement,etlorsqu'elleeutacquiescé,ilditqu'ilviendrait.
Elleproposaauxautresdesejoindreàeux,maisilspréféraientfairelagrassematinée.Indiafutunpeudéçuequ'ilsn'aientpaseul'occasiondevoirlebateau;elleétaitcertainequ'ilsauraientétéenchantés.
ElleréveillaSamtôtlelendemain,etluidonnaunboldecéréalesafinqu'ilnepédalepasjusqu'auyacht-clubleventrevide.
Mais,dèsqu'ilsarrivèrentaubateau,ilstrouvèrentPaulquilesattendait,etquileurproposadespancakes.Serenaétaitencoredanslasalleàmanger,entraindeprendresoncafé.Quandilspénétrèrentdanslapièce,ellelevalatêteverseux,etIndiatrouvaque,contrairementàcequ'elleavaitprétendulaveille,elleétaittrèsbelleaupetitdéjeuner.
Elleportaitunchemisierblanc,unjeanetdesmocassinsàsemelledecrêpe,etsescheveuxétaientparfaitementcoiffés.Ellelesavaitattachésenqueue-de-cheval,etl'ensemblelafaisaitparaîtreàlafoisnetteetdynamique;elleétaitmaquilléejustecequ'ilfallait.
—Prête?demanda-t-elleàIndiaenlavoyant.
—Prête!réponditIndia.
Sam,lui,s'étaitaussitôtassisdevantuneassiettedepancakes,Paulàsoncôté.
—JetiendraicompagnieàSam,proposa-t-il.
Cen'étaitpasunsacrificepourlui:ilsuffisaitdeleregarderpourvoircombienilaimaitl'enfant.
—Nousironsfaireuntoursurledériveur.
—Quelleidéesaugrenue!s'exclamaSerena.
Ellemontasurlepont,suivieparIndia,etlerestedelamatinéepassacommedansunrêve.
Indiapritplusd'unecentainedephotos.Serenaétaitunsujetfacile;toutenposant,ellebavardait,racontantdesanecdotesamusantesàproposdestournagesdesesfilmsàHollywood,oud'auteurscélèbresqu'elleconnaissaitetquiavaientfaitdeschosesinsensées..Indiaprenaitgrandplaisiràl'écouter.Quandelleseurentterminé,Serenal'invitaàresterdéjeuneràbord,avecSamnaturellement.
Pauletelleavaientfinalementdécidédenepasleverl'ancrecejour-là,etdenepartirpourNewYorkquelelendemainmatin.
Ilssecontentèrentdesandwichessurlepont.Serenapréféraitcelaàundéjeunerdanslasalleàmanger,qu'elletrouvaitprétentieuseetétouffante.Indianepartageaitpascetteopinion,maisilétaitégalementagréabledemangerenpleinair.EllesavaientpresquefinilorsquePauletSamrevinrentavecledériveur.
—Vousnousavezgardéquelquechose?demandaPaulenlesrejoignantsurlepont.Noussommesaffamés!
—Rienquedesmiettes!réponditgaiementSerena,maisdéjà,unstewards'approchaitpourprendrelacommandedesdeuxmarins.
PauldemandadessandwichesclubpourSametluiainsiquedeschips,etdescornichons,ajouta-t-il,sesouvenantqueSamlesadorait.
Ildéclaraqu'ilsavaientpasséunexcellentmoment,cequeSamconfirmad'unlargesourire.Ilneditpasàsamèrequ'ilsétaienttousdeuxtombésàl'eau,etquePaulavaitimmédiatementredressélebateau,maisellelesavait:elleavaitassistéàlascène,etavaitpuadmirerlarapiditéderéactiondePaul.
Lorsquelepetitgarçoneutterminésonsandwich,Indiaannonçaqu'ilsdevaientrentrerrejoindrelerestedelafamille.Deplus,elleavaitenviedesemettreimmédiatementautravailpourdévelopperlesphotosdeSerena.
—Jevousenverrailesépreuvesdansquelquesjours,promit-elleàl'écrivainenselevantpourprendrecongé.Vousmedirezcequevousenpensez,ajouta-t-elleavecmodestie.
—Jesuiscertainequ'ellesmeplairont.SiellessontàmoitiéaussiréussiesquecellesdePaul,j'enferaidupapierpeintpourlesalon!Etpuis,zut,jesuistoutdemêmebeaucoupplusbellequelui,conclutSerenaensouriant.
Indiaritdeboncœur.Serenaétaitdécidémentunefemmehorsducommun,etilétaitfaciledetomber
soussoncharme.Ellen'étaitabsolumentpasennuyeuseetnemanquaitpasd'histoirescocassesàraconter.Aprèsl'avoirécoutéetoutelamatinée,Indiaavaitl'impressiondeconnaîtretouslespotinsd'Hollywood!
ElleremerciaSerenadeluiavoirdonnéleplaisirdelaphotographier,puisPauld'avoirsibiensus'occuperdeSampendantcetemps.
—C'estluiquis'estoccupédemoi,réponditPaulensouriant.
Puisilsepenchapourserrerlejeunegarçoncontrelui,etSamluisouritaffectueusement.
—Tuvasmemanquer,ditPaul,tristedelevoirpartir.
—Vousaussi!réponditl'enfant.
Iln'oublieraitjamaissesjournéesàborddel'Etoile-des-Mers,Indialesavait.
—Undecesjours,ilfaudraquetufassesunpetitvoyageavecmoi,sitamamant'yautorise.Çateplairait?
—Vousplaisantez?Quandvousvoulez!
—Alors,marchéconclu.
PuisPaulseretournaetembrassaIndiasurlajoue.TandisqueSametelles'éloignaientsurlapasserellepourrejoindrelequai,ileutl'impressiondeperdredevieuxamis.Toutl'équipagefitdegrandssignesàSam;legarçonnetavaitconquistoutlemondeaucoursdesesquelquesvisites.
Surlecheminduretour,plongéedanssespensées,Indiaheurtaunepierrequ'ellen'avaitpasvueettombadevélo,commecelaluiarrivaitsouventlorsqu'elleavaitlatêteailleurs.
—M'man,qu'est-cequit'estencorearrivé?demandaSamenl'aidantàserelever.
Parchance,ellenes'étaitpasfaitmal,etellesourit,embarrasséedesamaladresseethonteuseduregardamuséqueSamposaitsurelle.Etrangement,elleavaitl'impressionqueleursexpériencescommunessurlebateau,cesderniersjours,lesavaientencorerapprochés.
—Jevaisdevoirm'acheterunedecesbicyclettespourpersonnesâgéesavectroisrouesàl'arrière,l'annéeprochaine,dit-elleenôtantlapoussièredesesvêtements.
—Ouais,çapourraitt'êtreutile.
Ilritetilsrepartirent.Ilsneparlèrentpasdavantage;tousdeuxpensaientaubateau,etauxrencontresqu'ilsavaientfaitesàsonbord.
Paullesavaitbeaucoupimpressionnés,biensûr,maisIndialevoyaitdifféremmentàprésentqu'elleconnaissaitSerena.Lefaitdelesvoirensembleavaitremisleschosesaupoint,d'unecertainemanière,etelleserendaitmieuxcompteàprésentqu'ilétaitunhommemarié.
Unefoisàlamaison,ellesedirigeadirectementverssachambrenoireetsemitautravail.Amesurequelesphotosapparaissaient,unsentimentd'exaltationcroissantl'envahissait.
Ellesétaientfantastiques.Serenaétaitmagnifique,etIndianedoutaitpasqu'ellesluiplairaienténormément.IlyenavaitmêmeunetrèsréussiesurlaquelleSerenaetPaulétaientensemble,prisequandilétaitrevenudesabaladeendériveur.IlétaitdeboutderrièrelachaisedeSerenaetsepenchaitverselle;danslefond,onvoyaitlegrandmâtsedécoupernettementsurleciellimpide,etl'ensembleétaitparticulièrementchaleureux.Ilsformaientuncouplesuperbe,etIndiaavaithâtedeleurfaireparvenirlesphotos.
Dèslelendemainmatin,ellelesenvoyaàNewYorkparFederalExpress;Serenal'appelaaussitôt.
—Vousêtesungénie!dit-elledesavoixrauqueetsensuelle.
Pendantuninstant,Indianelareconnutpas,etellefronçalessourcils.
—J'aimeraisressembleràcesphotos,ajoutaSerena,etIndiasourit,comprenantdequiils'agissait.
—Vousêtesbeaucoupmieuxenréalité.Ellesvousplaisentvraiment?demanda-t-elle,auxanges.
—Jelesadore!confirmaSerenaavecadmiration.
—Commenttrouvez-vouscelledePauletvous?
—DePauletmoi?Maisjenel'aipasreçue..
Serenaparaissaitsurprise,etIndiaressentitunevivedéception.
—Zut!J'aidûoublierdelamettredansl'enveloppe.Jel'aisûrementlaisséedanslachambrenoire.Jevaisvousl'envoyer,elleestmagnifique,vousverrez.
—Vousaussi,vousêtesmagnifique!J'aiparléàmonéditeurcematin,etilestd'accordpourvousacheterlesphotos.Et,biensûr,votrenomseramentionnésurlacouverture.
—Nevousinquiétezpaspourça,réponditIndiaavectimidité.
C'estuncadeau.SamapassédesibonsmomentsavecPaul,c'estunpeuunemanièrepourmoidevousremercier.
—Nesoyezpasridicule,India.Vousavezeffectuéuntravail,untravailextraordinairequiplusest,etilestnormalquevoussoyezrémunérée.Quediraitvotreagents'ilvousentendait?
—Cequ'ilignorenepeutpasluinuire,n'est-cepas?Etpuis,jeluidiraiquejelesaifaitespouruneamie.Jeneveuxpasquevousmepayiez.
—India,vousêtesuncasdésespéré..Jamaisvousneparviendrezàrelancervotrecarrièresivousdistribuezgratuitementvosphotos!Vousavezpassétouteunematinéeàréalisercesclichés,etensuitevousavezdûlesdévelopper.
Voussavezquoi?Vousêtesunefemmed'affairesdéplorable.Jedevraisêtrevotreagent.Jen'arrivemêmepasàenchoisirune,ellessonttoutesréussies!J'aiterriblementhâtedelesmontreràPaul,maisilestencoreaubureau..Jevousappelleraipourvousdirelaquelleserasélectionnée.Oh,j'aimeraispouvoirlesfairetoutesfigurer,India!Vraiment,merci.Maisj'aimeraisquevousmelaissiez-vouspayer.
—Laprochainefois,réponditIndiaavecassurance,espérantsincèrementqu'ilyenauraitune.
Elleraccrocha,ets'apprêtaitàallerchercherlaphotodeSerenaetPauloubliéedanslachambrenoirequandAiméearrivaencourant:elles'étaitplantéuneéchardedansledoigt.Letempsdelaluiôter,Indiaavaitcomplètementoubliél'histoiredelaphoto.
Lesjourssuivantspassèrentàtoutevitesse,etleweek-endoùDougdevaitlesrejoindrearriva.Celafaisaitprèsdedeuxsemainesqu'Indianel'avaitpasvu.
Ilparutcontentdevoirlesenfants,mêmes'ilétaitfatiguéparlalongueroute.Commeillefaisaittoujours,ilallapiquerunetêtedansl'océanavantdepasseràtable.Touslesenfantsétaientlàpourledînerafindeprofiterunpeudelui,maisilss'empressèrentderetournervoirleursamisdèsladernièrebouchéeavalée.Ilsadoraientjouersurlaplageàlanuittombée,seraconterdeshistoiresdefantômes,etallerlesunschezlesautres.
CapeCodétaitl'endroitidéalpoureux,etDougsouritenlesvoyantpartirencourant.Ilétaitheureuxd'êtrelà.
C'étaitlapremièrefoisqu'Indiaetluiseretrouvaientseulsdepuissonarrivée.Ilss'installèrentdanslesalon,etsoudainlajeunefemmesesentitmalàl'aise.Ils'étaitpassétantdechoses,danssatête,depuisladernièrefoisqu'ilss'étaientvus..SansparlerdesarencontreavecPaulWard,desmomentsqueSametelleavaientpassésàborddel'Etoile-des-Mers,etdesphotosqu'elleavaitprisesdeSerena.Elleauraitdûavoirmillechosesàluiracontermais,sanssavoirpourquoi,ellen'enavaitpasenvie.
Elleavaitbeaucoupmoinshâtequed'habitudedepartageravecluilesévénementsdesonexistence;toutàcoup,elleéprouvaitlebesoindegardercertaineschosespourelle.
—Alors,quoideneuf?demanda-t-il,commes'ils'adressaitàunvieilamiperdudevuedepuislongtemps.
Asonarrivée,ill'avaitretrouvéesanschaleurnitendresse,etelleserendaitcompteàprésentqu'ilenavaittoujoursétéainsi.
Simplement,désormais,elles'enapercevait,alorsqu'auparavantellen'avaitpasprêtéattentionàcegenrededétails.
—Pasgrand-chose.Laroutinehabituelle,répondit-elle.
Ellel'avaiteusuffisammentsouventautéléphonepourqu'ilsûtdéjàl'essentiel.
—Lesenfantss'amusentbien.
—J'aivraimenthâtedevenirvousrejoindrepourdebon,lemoisprochain,dit-il.IlfaitunechaleuraffreuseàWestport,etc'estencorepireàNewYork.
—Etcommentçasepasse,avectesnouveauxclients?
Elleavaitl'impressiondediscuteravecunevagueconnaissance.
—Ilsmeprennentbeaucoupdetemps.Jeresteauboulotjusqu'àneuf,dixheuresdusoir.Maintenantquelesenfantsettoiêtespartis,jen'aiplusàcourirpourattraperletraindesixheures.
Çamepermetdetravaillerpluslongtemps.
Ellehochalatête,toutensongeantquecetteconversationétaitlamentable.Aprèsdeuxsemainesdeséparation,n'auraient-ilspasdûêtrecapablesdeparlerd'autrechosequedesesclientsetdelatempératureenville?Pasunefoisdepuissonarrivéeilneluiavaitditqu'elleluiavaitmanquéouqu'ill'aimait.Elleneparvenaitmêmepasàseremémorerladernièrefoisoùilluiavaitfaitunedéclarationdecetype.
EllesedemandasilesretrouvaillesdePauletSerenamanquaientàcepointd'ardeur,ellesaussi.C'étaitfortpeuprobable:Serenan'auraitpastoléréunetelletiédeur.Toutenelleexprimaitetexigeaitlapassion.Oriln'yavaitriendepassionnédanslarelationquepartageaientdésormaisDougetIndia.Enfait,ilenétaitainsidepuisprèsdevingtans..C'étaitdéprimantd'enarriveràcetteconclusion.
Dougmitlatélévisionenmarche,etilslaregardèrentd'unœildistraitenparlantdetoutetderienjusqu'auretourdesenfants.
Enfin,quandJessicafutrentréeàlamaison,unpeuaprèslestroisautres,ilséteignirenttoutesleslumièresetallèrentsecoucher.
Songeantquesonmariauraitcertainementenviedefairel'amouravecelle,Indiapritunelonguedoucheetenfilaunechemisedenuitqu'ilaimaitbien.Cependant,quandellesortitdelasalledebainsainsivêtue,elledécouvritqueDougs'étaitdéjàendormi.
Ildormaitprofondément,enronflantdoucement,levisageenfouidansl'oreiller.Elleleregarda,denouveauenvahieparundouloureuxsentimentdesolitude,etsongeaavecamertumequec'étaitlaconclusionlogiqueàlasoiréequ'ilsavaientpassée.Etcelasoulignaitmieuxquedesmotsl'étatpitoyabledeleurcouple.
Elleseglissadanslelitsansfairedebruit,sansledéranger.Illuifallutdelonguesheurescesoir-làpourtrouverlesommeil;longtemps,ellepleuraensilence,danslapiècebaignéeparleclairdelune.Elleauraitaimésetrouvern'importeoù,sauflà,àcôtédesonmariendormi.
Chapitre8Lelendemain,DougetIndiapassèrentlajournéesurlaplage.
Lesenfantsetleursamisallaientetvenaient,etcesoir-là,Dougemmenatoutelafamilledînerdansunvieuxrestaurantdegrilladestrèssympathiqueoùilsavaientl'habitudedeserendrechaqueannée,engénéralpourfêterdesoccasionsparticulières.
Ilspassèrenttousunebonnesoirée.
Ensuite,lorsqu'ilsrentrèrentàlamaison,Dougfitenfinl'amouràIndia.Mais,àprésent,mêmecelaparaissaitdifférentàlajeunefemme.Elletrouvaitlesgestesdesonmariunpeumécaniques;ilsemblaitpeusesoucierdesonplaisiràelle,etavoirsimplementhâted'enfinir.Etquand,après,ellesetournaversluipourluidirequ'ellel'aimait,ellel'entenditronfler.
Lelendemainmatin,aprèsledépartdesenfants,DougregardaIndiaavecunedrôled'expression.
—Çanevapas?luidemanda-t-ilalorsqu'elleluiversaitunesecondetassedecafé.Tutecomportesbizarrement,depuismonarrivéeici.
D'ailleurs,ellen'avaitpassembléelle-mêmenonplus,lesjoursprécédents,autéléphone.
Indialevalesyeuxverslui,nesachanttropquoiluidire.
—Jenesaispas,répondit-elleenfin.Ilyadeschosesquimetracassent..Maisjenesuispassûrequelemomentsoitbienchoisipourendiscuter.
Elleavaitdécidédenepasaborderlesujetdesontravailavantqu'ilneviennelesrejoindreenaoût;ellen'avaitpasenviedelâchersabombe,puisdelelaisserrepartiràWestport.Ilsavaientbesoindetempspourendiscuter,ellelesavait.
—Qu'est-cequiteturlupine?C'estàproposdesenfants?Est-cequeJessteposedenouveaudesproblèmes?
L'adolescentesemontraiteneffetassezinsolentevis-à-visdesamère,depuisquelquetemps.
Indiaréprimaunsoupir.Dougnepouvaitconcevoirqu'ellepûtavoirunproblèmesansrapportaveclesenfants.
—Non,elles'esttrèsbiencomportée,jusqu'ici.Ellem'amêmebeaucoupaidée,enfait.Ilsonttousétéadorables.Cen'estpaseux,leproblème,c'estmoi.J'aipasmalréfléchi,dernièrement.
—Ehbien,parle,alors!s'impatienta-t-ilsanslaquitterduregard.Tusaiscombienjedétestequandtutournesautourdupotcommeça.C'estquoi,legrosmystère?Tun'aspasuneliaisonavecDickParker,quandmême?
Ilplaisantait:iln'arrivaitmêmepasàimaginerqu'Indiapûtletromper.Etilavaitd'ailleursraisondeluifaireconfiance,carellen'auraitpuenvisagerd'avoiruneliaison.Certes,elletrouvaitPaulWardséduisantmaisellesavaitparfaitementquel'attirancequ'elleéprouvaitpourluiétaithorsdeproposetn'iraitpasplusloin.
—J'aijustepassédutempsàréfléchiràlaviequejemène,etàcequej'aienviedefairemaintenant.
—Qu'est-cequeçaveutdire?Tuasl'intentiondegrimperenhautdel'Everest,oudetraverserlepôleNordentraîneau?
Alafaçondontilavaitprononcécesmots,onsentaitquepourluiilétaitinconcevablequ'Indiapûtunjouraccomplirquelquechosed'intéressant.Defait,lesquatorzedernièresannéesluidonnaientraison:ellen'avaitrienfaitdepalpitant,durantcettepériode.Elleavaitélevéleursenfants,ets'étaitcomportéecommela«compagnefiableetresponsable»qu'ilsouhaitait.C'étaittout.
Elledécidadeluimettrelespointssurlesi.
—Tum'asfranchementdéstabiliséequandnousavonsparlétouslesdeux,avantlesvacances.Tusais,quandnoussommesalléschezMaPetiteAmie?Enfait,jenem'étaisjamaisconsidéréecommeunecompagnetoutjustebonneàs'occuperdesenfants.
—J'avouequejenourrissaisdesillusionsunpeuplusromantiquesànotresujet.
—Oh,India,pourl'amourduciel,nesoispassisusceptible!Tusaistrèsbiencequejevoulaisdire.J'essayaisseulementdet'expliquerqu'aprèsdix-septansdemariage,ouquinze,oumêmedix,onnepouvaitpass'attendreàéprouverlesmêmessentimentsqu'audébut.
—Pourquoipas?
Elleplongeasonregarddanslesien;toutàcoup,elleavaitl'impressiondelevoirpourlapremièrefois.
—Pourquoinepourrions-nousplusnousaimerauboutdedix-septansdemariage?C'esttropfatigant?
—Allons,lapassion,c'estbonpourlesjeunes,tulesaisparfaitement.Çafinitforcémentpars'estomper.Onpassesesjournéesàtravaillercommeunfoupournourrirsafamille;lesoir,onsedépêched'attraperletraindesixheuresafinderentrerchezsoi,etquandonarrive,onestsurlesrotules,etonn'aenviedeparleràpersonne,surtoutpasàsafemme.Crois-tuvraimentqu'onaitl'énergied'êtreromantique,danscesconditions?
—Certesnon.Maisjeneteparlepasd'énergie,Doug,jeteparledesentiments.D'aimerquelqu'unetdeluifairesentirqu'onl'aime.Jenesuismêmeplussûrequetum'aimes.
Ilyavaitdeslarmesdanssesyeuxlorsqu'elleprononçacesderniersmots.Dougparutmalàl'aise,etfranchementétonné.
—Tusaisbienquesi,nesoispasridicule.Qu'est-cequetuattendsdemoi?Quejet'apportedesfleurstouslessoirs?
demanda-t-ild'unairagacé.
—Non.Maisunefoisparan,ceseraitgentil.Jenemesouviensmêmepasdeladernièrefoisoùtul'asfait.
—L'annéedernière,pournotreanniversairedemariage.Jet'aioffertdesroses.
—Oui,ettunem'asmêmepasemmenéeaurestaurant.Tuasditqu'onpourraityallerl'annéeprochaine.
—Noussommesallésdînerdehorsilyaquelquessemaines,chezMaPetiteAmie,etc'estcequiadéclenchétoutça.Alorsfranchement,siondoitenarriverlààchaquefois,jepréfèrem'abstenir.
—Comprends-moi..Cesdernierstemps,j'airéfléchiàmavie,àcepourquoij'avaisrenoncéàmacarrière.Jesaisquej'aiarrêtédetravaillerpourmesenfants,etjeneleregrettepas.Maisj'aiaussiarrêtédetravaillerpourtoi,Doug,etjemedemandesitut'enrendscompte,situappréciescequej'aifait.Situm'aimes.
Elles'étaitexpriméeavecfranchise,etàprésent,elleattendaituneréponsefranchedesapart.
—C'estencoredeçaqu'ilestquestion?Detonboulot?Jet'aipourtantdéjàexpliquéquetunepouvaispasrecommenceràtravailler.Quis'occuperaitdesenfants?Mêmefinancièrement,çan'auraitpasdesens.Tugagneraismoinsquecequenouscoûteraitunegouvernante.
—Etcommentêtresûrsqu'elleprendraitbiensoindesenfants?Sijemesouviensbien,India,tontravailt'arapportéquelquesprix,parlepassé,maispratiquementpasd'argent.Alorsfranchement,dequelgenredecarrières'agit-il,jeteledemande?
Biensûr,c'étaitparfaitpourunejeunettetoutjustesortieduPeaceCorps,sansresponsabilitésniraisonsdesetrouverunvraiboulot.Aprésent,tuasuntravailàpleintemps:tut'occupesdenosenfants.Situnetrouvespasçaassezpassionnantetquetuéprouveslebesoind'allercourirdenouveauàdroiteetàgauche,jeteconseillederéfléchiràdeuxfois,India.NousavonsfaitunmarchéquandtuesvenuemerejoindreàNewYork:nousnousmarierionsettutravailleraisjusqu'àcequenousayonsdesenfants,aprèsquoi,terminé.C'étaitsimpleetclair,ettunesemblaispasyvoird'objections.Etmaintenant,dix-septansplustard,tuveuxdénoncercemarché?Ehbien,tusaisquoi?Tunepeuxpasfaireça.
Ilsemblaitsurlepointdesortirdelapièceenclaquantlaporte,maisIndiaétaitbiendécidéeànepasselaisserfaire.Sesyeuxlançaientdeséclairs,toutàcoup,etelleétaitenvahied'uneragedévastatrice.Iln'avaitpasledroitdeluifaireça.Etilneluiavaitmêmepasditqu'ill'aimait;ilavaitdétournélaconversation.
—Queldroitas-tudemedirecequejepeuxetnepeuxpasfaire?Ladécisionm'appartient,àmoiaussi.Jusqu'ici,j'aifaitdemonmieuxpourrespecternotremarché.J'aiétéhonnête,etjet'enailargementdonnépourtonargent.Maismaintenant,cemarchénemesatisfaitplus.J'ail'impressiond'avoirrenoncéàtropdechoses,etquetun'enasrienàfaire.Tuasl'airdepenserquemonmétiern'étaitqu'unesortedepasse-tempsinsignifiant..
C'estinjuste!Bonsang,Doug,sijem'étaisaccrochée,j'auraisprobablementreçulePulitzer,àl'heure
qu'ilest.Cen'estpasrien.
—C'estmêmetrèsimportant,etj'aiabandonnétoutçapourfairelechauffeuretnettoyerlederrièredenosenfants.
—Sic'étaitçaquetuvoulaisvraiment,alorstuauraisdûresterdansletrouoùtuétais,auZimbabweouauKenya.Ilnefallaitpasrentrerpourm'épouseretavoirquatreenfantsavecmoi.
—Jepourraisconcilierlesdeux,situmelaissaislibre.
—Jamaisjenetelepermettrai.Tuferaismieuxdetefaireuneraisonmaintenant,parcequejen'aipasl'intentiondediscuterdeçaavectoitouslesdeuxjours.Tacarrièreestterminée,India,avecousansPulitzer.Tucomprends?
—Peut-êtrequecen'estpasmacarrièrequiestterminée,maisautrechose,répondit-elleenfaisantappelàtoutsoncourage.
Degrosseslarmescoulaientsursesjoues,maisDougs'enmoquait;ildemeuraitcampésursespositions.Ilavaitunecarrière,unevie,unefamille,unefemmepours'occuperdesesenfants..Ilavaittoutcequ'ilsouhaitait.Maiselle,qu'avait-elle?
—Est-cequetumemenaces?demanda-t-il,l'airencoreplusfurieux.Jenesaispasquitemettoutescesidéesentête,India,sic'esttonsatanéagent,outonidiotedecopineGail,oumêmeJenny,quis'amuseàjoueraudocteurdepuisvingt-cinqans.Maisquiquecesoit,tupeuxluidiredelaissertomber.Encequimeconcerne,notrecouplenetientquesituremplistapartdumarché.
—Notremariagen'estpasun«marché»,Doug.Cen'estpasuncontratd'affaires.
—Jesuisunêtrehumain,etcequej'essaiedetedire,c'estquetum'affamesémotionnellement,etquejevaisdevenirfollesijecontinueànerienfairedemavie,àpartemmenerSam,AiméeetJasonàl'écoletouslesmatins.Jenepeuxpasresterassisesurunechaisetoutelajournéeàmourird'ennuietàattendrequeturentrespourpouvoirteserviràdîner!
Ellesanglotaitendisantcela,maiscelanesemblapasémouvoirDouglemoinsdumonde.Ilavaitsimplementl'airfouderage.
—Tunet'ennuyaisjamais,avant.Qu'est-cequit'estdoncarrivé,bonsang?
—J'aivieilli.Lesenfantsn'ontplusautantbesoindemoiqu'avant.Toi,tuasunevieàtoi,etmoiaussij'aibesoindem'occuper.Jem'ennuie,jecommenceàavoirl'impressiondegâchermavie.Jeveuxfairequelquechosed'intelligent,pourchanger.J'enaiassezd'attendreetdefaireleservice,jeveuxdavantage.Çafaitquatorzeansquejemetsmesbesoinsentreparenthèses,etmaintenant,jevoudraispenserunpeuàmoi.Est-cetropdemander?
—Jenecomprendspascequetudis.C'estdelafolie..
—Absolumentpas!s'exclama-t-elleavecdésespoir.Maisjevaisbeletbienfinirpardevenirfolle,situ
refusesobstinémentd'entendrecequej'essaiedet'expliquer.
—Jet'entends,maisjen'aimepascequej'entends.India,tuperdstontemps.
Ilétaitrarequ'ilssequerellent,maiscettefois,Indiaétaitcomplètementhorsd'elle.QuantàDoug,ilétaitlivide.Detouteévidence,iln'avaitpasl'intentiondelâcherunpoucedeterrain.
—Pourquoinepeux-tuaumoinsessayerdemelaisserfaireunoudeuxreportages?demandaIndia.Çapourraitpeut-êtremarcher.Donne-moiaumoinsunechance!
—Pourquoifaire?Jesaisdéjàcommentçasepasserait.Jemesouvienstrèsbiendesmoisquiontprécédénotremariage.Tuétaistoutletempsperchéesurdesarbresjenesaisoù.Quandtuappelais,c'étaitsurdestéléphonesdel'armée,ettut'interrompaistouteslesdeuxsecondespouresquiverdesballes,deséclatsdeverreoujenesaisquoi.Est-cevraimentçaquetuveuxfaire?Nepenses-tupasquetesenfantsontaumoinsledroitd'avoirunemère?Jusqu'oùvas-tupousserl'égoïsme?
—Tuesdeuxfoispluségoïstequemoi,Doug.Quelgenredemèrelesenfantsauront-ilssijeperdstouteestimedemoi-même,etsijesuistoutletempscontrariéeparcequejesuisseuleetquejem'ennuieàmourir?
—Situveuxrecommenceràtravailler,India,trouve-toiunnouveaumari.
—Tuessérieux?
Elleleregardaitavecstupéfaction,sedemandants'iloseraitréellementalleraussiloin.Cen'étaitpasimpossible;ilsemblaitattacherunetelleimportanceàcettequestion..
—Jenesaispas,répondit-il.J'aibesoind'yréfléchir.
—Jen'arrivepasàcroirequetusoisprêtàsacrifiernotrecoupleaussifacilement.Toutçapournepasfairedecompromis!
Bonsang,Doug,tunepeuxpasessayerdepenseràcequej'éprouve,pourunefois?Çafaitunsacréboutdetempsquejem'efforcedetesatisfairesurtouslesplans.Peut-êtrequelemomentestvenuquelatendances'inverseunpeu,non?
—Tunepensesmêmepasauxenfants.
—Si,etçafaitlongtempsquej'ypense.Maispeut-êtrequemaintenantlemomentestvenudepenseràmoi.
Elleréalisasoudainqu'elleneluiavaitjamaisrienditdetel,etfutparcourued'unfrisson.Cen'étaitcertainementpasmaintenantqu'ilallaitluidirequ'ill'aimait..
Enfait,plusill'écoutait,etplusilsepersuadaitquenon,ilnel'aimaitpas.Commentaurait-ilpuaimerunefemmequitrahissaitlecontratqu'ilsavaientpasséensemble,quisacrifiaitleursenfantsetmettaitleurmariageendanger?
India,desoncôté,tenaitdésespérémentàtenterunedernièrefoisdeluifairecomprendresonpointdevue.
—Doug,cequejefaisaisn'étaitpasseulementunmétier.
C'étaituneformed'art.Celafaisaitpartiedemoi.Laphotographieestmamanièredem'exprimer,d'exprimercequ'ilyadansmatête,dansmoncœur,dansmonâme.C'estpourçaquejen'aijamaiscessédetransportermonappareilpartoutavecmoi;j'enaibesoinpourappréhenderlemondeetylaissermamarque.Cequetoi,tuvoisavectesyeux,moi,jelevoisavecmoncœur,etjelemontreauxautresàtraversmesphotos.
—J'airenoncéàtoutçapendanttrèslongtemps.Maintenant,jevoudraissimplementpouvoirretrouvercettepartiedemoi.Ellememanquetrop,Doug.Jecroisquej'enaibesoinpourêtremoi-même..Jenesaispascommenttel'expliquer,jenelecomprendspasmoi-même,jesaisjustequejemerendscomptequec'estimportantpourmoi.
Maisdetouteévidence,celanel'étaitpaspourDoug.C'étaitlàleproblème:ilnesaisissaitabsolumentpascequ'ellevoulaitdire,etnefaisaitaucuneffortpouryparvenir.
—Tuauraisdûréfléchiràtoutçailyadix-septans,quandtum'asépousé.Tuavaislechoix,àl'époque.Jepensaisquetuavaisprislabonnedécision,ettoiaussi.Situaschangéd'avis,ilfautregarderlesconséquencesenface.
—J'aiseulementbesoinderajouterunpetitquelquechoseàmavie,Doug.Unpeud'air,d'espace..Jeveuxm'exprimer,êtreànouveaumoi-même.Sentirquemoiaussijesuisimportante,quej'aiunrôleàjouerdanslemonde.Maissurtout,etc'estplusimportantencore,j'aibesoindesavoirquetum'aimes.
—Jenepeuxpast'aimer,India,situmesorsdesineptiespareilles.Oui,parfaitement,desinepties!Tutecomportesengaminepourriegâtée,ettunouslaissestomber,lesenfantsetmoi.
—Jesuisdésoléequeturefusesd'entendrecequejetedis,répondit-elleaveclassitude.
Levantlesyeuxauciel,Dougquittalapièce,sansluidireunmot,sanstendrelamainpourlatoucheroulaprendredanssesbras,sansesquisserlemoindregested'apaisement.
Etsansluidirequ'ill'aimait.D'ailleurs,encetinstant,c'étaitclair;ilnel'aimaitpas.Etilétaittropfurieuxpourl'écouteruneminutedeplus.Ilpréféraallerdanslachambreetpréparersavalise.
—Qu'est-cequetufais?demandaIndiadepuisleseuildelapièce.
—JerentreàWestport.Etjeneviendraipasleweek-endprochain.Jen'aivraimentpasenviedemetapercinqheuresderoutepourt'entendrepleurnicheràproposdetaprétenduecarrière.Jepensequenousavonsbesoinderespirerunpeu,touslesdeux.
Indianeditpaslecontraire,maisundouloureuxsentimentd'abandonl'étreignit.
—Pourquoies-tusisûrdesavoircequiestmieuxpournous,pourmoi,pourlesenfants?Pourquoiest-ce
toujourstoiquidicteslesrègles?
—Parcequec'estcommeça,India.Çaatoujoursétécommeça.
Etsiçaneteplaîtpas,tueslibredet'enaller.
—At'entendre,çaal'airtrèssimple.
—Peut-êtrequeçal'est.Peut-êtrequec'estaussisimplequeça.
Ilseredressaetlaregarda,sonsacdevoyageàlamain.Elleavaitdumalàcroirecequisepassait,lavitesseàlaquelleleurmariagesedélitait,aprèsdix-septansetquatreenfants.
Apparemment,ellen'avaitpaslechoix:elledevaitobéiràDoug,oudevaitpartir.Ilpréféraitenarriverlàplutôtquedenégocieravecelle.Enfait,ilnel'aimaitpasassezpours'inquiéterdecequ'elleressentaitoudecedontelleavaitbesoin.Ilnesepréoccupaitquedelui-même,etdufameux«marché»qu'ilsavaientconclu.C'étaittoutcequicomptaitpourlui,etiln'avaitpasl'intentionderéviserlecontrat.
—Disaurevoirauxenfantspourmoi.Jevousverraidansdeuxsemaines.J'espèrequed'icilàtuserasrevenueàlaraison.
Indiasemorditlalèvre.Ellen'étaitpassûredepouvoirencorefairemarchearrière.Ilétaittroptard,désormais.Durantlessemainesquivenaientdes'écouler,elleavaitpristropvivementconsciencedecequiluimanquait,desesbesoinsprofonds.
—Pourquoies-tuaussitêtu?Parfois,danslavie,ilfautaccepterdechangerseshabitudespours'adapterauxnouvellessituations,auxnouvellesidées..
—Nousn'avonspasbesoindenouvellesidées,etnosenfantsnonplus.Illeurfautunemère,unemèreresponsable,capablederemplirsonrôleauprèsd'eux.C'esttoutcequej'attendsdetoi.
—Pourquoin'engages-tupasunegouvernante,danscecas?
Commeça,sielleneteconvientpas,ousiellenerespectepassuffisammentvotre«marché»àtongoût,tun'aurasqu'àlarenvoyer.
—C'estpeut-êtrecequejeseraiobligédefaire,situdécidesdesuivrel'exempledetonpère.
—Jenesuispascommelui.Jen'aiaucunementl'intentiond'allersurdeschampsdebataille.Jeveuxjustefaireunoudeuxreportagesintéressants..
—Ecoute-moibien,India,rétorqua-t-ild'unevoixglaciale.Alafindel'été,quandnousrentreronsàWestport,tuasintérêtàavoirrecouvrélaraison.Jeneveuxplusqu'ilsoitquestiondetoutescessottisessousmontoit.C'estbiencompris?
Jamaisjusqu'alorsellen'avaitréaliséàquelpointilétaitinsensible,àquelpointilsemoquaitdesessentiments.Aussilongtempsqu'elleavaitacceptédejouerlejeuselonsesrègles,touts'étaitbienpassé;maisdèslorsqu'elleexprimaitdesbesoinsdifférents,desidéesdifférentes,ilnelesupportaitplus.
Ilsedirigeaverslaported'entrée,s'immobilisaetseretournapourluilancerundernierultimatum:
—Jesuissérieux,India.Reprends-toi,outuleregretteras.
Elleneluiréponditpas,etdemeuraderrièrelafenêtredelacuisine,sansunmot,tandisqu'ilmontaitdanslavoitureets'éloignait.Ellen'arrivaitpasàcroireàcequileurarrivait,àcequ'illuiavaitdit,àcequ'ilneluiavaitpasdit.EllepleuraittoujourslorsqueSamentradanslamaison;ellenel'entenditpass'approcherderrièreelle.
—Oùestpapa?demanda-t-ild'unairsurpris.
Ilpensaitsansdoutequ'ilsepromenaitsurlaplageavecCrockett.
—Ilestparti,réponditIndiaens'essuyantlesyeuxàlahâtepourqu'ilnevîtpasseslarmes.
—Ilaoubliédedireaurevoir,s'étonnaSam.
—Iladûrentrerplustôtpouruneréuniondetravail.
—Oh,d'accord.Bon,j'étaisjustevenutedirequej'allaischezJohn,enface.
—Rentreàtempspourdîner,dit-elleenseretournantpourluisourire.
Sesyeuxétaientencorehumides,maisilnelevitpas.Ilneremarquaquesonsourire,etleluirendit.
—Jet'aime,Sam,dit-elledoucement.
—Ouais..jesais,m'man.Moiaussi,jet'aime.
Déjà,ilétaitparti;elleentenditlaported'entréeclaquer,etlevittraverserlaruepourserendrechezsonami.Ilnesedoutaitpaslemoinsdumondedecequivenaitdeseproduire,maisIndia,elle,avaitlesentimentqueleursviesétaientsurlepointdechangeràjamais.
ElleauraitpuappelerDougsursontéléphoneportable,luidirequ'elleavaitchangéd'avis;elleauraitpufairetoutuntasdechoses,maisilétaittroptard,ellelesavait.
Ellen'avaitpluslechoix.Elledevaitallerdel'avant.
Chapitre9Dougnel'appelaqu'unefoisoudeuxdurantlesdeuxsemainesquisuivirent,etquandilrevint,l'atmosphèreentreeuxétaittoujourstendue.Ilnefitaucuneréférenceàcequis'étaitpassé,etIndianonplus.Maiselleavaitbeaucouppenséàsoncouple,etavaitététentéed'appelerRaoul,sonagent,pourqu'ilmîtsonnomentêtedelistepourtouslesreportagesdanslesenvirons.Enfindecompte,elleavaitdécidéd'attendrelafindel'étépourluitéléphoner.Agirdanslaprécipitationétaittoujoursdangereux;ellesouhaitaitd'abordexaminertouteslespossibilités,réfléchircalmementauxéventuellesconséquencesdesesactes.EtelleavaitbesoindeparlerunenouvellefoisavecDoug.Ilsavaientdesquestionsàrégler,maintenantplusquejamais.Elleavaittoujoursenviederecommenceràtravailler,maisl'enjeuétaitimportant,etellevoulaitêtresûredesavoircequ'ellefaisait.
Dougn'essayamêmepasdeluifairel'amour,etilluiparlaàpeinedetoutleweek-end.Alevoir,oneûtditqu'elleavaitfaitquelquechosedeterrible,d'impardonnable.
Ledimanche,aprèsledépartdeDoug,Jasons'approchad'India,lesyeuxpleinsdequestions.Desenfants,c'étaitleplusprochedesonpère.
—Tufaislatêteàpapa?demanda-t-ilsansambagesàIndia,toutenl'aidantàmettrelatable.
—Non.Pourquoi?
Ellepréféraitneriendiredeleurquerelleauxenfants;àquoibonlesinquiéter?C'étaitsuffisammentdifficileainsi,avecDougquiluiadressaitàpeinelaparole.
—Tuneluiasrienditduweek-end,insistaJason.
—Jesupposequejesuisfatiguée,c'esttout.Etpapaabeaucoupdetravailàtermineravantsesvacances.
Leweek-endsuivant,ilrevenaitpourdebon,etIndianeseréjouissaitguèreàcetteperspective.Maispeut-êtrecelaleurferait-ildubien.Dumoinsl'espérait-elle.Ellen'arrivaittoujourspasàcroirequ'ilétaitprêtàremettreleurcoupleenquestion,sousprétextequ'ellesouhaitaiteffectuerquelquesreportages.
Celasemblaitsiabsurde!Etsiinjuste.Toutluiparaissaitd'ailleursinjuste.
Jasonparutsesatisfairedesaréponse,etsortitretrouversesamissurlaplage;ilrevintpourledîneravecdeuxd'entreeux.
Maismêmelerepasfutcalme,cesoir-là.Oneûtditquetoussentaientquequelquechosen'allaitpas,sansvraimentenavoirconscience.Indiaavaitremarquéàmaintesreprisesquelesenfantsavaientuninstinctparticulierpoursentirleschoses.
Elleétaitallongéedanssonlitavecunlivre,cesoir-là,lorsqueletéléphonesonna.EllesedemandasicepouvaitêtreDoug,quiappelaitpours'excuserdeceweek-enddésastreux.Maisaumoins,songea-t-elle,cettefoisiln'yavaiteunimenaces,niultimatums,niexplosions.Justeunsilencedéprimant.
Elletenditlamainverslecombiné,s'attendantàentendrelavoixdesonmari,etfutsurprisedereconnaîtrecelledePaulWard.
—Oùêtes-vous?s'enquit-elle,surprisedel'entendre.
Pourquoidoncl'appelait-il?Elleseditqu'ilavaitpeut-êtrel'intentionderemonteràCapeCod,etsouhaitaitinviterSamàvenirlevoir.Cependant,illadétrompaaussitôt.
—Jesuissurlebateau.Ilestquatreheuresdumatin,etnousapprochonsdeGibraltar.J'aidécidédefairelatraverséejusqu'enEuropeàborddel'Etoile-des-Mers.
Indiatrouvaitcelatrèscourageux,maisellesavaitquecen'étaitpaslapremièrefoisqu'ileffectuaitcevoyage,etqu'ilyprenaitungrandplaisir.IlenavaitlonguementparléavecSamlorsdudéjeunerauyacht-clubdeNewSeabury.
—Çaal'airformidable,dit-elleensouriant,contentedel'entendre.JesupposequeSerenan'estpasavecvous?
Cettequestionlefitrire.
—Non,eneffet,ellesetrouveàLondres.ElleavaituneréunionavecseséditeursanglaisetaprisleConcorde.Etvous?Commentallez-vous?
—Bien.
Ellesedemandasielledevaitluidirelavérité,àproposdesaquerelleavecDougetdel'ultimatumqu'illuiavaitlancédeuxsemainesplustôt.Ellesavaitqu'ilseraitennuyépourelle.
—Commentc'est,là-bas?demanda-t-elleplutôt.
—Merveilleux.Paisible.Nousavonseudutrèsbeautemps,etlatraversées'estfaitesansproblèmes.
—IlfaudraquevousracontieztoutçaàSam.
Elles'interrogeaittoujourssurlaraisondesonappel.C'étaitétrange,enparticulieràquatreheuresdumatinpourlui.Peut-
êtres'ennuyait-il,etavait-ilbesoindequelqu'unàquiparler.
—Jepensaisàvous.Jemedemandaiscommentvousalliez,etoùvousenétiezdevosprojetsdetravail.Enavez-vousreparléavecvotremari?
—Oui,admit-elledansunsoupir,ilyadeuxsemaines.Ilnem'adressepluslaparole,depuis.Ilétaitlà,ceweek-end,etl'ambianceétaitglaciale.
CelaluifaisaitdubiendepouvoirenparleravecPaul.Sansqu'ellesûtpourquoi,elleavaitl'impressiondes'adresseràunvieilami.C'étaitd'autantplusagréablequeGailsetrouvaitenEurope,etqu'ellenevoyaitpersonneàquielleeûtpuseconfieràWestport.
—Ilm'aplusoumoinsprévenuequesijerecommençaisàtravaillerilmequitterait.Oudumoins,ill'alaisséentendre.Iladitqu'ilconsidéreraitçacommeunerupturedecontrat.
Ellesemblaitdécouragéeenprononçantcesmots.
—Etvous,India?Commentréagissez-vous?
—Plutôtmal.Ilrefusedes'intéresseràcequej'éprouve.Jenesaispas,Paul..Jecroisqu'ilestsérieux.C'estunegrossedécisionàprendre,etpeut-êtrequeçan'envautpaslapeine.
—Réfléchissez.Sivousluicédez,commentvoussentirez-vous?
Ilavaitl'aird'attacherdel'importanceàcequiluiarrivait,etelleenfuttouchée.
—Jecroisquesijerenoncequelquechosemourraaufonddemoi,répondit-elleavecfranchise.Maisperdresonmariestunlourdprixàpayerpourunpeud'indépendanceetd'estimedesoi.
—Ladécisionvousappartient,India.Personnenepeutlaprendreàvotreplace.Voussavezcequej'enpense.
—JesaiscequeferaitSerenaàmaplace,ditIndiaavecunsourirelas.J'aimeraisavoirautantdecranqu'elle.
—Vousenavez,àvotremanière.Vousnelesavezpas,c'esttout.
Maistoutaufondd'elle-même,Indiasavaitquecen'étaitpasvrai.Serenan'auraitjamaispusupporterDougplusdecinqminutes..Celadit,ellenel'auraitpasépousénonplus.Indiaavaitfaitunchoix,etmaintenant,elledevaitl'assumer.
Fallait-ilpourautantqu'ellelaissesonmarilamenacer?Cetteidéeladéprimait.Ilneluioffraitpasgrand-chosecesdernierstemps,pasdechaleur,pasdecompréhension,desoutienoud'affection.Etelleserendaitcomptequ'ilenallaitainsidepuisbienlongtemps.
Ilssecontentaientdevivresouslemêmetoitetd'éleverleursenfants.Etsoudain,celaneluiparaissaitplussuffisant.
—CommentvamonamiSam?demandaPaul,ettousdeuxsourirentenpensantaujeunegarçon.
—Al'heurequ'ilest,ildortprofondément.Ils'amusebienavecsescopains,etilparleàtoutlemondedel'Etoile-des-Mers.
—J'aimeraisqu'ilsoiticiavecmoi..Etvousaussi,ajoutaPauld'unevoixétrange,quifitcourirunepetitedéchargeélectriquelelongdelacolonnevertébraled'India.
Ilyavaitenluiquelquechosedefort,depuissant,quilatroublaitinfiniment.Cependant,ellen'étaitpassûredecequ'ilcherchaitàluidire,dubutdesonappel.Ilnecherchaitpasouvertementàlaséduire;d'ailleurs,depuisleurpremièrerencontre,ellesavaitd'instinctqu'ilneleferaitpas.Néanmoins,ellesentaitqu'ill'aimaitbeaucoup.
—Vousadoreriezlatraversée,j'ensuiscertain.C'estsipaisible!
Ilraffolaitdeceslonguespériodesenmer.Illisaitetdormait,etdèsqu'ilenéprouvaitl'envie,ilprenaitlabarre,commeencemoment.C'étaitpourcetteraisonqu'ill'avaitappeléeàuneheurepareille;ilavaitpenséàelletoutelanuit,leregardperdusurl'océan,etavaitfiniparsedécideràluitéléphoner.
—NousironssurlaCôted'Azurd'iciquelquesjours,maisilfautd'abordquejepasseparParis.Serenaprendral'avionpourm'yretrouver.ElleadoreParis,etmoiaussi,avoua-t-il.
C'étaitl'unedesesvillespréférées.
—Celafaitdessièclesquejen'ysuispasallée,déclaraIndiad'unevoixrêveuse,sesouvenantdesondernierséjourlà-bas.
Elleétaittrèsjeune,alors,etlogeaitdansuneaubergedejeunesse.ElleétaitsûrequePaul,lui,descendaitdansungrandhôtelcommeleRitz,lePlazaAthénéeouleCrillon..
—Quelhôtelavez-vouschoisi?demanda-t-elle.
—LeRitz.Serenal'adore.Quandjesuisseul,ilm'arrivededescendreauCrillon,maisellepréfèremillefoisleRitz.J'avouequejenefaispasvraimentladifférence,maisc'estpeut-êtreparcequejeneparlepasfrançais,alorsqu'elle,si.Jemesenstoujourscomplètementidiotquandjem'adresseauxtaxisetquej'essaiedemedébrouillerdansParis.Vousparlezfrançais,India?
—Suffisammentpourmedéplaceretmenourrir,maispasassezpourentreteniruneconversation.Enfait,j'aipasmalapprisauMaroc,oùj'aipassésixsemaines,maismesamisfrançaissemoquenttousdemonaccent.Enfin,çamepermetaumoinsdemedébrouilleraveclestaxis.
—SerenaaétudiéunanàlaSorbonne,etsonfrançaisestparfait.
Décidément,àtouspointsdevue,ilétaitdifficiledeconcurrencerSerena..Plusquedifficile,impossible!Maisdetoutefaçon,nullen'étaitappeléeàluisuccéder:ilétaitévidentquePauletelleétaientfousl'undel'autre.
—Aufait,quandretournerez-vousàWestport?s'enquitPaul.
—Pasavantlafindumoisd'août.
Ilsn'avaientpasbeaucoupdechosesàsedire,maiselleprenaitplaisiràentendresavoix,etàsavoiroùilsetrouvait.
—Jerentretoujoursjusteavantlarentréedesclasses,afindepréparerlesenfants.
Enentendantcesmots,Paulsecoualatêteensilence.Indiaméritaitmieuxquecetteexistenceroutinière,etilespéraitdetoutsoncœurqu'elleauraitlecouragedesebattrepourl'obtenir.
—Combiendetempsresterez-vousenEurope?
—Jusqu'aupremierlundideseptembre,maisSerena,elle,doitretourneràLosAngelesavant.Jenesuispassûrqueçal'ennuie,d'ailleurs.Ellesedébrouilletoujourspournepasresterlongtempsaumêmeendroit.Elleesttrèsindépendante,etselassetrèsvitedetout.
—Danscecaselles'ennuieraitàmourir,ici.Jepassemesjournéesallongéesurlaplageànerienfaire,etàsixheuresjerentreàlamaisonpourpréparerledîner.
—Çameparaîtêtreunevietrèsagréable,etjesuissûrquelesenfantssontravis.
—Oh,oui.Maisons'amusebeaucoupplussurl'Etoile-des-Mers,croyez-moi.
—C'estvraiquec'estleparadis,pourcertainespersonnes.Ilfautvraimentaimerêtresurunbateau,navigueretvoguersurl'océan.Soitonaçadanslesang,soitonnel'apas.Laplupartdesgensneparviennentpasàyprendregoût.Ilfautenêtretombéamoureuxtôt,commeçaaétémoncas.J'avaisàpeuprèsl'âgedeSamlorsquej'airéalisécombienj'aimaislamer.
—Jen'avaisjamaisététrèsattiréeparlavoileavantdemontersurvotrebateau.C'estunmerveilleuxmoyendecommencer.
D'ailleurs,j'aibienpeurqueSamnepuissejamaissecontenterdemoins,désormais.
—Oh,si,nevousinquiétezpas!C'estunvraimarin,commemoi.Ilamêmeadoréledériveur.C'étaitunvéritabletest,etill'apasséhautlamain.
—Jecroisquejemecontenteraidesgrosbateaux,pourmapart.
—Sagedécision..ChaquefoisquejevaisenFrance,jevoisdetrèsbeauxbateaux,enparticulierdesuperbesvoiliersanciens.Undecesjours,jefiniraiparenacheterun.EtjepariequeSerenademanderaledivorce.Unbateau,elletrouvedéjàquec'estbeaucoup,alorsdeux..Jenecroispasquej'aurailecouragedeleluiavouer.
Ilritàcetteidée.
—Elles'yattendprobablement,devotrepart,soulignaIndiaenriantelleaussi.
C'étaitsibondel'entendre,deluiparler!Illuisuffisaitdefermerlesyeuxpourl'imaginerdanslecockpitdel'Etoile-des-Mers,avecSamàsoncôté,ousurlepont,bavardantavecelle..Ilsavaientvraimentpassédesmomentsmerveilleuxaveclui.
IlluiparladesrégatesauxquellesilallaitparticiperenSardaigne,etdesgensqu'ilallaitvoir,parmilesquelsl'AgaKhan.
—C'estvraimentdommagequevousévoluiezdansdescerclesaussimiteux,Paul,letaquina-t-elle.Jevousplains..Ah,onestbienloindeWestport!
—LeBotswanaaussiestloindeWestport,etilestgrandtempsquevousyretourniez,luirépondit-ildutacautac.
Ilsentaitqu'elleavaitencorebesoind'encouragements.Peut-
êtremaintenantplusquejamais,sisonmarimenaçaitdelaquitter.Commentpouvait-ilfaireunechosepareille?C'étaitsiméprisabledesapart!Paulétaitmaladeàlapenséequ'ellepûtcontinueràgâchersontalent,mêmes'ilcomprenaitsanspeinequeDougsesentîtmenacé.Ilnevoulaitpasqu'Indiamenâtunevieplusintéressantequelasienne.PaulsedemandaitsiDougn'étaitpastoutsimplementjalouxdesafemme,endéfinitive.
—Parfois,jemedemandesijereverraitouscesendroitsunjour,soupiraIndia.Jen'arrivemêmepasàconvaincreDougdenousemmenerenEuropepourlesvacances!
—J'aimeraisquevoussoyeziciavecmoi.Jesaisquevousvousyplairiez.Aufait,j'aivulesépreuvesdelacouvertureduprochainlivredeSerena,surlaquellefigureravotrephoto..Elleestsuperbe.
—Çamefaitplaisir.J'aipasséunbonmomentàprendrecesphotos,réponditIndiaensouriantàcesouvenir.
Ilsbavardèrentencorequelquesminutes,puisellesongeaqu'ilavaitl'airfatigué.Ilétaittrèstard,pourlui.
—Jeferaismieuxd'yaller,dit-ileneffet.Nousavonsquelquesmanœuvresàeffectuer;nousnousapprochonsdudétroit.Etlesoleilnevapastarderàselever.
Elleimaginaitlascènesansdifficulté.Lebateau,ledétroitdeGibraltar,lesoleillevant..Celasemblaitmerveilleusementexotique.Ettrèsromantique.
—Jesupposequevousallezvouscoucher,vous?(Ilseplaisaitàl'imaginerdanssapetitemaisondeCapeCod.)Pensezàl'Etoile-des-Mers,etavecunpeudechance,Sametvousaurezl'occasionderemonteràbordundecesjours.
—Jenepourraisrienimaginerdeplusagréable.
—Moisi,répondit-il.
Unsilences'établitsoudainentreeux.Indianesavaitquedire.
Elleétaitheureusedel'avoirrencontré,etattachaitunegrandeimportanceàl'amitiéquis'étaitnouéeentreeux.Suffisammentpournepasvouloirlamettreendanger,oudirequelquechosequ'ellepourraitregretter.Luinonplusn'ajoutarien;l'enjeuétaittropimportant,ilslesavaienttouslesdeux.
Elleleremerciadesoncoupdefil,etilsraccrochèrentpeuaprès.
Etellefitexactementcequ'ilavaitsuggéré:elles'allongea,éteignitlalumièreetpensaàlui,àlabarredel'Etoile-des-Mers,approchantdudétroitdeGibraltar.Elleimaginaitlevoiliertoutilluminé,commelesoiroùilétaitpassédevantchezelle,évoquantuneîlemagiquepeupléederêvesetdegensheureux.PuisellevitPaulsurlepont,regardantendirectiondularge.
Cependant,ellenerêvapasdePaul,cettenuit-là,nidesaviesiagréableàborddel'Etoile-des-Mers.Aulieudecela,ellefitdescauchemarsdanslesquelsDougetellesedisputaient.C'étaitcela,saréalité,cellequ'illuifallaitquitterouaveclaquelleelledevaitaccepterdevivre.Pourelle,l'Etoile-des-Mersn'étaitqu'uneillusion,uneétoilelointaineaufirmamentdequelqu'und'autre.
Chapitre10LorsqueDougarrivaàHarwichpoursestroissemainesdevacances,ilyavaitencorebeaucoupdetensionentreeux.Ilsn'abordèrentpasuneseulefoislesujetdutravaild'India,etn'évoquèrentpascequ'ilss'étaientditlorsdeleurdernièrevraieconversation,maisoneûtditquelesmotsprononcésflottaientencoreentreeuxcommeunevapeurnauséabonde.Parmoments,Indiaavaitl'impressiondepouvoiràpeinevoirautravers;elleévoluaitdansunbrouillard,etvivaitaucôtéd'unétranger.Lesenfantss'enrendaientcompte,euxaussi,maisnedisaientrien.Ilsavaienttroppeurd'exposeraugrandjourlemalaisetangiblemaisencoreinformuléquirégnaitentreleursparents.
Lafindesvacancesapprochaitlorsqu’Indiasedécidaenfinàparleràsonmari.
—Qu'allons-nousfaireàproposdetoutça,ànotreretour?
demanda-t-elleprudemment.
Lesenfantsétaientsortis,afindeprofiterdesderniersmomentsavecleursamis;ilsétaienttoujoursprisd'unesortedefrénésielorsquelafindesvacancesarrivait.Engénéral,IndiaetDougorganisaientungrandbarbecue,maiscetteannéeDougavaitdécidédenepaslefaire.C'était,ensoi,unesortedeprisedeposition,maisIndian'avaitriendit,ellenonplusn'ayantpaslecouragederecevoirleursamisenfaisantcommesitoutallaitbien.
Pourlapremièrefoisendix-septans,cen'étaitpasvrai.Lesgrainesdecolèreseméesenjuinétaientdevenuesunarbremonstrueuxdontlesbranchesmenaçaientdelesétouffer.EtIndianesavaitsielledevaitl'abattre,ouespérerqu'ilmeuredelui-même.Lasolutionauproblèmedemeuraitunmystèrepourelle.
—Queveux-tudire?
Dougfaisaitsemblantdenepascomprendredequoielleparlait,maisilétaitdifficiled'ignorerl'atmosphèreinamicalequirégnaitentreeux,etIndiavoulaitaborderlaquestionavantqu'ilsnerentrentchezeux,etquelagangrènenegagneleurquotidien.
Ilsavaientdéjàgâchél'été,ilfallaitagiravantqu'ilnesoittroptard.
—Lesvacancesontétéplutôtcatastrophiques,tunetrouvespas?demanda-t-elle.
Ilsvenaientdeterminerleurdéjeuner,etétaienttousdeuxassisàlatabledelacuisine.Pendantlerepas,ilsnes'étaientpasadressésuneseulefoislaparole.
—Nousavonstouslesdeuxététrèspris.C'estcommeça,certainesannées,répondit-ilenhaussantlesépaules.
Maisilssavaientl'uncommel'autrequec'étaitunmensonge.
Indiaprituneprofondeinspiration.
—C'estvraiquetuasététrèsoccupé,dernièrement,admit-elle,maisleproblèmen'estpaslà.Depuisledébutdesvacances,noussommestouslesdeuxcontrariésetencolère;j'aimeraissavoircequivasepasser,maintenant.Nousnepouvonspascontinuercommeçaéternellement.Ilfautquelatensioncesse,sansquoinousallonsdevenirfous.
Nejamaisseparler,nejamaisavoirungestel'unenversl'autre..Pourelle,c'étaitinsupportable.Ilsluifaisaientpenseràdeuxnaufragéséchouéssurdesîlesdifférentes,sansbateau,sanspont.JamaisIndianes'étaitsentieaussiseule.QuantàDoug,ilcontinuaitàestimerqu'ellel'avaittrahiendemandantàrecommenceràtravailleretenexigeantqu'ilfassedeseffortspourelle.
—Peut-êtreest-cemoiquidevraistedemanderoùtuenes?
C'estdeçaqu'ilestquestion,n'est-cepas?C'esttoiquimeharcèlesdepuisquelquetempspourreprendretonmétier.Est-cetoujourscequetucomptesfaireenrentrantàWestport?
Lajeunefemmen'étaitplussûredelaréponse,àprésent.Leprixàpayerétaitélevé,peut-êtretropélevé.
Ilavaitditqu'ilconsidéreraitcelacommeunerupturedecontrat,etellesentaitqu'ilétaitsincère.Orellen'étaitpasprêteàrenonceràcecontrat,dumoinspasencore,etpeut-êtreneleserait-ellejamais.
—Jevoulaisseulementdireàmonagentquej'étaisprêteàfaireunreportagedetempsentemps,depréférenceprèsdelamaison.Riendelong.Jevoulaisjusteentrouvrirlaporte..
—..parlaquelles'engouffreral'inondationquifiniraparnousnoyer.Enfait,jecroisquec'estçaquetuveux.
—Tutetrompes,Doug.J'airefusélamissionenCorée.Jenecherchepasàdétruirenosvies,seulementàsauverlamienne.
Maisétait-ceencorepossible?MêmesiDougl'autorisaitàaccepterunreportagedetempsentemps,celanerésoudraitpasleproblèmedesessentimentspourelle,desavisionfroideetsinistredeleurexistence.Ellesavaitmaintenantqu'iln'yavaitnipassion,niexaltation,niromantismedanscequ'iléprouvaitpourelle.Qu'elletravailleoupas,ellenepouvaitplussefaired'illusionssurleurcouple.
—Jet'aidittrèsclairementcequejepensaisdetondésirdetravailler,déclaraDoug.Rienn'achangé.Maintenant,c'estàtoidefairetonchoix.Situesprêteàprendrelerisquedemeperdre,vas-y.
—Commentpeux-tuêtreaussidur?demanda-t-elle,leslarmesauxyeux.
—Tutrouvesquejesuisdur,alorsquetuesprêteàsacrifiernosenfants,notrevie,etl'accordquenousavionspasséensemble,pourtefaireplaisir?Vas-y,India,consacre-toiàtafameusecarrière,maisnet'étonnepassituteretrouvestouteseule.
—Attention,Doug,toiaussituprendsunrisque.Situcontinuesàtemoquerdecequej'éprouve,tôtoutardnousenpaieronsleprix.D'ailleurs,ajouta-t-elleensongeantauxquelquessemainesquivenaientde
s'écouler,nousavonsdéjàcommencé.
—Ondiraitbienquenoussommesperdusdanslesdeuxcas,alors.
LacolèresemblaitêtrelaseuleémotiondontDougfûtencorecapable.Iln'yavaitaucunecompassiondanssesyeuxalorsqu'ilregardaitIndia,lesmainscroiséessursapoitrine.
—Faiscequetuveux,India.Detoutefaçon,tadécisionestdéjàprise,n'est-cepas?
—Pasvraiment.Jenesuispasirresponsable.Etjen'aijamaiseul'intentiondeprovoquerunerévolution,dit-elletristement.
—Biensûrquesi,India.C'estexactementdeçaqu'ilestquestion.Maislaisse-moijustetelerépéterclairementunefoisencore:tunepeuxpastoutavoir,moi,notrefamilleettacarrière.
Tôtoutard,tuvasdevoirfaireunchoix.
—Jecroisquetuasétéonnepeutplusclair,réponditIndiaaveclassitude.Maissijenerecommencepasàtravailler,quesepassera-t-il?
—Tumetrouverasmerveilleuse,fabuleuseetdévouée,ettum'adorerasetmeserasreconnaissantjusqu'àlafindemesjours?
Elleavaitprononcécesmotsavecuneironieteintéed'amertume,etsesouvinttoutàcoupdecequePaulavaitditàproposdesgensquirenonçaientàtropdechosesetdevenaientaigrisethargneux.Etait-cecequiallaitluiarriver?
—Jenecomprendsrienàcequeturacontes,rétorquaDougd'unairénervé.Jecroisquetuesdevenuecomplètementfolle,mapauvreIndia,etjemedemandequit'amistoutescesbêtisesentête.Jecontinuedepenserquec'estGail.
Enfait,beaucoupdechoses,beaucoupdegensl'avaientpousséeàs'interroger,beaucoupderêvesabandonnésdepuisbienlongtempsetdontelles'étaitenfinsouvenue.IlyavaiteucequeGailluiavaitditenjuin,etcequeDoug,lui,n'avaitpasdit.SesconversationsavecPaul,sarencontreavecSerena.Toutessesréflexionsdestroisderniersmois,etlafroideurdeDougenverselle.Sonmarinel'avaitpastouchéedepuisjuillet;ellesavaitquec'étaitsamanièredelapunirpourcequ'elleluiavaitdit.
—Tuteconduiscommesitut'attendaisàunerécompense,India.Jeterappellequ'êtreépouseetmèrec'esttonboulot.Moi,personnenemeremetdetrophéesquandjefaismontravail.OnnedonnepasdesPulitzeroudesNobelauxgensquimènentunevienormale.Situespèresquejevaistebaiserlespiedschaquefoisquetuiraschercherlesenfantsàl'école,tutetrompes.Etsitudécidesdenouslaissertomberetdejoueraugrandreporter,attends-toiàpayerleprixfort.
—J'ail'impressiond'avoirdéjàpayéceprix,alorsquejen'aifaitqu'enparleravectoi,Doug.Çafaitdeuxmoisquetumepunis.
Ilneréponditpas,etdanssesyeuxellenevitquedelaglaceetdelacolère.
—Jepensequetuasétéinjuste,malhonnête,etquetunousastoustrahisenenvisageantderetournertravailler.Jamaistunem'avaisditquetuenauraisenvieunjour!
Ilétaitclairqu'ilsesentaitfloué.
—Maisjenelesavaispas!répondit-elleavecfranchise.Jen'aijamaisimaginéquejevoudraisrecommencer.Etd'ailleurs,cen'estpaslecas:j'aimeraisseulementfaireunreportagedetempsentemps,répéta-t-ellepourlaénièmefois.
—C'estlamêmechose.(Ilseleva,etlatoisaavecdésapprobation,etmêmeavecaversion.)Nousenavonsassezparlé.Atoidetedécider,maintenant.
Ellehochalatêteetleregardas'éloigner.Longtemps,elledemeuraseuledanslacuisine,plongéedanssespensées.Parlafenêtre,ellevoyaitlesenfantsjouersurlaplage,etellesedemandas'ilssupporteraientaussimaldelavoirtravaillerqueleprétendaitDoug.Serait-ceuntelchoc,untelcoup,unetelletrahisonpoureux?Ellen'arrivaitpasàlecroire.D'autresfemmesvoyageaientettravaillaient,celanelesempêchaitpasdes'occuperdeleursenfants,etceux-cinefinissaientpastousdroguésoudélinquants.C'étaitDougquivoulaitqu'ellesoitlàenpermanence,coincéeàlamaison,àaccomplirletravailpourlequelill'avait«embauchée»,sanspourautantluioffrirenretourlemoindreamour,lamoindrecompassion.
C'étaitluiquilaforçaitàfaireunchoix.Maisunchoixentrequoietquoi?Luidevait-elleunetotaleobéissance,pourn'êtreenéchangequ'unegouvernante?Neméritait-ellepasdavantage?EllesavaitcequePaulauraitréponduàcela.
Ettandisque,deboutdanssacuisine,elleréfléchissaitencoreetencore,ellecompritquec'étaitsansespoir.Dougnechangeraitpas,ilnecéderaitpas.Enfait,ellen'avaitpaslechoix,àmoinsd'êtreprêteàtireruntraitsurdix-septansdemariage.Et,pourl'instantentoutcas,celaluisemblaitunprixtropélevéàpayerpourunsemblantdeliberté.
Elleneluiditrienlorsqu'ilsallèrentdanslachambrepréparerleursvalises,elleneluiannonçapasqu'elleavaitprissadécision.
Elleabandonna,toutsimplement.Ellen'avaitpaslesmoyensdes'offrirsesrêves.
Cesoir-là,audîner,elledemeuratrèssilencieuse,cequineluiressemblaitguère,etlelendemainelleditauxenfantsdefaireleurssacsetentrepritdesoncôtédefermerlamaison.Ellen'allapasvoirlesParkerpourleurdireaurevoir,nipersonned'autred'ailleurs.Ellefitseulementcequel'onattendaitd'elle,sonboulot,commedisaitDoug,etquandlemomentdepartirarriva,ellemontaenvoitureaveceux.
Enchemin,ilss'arrêtèrentauMcDo.EllepassalescommandesdesenfantsetdeDoug,nourritlechien,maisnemangearienellemême.Etunefoisàlamaison,quandilseurentsortilesbagagesducoffre,elleentraàl'intérieursansunmot.Jessicasetournaalorsverssonpère.
—Qu'est-cequ'ellea,maman?Elleestmalade?
Ilsavaienttousremarquéquequelquechosen'allaitpas,maiselleétaitlaseuleàoserposerouvertement
laquestion.
—Jecroisqu'elleestseulementfatiguée,réponditDougsanssetroubler.C'estfatigantdepréparerlesbagagesetderangerlamaison,tusais.
Jessicahochalatête.Elleauraitvoululecroire,mêmesiellesavaitquechaqueannéesamèrefermaitlamaisonetquec'étaitlapremièrefoisqu'ellesecomportaitainsi.Elleétaitpâle,avaitlestraitstirés,semblaitmalheureuse,etplusd'unefois,Jessicaétaitsûred'avoirvudeslarmesdanssesyeux,quandIndiapensaitquepersonnenelaregardait.
Finalement,cesoir-là,IndiaparlaàDoug.Ellesetournaversluilorsqu'ilss'apprêtaientàsemettreaulitet,luttantpournepaspleurer,elleluidit:
—Jenevaispasenlevermonnomdufichierdemonagent.
Maisjen'accepteraipasdereportagess'ilm'appelle.
—Quelestl'intérêt,danscecas?Pourquoinepasfaireleschosesjusqu'aubout?Situsaisquetuneferaspasletravail,àquoibonleslaissert'appeler?
—Detoutefaçon,ilsfinirontbienparcesserd'essayer,net'inquiètepas.C'estsimplementbonpourmonegodesavoirqu'ilspensentencoreàmoidetempsentemps.
Illaregardaensilencependantunlongmoment,puishaussalesépaules.Visiblement,celaneluisuffisaitpasqu'elleluieûtcédé;ilvoulaitremuerlecouteaudanslaplaie,s'assurerquelesujetnereviendraitpassurletapis.
Ilnelaremerciapas,nelafélicitapas,neluiditpasqu'elleavaitbienagi,qu'illuiétaitreconnaissant.Ilsecontentad'entrerdanslasalledebains,derefermerlaportederrièreluietdeprendreunedouche.Indiaétaitdéjàaulitlorsqu'ilressortit,unedemi-heureplustard.
Iléteignitleslumièresetseglissadanslelitàcôtéd'elle.Ildemeuraunmomentallongésansriendire,puisilsetournaverselleensilenceetfitparesseusementcourirsesdoigtslelongdesondos.
—Toujourséveillée?chuchota-t-il.
—Oui.
Aufondd'elle-même,Indiavoulaitentendrequ'ill'aimait,qu'ilétaitdésolédes'êtremontrésidurenverselle,qu'ilallaitlachériretlarendreheureusejusqu'àlafindesesjours.Aulieudequoiill'entouradesonbraseteffleuraundesesseins.Aussitôt,lajeunefemmeeutl'impressionquetoutsoncorpssefigeait,devenaitdeglace.Elleavaitenviedeseretourneretdelegiflerpourcequ'illuiavaitfait,cequ'illuiavaitdit,pourlepeud'importancequ'ilattachaitàsessentiments,maiselleneditrienetdemeuradosàluidansl'obscurité.
Ilessayadelacaresserpendantunmoment,maiselleneréagitpasetnesetournapasversluicommeellelefaisaittoujours,d'habitude.Auboutd'unmoment,ilrenonça.
Ilsdemeurèrentcôteàcôtedanslelit,séparésparunfosséaussivasteetprofondqu'unocéan.Unocéandedouleur,detristesseetdedéception.Ill'avaitvaincue,ilavaitgagné.
Etelle,elleavaitperduunepartied'elle-même.Ellepouvaitcuisinerpourlui,faireleménagepourlui,conduireleursenfantsàdroiteetàgauche,s'assurerqu'ilssoientassezcouverts,l'hiver.
Ellepouvaitluidemandercomments'étaitpasséesajournéeaubureau,quandiln'étaitpastropfatiguépourluirépondre.Ellepouvaitluidonnercequ'elleluiavaitpromisdesannéesplustôt,pourlemeilleuretpourlepire.Maisellenepouvaitrienattendredelui.
Chapitre11GailavaitappeléIndiaplusieursfoisdepuissonretourdeHarwich,sansréussiràlajoindre.Ellelaissaitdesmessagesjoyeuxsurlerépondeur,maisquandIndialarappelait,ellenelatrouvaitjamaischezelle.Lesdeuxfemmess'étaientparléàdeuxreprisesdepuisleretourd'EuropedeGail,etcelle-cisentaitquequelquechosen'allaitpas.Pourtant,lorsqu'elleposaitlaquestionàsonamie,Indialuiaffirmaitqu'ellesetrompait.
GailavaitditàIndiaquesonvoyageenEuropes'étaitendéfinitiverévéléplusagréablequ'ellenel'avaitcraint.Jeffavaitétéplusamusantqued'habitude,etparellenesavaitquelmiracle,endépitdeslonguesheurespasséesdanslavoiture,lesenfantsavaientréussiànepassebattre.Ç'avaitétélemeilleurvoyageenfamillequ'ilseussentjamaisfait.
Lesdeuxfemmesnesevirentvraimentquelejourdelarentréedesclasses,quandellesseretrouvèrentsurleparkingdel'écoleaprèsqueSametlesjumeauxfurententrésenclasse.
Dèsl'instantoùGailaperçutIndia,ellesutquequelquechosedeterribleluiétaitarrivédurantl'été.
—MonDieu,tuvasbien?
Indian'avaitpaseuletempsdenattersescheveux,cematin-là:elleavaitdûconduireJessicaetsesamiesàl'école,puisSametlessiens.Ellesesentaitépuisée,etsavaitqu'elledevaitavoirl'airunpeuperdueetéchevelée.
—Jen'aipaseuletempsdemebrosserlescheveux,expliqua-telleenpassantunemaindistraitedanssalourdechevelureblonde.J'ail'airsiterriblequeça?
—Oui,réponditGailsansambages.Etçan'arienàvoiravectescheveux.Tuasbeaucoupmaigri,non?
—Est-cesigrave?
—Non,maisàtevoir,ondiraitquetuasperduunproche..
C'étaitlecas.Cependant,IndianevoulaitpasenparleràGail.
—Quet'est-ilarrivé?Tuasétémalade,cetété?insistasonamie,sincèrementinquiète.
—Enquelquesorte,répondit-ellesansentrerdanslesdétails.
Elles'efforçaitd'éviterleregarddeGail,maisn'yparvintpas.
Lorsqu'elledésiraitsavoirquelquechose,Gailavaitlaténacitéd'unchiendechasse.
—Oh,monDieu..Tun'espasenceinte?
MaisIndian'avaitpaslamined'unefemmequiattendunbébé.
Ellesemblaitmalheureuse,minéedel'intérieur.
—Tuasletempsdevenirprendreuncappuccinoavecmoi?
demandaGail.
—Oui,biensûr,réponditmollementIndia,bienqu'unepiledelingeàlaverl'attendîtàlamaisonetqu'elleeûtpromisd'appelertouteslesdamesduvoisinagepourorganiserlesallersetretoursàl'écoledesenfants.
—JeteretrouveauCaffeLattedanscinqminutes.
Lesdeuxfemmesmontèrentdansleursvoituresrespectives.
Gailarrivaaucafélapremière,etpassaitdéjàlacommandelorsqu’Indialarejoignit.Gailsavaitexactementcequevoulaitsonamie:uncappuccinoavecunegouttedelaitécréméetdeuxsucres.Cinqminutesplustard,ellesétaientinstalléesàunetabled'angle,deuxbiscottisrecouvertsdechocolatposésentreelles.
—Tun'asrienditquandjet'aiappeléeàHarwich.Quet'est-ilarrivé,cetété,bonsang?demandaGailenposantsurIndiaunregardinquiet.
Ellenel'avaitjamaisvueaussimalheureuse,aussidénuéed'énergie.Pourvuqu'ellenesefûtpasdécouvertuneterriblemaladie,commeuncancerdusein,parexemple..Aleurâge,c'étaittoujoursàcraindre,hélas.
Indiabutunegorgéedecappuccinoetneréponditrienpendantunmoment.
—IlyaunproblèmeentreDougettoi?s'enquitGail,suivantuneintuitionsubite.
—Peut-être.Enfait,jecroisquec'estsurtoutmoi,leproblème.
Jenesaispas..Disonsquec'estunebouledeneigequiacommencéàroulerenjuinetquis'esttransforméeenavalanche,depuis.
—Quellebouledeneige?
Dequoiparlait-elle?Gailn'enavaitpaslamoindreidée,maisellesetut,attendantqu'Indiaveuillebienseconfierdavantage.Auboutd'unelongueminute,n'ytenantplus,elledemanda:
—Tuaseuuneaventure,àCapeCod?
Ellesavaitquec'étaitabsurde,maislaquestionvalaittoutdemêmelapeined'êtreposée.Onnesavaitjamais,aveclesgens..
Parfois,c'étaientlesplusresponsables,lesplusdiscrets,lesplushonnêtes,commeIndia,quicommettaientlespiresfolies.Entoutcas,siIndiaavaiteuuneliaison,celle-cin'avaitpasdûtrèsbiensepasser,àenjugerparsaminedéconfite.
—Aprèslesconversationsquenousavonseues,toietmoi,enjuindernier,commençaIndiaavecdifficulté,j'aicommencéàenvisagersérieusementdemeremettreàtravailler.C'étaitàpeuprèsàl'époqueoùj'airefusécereportageenCorée..C'estpeut-
êtreçaquiatoutdéclenché,honnêtementjen'ensaisrien.
—Toujoursest-ilquej'aipenséqueçameplairaitdefairedavantagedereportages-oh,riend'extraordinaire,plutôtdestrucscommecetteenquêteàHarlem,ilyatroisans,tutesouviens?
—Tuappellesçauntruc«pasextraordinaire»?Tuasmêmegagnéunprixpourcesphotos!C'étaitunarticletrèsimportant,absolumentgénial.
—Bref,quoiqu'ilensoit,jemedisaisquejepourraisaccepterdesmissionsponctuellespastroploind'ici..Jepensaisquejepourraispeut-êtretrouverquelqu'unpourm'aideràm'occuperdesenfants,lecaséchéant.
—C'estgénial!s'exclamaGail,heureusepourelle.Maisalors,ques'est-ilpassé?ajouta-t-elle,sentantquesonamieétaitloind'avoirterminésonhistoire.
—Dougestdevenufou.Engros,ilm'amenacéedemequittersijefaisaisça.Nousnenoussommespratiquementpasadressélaparoledetoutl'été,conclut-ellesombrement.
Gailn'eutaucunmalàappréhenderlasituation.
—End'autrestermes,ils'estconduitcommeunvraigoujat,résuma-t-ellesansmâchersesmots.
—Onpeutdireçacommeça.Entoutcas,ilaététrèsclair:ilm'acarrémentinterditd'accepterdenouveauxreportages.Iladitquejel'avaistrahi,quejerevenaissurlecontratquenousavionsconclulorsquejel'avaisépousé,qu'enrecommençantàtravaillerjedétruiraisnotrefamille,etqu'ilnepouvaittolérerça.
—Enrésumé,l'alternativeestlasuivante:soitjefaisdesphotosetilmequitte,soitjeluiobéisgentiment,etilreste.C'estaussisimplequeça.
—Maistoi,danstoutça?Qu'obtiendras-tu,situacceptesdesacrifiertontalentàsonegosurdimensionné?Quet'offre-t-ilpourfairepasserlapilule?
—Rien.Etc'estl'autreproblème..(Indiaposasoncappuccinoetfermalesyeux.Ellesentaitdeslarmesamèresluipicoterlespaupières.)Nousavonseuunelongueconversationenjuin,luietmoi,unsoiroùilm'aemmenéedînerdehors.Al'entendre,onauraitditquej'étaispourluiuneespècedechevaldetrait.Ilm'aexpliquéqu'ilattendaitdemoiquejem'occupedesenfantsetquejesoislà,unpointc'esttout.(Leslarmessemirentàroulerlibrementsursesjoues.)Gail,jenesuismêmepassûrequ'ilm'aime!
Unsanglotdéchirantluiéchappa,etellesetut.
—Probablementquesi,affirmaGailenposantsurelleunregardcompatissant.Peut-êtrequ'ilnelesaitpas,ouqu'ilnesaitpascommenttelemontrer.Jeffestcommeça:ils'imaginequejefaispartiedes
meubles,maiss'ilmeperdait,çaletueraitprobablement.
—JenesuispassûrequecesoitvraipourDoug.Ilestpersuadéquejeluiappartiens,maism'aime-t-il?J'endoute.Etmêmesic'étaitlecas,jeluienveuxtellementqueçanechangeraitpasgrand-chose.C'estlesentimentleplusatrocequej'aiejamaiséprouvé,Gail..J'ail'impressionquetoutemavies'estécroulée,cetété.
Gaill'écoutaitavecattention,toutensedemandantcequis'étaitpasséd'autre,àCapeCod.Ellesoupçonnaitsonamiedenepastoutluidire.
—Quoiqu'ilensoit,repritIndiaenreniflant,jeluiaiditquejen'accepteraiplusdereportages.JelaisseraimonnomdanslefichierdeRaoul,maisjedirainonàtoutcequ'ilmeproposera.Jen'aipaslechoix:jecroisqueDougmequitteraitvraiment,sinon.
Nousnoussommesdisputésàcesujetpendantdeuxmois,etçaagâchétoutnotreété.Sijerestesurmespositions,çadétruiranotrevieentière,etjenelesouhaitepas.
—Alors,tufaisunecroixsurtesdésirsprofonds?demandaGail.(Celalarendaitfolle,maisnel'étonnaitguère,aufond.)Etqu'a-t-ildit?T'a-t-ilremerciée?Est-cequ'ilserendcompte,aumoins?
—Non.Ils'yattendait,semble-t-il.Enrevanche,lesoiroùjeleluiaiannoncé,ilaessayédemefairel'amour,pourlapremièrefoisendeuxmois.J'aifaillilefrapper.Etdepuis,ilnem'aplustouchée.Jenesaispascequejevaisfaire,Gail.Toutmecoûte,encemoment.J'ail'impressiond'avoirperduunepartiedemoi-même,cetété,etjenesaispascommentmeretrouver.Jenesuismêmepassûred'enêtrecapable.J'aitoutsacrifiépoursauvermoncouple,etmaintenantjesuisvidée.
Gaillaregardaavecinquiétude,nesachantquedirepourluiremonterlemoral.Selonelle,c'étaitprécisémentdansdescirconstancescommecelle-ciquelesfemmesdevaienttromperleursmaris,afindesesentiraimées,chéries,importantes.EtGailsavait,peut-êtremieuxencorequ'Indiaelle-même,qu'ensemontrantaussiintransigeantDougavaitprisungrosrisque.
Ils'imaginaitsansdouteavoirgagnélabataille,maisGailn'enauraitpasmissamainaufeu.Indiasouffraitvraiment.
—Qu'as-tufaitd'autre,cetété,àpartpleurerettedisputeravecDoug?demanda-t-elle.Tut'esquandmêmeunpeuamusée?
Tuesalléequelquepartaveclesenfants,tuasfaitdenouvellesconnaissances?
ElleessayaitdedistraireIndia,etfutheureusedevoirlevisagedelajeunefemmes'éclairer.
—J'airencontréSerenaSmith,annonça-t-elleens'essuyantlesyeuxetensemouchantdansuneservietteenpapier.
—L'écrivain?demandaGail,aussitôtintéressée.(ElleavaitlutousleslivresdeSerena.)Commentas-tufait?
—Elleétaitàl'universitéavecunedemesamiesetsonmariestvenupasserquelquesjoursàHarwichsursonvoilier.Sametmoiavonseul'occasiondelefréquenterunpeuavantl'arrivéedeSerena;noussommesallésfaireuntourenbateauaveclui,etçaaétémerveilleuxpourSam.Ensuite,j'aifaitquelquesphotosdeSerenapourlacouverturedesonprochainlivre,etelleaeul'airassezcontente.
EnparlantdeSerena,Indiasesouvintqu'elleavaitrapportélaphotodePauletelleàWestport,maisn'avaitpasencoreeuletempsdelaluienvoyer.
—Avecquiest-ellemariée?demandaGail.
—Sonmaris'appellePaulWard.Ilestdanslafinance.
Leregardd'Indiaseperdituninstantdanslevague.Gailsursauta.
—PaulWard?Celuiqu'onsurnommeleLiondeWallStreet?
—C'estlui,oui.Tusais,c'estvraimentunhommeadorable.Elleabeaucoupdechance.
—Ilestaussitrèsséduisant.JemerappelleavoirvusaphotoencouverturedeTime,l'annéedernière.Sijemesouviensbien,ilvenaitdesignerunénormecontrat.Ildoitpeserdesmilliards,dis-moi.
—Ilsontunmerveilleuxvoilier.Maiselledétestenaviguer.
Indiasouritendisantcesmots,seremémorantsesconversationsavecPaulàcepropos.
—Attendsuneminute..(Gailplissalesyeux,regardantsonamieavecunintérêtrenouveléetunepointedesuspicion.)Es-tubienentraindemedirequetuesalléeavecluienbateauavantqu'ellen'arrive?
—ElleétaitàLosAngeles,elletravaillaitsurunfilm.
Gailn'étaitpasdugenreàmâchersesmots,etelleconnaissaitIndiadepuisdesannées.Ilyavaitquelquechosedansleregarddesonamiequiéveillaitsacuriosité.
—India,es-tuamoureusedelui?Est-cequeçafaitpartiedetoutecettehistoire?
Indiasemorditlalèvre.Ellen'étaitpasprêteàanalysersessentimentspourPaul,etlaperspicacitédeGaillatroublait.
—Nedispasdebêtises.
—Cenesontpasdesbêtises.CetyperessembleàGaryCooper!
LajournalistedeTimedisaitqu'ilétait«indécemmentséduisantetsauvagementattirant»,etjemesouviensencoredelaphoto.Etmaintenant,tum'annoncesqueSamettoiavezfaitunebaladeenbateauaveclui..Alors,ques'est-ilpassé?
—Noussommesplusoumoinsdevenusamis.Nousavonsbeaucoupparlé.Ilsaittrèsbiencomprendrelesgens.MaisilestégalementfoudeSerena.
—Tantmieuxpourelle.Ettoi?Est-cequ'ilt'adraguée,surlebateau?
—Biensûrquenon.
Laquestionmêmeétaitblessante.IndiasavaitquejamaisPauln'auraitfaitunechosepareille;etmêmes'ilavaittentéuneapproche,ellel'auraitvitedécouragé.Ilsavaientdurespectl'unpourl'autre.
—T'a-t-ilappelée?
—Pasvraiment.
Leregardd'Indiadémentaitsesparoles,etGails'enaperçutaussitôt.Indiasemblaitprotégerquelquechose,commesielleluicachaitunsecretenrapportavecPaul.
—Attendsuneminute.Onappelle,ouonn'appellepas.Qu'est-cequeçaveutdire,«pasvraiment»?T'a-t-ilappelée,ouiounon?
Ellesemontraitpressante,maisavaitlesintérêtsdesonamieàcœur,etIndialesavait.
—Oui,reconnut-elle,ilm'aappelée.Unefois,deGibraltar.Ilétaitsursonvoilier,enroutepourl'Europe.
—Ilfaisaitlatraverséeenvoilier?Maisdis-moi,cebateaudoitêtredelatailleduQueenElizabethII!s'exclamaGail,visiblementimpressionnée.
Indiarit.
—Ilestassezgrand,eneffet,etmagnifique.Samenestfou.
—Ettoi?Est-cequetuenesfolleaussi?
—Oui.Oui,jel'aitrouvéfabuleux.EtPaulaussi.C'estunhommemerveilleux,etjecroisqu'ilm'aimebien.Maisilestmarié,moiaussi,etmavieestentraindes'écrouler.Etcrois-moi,çan'arienàvoiraveclui.
—Jecomprendsça.Maisilpourraittesoulagerunpeudanstonmalheur.A-t-ildemandéàterevoir?
—Biensûrquenon.Detoutefaçon,ilestenEurope.
—Qu'ensais-tu?
Gailétaitfascinéeparcettehistoire,etparlefaitquesonamieeûtrencontrédesgensaussicélèbres.
—Iladitqu'ilyresteraitjusqu'aupremierlundideseptembre.
—AvecSerena?
—J'aicrucomprendrequ'ellerentreraitunpeuplustôt.
—T'a-t-ilproposéd'allerlerejoindre?
—Tuvasarrêter,oui?Iln'yarienentrenous,jetelejure.Iladitqu'ilseraitravidemefairefaireuntourenbateauunjouraveclesenfants.C'estunami,pointfinal.Oubliecettehistoire,Gail.Jenevaispasavoird'aventureavecquiquecesoit.Jeviensjusted'abandonneràjamaismacarrière,oulemoindreespoird'enavoirune,pourgardermonmari.Sijevoulaiscondamnermoncouple,ilmesuffiraitd'accepterunreportage!Paslapeined'avoiruneliaison...
—Çapourraitt'aider,aucontraire,observaGaild'untonpensif,bienquepourunefoisellenelepensâtpasvraiment.
Indian'étaitpasdugenreàprendreplaisiràuneaventureextraconjugale.Elleétaitbientrophonnêtepourjouerauxjeuxqu'elle-mêmeaffectionnait,etc'étaitd'ailleursl'unedesraisonspourlesquellesGaill'aimaittant.Ellelarespectaiténormément,etsedésolaitdelavoirensimauvaiseforme,sanspourautantsavoircommentl'aider.EllepensaitqueDougétaitunimbécile,unminablefroidetinsensible,maissiIndiavoulaitrestermariéeaveclui,personnen'ypouvaitrien.
—Peut-êtrequ'ilterappellera,ditGailavecespoir.
MaisIndiasecontentadehausserlesépaules.EllesavaitquePaulWardn'étaitpaslaréponseàsesproblèmes.
—Jenepensepas,dit-elled'unevoixposée.Ceseraitvraimentinutile.Nousnoussommesmerveilleusementbienentendus,maisilestimpossibled'entreteniruneamitiécommecelle-là.Nosviessonttropcompliquées,tropdifférentes.Etj'aimevraimentbeaucoupsafemme.Ilsepeutquejefassed'autresphotosd'elle.
Gailsentaitqu'Indiaétaitcomplètementrésignéeàsasituation.
—Dougtelaissera-t-illesfaire?s'enquit-elle.
—Peut-être.Jeneluienaipasparlé.Maisilsepeutqu'ilaccepte.C'estsansgranddanger,etilmesuffiraitd'allerpasserunaprès-midiàNewYork.Jepourraismêmelefairegratuitement,sansquemonnomapparaissedanslescrédits.
—Quelgâchis!murmuratristementGail.Tufaispartiedestoutmeilleursphotographesdupays,peut-êtremêmedumonde,ettuprendsdesphotosàlasauvette,commesic'étaituncrime..
Celalarendaitvraimentfurieuse.
—Quandnousnoussommesmariés,j'aipromisàDougd'arrêterdetravailler,etmaintenantilexigequejetiennecettepromesse.Celadit,jenecroispasm'êtreengagéeàneplustoucheràunappareilphoto.
—Alors,bats-toi!NeretirepastonnomdufichierdeRaoul.
Peut-êtrequeDougfiniraparcéder,lorsqu'ilaurafinidejouerlesgrandsmâlesdominants.C'estseulementunehistoired'ego,decontrôle,touscestrucsquelesmecsinvententpoursesentirimportants.
Peut-êtrequedansunanoudeuxilchangerad'avis.
—J'endoute.Ils'estmontrétrèsclair.
Là-dessus,Indiaseleva.Elleavaitbeaucoupdetravailquil'attendaitàlamaison;ellen'avaitmêmepasfaitleurlit,cematin-là.Depuisquelquetemps,elleavaitl'impressionquesessemellesétaientplombées,ettoutsemblaitluiprendreplusdetempsqued'habitude.Ellen'avaitmêmepluslecouragedesecoifferoudesemaquillerlematin.
Lesdeuxamiesretournèrentlentementversleursvoitures.AumomentdequitterIndia,Gaillaserrabrièvementcontreelleetlaregardadanslesyeux.
—NetirepasuntraitdéfinitifsurPaulWard,India.Parfois,leshommesfontdetrèsbonsamis,etjenesaispaspourquoi,maisj'ail'impressionqu'ilestplusimportantpourtoiquetuneveuxbienl'admettre.Ilyaquelquechosedanstonregardquandtuenparles..
Lorsqu'elleavaitmentionnéPaulWardetlapromenadeenvoilier,lesyeuxd'Indias'étaientéclairéspourlapremièrefoisdelamatinée.
—J'ignorecequisepasseentrevous,maisjesaisquetuenasbesoin.
—C'estvrai,admitIndiad'unevoixdouce.Maisparfoisjemedisqu'ilaseulementpitiédemoi.
—Çam'étonnerait.Tun'espasquelqu'unquiinspirelapitié.
Tuesbelle,intelligente,amusante..Tul'attiresprobablement,mêmes'ilfaitpeut-êtrepartiedelacatégorierarissimedeshommesfidèles.C'esttoujoursunepossibilité,aussidéprimantesoit-elle.
ElleesquissaunsourireencoinetIndiaritdeboncœur.
—Tuesdésespérante.Ettoi,aufait?Denouvellesvictimesenperspective?
Lesdeuxfemmesn'avaientaucunsecretl'unepourl'autre,oudumoinsn'enavaientjamaiseujusqu'àprésent.Indian'avaitpasvouluavoueràGaill'attirancequ'elleéprouvaitpourPaul;ellepensaitqu'ilétaitpréférablequecelademeuresecret.Etdetoutefaçon,cen'étaitpasvraimentimportant,sansdouteunsimpleeffetdesonimagination.Mêmesiellen'avaitpasrêvélecoupdefildeGibraltar,ilnefallaitpasyattachertropd'importance.Pauldevaits'ennuyer,ousesentirseulaprèslalonguetraversée.
Cependant,ilauraitpuappelerSerena.Orc'étaitàellequ'ilavaittéléphoné..Indiayavaitpensémaintesfoisdepuis,pourfinalementdéciderquecelan'avaitpasdesignificationparticulière.
—DanLewisonaunepetiteamie,luiannonçaGail.HaroldetRosaliesemarientenjanvier,dèsqueledivorceseraprononcé.Etjenevoispersonnedenouveauàl'horizon.
—Commec'estennuyeux..Jedevraispeut-êtretedonnerlenumérodePaul,lataquinaIndia,ettoutesdeuxrirentdeboncœur.
—Avecplaisir..Bon,magrande,faisbienattentionàtoi.Nesoispastriste.EtquandDougrentrerace
soir,donne-luiunboncoupdepieddansletibia,çavousferadubienàtouslesdeux-enplus,illemérite.
Indian'étaitpasloindepenserqueGailavaitraison..Ellemontadanssavoitureetfitunsignedelamainàsonamieavantderetournerverslestâchesquil'attendaient.Ellesesentaitmieux,maintenantqu'elles'étaitouverteàGail;mêmesiellenepouvaitpaschangersavie,encemomentilétaitbondesavoirqu'ellepouvaitparlerdesesproblèmesàquelqu'un.
Elleallachercherlesenfantsaprèsl'école,commetoujours,etemmenaJasonetAiméeàleurcoursdetennis.Samallafairesesdevoirschezuncopain,etrentraàlamaisonàl'heuredudîner.
QuantàJessica,ellebavardaunmomentavecsamèretoutenl'aidantàpréparerledîner.Elleétaittoutexcitéed'êtreendeuxièmeannéeaulycée;deuxélèvesdeterminalel'avaientregardée,etl'und'euxluiavaitmêmeadressélaparole.
Dougappelapourdirequ'ilresteraitdînerenvilleavecdesclients.Indias'enréjouit:ellenesesentaitpasd'humeuràdiscuteraveclui,cesoir-là.Elledormaitdéjàlorsqu'ilrentraparlederniertrainetseglissaàcôtéd'elle.
Ilprenaitsadouchelorsqu'elleselevalelendemainmatin.Elleenfilarapidementunjeanetunsweat-shirt,etdescenditpréparerlepetitdéjeunersansmêmes'êtrebrossélescheveux.
Ellelaissasortirlechien,ramassaleWallStreetJournaletleNewYorkTimessurlepaillassonetlesdéposaàlaplacedeDougavantdemettrelacafetièreenmarche.Puis,toutenversantdescéréalesdanslesbolsdesenfants,ellejetauncoupd'œilaujournal.
RemarquantunephotodeSerenaàlaune,ellesursauta:c'étaitl'unedecellesqu'elleavaitprisescetété-là.
ElleétaitsurprisedeladécouvrirainsidansleTimes,avecsonnomenpetitscaractèressurlecôté,aussitendit-ellelamainpourdéplierlejournal.Elleeutunhoquetdestupeurenlisantlegrostitre,etlâchalaboîtedecéréalesqu'elletenaitàlamain,envoyantlescornflakesvolersurlesoldelacuisine.
Pendantuninstant,elleeutl'impressionqu'onvenaitdeluidonneruncoupdepoingàl'estomac.Lejournalannonçaitqu'unavionreliantLondresàNewYorkavaitexplosélanuitprécédente.
LeFBIsoupçonnaitdesterroristesd'avoirplacéunebombeàl'intérieurdel'appareil,bienquel'attentatn'eûtpasencoreétérevendiqué.Serenaétaitàborddel'avion;iln'yavaitaucunsurvivant.
—Oh,monDieu!murmura-t-elleens'asseyantsurl'unedeschaisesdelacuisinepourprendrelejournalentresesmainstremblantes.
L'articleexpliquaitquel'avionavaitdécollénormalement,avecunlégerretarddûàunproblèmemécaniquebénin;deuxheuresaprèssondépartdeHeathrow,ilavaitexploséenpleinvol.Ilyavaittroiscentsoixante-seizepersonnesàbord,parmilesquellesunmembreduCongrèsoriginairedel'Iowa,unparlementairebritannique,unjournalisteconnudelachaîneABCderetourd'unreportageàJérusalem,etSerenaSmith,auteurdebest-sellersmondialementcélèbreetproductricedecinéma.
IndianepouvaitdétachersonregarddelaphotodeSerena.
Danssatête,elleentendaitencorelavoixdel'écrivain,toutesleshistoiresqu'elleluiavaitracontéespendantlaséancedepose.
Celafaisaitpresqueexactementdeuxmois.Pauldevaitêtreanéanti.
Indiasemorditlalèvre.Devait-elleécrireouappeler?
Commentluifairesavoirqu'ellepensaitàluietétaitdetoutcœuraveclui?Ellen'avaitaucunmalàimaginercequ'iléprouvait,etelleenétaitmaladepourlui.Serenaétaitpeut-êtredifficileàvivre,etellen'avaitpaslepiedmarin,maisc'étaitunefemmeextraordinaire,ettoutlemonde,Indialapremière,savaitquePaull'adorait.
L'articledisaitqueSerenaétaitâgéedecinquanteans,etlaissaitderrièreellesonmari,PaulWard,etunesœurvivantàAtlanta.IndiaétaitplongéedanssalecturelorsqueSamdescenditpourprendresonpetitdéjeuner.
—Salut,m'man!Qu'est-cequinevapas?
Ilyavaitdescéréalespartoutsurlatable,etIndiaétaitlivide,commesielleavaitvuunfantôme.
—Je..c'est..Jelisaisunarticle,c'esttout.
Puisellesedécidaàluidirelavérité.
—TutesouviensdePaul,lepropriétairedel'Etoile-des-Mers?
(C'étaitunequestionpurementrhétorique,SamluiparlantdePaulquasimenttouslesjours.)Ehbien,safemmeestmortedansunaccidentd'avion.
—Lavache!s'exclamaSam,visiblementimpressionné.JesuissûrquePaulestvraimenttriste.Maisbon,ellen'aimaitpaslebateau.
AuxyeuxdeSam,c'étaitunpéchémortel..Malgrétout,ilétaitdésolépoursonamiPaul.Indiaetluiparlaienttoujoursdel'accidentlorsquelesautresdescendirent.Dougétaitaveceux.
—Pourquoitoutecetteagitation?s'enquit-il.
Ilyavaitdel'hystériedansl'air;Indiaétaitécheveléeetsemblaitbouleversée.Ilétaitévident,àlavoir,quequelquechosedeterriblevenaitdeseproduire.
—LafemmedemonamiPaulaexplosé,annonçaSamavecemphase.
—Voilàquiestinhabituel,observaDougentendantlamainverslacafetière.Paulqui?
—PaulWard,expliquaIndia.Lepropriétaireduyachtquenousavonsrencontrécetété,tusais?IlétaitmariéàSerenaSmith,l'écrivain.
Dougserappelaaussitôtqu'elleluienavaitparléetarquaunsourcilsurpris.
—Comments'est-elledébrouilléepourexploser?demanda-t-il,perplexe.
—Elleétaitàbordd'unavionquiaexplosélanuitdernière,audépartdeHeathrow.
DougsecontentadesecouerlatêteavecdésapprobationavantdetendrelamainversleWallStreetJournal.Iln'avaitpasconscienceduchocquecettenouvelleavaitfaitàIndia,etdixminutesplustardils'enallasansunmotderéconfort,aprèsavoiravaléunmuffin.Lesenfants,eux,parlaientencoredel'accidentlorsqu'onpassaleschercherpourlesemmeneràl'école.Indiaseréjouissaitdenepasavoiràlesconduireelle-même,cejour-là.
Longtemps,elledemeuraassisedanslacuisine,lesyeuxrivéssurlejournal,songeantàPaul,etàladétressequidevaitêtrelasienne.Maisellen'osaitpasl'appeler.
Soudain,lasonneriedutéléphonelafitsursauter;c'étaitGail.
—Tuasvulejournal?demanda-t-elle,légèrementessoufflée.
—Oui,jeviensdelelire.Jen'arrivepasàlecroire,réponditIndiad'unevoixlointaine,distraite.
—Onnepeutjamaissavoircequivasepasser,n'est-cepas?Aumoins,ilsembleraitquepersonnen'aitsouffert.Ilsdisentquel'appareils'estdésintégréenmoinsd'uneseconde.
Unautreavion,quivolaitau-dessusd'eux,avaitvul'explosion.
—Jen'oseimaginercequ'iléprouve.Ilétaittellementamoureuxd'elle..
Gailfaillitsoulignerquemalgrécelails'étaittoutdemêmedébrouillépourappelerIndiadeGibraltar,maisellepréférasetaire.Quandilseraitremisduchoc,PaulWardseraitunhommelibre,cequi,songeait-elle,risquaitdeposeràIndiaundilemmeintéressant.
—Est-cequetuvasl'appeler?
—Jenepensepasquejedevraisledérangermaintenant,réponditIndia.
C'estalorsqu'ellesesouvintduclichéqu'elleavaitprisdeSerenaetlui.Ellepouvaitlaluienvoyermaintenant;c'étaitunetrèsbellephotographie,etilseraitpeut-êtreheureuxdel'avoir.
—Tun'aurasqu'àalleràl'enterrement.Jesuissûrequ'ilsorganiserontunserviceàsamémoired'iciquelquesjours.Paulseraitpeut-êtrecontentdet'yvoir.
—Peut-être.
Ellesenparlèrentencorequelquesminutes,puisraccrochèrent.Ensuite,Indiaallachercherlaphoto,qu'elletrouvaaumilieud'unepiledepapiersàclasser,danssachambrenoire.
Ellen'avaitjamaistrouvéletempsdel'envoyeràSerenacommeellel'avaitpromis..Unlongmoment,
ellecontemplalecliché,plongeantd'abordsonregarddansceluidePaul,puisdansceluideSerena.Rienqueleurpositionendisaitlongsureux.Ilétaitpenchéderrièrelachaisesurlaquelleelleétaitassise,etelleposaitlatêtesursontorseavecabandon,unsourireradieuxauxlèvres.Difficiledecroirequ'elleétaitpartieàjamais,sivite,sitotalement.
PauldevaittoujourssetrouverenEurope,surl'Etoile-des-Mers,àmoinsqu'iln'eûtsautédansunavionpourrentreràNewYorkenapprenantlanouvelle.Quefaisait-ondansuncascommecelui-là?Ellen'enavaitpaslamoindreidée.Maispluselleypensait,etplusilluiparaissaitévidentqu'ilvalaitmieuxnepasappelerPaul.
Elles'installadoncàlatabledelacuisine,aumilieudesreliefsdupetitdéjeuner,etentrepritdeluiécrireunelettre,danslaquelleelleluidisaitcombienelleétaitdésolée,etqu'elleimaginaitsanspeinecequ'iléprouvait.C'étaitunmotbrefmaispleind'émotion;elleleglissadansuneenveloppeaveclaphotoetallalepostersur-le-champ.
Toutl'après-midi,elleeutl'impressiondesedéplacerdanslebrouillard.Ellen'arrivaitpasàadmettrecequis'étaitpassé,etellesesentaitencoresouslechoclorsqu'elleallachercherlesenfantsàl'école.
Sanstropsavoircomment,elleparvintàpréparerledîner,cesoir-là,maislorsqueDougrentraàlamaison,ellenes'étaittoujourspasbrossélescheveux.
—Qu'est-cequit'estarrivé,aujourd'hui?demanda-t-il.Atevoir,ondiraitquetuasétékidnappéepardesMartiens.
—Jesuisbouleversée,avoua-t-elleavecfranchise,éprouvantlebesoindepartageravecluicequ'elleressentait.CequiestarrivéàSerenaSmith..Çamerendmalade.
—Tunelaconnaissaispassibienqueça,pourtant..Tunel'asvuequ'unefoisoudeux,non?
Ilnesemblaitguèreintéressé,etavaitl'airsurprisparsaréaction.
—J'aifaituneséancedephotosavecelle,pourlacouverturedesondernierlivre.Tusais,cettephotoquiétaitàlauneduTimes,cematin?
—Tunemel'avaispasdit,remarqua-t-ild'unairmécontent.
—J'aidûoublier.Sonmariétaitfoud'elle.Ildoitêtretellementdésespéré..conclut-elleenluijetantunregardpleindedétresse.
—Cesontdeschosesquiarrivent,rétorquaplatementDoug.
Là-dessus,ilsetournapourparleravecJason,etlecœurd'Indiaseserradouloureusement.Iln'yavaitplusrienentreDougetelle.Pluslamoindrecompréhension,lamoindreaffection.
Seulementdesrelentsderancune,etquelquessouvenirsmaldigérés.Indiaavaitl'impressionquetoutcequ'ilspartageaientautrefoisavaitétéréduitencendres.
Aprèsavoircouchélesenfants,cesoir-là,elleallumalatélévisionafindevoircequel'ondiraitdel'accidentaujournal.Lecrashfitl'objetd'unlongreportage;onavaitinterviewéplusieurspersonnes,dontleporte-paroleduFBI.PuisilyeutunflashpluscourtuniquementconsacréàSerenaSmith.Lejournalisteannonçaqu'unserviceàsamémoireauraitlieuenl'égliseSaint-IgnatiusdeNewYorklevendredisuivant.
Indiademeuraunlongmomentdevantlatélévision,leregarddanslevide,tandisquelesnouvellessportivesetlebulletinmétéodéfilaient.EllerepensaitàlasuggestiondeGail,àproposduservicereligieux.
—Tuvienstecoucher?demandaDoug.
Ellenes'étaittoujourspascoifféenidouchée.Celasemblaitsidérisoire,quandellesongeaitàl'accident!
—Dansunmoment,répondit-elleavecungestevague.
Ellesedirigeaverslasalledebains,ets'assittouthabilléesurlacuvettedestoilettes.EllepensaitàPaul,àsafemme,àleurviebrisée,àleuravenirpulvériséau-dessusdel'Atlantique.Etpuis,soudain,elleserenditcomptequ'aufondd'elle-mêmeellesongeaitàsonmari.
Celafaisaitdesmoisqu'ellen'avaitplusenviedelui.Lesimplefaitdesecoucheràsoncôtéluifaisaithorreur,etcelanepouvaitcontinueréternellement.Maisqu'yfaire?
Elledemeuraextrêmementlongtempssousladoucheetselavalescheveux,espérantqueDougdormiraitquandelleressortirait,maiselleletrouvaassisdanslelit,entraindelireunmagazine.Ilsetournaverselleetlaregardaavecfroideur.
—Tucomptesjoueràcepetitjeupendantencorelongtemps,India?demanda-t-ilavecagressivité.
—Queljeu?
—Tusaisparfaitementdequoijeparle.Cestemps-ci,turestessilongtempssousladouchequ'undecesjourstufinirasparfondre!Jesaisislemessage,tusais.
—Jeterappellequec'esttoiquiavaisunmessageàfairepasser,cetété!
Ellesesentaitsoudainfurieuse,condamnée,fatiguéeetdéprimée.Queleurétait-ilarrivé,durantlestroisderniersmois?
Leurrelationétaitdevenuecauchemardesque.
—Ilétaittrèsclairquetunet'intéressaisplusdutoutàmoi,jusqu'aujouroùjet'aiannoncéquejen'accepteraisplusdemissions;là,tuasdécidéquetupouvaisdenouveaumetoucher.
Celanem'émeutguère,navrée.Sousprétextequetuaseucequetuvoulais,tut'imaginesquejet'appartiens.Désolée,maistuferaismieuxdetemontrerunpeuplussubtil.
C'étaitlapremièrefoisdepuisqu'ilsseconnaissaientqu'elleluiparlaitainsi,ettousdeuxenfurent
choqués.Dougeutunmouvementenarrière,commesiellel'avaitfrappé.
—C'estintéressantdesavoirquetuvoisleschosesainsi,grommela-t-il.
—Tun'asguèreétédiscret.Tuasdécidédemesauterdessusdèsl'instantoùtuaseucequetudésirais!Tun'asmêmepasprislapeinedemeremercier,dememontrerquetuétaisconscientdel'effortquejefaisais.Tunem'aspasditquetum'aimais.
C'étaitpourtanttoutcequ'elleattendaitdelui:unpeud'amour..
—Çayest,c'estreparti!s'exclama-t-ilavecexaspération.
Excuse-moi,India,maisl'atmosphèrequetucréesdanscettechambrenefavoriseguèrelesdéclarationsenflammées.
—Ehbien,jesuisdésolée,rétorqua-t-elle,lesyeuxbrillantsderage.
Elleenavaitpar-dessuslatête,etnesupportaitplusl'attitudedeDougencequiconcernaitleurviesexuelle.Aprésentqu'ilavaitdécrété,aprèsdeuxmoisd'abstinence,quelefeuétaitdenouveaupasséauvert,voilàqu'ils'étonnaitqu'ellenel'accueillîtpasàbrasouverts!
—Tuauraispeut-êtredûmettredanstonfameuxcontratquejedevaiscoucheravectoidèsquetuenavaisenvie..
—Trèsbien,India,jevois.Oublieça.
Iléteignitlalumièreetlalaissaassisedansl'obscurité,furieuse.Luis'allongeasurlecôté,luitournantledos;deuxminutesplustard,ilronflait.Leurquerellenesemblaitpasl'avoirtroubléoutremesure.
India,elle,demeuraéveilléependantdesheures,pleinedehaineetderessentiment.Elles'envoulaitd'éprouverdetelssentiments,etsavaitqu'elles'étaitmontréeblessante,maisaprèstoutcequ'illuiavaitfaitetdit,elleestimaitqu'illeméritait.
Ellefinitparfermerlesyeux,etessayadepenseràPaul,deluienvoyerparlapenséetoutesacompassionetsonamitié.
Lorsqu'ellefinitpars'endormir,ellerêvadeSerena;celle-ciessayaitdeluidirequelquechosequ'Indian'entendaitpas,endépitdetoussesefforts.Quelquepartauloin,ellevoyaitPaulpleurer,debout,totalementseul.Mais,quoiqu'ellefît,elleneparvenaitpasàallerlerejoindre.
Chapitre12Lesjournauxdesjourssuivantsneparlaientpresquequeducrashaérien,etIndialesluttousavecavidité.L'enquêteneprogressaitguère;bienqueplusieursgroupesarabeseussentétésoupçonnésd'avoircommisl'attentat,personnenel'avaitrevendiqué.Maiscela,detoutefaçon,nefaisaitguèrededifférencepourlesfamillesdesvictimes.
Indian'avaitrienluausujetdePauldanslesjournaux;detouteévidence,ilseprotégeaitdesreporters,ets'étaitisolépourpansersesplaies.Lecœurdelajeunefemmeseserraitquandellesongeaitàlui.
Etpuis,finalement,lejeudi,unavisparutdanslejournalconfirmantqu'unserviceàlamémoiredeSerenaSmithauraitlieulelendemainenl'égliseSaint-IgnatiusdeNewYork.Indiarestaunlongmomentlequotidienàlamain,sedemandantsielledevaitallerassisteràceservice;ellen'avaitpasencoreprissadécisionlorsque,cesoir-là,Dougetellemontèrentsecoucher.
L'atmosphèreavaitététenduetoutelasemaineentresonmarietelle.Iln'avaitpasétépossibled'effacercequ'ilss'étaientditquelquesjoursplustôt,etmoinsencoredel'oublier.Malgrétout,elledécidadeluiparlerdesfunéraillesdeSerena.
—J'envisaged'alleràl'enterrementdeSerenaSmith,demain,enville.
Endisantcela,elleavaitsortidesonplacarduntailleurnoirqueDougluiavaitoffertpourNoël,etquisemblaitbienconveniràlacirconstance.
—C'estunpeuidiot,non?Tulaconnaissaisàpeine.
Franchement,jetrouvetaréactionexcessive.
Ilnecomprenaitpas,maisilignoraittoutdulienqu'elleavaitnouél'étéprécédentavecPaul.Hélas,ellenepouvaitluienparler.
—Jepensaisseulementqueceseraitunemarquederespect,danslamesureoùjel'aipriseenphoto.
EtpuisPaulavaitétégentilavecSam,etelleavaitl'impressiondeluidevoirquelquechose.Ellen'avaitpaseudesesnouvellesdepuisqu'elleluiavaitenvoyélaphoto,maisellen'enattendaitpas:ellesedoutaitqu'ilétaittrèsoccupé.Elleespéraitsimplementqu'ilavaitbienreçulecliché,ainsiquelalettrequil'accompagnait.
Dougluijetauncoupd'œilirrité.
—Tumefaispenseràcesgamineshystériquesquisuiventlesstarspartout.Cen'estpasparcequ'elleétaitcélèbrequetulaconnaissais,India.
—Non,maisjel'aimaisbien.
—Moiaussi,j'aimebiendestasdegensdontonparledanslesjournaux,maispasaupointdemerendreàleurenterrement.Jepensequetudevraisréfléchiravantd'yaller.
—Jeverraidemain.
Lorsqu'ilsseréveillèrentlelendemainmatin,ilpleuvait.C'étaitunejournéetriste,grise,sinistre;leventviolentquisoufflaitenrafalesrendaittoutparapluieinutile.Cetempsétaitdéprimantàsouhait,parfaitpourunenterrement.
DougneparlapasàIndiaavantdepartirtravailler,etduranttoutelamatinéelesenfantsetdiversescourseslamaintinrentoccupée.Maiselleétaitlibrecetaprès-midi-là,etenfindecompteellesedécidaàallerassisterauservicefunéraire.Celui-ciétaitprévuàtroisheures,etàmidiellepritunedoucheetenfilasontailleur.
Ellerelevaseslongscheveuxenchignon,semaquillatrèslégèrementetmitdesbasnoirsetdesescarpinsàtalonsassezhauts.Jetantuncoupd'œildanssonmiroir,ellefutsatisfaitedurésultat:letailleurluiallaitbien,etquandelleétaithabilléeainsi,ellecomprenaitmieuxpourquoilesgenslacomparaientsouventàGraceKelly.
Cependant,cen'étaitpasàlacélèbreactricequ'ellesongeaitlorsqu'ellemontadanssavoitureetpritlechemindelagare.EllepensaitàPauletàcequ'ildevaitéprouver.Rienqued'imaginersonchagrin,elleavaitlecœurserré.
EllelaissasavoituresurleparkingdelagareetpritletraindetreizeheuresquinzepourNewYork;uneheureplustard,elleétaitarrivée.Lapluietombaitplusdruquejamais,etelleeutdumalàtrouveruntaxi,sibienqu'ellen'arrivaaucoindela58eRueetdeParkAvenuequecinqminutesavantledébutduservice.L'égliseétaitpleineàcraquerd'hommesencostumessombresetdefemmesélégantes.Elledevaitapprendreparlasuitequetoutlemondedeslettresétaitprésent,maissurlemomentellenereconnutpersonne.
Beaucoupdegens-producteurs,réalisateurs,acteurs-avaientégalementfaitledéplacementdepuisHollywood,etiln'yavaitpasunbanc,pasunechaisedelibre.MêmelesalléesétaientbondéeslorsqueleservicecommençasurunesonatedeBach.
Lacérémoniefutmagnifique,trèssobreetextrêmementémouvante.Aprèsquel'agentdeSerena,sonéditeuretunamid'Hollywoodeurentprislaparole,PaulWardmontaàl'autel,etfitunpanégyriquedesafemmequiarrachadeslarmesàtoutel'assistance.
Dansunpremiertemps,ilévoquaavecrespectetadmirationsesnombreuxsuccèsetsesréalisations;puisilsemitàparlerdeSerenaSmith,lafemme.Illesfittouràtourrireetpleurer,etaussiréfléchirsurcequ'avaitétélaviedeSerena.Lorsque,enfin,illuiditadieu,personnedansl'églisen'avaitlesyeuxsecs.
Ilavaittenuduranttoutsondiscours,maisilpleuraitlorsqu'ilretournas'asseoir,etIndia,quileregardaitdeloin,vitseslargesépaulessecouéesdesanglots.Ellesemorditlalèvre,souffrantdenepouvoirs'approcherdeluipourleréconforter.
Ilquittal'égliselepremieràl'issueduservice,etpersonnenecherchaàl'arrêtertandisque,toujours
bouleversé,ilsedirigeaitverslalimousinequil'attendait.Unmomentplustard,Indiavitunhommeplusjeune-sonfils,sansdoute,àenjugerparleurétonnanteressemblancephysique-lerejoindre.Toutlemondeétaitsitroubléquelesgenssedispersèrenttrèsviteetdisparurentsouslapluie.IndiaregardalalimousinedePauls'éloigner,puishélauntaxi.Pendanttoutleservice,ellen'avaitpasquittéPauldesyeux,bienqu'ellefûtquasimentsûrequeluinel'avaitpasvue.Peuimportait,detoutefaçon:ellenes'étaitdéplacéequeparrespectpoureux,etpoursoutenirPaul.Peut-
êtreDougavait-ilraison,etaurait-ellepusecontenterdepenseràluienrestantchezelle,danssonsalondeWestport,maiselleavaiteuenvied'êtrelà,prèsdeluiphysiquement,etelleneregrettaitpasd'êtrevenue.
Elles'arrêtapourappelerDougdelagare.Elleluiannonçaqu'elleétaitvenueenvillepourleservice,etluidemandas'ilvoulaitqu'ellel'attendepourqu'ilsrentrentensemble.Sinon,ellepouvaitattraperletrainde16h30etêtreàlamaisonàtempspourpréparerledîner.
—Jeseraienretarddetoutefaçon,nem'attendspas,dit-ilplutôtsèchement.Jedoisprendreunverreavecdesgensàsixheures,etjeneseraipasàlamaisonavantneufheures.Netefatiguepasàmelaisseràmanger,jem'achèteraiunsandwich.
Illuiparutfroidetdistant,etelledevinaqu'ilétaitcontrariéqu'elleeûtassistéauservice.
—Alors,tuasvudestasdegensconnus,là-bas?demanda-t-ilavecuneironiemarquée.
Indiasoupira.Ilnecomprenaitdécidémentpascequ'elleéprouvait.
—Jen'yallaispaspourvoirdesgens,souligna-t-elle.
Elles'étaitattendueàcroiserlesParker,maisnelesavaitpasrepérésdanslafoule,etn'auraitpudires'ilsétaientprésentsounon.
—Vraiment?Jepensaisquetuvoulaisvoirdeplusprèstouteslesstarsqu'ellefréquentait.
C'étaitvraimentuneremarquedésagréable,etIndiadutfaireuneffortdevolontépournepasluirépondrevertement.
—J'aiassistéàceserviceparcequejesouhaitaisprésentermesrespectsàunefemmequej'admirais.C'esttout.Aprésent,c'estfini.Bon,écoute,jedoisyaller,sansquoijevaisratermontrain.Acesoir.
—Oui,àplustard,grommela-t-ilavantderaccrocher.
Ilsemblaitsidépourvud'émotions,depuisquelquetemps,siincapabledecomprendrecequ'elleressentait..Indiasedemandas'ilavaittoujoursétéainsisansqu'elles'enrendîtcompte,ousileursquerellesdel'étéprécédentavaientaggravéleschoses.Quoiqu'ilenfût,ellesesentaitextrêmementsolitaire.
MaispasautantquePaul,biensûr..Ellen'arrivaitpasàoubliersonvisagelorsqu'ilavaitquittélepupitre,enlarmes.Ilavaitl'airanéanti,etelleavaitsentisoncœurseserrerenlevoyantainsi.
Surlecheminduretour,elleneparvintàpenserqu'àlui,etauxconversationsqu'ilsavaienteuessurl'Etoile-des-Mers.
Lorsqu'ellearrivachezelle,lapluieavaitenfincessé,lesenfantsétaienttouslà,etilsparurentheureuxdelavoir.
—T'étaisoù,m'man?demandaSamlorsqu'elleentraetôtasonimperméable.
—Al'enterrementdeSerenaSmith,répondit-ellesimplement.
C'étaittrèstriste.
—Est-cequetuasvuPaul?demandalepetitgarçonavecintérêt.
—Seulementdeloin.
—Est-cequ'ilpleurait?
Commetouslesgarçonsdesonâge,Saméprouvaitunefascinationmorbidepourlesdrames,lestragédiesetlamort.
—Oui,acquiesçatristementIndia.Ilavaitl'airaffreusementmalheureux.
—Peut-êtrequejepourraisluiécrireunelettre,suggéraSamaveccompassion.
Indialuisourit.Lesautresenfantsavaientécoutéleurconversation,maisaucunneditmot.Ilsn'avaientjamaisrencontréSerena,etPaulétaitl'amideSam,pasleleur.
—Jesuissûrequeçaluiferaitplaisir,affirmaIndia.
—Jem'ymettraiaprèsledîner,décrétaSamavantderetournerdevantlatélé.
Unedemi-heureplustard,lerepasétaitprêt-ànouveaudeshamburgersetdesfrites,maispersonnenes'enplaignit-,etlaconversationallabontrainentrelesenfantsdurantledîner.CelapermitàIndia,plongéedanssespensées,degarderlesilence.Ellen'arrivaitpasàchasserPauldesonesprit,etlessouvenirsqu'elleavaitdeSerena.
ElleportaittoujourssontailleurnoirlorsqueDougrentra,àneufheuresetdemie.
—Tuesbien,commeça,observa-t-ild'unairsurpris.
Celafaisaituncertaintempsqu'ellenefaisaitpluslemoindreeffortvestimentaire;elleétaittropdépriméepoursepréoccuperdesonapparence.Maiscetailleur,trèsélégant,luiallaitàraviretmettaitsasilhouetteenvaleur.
—C'étaitcomment?demanda-t-il,parlantduservice.
—Triste.
—Çan'ariendesurprenant.Ilrestequelquechoseàmanger?
Jen'aipaseuletempsd'acheterunsandwichetjemeursdefaim.
Elleavaitjetélesrestesdehamburgersfroidsdepuislongtemps,etilnerestaitplusgrand-chosedansleréfrigérateur,sinonquelquestranchesdedindefroideetunepizzasurgelée:elleavaitl'intentiond'allerausupermarchélelendemain.Iloptapourdesœufssurleplatetdestoasts;puis,pourlapremièrefoisdepuisdesmois,ildemandaàIndiacequ'elleavaitprévupourleweek-end.
—Rien.Pourquoi?demanda-t-elle,surprise.
—Jemedisaisquenouspourrionspeut-êtreallerdîner,parexemple.
Leschosesallaientdemalenpisentreeux,etilcommençaitàs'inquiéter.Mêmeluinepouvaitignorerleproblèmepluslongtemps.C'étaitlefaitqu'ellerefusâtdefairel'amouravecluiquil'avaitalerté.Tantqueladécisionvenaitdelui,celaneledérangeaitpas,maislepeud'intérêtqu'Indialuimanifestaitlepréoccupait.Ilsedisaitqu'undînerdehorspourraitlesaider.
MaisIndia,habituéeàsesrebuffadesperpétuelles,réagitaveccirconspection.
—Cen'estpaslapeine,situn'enaspasenvie,déclara-t-elle.
—Sijen'enavaispasenvie,jeneteleproposeraispas.TuveuxretournerchezMaPetiteAmie?
C'étaitlepremiergestedepaixqu'ilesquissait,maislajeunefemmen'étaitpasencoreprête,etellegardaituntropmauvaissouvenirdeleurdernierdînerlà-bas.
—Pasvraiment,répondit-elle.Pourquoin'irions-nouspasmangerunepizza?
—OK.Danscecas,quedirais-tud'uncinémaetd'unepizza,demainsoir?
Celavalaitaumoinslapeined'êtretenté.SielledevaitpasserlerestantdesesjoursavecDoug,ilfaudraitbienqu'ellefassetôtoutardlapaixaveclui!Biensûr,onétaitloindel'amoursincèreetpassionnédontelleavaitsidésespérémentbesoin,maisellesoupçonnaitsonmaridenepaspouvoirfairemieux.
—Çam'al'airtrèsbien,affirma-t-elle.
Qu'avait-elleàperdre,sinonsontemps?Detoutefaçon,Dougluiavaitdéjàbrisélecœur,etilavaitdétruitsaconfianceenelle.
Alleraucinémaavecluinepourraitguèreluifaireplusdemal..
Aprèsavoirmislesenfantsaulit,elleôtasontailleuretallasecoucher.Dougneluifitpasd'avances,cesoir-là;ilavaitcomprislemessage,ladernièrefois.Ilsallaientdevoircommencerdoucement,parunepizzaetunfilm.Ensuite,ilsverraient.Ilsedisaitqu'avecletemps,s'ils'occupaitunpeud'elle,ellereviendraitàlaraison.
Ilssecouchèrentsanssedirebonnenuit,commechaquesoirdepuisunmomentdéjà.Indias'yétaitpresquehabituée.Elledemeuralongtempsallongéedanslenoir,plongéedanssespensées,àécoutersonmarironfler.C'étaitunsonfamilier,quiavaitenquelquesorteremplacélesgestestendresducoucher.
Toutcommelasolitude,elleaussi,étaitdésormaisunsentimentfamilier..
Chapitre13Lelendemaindel'enterrement,DougemmenaSamàsonmatchdefootballetIndiaaidaJessicaànettoyersesplacards.Ilscontenaientquantitédechosesinutiles,etIndiasortaitdelachambredesafillelesbraschargésd'unepiledevêtementstroppetitslorsqueletéléphonesonna.
Lajeunefemmesupposaquel'appelétaitpourl'undesenfants,commetoujours,etnefitpasl'effortderépondre.Elleposalesvêtementsparterredanslegarage,puisretournadanslacuisine;cependant,commelasonneriepersistait,ellefinitpardécrocher,exaspérée.
—Oui?
—Allô?
C'étaitunevoixd'hommequineluiétaitpasfamilière.Unevoixd'adulte,apriori,mêmesicelanevoulaitpasdiregrand-chose,danslamesureoù,depuisquelquetemps,lesgarçonsquiappelaientJessican'étaientplusdesenfants..
—Excusez-moi,maisàquivoulez-vousparler?
—IciPaulWard.J'appelaisMmeTaylor.
Enentendantcesmots,Indiaeutl'impressionquesoncœurs'arrêtaitdebattre,etelleduts'asseoirsurl'undestabouretsdelacuisine.
—Paul..C'estmoi..Commentallez-vous?demanda-t-elle,incapabledechasserdesonespritle
visagecouvertdelarmesdePaul,laveille,lorsqu'ilétaitsortidel'église.
—Jesuisunpeudéphasé,jecrois.Quelqu'unm'aditquevousétiezlà,hier;jesuisdésolédenepasvousavoirvue.
ParrespectpourPaul,toutl'équipagedel'Etoile-des-Mersavaitprisl'avionpourvenirassisterauservice.L'unedeshôtessesavaitreconnuIndia.
—Jenem'attendaispasàcequevousmeremarquiez.C'étaitunservicemagnifique.Paul..jesuistellementtriste..Jenesaispasquoidire.
—J'aireçuvotrelettre,elleétaitmerveilleuse.Etlaphoto..
Savoixsebrisa,etIndiacompritqu'ilpleurait.
—J'adorecettephoto,reprit-ilauboutdequelquessecondes.
Commentallez-vous?ajouta-t-ilens'efforçantdereprendreunevoixnormale.
Ilavaiteuenviedelaremercierd'êtrevenue,etdeluiavoirécrit.Maisàprésentqu'ill'avaitautéléphone,l'émotionlesubmergeait.Ilsesouvenaitdesadouceur,desatendresse,etsesentaittoutàcoupparticulièrementvulnérable.
—Moi,çava,répondit-elled'untonpeuconvaincant.
—Qu'est-cequeçaveutdire?Allez-vousreprendrevotretravail?
—Non.Quandj'enaiparléavecDoug,j'aieul'impressiond'avoirdéclenchélaTroisièmeGuerremondiale,etçaadurétoutl'été..Jenepeuxpaslefaire,conclut-elledansunsoupir.Ilm'atrèsclairementfaitcomprendrequecen'étaitpasnégociable.Etpuis,peut-êtren'est-cepastrèsimportant,enfindecompte.
—Voussavezbienquesi,répondit-ilavecdouceur.C'estunbesoinpourvous..Nesacrifiezpasvosrêves,India,sansquoivousvousperdriez.Jesuissûrquevousenêtesconsciente,aufonddevous.
JamaisSerenan'auraitcédé,jamaisellen'auraitrenoncé,songeaIndia.Elleavaittoujoursétéfidèleàelle-même,quelquefûtleprixàpayer.MaisSerenan'étaitpaslafemmedeDougTaylor,ellen'avaitpasfaitunmarchéaveclui.EtjamaisPaulneluiauraitposéunultimatumcommel'avaitfaitlemarid'India.
—J'aiabandonnécesrêvesilyalongtemps,dit-elled'unevoixcalme.Apparemment,jen'aipasledroitdelesrevendiqueraujourd'hui.Dougetmoiallonsdînerdehorscesoirpourlapremièrefoisdepuisdesmois;toutl'été,notrevieaétéunenfer.
—Jesuisdésolédel'apprendre,répondit-il.
Ilsesentaitprofondémenttristepourelle.Ellegâchaitsavie,etellelesavait,ilslesavaienttouslesdeux.
—CommentvalepetitSam?
—Trèsbien.Ilestpartijoueraufoot.Iladitqu'ilallaitvousécrire.
—Çameferaitplaisir,affirma-t-il,maissontonn'étaitplusceluiduPauld'autrefois,celuiqu'elleavaitconnuàborddel'Etoile-des-Mers.
Ilsemblaitfatigué,tristeetabattu.Lui-mêmevenaittoutjustedeperdresonrêve,etsedemandaitcommentilpourraitluisurvivre.
—Etvous?luidemandaIndiaavecsollicitude.Qu'allez-vousfaire,àprésent?
—J'ail'intentiondemeréfugiersurlebateauetdenaviguer.
J'aiprévenumescollaborateursquejenetravailleraispaspendantquelquetemps.Detoutefaçon,pourlemoment,jeseraiscomplètementimproductif.Jenesaispasencoreexactementoùjevaisaller.Actuellement,lebateausetrouveenItalie,etjepensaisallerjusqu'enex-YougoslavieetenTurquie.Enfait,jememoquedeladestination,jeveuxseulementquecesoitloin,etnevoirquedel'eau.
C'étaitcedontilavaitbesoinàprésentpourguérir.
—Est-cequejepeuxfairequoiquecesoit?s'enquitIndia.
Elleauraitaimétrouverunmoyendel'aider.Jusqu'àprésent,ellen'avaitétécapabledeluioffrirqu'unemalheureusephoto.
Paulréponditaussitôt:
—Appelez-moi.Celameferaitvraimentplaisird'avoirdevosnouvelles.
Denouveau,savoixsebrisa,etellecompritqu'ilpleurait.
—India,jemesenssiseulsanselle!Celanefaitquecinqjours,etc'estdéjàintolérable.Parmoments,ellemerendaitfou,maiselleétaittellementextraordinaire..Elleétaitunique.
Ilnecherchaitpasàdissimulersonchagrin,etIndia,lecœurserré,l'écoutait,regrettantencetinstantdenepouvoirleprendredanssesbras.
—Oui,elleétaitunique,acquiesça-t-elle.Maisellen'auraitpasvouluquevousvouseffondriez.Celal'auraitmiseenrage!Ilfautquevouspleuriez,quevouscriiezettapiezdupied,ilfautquevoussillonniezlesocéansàborddel'Etoile-des-Mers;maisensuite,ilfautquevousreveniezetquevoussoyezfort.Pourelle.
C'estcequ'elleauraitvoulu.
—Oui.(Acettepensée,ilsouritentreseslarmes.)Etellemel'auraitfaitsavoirsansprendredegants!
Cettefois,ilsrirenttouslesdeux,etPaulcessamomentanémentdepleurer.Celafaisaitcinqjoursquelescrisesdelarmessesuccédaient,plusoumoinsespacées,etilavaitl'impressionquecelacontinueraittoutesavie.
—Jecroisquej'arriveraiàmereprendreenmain,tôtoutard,dit-il.Maisvous,vousdevezmepromettredenepasrenoncercomplètementàvosrêves,India.Ceseraitcriminel.
—Jenepeuxpasm'accrocheràlafoisàmesrêvesetàmoncouple.C'estaussisimplequeça.Pasdecompromispossible.
—Peut-êtrequeDougcéderaunjour,maisçan'enprendpaslechemin.
—Attendezdevoircequisepasse,etdemeurezouverte,luiconseilla-t-il.Aufait,vousn'avezpasenlevévotrenomdesfichiersdevotreagent?ajouta-t-ilavecuneinquiétudeperceptible.
—Non.
—Bien.Surtoutn'enfaitesrien.Votremarin'apasledroitdevousforceràsacrifiervotretalentenvousfaisantduchantage.
—Ilpeutfairetoutcequ'ilveut,Paul.Jeluiappartiens,oudumoinsc'estcequ'ilcroit.
—Ilsetrompe,etvouslesavez.Nelelaissezpasvoustraitercommeunobjet.C'estvousseulequiluidonnezlepouvoirdevousfairedumal.
—Jemesuismiseentresesmainsilyadix-septans.Ilditquenousavonsfaitunmarché,etilexigequejelerespecte.
—Jenevousdiraipascequejepensedesesthéories,ditPauld'unevoixplusforte,quiluirappelaitdavantagecelledel'hommequ'elleavaitrencontrél'étéprécédentetquil'avaittantimpressionnée.Nidesonattitude,ajouta-t-il.
IlneconnaissaitpasDoug,maisestimaitquecelui-citraitaitIndiadefaçoninadmissible.Ilétaitévidentqu'ellen'étaitpasheureuseaveclui.
—J'aibeaucouppenséàvouscettesemaine,India.Auxchosesdontnousavonsparléensemblel'étédernier.C'estamusantcommeonpeutcroiresavieimmuable,programmée..Onesttoujourssisûrdesoi,sicertainquel'onsaittout,quel'onatout.
Etpuis,patatras,toutexploseenmillemorceaux,etl'onserendcomptequ'onn'aplusrien.C'estlesentimentquej'éprouveencemoment.Toutescesviesgâchéesdanscetavion,desenfants,desbébés,desjeunes,desgensquiméritaientdevivre..Jen'arrêtepasdepenserquej'auraispréféréêtreàbordavecelle.
Pendantunmoment,Indianesutqueluirépondre.D'unecertainemanière,ellenepouvaitluireprochercetteréaction.Maisildevaitcesserdepenseraudrameetallerdel'avant.
—Ledestinenavouluautrement,dit-elleenfin.Vousêtestoujourslà,etellen'auraitpasvouluquevousgâchiezcettechance.
—Cesontlesterroristesquionttoutgâché.Ilsontdétruitmavie,etcelledetouslesautres.
—Jesais.
Lemomentétaitmalchoisipourluidirequ'unjourilsesentiraitmieux,mêmesiellesavaitquec'étaitvrai.Lavieétaitainsifaite.Jamaisiln'oublieraitSerena,ninecesseraitdel'aimer,maisavecletempsilapprendraitàvivresanselle.Iln'auraitpaslechoix.
—Celavousferadubiend'êtresurl'Etoile-des-Mers,affirma-telleavecdouceur.
EllevitAiméeentreretsortirdelacuisine,etsedemandaquandDougetSamrentreraientàlamaison.
—Vousmepromettezquevousm'appellerez?demandaPaul.
Ilavaitl'airterriblementseulet,émueauxlarmes,lajeunefemmeacquiesça.
—Oui.J'aivotrenuméro.
—Jevousappelleraiaussi.Parfois,j'aivraimentbesoindeparleràquelqu'un.
Indiaétaitinfinimenttouchéequ'ill'eûtchoisiecommeinterlocutricedanscesmomentsdedétresse,etsepromitd'êtrelàpourlui.
—Vousm'avezbeaucoupaidée,l'étédernier,dit-elle.
Alorsmêmequ'elleprononçaitcesmots,avecuneconscienceaiguëdesonpropredésespoir,elleeutlesentimentdeluidevoiruneexplication,oudumoinsdesexcuses.
—Jesuisdésoléedevousdécevoir.
—Vousnemedécevezpas,India.Simplement,jeneveuxpasquevousbaissiezlesbrasetleregrettiezensuite.Maiscelaneseproduirapas,vousverrez.Tôtoutard,voustrouverezlecouragedefairecequevousavezàfaire.
Asavoir?sedemanda-t-elle.Défiersonmari?Sielleserésolvaitàcela,ellesavaitqu'elleleperdrait.
—Jen'ensuispasencorelà,admit-elleavechonnêteté.Etjenesaispassij'yarriveraiunjour.
—Ohsi,croyez-moi.Enattendant,mettezvosrêvesensécuritéquelquepart,etn'oubliezpasoù.
C'étaitunejoliefaçondedireleschoses,etIndiasourit.
—Jesuisheureusequevousm'ayezappelée,Paul,dit-elle.
—Çam'afaitdubiendevousparler,affirma-t-ild'unairsincère.
—Quandpartez-vous?
—Cesoir.Jeprendsl'avionpourParis,etjechangeaprèspourNice.Lebateaudoitmeretrouverlà-bas.
L'équipageétaitdéjàrepartilematinmême,expliqua-t-il,etladistanceentrePortofinoetNicen'étaitpastrèsgrande.Ilsavaitquesonbateauarriveraitàtempspourl'accueillir.
Paulsoupira,etsonregardbalayalapiècedanslaquelleilsetrouvait.ElleétaitpleinedephotosdeSerena,etd'objetsaccumulésparelleaucoursdeleurviecommune.Pourlemoment,l'endroitluiétaitintolérable.
—Jepensequejedevraisvendrel'appartement,dit-il.Jenesupportepasd'êtreici.Peut-êtrequejepourraisleconfieràuneagencependantmonabsence,etleurdemanderdetoutplacerdansungarde-meubles.
—N'agissezpastropprécipitamment,Paul,luiconseillaIndiaavecsagesse.Prenezunpeudetemps.Vousnesavezpasencorecequevousvoudrezfaireàvotreretour.
—Non,c'estvrai.Pourl'instant,jen'aiqu'uneenvie:fuirettoutoublier.
—L'Etoile-des-Mersestl'endroitidéalpourça,observa-t-elle.
Acetinstant,Dougentradanslacuisineetvintseposterderrièreelle;puis,presqueaussitôt,ilressortit,sansdoutepourallerchercherquelquechose.
—Prenezbiensoindevous,etessayezd'êtrefort,reprit-elleàl'adressedePaul.Etquandvousvoussentirezmal,n'hésitezpasàm'appeler.Jeseraitoujourslà.
—Merci.Moiaussi,India,jeseraitoujourslàpourvous,sivousavezbesoindemoi.Nel'oubliezpas.Etnelaissezpersonnes'imaginerqu'iladesdroitssurvous.Cen'estpasvrai.Vousn'appartenezqu'àvous-même.C'estbiencompris?
—Oui,chef!
—Pensezbienàvous,murmura-t-il,etdenouveauelleentenditdeslarmesdanssavoix.
Conscientedesasouffrance,Indiasemorditlalèvre.
—Vousaussi,Paul,répondit-elle.Vousn'êtespasaussiseulquevouslecroyez,encemoment;essayezdevousensouvenir.Etàsamanière,Serenaestavecvous,elleaussi.Elleestàvotrecôté,àchaqueinstant.
Atraverssessanglots,Pauleutunpetitrire.
—Lapauvre,ellequidétestaitl'Etoile-des-Mers,ellevaenavoiruneindigestion..Atrèsbientôt,India.Merci.
—Merciàvousd'avoirappelé,Paul.
Ilsraccrochèrent,etIndiapoussaunprofondsoupiravantdeselever.C'estalorsqu'ellevitDougdeboutdansl'encadrementdelaporte,lessourcilsfroncés.
—Quiétait-ce?demanda-t-ild'unevoixagressive.
—PaulWard.Ilappelaitpourmeremercierd'unephotodeSerenaquejeluiaienvoyée.
—Ehbien,ondiraitqueleveuféploréseremetbienvitedesonchagrin!Çafaitcombiendetempsqu'elleestmorte?Moinsd'unesemaine,c'estbiença?
Ecœuréeparsessous-entendus,Indiasecoualatête.
—Cequetusuggèresestimmonde!Situveuxtoutsavoir,ilpleurait,autéléphone.
—Oh,j'ensuispersuadé!C'estlestratagèmeleplusvieuxdumonde.Onpleureunpeu,onsuscitelapitiédecellequel'onconvoite,etbingo!Tut'esfaitavoircommeunedébutante,India.
At'entendre,onauraitditquetuparlaisavectonpetitami.
—Tuesignoble.C'estunhommeadorable,untypebien,etilestanéantid'avoirperdusafemme.Ence
moment,ilsouffre,ilestbouleversé,ets'ilm'aappelée,c'estparcequenousnousétionsbienentendusl'étédernier,voilàtout.
—Oh,jen'endoutepas.D'ailleurs,safemmen'étaitpaslà,sijemesouviensbien?C'estamusant,quandonysonge,jemedemandeoùellesetrouvait,s'ilsétaientaussifousl'undel'autrequetuleprétends?
Ilyavaitduvenindanssesparoles,etIndiasentaitqu'ilétaitprêtàl'accuserdel'avoirtrompéavecPaul.
—Elletravaillait,Doug,dit-elleposément.Certainesfemmesysontautorisées.
—Est-ceellequit'amontélatêteavectoutescesidioties?EttonPaulWard,faisait-ilpartiedelaconspiration?
IlétaitclairqueDougcherchaitunmoyendemépriserPaul,etIndialuienvoulaitdecettemesquinerieabsurde.Quoiqu'elleéprouvâtpourPaul,ellen'avaitnullementl'intentiondefairequoiquecefûtaveclui,oumêmedeluirévélersessentiments;etelleseréjouissaitquelescirconstanceslesaientpousséssurlavoiedel'amitié.
—Jepensequetuesdébile,situnevoispascequ'ilessaiedefaire,India,insistaDoug.Etjeneveuxplusqu'ilappelleici.
Franchement,onauraitditquetuparlaisàtonamant!
—Jen'aipasd'amant,Doug,rétorqua-t-elled'untonglacial,incapabletoutàcoupdemaîtrisersarage.Sij'enavaisun,jeseraispeut-êtreplusheureusequejenelesuis.Maisdetoutefaçon,PaulWardn'estpascandidatauposte.Ilétaittrèsamoureuxdesafemme,etlarespectaitprofondément,toutcommeilrespectaitlacarrièredeSerena-maisça,tunepeuxpaslecomprendre.Jecroisqu'ilvalapleurertrèslongtemps.
—Etquandilauraséchéseslarmes,tuseraslàpourlui?C'estça?Peut-êtrequetuaimeraisêtrelamaîtressed'unhommeaussiriche.
—Tumerendsmalade,Doug,rétorqua-t-elle.
Là-dessus,elleretournadanslachambredeJessicapourl'aideràfinirderangersesplacards.EllenevoulaitpasvoirDoug,etl'évitaduranttoutlerestantdel'après-midi.
L'atmosphèreétaittoujourstendueentreeuxlorsqu'ilsprirentlavoiturepourallerdîner,cesoir-là.Indian'avaitd'ailleursaucuneenviedesortir,maisétaitconscientequ'enrefusantcettesoiréeellen'auraitfaitqu'envenimerleschoses.
Sielleyavaitréfléchi,elleauraitpeut-êtreétéflattéequesonmarisefûtmontréjalouxdePaul;maislafaçondontilavaitexprimécettejalousieétaitsiodieusequ'ellen'éprouvaitquedelacolère.Parailleurs,lessoupçonsqu'ilnourrissaitétaientignobles.
PaulWardn'étaitpassonamant,etneleseraitjamais;c'étaitjusteuntrèsbonami-cela,elleenétaitsûre.
Leurdînersedérouladansuneatmosphèrepesante,etilss'adressèrentàpeinelaparoledurantlerepas.Pourtoutarranger,lefilmqu'ilsallèrentvoirensuiteétaitsidéprimantqu'Indiapleurapendantpresquetoutelaséance;lorsqu'ilsreprirentlechemindelamaison,ellesesentaitplusmalquejamais.Pourelle,lasoiréeavaitétéundésastre—etdetouteévidence,Dougpensaitdemême.
Découragés,ilsmontèrentdansleurchambre.Nil'unnil'autren'avaitenviedesemettreaulit,aussis'assirent-ilsdevantlatélévision.
Ilstombèrentsurunvieuxfilmqu'ilsaimaienttouslesdeuxetleregardèrentavecplaisir;illeurparutbienmeilleurqueceluiqu'ilsétaientallésvoiraucinéma.Sibienqu'àuneheuredumatinilsétaienttoujourséveillés,etdécidèrentdedescendregrignoterquelquechoseàlacuisine.
—Jesuisdésolédecequejet'aiditaujourd'hui,ditenfinDougenjetantàIndiauncoupd'œilmalheureux.Jesaisbienqu'iln'estpastonamant.
CetteexpressionderemordsinattenduepritIndiaparsurprise.
—J'espèrebienquetulesais!s'exclama-t-elleavantdesemontrerplusconciliante.Moiaussi,jesuisdésoléedecequejet'aidit.Çan'apasétéfacile,pournous,dernièrement,hein?
Chaqueconversation,chaqueéchange,chaquecontact,chaqueheurepasséeensembleavaitétépénible,ettousdeuxenavaientdouloureusementconscience.
—J'imaginequeparfoisçaarrive,dansuncouple,dit-ild'unevoixtriste.Tum'asmanqué,ajouta-t-il,etcelalatouchaauplusprofondd'elle-même.
—Toiaussi,reconnut-elleensouriant.
Elles'étaitsentiesiseule,sanslui..Durantlesderniersmois,illuiavaitàpeineadressélaparole,etils'étaitmontrésiagressiflorsqu'elleavaitenvisagéd'accepterquelquesreportagesqu'elleavaitl'impressionqu'ilavaitétéabsenttoutl'été.
Ilsfinirentleurssandwichesetremontèrentdansleurchambre.Lesenfantsétaienttousendormisdepuislongtemps,etIndiarefermadoucementlaportederrièreeux.Aprèsavoiréteintlatélévision,ilssepréparèrentpourlanuit,etquandIndiarejoignitsonmariaulit,ilnedormaitpas.Lorsque,cettefois,iltenditunemainhésitanteverselle,ellenesedétournapasetnelerepoussapas.Illapritavecdouceurdanssesbrasetluifitl'amour.Sesgestesmanquaientdepassion,ilsemblaitpresquemaladroit,aprèstoutcetemps,etàaucunmomentilneluiditqu'ill'aimait.Maistelleétaitlaviequ'ilspartageaient,lemarchéqu'ilsavaientconclu.Elledevaits'ensatisfaire.
Chapitre14Durantlesdeuxmoisquisuivirent,IndiaetDougcontinuèrentainsi,tantbienquemal.Ilsavaientrecollélesmorceaux;maislacollenesemblaitpasaussifortequ'autrefois.Aumoinslesenfantsmaintenaient-ilsIndiaoccupéeenpermanence,luiévitantdeseposertropdequestions..Detoutefaçon,elleétaitcertainequeplusriennechangerait,àprésent.Dougétaitcommeilétait,etilluiavaitclairementfaitsavoirquellesétaientsesattentes.Ellen'avaitqu'àvivreavec.
EllevoyaittrèssouventGailauxmatchesdefootballdeSam,ainsiqu'auxréunionsdeparentsd'élèvesetauxdînersorganisésparlelycée,puisqu'ellesavaienttouteslesdeuxdesenfantsdumêmeâge.Commeellel'avaitdéjàfaitmaintesfoisparlepassé,Gailavaitconfiéàsonamiequ'elleavaitunnouvelamant.
Asonhabitude,ils'agissaitd'unhommemarié.Maisaumoins,ellesemblaitheureuse.
—Alors,quoideneuf?demanda-t-elleàIndiaunaprès-midi,alorsqu'ellesétaientassises,gelées,danslestribunesdustade.
Douga-t-ilfiniparsecalmer?
—Apeuprès.Ilabeaucoupdenouveauxclients,etilesttrèsoccupé.Nousavonscesséd'aborderlessujetssensibles.
Certainsaspectsdeleurrelation-leurviesexuelle,notamment,avaientsouffertdeleursquerellesdel'étéprécédent,maisIndiaavaitcessédes'enpréoccuper.Elles'étaitrésignéeàacceptercequ'elleavaitplutôtquedesebattrepourcequ'ellesouhaitait.
—PaulWardt'a-t-ilrappelée?
—Non,jecroisqu'ilestenEurope.
C'étaitlapremièrefoisdesaviequ'IndiamentaitàGail.Enréalité,Paulluiavaittéléphoné,quoiquepeusouvent.Maisellepréféraitgardercelapourelle.SiparmalheurDougvenaitàapprendrequ'ilsavaientgardécontact,ilseraitfouderage,elleenétaitcertaine.
Paulavaitappeléunesecondefoisenseptembre,etdéjàdeuxfoisenoctobre.Illuitéléphonaitlorsqu'elleétaitseulechezelle,àpeuprèsàl'heuredudînerpourlui.Jamaisiln'avaituneparoledéplacée,etilsemblaittoujoursdésespérémentseul.Cen'étaitguèreétonnant:lamortdeSerenaremontaitàmoinsdedeuxmois,etIndiasavaitmieuxquequiconquecombienilenavaitétéaffecté.
Ladernièrefoisqu'ill'avaitappelée,l'Etoile-des-Merssetrouvaitenex-Yougoslavie.Paulluiavaitditqu'ilnesesentaitpasencoreprêtàrentrer.
Iln'avaitàaucunmomentparlédelarevoir,nimentionnédedatederetour.Peut-être,songeait-elle,reviendrait-ilauxEtats-Unisverslapériodedesfêtes,pourvoirsonfilsetsespetits-enfants.Amoinsquecenefûttropdouloureux..IlluiavaitditunjourqueSerenaetluiavaientpourhabituded'allerskier
enSuisseàNoël,etils'étaitdéjàjurédeneplusjamaismettrelespiedsàSaint-Moritz.Ilnevoulaitplusrevoirleslieuxquesafemmeetluiavaientfréquentésensemble,nisesouvenirdesrêvesqu'ilsavaientpartagés.
«Celaéliminebeaucoupd'endroits»,l'avaittaquinéIndia,etilavaitridoucement.
Ilavaitunmalfouàremonterlapente.Cependant,ilpensaittoujoursàluidemandercommentelleallait,etelleluirépondaitavechonnêteté.Elles'étaitaccommodéedesasituation,bienqu'ellenefûtplustrèsheureuse;entoutcas,ellerefusaitdemettredenouveausoncoupleenpéril.Ellesesatisfaisait,affirmait-elle,desphotosqu'elleprenaitdesenfants.Quandelleluidisaitcela,Paullagrondaitgentiment.Ilestimaitqu'elleauraitdûsemontrerpluscourageuse,maiscelaluifaisaitpeur.Ellen'étaitpasSerena..
Cequin'empêchaitpasPauldeprendreungrandplaisiràdiscuteravecelle,etdetirerdeleursconversationsungrandréconfort.
Indianeluidemandaitjamaisquelsétaientsesprojetsous'ilcomptaitretournertravailler.Ellen'exigeaitriendelui,etnecherchaitpasàlepousserdansunedirectionouuneautre;ellesecontentaitd'êtrelàlorsqu'ill'appelait,apaisanteetdouce,etc'étaitexactementcedontilavaitbesoin.Ilsnes'étaientpaspromisdeserevoir,n'avaientjamaisenvisagéuneliaison.
Quoiquechaleureux,prévenantetattentionné,Paulsemontraittoujoursextrêmementcirconspectavecelle.
Indian'avaitpaseudenouvellesdeluidepuisdeuxsemaineslorsqueletéléphonesonna,unaprès-midijusteaprèsl'heuredudéjeuner.LajeunefemmesongeaquePauldevaitêtrederetourenItalie,oùilétaitenvironseptheuresdusoir,l'heureàlaquelleill'appelaitd'ordinaire.
Elledécrochaletéléphoneunsourireauxlèvres,s'attendantàentendresavoix.
—India?Bonjour,c'estRaoul!
Stupéfaite,Indianeréponditpastoutdesuite.Celafaisaitsixmois,depuisqu'elleavaitrefusélereportageenCorée,qu'ellen'avaitpaseudenouvellesdesonagent.
—Quoideneuf,cesdernierstemps?reprit-il.Est-cequetutelassesenfindetesenfants?
—Non!répondit-elleavecfermeté.
Toutàcoup,ellesesentaitidioted'avoirlaissésonnomsurleslistesdel'agence.Elleallaitunenouvellefoisdevoirrefuserunreportage,etRaoulseraitfurieuxcontreelle..
Dougavaitraison:elleauraitdûleurdireunebonnefoispourtoutesqu'ellenesouhaitaitplustravailler.
—Cen'estpaslaréponsequej'espérais..J'aiuntrucpourtoi,annonçaRaoul.
Unecertaineexcitationperçaitdanssavoix;ilvenaitderecevoiruneproposition,etavaitaussitôtpenséàelle.
—Jenesuispassûrequejedevraistelaisserm'enparler,Raoul,l'interrompitlajeunefemme.MonmariadéjàassezmalprislaCorée..
—LaCorée?Maistun'yesmêmepasallée!
Ilavaitraison,naturellement,etpourtantcereportageavortéavaitfailliprovoquerundrame.Aprésent,Indianevoulaitplusprendrederisques.
—Allons,écoute-moijusteuneminute.UnmariageroyalseprépareenAngleterre.Aucundanger:untructrèsclasse,touteslestêtescouronnéesd'Europeserontlà.Lemagazinequinousacontactéssouhaitequelqu'unquisachebiensetenir,une«
véritablelady»,jecite,capabledesemêleràlafouledesinvitéssansdétonner.C'estàLondres;mêmetonmarin'ytrouverarienàredire.Etpendantquetuserassurplace,j'aiunautrereportagepourtoi.Surunréseauclandestindeprostitution,quelquepartdansleWestEnd,quiemploieraitdesgaminsdedixàquatorzeans.Tubosserasenliaisonaveclapolice,etlesujetserapubliédanstouslesgrandsmagazinesinternationaux.Etlabonnenouvelle,c'estque,situtedébrouillesbien,letoutpourraêtreboucléenunesemaine-lemariage,etlesgosses.
—Oh,merde,murmuraIndia.
Inutiledenierquel'offreétaittentante.Peut-êtrepourrait-ellevendrelemariageroyalàDoug..Naturellement,cequil'intéressaitréellement,elle,c'étaitl'autrereportage,surlesenfantsprostitués.Cescandaledevaitêtredénoncé,etdansdepareilscasdebonnesphotosfaisaienttouteladifférence.
—Pourquoim'appelles-tupourmeproposerdestrucscommeça,Raoul?Jevaisfinirpardivorcer,àcausedetoi,observa-t-elledansunsoupir.
—Jet'appelleparcequejet'adore,etquetueslameilleurephotographequejeconnaisse.Souviens-toidecequetuasfaitàHarlem.
—Oui,maisc'étaitàmoinsd'uneheured'ici.Çanem'empêchaitpasderentreràtempspourfairedînermesenfants.
—J'embaucheraiunecuisinièrepourteremplacerpendanttonabsence.Bonsang,j'iraileurfairelatambouillemoi-même!Jet'enprie,India,nemedispasnonunenouvellefois.Ilfautquetuacceptescereportage.
Indiasemorditlalèvre.Elleavaitrarementétéaussitentéededireoui..
—Ceseraitquand?demanda-t-elleavecinquiétude.
IlluifaudraitdutempspourconvaincreDougdelalaisserpartir.
—Danstroissemaines,àpeuprès,réponditRaould'untonvague.
Ellefitlecalculdanssatêteetfronçalessourcils.
—Troissemaines?répéta-t-elle.Attends..sijenem'abuse,çavatomberaumomentdeThanksgiving,non?
—Plusoumoins,répondit-il,visiblementmalàl'aise.
—Commentça,plusoumoins?C'estThanksgiving,oupas?
—Ehbien..LemariagealieulesamedisuivantThanksgiving,maisilfaudraitquetuarrivesdèslejeudi.Deuxcélébrationsimportantessontprévuesavantlemariage,ettousleschefsd'Etatserontprésents,leprésidentetlaFirstLadyycompris.Tupourraismangerladindetraditionnelleenleurcompagnie,qu'endis-tu?
—Trèsdrôle.Dougvametuer.
—C'estmoiquil'étranglerais'ilt'empêchedepartir.Ecoute,fais-moiplaisiretréfléchisàtêtereposée.Tupeuxmerappelerdemain.
—Demain?Tuesfou?Tumedonnesunemalheureusenuitpourannonceràmonmariquejeleslaissetomber,lesenfantsetlui,pourThanksgiving?Tuveuxmamortouquoi?
—Non,jeveuxtesauverdetapetitevieennuyeuse,decemariquinesaitpasappréciertontalentetdetouscesgaminsqui,aussimignonssoient-ils,neméritentpasd'avoirl'unedesphotographeslesplusdouéesdumondecommecuisinièrepersonnelleetchauffeur.Allez,India,soisgentille.J'aibesoindetoi,ettoi,tuasbesoindetechangerlesidées.Disoui,justepourcettefois.
—Jevaisvoircequejepeuxfaire,répondit-ellesombrement.Jeterappelleraidemain..ouaprès-demain.Sijesuisencorevivanted'icilà.
—Jet'adore,s'exclama-t-il,etelleentenditàsavoixqu'ilarboraitunlargesourire.Merci,India.Ademain!
—N'oubliepasdeculpabiliserunminimumquandontrouveramoncadavreabandonnésurleparkingducentrecommercialdeWestport.
—Disàtonmaridegrandirunpeuetderéaliserquiilaépousé.Ilnepeutpastegardersousclééternellement.
—Peut-êtrepas,maisçanel'empêchepasd'essayer..
Aprèsavoirraccroché,Indiarestaunelongueminuteimmobiledanslacuisine,lesmainstremblantes.Envérité,elleétaitterroriséeàl'idéedeparleràDoug,maiségalementsurexcitéeparlapropositiondeRaoul.Cesdeuxreportagespromettaientd'êtrepassionnants,chacunàsamanière.Oh,ellemouraitd'envied'accepter..Maiscommentannoncercelaàsonmari?Elles'assitsuruntabouretpouryréfléchir,puis,unefoissadécisionprise,elleserenditausupermarché.
ElleachetatoutcequeDougadorait-etmêmeunpeudecaviar,biendécidéeàluioffrirunrepasderêvecesoir-là.Elleluiserviraitduvin,etpuisilsparleraient..etillatuerait.Maisaumoins,elleaurait
essayé.
Doug,enrentrantàlamaison,n'encrutpassesyeux.
Indiaavaitachetéunchateaubriand,etpréparélasaucefavoritedesonmari,aupoivreetàlamoutarde.Enaccompagnement,elleavaitprévudespommesdeterreenrobedeschamps,desharicotsvertsetdeschampignonsfarcis,et,enentrée,caviaretsaumonfumé.Lorsqu'ils'assitàtable,Dougétaitauxanges.
—Tuasemboutilavoiture,aujourd'hui,m'man?s'enquitJasonenversantunegénéreusequantitédecrèmefraîchesursapommedeterre.
—Biensûrquenon,répondit-elle,étonnée.Quelledrôledequestion!
—C'estpastouslesjoursquetunouspréparesundînerpareil.
J'endéduisquet'asfaituntrucquivamettrepapahorsdelui-
vraimenthorsdelui,corrigea-t-ilenjetantuncoupd'œilaucaviar.
—Nedispasdebêtises.
Maisilétaittrèsmalin,bienplusquesonpère,quinesedoutaitderien.Cedernierétaitconfortablementinstallésursachaisepréférée,etsemblaitrassasiéetheureux.Indiaavaitfaitunemousseauchocolatavecdesmacaronsauxamandes,sespréférés,pourledessert.
—Queldîner!s'exclama-t-ilensouriantlorsqu'ellevintlerejoindreausalonaprèsavoirdébarrassélatable.(Touslesenfantsétaientmontésfaireleursdevoirsdansleurschambres.)Qu'ai-jedoncfaitpourmériterça?
—Tum'asépousée,répondit-elleens'installantsurunpetittabouretprèsdespiedsdeDougetenpriantpourquelesdieuxsemontrentclémentsenverselle—unefois,justeunefois.
Elleétaitprêteàlesupplier,àluipromettredecirerseschaussurespendantdixans,tantellemouraitd'envied'alleràLondres.
—J'aieubeaucoupdechance,dit-il,unemainsurl'estomac.
—Moiaussi,répondit-elleavecdouceur.(C'étaitlaconversationlaplusagréablequ'ilsaienteuedepuisl'étéprécédent.Maiscettefois,lajeunefemmen'étaitpastotalementdésintéressée.)Doug..
Ellelevalesyeuxverslui,etilcompritaussitôtqu'elleluiavaittenduunpiège.Illisaitunesuppliquedanssesyeux,ets'interrogeasurcequ'elleallaitluidemander.
—Oh,oh,s'exclama-t-ilenriant,Jasonavait-ilraison?Aurais-tuemboutilavoiture,oucelledequelqu'und'autre?
—J'aiencoretouslespointsdemonpermis,notrebonusd'assurancen'apasbougéd'uniotaetlavoitureseportecommeuncharme,lerassuraIndia.N'hésitepasàallervérifier.
—Tut'esfaitarrêterpourvolàl'étalage?
—Tiens,jen'avaispaspenséàça..
Indiadécidaquecepetitjeuavaitassezduré.Ilétaitinutiledetournerautourdupot:elledevaitrappelerRaoullelendemain,etobteniruneréponsefermedeDougd'icilà.
—J'aireçuuncoupdefil,aujourd'hui,avoua-t-elle.
—Dequi?demandaDoug,sourcilsfroncés.
Indiadéglutitavecdifficulté.Lemomentfatidiqueétaitarrivé.
—DeRaoul.
—Ohnon!C'estreparti!
Dougseredressasursonfauteuiletlatoisad'unairmécontent.
—Jet'enprie,supplia-t-elle,écoute-moiavantdet'énerver.
C'estleboulotleplusciviliséqu'onm'aitjamaisproposé;leclientaspécifiquementdemandéune«lady».
Elleavaitprissadécision:elleneluiparleraitpasduréseaudeprostitutiondansleWestEnd.Jamaisiln'accepteraitqu'ellecouvreunetellehistoire,mêmeàLondres.Maispeut-êtrequelemariage..
—Quelqu'undetrèsimportantépouseunmembredelafamilleroyaleanglaise,etilsveulentunefemmepoursuivrelemariage.
Touslesgrandschefsd'Etatserontlà,mêmeleprésidentdesEtats-UnisetlaFirstLady,ettouteslestêtescouronnéesd'Europeaussi..
—Ettoi,tun'yseraspas,coupaDougavecfermeté.Ilspeuventdemanderàn'importequelphotographedefaireçaàtaplace.
—Oui,maisc'estmoiqu'ilsveulent,oudumoinsqueRaoulveut.Doug..s'ilteplaît..J'aimeraisvraimentyaller.
—Jecroyaisquenousavionsdéjàeucetteconversation.
Combiendefoiscettehistoiredetravailva-t-ellerevenirsurletapis,India?Jet'avaispourtantditd'enlevertonnomdesfichiersdel'agence!Situnelefaispas,Raoulcontinueradet'appeler.
Arrêtedemetorturer-etdetetorturer-avecça.Tuasdesenfants,India,desresponsabilités.Tunepeuxpast'enfuirettoutoublieraussifacilement.
—Doug,iln'estquestionqued'unesemained'absence.Unesemaine,pointfinal.Lesenfantsnevontpas
sesuicidersijenesuispaslàpourThanksgiving.
Alorsmêmequecesmotsluiéchappaient,Indiafutprisedepanique.Ellen'avaitpaseul'intentiondementionnerThanksgivingsivite..Maisaumoins,maintenant,elleavaittoutdit,toutcequ'elleavaitl'intentiondedire,entoutcas.
—Jen'arrivepasàlecroire.TumedemandessitupeuxnouslaisserseulspourThanksgiving?Qu'est-cequetut'imagines,quejevaiscuireladindemoi-même?
—Tun'aurasqu'àlesemmeneraurestaurant.JeprépareraiunvraidînerdeThanksgivinglaveilledemondépart,etjesuiscertainequepoureuxçaneferapaslamoindredifférence.
—Poureux,peut-êtrepas,maispourmoisi.Tusaisparfaitementquelssontlestermesdenotreaccord.Nousavonsdéjàdiscutédetoutçal'étédernier.
—Oui.Maisc'estimportantpourmoi.J'aibesoindelefaire.
—Danscecas,peut-êtrequetun'aspasbesoind'êtremariéeetd'avoirdesenfants.Iln'estpasquestionquejetolèreunefemmequin'estmêmepascapabled'êtrelàpourThanksgiving.Pourquoinevas-tupasauKosovooujenesaisoù,tantquetuyes?
—Aumoins,aumariage,jenerisquerairien.
—Saufsidesterroristesdécidentdemettreunebombesurlecheminducortège.Tuoubliesdéjàl'aviondetacopine?
Ils'accrochaitàtouslesargumentspossiblesavecunemauvaisefoiconfondante.
—Jenepeuxpasresteràlamaison,aufonddemonlit,jusqu'àlafindemesjours,observaIndia.Bonsang,Doug,lesRussespourraientfairesauterWestport,s'illeurenprenaitl'envie.Jenevaispasarrêterdevivreparcrainteduterrorisme!
—Quanddécideras-tudegrandirenfin,India?Toutescesbêtisessontderrièretoiou,dumoins,devraientl'être.
—Ehbien,désolée,maisnon,cesbêtises,commetudis,nesontpasderrièremoi.Monmétierfaitencorepartiedemoi,etilenseratoujoursainsi.Ilfautquetulecomprennes.
—Ilnefautriendutout,rétorqua-t-ilaveccolèreenselevant.
Jenetedonneraipasmabénédiction,India.Situveuxpartirquandmême,c'esttonproblème.Maisaprès,net'étonnepasdesconséquences.
—Mercidetacompréhension,Doug,dit-elleenselevantàsontouretenleregardantdroitdanslesyeux.Tusaisquoi?Jenevaispastelaissermedonnerdesordresoumefaireduchantagepluslongtemps.Jesuiscommejesuis,etc'estainsiquetum'asépousée.Etjememoquedetesmenaces,conclut-elleaveccalme.
Toutàcoup,ellesavaitcequ'ellefaisaitetcequ'ellevoulait.
—JevaisalleràLondres,etfairecereportage.Jeresterailà-basunesemaine,aprèsquoijereviendraim'occuperdesenfants-etdetoi,d'ailleurs—commejelefaistoujours.Ettusaisquoi?
Personnen'enmourra.Tunepeuxpascontinueràmedictermaconduite,Doug.Cen'estpasjuste,etjenetelaisseraipasfaire.
Ill'écoutasansunmot.Puisiltournalestalonsetmontal'escalier;elleentenditlaportedelachambreàcoucherclaquerviolemment.
Indiasentituncalmeétrangel'envahir.Elleavaitosétendrelamainetprendrecequ'ellevoulait.C'étaitlapremièrefois,etelleétaitterrifiée,maisenmêmetempsellesesentaitmieuxquejamais.
Celafaisaitdesannées,réalisait-elle,queDouglatraitaitdecettefaçon.Dix-septansplustôtdéjà,illuiavaitposéunultimatumpourl'obligeràrentrerd'Asie;siellen'obéissaitpas,avait-ildit,ilsortiraitdesavie.Etparcequ'elleavaitperdusonpèrequandelleétaitencoretrèsjeune,elleavaitpenséqueperdreDougseraitlapirechosequipûtluiarriver.Maintenant,cependant,elleréalisaitqu'ilyavaitpireencore:seperdreellemême.
EllenepensaitpasqueDouglaquitteraitvraiment,elleespéraitquenon,entoutcas;maissicelaseproduisait,elleétaitprêteàl'assumer.
Elleattenditunmomentavantdemonteràl'étage.
Lorsqu’enfinellesedécida,elletrouvalalumièreéteinte.Dougétaitcouché,maisellenel'entendaitpasronfler.
—Tuesréveillé?murmura-t-elle.
Ilneréponditpas,maisellesentitqueoui,ets'approcha.
Effectivement,ilavaitlesyeuxouverts.Ellerestadeboutaupieddulitdansl'obscuritéetlevitbouger,maisilneditrien.
—Jesuisdésoléequecelaaitdûsepasserainsi,Doug.J'auraisdeloinpréféréquetuacceptesdemelaisserpartir.Jet'aimetrèsfort..maisilfautquejelefasse.Pourmoi-même.C'estdifficileàexpliquer..
Ouplutôt,c'étaittrèssimplepourelledel'expliquer,maisimpossiblepourluidelecomprendre.Ilvoulaitluidictersaloi,lamenacerpourqu'elles'yplie.Depuistoujours,illamaintenaitainsiensonpouvoir,tablantsurlapeurpaniquequ'elleavaitdeleperdre.Maisellenepouvaitavoirpeuréternellement.
—Jet'aime,Doug,répéta-t-elle,commepourlerassurer,oupourserassurerelle-même.
Maisilneréponditpas.
Unmomentplustard,elleserenditdanslasalledebainsetpritunedouche.Ellerestalongtempssousle
jetbrûlant,unsourireauxlèvres.
Elleavaitosé.
Chapitre15Commepromis,IndiapréparaundînertraditionneldeThanksgivinglaveilledujourférié.Lerepasfutdélicieux;ilsformaient,vusdel'extérieur,unefamilleparfaite.Cependant,Dougn'ouvritpaslabouchedudîner.Nulnepouvaitignorercequ'ilpensaitdudépartd'India.
Elleavaitparléelle-mêmedureportageauxenfants,etunefoislepremierchocpassé,ilss'étaienttousmontrésravispourelle,surtoutlesfilles,quitrouvaientcettehistoiredemariageroyal«
démente»,selonleursproprestermes.Lesgarçonsavaientaccueillilanouvelleavecdavantaged'indifférence,maiscontrairementàcequ'avaitpréditDoug,aucundesenfantsnes'étaitsentitrahiouabandonné.
Petite,Indiaétaitterroriséechaquefoisquesonpères'envolaitpourdesmissionsdesixmoisauVietnamouailleurs.MaissonreportageàLondresn'avaitriendecomparable,ettouss'enrendaientcompte.Naturellement,lesenfantsétaientdéçusqu'ellenepuissepasserThanksgivingaveceux,maisdèsqu'ilssurentqu'elleallaittoutdemêmeleurpréparerunvraidînertraditionnel,ilssemontrèrentravis.
IndiapartaitpourLondreslematindeThanksgivinget,cesoir-là,DougetlesenfantsdevaientallerdînerchezdesamisàGreenwich.Eneffet,DougetIndian'avaientplusdeparentsnil'unnil'autre.
Sansdoute,songeaitlajeunefemme,était-cepourcetteraisonqu'elleavaittoujoursétésidépendantedesonmarietdesonapprobation:àpartleursenfants,ellen'avaitpersonned'autrequelui.
Lesenfantsdévorèrenttoutcequ'elleleuravaitcuisiné,etJasonaffirmaquec'étaitlemeilleurdînerqu'elleeûtjamaispréparé;elleleremerciaensouriant.Aprèscela,touss'installèrentdanslesalonpourregarderunfilmpendantqueJessicaetIndianettoyaientlacuisine;puis,lorsquesonmarivintluiparler,IndiaenvoyaJessicarejoindrelesautres.Dougavaitl'airdeplusenplusencolère.
—Celanetegênepasdelestransformerenorphelinspourlapériodedesvacances?demanda-t-il,cherchantunenouvellefoisàlaculpabiliser.
—Ilsnesontpasorphelins,Doug.Ilsontunemèreàquiilarrivedetravailler,etilssemblentlecomprendrebienmieuxquetoi.
—Tumerépéterasçaquandilscommencerontàavoirdesrésultats
désastreux
à
l'école
pour
exprimer
leur
mécontentement!
—Jenepensepasquecelaseproduise,secontentaderépondreIndiaaveccalme.
Gailavaitacceptédeconduirelesenfantsàl'écoleàsaplace,durantsonabsence,etleurbaby-sitterhabituelledevaitvenirchaquejourdequinzeàvingtetuneheures.Jessicaavaitmêmepromisdel'aideràpréparerledîner.
Toutétaitenordre,etIndiaavaitlaissésixpagesd'instructionsprécisesencasdebesoin.Leseulproblème,c'était..Doug.MaisjamaisIndianes'étaitsentieaussifortedesavie,aussidéterminée.Paull'avaitappeléedurantlasemaineetluiavaitditqu'ilétaitfierd'elle,etelleavaitpromisdeluitéléphonerdeLondres.L’Etoile-des-MerssetrouvaitenTurquie.Ilavaitditqu'ilavaithâted'avoirdesesnouvelles.
—Tuvasbienêtreobligéedetenircomptedemoiàtonretour,India,lamenaçaDougunenouvellefois.
Celanelegênaitnullementdelatorturerainsi.MaisIndiarefusaitdel'écouter.Qu'est-cequiavaitchangéenelle?Ellel'ignorait;ellesavaitseulementqu'ellenepouvaitcontinueràvivreenferméedansunecage,etquecellequ'ilavaitreferméesurellequatorzeansplustôtneluipermettaitpasd'ouvrirsesailes.
Ellen'avaitpluslechoix.Quoiqu'illuiencoûtât,ilfallaitqu'elleailleauboutdesonprojet.
Raoulavaitétéauxanges,quandellel'avaitappelépourluiannoncerlabonnenouvelle.Elleallaitêtretrèsdécemmentpayée,etcomptaitutilisercetargentpouroffrirunbeaucadeaudeNoëlauxenfants,peut-êtreunvoyagequelquepart,àlamontagneparexemple.
Ellelaissalesenfantsveillertard,danslamesureoùlelendemainétaitunjourférié.Aumomentdepartir,trèstôtlematin,elleallalesvoirdansleurschambres:tousdormaient,maischacunouvritunœillorsqu'ellesepenchapourl'embrasser,etmurmuraquelquechosedugenre«Passeunbonmoment,m'man»quandellepromitdeleurtéléphoner.
Elleavaitdonnéàchaqueenfantlenomdesonhôtelainsiquelenumérodetéléphoneet,pourplusdesécurité,ellel'avaitégalementaffichésurlepanneaudeliègedelacuisine.Bref,toutétaitorganiséàlaperfection,etellen'enrevenaitpasdeconstateràquelpointcelaavaitétéfacile.Unefoisencore,sonseulproblèmeavaitétésonmari.
Quandelleretournadanslachambrepourluidireaurevoir,illuijetauncoupd'œilmauvais.Ils'étaitréveilléenmêmetempsqu'elle,maisavaitfaitsemblantdedormir;àprésent,ilétaitassisdanslelit,immobileetmuet,l'imagemêmedelaréprobation.
—Jet'appelleraiaussisouventquepossible,luiditIndiacommesielles'adressaitàunenfant.
Etc'étaitexactementàunenfantcapricieuxetboudeurqu'ilfaisaitpenser,encetinstant,avecsonairbutéetsesbrascroiséssursapoitrine.Iln'esquissapasungesteverselle.
—Neprendspascettepeine,rétorqua-t-ilseulement.Jen'aurairienàtedirejusqu'àtonretour.
Ilsemblaitlepenservraiment.
—Etensuite?Tumejetterasdehorsdanslaneige?Allons,Doug,soitunpeufair-play,etsouhaite-moibonnechance.S'ilteplaît?Çafaitdesannéesquejen'aipasfaitunreportagecommeça..C'estterriblementexcitantpourmoi.
Maisilneseréjouissaitpaspourelle.Aucontraire,ilétaitplusmécontentquejamais,etilsouhaitaitqu'elleaitpeurdel'avenir,desrépercussionsdesongeste.
Defait,lajeunefemmecraignaitencoresesréactions,maisplusassezpourrenonceràsonreportage.Ill'avaitpousséeàbout.
—Jet'aime,Doug,dit-ellesimplementensortantdelapièce.
C'étaitvrai,maislaréciproquel'était-elle?Dougneréponditrien,entoutcas,etelledescenditl'escalierensoupirant,sonéquipementphotographiquesurl'épaule.Arrivéedanslesalon,ellepritsavaliseetsortitattraperlanavettequidevaitl'emmeneràl'aéroport.
Letrajetfutcourt,mêmes'ilss'arrêtèrentàplusieursreprisespourlaissermonterd'autrespassagers.Pourlapremièrefoisdepuisdesannées,Indiasesentaitindépendante.Jamaisencoreellen'étaitalléeoùquecefûtsanssesenfants,etlesentimentdelibertéquil'envahissaitétaitmerveilleusementenivrant.
Aprèsavoirenregistrésesbagages,ellesepromenadansleterminaldel'aéroportetachetadesmagazines,puiselletéléphonaàRaoulafindevoirs'ilavaitdesinstructionsdedernièreminuteàluidonner.Illuipromitdeluienvoyerunfaxs'ilrecevaitdenouvellesinformationsàproposdusecondreportage,maisàpartcelailn'avaitrienàajouter.Illuisouhaitabonvoyageet,aussitôtaprèsavoirraccroché,ellesedirigeaverssaported'embarquement.
L'avionpartitàl'heureprévue.IlsdevaientarriveràLondresàneufheurescesoir-là;quelqu'unviendraitchercherIndiaàHeathrowpourl'emmenerdirectementàunbaldonnéparlareineenl'honneurdesfiancés,danslecélèbrePaintedHalldelaRoyalNavalAcademy,àGreenwich.
Indiaavaitemportéunelonguejupeenveloursavecunhautassortietunrangdeperles,etelleavaitprévudesechangerdanslalimousinequilaconduiraitdel'aéroportàlasoirée.C'étaitfortdifférentdesreportagesqu'elleavaitfaitsparlepassé,maiselleavaithâted'êtrearrivée.
Durantlevol,ellelutbeaucoup,dormitunpeu,etgoûtaledéjeunerqu'onluiservit;puis,pendantunmoment,elleregardaparlehublot,songeantàsesenfants.Ellesavaitqu'ilsallaientluimanquer,maisnes'inquiétaitpas:ilssedébrouilleraientparfaitementpendantsacourteabsence,elleenétaitcertaine.
Alors,ellepensaàDoug,etauxchosesqu'illuiavaitdites,aupouvoirqu'ilavaitexercésurellependantsilongtemps,etauxraisonsquil'avaientpousséàagirainsi.Celasemblaitsiinjuste..Aprésentqu'elleyréfléchissait,ellen'éprouvaitplusdelacolère,maisduchagrin.S'ill'avaitlaisséepartirsansfaired'histoires,s'ilavaitacceptéqu'elleévolueàsonrythme,toutseseraitbienmieuxpassé.MaisDougvoulaitlacontrôler,lacontraindreàluiobéir.
Elles'endormitsurcettepenséedéprimante,etsomnolaitencorelorsqu'ilsatterrirentàHeathrow.Cependant,dèsqu'elleseretrouvaàl'intérieurdel'aéroport,ellefutenvahied'uneexcitationintense,etréalisaqu'enfinelleavaitprissonenvol.
Pourlapremièrefoisdepuisplusdequinzeans,elleavaitagiparetpourelle-même..Ellesouriaittouteseuleensedirigeantverslepostededouane.Celafaisaitdesannéesqu'ellen'étaitpasvenueàLondres,etellemouraitd'impatience.Quelmeilleurmoyenderedécouvrirunevillequedansdetellesconditions?
Commeprévu,unchauffeurl'attendait,etillaconduisitenvilleaussivitequ'illeput,tandisqu'ellechangeaitdevêtementsàl'arrièredelalimousineetsecoiffaittantbienquemal.
Lorsqu'ellejetauncoupd'œilàsonimagedanslerétroviseur,elledécidaqu'ellepourraitpasserl'inspectionsanstropdeproblèmes.
Etpuis,ellen'étaitpaslàpourêtrebelle,maispourprendredesphotos.Nulnesepréoccuperaitdesonapparence.
Déjà,ilsapprochaientdelaRoyalNavalAcademy.Ellevitdescadetsengranduniformedeboutàl'extérieur,desfusilsancienssurl'épaule;ilssemettaientaugarde-à-vouslorsquedesinvitésentraientousortaient.Lelieului-mêmeétaittrèsimpressionnant:lesbâtimentsentouraientunimmensecarrédepelouseetunechapelle,audômesomptueux,datantde1779.
Indiapritquelquesphotosrapidesdel'extérieur,etsedépêchad'entrerpourrejoindrelesinvitésdubal.Toutenmontantl'escalier,elleeutletempsd'admirerlesmagnifiquespeinturesquiornaientlesmursetleplafond;onseseraitcruàVersaillesouàlachapelleSixtine.Danslagrandesalle,aumoinsquatrecentspersonnesétaientrassembléeset,dèssonarrivée,Indiacommençaàlesmitrailler.Ellen'eutaucunmalàrepérerlespersonnageslespluséminents:leprinceCharles,lareinedesPays-Bas,celleduDanemarketcelledeNorvège..Ellereconnutégalementleprésidentfrançaisetplusieursautres.Deloin,elleaperçutlareineElisabeth,entouréedegardes,quibavardait,apparemmentdétendue,aveclePremierministrebritannique,leprésidentaméricainetlaFirstLady.Indiaavaitdûmontrersonaccréditationenarrivant,maisl'avaitensuiterangéedanssapoche;ellepassalesquatreheuresquisuivirentàseglisserdiscrètementdegroupeengroupe,sansquenulnefîtattentionàelle.
Lorsque,àdeuxheuresdumatin,lasoiréearrivaàsonterme,ellesavaitqu'elleavaitfaitdetrèsbonnesphotos.Ellereconnaissaitcesentimentdesatisfactionànulautreégalqu'elleéprouvaittoujourslorsqu'ellesentaitqu'elleavaitréussiunreportage.
Lareineétaitpartiedepuislongtempset,unàun,lesillustresinvitésprenaientlechemindelasortie.Indiaentenditplusieursd'entreeuxaffirmerquelasoiréeavaitétémerveilleusementréussie.CertainssedirigèrentverslachapelleetIndialessuivitafindeprendreundernierrouleaudepelliculedanslamagnifiqueéglise,aprèsquoielleremontadanssalimousineetrepartitendirectionducentre-ville.
UnechambreluiavaitétéréservéeauClaridge.Ellepénétradanslehallduluxueuxhôtel,savaliseàlamainetsonmatérielphotosurl'épaule,etréalisaqu'elleétaitépuisée.Ilétaitdeuxheuresetdemiedumatin,soitseulementvingtheurestrenteauxEtats-Unis,maiscelafaisaitdesheuresqu'elletravaillait,etlevoyage,avantcela,avaitétélong.Malgrétout,elleétaitauxanges;ellenes'étaitpassentieaussibien
depuisdesannées.C'étaitcommeaubonvieuxtemps,bienqu'àl'époquesagarde-robeconsistâtentenuesdecombatetrangersplutôtqu'enjupesdeveloursetescarpins..Ellesavaitqu'ellen'oublieraitjamaiscettesoirée.
Elleavaithâtedesedéshabilleretd'alleraulit,ets'endormitdèsquesatêtetouchal'oreiller.
Cefutlasonneriedutéléphonequilatiradesonsommeil.Uninstant,ellesedemandaquipouvaitbienlaréveillerenpleinenuit,maisenouvrantlesyeux,elleconstataqu'ilfaisaitgrandjour.
Uncoupd'œilàsamontreluiappritqu'ilétaitdixheuresdumatin,encefroidmatindenovembre.Ellesesouvenaitqu'illuifallaitêtrequelquepartàmidietsursauta:ellen'avaitpasentendusonréveilsonner.
—Allô?dit-elled'unevoixendormieens'étirantetenregardantautourd'elle.
Lachambren'étaitpastrèsgrande,maisdécoréedefaçoncharmante,enchintzbleuornédemotifsfloraux.
—Jecroyaisquevousétiezcenséetravailler?
—Mafoi,c'estlecas..Quiêtes-vous?
Cen'étaitpasdutoutlavoixdeRaoul..Toutàcoup,ellecomprit:c'étaitPaul,quiluitéléphonaitdeTurquie.
—Oh,pardonnez-moi,jenevousavaispasreconnu..J'étaisprofondémentendormie.Heureusementquevousavezappelé.
—Commentçasepasse?s'enquit-ild'unevoixdétendue.
—Trèsbien.Lasoiréedelanuitdernièreaétéformidable;ilyavaitunefouledegensillustres,etplusderoisetdereinesquedansunjeudecartes!EtlePaintedHallestvraimentunendroitsublime.
—Oui,n'est-cepas?Serenaetmoiyavonsassistéunefoisàunesoiréedonnéeenl'honneurd'unauteurquej'aimebeaucoup,PatrickO'Brian.Peut-êtreleconnaissez-vous,ilestspécialisédansleshistoiresmaritimes.JemesouviensquelePaintedHallm'avaitvraimentsemblégrandiose,àl'époque.
Indiaavaitsouventl'impressionqu'ilétaitallépartout.Malgrétout,ilparutimpressionnélorsqu'elleluiénuméralespersonnesprésentesaubaldelareine.
—Jecroisquej'aiprisquelquesphotosvraimentréussies.
—Alors,queleffetcelafait-ildetravaillerdenouveau?
PaulsouritenimaginantIndiadanssapetitechambreduClaridge.Illuisuffisaitdefermerlesyeuxpourlavoir.Sachantcombienlepasavaitétédifficileàfranchirpourelle,ilétaitconscientquec'étaitunevéritablevictoire,etqu'ellesignifiaitbeaucoupdechoses.Ilétaitheureuxpourelle.
—C'estpassionnant.J'adoreça.
Elleluiavaitégalementparlédusecondreportage,etils'inquiétaitunpeupourelle;cependant,illuifaisaitconfiance,etelleluiavaitexpliquéquelapolicelaprotégerait.
—Etvous,Paul,demanda-t-elle,commentallez-vous?
Ilsemblaitunpetitpeumieux,cesdernierstemps,maisellesavaitquelapériodedeThanksgivingnedevaitpasêtrefacilepourlui,mêmes'ilavaitévitélesfestivitésaméricainesenrestantenTurquie.
—Vousn'auriezpasl'intentiondepasseràLondres,cettesemaine,parhasard?
C'étaituneidéeenl'air,etellesavaitinstinctivementqu'ilnelaprendraitpasaumot.Ilavaitencorebesoindefuirlemondeàborddel'Etoile-des-Mers.
—Jenepensepas,dit-ilavechonnêteté.Pourtant,j'aimeraisvraimentvousrevoir,India..Maisdetoutefaçon,vousserezprobablementtropoccupéedurantvotreséjourpourtraîneravecdevieuxamis.
Carc'étaitcequ'ilsétaientdevenus,aucoursdescinqderniersmois.IndiaavaitpartagésespeinesavecPaul,elles'étaitouverteàluichaquefoisqueDougl'avaitdéçueoublessée;et,depuislamortdeSerena,Pauln'avaitpashésitéàpleureràmaintesreprisesenluiparlant.
—Jecroisquej'aipeurderetourneràlacivilisation,avouaPaul.
C'étaitencoretropdouloureuxpourlui.Indiahochalatête;ellelecomprenaitsanspeine.
—Cen'estpasencorenécessaire,souligna-t-elle,sachantqu'ilpouvaitcontactersonbureauparordinateuretfax,etquesespartenairess'occupaientdel'essentieldesesaffairesensonabsence.
Mieuxvalaitqu'ilresteàborddesonvoilier,d'autantquecelui-cisemblaitavoiruneffetapaisantsurlui.
—Commentétaientlesenfantslorsquevousêtespartie?J'aibeaucouppenséàvous,hiermatin.
—C'esttrèsgentil.Ilsallaienttrèsbien,mafoi,beaucoupmieuxqueDoug.NousavonsfêtéThanksgivingavant-hier,etc'estàpeines'ilm'aadressélaparole.Ildigèremalmapetiteescapade,etjem'attendsàdesreprésaillesàmonretour.
—Ilfautvousendurciretêtrefataliste.Quepeut-ilvousfaire,detoutefaçon?
—Memettredehors,pourcommencer-ausensfiguré,j'entends.Ilpourraitmequitter,dit-elled'untonsérieuxquitrahissaitsoninquiétude.
—Ceseraitidiotdesapart.(Hélas,Dougétaitcapabledesemontreràlafoisstupideetborné,Paullesavait..)Jesuissûrqu'ilessaieseulementdevousfairepeur,affirma-t-il.
—Peut-être.Quoiqu'ilensoit,maintenant,jesuisvenue,jesuislà..Etjeferaismieuxdemepréparersijeneveuxpasraterlaprochainefête.
—C'estquoi,aujourd'hui?s'enquit-ilavecintérêt.
—Ilfautquejevérifiemonemploidutemps..JecroisqueçacommenceparundéjeunerdonnéparleprinceCharlesaupalaisdeSaint-James.
—Voilàquidevraitêtreamusant.Appelez-moiàvotreretourpourtoutmeraconter.
—Jerisquederentrertrèstardàl'hôtel;jedoisassisteràundîner,cesoir.
—Décidément,cereportagem'al'airbienéprouvant!lataquina-t-il.
Indiasourit.ElleconsidéraitunpeuPaulcommesonangegardien;luiseulsavaitcombienelleavaitsouffertpourenarriverlà,etelleétaitheureusedepartagercettevictoireaveclui.
—Jemecoucheraimoi-mêmetrèstard,dit-il.N'hésitezpasàm'appeler,noussommespresquedanslemêmefuseauhoraireàprésent.JecroisquenousferonsrouteverslaSicile,demain.J'aienviedepasserquelquetempsenItalieetenCorse.Etd'alleràVenise.
—Pourvousaussi,lavieestdure,Paul..Jevousplainsdetoutmoncœur.
—Vousdevriez,répondit-ild'untonplusgravequ'ilnel'auraitvoulu.
Indiasemorditlalèvre,conscientedelasolitudedePauldepuisladisparitiondesafemme.Serenaluimanquaittoujoursterriblement,etIndialesoupçonnaitdes'endormirenlarmes-ouivremort-plussouventqu'ilnevoulaitbienl'admettre.Maistroismoisseulements'étaientécoulésdepuisl'accident;ilfallaitlaisserletempsfairesonœuvre.
—Jevousappellerai,promit-elle.
Lorsqu'ilseurentraccroché,elles'approchadelafenêtre,etjetauncoupd'œilàBrookStreet,au-dessousd'elle.Toutsemblaittrèspropret,trèsfamilier,trèsanglais.Elleétaitsiheureused'êtrelà!Ellesongeaalorsqu'elledevaittrouverdescartespostalespourlesenfants.Elleleleuravaitpromis,etelleavaitégalementl'intentiond'allerchezHamley's,siellelepouvait,afind'acheterdesjeuxpourSam,AiméeetJason.PourJessica,ellevoulaittrouverquelquechosedeplusadulte;peut-êtrepasserait-ellechezHarveyNichols,sielleavaitletempsentrelesdeuxreportages.Maispourcommencer,ilfallaitqu'elleailletravailler.
EllepensaitencoreàPaullorsqu'elleentradanssasalledebainsetseglissadansl'immensebaignoire.Elleprenaitvraimentungrandplaisiràdiscuteraveclui,etespéraitavoirunjourl'occasiondelerevoir.Pourelle,ilétaitunmerveilleuxami,mêmeàdistance.
Duranttoutl'après-midi,ellefuttrèsoccupéeparsonreportage,maistoutsepassafortagréablement.Elledécouvritmêmequ'elleconnaissaitundesautresphotographes,unIrlandaispleind'humournomméJohnO'Malley.IlsavaienteffectuéunreportageensembleauKenyaautrefois,etnes'étaientpasvusdepuisprèsdevingtans.Lorsqu'ilseurentterminédeprendreleursphotos,ill'invitaaupubvoisinpourbavarderdevantunverre.
—Oùdiableétais-tupassée?Jecroyaisquetuavaisfinipartefairedescendredurantunedetesenquêtes!s'exclama-t-il,detouteévidenceravidelavoir.
—Ehnon!Jemesuismariéeetj'aieuquatreenfants.Enfait,jesuisàlaretraitedepuisquatorzeans.
—Alors,qu'est-cequit'adécidéeàrevenirmaintenant?
demanda-t-il,unlargesourireauxlèvres,enbuvantunerasadedewhiskey.
—Çamemanquait.
—Tuesfolle-maisça,jel'aitoujourssu,dit-ilavecconviction.
Moiquidonneraisn'importequoipourprendremaretraiteetêtreentouréd'unefemmeetdequatreenfants!Celadit,onnepeutguèrequalifiercereportage-cidedangereux.
—Rienàvoiravecceuxquetufaisaisautrefois..Amoinsquelesmembresdelafamilleroyalenenousattaquentenjustice.Cen'estpasimpossible,tusais.Ilsuffiraitd'unepetiteprisedebecautourdeshors-d'œuvre,ethop!Sanscompterl'IRA.Parfois,j'aihonted'avouerquejesuisirlandais.
Ilsenvinrentàparlerdel'attentatterroristedeseptembre,etIndialuiexpliquaquelafemmed'undesesamisétaitàborddel'avion.
—Unehonte.Lestrucscommeçamerendentmalade.Jenepeuxpasm'empêcherdepenserauxenfants.Tuezlesmilitaires,faitessauterlesusinesquifabriquentlesmissiles,maispourl'amourduciel,laissezlesenfantsenpaix!Etpourtant,cesorduress'enprennenttoujoursàeux.Chaquegroupusculeenmanquedepublicitéfinitpartuerdesgosses.
IlavaitpassépasmaldetempsenBosnie,etavaitdétestécequ'ilyavaitvu.Desenfantscroatesdécapitéspardesmilitairesserbesdanslesbrasdeleursmères..Desbébésorphelinshurlantdansdesvillagesabandonnés..C'étaitlapireexpériencequ'ileûtvécuedepuisleRwanda.
—Nefaispasattentionàcequejeraconte,India,reprit-ilavecunsouriredésabusé.Lacruautédeshommesestl'undemessujetsdeprédilection,surtoutaprèsunoudeuxwhiskeys.Autroisième,jedeviensromantique.Etalors,attention!
Johnn'avaitpaschangéavecletemps,etIndiaprenaitplaisiràbavarderaveclui.Illuiprésentaunautrejournaliste,quivintlesrejoindreàleurtable.Lenouveauvenu,australien,n'étaitpasaussichaleureuxqueJohnO'Malley,maissafaçonpince-sans-riredecommenterledéjeunerchezleprincelesfitrireauxlarmes.
IlaffirmaavoirtravailléavecIndiadelonguesannéesplustôt,àPékin,maislajeunefemmenesesouvenaitpasdesonvisage.
Lorsqu'ilsquittèrentlepub,JohnO'Malleyétaitbienéméché;India,poursapart,devaitretournerauClaridgesechangeravantlasoirée.Parchance,c'étaitladernièreavantlemariage.ElleavaitlieudansunhôtelparticuliersurSaintJamesPlace.Desvaletsdepiedenlivréeaccueillaientlesinvitésavantdelesfaireentrerdansuneimmensesalledebalauxlustresétincelants.
Lorsquelajeunefemmeretournaàsonhôtel,ilétaitminuit,etelleappelalesenfantsqui,décalage
horaireaidant,s'apprêtaienttoutjusteàpasseràtable.Elleparlaàchacund'eux;toutparaissaitbiensepasser.Ilsluidirentqu'ilss'étaientbeaucoupamusésàGreenwichlaveille,qu'elleleurmanquait,etquelesamedisuivantleurpèreavaitpromisdelesemmenerfairedupatinàglace.Maislorsqu’IndiademandaàparleràDoug,ilfitrépondreparlesenfantsqu'ilétaitoccupé:ilpréparaitledîner.Ilauraitfortbienpudécrocherletéléphonedanslacuisine,commeellelefaisaittoujourslorsqu'onl'appelaitàl'heuredesrepas,etellecompritlemessage.Illuiavaitditqu'ilneluiparleraitpasavantsonretour,etdetouteévidenceilavaitl'intentiondetenirparole.
Ellesesentitunpeuseuleaprèsavoirraccroché,etdécidad'appelerPaul,espérantletrouverencoredebout.Ill'étaiteneffet,etilsbavardèrentunlongmoment.Indialuiracontalasoirée;Paul,coïncidenceamusante,connaissaitceuxquil'avaientorganisée,ainsiquelaplupartdesinvitésprésents,etilritdesdescriptionspleinesd'humourqueluifitIndia.Ç'avaitétéunesoiréeintéressante,réunissantunefouled'aristocratesetdegensdistingués.
Indiacomprenaitquelejournaleûtinsistépourembaucherquelqu'undediscretetdebienélevé,etsesentaitflattéed'avoirétéchoisie.
—Aquelleheurealieulemariage,demain?demandaPaulenréprimantunbâillement.
Ilcommençaitàêtrefatigué,d'autantquelameravaitétéunpeuagitéecesoir-là.Maiscelaneledérangeaitpas;aucontraire,iladoraitnaviguerpargrostemps.
—Acinqheures,réponditIndia.
—Qu'allez-vousfaireenattendant?
—Dormir!s'exclama-t-elleensouriant.(Depuissonarrivée,ellen'avaitpaseuletempsdesouffler.)Enfait,j'aisurtoutl'intentiond'allervoirlespoliciersavecquijedoistravaillersurl'autrereportage.Ilsm'ontlaisséunmessage;l'opérationdedémantèlementduréseaudeprostitutioncommencedimanche.
—Vousneperdezpasbeaucoupdetemps,n'est-cepas,India?
Serenaavaitétécommecela,elleaussi,songea-t-il.Elletravaillaittoujoursàquelquechose:unnouveaulivre,unnouveauscript,
une
relecture,desépreuves..CelamanquaitdouloureusementàPaul.Toutchezelleluimanquait.
—Appelez-moidemainpourmeraconterlemariage,d'accord?
IlétaitheureuxdepouvoirparleràIndiaàn'importequelmoment,denepasavoiràattendrequesonmarisoitpartipourentendresavoix.
—D'accord,jevouspasseraiuncoupdefilenrentrantàl'hôtel.
—Parfait.Nousseronsprobablementenmer;voussavezcombienj'aimenaviguerdenuit.C'estmoiqui
seraidegardeàpartirdeminuit,maisjepeuxdécrocherletéléphonedanslatimonerie,alorsn'hésitezpasàappeler.Çam'afaitplaisirdebavarderavecvous,India.Vousêtesmonseullienaveclemondeextérieur.
Iln'avaitpasenviedevivredanscemondesansSerena;maisenentendreparleràtraverslefiltred'Indialedistrayaitagréablement.
—Vousfinirezparyrevenirundecesjours,quandvousenaurezenvie.
—Jesuppose.Maisjen'arrivepasàm'imaginersanselleaumilieudetouscesgens,reconnut-iltristement.Nousfaisionstantdechosesamusantes,ensemble!Jenepensepasquejepourraislesfairetoutseul.Jesuisbeaucouptropvieuxpourrecommenceràzéro.
C'étaitfaux,biensûr,maisilavaitcetteimpression;commesilapertedeSerenaluiavaitfaitprendredixans.
—Oncroiraitm'entendre!s'exclamaIndia.Sijenesuispastropvieillepourmeremettreàtravailler,vous,vousn'êtespastropvieuxpourrecommenceràvivrenormalement,quandvousvoussentirezprêt.
Ilsavaienttreizeouquatorzeansdedifférence,maisnil'unnil'autren'enavaitconscience.
Parfois,ilssecomportaientcommefrèreetsœur,etàd'autresmomentsvibraitentreeuxunesortedetensionélectriquetroublante,qu'Indiaavaitdéjàressentielorsdeleurspremièresrencontressurl'Etoile-des-Mers.MaisPauln'yfaisaitjamaisallusion;ilnevoulaitpastrahirSerena.Etilsesentaittoujourscoupabledenepasavoirétéàborddel'avionavecelle.Pourquoiluiavait-ilsurvécu?Ilnetrouvaitpasderéponseàcettequestion.
Sonfilsétaitadulte,sespetits-enfantsmenaientunevieagréable.
Personnen'avaitplusbesoindelui,désormais,etilleditàIndia.
—Moi,si,affirma-t-elleavecdouceur.J'aibesoindevous.
—Biensûrquenon.Vousêteslancée,àprésent.
—N'ensoyezpassisûr..Quandjesuispartie,Dougrefusaitdem'adresserlaparole.AttendezquejesoisrentréeàWestport.Çavaêtrel'enfer,etvouslesavez.
—Peut-être.N'ypensezpasmaintenant,entoutcas.Vousavezbeaucoupdechosesquivousattendentavantça.
Maistôtoutard,leproblèmeseposerait:elleavaitprévuderentrerchezellelevendredisuivant,afind'êtreavecsesenfantsdurantleweek-end.
—Jevousappelleraidemain,promit-elledenouveauavantderaccrocher.
C'étaitétrangedevoiràquelpointilsétaientàl'aisel'unavecl'autre,songeaIndia.Elleavaitl'impressiondeconnaîtrePauldepuistoujours,alorsqu'ellenel'avaitrencontréquel'étéprécédent.
Touteslesdifficultésqu'ilsavaienttraverséesensembledurantcesquelquesmoislesavaientbeaucouprapprochés.
Elleétaitallongéedansl'obscuritéetsombraitdoucementdanslesommeillorsqueletéléphonesonnadenouveau.Ellesongeaquec'étaientpeut-êtrelesenfantsquirappelaient,ouDoug,maisreconnutlavoixdePaul.
—Dormiez-vous?demanda-t-ildansunmurmure.
—Non.J'étaisallongéedanslenoir,etjepensaisàvous.
—Moiaussi.Jevoulaisjustevousdirequej'admirecequevousavezfait,India.Etquejesuisfierdevous..
—Merci.C'esttrèsimportantpourmoi,dit-elleavecsincérité.
—Vousêtesquelqu'undeformidable.Je..jenem'enseraisjamaissorti,sansvous,ajouta-t-ilavecdeslarmesdanslavoix.
—Moinonplus,chuchota-t-elle.C'estexactementcequej'étaisentraindemedirequandvousavezappelé.
—Nousnousverrons,undecesjours.Quelquepart,àunmomentouàunautre.Jereviendrai.J'ignoreencorequand,maisjereviendrai.
—Nevousinquiétezpas.Faitescequevousavezàfaire.
—Bonnenuit,dit-ild'unevoixtrèsdouce.
Elleraccrocha,fermalesyeuxets'endormitaussitôtenpensantàlui,unsourireauxlèvres.
Chapitre16Lemariage,lelendemain,futgrandiose;etsansmêmeavoiràdéveloppersesphotos,Indiasutqu'elleavaitréalisédesclichésextraordinaires.Lamariée,enrobedechezDior,étaitsublime.
C'étaitunejeunefemmepetiteetd'ossaturedélicate,trèsmince;satraînesemblaits'étendreàn'enplusfinirderrièreelle,etsabelle-mèreluiavaitoffertundiadèmeravissant.Toutétaitparfaitementréglé.LacérémonieavaitlieuàlacathédraleSaint-Paul,etonnecomptaitpasmoinsdequatorzedemoisellesd'honneur.Bref,ils'agissaitd'unvéritablemariagedecontedefées,etIndiaavaithâtedemontrerlesphotosauxenfants.
Laréception,donnéeàBuckinghamPalace,étaitinterditeàlapresse,sibienqu'Indiaputrentreràsonhôtelrelativementtôt,cesoir-là.Ilétaitdixheuresquinzelorsqu'elleappelaPaul,aprèsavoirtéléphonéauxenfants.Cesderniersrevenaienttoutjustedelapatinoireetbuvaientunchocolatchauddanslacuisine;lorsqu'elleavaitdemandéàparleràleurpère,ilsavaientréponduqu'ilétaitsorti.Ellen'avaitpassusielledevaitlescroireounon:ilsemblaitétrangequelesenfantsfussentàlamaisonsanslui.Maiselleavaitpréférénepasinsister.
Paulluiditqu'ilsetrouvaitdanslegrandsalonduvoilieretqu'illisaitenattendantsontourdegarde,qu'ilprenaitàminuit.
—Commentétait-ce?demanda-t-il,toujourscurieuxdel'entendreparlerdesontravail.
—Incroyable,unevraieféerie.Çaadûcoûteraumoinsunmilliondedollars!
—Probablement,acquiesça-t-ilenriant.
Ilsemblaitdebonnehumeur,etcelaréchauffalecœurdelajeunefemme.
—Serenaetmoinoussommesmariésàlamairie,poursuivit-il,etensuite,jemesouviensquenousavonsachetédeshot-dogsauchiliconcarneàunmarchandambulantavantd'allerpasserlanuitauPlaza.C'étaitpeuorthodoxe,maistrèsromantique,enfait.
Audépart,Serenanevoulaitpasm'épouser,alorsquandelleafiniparaccepter,j'aipréférénepasattendreuneminutedeplus!Elleapassénotrenuitdenocesàm'énumérertoutesleschosesqu'elleneferaitpaspourmoi,àrépéterqu'elleneseraitjamaisunebonneépouse,etquejenelaposséderaisjamais.
Encoremaintenant,Paulnepouvaits'empêcherdeparlerconstammentdeSerena,maiscelan'avaitpasl'airdedérangerIndia,etilluiensavaitgré.
—Jeregardaislajeunemariéeaujourd'hui,dit-elle,etjenepouvaism'empêcherdemedemandersielleseraitheureuse.Cedoitêtreaffreuxdes'apercevoirqu'ons'esttrompédepersonne,aprèsunmariageaussigrandiose..
—Serenaetmoi,entoutcas,avecnoshot-dogsetnotrenuitauPlaza,jetrouvequenousnousensommesbiensortis.
—Mieuxquelaplupartdesgens,acquiesçaIndianonsansuncertainvagueàl'âme.
—Vousaussi,vousvousêtesplutôtbiendébrouillée,affirmaPaul.
—Etlebateau,aujourd'hui?demandaIndiaquivoulaitdétournerlaconversationetsavaitcombienilaimaitparlerdevoile.
—Pasdeproblème,répondit-ilavantdechangerdesujetàsontour.Etes-vousalléevoirlapolicecommeprévu?
—Oui.Avantlemariage,j'aipassédeuxheuresaveclespersonneschargéesdel'enquête.C'estvraimentunehistoiresordide:ilsprostituentdesenfantsdehuitansàpeine,semble-t-il.
C'estdifficileàcroire..
—Çanevapasêtreunreportagefacile,observaPaul.
—Non,maisc'estdavantagedansmescordesquelesmariagesroyaux!
Malgrétout,soncœurs'étaitserrélorsquelespoliciersluiavaientmontrédesphotographiesdecertainespetitesvictimesdel'odieuxtrafic.Lesenquêteursprévoyaientuneopérationd'enverguredeuxjoursplustard,etluiavaientproposédelesaccompagner.
—Est-cedangereux,pourvous?demandaPaul.
—Çapourraitl'être,reconnut-elleavechonnêteté.C'estlaraisonpourlaquellej'aipréféréneriendireàDoug.
—J'espèrequ'ilnevousarriverarien.
EnaucunemanièrePauln'auraitvoulusemêlerdesavieoudesontravail,maisl'idéequ'ellepûtêtreblesséeluiétaitodieuse.
—Detoutefaçon,lespoliciersserontobligésdefaireattention,àcausedesenfants.Maislestypesquidirigentleréseauontl'aird'êtredesdurs.Lespolicierspensentquecertainesdespetitesfillesontétévenduesàcesproxénètesparleursparents.
—Seigneur,c'esthorrible..
Indiahochalatêtecommes'ilavaitpulavoir.Ensuite,laconversationroulasurdessujetsplusplaisants.Paulluiparladulivrequ'illisaitetdesesprojets,unefoisarrivéenSicile.IlavaithâtedeserendreàVenise;c'étaitlapremièrefoisqu'ilyemmenaitl'Etoile-des-Mers.
—Cedoitêtremerveilleuxd'êtreàVeniseàborddevotrevoilier,observaIndiad'untonrêveur.
—C'estvraimentdommagequeSametvousnepuissiezvousjoindreàmoi.
—Iladoreraitça,croyez-moi.
—Etçavousplairaitaussi,j'ensuissûr..
Ilsbavardèrentencoreunmoment,puisPaulluiditqu'ildevaitallerréglercertainesvoilesetjeteruncoupd'œilauradar;maisilpromitdelarappelerlelendemain.
PourIndia,cejour-làmarquaitlafindesmondanités.Letempsdescocktailsetdesrobeslonguesétaitrévolu:désormais,elletravailleraitenjean,dansdepetitespiècesenfumées,etboiraitducaféfroiddansdesgobeletsenplastique..
Avantdesecoucher,ellelutlesdocumentsquelespoliciersluiavaientremislematinmême,afindesefamiliariseravecl'affaireetavecleshommesquidirigeaientl'odieuxréseau.C'étaientdevéritablesmonstres,etàl'idéequ'onpûtprostituerdesenfantsdel'âged'AiméeoudeSam,lajeunefemmeavaitl'estomacretourné.
Heureusement,sesenfantsàelleneconnaîtraientjamaiscetuniverssordide.Ilsn'auraientmêmepaspuenconcevoirl'existence..Elleaussi,entantqu'adulte,trouvaitcelainimaginable,etPaulavaiteulamêmeréaction.
Lelendemain,elleallarejoindrelespoliciersàmidi,etàhuitheuresdusoirelleétaittoujoursaveceux.Lorsqu'ilseurentterminédedresserlesplansdel'opérationdulendemain,deuxinspecteursl'invitèrentàdînerdansunpubvoisin,etilseurentuneconversationtrèsintéressante.Lesdeuxhommesbuvaientbeaucoup,etluidonnèrentunefoulederenseignementsqu'ellen'auraitjamaispuobtenirdansd'autrescirconstances.
AsonretourauClaridge,elletrouvaunmessagedesenfants:ilsétaienttoussortisvoirunfilmaucinéma,etluienvoyaientdegrosbaisers.IlyavaitégalementunmessagedePaulmais,quandelleessayadelerappeler,onluiditqu'ilétaitoccupé.
Elles'apprêtaitàpartir,lelendemainmatin,lorsqu'ill'appela.
—Désolépourhiersoir.Nousavonsessuyéunetempête,avecdesventsdecinquantenœuds.
Ilétaitévident,àsavoix,qu'ilavaitpasséunmomentextraordinaireàluttercontrelesélémentsdéchaînés.
Desoncôté,elleluiracontacequelespoliciersluiavaientappris,etluiannonçaquel'opérationdevaitavoirlieucesoir-lààminuit.
—Jepenseraiàvous.Soyezprudente,dit-ilsobrement.
—Promis.
C'étaitétrange,songea-t-elle.Jamaisiln'avaitétéquestiond'amourentreeux,etpourtant,illuiparlait
parfoiscommeunmari.Sansdouteparhabitude,etparcequeSerenaluimanquait.
RiennelaissaitsupposeràIndiaqu'ilétaitparticulièrementattachéàelle,sinonlefaitqu'ill'appelâtaussisouvent;etencoreleursconversationsétaient-ellesdavantagecellesdedeuxamisquededeuxamants.
—Jenesaispasàquelleheurej'auraiterminé.Certainementtrèstarddanslanuit,outrèstôtdemainmatin.
—J'espèrequenon.
Ilavaitdeplusenplusconsciencedudangerqu'elleallaitcourir.Lesproxénètesn'allaientcertainementpasselaisserarrêterfacilement,etilcommençaitàcraindrequ'ilsneripostentàl'interventiondespoliciersàcoupsdemitraillette..Indiarisquaitd'êtreblesséedanslabataille—oupire.
—Neprenezpasderisquesinutiles,India.Laisseztomber,s'illefaut.Çan'envautpaslapeine.
PourIndia,celaenvalaittoujourslapeine..Néanmoins,maintenantqu'elleavaitdesenfants,ellenepouvaitplussepermettredeprendreautantderisquesqu'autrefois.Elleenétaitconsciente,etsavaitqu'elledevaitfaireattention.
—Appelez-moiquandceseraterminé,quellequesoitl'heure,repritPaul.Jeveuxêtrecertainquevousêtessaineetsauve.Jevaisêtremortd'inquiétude.
—Iln'yapasderaison.Jeseraientouréed'unequinzainedepoliciers,etjesupposequ'ilyauraaussidestireursd'élite.
—Dites-leurdevousprotéger.
—OK.
Aprèsavoirraccroché,ellecourutchezHamley'sacheterdessouvenirspourlesenfants,puiselleserenditchezHarveyNichols,oùelletrouvaunesuperbepairedechaussuresetunchapeautrèsamusantpourJessica.Amidi,elleétaitaupostedepolice,commeprévu.
Durantlesheuresquisuivirent,elleécoutacequedisaientlespoliciers,toutenprenantdesnotesetdesphotosdel'équipe.Aminuit,lorsqu'ilsdéclenchèrentl'opération,elleétaittoutaussiprêtequ'eux.Ellepénétrachezlesproxénètes,justederrièrelapremièreéquipe,sonappareilphotoenmain,protégéeparungiletpare-balles.
Iln'yavaitpasdemotspourdécrirecequ'ilstrouvèrentdanslamaisonenapparencebanaledeWiltonCrescent,aucœurduWestEnd.Desfillettesetdesgarçonnetsdehuitouneufans,droguéspourlaplupart,enchaînésauxmursouattachéssurdeslits,fouettés,frappésetvioléspardeshommesdetousâgesetdetoutesoriginessociales..Chaqueportepousséerévélaitunenouvellehorreur.Lespoliciersdécouvrirentmêmeparmilesclientsdeuxéminentsparlementairesbritanniques.Ilslesfirentaussitôtconduireauposte.
L'opérationfutunsuccès:lespoliciersparvinrenteneffetàarrêterleshommesetlafemmequidirigeaientleréseau.Desoncôté,Indiaputprendredescentainesdephotosdestortionnairesetdesenfantsdontlaplupart,originairesduMoyen-Orientoud'Asie,neparlaientpasanglais.
Lespetitsfurentenvoyésdansdesfoyerspourenfantsetdansleshôpitauxdesenvironsafind'êtreexaminésetsoignés.Ilsétaient,entout,plusdetrente.Indiaavaitlecœurbrisédelesvoirainsi;cependant,ellesavaitaussiquesonreportageouvriraitlesyeuxdebeaucoupdegens,etcelalaréconfortaitd'avoirpulefaire.Elleavaitelle-mêmeportéunepetitefillehorsdelamaison,uneenfantdel'âgedeSam,aucorpscouvertdebrûluresdecigaretteetdemarquesdefouet,quipleuraitàfendrel'âmetandisqu'Indialaconduisaitjusqu'àl'ambulance.Ungroshommed'unesoixantained'annéesachevaittoutjustedeviolerlafillettelorsqu’Indial'avaitdélivrée.Elleauraitvoululefrapperdetoutessesforcesavecsonappareilphoto,vengerl'enfantmartyrisée,maiselles'étaitretenue,conscientequec'étaitdésormaisàlajusticedepunirlescriminels.
—Çava?luidemandaPauld'untonanxieuxlorsque,fidèleàsapromesse,ellel'appela,dèssonretouràl'hôtel,àsixheuresdumatin.
Iln'avaitpasdormidelanuit,tantils'inquiétaitpourelle.
—Physiquement,çava,répondit-elle.Moralement..jenesuispassûredepouvoirendireautant.Paul,cequej'aivucettenuitétaittoutsimplementindescriptible.Jesaisquejenepourraijamaisl'oublier.
—Etlemondenonplus,unefoisquevosphotosaurontétépubliées..çaadûêtreatroce.
Elleluiracontacertainesdesscènesqu'elleavaitvues,etilenfutrévolté.
—Vouscroyezquevousallezpouvoirdormirunpeu?luidemanda-t-ilavecsollicitude.
—Honnêtement,çam'étonnerait,répondit-elle.J'aienviedemarcher,deprendreunbain,jenesaispas..J'ail'impressionque,sijem'allonge,jevaisdevenirfolle.
—Jesuisvraimentdésolé.
—Iln'yapasderaison.Ilfallaitquequelqu'unfassecereportage,etjesuiscontentequeç'aitétémoi.
Elleluiparladelafillettequ'elleavaitportéedansl'ambulance,etdesbrûluresdecigarettesursonpetitcorpsémacié.
—C'estdifficiled'imaginerquequiconquepuissefairedeschosespareillesàunenfant,ditPauldansunsoupir.Est-cequelereportageestfini,àprésent?
Ilespéraitquec'étaitlecas,maisIndialedétrompa.Elledevaitretournersurleslieuxlesjourssuivantspourprendred'autresclichés.Maiselleauraitfinijeudi,affirma-t-elle,etvendredi,ellereprendraitl'avionpourNewYork.
PaulfaillitluiproposerdedescendrepasserunjouroudeuxavecluienSicileàborddel'Etoile-des-Mers,maisilsavaitqu'ellenepourraitaccepter,etestimaqu'ilseraitcrueldelatenter.
Parailleurs,iln'étaitpassûrd'êtreprêtàlarevoir-ouplutôt,ilétaitsûrdenepasêtreprêt.Pourtant,iln'auraitpashésitésicelaavaitpuaiderIndiaàoublierl'épreuveterriblequ'ellevenaitdevivre.
Ilsparlèrentautéléphoneunlongmoment.LesoleilselevaitlentementsurLondres;Paulavaitl'impressiond'êtreaucôtéd'India,etelleétaitheureusedediscuteraveclui.JamaisDougn'auraitcompriscequ'elleéprouvait.
Enfin,Paulluisuggérad'allerprendreunbonbain,d'essayerdedormir,etdelerappelerunpeuplustard.Lui-même,lorsqu'ilseurentraccroché,montasurlepontduvoilieretlaissasonregardvoguersurlesflots,toutenpensantàelle.ElleétaitextrêmementdifférentedeSerena,etpourtant,ilyavaituneforceincroyableenelle.D'unecertainefaçon,celaeffrayaitPaul.Ilnesavaitpascequ'ilallaitadvenird'eux,nicequ'ilfaisait.Etilpréféraitnepasypenser.
Iln'étaitsûrqued'unechose:ilavaitbesoindeluiparler.Ilneparvenaitplusàimaginerunejournéeentièresansentendresavoix..
Desoncôté,Indiasefaisaitexactementlamêmeréflexion,allongéedanssonbain,etellesedemandaitoùcelaallaitlesmener.Queferait-elleàsonretouràWestport?Ellenepourraitpasl'appelerconstamment.Dougs'enapercevraitenvoyantlanotedetéléphone,etsedemanderaitcequ'ellefabriquait.
EllenesavaitpascequisepassaitréellemententrePauletelle,nipourquoiilss'étaientsoudainautantrapprochés.Maisilétaitcommeunedroguedontelleseraitdevenuedépendantesanss'enapercevoir.Etluiaussisemblaitavoirbesoind'elle.
Oui,ilsétaientindispensablesl'unàl'autre,désormais,plusqu'ilsn'auraientvoulul'admettre,plusmêmequ'ilsn'enavaientconscience.
Petitàpetit,avecletemps,etendépitdeladistancequilesséparait,ilsavançaientdoucementl'unversl'autre.Etensuite?sedemandaIndiaenfermantlesyeux.Surquoiceladéboucherait-il?
C'étaitlàunequestionàlaquelleellen'avaitpasderéponse.
Aumêmeinstant,àborddel'Etoile-des-Mers,alorsqu'ilpensaitàelle,soulagédelasavoirsaineetsauve,PaulWardmitlesmainsdanssespochesd'unairpensifet,lentement,sedirigeaverssacabine.
Chapitre17Cettesemaine-là,Indiacontinuaàtravailleraveclapoliceetrassemblaunmaximumdedétailssurl'affaireduréseaudeprostitutionenfantine.Ellepritencoredesphotosdescoupables,ainsiqued'autres,poignantes,desenfants.Enfindecompte,ilsétaienttrente-neuf,etpresquetousavaientétéplacésdansdesfoyers,deshôpitauxoudesmaisonsd'accueil.Seuleunepetitefille,kidnappéedeuxansplustôt,avaitétéramenéeàsesparents.
Lesautresavaienttousétéabandonnés,vendusoudonnésparleursfamilles;certainsavaientmêmeététroquéscontredesmarchandises.Lecœurserré,Indiasedemandaitcommentilsferaientpours'ensortir,aprèstoutcequ'ilsavaienttraversé.
Chaquesoir,elleracontaitàPaulleshorreursqu'elleavaitvuesetentenduesdanslajournée,etcelalesconduisitàdiscuterd'autreschoses,deleursvaleurs,deleurspeurs,deleursenfancesrespectives.Commeelle,Paulavaitperdusesdeuxparentsetétaitenfantunique.Depuistoutpetit,ilavaitétépousséàréussirparilnesavaitquelsdémonspersonnels;c'étaitunbattant-né,etilavaitunevéritablephobiedel'échec.
Desoncôté,Indialuiparlalonguementdesonpère,etPaulcompritquepourelleilétaitunhéros,bienqu'elleadmîtavoirbeaucoupsouffertdesesabsencesrépétées.C'étaitd'ailleurspourcetteraison,disait-elle,qu'elleattachaitmaintenantunetelleimportanceàsaviedefamille.CelaexpliquaitaussilepouvoirqueDougexerçaitsurelle,lapeurqu'elleavaitdeleperdre,aupointqu'elleavaittoujoursfaittoutcequ'ilexigeaitd'elle,obéiàsesordresetessayéd'êtreàlahauteurdesesattentes.Ellenevoulaitpasquesesenfantsaientàvivresansleurpère.
Sapropremèreavaittravaillé,maissonmétiern'avaitjamaissemblétrèsimportantpourelle.C'étaitsonpèrequiavaitétélepersonnagecentraldeleurexistenceàtouteslesdeux,etsonabsence,àsamort,avaitfaillilesdétruire.Celaexpliquaitqu'Indiaeûttanthésitéàsuivrel'exemplepaternel,etqu'elleeûtlaisséDouglaconvaincred'abandonnersacarrière.Maisdemêmequesonpèren'avaitjamaisétécapabledequitteruntravailqui,pourlui,étaitcommeunedrogue,elle-même,aprèsl'avoirsublimépendantsilongtemps,yétaitrevenue,etelleavaitredécouvert,aucoursdesderniersjours,combienellel'aimait.Desurcroît,elleétaitsûre,enphotographiantcesenfantsauxvisagesetauxcorpsravagésparlasouffrance,quesontalentferaitladifférence.
Enrévélantleurdouleuraumondeentier,àtraverssonappareiletsonpropreregard,ellesavaitqu'unehorreurpareillenepourraitplussereproduireaussifacilement.Grâceàelle,lesgensressentiraientjusqu'aufondd'eux-mêmesquelavaitétélecalvairedecesenfants.
SadernièrenuitàLondresarriva.Elleavaitenfinterminésonreportage,etdevaitpartirlelendemaindanslamatinée.
Etrangement,bienqu'ellen'eûtpasvuPauldurantsonséjourenAngleterre,elleavaitunpeul'impressiond'avoirpasséunesemaineaveclui.Elleluiavaitconfiédeschosesqu'ellen'avaitjamaisditesàpersonne,dontellen'avaitmêmepasconsciencejusque-là,etlui,desoncôté,s'étaitouvertàelleavec
unefranchiseétonnante.Illuiavaitparlésanshontedesesrêves,desespenséeslesplusintimes,etdesesannéesavecSerena.Leportraitqu'ilpeignaitdecettedernièreenapprenaitbeaucoupàIndia,nonseulementsurlafemmequ'elleavaitété,maisaussisurPaullui-même,etsursesbesoins.
Desonvivant,Serenaavaiteuunepersonnalitésifortequ'ellepoussaitPaulàsedépasser,etqu'ellepouvaitlesoutenirquand,parfois,ildoutaitdelui-même.Enrevanche,elleavaittoujoursévitédes'appuyersurlui,etfaitensortedenepasavoirbesoindelui—ellerefusaitd'êtredépendantedequiconque.Parailleurs,ellen'avaitpasétédenaturetrèsaffectueuse,sibienquePauls'émerveillaitdestrésorsdechaleur,detendresseetderéconfortdontIndiafaisaitpreuveàsonégard,commeàceluidetousceuxqu'ellecôtoyait.Illuifaisaitentièrementconfiance;depuisquelquetemps,seulelagentillessed'Indialuimaintenaitlatêtehorsdel'eau.Etelle,desoncôté,semblaitcomptersurlaforcedesonnouvelamipourl'aideràallerdel'avant.
Ill'appelatard,laveilledesondépartpourNewYork,etellecompritàsavoixqu'ilsesentaitplusseulencorequ'àl'ordinaire.
—M'appellerez-vous,unefoisderetourchezvous?demanda-t-il.Ellenel'avaitjamaisfait,jusqu'alors;c'étaittoujoursPaulquiluitéléphonait.
—Çarisquedem'êtredifficile,répondit-elleavecsincérité.JenecroispasqueDougcomprendrait.Jenesuispascertainedecomprendremoi-même..
Elleespéraitqu'ill'aideraitàclarifierleschoses,maisilenétaitincapable.Ilétaitencorebientropobsédéparsessouvenirspoursavoircequ'ilattendaitd'India,oumêmes'ilattendaitquelquechosed'elle.Pourl'instant,tousdeuxchérissaientl'amitiéquilesunissait.EtsiPaul,surlepapier,étaitlibre,India,elle,étaittoujoursunefemmemariée.
—Est-cequejepourraivoustéléphonersouvent?Jeveuxdire,commemaintenant?demanda-t-il.
Ilsavaienttousdeuxprisl'habitudedeleurscoupsdefilquotidiens.Chaquesoir,aprèsavoirparléauxenfants,IndiaseréjouissaitdepouvoiravoirunelongueconversationavecPaul.Maislorsqu'elleseraitderetouràWestport,leschosesseraientdifférentes.
—Jepense.Aconditiondem'appelerdanslajournée.(Tantqu'ilseraitenEurope,ledécalagehorairelesfavoriserait..Indiaréfléchituninstantetpoussaunsoupir.)
—Jesupposequejedevraismesentircoupablevis-à-visdeDoug..Aprèstout,jen'aimeraispasqu'ilfasselamêmechose,qu'ilpassedesheuresautéléphoneavecuneautrefemme..
—Maisvous,vousneletraiteriezpascommeilvousatraitée,n'est-cepas?
Tousdeuxconnaissaientlaréponseàcettequestion.Indias'étaittoujoursmontréeaimante,serviable,compréhensiveetraisonnableavecsonmari.Elleavaitrempliplusquesamoitiédecefameux«contrat»dontDougparlaitconstamment..C'étaitluiquiavaitrefuséderépondreàsesattentesoudecomprendresessentiments.
Malgrétout,Indiasesentitobligéedeledéfendre.
—Cen'estpasunhommeméchant,Paul..J'aiététrèsheureusependantlongtemps.Simplement,jecroisquej'aigrandi,etréalisépasmaldechoses.Depuisquelquesannées,nousétionssioccupésou,dumoins,jel'étais,aveclesenfants,lamaison,toutça,quej'aifiniparneplusfaireattentionàcequ'ilm'offraitounem'offraitplus.Jamaisjen'aipenséàluidire:«Hé,attends..J'aibesoindedavantage!»Jeneluiaijamaisdemandénonpluss'ilm'aimait.Etmaintenant,ilsemblequ'ilsoittroptard.Ilnecomprendpasquetoutàcoupjenemesatisfasseplusdecequ'ilmedonne.Ilpensequejesuisfolle.
—Vousn'êtespasfolle,India,loindelà,larassuraPaul.Pensez-vousqu'ilsoitpossiblepourvousdesauvervotrecouple,d'obtenirenfincequevousattendezdevotremari?
—Jenesaispas,répondit-elle.C'estunequestionquejenecessedemeposer,etenvéritéjeneconnaispaslaréponse.Jenecroispasqu'ilarriveàcomprendrecequej'essaiedeluiexpliquer.
—Danscecas,ilestidiot.
Aucunhommesensén'accepteraitdeperdreunefemmecommeIndia.PourPaul,c'étaituneévidence.
—Vousarrivait-ild'avoirdesproblèmescommeceux-là,Serenaetvous?s'enquitIndia.
Ilparlaitparfoisdesexigencesextrêmesdesonépouseetdesoncaractèredifficile,maisnedonnaitpasl'impressiond'enavoirsouffert.
—Pasvraiment.Voussavez,Serenanetoléraitpasgrand-chose.Lorsquejeluimarchaissurlespieds,ellemelefaisaitsavoir-etpayer!-sansattendre.Etquandelleavaitl'impressionquejeneluidonnaispasassez,ellemeledisait.Serenasavaitexprimertrèsclairement,sesbesoinsetsesattentesetelleposaitseslimitessanshésiter.Jesupposequecelarendaitleschosesplusfaciles.Jesavaistoujoursoùj'enétais,avecelle.Ellem'abeaucoupapprissurlesrelationshumaines,etj'aicomprisgrâceàellepourquoimonpremiermariageavaitétéunetellecatastrophe.J'étaisunesortedeDoug,peut-êtremêmepire.J'étaistellementpréoccupéparmaréussiteprofessionnellequej'ailaissémesrapportsavecmafemmes'étiolersansm'enapercevoir.Sanscompterquej'étaisextrêmementarrogantetdésagréableavecelle!Jevousl'aidit,ellemehaittoujours.Etjenesuispassûrdepouvoirleluireprocher.(Enyréfléchissant,ileutunpetitrire.)
—JepensequeSerenam'aéduqué,enquelquesorte.J'étaisplutôtnul,avantdelarencontrer.
Mêmesic'étaitvrai,ilavaitbienchangé.Indialeconnaissaitdésormaissuffisammentpoursavoirqu'ilétaitnonseulementsensible,maisaussiextraordinairementperspicaceetdouépourexprimersessentiments.Enoutre,quoiqu'elleluiexpliquât,ilsaisissaitauquartdetourcequ'ellevoulaitdire.
—Leseulproblème,continua-t-il,c'estquejenem'imaginepaspouvoirrevivretoutcelaavecuneautrefemme.Siçamarchait,c'étaitgrâceàelle,àsapersonnalité,saforceetsamagie..Jenepensepasquejepourraijamaisaimerdenouveau.
C'étaientdesmotsdifficilesàentendre,maisIndiasavaitqu'ilétaitsincère.
—Iln'yaurajamaisuneautrefemmecommeelledansmavie,conclut-il.
Etiln'enchercheraitpas.Ilavaitdécidécelaàborddel'Etoile-des-Mers.
—C'estpeut-êtrevraiaujourd'hui,observaIndiaavecprudence,maisnulnesaitdequoil'avenirserafait.Vousn'êtespasassezâgépourrenonceràtoutcela.Peut-êtrequ'avecletempsvouschangerezd'avis,etquevousrencontrerezquelqu'unquiseraimportantpourvous.
Endisantcesmots,lajeunefemmenedéfendaitpassaproprecause,maiscelledePaul.Ilétaitdifficiledecroirequ'àcinquante-septansileûtpufaireunecroixsurtoutcela.
Ilétaittropjeune,troppleindevie,c'étaitunhommetropbien..et,encemoment,unhommebientropseul.
—Jesaisquejen'yarriveraipas,objecta-t-ilavecfermeté.
MaisIndiasavaitqueletempspourraitlefairechangerd'avis.
—Vousn'avezpasàypensermaintenant,luidit-elle,conscientequ'ilétaittroptôtpourqu'ilenvisageâtd'aimerànouveau.
Pourtant,illuitéléphonaittouslesjours,etilsétaienttrèsrapidementdevenusdesamisproches..Ettoujours,quelquepart,dansleursconversations,ellesentaitquelquechosed'autre,quelquechosedeplus.Toutens'endéfendant,ilsréagissaientl'unàl'autrecommeunhommeetunefemme.
Néanmoins,lorsqu'ilyréfléchissait,Paulsepersuadaitqu'iln'étaitpasamoureuxd'India,etquecen'étaitpaslafemmequil'attirait,chezelle.Ilsétaientamis,etilvoulaitl'aiderdansunepériodedifficiledesavie.Jamaisilneleluiavaitdit,maisilestimaitquesonmariageavecDougétaitundésastre,etqueDouglui-mêmen'étaitpasquelqu'undebien.Ill'exploitait,l'ignoraitetl'utilisait,etPaulétaitcertainqu'iln'étaitmêmepasamoureuxd'elle.Danslecascontraire,ill'auraitlaissées'épanouirdanssacarrière,ill'auraitmêmeaidée.Ill'auraitchérie,soutenue,etilauraitprislapeinedeluidirequ'ill'aimait!Aulieudecela,illuifaisaitduchantageetlamenaçait,ill'enfermaitdansunecageétroite,parcequecelal'arrangeait,lui.Pauln'éprouvaitqueméprispourcethomme.Pourautant,ilnesouhaitaitpasmettreIndiadansunepositiondifficileàsonretour,etpromitd'êtreprudentenluitéléphonant.
—Nepourriez-vouspasluidirequenoussommesamis?Quejesuisunesortedegrandfrèrepourvous?
ElleritdelanaïvetédePaul.Quelhommecomprendraitcela?
Doug,desurcroît,laconsidéraitcommesapropriété.Ilnevoulaitlapartageravecpersonne.
—Jesaisqu'ilnecomprendraitpas,dit-elle.
D'ailleurs,elle-mêmeavaitbiendumalàcomprendre.
Cequ'ellesentaitchezPaul,lorsqu'ilsparlaientensemble,allaitbienau-delàd'uneamitiéfraternelle.MaisPauln'étaitpasencoreprêtàl'admettre.SaloyautéenversSerenal'enempêchait.
Illuiavaitditqu'ilavaitàplusieursreprisesrêvédesafemme.
Ilsevoyaitavecelledansl'avion,durantlecrash;luis'entirait,maispaselle.Etdanssesrêves,ellel'accusaitdenepasavoiressayédel'aideretdeluiavoirsurvécu.Elleluireprochait,disait-il,denepasavoirdisparuavecelle.Lesensdecesrêvesn'étaitpasdifficileàdeviner,
«Est-cecequevousressentez?luiavaitdemandéIndia.Avez-vousl'impressionquec'estvotrefautesielleestmorte?
—Jem'enveuxdenepasêtremortavecelle,avait-ilrépondudansunsanglot.
—Cen'estpasvotrefaute,Paul.Vouslesavez.Celan'auraitjamaisdûseproduire.»
Commebeaucoupdegensquiavaientsurvécuàdescatastrophesdecetype,ilsouffraitd'uneculpabilitéaiguë.
Ils'envoulaitdevivreencore,cequiexpliquaitsondésirdesecacheràborddel'Etoile-des-Mers.Indiasavait-toutcommePaullui-même-quetôtoutardilluifaudraitaffronterlemonde;maisilétaitencoretroptôt.Celanefaisaitquetroismoisqu'ilavaitperdusafemme,etiln'étaitpasprêt.
«Laissezletempsautemps,luidisaittoujoursIndiaavecdouceur.
—Jenem'enremettraijamais,répondait-il,têtu.Jelesais.
—Vousyarriverez,sivouslevoulez.QuediraitSerenasiellevousvoyait?
—Ellemedonneraitunboncoupdepiedauxfesses!Silesrôlesavaientétéinversés,àl'heurequ'ilest,elleauraitdéjàvendulebateau,achetéunappartementàLondresetunemaisonàParis,etelleorganiseraitdessoirées.Ellemerépétaittoujoursquejenedevaispascomptersurellepourjouerlaveuveéplorée,sijemourais,etqu'ilétaitinutilequejemetueautravail..Jesaisqu'ellenepensaitpasvraimenttoutcequ'elledisait,maisilestclairqu'elleauraitréussiàsurmonterlasituationbienmieuxquemoi.Enfait,elleétaitbeaucoupplusfortequemoi.»
Indiasavaitqu'ilétaitfort,luiaussi.Simplement,ilétaitencoretropamoureuxdeSerenapourcouperlesliensaveclepassé.
D'ailleurs,iln'avaitpasàlefaire;elleluidisaitsouventd'accepterdepenseràsonépouseavecsérénité-aubonheurqu'ilsavaientpartagé,àsestraitsd'humour,àtousleursmomentsdeplaisir.
Maisiln'avaitpasencoreréussiàyparvenir.Enattendant,Indialuioffraitunrefuge,unemainàtenir.Aucoursdelasemainequivenaitdes'écouler,ils'étaitcrééentreeuxunvéritablelien,etl'idéedenepaspouvoirl'appeleraussisouventqu'illesouhaitaitcommençaitdéjààlecontrarier.
Deplus,ils'inquiétaitdelasavoirenterritoireennemi..
L'ennemi,malheureusement,étaitsonmari,alorsquePaul,lui,n'étaitrienpourelle.Rienqu'unevoixauboutdufil.Unhommequ'elleavaitvuunefoisoudeuxl'étéprécédent..Iln'étaitd'ailleurspasprêtàjouerunplusgrandrôledanssavie,maissouffraitdedevoirrenoncermêmepartiellementàcequ'ilspartageaient,àleurintimitétouteneuve.
—Jevousappelleraitouslesjoursàl'heuredudéjeuner,promit-il.
Restaitleweek-end..
—Etmoi,jevoustéléphonerailesamedietledimanche,déclaraIndiaavecunsoupçondeculpabilité.JepourraicertainementtrouverunecabineenemmenantSamaufoot.
Ilyavaitquelquechosedemalhonnêtedanscettedémarchequilagênait,maisellenevoulaitpasquesescoupsdefilàPaulapparaissentsurleurnotedetéléphone.C'étaitlapremièrefoisqu'elleagissaitainsi;pourserassurer,ellesedisaitquecelan'avaitriendecomparableaveclesrendez-vousqueGaildonnaitàses«amis»danslesmotels.
Pauletelleparlèrentpluslongtempsqu'àl'accoutuméecettenuit-là,ettousdeuxsesentaienttrèsseulslorsqu'ilsfinirentparraccrocher.Indiaavaitl'impressiond'avoirpassésadernièresoiréeàLondresencompagniedePaul.Lesinspecteursavecquielleavaittravaillétoutelasemaineluiavaientproposéd'alleraupubaveceux,maiselleavaitdéclinéleurinvitation;ellesesentaittropfatiguéepourcela.
Lelendemainmatin,elleeutlasurprisederecevoirunnouveaucoupdefildePauljusteaumomentoùellefermaitsavaliseets'apprêtaitàquittersachambre.
—Jevoulaissimplementvousdireaurevoiretvoussouhaiterunbonretourchezvous,dit-ild'unevoixunpeupenaude.
(Parfois,quandill'appelait,ilavaitl'impressiond'êtreredevenuadolescent,etc'étaitunsentimentqui,aufond,neluidéplaisaitpas.)DitesbonjouràSamdemapartquandvousleverrez.
Alorsmêmequ'ilprononçaitcesmots,ilsedemandasiellepourraittransmettrecettecommissionàsonfilsousielleauraitpeurqu'ilnedisequelquechoseàsonpère.Indiaetluisetrouvaientdécidémentdansunesituationétrange.
—Abientôt,Paul,ditunenouvellefoislajeunefemme.Etmerci..
Ill'avaittantsoutenuependantqu'elleeffectuaitsesreportages!C'étaitluiquil'avaitaidéeàtrouverlecouragederetravailler,luiquil'avaitconseilléedanslesmomentsdedouteetdesouffrance.
—N'oubliezpasdem'envoyerlesphotos.J'aihâtedelesvoir.Jevousdonnerail'adresseoùlesexpédier.
Ilavaitdescontactsunpeupartout,oùsoncourrierprofessionnelluiétaitrégulièrementadressé.
Ilsbavardèrentencorequelquesminutes,puisilyeutunmomentdesilencegêné.IndialaissasonregardseperdresurlestoitsdeLondres,visiblesdepuissafenêtre.
—Vousmemanquerez,dit-elle,sidoucementqu'ill'entenditàpeine.
C'étaitagréabled'êtredanslamêmerégiondumondequelui,mêmes'ilsnes'étaientpasvus.AWestport,elleavaitl'impressiond'êtresuruneautreplanète..Maisaumoins,ilsavaientpromisdes'appeler.
—Vousmemanquezdéjà,ditPaul,oubliantpouruninstantsaréservehabituelle.Nelaissezpersonne
vousfairedumal.
Ilssavaienttousdeuxdequiilvoulaitparler,etIndiahochalatête.
—Nesoyezpastropduravecvous-même,luidit-elle,ettoutirabien.
—Jeferaidemonmieux.Jevoustéléphonerailundi.
Onétaitvendredi,etilsavaienttoutunweek-endàtenirsansnouvellesl'undel'autre,àmoinsqu'elleneparvîntàl'appelerd'unecabine.Celaparaissaitinsurmontable,aprèstoutletempsqu'ilsavaientpasséautéléphonedepuisqu'elleétaitàLondres.
Rienqu'àl'idéederesterdeuxjourssansentendrelavoixdePaul,lajeunefemmesesentaitaffreusementseule.
Elledevaitsedépêcherpournepasratersonvol,etilsraccrochèrent.Duranttoutletrajetversl'aéroport,etmêmedansl'avion,ellenecessadepenseràlui.Assiseprèsduhublot,ellelaissasonregardseperdresurl'horizonetseremémoracequ'illuiavaitditsurlui-mêmeetsurSerena.Ilsemblaitsisûrdeneplusjamaispouvoiraimer..
Pourtant,Indian'arrivaitpasàlecroire.Etaufonddesoncœur,ellesedemandaitmêmesiPauln'étaitpasentraindetomberamoureuxd'elle..Maisc'étaitidiot.Ilsétaientseulementamis.
ElleserépétaceladuranttoutlevoyagederetourverslesEtats-Unis.Peuimportaitcequ'elleéprouvait;leurrelationn'étaitqu'unerelationd'amitié.
Riendeplus.
Chapitre18LorsqueIndiaarrivaàcinqheuresquinze,levendrediaprès-midi,lesenfantsétaienttousdanslacuisineentraindegoûteretdesechamailler,etlechienaboyaitdetoutessesforces.Aussitôt,elleeutl'impressiondenejamaislesavoirquittés.Londresprenaitlesalluresd'unrêve.Lesreportagesqu'elleavaiteffectuésneluisemblaientplusréels,sonamitiéavecPaulnonplus;pourelle,laréalitéétaitlà,danscettemaison,auprèsdesesenfantsqu'elleadorait.
Dèsqu'ellevitsamère,Aiméepoussauncridejoie,etJasonetSamcoururentsejeterdanssesbras;Jessica,quiétaitautéléphone,luifitungestedelamainensouriant.C'estalors,ensentantsesenfantsautourd'elle,qu'Indiaréalisacombienilsluiavaientmanqué.Pendantunesemaine,elleavaitvécuunevieindépendante,libre,excitante;maisceciétaitplusmerveilleuxencore.
—Oh!Vousm'avezterriblementmanqué!s'exclama-t-elleenlesserrantcontreelle.
Puisilssedégagèrent,etentreprirentdeluiraconter-tousenmêmetemps-cequis'étaitpassédurantlasemaine.Samavaitàtroisreprisesmarquéunbutdécisifaufoot,Aiméeavaitperdudeuxnouvellesdents,onavaitenlevésonappareildentaireàJason,etseloneux,Jessicaavaitunnouveaupetitami.Bref,toutallaitbien,etlorsqu'ilseurentterminédelamettreaucourantdesévénementsdelasemaine,toussedispersèrentpourfaireleursdevoirs,appelerleursamisouregarderlatélévision.
Indiamontasavaliseàl'étage,s'assitsurlelitetregardalachambreautourd'elle.Rienn'avaitchangé.C'étaittoujourslemêmepetitmonde,sûretimmuable;lesenfantsavaientsurvécuàsonabsence,etelleaussi.D'unemanièreétrange,celaluidonnaitl'impressionqu'elleavaitrêvécetteabsence.
Cen'estqu'envoyantlaminerenfrognéedeDoug,lorsqu'ilrentraàlamaisonàseptheures,quelaréalitéfrappaIndiadepleinfouet.Telunnuagenoird'orage,sonmarisemblaitprêtàéclater;c'estàpeines'illuiditbonjouravantdes'asseoiràtablepourdîner.Lababy-sitterétaitrestéepouraiderIndiaàpréparerdessteaks,delapuréeetdesharicotsverts,etellen'étaitpartiequejusteavantl'arrivéedeDoug,sibienquelacuisineétaitimpeccable.Indias'approchadesonmaripourl'embrasser;elleportaittoujourssatenuedevoyage,unpantalonenlainenoiretungrospullconfortable.
Aumomentoùellesepenchaitpourdéposerunbaisersursajoue,Dougsedétourna.
Ilneluiavaitpasadressélaparoledepuissondépart,lejourdeThanksgiving:chaquefoisqu'elleavaitappelé,lesenfantsluiavaientditqueleurpèreétaitsortiouoccupé,etilneluiavaitjamaistéléphonéàLondres.
—Comments'estpassétonvoyage?demanda-t-ilavecraideur.
Lesenfantsnepurentignorerlafroideurdesonton,etéchangèrentdesregardsinquiets.
—C'étaitsuper,réponditIndiaens'efforçantdesourire,etelleselançadanslerécitdumariage.
Lesfillesluiposaientquantitédequestions:ellesvoulaientconnaîtretouslesdétails,jusqu'auxtenues
desinvités.MêmeJasonetSamparurentimpressionnéslorsqu'elleleurparladesrois,desreinesetdeschefsd'Etatqu'elleavaitvus,etdelaprésenceduprésidentdesEtats-UnisetdelaFirstLady.
—Tuluiasditbonjourdemapart?demandaSamenpouffant.
—Biensûr!affirmaIndiaavecunsourire.Etleprésidentarépondu:«DitesbonjouràmoncopainSam.»
Touséclatèrentderire,àl'exceptiondeDoug,quifîtlatêteduranttoutledîner.
Ilfinitparexploserlorsqu'ilsmontèrentdansleurchambre.
—Ondiraitquetut'esbienamusée,observa-t-ild'untonaccusateur.
Ilnedécelaitpaslemoindreremordsenelle.Pire,lemécontentementqu'elleluiavaitcausénesemblaitpaslagênerlemoinsdumonde-oneûtditqu'ellesemoquaitdesconséquenceséventuellesdesesactes.
Defait,Dougnesetrompaitpas.C'étaitlecadeauquePaulavaitfaitàIndia:grâceàlui,ellesesentaitbiendanssapeau,cequineluiétaitpasarrivédepuisdesannées.Elleétaitmêmefièredecequ'elleavaitaccompli.
Unpetitfrissonlaparcourutnéanmoinslorsqu'ellevitDougs'asseoiretlatoiseravecfureur.
—J'aifaitdubontravail,là-bas,dit-elled'unevoixcalme,sanschercheràs'excuser.Etlesenfantsontl'airenpleineforme.
Ilsétaientleurlien,ladernièrechosequilesunissaitencore.
Depuisqu'elleétaitrevenue,Dougnel'avaitpasembrassée,n'avaitpasmissonbrasautourdesesépaules,ilneluiavaitmêmepassouri.Ilétaitbientropencolère,detouteévidence.
—S'ilsvontbien,cen'estpasgrâceàtoi,observa-t-ilméchamment.C'estcurieuxquetusoisprêteàreproduireainsil'attitudedetonpère..Yas-tuseulementsongéuneseulefois,cettesemaine?
Ilessayaitdelaculpabiliser,maissanssuccès.
—Doug,iln'yariendecomparableentreunesemaineàLondresetsixmoisauVietnamouunanauCambodge.C'esttrèsdifférent.
—Oh,maisàterme,tuyviendras,c'estjusteunequestiondetemps,j'ensuiscertain,déclara-t-ilavechargne.
—Tutetrompes,Doug.Jesaisparfaitementcequej'ail'intentiondefaire.
—Vraiment?Etpourrais-tumemettreaucourant?
—Jeveuxseulementeffectuerquelquesreportagescommecelui-ci,unefoisdetempsentemps,répondit-ellesimplement.
—C'estunequestiondevanité,n'est-cepas?Tufaisçapoursatisfairetonego.Celanetesuffitpasd'êtrelàetdet'occuperdetesenfants.Ilfautquetucoureslemonde,quetutemontresetquetufasseslastar.
Al'entendre,oneûtditqu'elleétaitstrip-teaseuse.
—J'aimecequejefais,Doug.Etjevousaime,lesenfantsettoi.
L'unn'exclutpasl'autre.
—Peut-êtrequesi.Cen'estpasencorecomplètementclair.
Ilyavaituneindéniablemenacedanssesparoles,etcelamitlajeunefemmeencolère.Sonlongvoyagel'avaitfatiguée;pourelle,ilétaitdeuxheuresdumatin,etDougsemontraitdésagréableavecelledepuisl'instantoùilavaitpassélaporte.
—Qu'est-cequeçaveutdire?Est-cequetumemenaces?
demanda-t-elle.
—TusavaislerisquequetuprenaisennouslaissanttomberpourThanksgiving.
—Jenevousaipaslaisséstomber,Doug.J'aipréparéledînerdeThanksgivinglaveilledemondépart,etlesenfantsn'yontrientrouvéàredire.
—Ehbien,moi,si.
—Lemondeentiernetournepasautourdetonnombril,Doug.
(C'étaitcequiavaitchangéentreeux,depuisquelquetemps:désormais,ellesepréoccupaitégalementd'elle-même..)Pourquoinepeux-tucesserdefairedeshistoires?J'aifaitcereportage.Lesenfantssontenpleineforme.Nousavonssurvécu.Cen'étaitqu'unesemainedansnosvies,etellem'afaitdubien.Tunet'enrendspascompte?
Elles'efforçaitencoredeluifairesentircequ'elleéprouvait.
Maisc'étaitpeineperdue.Lebonheurdesafemmen'intéressaitpasDougTaylor.
—Jemerendssurtoutcomptequecestyledevienemeconvientpas.Voilàleproblème,India.
Illuienvoulaitdecequ'ilconsidéraitcommedel'insubordination.Maiselle,desoncôté,nevoulaitpluslaisseràDouglecontrôledesonexistence.Ellesouhaitaitqu'ill'aime;or,ellecommençaitàréaliserquecen'étaitpaslecas.Celafaisaitunmomentqu'ellesefaisaitcetteréflexion.
—Jesuisdésoléequetufassesunetellehistoirepourça.C'esthorsdeproportions.Pourquoinepasvivrenormalement,sansseposertoutescesquestions?Onverrabiencequisepasse!Siçadevienttropcompliqué,silesenfantsensouffrentvraiment,sinousn'arrivonspasàtoutconcilier,alorsnousenparleronssérieusement.
Dougneréponditpas.Cequ'elleproposaitétaitpeut-êtrerationnel,maisilnesesentaitpasd'humeurrationnelle.Sansunmotdeplus,ilramassaunmagazineetsemitàlireostensiblement,luisignifiantquelaconversationétaitclose.
Indian'avaitpluslaparole;ilnejugeaitmêmepasutiledediscuteravecelle.
Découragée,elledéfitsavaliseetallasecoucher,regrettantdenepouvoirappelerPaul.Maisc'étaitimpossible,etdetoutefaçon,pourlui,ildevaitêtreplusdetroisheuresdumatin,qu'ilfûtenSicile,enCorseouenroutepourVenise..Soudain,ilsemblaitapparteniràuneautreexistence,etleurrelationapparaissaitcommeunrêveinaccessiblequinedeviendraitjamaisréalitépourelle.Laréalité,c'étaitDoug.Elledevaits'enaccommoder,etvivreavec.
Lelendemainmatin,elleemmenaSamàsonmatchdefootball.
Surlebancdetouche,elleretrouvaGail,etellesparlèrentdescoursesdeNoël;puis,aprèsavoirdéposé
Samàlamaison,IndiaallaportersespelliculesàRaoul.Ilsdéjeunèrentensemble,etelleluiracontasonvoyageendétail.
Commec'étaitprévisible,Raoulsemontraplusintéresséparlereportagesurleréseaudeprostitution,quipromettaitdefairegrandbruit,queparceluisurlemariageroyal.
Lorsqu’IndiaquittasonagentpourrentreràWestport,ilétaitprèsdequatreheures.Elleduts'arrêterenrouteafindefairelepleind'essence,etenprofitapourtéléphoneràPaul:elleconnaissaitparcœurlenumérodel'Etoile-des-Mers,etavaitchangévingtdollarsenpiècesdevingt-cinqcentsàl'aéroport,laveille,aucasoùuneoccasioncommecelle-ciseprésenterait.
—Bonsoir,Etoile-des-Mers,ditunevoixàl'accentbritanniquetrèsprononcéàl'autreboutdufil.
Indiareconnutsanspeinelesteward,lesaluaetdemandaàparleràPaul.Ilétaitonzeheuresdusoirpourlui,etellesongeaqu'ildevaitsetrouverdanssacabine,entraindelire.
Ilvintluirépondretrèsrapidement;ilsemblaitheureuxdel'entendre.
—Bonsoir,India.Oùêtes-vous?
Elleregardaautourd'elleetréponditenriant:
—Jegèledanslacabinetéléphoniqued'unestation-service,quelquepartentreNewYorketWestport.JesuisalléeportermespelliculesàRaoul.
Alorsqu'elleparlait,degrosfloconsdeneigecommencèrentàtomber.
—Est-cequetoutvabien?demandaPauld'unevoixinquiète.
—Plusoumoins.Lesenfantssontenpleineforme;jen'aimêmepasl'impressiondeleuravoirmanqué.
Leurvieétaitsidifférentedecellequ'elleavaitmenée,enfant!
Lorsquesonpèrepartaitenmission,elleseretrouvaittouteseuleavecsamère,tandisquesesenfantspouvaientsedistraireentreeux,etavaientégalementtouteunebanded'amisavecquis'amuser,toutprèsdelamaison.
—Dougnem'apasadressélaparoledepuismonretour,sicen'estpourmedirequej'avaiseutortdepartir.Bref,riendeneufàceniveau-là.
Etleschosesnechangeraientpas,elles'enrendaitcompteàprésent.Cettetristesituationétaitcelledanslaquelleelleétaitdésormaiscondamnéeàvivre.
—Commentsontlesphotos?
Pauls'intéressaittoujoursénormémentautravaild'India,etavaitsuividetrèsprèslesdeuxreportagesqu'elleavaiteffectuésàLondres.
—Jel'ignoreencore.Lesgrosmagazinespréfèrentsechargereux-mêmesdudéveloppement.Maintenant,jen'aiplusqu'àattendre.
—Quandlesphotosparaîtront-elles?
—Cellesdumariage,dansquelquesjours.Quantauxautres,Raoullesavenduesàuneagenceinternationale,ilfaudradoncattendrelafindumois.Maisparlez-moidevous.Commentallez-vous?
Ellenesentaitplussespieds,tantilfaisaitfroid,etelleavaitl'impressionquesesmainsavaientgelésurlecombiné,maisellen'enavaitcure.Elleétaitheureusedel'entendre,etsavoixchaleureuse,réconfortante,luifaisaitdubien.
—Çava.Jecommençaisàpenserquevousn'appelleriezpas,etjem'inquiétais.
IlavaitimaginédesretrouvaillesromantiquesettorridesentreIndiaetsonmari,etavaitréaliséavecunétonnementmêlédemalaisequecettepenséeluidéplaisait.
—Ilnefallaitpas.Jen'aipaseuuneminuteàmoidepuismonretour.Cematin,j'aiemmenéSamaufoot,etensuite,commejevousl'aidit,j'aidûmerendreenville.Cesoir,jevaisaucinémaaveclesenfants.
ElleauraitpréférédînerentêteàtêteavecDougetluiracontersonvoyageàLondres,maispuisqu'ill'ignorait,elleétaitbienobligéedefairecontremauvaisefortuneboncœur.Etelleseretrouvaitcommeunemalheureusedansunecabinetéléphonique,justepouravoirleplaisirdeparlerquelquesinstantsavecunami.
—Oùêtes-vous?s'enquit-elle.
—NousvenonsdequitterlaCorse,etnousnousdirigeonsverslesud.Nousallonscontournerl'ItaliepourremonterversVenise.
—J'aimeraisêtreavecvous,dit-elleavecsincérité.
Apeinelesmotsluiavaient-ilséchappéqu'ellesedemandacommentilallaitlesinterpréter,maiselle
avaittortdes'inquiéter.
Luiaussiauraitaimél'avoiràsoncôté.Ilsauraientpuparlertoutelanuit,écouterdelamusiqueetnaviguerdurantlajournée.C'étaitpourtousdeuxunrêvemerveilleux,unfantasmequ'ilspartageaient.
—Oui,j'aimeraisaussivousavoirprèsdemoi,murmuraPauld'unevoixrauque.
—Vousavezbiendormilanuitdernière?demandaIndia,quin'avaitpasoubliélescauchemarsdontilluiavaitparlé,etsavaitqu'ilavaitbeaucoupdemalàtrouverlesommeildepuislamortdesafemme.
—Plusoumoins.
—Vousavezdenouveaufaitdemauvaisrêves?
—Enquelquesorte.
—Vousdevriezessayerdeboireunverredelaitchaudavantdevouscoucher.
—Jecroisquej'auraiscarrémentrecoursauxsomnifères,sij'enavais.
Ilcommençaitàenavoirassez;sesnuitsn'étaientplusquedelonguesluttescontrel'insomnie,etc'étaitencorepiredepuisquelquetemps.
—Nefaitespasça.Sivousn'arrivezpasàdormir,prenezunbaintrèschaudoumontezsurlepontetbarrezlebateauunmoment.
—Bien,maître!lataquina-t-il,plusheureuxdel'entendrequ'ilnel'auraitvoulu.Dites-moi,vousn'êtespasgelée,India?
demanda-t-ild'unevoixdouce.
—Si,avoua-t-elleenriant,maisçaenvautlapeine.
Elles'envoulaitd'agirainsi,encachette;elleavaitl'impressiond'êtreterriblementmalhonnête.Maiselleétaitheureused'entendrelavoixdePauletleursconversationsnefaisaientdemalàpersonne,serappela-t-elle.
—Ilneige.Jen'arrivepasàmemettredanslatêtequeNoëlestdansmoinsd'unmois.Jen'aiabsolumentrienpréparé.
Aussitôt,elles'envoulutd'avoirditcela.EllesavaitquelapériodedeNoëlallaitêtreterriblepourPaul,cetteannée.Ceseraitlapremièrefoisqu'iln'iraitpasfairesonpèlerinageannuelàSaint-MoritzavecSerena..
—JepariequeSamadoreNoël,dit-ild'untoncalme.Croit-iltoujoursauPèreNoël?
—Plusoumoins.Jepensequ'iln'ycroitplusguère,maisqu'ilpréfèrenepasprendrederisquesetfairesemblantd'ycroireparmesuredeprécaution.
Ilsrirentdeboncœur.Hélas,aumêmemoment,lamachineannonçaqu'illuifallaitdavantagedepièces.
—Jevaisdevoirvouslaisser,jen'aiplusd'argent,annonçaIndiaàregret.
—Appelez-moiquandvousvoulez.Etdetoutefaçon,jevoustéléphonerailundi,confirma-t-il.(Ilfitunepause,puisreprit:)India..
Ilsemblaitsurlepointdedirequelquechosed'important,etlecœurdelajeunefemmesemitàbattreplusvite.Deplusenplussouvent,ilss'approchaientdupointdenon-retour,etellesedemandaitcequisepasseraitlorsqu'ilsl'atteindraientou,pire,ledépasseraient.
—Oui?demanda-t-ellecourageusement.
—Gardeztoujourslatêtehaute.
Ellesourit,àlafoissoulagéeetdéçue.Ilsdemeuraiententerrainsûr,etellesedemandas'ilenseraittoujoursainsi.Parfois,elleavaitbiendumalàdémêlerl'écheveaudesessentiments..
Elleétaitmariéeàunhommequinesemblaitpassepréoccuperd'ellelemoinsdumonde,etelletéléphonaitd'unecabineàunautrehommequisetrouvaitàdesmilliersdekilomètresdelà,pours'inquiéterdelaqualitédesonsommeil.D'unemanièreétrange,inexplicable,elleavaitl'impressiond'êtremariéeàdeuxhommes,etden'avoirdevéritablerelationavecaucun.
—Atrèsbientôt,dit-elle.
Sonhaleineenvoyaitunnuagedevapeurdanslacabinegelée.
—Mercid'avoirappelé,répondit-il.
Tousdeuxraccrochèrent,etPaulrestaunmomentlecombinéàlamain,immobile.Desoncôté,Indiasedemandaitcequiluiarrivait.Jamaiselleneseseraitimaginéecapabledefairedetelseffortspourparleràunhomme..Etalorsquetousdeuxs'éloignaientdeleurstéléphonesrespectifs,ilsétaientaussitroublésl'unquel'autre,etaussiheureuxd'avoirpuseparlerquelquesinstants.
Lorsqu’IndiarentraàWestport,toutelafamillel'attendaitpourdîner,etlesenfantssedisputaientpoursavoirquelfilmilsiraientvoir.Doug,desoncôté,étudiaitdespapiersqu'ilavaitrapportésdesonbureau,etiln'adressapaslaparoleàIndia,mêmepourluidemanderoùelleétaitallée.Touss'assirentaussitôtàtableet,jetantuncoupd'œilàsonmari,Indiafutenvahieparunevaguedeculpabilité.
Commentaurait-elleréagi,sedemanda-t-elle,sielleavaitapprisqueDougtéléphonaitàd'autresfemmesdepuisdescabinestéléphoniques?Maiscen'étaitpassigrave,serassura-t-elle.Paulétaitsonami,sonconfident,sonmentor.D'ailleurs,levraiproblèmen'étaitpasdesavoircequePaulluiapportait,maisplutôtcequeDougneluiapportaitpas..
Enfindecompte,aprèss'êtrelonguementfaitprier,Dougacceptad'alleraucinémaaveceux,etilsserendirentdansunimmensecomplexecommercialdesenvirons,oùneuffilmsdifférentsétaientàl'affiche.Dougetlesgarçonsoptèrentpourunfilmassezviolent,tandisqu'Indiaetlesfillesallèrentvoirledernier
JuliaRoberts.
Lorsqu'ilsrentrèrentchezeux,toutlemondeétaitcontentetdebonnehumeur.
EndépitdestensionsquisubsistaiententreDougetIndia,cefutplutôtunbonweek-end,dumoinsaussibonqueceuxauxquelsilsétaientdésormaishabitués.Poursurvivreàlasolitudequiétaitlasienneàprésent,Indiaavaitdécouvertqu'illuifallaitsemontrermoinsexigeante,etsesatisfairedepeu;àpartirdumomentoùDougetellenesequerellaientpastropetoùilnemenaçaitpasdelaquitter,elleconsidéraitleweek-endcommeconvenable.
Commepromis,Paull'appelalelundi.Elleluiparladufilmqu'elleavaitvu,etducoupdefilqueluiavaitpasséRaoullematinmême:apparemment,lesmagazinesnetarissaientpasd'élogessursesphotos.Puiselleluidemandas'ilavaitdenouveaufaitdescauchemars.
Ilréponditqu'ilavaitrelativementbiendormilanuitprécédente,avantdeluiannoncerqueledernierlivredeSerena
—celuipourlacouvertureduquelIndiaavaitphotographiél'écrivain—netarderaitpasàsortir.Ilétaitévidentquecelal'attristaitd'ypenser;celaluidonnaitl'illusionqueSerenaétaitencorelà,alorsqu'enfaitilétaitseul,désespérémentseul.
Ilsabordèrentdiverssujetsavantderaccrocher.Cetaprès-midi-là,Indiaallachercherlesenfantsàl'école,etcommençasescoursesdeNoël.Durantlesdeuxsemainesquisuivirent,Paull'appelarégulièrementpourprendredesesnouvellesetlateniraucourantdesonitinéraireetdesespensées.IlcommençaitàappréhenderlapériodedeNoël,etparlaitplusquejamaisdeSerena.
Lorsqu'ilsdiscutaient,Indiaseconcentraitentièrementsurcequ'illuidisait,etquandelleétaitaveclesenfants,c'étaienteuxquibénéficiaientdetoutesonattention.QuantàDoug,elles'efforçaitdegérerdesonmieuxsesrelationsaveclui,bienqu'iln'eûtpasfaitungesteverselledepuissonretourd'Angleterre.Lanuit,ilsauraientaussibienpufairechambreàpart;ilsnesefrôlaientmêmepas,etnes'adressaientpluslaparoledèsl'instantoùlesenfantsétaientcouchés.Enbref,ilsvivaientcommedeuxcolocataires.
Malgrécela,Indiaespéraittoujourssauverleurcouple,maisellenesavaitcomments'yprendre.Elleétaitprêteàfairetouteslesconcessionsnécessaires,danslalimiteduraisonnable;maisilneluisemblaitplusraisonnable,précisément,derefusertouteslespropositionsdetravail.Elleespéraitsimplement,pourlesenfants,pouvoirpasserunNoëlpaisibleenfamille,sansdramemajeur.
ElleendiscutaavecGailunefoisoudeux,etfitpartàsonamiedesondécouragement.MaisGailn'avaitpasdesolutionàluiproposer,sinondeprendreunamantpourmettreunpeudepimentdanssavie.Indian'avaitpasparléàsonamiedesesrelationsavecPaul;c'étaitsonsecretleplusintime,celuiqu'ellenepartageaitqu'avecPaul.Celafaisaitd'euxdesalliés,presquedesconspirateurs.
Ellevenaittoutjustedel'avoirautéléphone,unjour,lorsqueDougentradanslamaisoncommeunouraganetluiordonnad'unevoixblanchedemonterdansleurchambre:ilavaitàluiparler.Indiaignoraitcequiavaitpulemettredansuntelétat,maiselleobéitensilence.Aussitôtlaportedelachambrerefermée,Dougouvritsonattaché-case,entiraunedizainedemagazinesetlesjetaauxpiedsdesafemme.
—Tum'asmenti!tonna-t-ilcommeelleleregardaitsanscomprendre.
Ellesongeaqu'ilavaitdécouvertquePauletellesetéléphonaient,ets'apprêtaitàprotesterqu'ellen'avaitpasvraimentmenti,elles'étaitcontentéedenepasluienparler.Maiscen'étaitpasleproblème:DougignoraittoutdesescoupsdefilàPaul.
—TuasprétenduquetuallaisàLondrespourcouvrirunmariage!s'exclama-t-ilenpointantundoigtaccusateursurl'undesmagazineséparpilléssurlesol.
Indiavitqu'iltremblaitderage.
—J'aibeletbiencouvertunmariage,dit-elle,unpeueffrayée.
(Depuisqu'ilsétaientmariés,ellen'avaitjamaisvuDougdansunetellefureur.)Jet'aimontrélesphotosdanslejournal.
Lereportageavaitétépubliélasemaineprécédente,etlesphotographiesqu'elleavaitfaitesétaientsuperbes.Lesenfantsavaientprisungrandplaisiràlesregarder,mêmesiDoug,lui,avaitrefusédes'yintéresser.
—Alors,qu'est-cequec'estqueça?demanda-t-ilenramassantunjournaletenl'agitantsouslenezd'India.
Enfin,lajeunefemmecomprit:lesecondreportagedevaitêtresorti.Elleluipritlemagazinedesmainsetyjetauncoupd'œilavantdehocherlentementlatête.
—J'aicouvertunautresujetpendantquej'étaislà-bas,reconnut-elleens'efforçantdeparaîtrecalme,mêmesisesmainstremblaient.
Elleavaiteul'intentiond'enparleràDoug,maisn'avaitpasréussiàtrouverunmomentpropice;etvisiblement,lesphotosavaientétépubliéesplustôtqueprévu.Aprésent,Dougétaitfouderage.Cetarticleétaitlagoutted'eauquifaisaitdéborderlevase,nonseulementparcequ'elleavaitcouvertcetteaffairesansluienparler,maisaussiparcequelesujetlechoquaitprofondément.
—C'estd'unevulgaritésansnom.Jen'aijamaisvudesinsanitéspareilles.Commentas-tupuprendredetellesphotosetlessignerdetonnom?C'estdelapornographie,riend'autre.C'estrépugnantettulesaisparfaitement!Jesuisécœuré.
—Oui.C'estrépugnantetécœurant,Doug.Maiscelan'arienàvoiravecdelapornographie.C'estunreportageàproposd'enfantsmaltraités.Jevoulaisquelesgensaientexactementlamêmeréactionquetoi;jevoulaisqu'ilsensoientmaladesetrévoltés.C'estprécisémentpourçaquej'aiacceptédefairecetteenquête.
EtlaréactiondeDougprouvaitqu'elleavaitfaitdubontravail.
Hélas,ilsemblaitplusfurieuxcontreellequecontrelesmonstresqu'elleavaitphotographiés..
—Jepensequ'ilfautêtreperverspouravoiracceptédesemêleràuntrucpareil,India.Penseàtesenfants.Commentréagiront-ilslorsqu'ilsverrontça?Ilsvontavoirhontedetoi,toutcommemoij'aihonte.
Indian'avaitjamaisréaliséàquelpointDougétaitétroitd'esprit,limité,archaïque.Saréactionétaitàlafoisridiculeetdéprimante.
—J'espèrequetutetrompes,répondit-elled'unevoixposée,etqu'euxaumoinscomprendrontquejevoulaismerendreutile,informerlesgensdeceschosesterriblespourqu'ilssemobilisentetquecelanesereproduiseplus.C'esttoutl'intérêtdemontravail;jenesuispaslàuniquementpourprendredejoliesphotosdanslesmariages.
—Jepensequetuasvraimentdesproblèmespsychologiques,réponditDoug,glacial.
—Jepensequemonseulproblèmec'estnotrecouple,Doug.Jen'arrivepasàcomprendretaréaction.
—Tum'astrompé.Jamaisjenet'auraislaisséepartirlà-baspourfairecetruc,cequiexpliquesansdoutequetunem'enaiespasparlé.India,tuasétémalhonnête.
—Pourl'amourduciel,Doug,soitunpeuadulte!Tuescomplètementdéconnectédumonderéel.Ilyadesdangers,destragédiesetdeshorreurstoutautourdenous,etsipersonnen'enparle,qu'est-cequiempêcheradesgenscommeceux-là(ellemontradudoigtlemagazine)denousfairedumal,etdefairedumalànosenfants?Tunecomprendsdoncpasça?
—Toutcequejecomprends,c'estquetum'asmentipourpouvoirallerprendredesphotosdechosesdégoûtantes,deprostituéesenbasâgeetdevieuxtypesimmondes.Sic'estçaquetuveuxfairedetavie,India,trèsbien,fonce.Maisdanscecas,jeneveuxplusrienavoiràfaireavectoi.
—J'aibiencomprislemessage,répondit-elleenleregardantavecuneincrédulitémêléedechagrin.
EllenelisaitaucunefiertédansleregarddeDoug;ilneluiavaitpasfaitlemoindrecomplimentsursontravail,surcequ'elleavaitessayéd'accomplir.Pourtant,elledevinait,àsaréaction,quel'articleetlesphotosétaientaussifortsqu'ellel'avaitespéré.
—Jepensaisquetufiniraispart'enremettre,etmêmequetumepardonneraisd'avoird'autresambitionsdanslaviequedecuisineretdefairelechauffeur.Maisjecommenceàcomprendrequeceseraéternellementcommeça!
—Tun'espluslafemmequej'aiépousée,India,accusa-t-il.
—Oh,si,Doug,rétorqua-t-elleenluijetantunregardpeiné.
C'estprécisémentcequejesuisredevenue,aprèsm'êtreefforcéedemeconformerpendantdesannéesàcequetuattendaisdemoi.
Dieusaitquej'aiessayé.Aujourd'hui,jesuissûrequejepourraisàlafoisêtrelafemmequetudésiresetcellequej'aitoujoursétéaufonddemoi.Maistoi,tut'obstinesàvouloirignorerouétouffermavéritable
personnalité;tuveuxquejet'obéisse,pointfinal.
—Jetedemandedemedonnercequetumedois,rétorqua-t-ilavechauteur.
Et,pourlapremièrefoisendix-septans,Indiaeutl'impressiondenerienluidevoir.
—Nousn'avonspasdedettel'unenversl'autre,Doug.
Seulementl'obligationdenousconsacrerdenotremieuxànosenfants.Iln'estécritnullepartquejedoismenerunevietristeetennuyeusepourtefaireplaisir.Cefameux«contrat»donttumerebatslesoreillesneprévoyaitpasquetumetransformesenquelqu'und'autre,quelqu'unquejenesuispasaufonddemoietneveuxpasêtre,niquetumeprivesdecequiestimportantpourmoi.
Ellesecoualatête,trahissantl'intensedécouragementqu'elleéprouvait.
—Jem'envais,déclaraDougenluidécochantunregardfuribond.
Ilnedigéraitpasqu'elleaitpufaireunreportagesansluienavoirparléaupréalable.Celafaisaitsixmoisqu'elleluigâchaitlavie,etilenavaitplusqu'assez.
Ilestimaitqu'elleavaitromputouslesengagementsqu'elleavaitprisvis-à-visdeluilorsqu'ilss'étaientmariés.
—J'enaijusque-làdetesbêtises,explosa-t-il.
Iltiraunevalisedesonplacard,laposasurlelitetentrepritdejetersesaffairesdedans,pêle-mêle.Ilneregardaitmêmepascequ'ilemportait;ilsecontentaitdelancerdespoignéesdecravates,dechaussettesetdesous-vêtementsdanslebagage.
—Est-cequetuasl'intentiondedemanderledivorce?
demandaIndiad'unevoixtriste.
Lemomentdel'annéen'auraitpuêtreplusmalchoisi,maisaucunmomentn'étaitjamaisbonpourcegenredechoses..
—Jenesaispasencore,rétorqua-t-ilenrefermantlavaliseavecunclaquementsec.Pourl'instant,jevaisallerm'installerdansunhôtelenville.Aumoins,jen'auraipasàprendrecesatanétraintouslesjourspourrentreràlamaisonett'entendreteplaindre.Pourquoit'es-tumariée,sic'estàcepointintolérable?
Enquelquesmots,ilavaitréussiàbalayertouteslesannéesqu'elleavaitconsacréessansrelâcheauxenfantsetàlui;ilétaitprêtàpartirsansseretourner.Commentarrêterleprocessus,àprésent?Indial'ignorait.Ellenepouvaitpasabandonnersesrêves,sesprojetspourlesatisfaire:àterme,celaserévéleraittoutaussinéfaste.Desurcroît,elleaussiavaitvéculessixderniersmoiscommeuncauchemar.
Ildescenditl'escalieraupasdechargeetsortitenclaquantlaportedetoutessesforces,sansunmot,sansmêmedireaurevoirauxenfants,quiregardaientlatélévisiondanslesalon.Indiajetauncoupd'œilparlafenêtreetlevitmonterenvoitureets'éloigner.Laneiges'étaitremiseàtomber.
Deslarmescoulèrentlentementsurlesjouesdelajeunefemmetandisqu'ellesepenchaitpourramasserlesmagazinesqueDougavaitjetésparterre.Elleselaissatomberlourdementsurunechaiseetcherchal'articlesurleréseaulondonien.
C'était,comprit-elleaussitôt,lemeilleurreportagequ'elleeûtjamaisfait;encomparaison,celuiqu'elleavaiteffectuésurlesenfantsmaltraitésdeHarlemsemblaitpresquefade.ToutcequelespetitsprostituésduWestEndavaientvécuselisaitsurleurvisage,dansleursregards,etlesimagesfrappaientàlafoislecœuretl'imaginationdeceuxquilesregardaient..Impossibled'ensortirindemne.Etpluselleleregardait,plusIndiasedisaitqu'elleavaiteuraisondefairecereportage,quoiqu'enpensâtsonmari.
Lanuitfutlongueetsolitaire.EllepensaitàDoug,etsedemandaitoùilétait.Iln'avaitpasappelépourluidiredansquelhôtelilétaitdescendu.Desheuresdurant,ellerestaallongéedansl'obscurité,lesyeuxgrandsouverts,àpenseràluietàtoutcequis'étaitpassédepuislemoisdejuin.Elleavaitl'impressionqu'unemontagnehautecommel'Everestsedressaitdésormaisentreelleetsonmari,etellenesavaitcommentfairepourlaraser.
Atroisheuresdumatin,ellejetauncoupd'œilauréveil,etserenditcomptequ'ilétaitdéjàneufheures,àVenise.
Sanshésiter,ellecomposalenumérodel'Etoile-des-MersetdemandaàparleràPaul.Ellefutsoulagéed'entendresavoix.
—Vousallezbien?demanda-t-ild'unevoixinquiète.Vousavezl'airbizarre.Vousêtesmalade,India?
—Enquelquesorte.
Apeineavait-elleprononcécesmotsqu'elleéclataensanglots.
Celaluiparaissaitétranged'appelerPaulpourluiparlerdeDoug,maiselleavaitbesoindes'épancherauprèsdequelqu'un,etsavaitqu'illacomprendraitetlasoutiendrait.
—Dougm'aquittée,cesoir.Nousaquittés.Ilestquelquepartdansunhôtelenville.
—Ques'est-ilpassé?
—L'articlesurleréseaudeprostitutionlondonienestparu.
C'estunexcellentreportage,Paul,lemeilleurquej'aiejamaisfait..
Dougl'atrouvédégoûtant,iladitquec'étaitdelapornographieetqu'ilfallaitquejesoismaladepouravoiracceptédecouvrirunsujetpareil.Engros,ilneveutplusentendreparlerdemoi.Ilm'areprochédeluiavoirmentiàproposdureportage.C'estvrai,reconnut-elledansunsoupir,maissijeluiavaisditlavéritéilnem'auraitpaslaisséepartir.Paul,jevousassurequec'esttrèsbon..
Mêmeaprèstoutcequivientdesepasser,jeneregrettepasd'avoirfaitcesphotos.
—J'iraidansl'undeshôtelsdeVeniseaujourd'huipouracheterunexemplairedumagazine.(C'étaitune
revueinternationale,qu'ilétaitsûrdetrouversansproblème.)
—Jeveuxabsolumentvoircetarticle,affirma-t-ilavantd'enrevenirauproblèmeimmédiatd'India.Qu'allez-vousfaire,encequiconcernevotremari?
—Jenesaispas.Attendre.Voircequeluivafaire.Jenesaispasquoidireauxenfants.Celam'ennuiedelesbouleversers'ildoitsecalmerensuite.Danslecascontraire,enrevanche,ilfaudraleurannoncerlavérité.(Denouvelleslarmessemirentàcoulersursesjoues.)Nousnesommesqu'àneufjoursdeNoël..
—Ilafaitçaparcequec'estunsaleégoïste,ditPauld'unevoixdurequ'elleneluiavaitjamaisentendueauparavant.Depuisquejevousconnais,ilvousatoujoursfaitdumal.Jenesaispascommentc'étaitavant,India.Maisjesuisprêtàparierquesivotrecoupleatenudurantsilongtemps,c'estparcequevousavezfaittouteslesconcessions.Ilsecomporteavecvouscommeuneorduredepuisl'étédernier,etsivousvoulezmonavisilestgrandtempsquevousréagissiez.Peuimportequeluiveuillereveniroupas.(Paulétaitabsolumentfurieux,àprésent.)Vousavezfaituntravailadmirable,àLondres,etvouslesavez.Bonsang,India,vousêtesunefemmeextraordinaire,unemèreparfaite,etjesuiscertainquevousaveztoujoursétéuneépousemodèle.Iln'aaucundroitdeseconduireainsienversvous.Vousêtesquelqu'undegentil,talentueuxethonnête,etilnevousméritepas.
Indianedisaitrien,abasourdieparlaviolencedelaréactiondePaul.
—J'enaiplusqu'assezdevousentendremeraconterqu'ilvousablessée.Iln'aaucundroitdevoustraiterdecettefaçon.Peut-
êtrequ'ilabienfaitdes'enaller,aujourd'hui.Peut-êtrequ'àtermeceserabienmieuxpourlesenfantsetvous.
MaisIndian'enétaitpascertaine.Elleétaitencoresouslechoc,etsouffraitdecequeDougluiavaitdit.Jamaisellen'oublieraitl'expressiondesonvisagelorsqu'ilétaitsortidelachambre.
—India,continuaPaul,jeveuxquevousm'écoutiez.Toutvabiensepasser.Vousavezvosenfants,etvotretravail.Etilseraobligédevousaider,financièrement.Vousneserezpasabandonnée.Celan'ariendecomparableaveclamortdevotrepère,c'esttrèsdifférent;méfiez-vous:nefaitespasdeparallèle.
Elleluiavaitracontéquesonpèreneleuravaitpaslaisséunsouàsamort-iln'avaitrien-etquesamèreavaitdûaccepterdetravaillerlesoiretleweek-endpourarriveràjoindrelesdeuxbouts.Pendantlongtemps,ellesavaientcraintlittéralementdemourirdefaim.
—Vousn'allezpasêtreàlarue,etlesenfantss'entireronttrèsbien,nevousinquiétezpas,assuraPaul.Etpourvousaussi,vousverrez,çaira.Vousaureztoujourslesenfants,etc'estleplusimportant.
MaissiDougs'enallait,ellen'auraitplusdemari..Depuisplusdevingtans,l'identitéd'IndiaétaitentièrementliéeàcelledeDoug;elleavaitl'impressionqu'onvenaitdeluiarracherunmorceaud'elle-même.Ceneseraitpasfacile..Ilauraitpeut-êtreétéplusaiséd'abandonnersonmétier,etdeselaissermouriràpetitfeuenobéissantàDoug,songeait-elle,toutensachantpertinemmentquec'étaitfaux.Elleavaitpeur,voilàtout.
Heureusement,Paull'aidait;lacolèrequ'ilexprimaitcontreDougpermettaitàIndiaderemettreleschosesenperspective.
—Savez-vousoùilest?demandaPaultandisqu'ellesemouchait.
—Jen'enaipaslamoindreidée.Ilnem'apasappeléepourmeledire.
—Ilfinirabienparlefaire.Peut-êtrequesondépartestcequipouvaitvousarriverdemieux.Jepensequevousdevriezappelerunavocat.
Maisellenesesentaitpasprêteàcela.S'ilrestaitencoreunepetitechancepourqueDougsecalmeetrevienne,ellevoulaitlasaisir.
—Allez-vouspouvoirdormirunpeu?demandaPauld'unevoixcompatissante.
Ilauraitaiméêtreauprèsd'ellepourlaréconforter;elleétaitcommeuneenfanteffrayée,etilnesavaitcommentfairepourlarassurer.
—Jenepensepas,répondit-elle.
Ellejetauncoupd'œilauréveil:ilétaitdéjàplusdequatreheuresdumatin.
—Essayezdevousreposerunpeuavantquelesenfantsneseréveillent.Jevousappelleraidanslamatinée.
—Merci,Paul,répondit-elle,alorsquedeslarmesluimontaientdenouveauauxyeux.
Elleétaitencoredépasséepartoutcequiluiarrivait;cela,Paullecomprenaitparfaitement.
—Toutvabiensepasser,luidit-ild'unevoixassurée.
Lajeunefemmeobservaavecuneironieamèrequ'ilavaitconfianceensonaveniràelle,alorsqu'ilneparvenaitpasàenvisagerlesiensansangoisse..
Aprèsqu'ilseurentraccroché,elledemeuraunmomentallongéedansl'obscurité,songeantàlui,àDoug,etàtoutcequis'étaitpassédurantlessixderniersmois.Unepenséenecessaitdeluirevenir,obsédante:àprésent,elleallaitêtreseule.Touteseule.
Surlebateau,Paulavaitleregardperdudanslevague,etilpensaitàelle,àtoutcequ'elleavaitsouffertàcausedesonmari.Ilenétaitmaladepourelle,etilauraitaimépouvoirdiresesquatrevéritésàDoug,luiordonnerdeneplusjamaiss'approcherd'India.
Maisilsavaitqu'iln'enavaitpasledroit.
Auboutd'unmoment,ilpritledériveur,etserenditàl'hôtelCipriani,oùiltrouvalemagazinedanslequellesphotosd'Indiaétaientpubliées.Deboutdanslehall,ils'empressadefeuilleterlejournalpourvoirlesphotos.Ellesétaientsensationnelles,etilfallaitqueDougfûtfoupourytrouveràredire.Paulétaitincroyablementfierd'India,etill'appeladèsneufheures,heuredeWestport,pourleluidire.
—Vouslesaimezvraiment?demanda-t-elle,d'unairàlafoisheureuxetincrédule.
Dougneluiavaittoujourspastéléphoné,etelleétaitpiedsnus,enrobedechambre,danslacuisine,entraindesepréparerunetassedecafé.Lesenfantsdormaientencore.
—Jen'aijamaisrienvud'aussifort.J'aipleuréenlisantcetarticle,India.
—Moiaussi,admit-elle.
MaisDoug,lui,paruncurieuxamalgame,avaitassociéIndiaàlaperversitédesproxénètesqu'elleavaitphotographiés.
—Avez-vousréussiàdormirunpeu?s'enquitPaulavecsollicitude.
—Oui,àpeuprèsuneheure.Jemesuisassoupieversseptheures.
—Essayezdefaireunepetitesiesteaujourd'hui.Etacceptezencoreunefoistousmescomplimentspourvotrereportage.
—Merci,répondit-elle.
Ilsdiscutèrentencorequelquesminutesavantderaccrocher.ApeineIndiaavait-ellereposélecombinéqueletéléphonesonnadenouveau:c'étaitRaoul,cettefois,quil'appelaitluiaussipourlaféliciter.
—Honnêtement,s'ilsnetedonnentpaslePulitzerpourcetruc,India,j'inventeraiunnouveauprixmoi-même.C'estcequej'aivudeplusfort,deplusbouleversantdepuisdesannées.
—Merci.
—Qu'adittonmari?demanda-t-il,certainquecereportageavaitdûenfinouvrirlesyeuxàDougetleconvaincredutalentd'India.
—Ilm'aquittée.
Ilyeutunelonguepauseàl'autreboutdufil.
—Tu..tuplaisantes,n'est-cepas?demandaenfinRaould'unevoixincrédule.
—Non.Ilestpartihiersoir.Jet'avaisditqu'ilétaitsérieuxquandilaffirmaitqu'ilnetoléreraitpasquejerecommenceàtravailler.
—Ilestcomplètementfou!Ildevraitteporterentriomphe,aucontraire..
—Crois-moi,c'estloind'êtrelecas.
—Jesuisdésolé,India,ditRaoulavecsincérité.
—Moiaussi,répondit-elled'unevoixtriste.
—Peut-êtrequ'ilreviendraunefoisqu'ilseseracalmé?
—Jel'espère.
Maisenvérité,Indianesavaitplusoùelleenétait,etsesrelationsavecPaulnefaisaientquecompliqueruntableaudéjàfortconfus.
Ellesedemandaitsiellesouhaitaitvraimentsauversonménage,ousiellepouvaitespérerqu'unjourPauletelleréussiraientàsortirdeleurschagrinsrespectifspourseretrouver.Cetespoir,aussiinfimefût-il,l'aidaitàtenirlecoup,mêmesiàaucunmomentPaulnel'avaitencouragéedanscettevoie.Laplupartdutemps,d'ailleurs,elleétaitcertainequecen'étaitqu'unfantasmeirréalisable.Pouvait-ellemettreuntermeàdix-septansdemariagepourunhommequi,lui,juraitnejamaisplusvouloirtomberamoureuxetprojetaitdesecachersursonvoilierjusqu'àcequelamortaitpitiédeluietl'emporte?Certes,cequ'ellepartageaitavecPaulétaittrèsimportantpourelle,maiscen'étaitqu'unfilténuauquelseraccrocher.Etdavantageuneamitiéqu'unehistoired'amour..
AprèssoncoupdefilavecRaoul,lajournéesepoursuivittantbienquemal.Elleditauxenfantsqueleurpèreavaitdûpartirenvilleinopinémentpourvoirdesclients.Ilneluidonnaaucunesnouvellesdurantleweek-end,etPaulnerappelapasnonplus.
Lelundimatin,IndiasedécidaàappelerDougàsonbureau.
—Commentvas-tu?luidemanda-t-ellesombrement.
—Jen'aipaschangéd'avis,sic'estcequetuveuxsavoir,répondit-il,laconique.Situveuxqueleschosesévoluent,India,c'estàtoidechanger.
Ilproposaitlàquelquechosed'impossible,ettousdeuxcommençaientàs'enrendrecompte.
—Quellesconclusionsdevons-nousentirer?
—Atonavis?
—C'estvraimentdurdefaireçaauxenfantsaumomentdeNoël.Necrois-tupasquenouspourrionsaumoinsmettrenosgriefsentreparenthèsesjusqu'àlafindesvacancesetessayerdenousenoccuperensuite?
C'étaitunesolutionraisonnable,sinonàleurproblèmefondamental,dumoinsàlaquestionduNoëldesenfants.
—J'yréfléchirai,réponditDoug.Maintenant,excuse-moi,maisj'airendez-vousavecdesclients.
Illuiindiquatoutdemêmeàquelhôtelilétaitdescendu,maisdurantlesdeuxjoursquisuivirent,ellen'eutpasdenouvellesdelui.Ill'appelalemercredi,etacceptadereveniraumoinspourlapériodedesfêtes,pourlesenfants.Aaucunmomentilneluiprésentad'excusesninefitdetentativepourpacifierleschoses.
Elledevinaquesonretouràlamaisonseraittendu,etellenesetrompaitpas.
Cettesemaine-là,elleeutchaquejourPaulautéléphone.C'étaitleplussouventluiquiluitéléphonait,maisparfoisellel'appelaitégalement,lorsqu'elleavaitbesoind'unsoutienmoral.Levendredisoir,unesemainejourpourjouraprèssondépart,DougrentraàWestport.IlnerestaitquequatrejoursavantNoël,etlesenfantscommençaientàsedemanderpourquoiilétaitpartidepuissilongtemps.L'histoiredesclientsqu'ilétaitcensérencontrernetenaitplusguèredebout,ettousparurentsoulagésdelevoirrevenir.
Mais,pourIndia,leretourdeDougcompliquaplutôtleschoses.
Paulnepouvaitplusl'appeler;durantleweek-end,elleallaluitéléphonerdepuisunecabine,etlelundi,veilledeNoël,ellel'appelaenPCVd'unecabinedusupermarché,aprèsavoirachetédequoipréparerledînerderéveillon.Ilsemblaitaussidépriméqu'elle;Serenaluimanquaitplusdouloureusementquejamais,encettepériodechargéed'émotion.QuantàIndia,Douglarendaittrèsmalheureuse.Ilsemblaittoutfairepourluirendrelavieimpossible,etcen'étaitquepourl'amourdesenfantsqu'elletenaitlecoup.
—Nousfaisonspeineàvoir,n'est-cepas?ditPaulavecunpetitriremélancolique.
Mêmel'Etoile-des-Mersneparvenaitplusàluiremonterlemoral.Iln'arrêtaitpasderessasserdessouvenirs,etpourlapremièrefois,ilétaitmêmeallédanslacabinequ'ilavaitpartagéeavecSerena,afindeseretrouveraumilieudesaffairesdesonépouse.
—Jen'arrivetoujourspasàcroirequ'elleestpartieàjamais,soupira-t-il.
EtIndia,desoncôté,avaitdumalàsefaireàl'idéequesoncoupleétaitcondamné.CommentsavieetcelledePaulavaient-ellespubasculeràcepointensipeudetemps?Paul,biensûr,n'avaitpasderaisondes'envouloir,desesentirresponsable,maisIndia,elle,sedemandaitsiellepouvaitendireautant.Dougluiavaittantrépétéqu'elleétaitlacausedetousleursproblèmesque,parfois,ellesesurprenaitàlecroire.
—Allez-vousfairequelquechosedespécialpourlesfêtes?
demanda-t-elleàPaul,désoléedenepaspouvoirluiremonterlemoral.
Commeilétaitenpermanencesurlebateau,ellen'avaitmêmepaspuluienvoyeruncadeau.Elleavaitécritunpoèmeidiotàsonintentionetleluiavaitfaxédelapostelematinmême-ill'avaitadoré,avait-ilassuré-,maiscen'étaitpasgrand-chose..
—Irez-vousàl'église?Venisedoitêtreunbonendroit,pourça..
—Dieuetmoinesommespasentrèsbonstermes,cestemps-ci.Jenecroispasenlui,etilnecroitpasenmoi.Pourl'instant,noussommesdansuneimpasse.
—Maisl'églisepourraitêtrebelle,etvousvousysentiriezpeut-êtrebien,observaIndia,quitapaitdespiedspourseréchaufferdanslacabineglaciale.
—J'aibienpeurqu'ellememetteplutôtdemauvaisehumeur,etmefassesentirplusmalencore,répondit-il,têtu.(IlrefusaitdecroireenunDieuquiavaitpulaissermourirSerena,etIndianejugeaitpasnécessairedediscuterdereligionavecluiencemoment.)Etvous?Irez-vousàl'égliselaveilledeNoël?
—Oui,touslesansnousemmenonslesenfantsàlamessedeminuit.
—Dougdevraitenprofiterpourfaireunsérieuxexamendeconscienceetréfléchiràlafaçondontilvousatraitécessixderniersmois,observaPaul,sévère.(Puis,changeantdeton,ilajouta:)Ellememanquetellement,India,jen'arrivepasàlesupporter.Parfois,j'ail'impressionquejevaismedésintégrerdel'intérieur,tantladouleurestintense.
—N'oubliezsurtoutpascequ'ellevousauraitdit.Ecoutez-la..
Ellen'auraitpasvouluquevousdemeuriezprostréainsiàjamais.
Biensûr,c'étaitlemomentleplusdifficile:Serenan'étaitmortequedepuisquatremois,etlapériodedeNoëlréveillaitmillesouvenirsdouloureux.IndianesavaitcommentsoulagerledésarroidePaulàdistance.S'ilsavaientétéensemble,aumoinsaurait-ellepuleprendredanssesbrasetleserrercontreelle.
Maissesmotsseulssemblaientimpuissantsàleréconforter.
—Serenaatoujoursétébienplusfortequemoi,dit-ild'unevoixdécouragée.
—Non,surceplan,vousvousressembliezbeaucoup,affirmaIndia.Vouspouvezassumern'importequoi,sivousyêtesobligé;etlà,vousn'avezpaslechoix.Ilfautvousensortir,coûtequecoûte.Ilyadelalumièreauboutdutunnel,etvousfinirezparlatrouver.Enattendant,ilfauttenirlecoup.
Elleauraitaimépouvoirluidirequ'elleseraittoujourslàpourlui,maisnulnepouvaitsavoircequileurarriverait.Rienn'étaitsûr.—Etvous?Quellelumièrevoyez-vousauboutdevotretunnel?
demandaPaul,d'unevoixplusdépriméequejamais.
—Jenesaispasencore,ilesttroptôt.Pourl'instant,jemecontented'espérerqu'ilyenaune.
—Jesuiscertainqueoui.Unjour,voustrouverezcequevousattendez.
Vraiment?Indian'enétaitplussisûre.EtPaulnesemblaitpasprêt,luinonplus,àluipromettrequ'ilseraitlàpourelle,lemomentvenu.Ilétaitencoreobsédéparlepassé,etparSerena..
IndiasefaisaitcesréflexionslorsquePauldéclara,commes'illisaitdanssespensées:
—J'aimeraispouvoirvousdirequejeseraiàvotrecôté,India.
J'aimeraisquecesoitvrai.Maisjesaisquec'estimpossible.Jeneseraipaslalumièreauboutdevotretunnel.Jenesuismêmepluscapabledem'occuperdemoi-même,sansparlerdequelqu'und'autre.
Surtoutd'unefemmedequatorzeanssacadette,avectoutelaviedevantelleetquatreenfantsàcharge..
Ilyavaitpenséplusd'unefois,etbienqu'ilfûtextrêmementattachéàelle,etqu'ileûtconsciencedubesoinqu'ilsavaientl'undel'autreencemoment,ilsavaitqu'àlongtermeiln'avaitrienàluioffrir.C'étaitlaconclusionàlaquelleilétaitarrivélematinmême,alorsqu'iladmiraitVenisedepuislepontdel'Etoile-des-Mers.
—Jen'aiplusrienàapporteràquiconque,conclut-ilavectristesse.J'aitoutdonnéàSerena.
—Jecomprends,réponditIndiad'unevoixposée.Cen'estpasunproblème.Jen'attendsriendevous,Paul.Maispourlemoment,nouspouvonscontinuerànoussoutenirl'unl'autre,commedesamis.Enespérantqu'àtermenousnoussentironssuffisammentmieuxpournousensortirtoutseul.
Ilétaitencoretroptôtpourcela:tousdeuxavaientuneconscienceaiguëdubesoinqu'ilsavaientdes'appuyerl'unsurl'autre,danslesmomentspéniblesqu'ilstraversaient.
Ilsparlèrentencorequelquesinstants,maisilétaittempspourIndiaderentrerchezelle,d'autantqu'elleétaitgeléejusqu'auxos,etquecetteconversationn'avaitpasétéfacile,nipourPaulnipourelle.Deslarmesdanslavoix,elleluisouhaitaunjoyeuxNoël.
—Avousaussi,India,répondit-iltristement.J'espèrequel'annéeprochaineserameilleurepournousdeux.Nousleméritons.
Acetinstant,sanssavoirpourquoi-surtoutaprèscequ'illuiavaitexpliqué-,elleeutenviedeluidirequ'ellel'aimait,maiselleseretint.Ç'eûtétédelafolie.Pourtant,tousdeuxavaientdésespérémentbesoind'unpeud'amour..
Aprèsavoirraccroché,Indiarentrachezellelecœurlourd.
Paulavaitréponduauxquestionsqu'elleseposaitdepuisdesmois,maiscetteréponseétaitdouloureuse.Aumoins,songea-telletristement,ellenepouvaitplusdésormaisseleurrersurl'avenirquil'attendait:Paulluiavaitclairementfaitsavoirqu'iln'enferaitpartiequ'entantqu'ami,riendeplus.Cequ'ilspartageaientn'étaitquecela,pourlui:uneextraordinaireamitié.
PasquestionpourIndiad'espérerseréfugierdanssesbraspourpleurerl'échecdesonmariage..Mais,aufondd'elle-même,ellesavaitqu'ilavaitraison.
Dougetelleserendirentàlamessedeminuit,commechaqueannée,aveclesquatreenfants.
Etlorsqu'ilsrentrèrentàlamaison,elledisposalesdernierscadeauxsousl'arbre,pendantqueSamdéposaitdehorsdesgâteauxpourlePèreNoëlainsiquedescarottesetduselpoursesrennes.Personnen'avaitlecœurd'ôteraupetitgarçonsesdernièresillusions.
Lelendemainmatin,ilyeutdescrisdejoiequandlesenfantsouvrirentleursprésents.Indiaavaitpassébeaucoupdetempsàypenseretlesavaitchoisisavecsoin,etmêmeDougparutheureuxdecequ'elleluiavaitoffert:unnouveaublazer,dontilavaitvraimentbesoin,etunbelattaché-caseencuir.Cen'étaientpasdescadeauxtrèsoriginaux,maisilsluicorrespondaientparfaitement,etluifirentplaisir.Desoncôté,illuiavaitachetéunbracelettrèssimple,enor,quiluiplutégalementbeaucoup.
Enrevanche,l'atmosphèreentreeuxnes'entrouvaguèreaméliorée.Latrêvefutdecourtedurée,etlatensionnefitquecroîtreaufuretàmesurequelajournéeavançait.AprésentqueNoëlétaitpassé,IndiacraignaitqueDougnerepartît;néanmoins,lorsqu'elleluiposalaquestion,nonsansunecertaineangoisse,illuiréponditqu'ilavaitdécidéderesterjusqu'auNouvelAn.Ilavaitprisunesemainedevacances,annonça-t-il.
Indiapensaitquecelaleurpermettraitpeut-êtredediscuteràtêtereposée;hélas,endéfinitive,laprésencedeDougnefitqu'envenimerleschoses,etilsnecessèrentdesechamailler.
EllesortaitpourappelerPaulaussisouventquepossible,maisunefoisoudeux,onluiréponditqu'ilétaitdescenduàterre,etelleneputluiparler.Luin'essayaitpasdelajoindre:ellel'avaitprévenuqueDougpasseraitlapériodedesfêtesàlamaisonetluiavaitdemandédenepastéléphoner.
Ledernierjourdesesvacances,Dougpénétraaupasdechargedanslacuisine,lecourrieràlamain.Ilétaitlivide.
—Qu'est-cequec'estqueça?hurla-t-ilenluilançantuneenveloppeauvisage.
—Ondiraitnotrenotedetéléphone,observaIndia.
Ellesedemandaitsielleétaittropélevée.Soudain,ellesesouvintque,durantlasemaineoùDougl'avaitquittée,elleavaitappeléPaulàplusieursreprisesdelamaison,tropdépriméepoursortirtéléphonerd'unecabine.
—Précisément!acquiesçaDoug,furibond,enarpentantlacuisinecommeunlionencage.Tum'asbieneu,hein?Toutescesidioties,enfait,n'avaientrienàvoiravectacarrière..Dis-moi,India,çafaitcombiendetempsquetucouchesaveclui?Depuisl'étédernier?
Elleramassalafactureetyjetauncoupd'œil.Elleavaitappelél'Etoile-des-Mersàcinqreprises.
—Jenecouchepasaveclui,Doug.Noussommesamis,dit-ellecalmement,bienquesoncœurbattîtlachamade.
Commentexpliquercelaàsonmari?Elleserendaitparfaitementcomptequelesapparencesétaientcontreelle,etellen'étaitpassûred'envouloiràDougdesaréaction.Pourtant,elledisaitlavérité:cequ'ellepartageaitavecPauln'étaitqu'unesimpleamitié.Mêmeluil'affirmait.
—Lorsquetuesparti,expliqua-t-elle,j'étaisbouleversée.Luim'avaitappeléeunefoisoudeuxpourmeparlerdesafemme.Ilsavaitquej'aimaisbienSerena,etavaitbesoindeparlerd'elleavecquelqu'un.Ilestaffreusementmalheureux.C'esttout,çanevapasplusloin.Nousétionsdeuxamistristesàenmourir,pleurantsurl'épaulel'undel'autre.
—Jenetecroispas,rétorquaDougd'unevoixfurieuse.Jepensequetumetrompesavecluidepuisl'étédernier.
—Cen'estpasvrai,etaufonddetoitulesais.Sijetetrompais,cequisepasseentretoietmoinemeferaitpastantdemal,etjen'essaieraispasdetoutesmesforcesderecollerlesmorceauxentrenous.
—Balivernes!Toutcequetuveux,c'estreprendretasatanéecarrière,afindepouvoirnouslaissertomber,lesenfantsetmoi,etpartir.Tul'asretrouvéàLondres?
—Biensûrquenon,répondit-elleavecuncalmequ'elleétaitloind'éprouver.
Ellesesentaittriste,effrayée,etd'unecertainemanièreunpeucoupable.C'étaitcommesilesderniersvestigesdesonhistoireavecDougvenaientdepartirenfumée.
—Est-cequ'ilt'aappelée?
—Oui,admit-elle.
—Commentçasepasse?Vousfaitesl'amourpartéléphone?
C'estundecestrucsimmondescommeonenvoitdanslesjournaux?Jepariequeçavousexcite,touslesdeux,pasvrai?
L'imagequ'ilavaitd'ellefitfrissonnerlajeunefemme.
—Non.Ilpleuresursafemme,etmoisurtoi.Çan'ariendetrèsexcitant,crois-moi.
—Vousêtesmalades,touslesdeux.Necomptepassurmoipourtolérerça,India.J'enaipar-dessuslatête.Tunemesersàrien;commeépouse,tuesnulle,etaulitn'enparlonspas,ajouta-t-ilpourfairebonnemesure.Tacarrièreestlaseulechosequit'intéresse,maintenant.Ehbien,puisquec'estcommeça,ilfaudrat'encontenter.
Acetinstant,commepourmettreunpointfinalàcettehorribletirade,letéléphonesonna.Indiadécrocha,priantpourquecenefûtpasPaul-celan'auraitfaitqu'envenimerencorelasituation.
Parchance,cen'étaitpasluimaisRaoul.Ilparaissaitsurexcité.
Elleeutbeauluidirequ'ellenepouvaitpasluiparler,ilinsista;voyantqueDougl'observait,etcraignantqu'ilnes'imaginequ'elles'adressaitàPaul,elleacceptad'écoutersonagent.
Ilavaitunemissionpourelle,auxEtats-Unis,dansleMontanaplusprécisément.Ils'agissaitd'enquêtersurunesectereligieusequi,apparemment,avaitsurgidenullepart,etdontlesadeptesavaientétéprisdefolie.Ilssoutenaientunsiège,etleFBIs'apprêtaitàintervenirpourlesneutraliser.Plusdecentpersonnesétaientconcernées,etlamoitiéaumoinsétaientdesenfants.
—Çavaêtreungrostruc,India,promitRaoul.
—Jenepeuxpasmaintenant.
—Quoi?Maistudoisaccepter!Lemagazineveutquecesoittoi.
Tusaisbienquejenetetéléphoneraispassicen'étaitpasimportant.Jet'enprie,disoui!
—Est-cequejepeuxterappeler?J'étaisenpleinediscussionavecmonmari.
—Oh,merde.Ilestrevenu?Bon,OK,maisrappelle-moidanslesdeuxheuresquiviennent,s'ilteplaît.Jedoisdonneruneréponseaujournalleplusvitepossible.
—Danscecas,dis-leurquejenepeuxpas,etquejesuisdésolée,répondit-elled'untonsansappel.
Ellenevoulaitpasajouterdel'huilesurlefeuquibrûlaitentreDougetelle,etdontleurcoupleétaitlecombustible.
—Rappelle-moi,insistaRaoul.
—J'essaierai,promit-elleavantderaccrocher.
—Quiétait-ce?demandaaussitôtDougd'unairsoupçonneux.
—RaoulLopez.
—Etquevoulait-il?
—MeproposerunreportagedansleMontana.Jeluiaiditquejenepouvaispasaccepter,tum'asentendue.
—Quelledifférenceest-cequeçapeutfaire,maintenant,India?
Toutestfini.(Ilditcelaavecunetellehainequ'ellesutimmédiatementqu'ilétaitsincère,cettefois.)
—J'enaiassez,jebaisselesbras.Tun'espaslafemmequej'aiépousée,nicellequejeveux.Jen'aiplusenvied'êtremariéavectoi;c'estaussisimplequeça.TupeuxledireàRaoul,ouàPaulWard,ouàquituvoudras.J'appellemonavocatdèslundi.
—Tunepeuxpasfaireça!s'exclama-t-elle,leslarmesauxyeux,enluijetantunregardsuppliant.
—Ohsi,jepeux,etc'estexactementcequejevaisfaire.Toi,tun'asqu'àallert'occuperdetonfameuxreportage.
—Cen'estpascequiestimportant,ettulesais.
—Ilfautassumer,India.Tuasacceptédesacrifiernotremariageàtacarrière,àprésent,c'estcommeça.C'estcequetuvoulais.
—Jen'auraispasdûavoiràchoisir.Jepouvaistrèsbienmenerlesdeuxdefront.
Maissoudain,elleserendaitcompteque,detoutefaçon,ellenonplusn'avaitplusenviederestermariéeaveclui.Aquoibon?Ilnel'aimaitpas,c'étaitévident.Ellenepouvaitsevoilerlafacepluslongtemps.
Comprenantquelalutteétaitterminée,ellen'ajoutarienettournalestalons,lelaissantseulaumilieudelacuisine.
Ellepritsonmanteauetsortit;unefoisdehors,ellerespiraprofondément,laissantl'airglacépénétrer
danssespoumons.Elleavaitl'impressionquesoncœursebrisait,etenmêmetempsellesavaitque,aussiterribleeteffrayantquecelafût,désormaiselleétaitlibre,qu'ellelevoulûtounon.
Ellen'avaitplusàvivresouslamenace,àassumerlaculpabilitéqueDougessayaitdeluifaireporter,àsubirsesaccusationsincessantes.
Ilneluirestaitplusrien,dorénavant,quesesenfants,sonappareilphoto,savie,saliberté.Lemariagequ'elleavaitchéripendantsilongtemps,auquelelles'étaitaccrochéeetpourlequelelles'étaitbattueétaitmortetenterré.AussimortqueSerena.Etexactementcommeellel'avaitconseilléàPaul,elledevaitmaintenantsebattre,êtreforte,etsurvivre.
Chapitre19Endéfinitive,IndiarefusalereportagedansleMontanaetrestaàWestportpourannoncerauxenfantsqueDougetelleseséparaient.
Cefutlaplushorriblejournéedesonexistence.Depuistoujours,elles'étaitjuréd'éviterdefairedumalàsesenfants,etdenejamaislespriverdeleurpère,ellequisavaitcombienlaprésenced'unefigurepaternellepouvaitêtreimportantedanslavied'unenfantoud'unadolescent.OrladécisionqueDougetelleavaientpriseallaitaffecterleurvieàtous,elleenavaitconscience.
Maisellen'avaitpaslechoix,carl'autresolution,uncouplebancal,composédedeuxpersonnesincapablesdesecomprendre,des'aimeretdedialoguer,eûtétépireencore.
—Tuveuxdirequepapaettoiallezdivorcer?demandaSamavechorreur.
—Ouais,idiot,t'aspasentendu?luiréponditAiméeenravalantunsanglotetenfoudroyantsesparentsduregard.
Elleleshaïssaittouslesdeuxd'avoirmisuntermebrutalàl'existenceparfaite,idylliquequiétaitlasienne.Ilsavaientdétruittoutessesillusionsenquelquessecondes.
Jason,lui,neditriendutoutmaiscouruts'enfermerdanssachambreenclaquantlaporteàtoutevolée.Lorsqu'ilrevint,longtempsplustard,ilavaitlesyeuxrougesetgonflés,maisfaisaitcommesiriennes'étaitproduit.
QuantàJessica,elleseretournacontresamère.
—Jetehais,luidit-elle,levisagedéforméparlarage.C'esttafaute,avectesmagazinesettesphotosdébiles.Jevousaientendusvousdisputeràcesujet,papaettoi.Pourquoifallait-ilquetufassesça?
Ellecriaitetsanglotaitcommeuneenfant,etavaitperduenuninstanttoussesairsd'adulte.
—Parcequeçafaitpartiedemoi,Jess,etquej'aibesoindelefaire,essayad'expliquerIndia.Biensûr,voussereztoujoursplusimportantsquetoutlereste,dansmoncœur,maismontravailreprésentebeaucouppourmoi,etj'espéraisquepapapourraitlecomprendre.
—Jepensequevousêtesnuls,touslesdeux!hurlaJessicaavantdecourirseréfugierdanssachambrepoursejetersursonlitensanglotant.
Indianesavaitquefaire.Elleauraittantaimépouvoirluiexpliquersaposition..Maiscommentdireàunejeunefilledequatorzeansquel'onn'aimeplussonpère?Qu'ilvousabrisélecœur,qu'ilacasséquelquechoseauplusprofonddevous?Ellen'étaitmêmepassûredelecomprendreelle-même.
Acemoment-là,Sams'approchad'elle,etvintseréfugiersursesgenoux.Ilpleurapendantdesheuresdanslesbrasd'India,secouépardessanglotsàfendrel'âme.
—Est-cequ'onverraquandmêmepapa?demanda-t-ild'unevoixentrecoupéedehoquets.
—Biensûr,moncœur,lerassuraIndia,sespropresjouesbaignéesdelarmes.
Elleauraitaimépouvoirtouteffacer,leurdirequecen'étaitpasvrai,faireensortequecelanesefûtjamaisproduit.Maisilétaittroptard.Ilsnepouvaientplusrevenirenarrière.Aprésent,ilsdevaienttousregarderlavéritéenface.
Personnen'avaitenviedemangeraprèscela,maiselleleurpréparatoutdemêmeunesoupedepoulet.Tandisqu'elledébarrassaitlatable,aprèsledîner,Samvintlarejoindredanslacuisine,l'airàlafoisabasourdietchoqué.
—Papaditquetuasunpetitami.C'estvrai?
Indiaseretournaversluid'unairhorrifié.
—Biensûrquenon,voyons!
—Iladitquec'étaitPaul.C'estvrai,m'man?insista-t-il.
Ilavaitbesoindesavoir,etcela,Indialecomprenaitparfaitement.ElleenvoulaitaffreusementàDougd'avoirmisunetelleidéedanslatêtedesenfants;maishélas,àprésent,plusriennelasurprenait,venantdelui.
—Non,moncœur,cen'estpasvrai.
—Alors,pourquoiest-cequepapal'adit?
—Parcequ'ilestencolère,etblessé.Nouslesommestouslesdeux.Lesadultesdisentparfoisdeschosesidiotesquandilssontcontrariés.Jen'aipasrevuPauldepuisladernièrefoisoùtoietmoisommesalléssurl'Etoile-des-Mers,l'étédernier,tutesouviens?
Elleneprécisapasqu'elleluiavaitparléautéléphone;ellenejugeaitpascelanécessaire.Cequiimportait,c'étaitdebienfairecomprendreàSamqu'ellen'avaitpasd'aventureavecPaul,etquel'enfantn'auraitpasàlefréquenterautrementqu'entantqu'amietmarin.
—Jesuisdésoléequepapat'aitditcela,repritIndia.Ilnefautpast'inquiéter.
Enrevanche,avecDoug,cesoir-là,ellenemâchapassesmots.
Ellel'accusad'utiliserleursenfantspourlablesseretluiditques'ilrecommençaitilleregretterait.
—Jen'aipourtantfaitquedirelavérité,non?objecta-t-il.
—Non,absolumentpas,ettulesais.Ilestbeaucouptropfacilederejeternosproblèmessurledosdequelqu'und'autre.C'estnousquisommescoupables,quiavonséchoué,etpersonnen'acontribuéàcetéchec.Tunepeuxpasfairedereprochesàunhommeàquij'aiseulementparléautéléphone.Situveuxsavoirquiestresponsabledecegâchis,Doug,regarde-toidanslemiroir.
Lelendemainmatin,Dougquittalamaisonavecsesbagages,etdéclaraqu'ilavaitl'intentiondesetrouverunappartementenville.Ilannonçaégalementque,dèsqu'ilseraitinstallé,ilsouhaiteraitvoirlesenfantsleweek-end.Etsoudain,Indiaréalisatouslesproblèmesqu'illeurfaudraitrégler:lafréquencedesvisites,lelieu,lemoment,siellegarderaitlamaison,lapensionalimentairequ'illuidonnerait..Touteleurvieenseraitaffectée,elles'enrendaitbrutalementcompte.
AprèsledépartdeDoug,ellerestachezelleetpleurapendantcinqjours,faisantledeuildecequ'ilsavaientpartagé,etdecequ'elleavaitperdu.Conscientdesadétresse,Paulgardaunedistancepolie,etnel'appelapas.
Cefutellequifinitparluitéléphoner,unesemaineplustard.
Longtemps,elleluiparladesenfants.SiJessicaluienvoulaittoujours,lesautressemblaientcommenceràsefaireuneraison.
Samétaittriste,maisunpeurassurécarDougétaitvenuleschercherledimancheprécédentpourlesemmenervoirunfilmetdéjeunerdehors.Quandillesavaitdéposés,Indialuiavaitproposéd'entrerpourparlerunpeu,maisill'avaitregardéecommeuneétrangère.
—Jen'airienàtedire,India.T'es-tutrouvéunavocat?
Elleluiavaitréponduquenon;ellenes'étaitpasencoresentilaforcedefaireladémarche.Pourtant,ellecomprenaitdésormaisquec'étaitbeletbienfini.D'unecertainefaçon,elleenétaitsoulagée.Enfin,peut-êtrelasouffranceallait-elles'atténuer.Maisunepartied'elle-mêmecontinuaitàpleurercequiavaitété,lesbonnesannéesqu'ilsavaientpasséesensemble.Ellesavaitqu'illuifaudraitlongtempspourseremettredecetterupture.
Paul,quiportaittoujoursledeuildeSerena,comprenaitparfaitementcequ'éprouvaitIndia.IlétaitenFrance,aucapd'Antibes,etavaitrecommencéàl'appelertouslesjours.Etc'estainsi,petitàpetit,quedesemaineensemaineelleparvintàpasserlemoisdejanvier,etàrecouvrerunpeud'énergie.Gailluidonnalenomd'unavocatspécialisédanslesdivorces,etelleluitéléphona,sansvraimentréalisercommentelleenétaitarrivéelà.
—Qu'est-cequiestlacausedetoutça,àtonavis?luidemandaGaildevantuncappuccino,unmatin,audébutdumoisdefévrier.
—Tout,réponditIndiaavechonnêteté.Letemps.LefaitqueDougn'aitpasvoulumelaisserretournertravailler.Sonincapacitéàcomprendrecequej'essayaisdeluiexpliquer.Monrefusdefairecequ'ilvoulait.Avraidire,quandjeregardeenarrière,jesuissurprisequenotrecoupleaittenuaussilongtemps.
—Pourtant,personnen'auraitpuimaginerquevousdivorceriez.Vousaviezl'airsistables,sisatisfaits..
—J'ensuislapremièresurprise,crois-moi,ditIndiaavecunsouriretriste.Maisenfait,lescouples«stablesetsatisfaits»,commetudis,sontceuxdontilfautseméfier.
—Iln'existepasdemariageparfait.Encequinousconcerne,Dougetmoi,celan'afonctionnéqu'aussi
longtempsquej'aiétéprêteàjouerlejeuselonsesrèglesàlui.Dèsquej'aicommencéàm'exprimerunpetitpeu,etquej'aivoulufixermespropresrègles,çaaététerminé.
—Est-cequeturegrettes?Det'êtreexprimée,jeveuxdire?
—Parfois.Ilauraitétéplusfaciledemetaire,maisjen'enpouvaisplus.Iln'étaitpascapabledemedonnercedontj'avaisbesoin,etj'étouffais.Jem'enrendscompteàprésent.Malgrétout,c'estunpeueffrayantdeseretrouvertouteseule.
Elleétaitresponsabledesenfants,désormais;personneneseraitlàpourl'aider,nerentreraitàlamaisonlesoir,nes'inquiéteraitsielletombaitmalade,secassaitlajambeoumourait.Ellen'avaitniparents,nifrèresnisœurs;sesenfantsétaientsaseulefamille.
Tandisqu'elleécoutaitsonamie,Gail,desoncôté,seposaitmillequestions.Sonproprecoupleétaitbancaldepuisdesannées,maisellen'avaitjamaissongésérieusementàquittersonmari,mêmesielleaimaitseplaindredelui.IlsemblaitétrangequecefûtIndia,pourquitoutavaitsembléparfaitpendantsilongtemps,quieûtsautélepaslapremièreetseretrouvâtseule.
—Quevas-tufairemaintenant?s'enquitGail,inquiètepoursonamie.Tucomptesvendrelamaison?
—Dougditquecen'estpaslapeine,qu'ilalesmoyensdemelalaisser.Noussommesconvenusquejelagarderaijusqu'àcequelesenfantsgrandissentetpartentàl'université,etquenouslavendronsensuite.
—Amoinsquejenemeremarie,naturellement.(EllesouritàGail.)Maisçanemesembleguèreprobable.JedoutequeDanLewisondécidedemefaireducharme!
Iln'yavaitpersonneàWestportavecquiellepûts'imagineravoiruneliaison.Deplus,tousleshommesqu'elleconnaissaitétaientmariés.
—Tuestrèscourageuse,luiditGailavecadmiration.ÇafaitdesannéesquejemeplainsdeJeff,etjenesuismêmepassûredel'aimer,maisjenecroispasquejeseraiscapabledefairecequetuasfait.
—Si,tuleferaissitun'avaispaslechoix.Sitavieteparaissaitintolérable.C'estcequis'estpassé,pourmoi.Parailleurs,tuaimesprobablementJeffplusquetunelepenses.Simplement,tun'espasprêteàl'admettre.
—Aprèst'avoirentenduemeparlerdesenfants,delapensionalimentaire,desvacancesetdelamaison,jecroisquejevaisl'embrasserenrentrantàlamaison!s'exclamaGail,feignantlaterreur.
Indialuisourit.
—Ceseraitpeut-êtreunebonneidée,eneffet.
Elle,cependant,neregrettaitpluscequis'étaitpassé.Ellesavaitquec'étaitpourlemieux,mêmesielleavaittoujourspeurdel'avenir.Elleavaitrecouvrésaliberté.Etellesavaitque,mêmeaveclesenfants,ellepourraits'organiserpouraccepterquelquesreportages.
D'ailleurs,dèslemoisdefévrier,Raoull'envoyaàWashingtonpourphotographierlaFirstLady.Cen'étaitcertespasaussiexcitantquelereportagequ'elleavaiteffectuéàLondres,maiscen'étaitpastroploindechezelle,etcelaluipermettaitdenepassefaireoublier.Ensuite,elleenchaînaavecunarticlesuruneminedecharbondansleKentucky.
Laviesocialed'Indiaétaitréduiteàsaplussimpleexpression.
Doug,enrevanche,avaitunappartementet,àencroirelesrumeurs,unepetiteamie.Iln'avaitpasperdudetemps:ilavaitcommencéàlafréquenterunmoisseulementaprèssondépartdelamaison.EllevivaitàGreenwich,étaitdivorcéeetavaitdeuxenfants.Ellen'avaitjamaistravaillé,parlaittrop,avaitdesjambessuperbesetétaittrèsjolie.TroisdesamiesdeGaillaconnaissaientetleluiavaientdit,estimantnormalqu'ellemetteIndiaaucourant.
Paulcontinuaitàtéléphonerchaquejour,etilcommençaitenfinàavoirunemeilleurevoix.Ilcontinuaitàfairedescauchemars,maisavaitrecouvrésonsensdel'humour,etreparlaitdesontravail.Bienqu'ilrefusâtdel'admettre,Indiasoupçonnaitquecelui-ciluimanquait.CelafaisaitsixmoisqueSerenaétaitmorte,etbienqu'ilsouffrîtencorehorriblementdesonabsence,iln'hésitaitplusàracontercertainesanecdotesamusantesàsonsujet,surdeschosesinsenséesqu'elleavaitfaites,desgensillustresdontelles'étaitmoquéeetdesprocèsqu'elleavaitengagés.Ilcessaitenquelquesortedel'idéaliser,cequimontraitqu'iln'avaitpasperdutoutesonobjectivité.Maisonsentaittoutdemême,àlafaçondontilparlaitd'elle,qu'ilenétaittoujourstrèsamoureux.
DepuisledépartdeDoug,ilavaitétéungrandsoutienpourIndia.Ilnecessaitdeluirépéterqu'elleavaitfaitlebonchoix,etlorsqu'elleétaitdéprimée,ilaffirmaitqu'ellen'avaitaucuneraisonderegrettersongoujatdemari.Pourlui,leschosesétaienttrèssimples:Dougétaitunsaletype,etdoncIndiaétaitbienmieuxsanslui.Ilneserendaitpascomptequ'elleavaitperdunonseulementsonmari,maistoutunpandesavie,exactementcommelui.
Audébutdumoisdemars,ilétaittoujoursàborddel'Etoile-des-Mers,maisilnetenaitplusenplace,Indialesentait.Elleleconnaissaitbien,désormais,seshumeurs,sesbesoins,sesexcentricités,sesterreurs,sesbêtesnoiresluiétaientfamiliers.
Parfois,elleavaitpresquel'impressionqu'ilsétaientmariés,tantilssavaientdechosesl'unsurl'autre.Néanmoins,lorsqu'illeurarrivaitd'aborderlesujet,ilcontinuaitd'affirmerqu'ilneseraitjamais«lalumièreauboutdesontunnel».Ellepouvaitcomptersursonamitié,maisdevaittrouverquelqu'und'autrepourpartagersavie.
—Alors,commencezàdonnermonnumérodetéléphoneàtoutlemondeenFrance,parcequ’àWestportjenevoispersonne.
—Vousn'essayezpas,lagrondait-il.
—Etpourcause:tousleshommesquejerencontresontsoitrepoussants,soitidiots,soitmariés.Sansparlerdesalcooliques.
Ilssontlégion,ici,etjen'aivraimentpasbesoindeça.
—Dommage,lataquina-t-il,moiquiallaisvousconseillerlesréunionsdesAlcooliquesAnonymes,pourrencontrerdumonde..
—Nesoyezpasdésagréable,sansquoijevaisvousenvoyertoutesmesamiesdivorcées,etcroyez-moi,vousnetarderezpasàcriergrâce!
Ilsétaientàl'aisel'unavecl'autre,etn'hésitaientpasàplaisanteretàsemontrersousleurvraijour.Celafaisaitsilongtempsqu'ilsseparlaientquotidiennementqu'ilsn'auraientpuimaginerdes'enpasser,mêmesilanotedetéléphoned'Indiaatteignaitdessommetsdangereux.
Etpourtant,étrangement,lajeunefemmeignoraitquandellereverraitPaul,etmêmesiellelereverraitunjour.
Cetterelationtéléphoniquesemblaitlesatisfaire,luisuffire,etelle-mêmeenavaitprissonparti.Ilsétaientcommefrèreetsœur,désormais.
Aussin'hésita-t-ellepasàluiparlerd'unhommequ'elleavaitrencontrélorsd'undesmatchesdefootballdeSam,etqu'elleavaittrouvésiignoblequ'ellel'avaitprisenphoto.Ilétaitgros,chauve,malpoli,ilmâchaitduchewing-gumetsecuraitlenezsansvergogne;alorsqu'illuiparlait,ilavaitroté,avantdeluidemandersiellevoulaitsortiravecluilemardisuivant.
—Etqueluiavez-vousrépondu?demandaPaul,amusé.
Iladoraitl'écouterraconterdeshistoires;endépitdetoussesdéboires,ellen'avaitjamaisperdusonmerveilleuxsensdel'humour.
—Jeluiaidonnérendez-vousauVillageGrille,biensûr.Vouscroyezquejeveuxrestervieillefilleéternellement?
Maisalorsmêmequ'elleprononçaitcesmots,elleserendaitcomptequec'étaitprécisémentcequ'ellesouhaitait.Ellen'avaitaucuneenviedeselancerdansunenouvellerelation.SesconversationstéléphoniquesavecPaulluiapportaientleréconfortdontelleavaitbesoin,toutenluiévitantdes'investir.
—Vousluiavezdonnérendez-vous?Jesuisdésolédel'apprendre,s'exclamaPauld'unairfaussementdésespéré.
—Pourquoi?letaquina-t-elle.Vousêtesjaloux?
—Naturellement.Maiscelamisàpart,jecompteveniràNewYorklasemaineprochaine,etjemedisaisquenouspourrionspeut-êtredéjeuneroumêmedînertouslesdeux..Maismaintenantquejesaisquevousallezêtreoccupée..
—Vouscomptezquoi?s'exclama-t-elle,abasourdie.Vousêtessérieux?
Ellen'encroyaitpassesoreilles.Avecletemps,elleenétaitarrivéeàpenserqu'ilnequitteraitplusjamaisl'Etoile-des-Mers.
—Ilyauneréunionduconseild'administrationàlaquellemespartenairesmedemandentd'assister.Alors,jemesuisditquej'enprofiteraipourvoircommentjetrouveNewYork,aprèstoutcetemps.Voussavez..mêmel'Etoile-des-Mersfinitparêtreunpeuennuyeuse!
—Jenepensaispasquevousdiriezçaunjour,dit-elle,ravie.
—Moinonplus!HeureusementqueSerenanepeutpasm'entendre.
—Quandcomptez-vousarriver?
—Dimanchesoir.
Celafaisaitdessemainesqu'ilysongeait,maisilavaitpréférénepasluienparler,pournepasluidonnerdefauxespoirs.Encoremaintenant,ilsesentaitunpeunerveuxàl'idéedelavoir.Quoiqu'ilprétendît,ilyavaitquelquechosechezellequiletouchaitprofondément,plusqu'ilnel'auraitvoulu,peut-être.
—Alors?Vouspensezqu'ilyaunechancequevouspuissiezvouslibérer?demanda-t-il,malàl'aisecommeunadolescentavantsonpremierrendez-vous.
—Voulez-vousquejeviennevouschercheràl'aéroport?
—Celavousseraitpossible?
—Jepensequejepourraism'arranger.(Elleréfléchitquelquessecondesavantdedemander:)Quandavez-vouspriscettedécision?
—Ilyaunesemaineenviron.Jen'airiendit,parcequejevoulaisêtrecertaindenepaschangerd'avis.Maiscematin,j'aiachetémonbillet:lesdéssontdoncjetés!Çameferaplaisirdevousvoir,India.
Ilavaitprononcécesderniersmotsd'undrôledeton,maisIndiasongeaqu'ilétaitsimplementémuderentreràNewYork,unevilleparticulièrementchargéedesouvenirspourlui.Ill'avaitquittéelelendemainduservicefunèbre,etn'yétaitpasretournédepuis.
—J'aihâtedevousvoir,moiaussi,répondit-elle.
Ellesedemandaitcombiendetempsilcomptaitrester,maisn'osapasluiposerlaquestion.Elleignoraits'ilrentraitpourdebon,oufaisaitseulementunetentative,pourvoir..Lesavait-illui-même,d'ailleurs?Elleendoutait.
—Danscecas,jesupposequ'ilvamefalloirannulermonrendez-vous,dit-elleavecunsoupirexagéré.Cequ'onneferaitpas,pourunami..
—GardezquandmêmelenumérodevotreRoméo,onnesaitjamais!
Ilsbavardèrentencorequelquesminutes.Paulpromitdelarappelerpourluidonnerl'heuredesonarrivéeetlenumérodesonvol.
Longtempsaprèsavoirraccroché,Indiademeuraassiseprèsdelafenêtre,leregardperdudanslevide.
Danslarue,lesarbresétaienttoujoursnus;rienn'annonçaitleretourprochainduprintemps.MaislefaitdesavoirquePaulallaitrevenirfaisaitgermerunpeud'espoirenelle.Tousdeuxavaientsurvécuàcethiverglacialetinterminable;etelleavaitl'impressionqu'enfinlesoleilperçaittimidementlesnuagesaccumulésau-dessusdeleurstêtes,commepourlesrécompenserdeleurcourage.
Malheureusement,ellelesavait,lavienedécernaitpasderécompenses.Onnerecevaitpasdeprixpouravoirsurvécuàlatragédie,audeuil,audésespoir;ilfallaitsimplementcontinuer,subirencoreettoujourslescoupsdudestin.
Etpuis,detempsentemps,unepetitefleurfragilepointaitsonnezdanslaneige,pourvousdonnerunpeud'espoiretvousremettreenmémoiredesjoursmeilleurs.Pourvousrappelerqu'unjour,aprèsl'hiver,viendraitleprintemps,etmêmel'été.
Chapitre20Ledimanchesoir,Indiaserenditenvoitureàl'aéroportaprèsavoirlaissélesenfantsàleurbaby-sitterhabituelle.UnepluiefinetombaitsurNewYork,etilyavaitdesembouteillages;elleeutl'impressionqueletrajetduraituneéternité.Parchance,elleétaitpartietôtpourévitertoutemauvaisesurprise,etlorsqu'elleeutgarésavoitureauparkingilluirestaitencoreunedemi-heureavantl'arrivéedel'aviondePaul.
Ellesepromenadansleterminal,flânad'uneboutiqueàl'autreetvérifiasonapparencedansunmiroir.Soussonimperméable,elleavaitchoisideporteruntailleur-pantalongrisetdesescarpins.Audépart,elleavaitsongéàmettrequelquechosedeplussexy,commesontailleurnoir,maiselleavaitfinalementpréférés'abstenir.Ilsn'étaientquedeuxamis,etilsseconnaissaientsibiendésormaisqu'elleseseraitsentieridiculedechercheràleséduirepardetelsartifices.Elles'étaitdonccontentéedereleversescheveuxenchignonetdesemaquillerlégèrement.
Néanmoins,encetinstant,alorsqu'ellesedirigeaitverslazonedesarrivées,ellenepouvaits'empêcherdes'interrogersurcequePaulattendaitd'elle.Pourquoiluiavait-ildemandédevenirlechercher?Avait-ilpeurderentreràNewYork,d'êtreconfrontéàtoussessouvenirs?C'étaitprobable.Ceneseraitpasfacilepourlui,surtoutaprèstoutcetemps,enparticulierquandilluifaudraitretourneràsonappartement.Durantlessixderniersmois,ils'étaitréfugiédansuncocon,cloîtréàborddel'Etoile-des-Mers;commentréagirait-ilàceretouràlaréalité?Indial'ignorait.
Cependant,elleseréjouissaitd'êtrelàpourl'accueillir.
Bientôt,onannonçaquesonvolétaitarrivé.Indiasesentaitfébrile,jamaisellen'avaittrouvéletempsaussilong.Ilfallaitencorequ'ilpasseladouane..L'attenteluiparaissaitinterminable.
Enfin,unedemi-heureplustardenviron,lespassagerscommencèrentàapparaître:desgrands-mèresobèses,deshommesenjean,deuxmannequinsportantleurbook,etbeaucoupdegensordinaires,souventaccompagnésd'enfants.Etaient-ilsdanslemêmevolquePaul?Commentlesavoir?Auboutd'unmoment,cependant,elleentenditungroupedejeunesgensquidiscutaientavecunfortaccentanglais.Aucundoute,ilsvenaientdeLondres.
Toutàcoup,Indiasemitàpaniquer.Avait-ellemanquéPaul?Ilyavaitunefouletrèsdensedansleterminal,etlesgenssebousculaienttoutautourd'elle.Celafaisaitprèsd'unanqu'ellenel'avaitpasvu,sixmoissil'oncomptaitl'enterrement,maisalorsellenel'avaitaperçuquedeloin.Ilpouvaitavoirchangé,depuis.
Etsilui,nelareconnaissaitpas?S'ilavaitoubliéàquoielleressemblait?
Elleregardaitautourd'elleenessayantdel'apercevoirlorsqu'unevoixfamilièreretentitderrièreelle.
—Jenem'attendaispasàcequevousayezrelevévoscheveux.
Ilpensaitqu'elleporteraitsanattehabituelle,etavaitfaillilarater.
Ausondesavoix,Indiaseretournavivement,etaussitôt,elleseremémoralesparolesdeGaillorsqu'elleluiavaitparlédePaul,àsonretourdeCapeCod:«indécemmentséduisant,sauvagementattirant..».Celan'auraitpuêtreplusvraiqu'encetinstant,alorsqu'illuisouriaitetl'attiraitdanssesbraspourlaserreraffectueusementcontrelui.Elleavaitoubliécombienilétaitgrand,etcombiensesyeuxétaientbleus.Ilsressortaientencoredavantagedanssonvisagehâléparsixmoisàborddel'Etoile-des-Mers.Elleremarquaqu'ils'étaitfaitcouperlescheveuxtrèscourts.
—Vousêtesmagnifique,luidit-ilenl'embrassantsurlajoue,etellesesentitrougir.
Depuissixmois,elleparlaitpresquequotidiennementàcethomme.C'étaitsonconfident,ilsavaittoutd'elle;illuiavaittenulamainalorsquetouts'effondraitautourd'elle,ill'avaitaidéequandellepensaitnepluspouvoiravancer.Maissoudain,maintenantqu'ellelerevoyaitenchairetenos,elleétaittoutintimidée.
Elleréussitnéanmoinsàluisourire.Ilreculapourmieuxlaregarder.
—Vousaussi,vousavezl'airenpleineforme,observa-t-elle.
—Etpourcause!Jen'aifaitquemereposersurmonbateaudepuissixmois.
Celadit,pourquelqu'unquiprétendaitavoirparessépendanttoutcetemps,ilparaissaittrèsathlétique.Indianel'avaitjamaisvuaussimince,etilsemblaitplusjeunequedanssonsouvenir.
—Vousavezperdudupoids,observa-t-il.
Ilrepritsesbagages,etilssedirigèrentensembleverslasortie.
Iln'avaitapportéqu'unpetitsacdevoyageetsonattaché-case;toutcedontilpouvaitavoirbesoinl'attendaitchezlui.
—Celavousvabien,ajouta-t-il.
Ilétaitsiheureuxdelavoirqu'ilsouriaittoujours.Indialuirenditsonsourire.
—Jemefaisaisexactementlamêmeremarqueàvotresujet,dit-elle.Comments'estpassévotrevol?
C'étaitletypedeconversationqu'elleauraitpuavoiravecDoug,danslesmêmescirconstances.D'unecertainemanière,ilsseconnaissaientsibienqu'Indiaavaitparfoisl'impressiond'êtremariéeaveclui..Cependant,ellenesefaisaitaucuneillusion:ellesavaitpertinemmentquePauln'étaitnisonmari,nisonpetitami.
Leurrelationétait..différente.Malgrétout,c'étaitmerveilleuxdeneplusavoiràs'adresseràunevoixdésincarnée.Paulétaitréel,tangible,vivant,illuisouriait,etelleétaitauxanges.
—Jen'arrivepasàcroirequevousêteslà!s'exclama-t-elle.
Souvent,elles'étaitditqu'ildemeureraitéternellementsurl'Etoile-des-Mersetqu'ellenelereverraitjamais.
—Moinonplus,avoua-t-il,visiblementravi.Etlevolaétéhorrible.Ildevaityavoiraumoinsdeuxcentsbébésquipleuraientenmêmetemps,etmavoisinem'aparlédesonjardinsansdiscontinuerdudépartdeLondresjusqu'àl'atterrissage.Dequoidévelopperuneallergieirréversibleauxrosiersetauxrhododendrons!
Indiaritdeboncœur.Ilss'approchaientdelavoiture,etdèsqu'ellel'eutouvertePauljetasonsacsurlabanquettearrière.
—Voulez-vousquejeconduise?proposa-t-il.
Devinantqu'ilétaitfatigué,Indiahésita.
—Mefaites-vousconfiance?
Ellesavaitcombiencertainshommes-Dougétaitdeceux-là—
détestaientlaisserlevolantàunefemme.
—Ohoui!Vousavezbienplusdepratiquequemoi,àforcedeconduirelesenfantsàl'écoleetjenesaisoù.Etpuis,vous,vousn'avezpasbutroiswhiskies!
Auboutdedeuxheuresdevol,eneffet,ilavaitdécidéquec'étaitlàleseulantidoteauxenfantsbraillardsetauxcoursdejardinage.Cependant,lorsqu'elleluijetauncoupd'œil,Indiaestimaqu'ilparaissaitparfaitementsobre.
Ilsmontèrentdanslavoiture,maisavantdemettrelecontact,lajeunefemmesetournaverssonpassager;leursregardsserencontrèrent,sérieuxsoudain.Leursyeuxétaientpresquedumêmebleu.
—Jevoulaisjustevousremercier,ditdoucementIndia.
—Dequoi?demandaPaul,surpris.
—Dem'avoiraidéeàtenirlecouppendanttoutcetemps.Jen'yseraispasarrivée,sansvous.
Maiselleenavaitfaitautantpourlui,etilenavaitconscience.
—Commentçava,àprésent?demanda-t-ilavecsollicitude.
Dougcontinue-t-ilàvoustorturer?
—Non,sonavocataprislerelais.(Ellesouritentournantlaclédecontact.)Maisjepensequenousavonsàpeuprèsréglétouslesproblèmes.
Dougluiavaitoffertunepensionalimentairesuffisantepourluipermettredevivreconfortablement,àconditionqu'elleacceptâtquelquesreportagesdansl'annéepourarrondirsesfinsdemois.
Parailleurs,illuiavaitfaituneoffregénéreuse:ellepouvaitgarderlamaisondurantneufans,jusqu'àce
queSamentreàl'université,àmoinsqu'elleneseremarieavant,auquelcasilslavendraient.L'avocatdelajeunefemmeluiavaitconseilléd'acceptercetaccord.Selonlui,ledivorceseraitprononcéavantNoël.
ElleavaitdéjàdiscutédelaplupartdestermesdudivorceavecPaulpartéléphone,etilluiavaitditqu'ellenepouvaitprobablementpasobtenirmieux.Cen'étaitpasextraordinaire,maisc'étaitacceptable,etcelalaissaitàDougdequoivivre,etmêmeseremarier,s'illesouhaitait.Ilgagnaitbiensavie;safortunen'avaitriendecomparableaveccelledePaul,biensûr,maisiln'avaitpasàseplaindre.Parailleurs,Indiaetluiavaientdécidédepartagerleurséconomiesendeuxpartségales.Celapermettraitàlajeunefemmedevoirvenir,encasd'ennui.
—Jen'arrivepasàcroirequejesuisderetour,India,ditPaulenvoyantlescélèbresgratte-cieldeNewYorkseprofileràl'horizon.
Indiacomprenaitcequ'iléprouvait;ildevaitêtreétrangedeseretrouverlàaprèsavoirpassétantdetempsloindechezluietavoirvisitétantd'endroitsdifférents.LaTurquie,l'ex-Yougoslavie,laCorse,laSicile..Venise..Viareggio..Portofino..lecapd'Antibes..Ilavaitchoisidesendroitsmagnifiquespoursecacher,maisdurantcesmoisdedouleur,labeautédeceslieuxenchanteursneluiavaitguèreapportéderéconfort.Et,commeelles'enétaitdoutée,ilétaitnerveuxàl'idéederetourneràsonappartement.Illeluiavouaalorsqu'ilspénétraientdanslaville,etelleluisouritgentiment.
—Peut-êtredevriez-vousprendreunechambred'hôtel,suggéra-t-elle.
Elles'inquiétaitpourlui;ellesavaitqu'ilfaisaitencoresouventdescauchemarsetavaitdumalàdormir,mêmesileschosess'étaientunpeuamélioréesdernièrement.
Aprèstouscesmoispassésàluiparlerautéléphone,elleavaitdumalàcroirequ'ilétaitassislà,àcôtéd'elle,etlui-mêmenecessaitdelaregarder,commepours'assurerqu'ilnerêvaitpas.
—J'avoueavoireneffetpenséalleràl'hôtel,reconnut-il.Jeverraicommentçasepassecesoir.Detoutefaçon,j'aibesoindemettredel'ordredansmespapiers.
Sespartenairesluiavaientfaitjurerdevenirassisterauconseild'administrationprévulelendemain.Ilenavaitdéjàratédeux,etilsavaienteubiendumalàtenirlabarresanslui,durantlessixderniersmois.Cettefois,ilsestimaientindispensablequ'ilsoitprésent.
—Est-cequeçarisqued'êtreuneréuniondifficile?s'enquitIndiaens'engageantlelongdel'EastRiver.
—J'espèrequenon.Çadevraitsurtoutêtreennuyeux.(Illuijetauncoupd'œiletdemandad'untonsoudaindevenutrèssérieux:)Accepteriez-vousdedîneravecmoi,India?
—Maintenant?
Elleparaissaitsurprise,etiléclataderire.
—Non,jepensaisplutôtàdemain,reconnut-il.Pourmoi,ilestdeuxheuresdumatin,etjesuisunpeufatigué.Maisnouspourrionsnousretrouverdansunendroitsympathique,demainsoir.Oùaimeriez-vousaller?Jevouslaissechoisirunrestaurant.
Quediriez-vousdeCôteBasque?OuDaniel?Ou«21»?
Elleritdesespropositions.Soncompagnonsemblaitoublierletypedeviequ'ellemenait.
—Envérité,jeneconnaisguèrequeleJackintheBoxetDenny's.N'oubliezpasquejenesorsplusqu'avecmesenfants,depuisquelquetemps.
EtDoug,lorsqu'ilsétaientmariés,nel'emmenaitjamaisdîneràNewYork.Deuxfoisparanenviron,ilsallaientauthéâtre,maisc'étaittout.Dougestimaitquelesrestaurantsdeluxen'étaientpasfaitspourlescouples,seulementpourlesrepasd'affaires.
—Pourquoinedécideriez-vouspasvous-même?
—Danscecas,jevotepourDaniel.
Ç'avaitétéundesrestaurantspréférésdeSerena,maisill'aimaitbeaucoupluiaussi.Serenatrouvaitl'endroitmoins«m'as-tu-vu»queLaGrenouilleouCôteBasque,cequ'elleregrettaitunpeu;lui,aucontraire,appréciaitjustementl'éléganceplussubtiledeDaniel.Etlacuisineyétaitexquise.
—Jen'ysuisjamaisallée,avouaIndia.Maisj'enaientenduparler.Etunedemesamiesm'aditquec'était,selonelle,lemeilleurrestaurantdeNewYork.
—Pourrez-voustrouverunebaby-sitter?s'inquiétaPaul.
Elleluiadressaunsourireempreintdegratitudecommeilss'engageaientdansla79eRue.
—Mercidemeposerlaquestion.(Elleappréciaitd'autantplussasollicitudequ'ellesavaitqu'ilnes'étaitpaspréoccupédetelleschosesdepuisdesannées.)Jemedébrouillerai.Voudriez-vousveniràlamaisonvoirlesenfants,leweek-endprochain?Samseraitvraimentheureuxdevousrevoir.
—Avecplaisir.Nouspourrionslesemmenertousmangerunepizzaetvoirunfilm.
Ilsavaitquec'étaitletypedesoiréequ'ilsaffectionnaient,etseréjouissaitàl'idéedepartagercelaavecelle.
Desoncôté,IndiaétaittoujoursunpeudéstabiliséeparleretourinattendudePaul,etellenepouvaits'empêcherdesedemandercequecelasignifiait,etcombiendetempsilallaitrester.Cependant,ellen'osaitluiposerlaquestion.Etpuis,detoutefaçon,elledevinaitqu'ilauraitquantitédegensàvoir,etqu'ilnepourraitguèreluiconsacrerbeaucoupdetemps:nuldoutequ'ilsnetarderaientpasàenreveniràleurscoupsdetéléphonequotidiens.
L'appartementdePaulsetrouvaitsurlaCinquièmeAvenue,justeau-dessusdela73eRue,dansunimmeubleélégant.
Lorsqu'ilreconnutPaul,leportierparutàlafoissurprisetravi.
—MonsieurWard!s'exclama-t-il.
—Bonsoir,Rosario,ditPaulenserrantlamainqu'illuitendait.
Commentallez-vous?NewYorkvoustraitetoujoursbien?
—Jen'aipasàmeplaindre,monsieurWard,merci.Vousêtesrestésurvotrebateaupendanttoutcetemps?
Leportieravaitentendudesrumeursàcesujet,ets'étaitchargédefairesuivrelecourrierdePaulàsonbureau.
—Oui,eneffet,acquiesçaPaulenpénétrantdansl'immeuble,Indiaàsoncôté.
Rosarioauraitvoululuidirecombienilétaitdésolé,poursonépouse,maisiljugeaquelemomentétaitmalchoisi.IlsedemandasilajolieblondequiaccompagnaitM.Wardétaitsapetiteamie;ill'espérait,carilestimaitquelepauvrehommeavaitbienbesoinderéconfort,aprèsunetelleépreuve.
Ilsmontèrentdansl'ascenseur,etarrivèrentbientôtsurlepalier.CommePaulfouillaitdanssonattaché-caseàlarecherchedesaclé,Indiaremarquaquesamaintremblait.Elleeffleuradoucementsamancheetilsetournaverselle,croyantqu'elleavaitunequestionàluiposer.
—Çavaaller,Paul,luidit-elleavecdouceur.Toutvabiensepasser.
Illuisouritavecgratitude.Ellesemblaittoujoursliredanssespensées,etdevinerexactementcequ'ilressentait.Ilenallaitdemêmelorsqu'ilssetéléphonaient,etilappréciaitbeaucoupcela,chezelle.Ilsavaitqu'ilpouvaittoujoursseréfugierauprèsd'ellelorsqu'ilavaitmal,ouqu'ilsesentaitperdu.Avantdetournerlaclédanslaserrure,ilposasesaffairesàterreetserralajeunefemmecontrelui.
—Merci.Enfait,jecroisqueçavaêtreplusdurquejenelepensais.
—Peut-êtrepas.Essayons.
Elleétaitlàpourlesoutenir,toutcommeluil'avaitaidéecesderniersmois,danstouslesmomentsdifficiles.Combiendefois,alorsqu'ellesesentaitdépriméeetmalheureuse,l'avait-elleappeléàborddel'Etoile-des-Mersensachantqu'illuiprêteraituneoreilleattentive?
Doucement,iltournalaclédanslaserrure,laportes'ouvrit,etilallumalalumière.Personnen'avaitpénétrédansl'appartementdepuislemoisdeseptembre,lafemmedeménageexceptée;sibienqu'ilétaitimmaculé,maistrèsvideetsilencieux.Indiaentra,etdécouvritunegrandeentréenoiretblanc,décoréedelithographiesetdesculpturesmodernes.EllereconnutaussiuntrèsbeauPollock.
Paulneluiditrien,maissedirigeadirectementverslesalon,allumanttoutesleslumièresaupassage.C'étaitunepièceimmense,trèsbelle,décoréed'unintéressantmélangedemobilierancienetmoderne.AumurétaientaccrochésunMiro,unChagall,etdeuxoutroisautrestableauxd'artistesqu'Indianeconnaissaitpas.L'ensembleétaittrèséclectique,etsanssavoirpourquoi,IndiatrouvaitquecedécorexprimaitparfaitementlapersonnalitédeSerena.Partoutonreconnaissaitsaforce,sonhumour,sonstyle.Parailleurs,ilyavaitdesphotosd'elledanstouslescoins,prisespourlaplupartpourlescouverturesdeseslivres,ainsiqu'ungrandportraitd'elleau-dessusdelacheminée.
Pauldemeuraitimmobileaucôtéd'India,fascinéparcetableau.
—J'avaisoubliécombienelleétaitbelle,murmura-t-ild'unevoixrauque.J'essaiedenepasypenser.
Lajeunefemmehochalatête,sachantcombienilétaitdifficilepourluideseretrouverlà,aumilieudetouscessouvenirs.Maisc'étaitindispensable.Ellesedemandasi,àterme,ilenlèveraitleportrait,ous'illelaisseraitlààjamais.Ildégageaituneaurad'uneforceexceptionnelle,exactementcommesonmodèle,etIndianeputretenirunpetitfrisson.
S'efforçantdedétachersonregarddutableau,Paulsedirigeaversunepiècepluspetite,auxmurslambrissésdechêne-sonbureau.Ilposasonattaché-casesursatabledetravail.India,quil'avaitsuivi,sedemandas'iln'étaitpastempspourelledelelaissertravailler.
—Jedevraispeut-êtreyaller,suggéra-t-elle.
Ellefutsurprisedevoirsoncompagnonleververselleunregarddéçuetvaguementblessé.
—Déjà?Nepourriez-vousresterunpetitpeu,India?Amoinsquevousnedeviezretournerauprèsdesenfants?
—Non,non,pasdeproblème.Jeneveuxpasm'imposer,c'esttout.
—J'aibesoindevous,India,dit-ilsimplementavecunehonnêtetédésarmante.Voulez-vousboirequelquechose?
—Ilnevautmieuxpas.N'oubliezpasquejedoisrentreràWestportenvoiture.
Paulselaissatomberdansuncanapédeveloursbleuplacédevantunepetitecheminéedemarbre.IndiaremarquaqueletableauquilasurmontaitétaitunRenoir.
—C'estvrai,soupirasonhôte.Çam'ennuie,d'ailleurs,devoussavoirsurlesroutesenpleinenuit..Jedevraisvoustrouverunchauffeur,lorsquevousvenezenville.Ou,sivouslepréférez,jevousraccompagneraimoi-même,àl'avenir.
—Celanemedérangepasdeconduire,affirma-t-elle,reconnaissantedecettepenséeattentionnée.
Commeilselevaitpoursepréparerunwhisky-sodaléger,elleacceptaunCoca-Cola.
—Votreappartementestmagnifique,ajouta-t-elleavecdouceur.
Maisellen'étaitpassurprise:l'Etoile-des-Mersétaittoutaussisuperbe.
—C'estSerenaquiatoutfaitelle-même,soupira-t-ilenregardantIndia.
Unenouvellefois,ilsongeaquecettedernièreétaitvraimenttrèsbelle,plusencorequedanssonsouvenir.Elleétaitassisesurlecanapé,seslonguesjambescroiséesavecgrâce,etilnepouvaitlavoirsansseremémorerlesmomentsqu'ilsavaientpassésàbavarderensemblesurl'Etoile-des-Mers,l'étéprécédent.
—Serenaétaitunefemmesitalentueuse..murmura-t-il,songeantdenouveauàsonépousedéfunte.Jenecroispasqu'ilyaiteuunseuldomainedanslequelellen'excellaitpas.Parfois,d'ailleurs,c'étaitduràvivre.
Cen'étaitpaslapremièrefoisqu'ilfaisaitcetteremarqueàIndia,maisencetinstant,dansl'appartementdeSerena,ellecomprenaitcequ'ilvoulaitdire.L'endroitavaituneélégancedécontractée,uncharmeetunepersonnalitéquiévoquaientirrésistiblementl'écrivain.
—Jenesaispascequejevaisfairedecetendroit,murmuraPauld'unairdécouragé.Parfois,jemedisquejeferaismieuxdetoutemballeretdelevendre.
—Jevousconseilledebienréfléchir,observaIndia.C'estunmerveilleuxappartement.Peut-être,enrevanche,serait-ilbonquevouschangiezlégèrementlesmeublesetlesobjetsdeplace.
Pauleutunpetitrire.
—Desonvivant,Serenam'auraitétripé,sij'avaisfaitça..Elleavaittoujoursl'impression,quandellemettaitquelquechosequelquepart,qu'elleobéissaitàuneespèced'ordredivin.Ellemefaisaittouteunehistoiresijedéplaçaisuncendrier!Maisvousavezpeut-êtreraison.Ilestsansdoutenécessairequejem'appropriedavantagecetappartement,enquelquesorte.Elleyestencoresiprésente..Avantderevenirici,j'avaispresqueoubliécombiensonstyleétaitpersonnel.
JamaisSerenan'avaitcherchéàsemêlerdeladécorationdel'Etoile-des-Mers,c'étaitledomaineréservédePaul,cequiexpliquaitqu'ils'yfûtréfugiéàsamort.Là-bas,lessouvenirsétaientmoinsnombreux,plusdiscrets.
—Etvous?demanda-t-il.Avez-vousl'intentionderedécorervotremaisondeWestport?Est-cequeDougaemportébeaucoupdesesaffaires?
Envérité,ilenavaitétéquestion,maisenfindecompte,endehorsdesesvêtements,Dougn'avaitprisquesonordinateuretquelquesvieuxsouvenirsdatantdel'université.Indiaetluiavaientessayédenepasbouleverserlesenfantsplusquenécessaire.
—Non,ilapresquetoutlaissé,réponditIndia,etjecrainsdecontrarierlesenfantssijecommenceàfairedeschangements.Ilsontdéjàbeaucoupdechosesàdigérer,encemoment.(Unepenséelatraversaet,sautantducoqàl'âne,elledemanda:)Avez-vousl'intentionderamenerlebateauici,àprésent?
Ilréfléchituninstantavantderépondre.
—Jen'aipasencoreprismadécision.Çadépenddecombiendetempsjeresterai,etjen'ensaisencorerien.J'envisageaisdefairevenirlebateaudanslesCaraïbespendantquelquetemps,peut-
êtreaumoisd'avril.C'estunepériodeagréabledanscetterégiondumonde.Yêtes-vousdéjàallée?
—C'estl'undesraresendroitsquej'airatés,répondit-elleenriant.Ilsfontrarementlaguerre,là-bas.
—IlyaeuGrenade,luirappela-t-il.
—C'estvrai,maisjen'aipascouvertleconflit.
—Sijedemandeàl'équipaged'emmenerl'Etoile-des-MersàAntigua,peut-êtrelesenfantsetvouspourrez-vousvenirpasserquelquesjoursdevacancesàbordavecmoi?
—Jesuissûrequ'ilsadoreraientça,affirma-t-elle.
Biensûr,Aiméerisquaitd'avoirlemaldemer,maisilexistaitmaintenantdebonsmédicamentspréventifs..Indiaenétaitlàdesesréflexionslorsqu'ellevitPauljeteruncoupd'œilàl'unedesphotographiesdeSerenaplacéessurunepetitetableprèsd'eux.
Soncœurseserraàlapenséedeladouleurqu'ildevaitéprouver.
—Avez-vousfaim?luidemanda-t-elleafindeledistraireunpeu.Jepourraisvouspréparerquelquechose.Jesuislareinedesomelettesetdessandwichesaubeurredecacahuète.
—J'adorelebeurredecacahuète,répondit-ilensouriant,conscientdecequ'elleessayaitdefaireetreconnaissantdecettetentative.
Hélas,c'étaitsansespoir,illesavait.Seretrouverdansl'appartementqueSerenaetluiavaientpartagéétaitunetorture,commederespirersonparfumoud'entendresavoix.
—J'aimelebeurredecacahuèteavecdesolivesetdesbananes,ajouta-t-il.
Iléclataderiredevantlaminedégoûtéedelajeunefemme.
—Quellehorreur!Jevousenprie,n'enparlezpasàSam,ondiraitundecesmélangesqu'ilaffectionneetquimerendentmalade.Vousavezcequ'ilfautici?Jevaisvoircequejepeuxfaire.
—Jenecroispasqu'ilyaitgrand-chose,maisjepeuxregarder.
Ilignoraitcequ'ilpouvaityavoirdanslecongélateur.Maisaumoins,danslacuisine,ilneseraitpassubmergéparlessouvenirs:Serenan'ymettaitjamaislespieds.
Leplussouvent,ilsmangeaientaurestaurantoufaisaientveniruntraiteurouuncuisinier;parfois,Paulcuisinaitpoureuxdeux.
Enonzeans,elleneluiavaitpasfaitàmangeruneseulefois,etelleenétaittrèsfière.
Indialesuivit.Ilstraversèrentlesalon,unesalleàmangeraumilieudelaquelletrônaituneimmensetableenboismassif,etpénétrèrentdansunecuisineSpartiatetoutedegranitnoir.Onl'auraitcrue,toutdroitsortied'unmagazinededécoration,etIndianedoutaitpasqu'eneffetelleeûtétéunjouroul'autrephotographiéepourl'und'eux.
Ilsn'ytrouvèrentquequelqueshors-d'œuvresurgeléslaissésparuntraiteuret,dansleréfrigérateur,descanettesdesodabienalignées.
—Ehbien,ondiraitquevousallezfaireundrôledepetitdéjeuner,demainmatin,ironisaIndia.
—Jen'aiditàpersonnequejevenais,etjesupposequemasecrétaireacruquejen'auraispaslecouragededormirdanscetappartement.Ellem'amêmeditqu'ellemeprendraitunechambreauCarlyle,aucasoùjen'auraispasenviederesterici.D'ailleurs,jemedemandesijen'iraipas,demain.
Là-dessus,ilregardaIndiad'unairétrange,etelleluisourit,heureused'êtreaveclui.
—Jesuisdésolédenerienavoiràvousdonner,India.
—Jen'aipasfaim,affirma-t-elle,jecraignaisjustequevousayezunpetitcreux,vous.(Ellejetauncoupd'œilàsamontre.)Vousdevezêtreépuisé.
—Jetienslecoup,nevousinquiétezpas.Çamefaitplaisird'êtreavecvous.
Iln'avaitaucunehâtedeseretrouverseuldansl'appartementavecsessouvenirsettouslesvestigesdesonpasséavecSerena.
Touslesvêtementsdesafemmesetrouvaientencoredansledressing,etilappréhendaitdelesrevoir.Orilluifaudraittraverserlapiècepouratteindresespropresplacards..Rienqu'àcetteperspective,ilfrissonnaitintérieurement.Ilsavaitcequ'ilverrait:leschaussonsdeSerena,sarobed'intérieur,sessacsàmainetsesrobes,tousbienrangés,parcouleuretcréateur.C'étaitunefemmeincroyablementorganiséeetméticuleuse,danstouslesdomaines.
—QuandvousdevrezrepartiràWestport,dites-le-moi.
Ilnevoulaitpaslasavoirsurlaroutetroptard,maisenmêmetempsiln'avaitaucuneenviequ'elles'enaille.Aprèstouscesmoispassésàluiparler,ilvoulaitêtreprèsd'elle,mêmes'ilnesavaitcommentl'exprimer.
Ilsparlèrentunmomentdesenfants,etdesonconseild'administrationdulendemain.Illuiexpliquadequoiilseraitquestion,etluiparlaunpeuplusendétaildesontravail.PuisilluidemandasielleavaiteudesnouvellesdeRaoul,dernièrement.
Elleluiréponditquenon,cequiétaitaussibiencar,pourl'instant,ellen'avaitpasenviedelaisserlesenfants.Ledépartdeleurpèreétaitencoretropfrais,etellevoulaitêtrelàpourlesaideràs'accoutumeràl'idéedudivorce.
Ilsbavardèrenttrèslonguement,commeilslefaisaienttoujours,jusqu'aumomentoùPaulregardasamontre,etdéclaraavecunsoupirqu'ilseraitprobablementpréférablequ'Indias'enallât,afindenepasêtresurlaroutetroptard.Ilétaitdéjàplusdeminuit,etelleneseraitpaschezelleavantuneheuredumatin.
Mais,alorsqu'ellesedirigeaitlentementverslaporte,illuijetaunregardsidouloureuxquesoncœurseserra.
—Çavaaller?demanda-t-elled'untonprotecteur.
—Jel'espère..
—N'ayezpaspeurdemeréveiller,sivousavezdesangoissesousimplementenviedeparleràquelqu'un.
—Merci,répondit-il.(Ilparutuninstantsurlepointdeluidirequelquechose,maisseravisa.)C'estbond'êtrelà,murmura-t-ilenplongeantsonregarddanslesien,etellecompritaussitôtqu'ilneparlaitpasdel'appartement.
—C'estbondevousavoir,répondit-elle.
Ildescenditavecelleetlaraccompagnajusqu'àsavoiturepours'assurerqu'elleétaitensécurité.Avantdedémarrer,ellebaissasavitreetleremerciadenouveau;ilpromitdel'appelerlelendemainaprèssaréunion.
—Quediriez-vousdemeretrouveràseptheuresetdemie,demainsoir?demanda-t-il,etellehochalatêteensouriant.
—Parfait.Est-ceunrestauranttrèshabillé?
—Pastrop.
«Parfait,songeaIndia:letailleurnoir,desescarpinsetdesbouclesd'oreillesenperles..»
—Jevousappellerai,conclutPaul.
—Ademain.Essayezdedormir..dit-elleendémarrant.
Elleluifitunpetitsignedelamainets'éloigna.Surlecheminduretour,elleallumalaradioetfredonnadoucement,toutensongeantqu'ilétaitmerveilleuxquePaulfûtderetour.Sielles'étaitécoutée,elleauraitlaissésonimaginations'emballer..Maisellesavaitqu'ellen'enavaitpasledroit,etellesecontentadepenseràleurdînerdulendemainchezDaniel.
Chapitre21PaulappelaIndiaàseptheuresdumatin;savoixétaitterriblementtriste,etilavaitl'airépuisé.Illuiavouaqu'ilavaitpasséunenuithorrible,etannonçaqu'ilcomptaits'installerauCarlylelesoirmême.
—Oh,Paul,jesuisdésolée,luiditIndia.
Maisellen'étaitguèreétonnée:laprésencedeSerenaétaittroppalpabledansl'appartementpourqu'ilpûtpenseràautrechose.
—C'estaffreux,avoua-t-il,bienpirequeprévu.Jecroisquejen'auraispasdûessayerdedormirici.
Onsentaitqu'ilavaitpleuré.
—Peut-êtrequ'àtermevousréussirezàfairequelqueschangementsdansl'appartement.Vousverrez,celavousfaciliteraunpeuleschoses,luiditIndiad'unevoixdouce.
Ellesesentaitàl'aiseautéléphone;elleretrouvaitsesmarques,larelationfamilièrequ'ellepartageaitavecluidepuisdesmois.Elleavaitencoreunpeudemalàfairelelienentrelavoixqu'elleconnaissaitsibienetl'hommequ'ellen'avaitvuquesirarement,maiselleaimaitcettevoix.
—Jenesaispasquoifaire.J'envisagesérieusementdevendrel'appartementtelquel.
Maisiln'étaitpasprêtpourcelanonplus,etilslesavaienttouslesdeux.
—Bon,reprit-il,jeproposequenousnousretrouvionsauCarlylecesoir,aubarBemelmans,àseptheures.Ainsi,nouspourronsprendreunverreavantd'allerchezDaniel,quiestàdeuxpas.
—OK,j'yserai.Maisaufait,commentallez-vousfairepourlepetitdéjeuner?demanda-t-elle.Vousnepouvezpaspartirtravaillerl'estomacvide!
Paulsourit.Indiapensaittoujoursàcegenredechoses;onsentaitqu'elleétaithabituéeàs'occuperd'enfants.
Celafaisaitdesannées-voiredesdécennies-quepersonnenes'étaitinquiétépourlui;Serenal'auraitlaissémourirdefaimsansmêmes'enrendrecompte.Elleneprenaitpasdepetitdéjeuner,etétaitdoncpersuadéequ'iln'enavaitpasbesoinnonplus.
—Jeverraiaubureau.Ilyaunevraiecuisineetdeuxchefs,là-bas.Jesuiscertainqu'ilsarriverontàmepréparerquelquechose,neserait-cequ'unetassedecaféetuntoast.J'ail'intentiond'yallertôt,detoutefaçon.
Avraidire,ilseraitallén'importeoùpourquittercetappartement.TraverserledressingdeSerenal'avaitachevé,laveilleausoir,etilpleuraitsansdiscontinuerdepuisquatreheuresdumatin.
—Jenesuispassûrdepouvoirreveniriciunjour,avoua-t-ild'unevoixbrisée.
—Ceseraplusfacileàl'avenir,vousverrez,lerassuraIndia.
Souvenez-vous,audébut,mêmel'Etoile-des-Mersvousétaitinsupportable.
ReveniràNewYorketallerd'embléesereplongerdansl'atmosphèredel'appartementavaitpeut-êtreétéuneerreur,songea-t-elle.C'étaitunemanièretropdirecte,tropbrutaled'affronterlaterribleréalité.
—Mercid'êtrelà,dit-il.
Soudain,ilentenditdansl'appareildesbruitsétranges,etlesaboiementsd'unchien.
—Maisoùêtes-vous,aufait?demanda-t-il.J'entendsundeceschahuts..
—Etpourcause,répondit-elleensouriant.Jepréparelepetitdéjeunerdesenfants,etlechienseprendpourunetoupie.
Paulsouritàsontour.Cebruitétaitamical,familier;ilévoquaitunfoyerpaisible.
—CommentvaSam?
—Bien.Ilestaffamé,commetoujours!
—Allezvitevousoccuperd'eux,jevousrappelleraiplustard.
Elledemeuratoutl'après-midiàl'extérieur,etnerentraàlamaisonqu'aprèsêtrepasséechercherlesenfantsàl'école.ElleavaitrencontréGailparhasard,etcelle-ciluiavaitrévéléqueDougavaitpasséleweek-endavecsanouvellepetiteamieetlesenfantsdecelle-ci.
Indiaréalisaavecsurprisequecelalacontrariaitprofondément.Certes,Dougavaitledroitdefairecequ'ilsouhaitait,maiselleluienvoulaitdel'avoirsiviteremplacée.Celanefaisaitquedeuxmoisqu'ilsétaientséparés!Etelle,desoncôté,étaitseule.ElleavaitPaul,biensûr,maisc'étaitdifférent.
D'ailleurs,elleneditrienàGail.Elleneparlaitjamaisàquiconquedesarelationaveclui;c'étaitsonsecretlepluscher.
Asixheures,finprête,Indiadescenditdireaurevoirauxenfants.Lababy-sitterétaitarrivéeuneheureplustôt,commeprévu,etpréparaitledînerdanslacuisine.
—Pourquoiest-cequetusorsencore?demandaSamàsamèreavecunemoueboudeuse.Tun'étaisdéjàpaslàhiersoir!
Ellel'embrassatendrementsurlefront.
—J'airendez-vousavecdesamisenville.Maisjeserailààtonréveildemainmatin,mongrand.
Ellesavaitqu'ilallaitluidemanderquiétaientcesfameuxamis,aussis'empressa-t-elledebattreenretraiteavantqu'ilaiteuletempsdeposerlaquestion.Eneffet,ellenetenaitpasàluidirequ'ellevoyaitPaul:elleestimaitquecelaneregardaitpaslesenfants,etcraignaitdelesinquiéter.Ilsétaientdéjà
contrariésparlapetiteamiedeDougetsesdeuxenfants,etIndianesouhaitaitpasqu'ilssefassentdavantagedesouci.Car,mêmesiPaulnereprésentaitnullementunemenacepoureux,ilsnemanqueraientpasdefairedifférentessuppositionssursoncompte,s'ilsapprenaientqu'ellelevoyait.
Lesroutesétaientencombrées,etellearrivaavecdixminutesderetardaurendez-vous.Commeprévu,elleportaitsontailleurnoiretdesescarpinsneufs,etelleavaitdenouveaurelevésescheveuxenchignon,révélantdesbouclesd'oreillesenperlesfines.
C'étaitunenouvelleexpériencepourelle:jamaisellen'avaiteuderendez-vousgalantenville..Maisilnes'agissaitnullementdecela,serépéta-t-elleavecsévéritéenconfiantsesclésauvoiturier.
Paulluiavaitdenouveauproposédeluienvoyerunelimousineafinqu'ellen'eûtpasàprendresavoiture,maiselleavaitpenséquecelanemanqueraitpasd'exciterl'imaginationdesenfants.Ilsseseraientditqu'ellesortaitavecunestardecinémaouuntrafiquantdedrogue!Ilétaitbienplussimplepourelledeconduire,etd'éviterainsiquestionsetcommentaires.
—Vousêtessuperbe,luiditPaulensouriantlorsqu'ellelerejoignit.
Elleremarquaqu'ilavaitlestraitstirés;lajournéeavaitvisiblementétélongue,pourlui.Cequin'étaitguèresurprenant:ilavaitpasséunenuitéprouvante,avaitdûsereplongerdanssesaffairesaprèssixmoisd'absence,etsouffraitencoredudécalagehoraire.
—Bonnejournée?demanda-t-ilens'asseyant.Moi,jesuissurlesrotules.J'avaisoubliécombienilestépuisantdetravailler!
Ilsourit,etluicommandaunverredevinblanc.Ellepouvaitleboiresansrisques:leseffetsdel'alcoolseraientdissipésbienavantqu'ellereprennelevolant.
—Jemesuiscontentéedefairequelquescoursesetdem'occuperdesenfants,répondit-elle.
ElleluirévélatoutdemêmecequeGailluiavaitditàproposdeDoug,etilhaussaunsourcil.
—Ehbien,iln'apasperdudetemps!
Enmêmetemps,Paulseréjouissaitdecettenouvelle.Celasignifiaitqu'àl'avenirDouglaisseraitIndiatranquille.
—Comments'estpasséelaréunionduconseild'administration?s'enquitIndiaavecintérêt.
—Mafoi,c'était..stimulant.Etj'aiappelémonfils;safemmeattenduntroisièmeenfant.C'estbonsigne.Celaprouvequ'ilsontfoienl'avenir.
MaisquandIndiaregardaitPaul,ellen'arrivaitpasàvoirungrand-pèreenlui.Ilétaittropbelhommepourcela,etilnefaisaitabsolumentpassonâge,mêmesi,cesoir,ilaffirmaitsesentirterriblementvieux.Ellelerassura:cen'étaitquel'effetdudécalagehoraire.Ilreconnutcependantquelanuitprécédentel'avaitbouleversé.
—Jepensequevousavezbienfaitdevenirvousinstallerdanscethôtel,dit-elle.
—Çaparaîtunpeuidiot,alorsquejepossèdeunappartementàquelquescentainesdemètresd'ici..Maisjen'auraispaspusupporterunesecondenuitcommecelle-là.Touslesrêvessontrevenus..Ceuxdanslesquelsellemerépètequej'auraisdûmouriravecelle.
—Jamaisellen'auraitditunechosepareille,etvouslesavezparfaitement,déclaraIndiaavecfermeté.
Elleserendaitcomptequ'elleprenaitdeslibertésavecluienluiparlantdelasorte,maisc'étaitexactementcequ'elleluiauraitrépondus'ilsavaientétéautéléphone,etellecommençaitàs'habitueràlevoirenchairetenos.
Paulportasonverreàseslèvresetluisourit.
—C'estamusant.Elleaussiemployaitcetonréprobateurlorsqu'elletrouvaitquejem'apitoyaissurmonsort.Riennel'énervaitdavantage!Vousavezraison,India,unefoisdeplus.Surbeaucoupdechoses.
Peut-être,songea-t-elle,maisencequiconcernaitsonproprecoupleelleavaitfaitpreuved'unincroyablemanquedejugement..Elleauraitdûs'affirmerdesannéesplustôt,etlaisserDouglaquitter,puisquedetoutefaçonilnel'aimaitpas.
Cependant,ellesavaitque,sansl'aidedePaul,ellen'enauraitjamaisétécapable.
Dèsqu'ilseurentterminéleursverres,ilspartirentchezDaniel.
Lemaîtred'hôtellessaluaavecdéférenceetlesinstallaàunepetitetableconfortableetdiscrète.Indian'eutaucunmalàdevinerquePaulétaitunhabituédurestaurant;lemaîtred'hôtelsemontraitparticulièrementcordialavecluietjetaitàIndiadesregardsintrigués,commes'ils'interrogeaitsursonidentitéetsursesrelationsavecPaul.
—Toutlemondeseposedesquestionsàvotresujet,confirmacedernierensouriant.Ilspensentquevousdevezêtrequelqu'undeconnu..Vousressemblezàunmannequin,aveccetailleur,India.Etj'aimebeaucoupvotrecoiffure,ellevousvatrèsbien.
Cependant,ilsongeaitavecunepointedenostalgieàsanatteetàsadécontraction,lorsqu'ill'avaitrencontréel'étéprécédent,àborddel'Etoile-des-Mers.Elleavaitsemblésiàl'aiseaveclui,alors!EtSametluiavaientpassédesmomentsfabuleux.Ilavaitvraimenthâtederevoirlepetitgarçonetdeluidonnerdenouveauxcoursdevoile.
Ilscommandèrentdelabisquedehomardpourcommencer,puisdupigeonneaupourelleetunsteakaupoivrepourlui,letoutaccompagnéd'unesaladed'endiveset,pourledessert,unsouffléauGrand-Marnier.
Tandisqueleserveurleurversaitduvin,PaulinvitadenouveauIndiaàvenirpasserquelquesjourssurlevoilieraveclui.
Aprèsleurconversationdelaveille,ilavaitdemandéàl'équipagederamenerl'Etoile-des-Mersà
Antigua.
—LesvacancesdePâquessontlameilleurepériodepourvisiterlesCaraïbeset,deplus,celapermettraitauxenfantsdevousaccompagner.
—N'ya-t-ilpersonnequevouspréféreriezinviter?
demanda-t-elle.Voussavez,quatreenfants,c'estbeaucoup.Ilsvousrendrontfou!
—Pass'ilssonttouscommeSam.Etpuis,nouspourronslesmettretouslesquatredansdeuxcabinesetrecevoird'autresinvitéssicelanouschante.Jepensaisqueceseraitamusantdelesavoiràbord.J'auraisvolontiersproposéàSeandesejoindreànous,maisildétestelavoile,etsidesurcroîtsafemmeestenceinte,jedoutequ'ilacceptedevenir.Maisjeluiposeraitoutdemêmelaquestion.EtSametmoipourronsnaviguerpendantquelesautresjouerontouregarderontlatélé.
Ilsemblaitavoirsincèrementenviequ'ilsviennent,etIndiaenfuttouchée.C'étaituneinvitationd'autantplustentantequeDouglesavaitd'oresetdéjàprévenusqu'ilavaitd'autresprojetspourlesvacancesdePâques:ilcomptaitalleràDisneyWorldavecsanouvelleamieetlesenfantsdecelle-ci.Lesenfantsavaientétéblessésdenepasêtreinvitésaussi,maislorsqueIndiaenavaitparléàGail,cettedernièren'avaitpasparusurprise.
Apparemment,beaucoupd'hommesdivorcéss'intéressaientmoinsàleursenfantsunefoisqu'ilsavaienttrouvéunepetiteamie.
—Votrepropositionestsérieuse,Paul?demandaIndiaavecprudence.Vousn'avezpasàfaireça,voussavez.
—Non,maisçamefaitplaisir.Etsicelavousrendnerveuse,India,vouspourreztoujoursresterdansvotrecabineetmetéléphonerdanslatimonerie!
Illataquinait,maissavaitqu'iln'étaitpasfacilepourelledes'habitueràsaprésenceauprèsd'elleenchairetenos.SasuggestionfitsourireIndia.
—Bonneidée!D'ailleurs,jepourraispeut-êtreessayertoutdesuitedesortirvousappelerd'unecabinepublique..
—Jenerépondraispas,dit-ilavecsérieux.
—Pourquoidonc?demanda-t-elle,intriguéeparleregardétrangequ'ilposaitsurelle.
—Parcequejesuisenpleinrendez-vousgalant.
Ilyavaitquelquechosed'infinimentvulnérabledanssesyeuxalorsqu'ilprononçaitcesmotset,lorsqu’Indialuirépondit,savoixn'étaitguèreplusqu'unmurmure.
—S'agit-ild'unrendez-vousgalant,Paul?Jecroyaisquenousétionsdeuxamis..
—Lesdeuxsont-ilsdoncincompatibles?demanda-t-ilenplongeantsonregarddanslesien.
—Je..jesupposequenon,répondit-elle.
Sesmainstrituraientnerveusementsacuillèreàsoupe;incapabledesoutenirleregarddesoncompagnonpluslongtemps,ellebaissalesyeux.
—Vousallezrenverservotresoupe,souligna-t-ild'unairtaquin,etelleneputs'empêcherdesourire.
LaquestiondePaull'avaitpriseaudépourvu,etellenesavaittropcommentréagir.Doucement,ellereposasacuillèreauborddesonassiette.
—Jenesuispassûredecomprendrecequevousessayezdemedire,déclara-t-elleenfin.
Ouplutôt,ellen'étaitpassûredevouloircomprendre.Ellen'avaitpasenviequetoutchangeentreeux.ANoël,justeavantqueDougnelaquitte,illuiavaitclairementditqu'ilsn'étaientquedesamis.Ellesesouvenaitparfaitementdeleurconversation.
Frigorifiée,ellepiétinaitdansunecabineglacialeducentrecommercial,etilluiavaittextuellementditqu'ilneseraitpas«lalumièreauboutdesontunnel».Sic'étaitvrai,commentpouvait-ilparlerderendez-vousgalant?Quevoulait-ildire?Etpourquoiavait-ilchangéd'avis?
—Enfait,vousmefaitesabominablementpeur,sivousvouleztoutsavoir,avoua-t-elle.
—Vraiment,India?demanda-t-il,soudaininquiet.Jeneveuxpasvouseffrayer.Etes-voussérieuse?
—Unpetitpeu.Jepensaisquenousétionsdesimplesamis.
C'estcequevousavezdit..àNoël..
—C'étaitilyabienlongtemps.
Cependant,ilsesouvenaitdeleurconversation,àprésent.Etilsesouvenaitd'avoirétésincère,surlemoment..Maistroismoiss'étaientécoulés,depuis.Lasouffranceaveclaquelleilvivaitquotidiennements'étaitunpeuatténuée,etmaintenantIndiaétaitlibre.
—Jenemerappellepasexactementcequejevousairaconté,maisc'étaitprobablementtrèsbête.Jecroisavoirditquejen'étaispaslalumièreauboutdevotretunnel,ouunephrasedetrèsmauvaisgoûtcommecelle-là..Jevousdemandepardon,India.
Lecœurd'Indias'étaitmisàbattrelachamade.Ellenecomprenaitpascequiavaitpulefairechangerd'avis.
Poussantunsoupir,Paullaregardaetposasamainsurlasienne.
—J'aipeur,parfois,murmura-t-il.Etjemesenssitriste..
Serenamemanquehorriblement,etilm'arrivedediredeschosesdéplacées.
Parlait-ildemaintenant?Oudeleurconversationdu24
décembre?Indiasentaitdeslarmesluipicoterlespaupières.Ellenevoulaitrienfairequipûtmettreendangerlarelationprécieusequ'ilspartageaient..Ellenevoulaitpasleperdre.
Et,s'ilsallaienttroploin,Paulrisquaitdeleregretteretderetournerseréfugiersursonbateau,peut-êtrepourtoujours,cettefois.
—Jepensequevousnesavezpascequevousfaites,dit-ellealorsqu'illuiessuyaittrèstendrementlesyeuxavecsaserviette.
—Vousavezpeut-êtreraison.Maispourquoinemelaissez-vouspasledécouvrirparmoi-même?Cessezdevousinquiéterautant,India.Faites-moiconfiance,etdécouvronsensemblecequisepasseréellemententrenous.
Pendantuninstant,lajeunefemmefermalesyeux,puisellehochalatête.Lorsqu'elleregardadenouveausoncompagnon,illuisouriait,heureuxdecequileurarrivait,etdecequ'iléprouvaitpourelle.Pourlapremièrefoisdepuisdesmois,aulieudepleurerlafindequelquechose,ilseréjouissaitd'unnouveaudépart.
Aprèscela,laconversationprituntourplusléger,etilluiracontaquelqueshistoiresamusantesàproposdel'Etoile-des-Mers:desgensquis'étaientsoûlésoumalcomportésàbord,unefemmequiavaiteuuneliaisonavecsoncapitaine,uneautrequiavaitlaisséleshublotsdesacabineouvertsetfaillicoulerlebateau..Indiaouvraitdegrandsyeux,àlafoisamuséeethorrifiée.
—Jemesouviendraidenepasfaireça.
—Jevouslerappellerai,nevousinquiétezpas!C'esttellementembarrassantdecouler,etsimauvaispourlesmoquettes..
Indiaéclataderire.
—Voussavez,reprit-ilplussérieusement,c'estextraordinaire.
L’Etoile-des-Mersestsibienconçuequenousn'avonschaviréqu'unefois.
Devantl'airabasourdidelajeunefemme,ilreprit:
—Jenevouseffraiepas,j'espère?Jepensaisquevousseriezimpressionnée.Enfait,lebateausedébrouilletrèsbien,danscescas-là:ilseretourne,etseremetpresqueimmédiatementduboncôté.Iln'yaqu'àfairesécherlesvoiles.Jevousmontrerai.
—OubliezAntigua,déclara-t-elleavecfermeté,toutensachantpertinemmentqu'illafaisaitmarcher.Etàl'avenir,allezracontervoshistoiresàSam:luiaumoinss'yconnaîttropenvoilepourlescroire.
UnelueuramuséedansaitdanslesyeuxdePaul.Ilétaitheureux;ilappréciaitsacompagnie,ledîner,levin.Celafaisaitbienlongtempsqu'iln'avaitpaspasséunaussibonmoment.
—Méfiez-vous,jesuistrèsconvaincant,dit-ilenlevantunsourcilironique.
—Oui,c'estvrai,acquiesça-t-elleavecunsouriretimide.
Elleappréciaitsonsensdel'humouretsadistinctionnaturelle,etsesentaitdésormaisaussiàl'aiseavecluiqu'autéléphone.
Ç'avaitétéunemerveilleusesoirée.
Aprèsledîner,ilsretournèrentlentementauCarlyleàpied.Ilétaitencoretôt,etPaulluiproposademonterquelquesminutesavantderepartiràWestport.
Indiaaccepta;elleavaitprévenulababy-sitterqu'ellerisquaitderentrertard,etlajeunefilleavaitproposéderestercouchersurplaceafinqu'ellesesentîttoutàfaitlibre.
—Masuiten'estpastropmal,maiscen'estpasVersailles,laprévint-il.
Ilneluiproposapasderetourneraubar,etlaconduisitdirectementverslesascenseurs,sanscesserdeluiparlerdel'Etoile-des-Mersetdeceàquoielledevaits'attendre,àAntigua.
Ilspourraientvisiterd'autresîles,siellelesouhaitait;enfait,ilspourraientfairecequ'ellevoudrait.
L'ascenseurs'immobilisaauneuvièmeétage,etPauls'effaçapourlalaisserentrerdansunevastepièceassezjolimentdécorée,bienquedefaçonimpersonnelle,commec'étaitprévisible.
L'endroitn'avaitriendecomparableavecsonappartement,maisilyavaitdesfleurspartout,etunbarbiengarni.PaulproposaunverredevinàIndia,maiselledéclinasonoffre,sachantqu'elledevraitreprendrelaroutebientôt.
Indias'assitsurlecanapé,etPauls'installaàsoncôté.Ilparlaittoujoursdubateau,maissoudainils'interrompitetlaregarda,etelleressentitlamêmedéchargeélectriquequelorsdeleurpremièrerencontre.Au-delàdesonphysiquetrèsséduisant,ilyavaitenPaulquelquechosed'infinimentattirant.
—Jen'arrivepasàcroirequenoussoyonslà,touslesdeux,dit-il.Jem'attendsàmeréveillerd'unesecondeàl'autresurlebateau,etàcequequelqu'unmedisequevousêtesauboutdufil.
—C'estamusant,n'est-cepas?acquiesça-t-elleensouriantausouvenirdeleursconversations,decequ'ilss'étaientditaufildesmois,detouteslesfoisoùelleluiavaittéléphonédepuisdescabinesglacialesavantledépartdeDoug.(Elleritenlesévoquant.)Jepensaisquej'allaisavoirdesgelures,àforce!Sanscompterquemonsacpesaitdestonnes,àforcedetrimballerdesrouleauxentiersdepiècesdevingt-cinqcents..
—Nousavonstraversédesmomentsdifficiles,vousetmoi,ditPauld'unevoixposée.
Encetinstant,ilnepensaitpasauxgensqu'ilsavaientperdus,maisseulementàeuxdeux.Ilnevoyaitquelesyeuxd'India,leurdouceur,etilselaissaitsubmergerparlesentimentquiétaitnéetavaitgrandientreeuxavecletemps.
Iln'ajoutarien;sepenchanttrèsdoucement,illapritdanssesbrasetl'embrassa.Alors,àl'instantoùellesentitseslèvressurlessiennes,elleeutlaréponseàtoutessesquestions.
Ilsnedirentrienpendantunlongmoment,etlorsquePaulrepritlaparole,savoixétaitunpeurauque,altéréeparl'émotion.
—Jecroisquejesuistombéamoureuxdevous,India,murmura-t-il.
Jamaisilsn'auraientcruenarriverlàunjour,ettousdeuxétaientàlafoisémerveillésetunpeudésemparés.Celafaisaitbienlongtempsqu'Indiaelle-mêmes'étaitfaituneraison,etavaitréussiàseconvaincrequecelanepourraitjamaisseproduire.
—Moiaussi,avoua-t-elle.Pourtant,je..j'aiessayédenepasvousledire,denepasmêmem'autoriseràressentirquoiquecesoit..
—Moiaussi,confia-t-ilenlagardantserréetoutcontrelui.Celafaitunlongmomentquejesaiscequej'éprouve,maisjepensaisquevousattendiezautrechosedemoi.
—Etmoi,jecroyais..jecraignais..
ElleavaitétésisûredenepaspouvoirsemesureràSerenadansl'espritdePaulqu'ellen'avaitpasoséespérer,maisellepréféranepasenparler.Denouveau,ill'embrassa,etlaserrasifortdanssesbrasqu'elleeneutlesoufflecoupé.Puis,sansunmot,ilselevaetlaconduisitparlamainjusqu'àlaportedelachambre.
Ils'immobilisaaumomentdelafranchir.
—Jeferaicequevousvoudrez,dit-il.
SiIndial'acceptait,ilétaitprêtàrenonceràlaviequ'ilconnaissaitpourencommencerunenouvelle.Ill'aimaitdavantagequ'ilnel'auraitcrupossible,etcesentimentleprenaitunpeuaudépourvu.
—SivousvoulezretourneràWestport,cen'estpasunproblème.Jecomprendrai,affirma-t-il.
Maisellesecoualatêteetplongeasonregarddanslesien.
Commelui,ellesavaitdepuislongtempscequ'elleéprouvait.Elleavaitluttévaillammentcontresessentiments,mais,àprésent,toutcelaétaitderrièreeux.
—Jet'aime,Paul,dit-elleavecdouceur.
Alors,ill'allongeasurlelit,etils'allongeaàsoncôté,toutcontreelle,respirantavecbonheursonparfum,s'émerveillantdesachaleur,desadouceuretdesabeauté.
Illuiôtaletailleurnoir,ettoutcequ'ildécouvritdessous,etilssejetèrentdanslesbrasl'undel'autreavecunepassionquilessurpriteux-mêmes.Etlorsqu'illavitnueprèsdelui,ilposasurelleunregardempreintdetoutl'amouretdetoutelatendressedumonde.
—Tuessibelle,India,murmura-t-iltandisqu'elleluisouriait,decesourirequ'ilavaitsisouventvuenrêve,etl'attiraitdoucementàelle.
Ilssereconnurent,s'étreignirentetdansèrentaumilieudesétoiles,découvrantenfindanslesbrasl'undel'autrecequileuravaitsicruellementmanqué,unamourpartagé,unamourtotal.
Tousdeuxavaientl'impressionderevivre,deretrouverdesrêvesetdesespoirsdepuislongtempsoubliés.Et,tandisqu'ellegémissaitdoucementcontrelui,ill'emmenaversdespaysinconnus,luifaisantdécouvrirdesdésirsenfouisauplusprofondd'elle-même,etdontelleignoraitjusque-làl'existence.
Et,lorsquecefutterminé,cenefutpasunefin,maisuncommencement.
Longtemps,ilsrestèrentallongéscôteàcôte,puisill'embrassadenouveau,etenfin,elles'endormitàcôtédelui.Illaregardadormirunlongmoment,avantdefermerlesyeuxetdeplongeràsontourdanslesommeil,unsommeilcommeiln'enavaitpasconnudepuisdesmois,portéparl'amourd'India,loindescontréesterrifiantesdelasolitudeetdudeuil.
Lesoleilselevaitlorsqu'ilss'éveillèrent,etilsfirentl'amourunenouvellefois;après,elleseblottitdanssesbrasetluiavouaqu'ellen'avaitjamaisimaginéquel'amourphysiquepûtêtreaussimerveilleux,aussimagique.
—C'estparcequec'estimpossible..répondit-ilensouriant,encoresouslechocdecequileurarrivait.Jenetelaisseraijamaisrepartir,ajouta-t-ilavecbonheur.Ilfaudraquetum'accompagnespartout:autravail,surlebateau..Jenepourraiplusvivresanstoi.
—Ilvabienfalloir,pourtant,répondit-elleenriant.JedoisretourneràWestport.
Ilgémitàlaperspectivedelaperdredenouveau,nefût-cequepourquelquesheures.
—Pourras-turevenircesoir?demanda-t-il.
Indiasavaitqu'ilseraitdifficiledelaisserlesenfantspourlatroisièmefoisconsécutive,etelleluijetaunregardpleind'espoir.
—Tucroisquetupourraisveniràlamaison?
—Etlesenfants,commentréagiront-ils?
—Noustrouveronsquelquechose.Tun'aurasqu'àdormirdanslachambredeSam.
—Voilàquiprometd'êtreintéressant.
Ilsrirentdeboncœur,puisIndiasedégageadoucementdesonétreinte.Illaregardatraverserlapièce,etseretintdeluidirequ'elleétaitlaplusbellefemmequ'ileûtjamaisvue.C'eûtétéunmanquederespectvis-à-visdeSerena,estimait-il.Maisilavaitconscienced'avoirtrouvéauprèsd'Indiaquelquechosequiluiavaitmanqué,autrefois.Serenanesedonnaitjamaiscomplètementàquiconque.
C'étaitd'ailleurssonattraitprincipal,cequifaisaitsaforce.
Mêmevis-à-visdelui,elleétaittoujoursrestéeinaccessible,aumoinsenpartie,commepourluiprouverqu'ilnelaposséderaitjamais.India,elle,s'offraittotalementàlui,ellenecraignaitpasdedévoilersachaleuretsavulnérabilité,etilavaitl'impressiondepouvoirpassermilleansàdécouvriretsavourertoutcequ'elleavaitàdonner.Avecelle,ilsesentaitensécurité,etilspartageaientunbonheursensuelquilecomblait.
Ilsprirentleurdoucheensemble,puisilluidonnasesvêtementsets'habillaàsontour,tandisqu'elleposaitsurluiunregardespiègle.EllesongeaitquelejournalistequeluiavaitcitéGailavaitparfaitementraison:lecharmedePaulWardétaittoutsimplementindécent.
Ill'accompagnajusqu'àsavoiture,sanscesserdesongeràcequ'ellereprésentaitpourluiet,lorsqu'ellefutinstalléederrièrelevolant,illaregardalonguement,commepourgraveràjamaiscetinstantdanssamémoire.
—Soisprudente..Jet'aime,India,murmura-t-iltandisqu'ellemettaitlecontact.
Ellesepenchaparlaportièrepourl'embrasser,seslongscheveuxblondsflottantlibrementsursesépaules.Illeseffleuraduboutdesdoigts;ilsétaientcommedelasoie,del'orliquide.
Indialevaversluisonregardlimpide,confiant,pleind'innocence,d'espoirsetderêves.Lesouvenirdecequis'étaitpasséentreeuxfaisaitbrillersesgrandsyeuxbleusd'unelueurcomblée.Jamaiselleneluiavaitsembléaussibelle,aussipaisible.
—Jet'aimeaussi.Appelle-moi,jetediraicommentveniràlamaison.
Illaregardas'éloigner,encoresubmergéparsonamourpourelle.Puis,lentement,ilretournaàl'intérieurdel'hôtel.
C'estalorsqueleremordsletransperça,commeunelamedecouteauacéréeenpleincœur,etquel'imagedeSerenas'imposadanssatête.
Chapitre22PaulserenditàWestportcesoir-là,etdînaaveceux.C'étaitlapremièrefoisqu'ilrencontraitlesautresenfantsd'India;illestrouvaadorablesettrèsamusants.
Samfîtlepitreduranttoutledîner,leurarrachantdeséclatsderire,etPauleutuneconversationtrèsintéressanteavecJasonàproposdevoile.Desoncôté,Aimées'essayaprudemmentauflirtsurcetinvitéinattendu;elleétaittrèsjolie,etressemblaitbeaucoupàsamère.SeuleJessicaparutavoirdesréservesausujetdePaul.D'ailleurs,ellemontafairesesdevoirsaussitôtlerepasterminé,etneredescenditpasdelasoirée.
—Tusemblesavoirréussil'inspection,observaIndiaavecunsourirelorsquelesenfantssefurentéclipséspourappelerleursamisouregarderlatélévisionetquePauletelleseretrouvèrentseulsausalon,unpeuplustard.
—Jasonaditquetuétais«cool»,cequiestunénormecomplimentdesapart.Aiméetetrouve«pasmal»et,commetulesais,Samt'adore.
—MaisJessicamedéteste,observa-t-il.
—Non.Ellen'ariendit,cequisignifieprécisémentqu'ellenetedétestepas.Sinon,crois-moi,ellel'auraitfaitsavoir.
—Voilàquiestrassurant,dit-ild'unairamusé.
Lesenfantsd'Indiaétaientcharmants.Nuldoutequ'elleavaitbienremplisonrôledemère:ilsétaientbrillants,heureux,etconfiantsenl'avenir.Laconversation,audîner,avaitétédrôleetanimée.
Lorsqu'ilsfurentcertainsquelesenfantsétaientcouchés,ilsmontèrentàl'étagesurlapointedespieds.Indiafermalaportedelachambreàclé,etilsfirentl'amouraussisilencieusementquepossible.
—Tuessûrequ'iln'yapasdeproblème?chuchotaPaulensuite.
Emportéparlapassion,iln'avaitpassongéàluiposerlaquestionauparavant,maisilsesentaitsoudainunpeucoupable.
Indialerassurad'unhochementdetête.
—Laporteestfermée,etcesonttousdebonsdormeurs.
—Ah,l'innocencedesenfants..murmura-t-il.Celadit,nousnepourronspaslesleurrerlongtemps.Iln'estpasquestionquejeresteicicettenuit,n'est-cepas?ajouta-t-il,bienqu'ilfûtcertaindesaréponse.
—Pasencore.Ilfautleurdonnerunpeudetemps..IlssontdéjàperturbésparlapetiteamiedeDoug.Apparemment,ilsvontpasserleursweek-endsavecelle.
Paulsongeaensilencequ'iln'avaitpasdechanced'êtrearrivéenscènelesecond.LaperspectivedereprendresavoiturepourrentreràNewYorkàquatreheuresdumatinneleréjouissaitguère.
Enfindecompte,ilrestajusqu'àsixheures,etdormitmal;cependant,s'ilrêvad'avions,ilnefitpasdecauchemarsàproposdeSerena.Lorsquel'aubeapprocha,Indiadescenditavecluisurlapointedespieds,etluipromitd'allerlevoircesoir-là.Cependant,alorsqu'ilreprenaitsavoitureets'éloignait,ilcommençaitàserendrecomptequecelan'allaitpasêtrefacile,poureux.Ladistanceetlemanquedesommeiln'allaientpastarderàl'achever..MaisIndialeméritait.
IlvoyaitSeanlejeudisoir.Lesenfantsdevaientensuitepasserleweek-endchezleurpère,etIndialuiavaitditqu'ellepourraitresterlevendredietlesamediavecluiauCarlyle.Toutallaitdoncbienpourlesquelquesjoursàvenir,maispourlasuite,laperspectivedeveniràWestportunsoirsurdeuxetdesecacherdesenfantsneleréjouissaitguère.Dieuavaitdécidémentunsensdel'humourbienpervers..Al'âgedePaul,sortiravecunefemmedotéedequatreenfants,d'unchienetd'unemaisondansleConnecticutétaitunvéritabledéfi!Maisfairel'amouravecIndiaétaituneexpériencesimerveilleusequecelacompensaitunpeu,sedisait-il.Aumoinslechien..
Cependant,lorsqu'ilquittasonbureauàseizeheurescetaprès-midi-làpourallersefairemasseretsereposerunpeu,ilétaitépuisé.Etiln'allaitguèremieuxquandIndialeretrouvachezGino,àl'heuredudîner.
—Commentétaientlesenfants,cematin?demanda-t-ilavecinquiétude.Est-cequ'ilsontditquelquechose?M'ont-ilsentendupartir?
—Biensûrquenon!
Elleluisourit.Quatorzeannéespasséesàs'occuperdesesenfantsluiavaientconféréunesouplesseetuncalmeremarquables,entoutescirconstances.Maiselleavaitégalementquatorzeansdemoinsquelui,serappela-t-il,mêmes'illeuravaitdéjàdémontréàtouslesdeuxque,surleplansexuelaumoins,celan'allaitpascréerdeproblèmeentreeux.
Néanmoins,cesoir-là,quandilsrentrèrentàl'hôtel,ilsétaienttousdeuxsifatiguésqu'ilss'endormirentdevantlatélévision.Ilétaitseptheureslorsqu’Indias'éveilla,lelendemainmatin.
—Oh,monDieu!Lababy-sittervam'étrangler!Jeluiavaispromisd'êtrerentréeàminuit.
LajeunefemmeseprécipitaversletéléphoneetComposalenumérodechezelle.Elleracontaàlababy-sitterunehistoirecompliquéeàproposd'uneamieàellequiavaiteuunaccidentdevoiture,etavecquielleavaitpassélanuitauxurgences.PuiselleappelaGail,etluidemandadeconduirelesenfantsàl'écoleàsaplace.
Enquelquesminutes,touslesproblèmesfurentrésolus;IndiaetPaulretournèrentaulit,etfirentl'amouravecuneferveurextraordinaire,quileurfitrapidementoublierceréveilmouvementé.
PuisPaulleurcommandaunpetitdéjeuner.Indias'assitenfacedelui;elleneportaitqu'unechemisequ'elleluiavaitempruntée,etillatrouvaitincroyablementsexy.
—As-tudéjàpenséàt'installeràNewYork?demanda-t-ilprudemmenttandisqu'elleparcouraitleWallStreetJournal.
C'étaitunehabitudequ'elleavaitprisedutempsoùDougetellevivaientensembleet,aprèsledépartdesonmari,elleavaitgardésonabonnementetcontinuaitàlirelejournaltouslesjours.
—DougdisaittoujoursquenousyretournerionsdèsqueSamiraitàl'université.
—Jerisquedenepasvivrejusque-là,observa-t-il,etellelevalesyeuxversluiau-dessusdujournal.
—Cettesituationdoitêtredifficile,pourtoi,dit-elle,compréhensive.
Celanefaisaitquetroisjoursqu'ilétaitrevenu,etcen'étaitpasencoretropdur,maisilétaitaisédedevinerquecelafiniraitparledevenir.
—Pasencore,maisàtermeceserapénible,confirma-t-il.Nousnepouvonspascontinueràfairedesallers-retoursincessantsentreWestportetNewYork.
Iln'aimaitpaslasavoirsurlesroutesàquatreheuresdumatin,etn'appréciaitguèrenonplusdeconduireenpleinenuit.Etencore,ilneneigeaitpas..Dumoins,pasencore.
—Ilnerestequetroismoisd'école,soulignaIndia,raisonnable.
Leurrelationavaitévoluéàunevitesseextraordinaire,sanslaisserletempsàPaulderéfléchirauxproblèmespratiquesliésàlasituationfamilialed'India.Baby-sittersetallers-retoursàl'écolenefaisaientpluspartiedesonuniversdepuisbienlongtemps:Seanavaittrenteetunans,etPaulnes'étaitjamaisoccupédesespetits-enfants.
Enrevancheilsesouvenaittrèsbiendesdifficultésqu'ilavaitrencontréesavecsonfilslorsqu'ils'étaitséparédelamèredecelui-ci.Chaquefoisqu'illuiprésentaitunefemme,Seanladétestaitsystématiquement..Parchance,PaulavaitconnuSerenaaprèsledépartdeSeanàl'université,sibienqu'ilsétaientdéjàfousl'undel'autrequandSeanavaitfaitlaconnaissancedel'écrivain.Etmêmealors,lejeunehommen'avaitguèreappréciésanouvellebelle-mère.Illuiavaitfalludesannéespouravoirunerelationàpeuprèsamicaleavecelle.
Acettepensée,Paulsesouvintqu'ilsortaitdîneravecSean,cesoir-là.Celasignifiaitqu'iln'auraitpasàallerjusqu'àWestport,etdèslelendemainIndialerejoindraitenvillepourleweek-end.
Ilsterminèrentleurpetitdéjeuner,s'habillèrent,etlorsquePaulquittal'hôtelpourserendreàsonbureau,Indiasortitaveclui.Illuisourittandisque,unefoisdeplus,ellemontaitdanssavoitureetlevaitversluiunvisageradieux.
—Jepensequejesuisunpeufou,maisjet'aime,dit-ilavecsincérité.
Illaregardas'éloigner,ets'efforçadenepaspenseràSerena.
C'étaitplusdur,pourlui,dèsqu'Indian'étaitplusaveclui.Quandilsétaientensemble,ilnes'autorisait
pasàpenseràsadéfunteépouse,maisquandilseretrouvaitseul,lessouvenirsetleremordsrevenaientleharceler.Ilavaitencoredumalàadmettresanouvellesituation.Cependant,ils'étaitjetéàcorpsperdudanssonhistoireavecIndia,etneleregrettaitpas.
Cesoir-là,ilparlaàSeand'Indiaetdelarelationqu'ilavaitnouéeavecelle.Ilfutsurprisdumanqued'enthousiasmedeSeanetdesacirconspection.
—N'est-ilpasencoreunpeutôt,papa?
—Pourrencontrerquelqu'un?demandaPaul,étonné.
Mêmeaprèsqueleursrelationss'étaientaméliorées,Seann'avaitjamaisparticulièrementaiméSerena,qu'iltrouvaitexcessive.Enfait,ilpréféreraitprobablementIndia,plusdouce,plusdiscrèteetplushumble.Maisilnel'avaitpasrencontrée,etnepouvaitlesavoir.
—Peut-être,oui,acquiesçaSeanenréponseàsaquestion.ÇanefaitquesixmoisqueSerenaestmorte,ettuétaistrèsamoureuxd'elle.
—Jel'étais,etjelesuistoujours.Maiscrois-tuquejedoiveporterledeuiletresterseuléternellement?
C'étaitunequestionhonnête,quiméritaituneréponsefranche.
—Pourquoipas?Atonâge,tun'aspasbesoindeteremarier.
—Quiaparlédemariage?demandaPaul,unpeusurladéfensive.
Envérité,ilétaitsurprisparlaperspicacitédesonfils.Ilavaiteneffetpenséaumariagepourlapremièrefoislematinmême,lorsqu'ilsongeaitàtouslesproblèmesposésparlesallers-retoursàWestport.
—Situneveuxpasteremarier,pourquoivoiruneautrefemme?Enplus,tuasl'Etoile-des-Mers.
Seanestimaitdetouteévidencequecelaauraitdûsuffireàsonpère.Celui-cin'appréciaguèrequesonfilsleconsidérât,àcinquante-septans,tropvieuxpouravoiruneaventure.
—Depuisquandt'intéresses-tutantàlavoile?rétorqua-t-il.
Ecoute,jevoulaisjusteteteniraucourantdecequim'arrive.
J'aimeraisteprésenterIndia,undecesjours.
—Situn'aspasl'intentiondel'épouser,jenevoispaspourquoijelarencontrerais.
Endisantcela,SeanmettaitPauldansunesituationimpossible:s'illuiprésentaitIndia,celasignifiaitqu'ilcomptaitl'épouser..
Pourcréerunediversion,ilsemitàparlerdutravaild'India,etdesonimmensetalent.
—Trèsbien,ditSeansansenthousiasme.Est-cequ'elleadesenfants?(Paulhochalatête.)Combien?
—Quelques-uns,réponditPaul,quisentaitunepaniquecroissantemonterenlui.
—Combien?répétaSean,conscientdel'embarrasdesonpère.
—Quatre.
—Jeunes?
—Deneufàquatorzeans.
Autantdirelavérité.Qu'avait-ilàcacher,aprèstout?
—Tuplaisantes?
—Non.
—Alorstuesfou.
—Peut-être,admit-il.
Lui-mêmecommençaitàseposerlaquestion.
—Tun'arrivesmêmepasàsupportermesenfantspendantplusdedixminutesd'affilée!
—Lestienssontplusjeunes.Etilspleurenttoutletemps.Paslessiens.
—Attendsunpeu,tuverras.Ilsirontenprison,sesoûleront,prendrontdeladrogue,lesfillestomberontenceintes..Sicen'esttonIndiaelle-même!Crois-moi,tupasserasdesmomentsdélicieux.
—Tun'aspasfaittoutça,toi.Pourquoitemontres-tuaussidésagréable?
—Tun'espasaucourantdelamoitiédeschosesquej'aifaites.
Etdeplus,tumesurveillais..Ecoute,papa,àtonâge,tun'asvraimentpasbesoind'unefemmeavecquatreenfants.Pourquoinetetrouves-tupasquelqu'und'unpeuplusâgé?
—Quedirais-tudeGeorgiaO'Keefe?Elleestassezvieilleàtongoût?Elledoitavoirquatre-vingt-dixansbiensonnés..
—Jecroisqu'elleestmorte,réponditSeansanssourire.Allons,papa,soissérieux.Retournesurtonbateauetdétends-toi.Jecroisquetusouffrestoutsimplementdelacrisedelacinquantaine.
—Mercidetonoptimisme,ironisaPaul,mais,malgrél'assurancequ'ilaffichait,lesparolesdeSeanl'avaientunpeudéstabilisé.Rassure-toi,jenesuispasencoresénile.Indiaestuneamiemerveilleuse,unefemmeadorable,etjel'aimebeaucoup.Jepensaisquecelat'intéresseraitdelesavoir,c'esttout.Aprésent,oublieça,etparlonsd'autrechose.
—C'esttoiquiferaismieuxd'oublierça,soulignaSeanavecsévérité.
Ilschangèrentdeconversation,maisilétaitclair,lorsqu'ilsquittèrentle«21»,queSeans'inquiétaittoujours.
—Jet'appelleraiceweek-endpourqu'onarrangequelquechose.Lesenfantsserontcontentsdetevoir,déclara-t-il.
Pauln'eutpaslecouragedeluidirequ'ilseraitoccupé;ilsecontentaderépondrequ'illuitéléphoneraits'iln'avaitpasl'intentiondepartirenweek-end.MaisSeancompritimmédiatementcequecelasignifiait.Etlorsqu'ilrentrachezlui,ettrouvasafemmedebout,tourmentéeparsesnauséesmatinales,illuiannonçaquesonpèreavaitperdulatête.
Sonépouse,cependant,eutlamêmeréactionquePaul,etluireprochad'êtretropcoincé.Selonelle,Paulavaitledroitdemenersaviecommeill'entendait.Furieux,Seanluiditdesemêlerdesesaffaires.
Cettenuit-là,lescauchemarsdePaulrevinrentenforce.IlvoyaittouràtourSerenaetdesavionsquiexplosaientenpleinvol.Deuxfois,ils'éveillaenentendantsafemmeluireprocherdel'avoirtrompée,etunetroisièmefois,cefurentsespropressanglotsquileréveillèrent.Lorsqu'ilselevalelendemainmatin,Paulavaitl'impressiond'avoircentans.
Desurcroît,uneremarquedeSeannecessaitdeletracasserdepuislaveilleausoir.EtsiIndiatombaitenceinte?Cetteseulepenséelerendaitmalade.Etquandlajeunefemmeluilaissaunmessageàsonbureaupourluidirequ'elleleretrouveraitàl'hôtelàcinqheuresetdemie,iln'eutpaslaforcedelarappeler,etdemandaàsasecrétairedeconfirmerlerendez-vous.
Cependant,dèsl'instantoùillavit,iloubliasescauchemarsetlesmisesengardedeSean.Ilposaseslèvressurlessiennes,etsesentitfondre.Avantmêmel'heuredudîner,ilsseretrouvèrentaulit,etilsfinirentparsefairemonterunrepaslégerversminuit.
IndiaétaitlafemmelaplusensorcelantequePauleûtjamaisconnue,etpeuluiimportaitlenombred'enfantsqu'elleavait:ilétaitamoureuxd'elle.Pirequecela:ilétaitfoud'elle.Leweek-endfuttoutsimplementmagique.
IlssepromenèrentdansCentralParkmaindanslamain,allèrentauMetropolitanMuseumetaucinéma.Lefilmqu'ilsavaientchoisiétaitunehistoired'amouràlafintragique,etilspleurèrenttouslesdeux.Ensemble,ilsachetèrentdeslivresetlurentenécoutantdelamusique.Ilsaimaientlesmêmeschoses,etIndiaseréjouissaitàl'idéedeleurcroisièresurl'Etoile-des-Mers.Ellepartageaitavecluitoussesrêves,toutessespeurs,commeautrefois,autéléphone,et,lorsqueledimancheaprès-midiarriva,laperspectivedeseséparerlesrenditmaladestouslesdeux.Cependant,elledevaitallerchercherlesenfantsaprèsledîner.
Lorsqu'illavits'éloigner,Paulsentitsoncœurseserrerdouloureusementàlapenséedepasserlanuitsanselle.
Cettenuit-làfutpireencorequecelledujeudiprécédent.Ilrêvaqu'ilétaitdanslesbrasdeSerena,etqu'ellelesuppliaitdenepaslalaissermourir;elledisaitqu'ellevoulaitresteravecluipourtoujours.Il
seréveillaàtroisheuresdumatinetsanglotapendantuneheure,rongéparlaculpabilité.
Ilneparvintpasàserendormiret,lorsquelejourseleva,ilsavaitaveccertitudequ'iln'auraitjamaisdûsurvivreàsonépouse.C'étaittropdur,tropintolérable.
IltéléphonaàIndia,lecœurbriséd'entendresavoixsidouce,etdelasentirsiinquièteàsonsujet.Ilavaitl'impressiond'êtreunmortvivant,etbienqu'ileûtpromisd'allerlavoiràWestportcesoir-là,illarappelaàsixheurespourluidirequ'ils'ensentaitincapable.Ilnepouvaitpasseretrouverfaceàelle.Ilavaitbesoind'unenuitsupplémentaireseulaveclui-même,pourréfléchiràSerena,etàcequ'ilétaitentraindefaire.Sansdoutesesentirait-ilmieuxlelendemain.Indiaavaitpromisdevenirlevoir,etavaitprévenulesenfantsqu'ellerendraitvisiteàuneamiemaladeetdormiraitchezelle;lababy-sitteravaitacceptéderesterpourlanuit.
Lorsqu'ellearrivaàl'hôtel,cesoir-là,Paull'attendait.Ilavaitmauvaisemine,etIndias'inquiétaaussitôt.Elleluidemandacequ'ilavaitmangé,ets'ilavaitdelafièvre;illuiréponditcalmementquenon.
—Tun'aspasl'airbien,monamour,dit-elleavecdouceur.
Paulavaitl'impressiond'êtreunassassinsurlepointd'acheversavictime.Aprèslesmoisqu'Indiaetluiavaientpassésàdiscuterautéléphone,ilnelaconnaissaitquetropbien;ilsavaitcequ'ellepensaitetressentait,etceenquoiellecroyait.Indiacroyaitenl'amour,auxrêves,àl'honnêtetéetàlaloyauté.Ellecroyaitaussiauxfinsheureuses,etiln'enavaitpasàluiproposer.Durantlesdeuxderniersjours,ilavaitcomprisqu'ilétaittoujoursamoureuxdeSerena,etquecelanechangeraitjamais.
Ils'assitàcôtéd'Indiasurlecanapéetlaregarda,etellesentitungrandfroidl'envahir.Luinevoyaitquesescheveuxdorés,sesyeuxbleusquis'agrandissaientdesecondeenseconde,etsonvisage,sipâlequ'ilenfuteffrayé.
—Jecroisquetudevinescequejevaistedire,dit-ild'unevoixbrisée.
—Jeneveuxpasl'entendre,répondit-elle,paniquée.Ques'estilpassé?
—Jemesuisréveillé,India.J'airecouvrélaraison.
—Non!s'exclama-t-elle,luttantpourrefoulerseslarmes.Tuesdevenufou,aucontraire!
Elleétaitsiterrifiéequ'elleavaitl'impressionquesoncœurallaitexploser.Ellenevoulaitpasleperdre.Elleavaitattenducethommetoutesavie..
—J'étaisfoudetedirequejet'aimais.Cen'étaitpasvrai.J'avaisenviedetoi..etjem'efforçaisdecroirequec'étaitdel'amour,parcequejevoulaisabsolumentquecesoitvrai.Tueslafemmelaplusmerveilleusequej'aiejamaisrencontrée,India.MaisjesuisamoureuxdeSerena,etjeleseraitoujours.Jelesais.Jenepeuxpascontinuercommeça.
—Tuaspeur.Tuespaniqué,c'esttout,dit-elled'unevoixdésespérée.
—C'estmaintenantquejepanique,répondit-ilavechonnêtetéenlaregardant.
Ilnevoulaitpasassumerlaresponsabilitéd'unenouvellevie.Ilnes'ensentaitpascapable.Seanavaitraison:ilétaitbeaucouptropâgépourça.
—India,tuasquatreenfants.TuasunemaisonàWestport..
—Quelestlerapport?demanda-t-elle,lesyeuxpleinsdelarmes.
Elleserendaitcomptequ'ilétaitsérieux,etavaitl'impressiond'êtreengloutiepardesflotsnoirsetmenaçants.
—Jet'aime,murmura-t-elle.
—Tunemeconnaismêmepas.Jenesuisqu'unevoixautéléphone.Unrêve.Uneillusion.
—Jeteconnais!protesta-t-elle,audésespoir.Ettoi,tumeconnais.Cen'estpasjuste..
Ellesemitàpleurerfranchement,etillapritdanssesbraspourlaserrercontrelui.Ilavaitlesentimentd'êtreuncriminel,maisiln'avaitpaslechoix.Ildevaitseséparerd'elle,poursapropresurvie.
—Mieuxvautfairecelamaintenant.Plustard,ceseraitpire,observa-t-il.Nousnousattacheronsencoredavantagel'unàl'autre,etaprès?Jenepeuxpascontinuer.Serenanemelaisseraitpasfaire.
—Serenaestmorte,Paul.(Indiaavaitprononcécesmotsd'unevoixtrèsdouce,nevoulantpasleblesser,alorsmêmequ'illuifaisaithorriblementmal.)Etellen'auraitpasvoulutesavoirmalheureux.
—Si.Jamaisellen'auraitacceptéquejesoisavecuneautrefemme.
—Elleétaitplusintelligentequeça.Etellet'aimait.Jen'arrivepasàcroirequetupuissesfaireunechosepareille..
Celafaisaitunesemainequ'ilsétaientamants.Septjours,durantlesquelselles'étaitdonnéeàluientièrement,etmaintenant,illuidisaitquec'étaitfini.Unesemaineplustôt,deuxjoursplustôtencore,illuirépétaitcombienill'aimait.Illuiavaitdemandédevenirs'installeràNewYork,illuiavaitmêmeditqu'iladoraitsesenfants.
—Nepeux-tunousdonnerunechance?
—Non,jenepeuxpas,etjeneleferaipas.Pourtoiaussibienquepourmoi.Jevaisretournersurlebateau.Monfilsaraison,jesuistropvieuxpourcegenredechoses.Tuasbesoind'unhommeplusjeune.Jenepeuxpasassumerquatreenfants.Impossible.
Quandilavaitleurâge,Seanmerendaitfou..Jel'avaisoublié,maisjem'ensouviens,àprésent.Etc'étaitilyavingtans,jen'avaisquetrente-septans.Maintenant,j'ail'impressiond'enavoirmille.Non,India,répéta-t-ilsombrement.
Lavoirpleurerluifendaitlecœur,maisilfaisaitcelapourSerena.Illeluidevait;ill'avaitlaisséemourirseuledansunavion,entouréedevisagesinconnus.Celan'auraitjamaisdûseproduire;ilauraitdûêtreàsoncôté.
—Ilfautt'enaller,maintenant.
IlselevaetaidaIndiaàfairedemême.Elleétaittoujoursenlarmes;jamaiselleneseseraitattendueàceladesapart,etellen'étaitpasprête.
—EtAntigua?demanda-t-elleàtraversseslarmes,cherchantàseraccrocheràquelquechose.
—Oublieça,répondit-ilfroidement.Parailleurs,avecquelqu'undebien.Jenesuispasl'hommequ'iltefaut,India.Lameilleurepartiedemoi-mêmeestmorteavecSerena.
—Non,c'estfaux!J'aimelemeilleuretlepire,entoi,affirma-telle.
Elleétaitsincère,maisluinevoulaitplusrienentendre.C'étaitterminé.
—Quevais-jeraconterauxenfants?demanda-t-elleenplongeantunregarddésespérédanslesien.
—Dis-leurquelmoinsquerienjesuis.Ilstecroiront.
—Non,etmoinonplus,jenelecroispas.Tuaspeur,c'esttout.
Tuaspeurd'êtreheureux.
C'étaitplusvraiencorequ'ellenel'imaginait,maisPauln'étaitpasprêtàl'admettre.
—Rentrecheztoi,India,répéta-t-ilenluiouvrantlaporte.
Retourneauprèsdetesenfants.Ilsontbesoindetoi.
—Toiaussi,répondit-elle,etplusqu'euxencore.
Unmoment,ellerestadansl'encadrementdelaporte,enlarmes.Sesderniersmotsfurent:«Jet'aime.»
Commeelles'éloignaitversl'ascenseur,ilrefermadoucementlebattantderrièreelleetretournadanslachambre,latêtebasse.
Ils'allongeasurlelitqu'ilsavaientpartagé,etsemitàpleurer,songeantàelle.Ilvoulaitqu'ellerevienne,qu'ellefassepartiedelui,maisilsavaitquec'étaitimpossible.Ilétaittroptard.Ilétaitparti;Serenal'avaitemmenéavecelle.Etilluidevaitcela,pournepasêtremortavecelle.Pourl'avoirabandonnée.Ill'avaittrahieunefois,ilnepouvaitpasrecommencer.Iln'avaitpasledroitd'acceptercequ'Indiaétaitprêteàluidonner.
Pendantqu'ilsanglotaitsursonlit,IndiaavaitreprislaroutedeWestport,aveugléeparleslarmes,follededouleur.Ellen'arrivaitpasàcroirecequis'étaitpassé,cequ'illuiavaitfait.
C'étaitpirequetoutcequeDougluiavaitinfligéaucoursdesderniersmois.
Elleétaitsidésespérée,siravagéeparlasouffrance,qu'ellenevitpaslavoiturequiroulaitdanslafile
voisinesedéporteretluibarrerlaroute;avantmêmequ'elleaiteuletempsdefreiner,ellepercutalepare-chocsduvéhicule,etsentitsaproprevoiturepartirentête-à-queue.Elleheurtaunecamionnette,puislarambardedesécurité,etellesecognaviolemmentlatêtecontrelemontantdesaceinturedesécurité.Enfin,lavoitures'immobilisa.
Lajeunefemmeavaitungoûtsalédanslabouche,etilyavaitdusangpartoutautourd'elle.Laportières'ouvrit;Indiavoulutleverlatêtepourvoirquivenaitàsonsecours,etelles'évanouit.
Chapitre23Ilétaitplusdeminuitlorsqu’IndiaappelaGail.Onluiavaitfaitquatorzepointsdesutureàlatête,sonbrasétaitcassé,elleavaitunecommotioncérébrale,etsoncoulafaisaitsouffrir;quantàlavoiture,elleétaitbonnepourlacasse.Maiselleétaitvivante,etcelaauraitpuêtrepire.Danslesdeuxvoituresqu'elleavaitpercutées,personnen'avaitétéblessé.Aprésent,ellesetrouvaitàl'hôpitaldeWestport.
ElleexpliquaenpleurantàGailcequiluiétaitarrivé.Elleavaittoutd'abordpenséàappelerPaul,maisellenevoulaitpasqu'illaplaignîtousesentîtcoupable.Elleseuleétaitresponsabledel'accident.
Lorsqu'elledemandaàsonamiesiellepouvaitvenirlachercher,ellesanglotaitets'exprimaitdefaçonincohérente.
Paniquée,Gailarrivaaussivitequ'elleleput,enbaskets,unmanteaujetésursarobedechambre.ElleavaitlaissélesenfantsàJeff.
—MonDieu,India,ques'est-ilpassé?
—Rien.Jevaisbien,affirmaIndia.Maisellepleuraittoujoursetétaitvisiblementsouslechoc.
—Tuasvraimentunesalemine,observaGailsansprendredegants.Tuavaisbu?ajouta-t-elleàvoixbassepourquepersonnenepuissel'entendre.
Lespoliciersétaientdéjàvenusenquêtersurl'accidentetilsétaientrepartis,maisilyavaitdesinfirmièrespartoutautourd'elles,dansleservicedetraumatologie.
—Non,réponditIndiaenessayantdeseredresser,sanssuccès.
—Tuessûrequelesmédecinsontditquetupouvaisrepartir?
demandaGail.Ceseraitpeut-êtreplusprudentderestericiunjouroudeux..
—Jenepeuxpas,jedoisrentreràlamaison,sinonlesenfantsvonts'inquiéter,réponditIndia,oubliantdanssadétressequ'elleavaitengagéunebaby-sitterpourlanuit.
—Ilss'inquiéterontplusencores'ilstevoientdanscetétat,objectaGail.
MaisIndiainsista.Ellevoulaitêtrechezellepourmourirtranquillement,danssonproprelit,latêtesouslescouvertures.
Lesdeuxfemmesquittèrentl'hôpitaldixminutesplustard.LesinfirmièresavaientenveloppéIndiadansunecouvertureetluiavaientdonnéunecuvetteaucasoùelleauraitlanauséesurlecheminduretour;defait,ellevomitàquatrereprises,sanscesserdepleurerdoucement.
—Ques'est-ilpassé?demandaGail,quiserendaitbiencomptequesonamien'étaitpasdanssonétatnormal,etquel'accidentn'étaitpasseulencause.Tut'esdenouveauquerelléeavecDoug?
—Non,çava,affirmaIndia.Jevaisbien.Jesuisdésolée.
—Cessederépéterquetuesdésolée,pourl'amourduciel!
Gailétaitfolled'inquiétude.UnefoisarrivéechezIndia,ellepayalababy-sitteretlalaissarepartir;puiselleaidasonamieàmonterl'escalierjusqu'àsachambre.Ensuite,ellelamitaulit,etrestaprèsd'ellepourpouvoirl'aidersielleavaitbesoindequelquechose.Unpeuplustard,elleallapréparerunetassedethé,maisIndiaaffirmanerienpouvoiravaler.Ellerestaimmobile,enlarmes,jusqu'àsixheuresdumatin;enfin,elles'endormit,épuisée.
Lorsquelesenfantsselevèrent,Gailleurexpliquaqueleurmamanavaiteuunpetitaccident,maisallaitbien.Elles'étaitcognélatête,etsereposait.
—Oùestlavoiture?demandaSam,intriguéetsurprisdevoirGail,enrobedechambre,leurpréparerlepetitdéjeuneràlaplacedeleurmère.
—Lavoitureestàlacasse,réponditsimplementGailenposantlespancakesqu'ellevenaitdeconfectionnersurlatable.
ElleavaitpassélanuitàveillerIndia,etavaitlestraitstirés.
Jasonsiffladoucemententresesdents.
—Ehben,ç'adûêtreunsaleaccident.
—Oui,maiselleaeubeaucoupdechance.
—Est-cequejepeuxallerlavoir?demandaAimée,visiblementinquiète.
—Jepensequenousdevrionslalaisserdormir.Tupourrasmonterl'embrasserunpeuplustard,déclaraGailavecfermeté.
Lesenfantsmangèrentleurpetitdéjeunerensilence.Ilssentaientquel'accidentavaitétéplusgravequeGailnevoulaitl'admettre,maisnedirentrien.Lorsquelavoisinequidevaitlesconduireàl'écolearriva,GailleurditaurevoiravantderemontervoirIndia;celle-cidormaittoujours.Gailluilaissaunpetitmot,expliquantqu'ellerentraitsechangeretreviendraittrèsvite.
Indias'éveillaàmidi,ettoutenserépétantdenepaslefaire,composalenumérodePaul.Elleavaitbesoind'entendresavoix,etn'avaitpasl'intention-s'ilacceptaitderépondre-deluiparlerdel'accident.Ellefutsurprisequ'onleluipasseimmédiatement.
—Tuvasbien?demanda-t-ild'unevoixinquiète.
Iln'avaitpasdormidelanuit,maispréféraitencorecelaàsescauchemars.Ils'étaitfaitunsangd'encreausujetd'India.
—Tuesrentréesansproblème,hiersoir?
—Oui,oui,prétendit-ellealorsquedeslarmessemettaientàcoulersursesjoues.
Ilsentaitàsavoixqu'ellementait,etnecessaitderevoirsonvisagedécomposéquandellel'avaitquitté.
—Jecraignaisquetunesoistropbouleverséepourconduire.
J'yaipensédèsquetuasétépartie,etj'aifailliappelercheztoipourm'assurerquetuétaisbienrentrée,maisj'aieupeurderéveillerlesenfants.
—Toutvabien,éluda-t-elle.Ettoi,commentvas-tu?
Savoixétaitunpeutremblante,maisilsongeaquec'étaitsansdoutedûaumanquedesommeil.
—Pastropbien,reconnut-ild'unevoixsombre.(Ilfitunepauseavantd'annoncer:)Jeparscesoirrejoindrel'Etoile-des-MersàGibraltar.Jecomptefairelatraverséejusqu'àAntigua,oubienallerailleurs,jenesaispasencore.
—Oh,dit-elleseulement,sentantunenouvellevaguedenauséel'envahir.
Elleavaitespéréqu'ilchangeraitd'avis,maisapparemmentcen'étaitpaslecas.Elleallaitparlerlorsqu'illuiassenalecoupdegrâce,enpleincœur,sanshésitation:
—India..Nem'appellepassurlebateau.
—Pourquoi?
—Nousneferonsquenousrendrefous.Ilfautfaireunecroixsurtoutecettehistoire,àprésent.J'aieutort,terriblementtort,det'embarquerlà-dedans.Jesuisdésolé.
—Moiaussi,répondit-elled'unevoixtriste.
Sonmaldetêten'étaitrien,comparéàladouleurquiluiétreignaitlecœur.
—Jesuisplusâgéquetoi,j'auraisdûavoirplusdebonsens.
Maiscrois-moi,tut'enremettras.
—Nousnousenremettronstouslesdeux.(Enrevanche,ilneseremettraitjamaisdelamortdeSerena,ilenavaitlacertitude,désormais.)Soisforte,conclut-il.
Indiapleuraittantqu'elleneputrépondresur-le-champ.Enfin,elleprituneprofondeinspirationetparvintàarticuler:
—Jet'aime.Siunjourturecouvreslaraison,appelle-moi.
—J'aitoutemaraison.Etjen'appelleraipas.Ilfautquetulesaches.
Ilnevoulaitpasluidonnerdefauxespoirs;c'eûtétépluscruelquetout.SonâmeappartenaitàSerenaà
jamais.
—Aurevoir,murmura-t-ild'unevoixdouceavantderaccrochersansattendrederéponse.
Latonalitédutéléphone,froide,impersonnelle,retentitàl'oreilled'India,etellereposalentementlecombiné,avantdefermerlesyeuxetd'éclaterensanglots.Quen'était-ellemortedansl'accidentdevoiture?C'eûtététellementplussimple..
Gailallachercherlesenfantsàsaplaceavantdemontervoircommentelleallait.Fronçantlessourcils,elles'assitsurlelitdesonamie;celle-ciavaitplusmauvaisemineencorequelaveille,luisembla-t-il.Ellen'avaitrienmangédelajournée,etlorsqueGailluiproposadeluipréparerquelquechose,ellerefusa.
—Ilfautquetuavalesquelquechose,insistaGail,sinon,tuserasencoreplusmalade!
Elleluifitunetassedethéetlasuppliadelaboire,maisalorsqu'ellelaportaitàseslèvres,IndiarepensaàPaulets'étrangla.
Ellen'arrivaitmêmepasàdéglutir,tantelleavaitlagorgeserrée.
AlorsGail,quil'observaitattentivement,comprit.Ellenesavaitpasquiétaitlecoupable,maiselledevinaitcequis'étaitproduit.
—C'estunhomme,n'est-cepas?demanda-t-elledoucement.
(Puis,commeIndianerépondaitpas,elleajouta:)Nelelaissepastefaireça,India.Tuneméritespasdesouffrirainsi,pasdenouveau.Çavaaller,jetelepromets;quiquecesoit,iln'envautpaslapeine.
—Si,murmuraIndia.Ohsi,ilenvautlapeine,c'estbienleproblème.
Et,reposantsatassedethé,qu'ellen'avaitpastouchée,ellefonditdenouveauenlarmes.
Gailn'osapasluidemanderquiétaitl'hommeenquestion,maiselleavaituncurieuxpressentiment.IndianeluiavaitplusparlédePaulWarddepuislarentréeprécédente,etellen'avaitaucuneraisondepenserqu'ils'agissaitdelui;pourtant,elleenétaitcertaine.Gailsesouvenaitqu'Indialuiavaitditqu'ilsetrouvaitenEurope,maiscelanechangeaitrien:ilavaitdûrentrer.
Gailn'avaitjamaisvuIndiadansunétatpareil.Envérité,laseulepersonnequ'elleeûtvueainsiétaitsapropresœur,quandelleavaitvingtans.Lajeunefilles'étaitsuicidéeaprèsavoirétéabandonnéeparsonpetitami,lefilsdesvoisins,etc'étaitGailquiavaittrouvésoncorps.Ç'avaitétélepiremomentdesavie,etellenel'avaitjamaisoublié.
Aprésent,alorsqu'elleregardaitIndia,elleétaitterrifiée,etsedemandaitsisonamien'avaitpascherchéàmettrefinàsesjours,lanuitprécédente.Siellen'avaitpaslaissél'accidentseproduire.
MaisIndiaelle-mêmeignoraitlaréponseàcettequestion.Elleselaissaallersursesoreillersetfermalesyeux,incapabledechasserl'imagedePauldesonesprit,tandisqueGail,lecœurserré,laveillaitet
mêlaitseslarmesauxsiennes.
Chapitre24Jusqu'àlafindumois,Indiafutconvalescente.Sespointsdesutureàlatêteluilaissaientunecicatricequicouraitlelongdelanaissancedesescheveuxsurplusieurscentimètres.Troissemainesaprèsl'accident,lamarqueétaittoujourstrèsrouge,maislesmédecinsluipromirentqu'elleauraitquasimentdisparuavantsixmois;ilsluirappelèrentparailleursqueç'auraitpuêtrebienpire.Elleauraitpuavoirdesséquellesirréversiblesaucerveau,oumourir,ettoussoulignaientqu'elleavaiteubeaucoupdechance.
C'étaitunspécialisteenchirurgieesthétique,degardelesoirdesonaccident,quil'avaitrecousue,etlorsqu'elleretournalevoir,ilsedéclaracontentdesontravail.Quantaubrasdelajeunefemme,ilnemitquequatresemainesàseressouder;commeils'agissaitdugauche,ellenefutpastrophandicapéedurantcettepériode.
Cefutsoncouquilafitleplussouffrir,endéfinitive,etelleportaittoujoursuneminervelorsqueRaoull'appelaaumoisd'avril.IlavaitunreportageàluiconfieràNewYork,pourunmagazinequifaisaitunarticlesuruneaffairedeviol.Leprocèspromettaitd'êtremouvementé,etlejournalvoulaitdesphotosdelavictimeavantlecommencementdesdébats.
Indiahésitapendantdeuxjours,puiselleacceptalereportage;elleavaitbesoindesechangerlesidées.
Lorsqu'ellerencontralavictime,elles'entendittrèsbienavecelle.C'étaitunejeunefemmedevingt-cinqans,mannequinassezconnuavantledrame.Hélas,levioleurluiavaitlacérélevisage,mettantuntermeàsacarrière.Ill'avaitattaquéealorsqu'ellesortaitd'untaxisurlaCinquièmeAvenueetl'avaitconduite,souslamenaced'unrevolver,jusqu'àuncoinreculédeCentralPark.
Lereportageduradeuxjours.Indianeregrettaqu'unechose:àlademandedumagazine,sesrendez-vousaveclajeunefemmeavaientlieuauCarlyle,oùelleavaittantdesouvenirs.Maiscelamisàpart,toutsepassatrèsbien,etlorsquelesphotosparurent,unesemaineplustard,ellesfirentgrandbruit.
Celafaisaitdéjàunmoisqu'Indian'avaitpaseudenouvellesdePaul,etellenel'avaitpasappelé.Elleignoraitoùilsetrouvait,ets'efforçaitdenepasypenser.Elleavaitencorel'impressiondesedéplacerdansunbrouillard;enl'espacedequelquesjours,elleavaitconnulebonheurleplusextraordinairequifût,etilluiavaitétéarraché.Parfois,ellesecomparaitaumannequinqu'elleavaitphotographié,àladifférenceprèsquelescicatricesdelajeunefemmeétaientvisibles,alorsquelessiennes,toutaussiprofondes,nel'étaientpas.Elleseuleconnaissaitleurexistence.
Elleavaitencoredumalàcroirequ'ellen'auraitplusjamaisdenouvellesdePaul,maislessemainespassaient;maisuccédaàavril,etelledutbiensefaireuneraison.PaulWardétaitsortidesavie,emportantavecluisesproprescicatrices,sadouleur,etsessouvenirsdeSerena.Enpartant,ilavaitbriséquelquechoseaufondd'ellequ'ellenepourraitjamaisréparer.Désormais,elledevaitvivreavec,demêmequ'elledevaitvivreavecl'échecdesonmariage.Et,d'unecertainemanière,ladéfectiondePaulétaitplusdouloureusequecelledeDoug.Jamaisdesavieellen'avaitéprouvéunetelledétresse,untelsentimentd'abandon,sinonpeut-êtreàlamortdesonpère.
C'étaitlafind'unespoir,àunmomentoùellesesentaitdéjàinfinimentvulnérable.
Letempsréparaittoujourslesblessuresducœur,ellelesavait,maiscombiendetempsfaudrait-ilpourguérircelle-ci?Ellel'ignorait.Touteunevie,probablement..Maisellen'avaitpaslechoix,illuifallaitsurvivre,allerdel'avant.Lerêves'étaitenvolé;Paull'avaitemportéaveclui,ainsiquelecœurd'Indiaettoutl'amourqu'elleluiavaitdonné.Queluirestait-il?Rien,sinonlacertitudequ'ill'aimaitaussi.Quoiqu'illuieûtditlederniersoir,ellesavaitquec'étaitvrai.
Chaqueannée,IndiaemmenaitGaildéjeunerdehorslejourdesonanniversaire,audébutdumoisdemai,etellenedérogeapasàlarègle;c'étaitunetraditionentreelles.Lorsqu'ellesseretrouvèrent,ellespassèrentunmomentàadmirerlenouveaubreakd'India,qu'elleavaitenfinreçulaveille,puisGailsetournaverssonamieetposasurelleunregardétrange.Ilyavaitunequestionquilatarabustaitdepuisdeuxmois,maisellen'avaitpasencoreosélaposeràIndia.Aprésentquecettedernièresemblaitallerunpeumieux,lemomentétaitvenu,estimait-elle.
Gailsavaitquelesaffairesdecœurdesonamienelaregardaientnullement,maiselleétaitdévoréedecuriosité.Aussi,aprèsqu'ellessefurentinstalléesaurestaurant,sejeta-t-elleàl'eau.
Indiamitunlongmomentavantderépondre,puisellesoupiraetdétournaleregard.Enfin,levisagedécomposéparlechagrin,ellehochalatête.Aquoibongarderlesecretpluslongtemps?Celan'avaitplusaucuneimportance,àprésent.
—Oui,c'étaitbienPaul.Nousavionsdelonguesconversationsdepuisunbonmoment,presquedepuisl'étédernier.Enfait,nousavonscommencéànousappelerrégulièrementaprèslamortdeSerena,etpetitàpetit,nousnoussommesmisànoustéléphonertouslesjours.Pendantuncertaintemps,ilaétéàlafoismonmeilleurami,monfrère,monconfident..tout.Lalumièreauboutdemontunnel,mêmes'ilaffirmaitqu'ilnepourraitjamaisremplircerôle.Là-dessus,ilestrentréàNewYork,etilm'aditqu'ilétaitamoureuxdemoi.Moi,jel'aimaisdepuislongtemps,depuislepremierinstant..D'ailleurs,ilnel'auraitjamaisadmis,maisluiaussiavaitcraquébienplustôtquecela,duvivantmêmedeSerena.Ilsepassaitquelquechosedetrèsfortentrenous,etlorsquenousnoussommesretrouvés,çaluiafaitpeur,terriblementpeur.Toutaétéfinienunesemaine.Ilaracontéquec'étaitàcausedemesenfants,desonâge,etuntasd'autressottisesdecegenre,maisenfait,c'étaittoutsimplementàcausedelui.Ilsesentaittropcoupablevis-à-visdeSerena;ildisaitêtreencoreamoureuxd'elle.Bref,ilm'aannoncéquetoutétaitfinientrenouslesoiroùj'aieumonaccident.
Leseulfaitd'enparlerlabouleversaitencore,etlorsqu'ellerelevalatêteversGail,degrosseslarmescoulaientsursesjoues.
—As-tucherchéàtetuer,cettenuit-là?
C'étaitunequestionquihantaitGaildepuislemoisdemars,etellesavaitqu'elleneconnaîtraitpaslerepostantqu'ellenel'auraitpasposéeàsonamie.Tropdesouvenirsluiétaientrevenusenmémoire,cettefameusenuit.
—Jecroisquej'avaisenviedemourir,réponditIndiaavechonnêteté.Maisjen'auraispaseulecouragedemesuicider.Pourcequiestdel'accident,jenemesouvienstoujourspasdecequis'estpassé
exactement.Toutcequejesais,c'estquejepleurais,etquej'avaisl'impressionquemavieétaitterminée.Ensuite,jemesuisréveilléeàl'hôpital.Aprèsça,jemerappelleseulementêtrerentréeàlamaisonavectoi.J'avaishorriblementmalàlatête,maiscen'étaitrien,comparéàcequej'éprouvaisaufonddemoncœur..
—As-tueudesesnouvelles?demandaGailaveccompassion.
—Non.Etjenepensepasenavoirjamais.C'estréellementterminé,mêmes'ilm'afallulongtempspourl'admettre.Jenel'aipasappelé,etjen'aipasl'intentiondelefaire.Aquoibonletorturerdavantage?Nousavonstropsouffert,l'uncommel'autre,etjepensequ'ilesttempsdelaissertomber.
Gailhochalatête,espérantquesonamiedisaitvrai,etqu'elles'étaitréellementfaituneraison.
D'uncommunaccord,ellesdécidèrentdechangerdeconversation,etlasuitedudéjeunersedéroulaagréablement.
Ellesparlèrentdequantitédechoses,deleursenfants,dureportaged'Indiasurlemannequin..
Finalement,ellesenvinrentàlanouvellepetiteamiedeDoug.
L'existencedecelle-cicontrariaitIndia,maispasoutremesure;mêmesielleéprouvaitencorequelquechosepourDoug,elleseréjouissaitdeneplusêtresafemme.Savieétaitbienplussimpleetpluspaisible,depuisleurséparation.
Ellen'avaitenviedesortiravecpersonne,etpensaitqu'illuifaudraitlongtempsavantdesesentirdenouveaucapabledenouerunerelationamoureuse.EtGail,quid'ordinaireétaitsiprompteàluiconseillerdevoirdumonde,neditrien,conscientequ'Indianeretrouveraitsansdoutejamaiscequ'elleavaitpartagéavecPaul.Ilyauraittôtoutardd'autreshommesdanssavie,Gailn'endoutaitpas;maisPaulWardresteraitsansdoutesonplusgrandamour.
Lejouroùl'onôtasonplâtreàIndia,Raoulluitéléphonaetannonçaqu'ilavaituntravailàluiproposer.Elles'attendaitàcequ'illuioffreunreportagedanslesenvirons;ilsavaitqu'elleavaiteuunaccident,etqu'ilfallaitlaménager.
—Commenttesens-tu?demanda-t-ilavecprécaution.
—Pourquoi?Tuasl'intentiondem'emmenerdanser?s'enquit-elleensouriant.Çanevapastropmal,j'imagine,mêmesijenesuispasencoreprêtepourlesclaquettes.Unesamba,àlalimite..
Qu'est-cequetuavaisentête?
—Quepenses-tudesrythmesafricains?
Lecœurd'Indiabonditdanssapoitrine,commeautrefois,lorsqu'onluiproposaitlesreportagesextrêmesquil'avaientrenduecélèbre.
—Sijetedis«Rwanda»,quemeréponds-tu?continuaRaoul.
—Quec'esttrèsloin.
—C'estvrai,reconnut-il.Etceneserapasunreportagefacile.Ilyaunhôpitaldanslabroussequis'occuped'orphelinsdepuisquelquesannées.Certainsd'entreeuxsonttrèsmalenpoint;ilssouffrentdeterriblesmaladies,sanscomptertouslestraumatismesimaginables.L'orphelinataétéenquelquesorteadoptéparungrouped'Américainsaidéspardesmissionnairesfrançais,belgesetnéo-zélandais.Unesortedemelting-potdevolontaires,situveux.Çapourraitfaireuntrèsbeaupapier,siçat'intéresse.Jeneveuxpastepousser.Jesaisquetuasétémalade,etquetudoispenseràtesenfants.C'estàtoideprendreladécision,India.
—Combiendetempsfaudrait-ilquejem'absente?demanda-telle,réfléchissantàsaproposition.
—Honnêtement?Environtroissemaines,peut-êtrequatre.Toi,jepensequetupourraisarriveràbouclerlepapierentroissemaines.
Danscecas,illuifaudraittrouverquelqu'unpours'occuperdesenfantspendanttoutcetemps..
—Jeseraisraviedelefaire,dit-ellesansvraimentréfléchir.
C'étaitexactementletypedesujetqu'elleavaitrêvédetraiterlorsqu'elleavaitdécidéderecommenceràtravailler.EtbienqueleRwandafûtunpaysdifficile,ellenecourraitaucundangerdirect,là-bas,exceptélesrisquescommunsàtouslespaystropicaux.
Cequiluirappelaquetoussesvaccinspourcettepartiedumondeétaientàrefaire..
—Est-cequetupeuxmedonnerunjouroudeuxpourréfléchir?
—Ilmefautuneréponsedemain.
—Jevaisvoircequejepeuxfaire.
Aprèsavoirraccroché,ellerestaunmomentassiseprèsdutéléphone,puiselledécidadeprendreletaureauparlescornes.
Aprèstout,ellen'avaitrienàperdre.
ElleappelaDougàsonbureau,etluiparladureportage,luidemandants'illuiseraitpossibledes'occuperdesenfantsensonabsence.Ilyeutunlongsilenceàl'autreboutdufil,puisildemanda:
—Est-cequejepourraim'installeraveceuxàWestport?
India,quis'attendaitàdesinsultes,desmenaces,desaccusations,futsurprisedecettequestion.Detouteévidence,Dougsemoquaittotalementdecequ'ellepouvaitfaire,désormais,dumomentqu'ellesemontraitresponsableencequiconcernaitlesenfants.
—Euh..Oui,biensûr.Ceseramêmeprobablementmieuxpoureux.
—Tanyapeutveniravecmoi?
Indiasavaitquel'intéressées'étaitinstalléechezDougdepuisquelquessemainesavecsesdeuxenfants,maislaquestionnelasurpritpasmoins.
Bienqu'ilyeûtsuffisammentdeplaceàWestportpourlogertoutlemonde,laperspectivedesavoirTanyaetsaprogénituresoussontoitneluiplaisaitguère,d'autantqu'ellesavaitquelesenfantsdétestaientlapetiteamiedeDoug.Elleyréfléchitunmoment,maiscompritviteque,siellerefusait,ellepouvaitdireadieuàsonreportageenAfrique.Lamortdansl'âme,elleacquiesçadonc.
—Danscecas,marchéconclu,ditDoug.
Indianeputs'empêcherdesourireàcetteformulation,sitypiquedesonex-mari.
—Jeteremerciedufondducœur,luidit-elle.Ceseravraimentunreportagetrèsintéressant.
Elleavaithâted'appelerRaoulpourluiannoncerlabonnenouvelle.
—Quanddois-tupartir?s'enquitDoug.
—Jetelediraidèsquejelesaurai.Maisbientôt,apriori.
—Plustôtqueçaencore,confirmaRaoulquelquesminutesplustard.
Elledevaitsefairevaccinersanstarder:ellepartaitdansunesemaine,annonça-t-il.Enapprenantcela,ellesemorditlalèvre;celaneluilaissaitguèredetempspours'organiser.Maisellesavaitcequ'elleavaitàfaire.
EllerappelaDougaussitôtpourleluidire.Ilnevitpasdeproblèmeàvenirs'installeràWestportàlafindelasemaine,etelleleremerciaunenouvellefois.
C'étaitétrange;elleavaitl'impressiondeparleràunétranger.
Elleavaitdumalàcroirequ'ilsavaientétémariéspendantdix-septans,tantlaséparationavaitétébrutaleetcomplète.Quandelleyréfléchissait,ellesedemandaitsiDougl'avaitjamaisvraimentaimée,etsielleavaitétéimportantepourlui.SansdouteTanyasemontrait-elleplusobéissanteetsoumisequ'elle..IndiasavaitquelacompagnedeDougn'avaitjamaiseubesoindetravailler:d'abordfemmeaufoyer,elleavaittouchéunetrèsgrossesommed'argentlorsquesonmédecindemaril'avaitquittéepourépousersoninfirmière,sibienqu'elleétaitindépendantefinancièrement.
Cesoir-là,Indiaannonçaauxenfantsqu'elleallaitpartirfaireunreportageenAfrique,etqueleurpèreviendraits'occuperd'eux.Ilssemontrèrenttousravis,maisgrognèrentlorsqu'elleleurappritqueTanyaetsesenfantsseraientlàaussi.
—C'estvraimentobligé?demandaAiméependantqueJasonesquissaitunegrimacehorrifiée.
—Jeneresteraipasici,annonçaJessicaavechauteur.
Elleavaitquinzeans,àprésent,etsesentaitadulte;maisIndianes'inquiétaitguère,sachantqu'ellen'avaitnullepartoùaller.
—Maman,est-cequejepeuxm'installerchezGail?demandaSamd'untonsuppliant.
—Non,rétorquaIndiaavecfermeté.Toutlemonderesteici,etfaitcontremauvaisefortuneboncœur.Papamefaitunefaveurenacceptantdevenirhabitericipendantmonabsence,etjeneveuxpasquevousfassiezd'histoire.Troissemaines,cen'estpasleboutdumonde.
—Troissemaines!crièrent-ilstousàl'unisson.Pourquoisilongtemps?
—Parcequec'estloin,etquec'estletempsqu'ilfaudrapourréaliserlereportage.
Durantlasemainequisuivit,chacundesenfantssevengead'elleàsamanière:Jasonencessantdeluiparler,Jessicaenlacontredisantpourunouioupourunnon,AiméeetSamencritiquantchacundesrepasqu'elleconfectionnait..Celaluiétaitd'autantpluspéniblequ'elleétaitmalade:lesvaccinsluidonnaientdelafièvreetdesmauxdeventre.Maiselleétaitprêteàtoutpourpouvoirpartir.
Laveilledesondépart,elleemmenalesenfantsaurestaurant,etilspromirentàcontrecœurd'êtreaimablesavecTanya,puisqu'ilsyétaientvraimentobligés.Néanmoins,ilsjurèrentdenepasadresserlaparoleàsesenfants.
—Vousdevezêtregentilspourpapa,leurrappela-t-elle.
Cesoir-là,aumilieudelanuit,Samseglissadanslelitd'India.
Ilvenaitd'avoirdixans,Jasontreize,etAiméedouze;desquatreenfants,ilétaitleseulàvenirencoredetempsentempsrejoindresamamanlanuit.Elleallaitluimanquer,maisIndiasavaitqu'avecDougàlamaisonlepetitgarçonn'auraitpasdeproblème.TanyaavaitmêmeappelépourdireàIndiadenepass'inquiéter,qu'elleemmèneraitlesenfantsàl'école,etIndiaavaitalorsréaliséquelarelationdeDougavecTanyarisquaitdedurer.Celaluifaisaitundrôled'effetdevoiràquelpointlaviedeDougavaitchangé,depuisleurséparation.
Pourtant,ellen'étaitpasaussihostileàTanyaquelesenfants:ceux-cilatrouvaient«affreuse»,luireprochaientdeleurparlercommeàdesbébésetdisaientqu'ellesemaquillaitetseparfumaittrop.India,elle,estimaitqueç'auraitpuêtrebienpire.
Dougauraitpusortiravecunestarlettedevingtansdétestantlesenfants-aumoins,Tanyasemblaitbienlesaimer.
DougetTanyadevaientarriverlejourdesondépart,etelleavaittoutpréparé:listesdiverses,instructions,nourriturepourunesemainedansleréfrigérateuretlecongélateur.ElleavaitproposéàDougdeleurcuisinerquelquesdînersd'avanceàmettreaumicro-ondes,maisilluiavaitréponduqueTanyaétaitunvraicordon-bleu,etqu'elleseraitheureusedefaireàmangerpourtoutlemonde.
Lorsquelamèred'élèvequi,cejour-là,devaitconduirelesenfantsàl'écolepassaleschercher,Indialesembrassatendrement,etleurrappelad'êtresagesensonabsence.Elleleurlaissaitquelquesnumérosd'urgence,encasdeproblèmegrave,maislesprévintqu'elleseraitdifficileàjoindre.L'hôpitaldebrousseavaitunesortederadio,parlaquelledevaientpassertouslesmessages.Ellesavaitqueceserait
celaleplusdur:nepaspouvoirrecevoirdenouvelles.Maisaumoins,elleétaitsûrequelesenfantsétaientendebonnesmains,etgrâceàDougetTanya,ilspourraientresteràlamaison,cequinelesperturberaitpastrop.
ElleappelaGailavantdepartir,etluidemandadegarderunœilsurlamaison;sonamieluisouhaitabonnechance.
Mêmesiellesavaitqu'Indiaallaitluimanquer,elleétaitconscientequecevoyageluiferaitdubien;d'ailleurs,depuisqu'elleavaitacceptédepartir,lajeunefemmesemblaitredevenirunpeuelle-même,etGails'enréjouissait.CelafaisaitdeuxmoisquePaulétaitpartiet,depuis,Indias'étaitcomportéecommeunzombie.Gailespéraitquecevoyageluipermettraitdeseretrouver.AuRwanda,elleseraitsioccupée,siloindetout,querienneluirappelleraitPaul.
Levoyaged'IndiacommençaitparunvolNewYork-Londres.
Elledevaitpasserlanuitdansunhôtelàl'aéroportd'Heathrow,puiss'envolerpourKampala,enOuganda,lelendemain.Delà,elleprendraitunpetitavionjusqu'àKigali,capitaleduRwanda,aprèsquoiuneJeeplaconduiraitàtraverslabroussejusqu'àCyangugu,àlapointesuddulacKivu.
Ellepartitenjeanetgrosseschaussures,sonmatérielphotosurl'épaule,etmittoutessesaffairesdansunpetitsacentoile.Aumomentdequitterlamaison,elleseretournauninstant,caressalechien,etpriapourquetoutsepassebienjusqu'àsonretour.
—Occupe-toid'euxpourmoi,dit-elleàCrockett,quilaregardaitenagitantfrénétiquementlaqueue.
Puis,avecunpetitsourire,ellesedirigeaverslanavettequidevaitlaconduireàl'aéroport.
Levoyageluiparutsansfin,etlesdeuxdernièresétapesserévélèrentpiresencorequeRaoulnel'avaitannoncé.
L'aviondeKigaliàCyanguguétaitunminusculecoucounepouvanttransporterquedeuxpassagers,etelleeutàpeinelaplacedeposersonsacparterreàcôtéd'elle;l'appareilvolaitjusteau-dessusdesarbres,avecdeschangementsd'altitudeaussibrusquesqueterrifiants,etfinitparatterrirdansuneclairièreàpeinedignedecenomentredesbuissonsd'épineux.Maislepaysageétaitextraordinaire,etIndiacommençaàlemitrailleravantmêmed'avoirtouchélesol.
LaJeepqu'onluiavaitpromiseétaitenfaitunvieuxcamionrusse.Dieuseulsavaitoùonl'avaitdéniché,entoutcas,oùquecefût,ilyavaittrèscertainementétéabandonnéparsonprécédentpropriétaire,lasdeluttercontresessautesd'humeur..Letrajet,quidevaitdurerunedemi-heure,pritendéfinitiveplusdedeuxheuresetdemie:ilsdevaients'arrêtertouslesquartsd'heureenvironpourréparerlecamion,ouvenirenaideàd'autresvéhiculesenpanne.Ilsn'étaientqu'àmi-cheminquedéjàIndiacommençaitàêtreexpertedanslemaniementdesbougiesetdesjerricans.
Onluiavaitenvoyéunchauffeursud-africain,accompagnéd'unjeuneNéo-Zélandaisquivivaitlàdepuistroisansenviron.Iladoraitl'endroit,etparlalonguementàIndiadestribuslocalesetdesdifférentesoriginesdesenfantsrecueillisàl'hôpital.
—Çavafaireunreportagedément,luiassura-t-il.
Ilétaitsouriant,assezbeau,etIndiasongeaavecunbrindedécouragementqu'ildevaitavoirlamoitiédesonâge.Danscetterégiondumonde,ilfallaitêtrejeunepourtenirlecoup.
Aquarante-quatreans,ellefaisaitfiguredevieilledame,comparéeauxmembresdel'équipe.Maisellenedevaitresterquetroissemaines,serassura-t-elle.
—Quivousfournitvotrematériel,votrenourritureetvosmédicaments?s'enquit-elleentredeuxcahotsducamion.
Ilfaisaitnuitdepuislongtemps,maissesdeuxcompagnonsluiavaientassuréqu'ilsnecouraientaucundanger.Leseulrisque,seloneux,étaitdetombernezànezavecunéléphantouunlion;maisc'étaitrare,ettousdeuxavaientdesfusilsetétaientdebonstireurs,affirmèrent-ils.
—Nousnousfournissonslàoùnouspouvons,ditlejeuneNéo-Zélandaisenréponseàsaquestion.
—Paslàoùvousaveztrouvécecamion,j'espère,plaisantaIndia.
Ilritetluiexpliquaqu'unegrandepartiedeleurmatérielleurétaitenvoyéedel'étrangerparavionsspéciaux,etqu'ilsrecevaientégalementdel'aidedelaCroix-Rouge.
Lorsqu'ilsarrivèrentàdestination,ilétaitplusdedeuxheuresdumatin,etilsconduisirentIndiadirectementàsatente.Celle-ciétaitminusculeetsansaération,visiblementhéritéedessurplusdel'armée,maislajeunefemmes'enmoquait.Sesdeuxguidesluidonnèrentunsacdecouchageetunlitdecamp,etluiconseillèrentdedormiravecseschaussures,afindepouvoirsedéplacerrapidementsiunéléphantouunrhinocérosvenaitàtraverserlecamppendantlanuit.Ilslaprévinrentaussideseméfierdesserpents,nombreuxdanslesparages.
—Formidable!dit-elle.
MaiselleétaitenAfrique,pasàLondres,etsavaitàquois'attendreavantdevenir.Etdetoutefaçon,fatiguéecommeellel'était,elleseseraitendormien'importeoù.
Lelendemainmatin,ellefutéveilléepardesbruitsdanslecamp,etsortitdesatente,toujoursvêtuedeseshabitsdelaveilleetlescheveuxendésordre.Elleregardaautourd'elle,etdécouvritl'hôpitaldebrousse,surunepetitecollinetoutprèsducampement.
C'étaitunimmensebaraquementconstruitparungrouped'Australiensdeuxansplustôt.Denombreusespersonness'affairaientautour,etIndiasesentitterriblementoisiveetinutile,toutàcoup.
—Bonvoyage?luidemandaensouriantunejeunefemme,anglaiseàencroiresonaccent.
Puiselleluiindiquaoùsetrouvaientlestoilettes.Ilyavaitégalementunetentequifaisaitofficedecantinederrièrel'hôpital,etaprèss'êtrebrossélesdentsetdébarbouillée,Indias'yrendit.Ilfaisaituntempsmagnifique,etlesoleilétaitdéjàchaudendépitdel'heurematinale.
Indiaétaitaffamée.Danslacantine,onservaitunmélangefortpeuappétissantdenourritureafricaineetdesurgelés;laplupartdesgensoptaientpourunfruit,etIndiafitdemême.Enréalité,elleavaitsurtoutenvied'unetassedecafé.Elles'assitetconsultalalistedespersonnesqu'elledevaitvoiravantdecommenceràtravailler.
Elleterminaitsasecondetassedecafélorsqu'ungrouped'hommespénétradanslatente,accompagnéparIan,leNéo-Zélandaisdontelleavaitfaitlaconnaissancelaveille.Quelqu'unluiexpliquaquec'étaientdespilotes.L'und'eux,dedos,attirasonattention;illuisemblaitvaguementfamilier.Maisilportaitunblousonetunecasquettedebase-ball,etelleneparvenaitpasàvoirsonvisage.Quelleimportancedetoutefaçon?Elleneconnaissaitpersonne,ici.Peut-êtres'agissait-ild'unhommequ'elleavaitcroiséautrefois,lorsqu'elleparcouraitlemondepourfairedesphotos,maiscelaluiparutpeuprobable.Laplupartdesgensqu'elleavaitconnusavaientprisleurretraiteouchangéd'orientation.Certainsétaientmortsdansl'exercicedeleurmétier.Iln'yavaitguèred'autressolutions:raresétaienteneffetceuxquicontinuaientbienlongtemps.Lesrisquesétaienttropnombreux,etpasséuncertainâge,laplupartdesjournalistesétaientheureuxd'accepterunpostefixe,dansunbureau.
Elleregardaittoujourslespilotesd'unairabsentlorsque,l'apercevant,Ianluifitunpetitsigneamicaletsedirigeaverselle,suiviparlestroispilotes.Lepremierétaitpetitettrapu,lesecondnoirettrèsgrand.Quantautroisième..Lorsqu'ilseretourna,Indianeputretenirunhoquetdesurprise.C'étaitPaul.
Ilsseregardèrentunmoment,avecunmélanged'horreuretd'incrédulité.Lepetitgroupeétaitarrivéàhauteurdelatabled'India;Ianfitlesprésentations.MaislajeunefemmeneparvenaitpasàdétachersonregardduvisagedePaul.Déjàpâledenature,elleétaitlivide,toutàcoup.
—Vousvousconnaissez?demandaIand'unevoixincertaine,sentantimmédiatementquequelquechosen'allaitpas.
—Nousnoussommesdéjàrencontrés,oui,réponditIndiaavantdeseressaisiretdeserrerlamaindesnouveauxvenus.
EllesesouvintaussitôtdecequePaulluiavaitraconté,lorsdeleurpremièrerencontre:illuiavaitexpliquéqu'ilorganisaitdestransportsaériensdevivresetdemédicamentsversdeslieuxreculéscommecelui-ci,avantsonmariageavecSerena,etqu'ensuiteilavaitcessédepiloterlui-mêmelesavionspoursecontenterd'uneparticipationfinancière.Detouteévidence,ilavaitdécidédereprendreunrôleplusactif..
Lorsquesescompagnonsquittèrentlatente,ils'arrangeapours'attarderunmomentauprèsd'India.
Illaregardaensilence,visiblementaussibouleverséqu'elleparcetterencontrefortuite.Nuln'auraitpudevinerqu'ilsseretrouveraientdansuntelendroit;seuleunemalchanceextraordinaire
pouvait
expliquer
cette
malencontreuse
coïncidence.
—Jesuisdésolé,India,dit-ilavecsincérité,conscientdeladétressedelajeunefemme.
Ildevinaitsanspeinequ'elleavaitacceptédevenirdanscecoinperdudelabrousseafricainedansl'espoirdesechangerlesidéesetdel'oublier,etsedoutaitquesasoudaineapparitionétaitpourelleuncauchemar.
—Jet'assurequejenesavaispas..
—Jesuissûrequesi,coupa-t-elleenesquissantunpâlesourire.
Avouequetuasorganisétoutçauniquementpourmetorturer!
Illuirenditsonsourire,soulagédelavoirréagiravechumour.
—Jamaisjeneteferaisunechosepareille,j'espèrequetulesais.
—Avectoi,onnepeutjamaisjurerderien,plaisanta-t-elle.Entoutcas,ondiraitunescènetiréed'unfilmdetroisièmecatégorie..
—Jesuisd'accord.Quandes-tuarrivéeici?demanda-t-il.
—Hiersoir.
—NousavonsatterriàCyanguguilyauneheure.
—Etcombiendetempsvas-turester?s'enquit-elle,priantpourqu'illuiannonçâtqu'ilrepartaitl'après-midimême.
Maisdécidément,lesdieuxn'étaientpasavecelle,cejour-là.
—Deuxmois,répondit-il.Jedoisrestericipoursuperviserlesopérationsderavitaillementenattendantquel'équipesoitbienrodée.
—Oh,génial,gémit-elle.
—Ettoi?demandaPaulavecprudence,combiendetempsdois-tupasserici?
—Troisouquatresemaines.J'imaginequenousdevonsenprendrenotreparti,n'est-cepas?conclut-elled'unevoixlasse.
Leseulfaitdeleregarderluifaisaitmal;c'étaitcommedesaupoudrerdeseluneplaieàvif.Ilétaitplusbeauquejamais:unpeuplusmincequedanssonsouvenir,maistoujoursaussiséduisantetjeuned'aspect.
—J'essaieraidet'éviteraumaximum,promit-il.
—Merci,dit-elleavantdeposersatassedecafésurunplateau.
Lorsqu'ellelevalesyeuxversPaul,ellevitqu'illaregardaitavecuneexpressiondouloureuse.Ellen'eutpaslacruautédeluidemanders'ilcontinuaitàfairedescauchemars.Desoncôté,ellen'avaitcesséderêverdelui,depuisleurséparation,desrêvesaffreux,quilalaissaientépuiséeetsouventenlarmes.
—Commentvas-tu?demanda-t-ild'unevoixdoucecommeelles'éloignaitdelatable.
—Atonavis?
Ilhochalatêteetneréponditpas.Lajeunefemmes'enalla,etpendantunmomentildemeuraimmobile,perplexe.Ilyavaitquelquechosededifférent,chezelle,maisquoi?Soudain,ilcomprit.Cettefinecicatricequ'ilavaitaperçulelongdesonvisage,àlanaissancedescheveux,nes'ytrouvaitpasquandilss'étaientvuspourladernièrefois.Ilvoulutluidemandercequiluiétaitarrivé,maiselleétaitdéjàloin.
Poussantunsoupir,ilallarejoindrelesdeuxautrespilotes,maisilneparvintpasàsemêleràleurconversation.Unedouleurfamilièrel'envahissait,unedouleurquejusque-làiln'avaitassociéequ'àSerenaetquileprenaitdecourt,ladouleurd'avoirperduunêtrecher,unefemmeaimée.
Chapitre25Durantlesdeuxjoursquisuivirent,IndiaetPaulfirentdeleurmieuxpours'éviter,maistousdeuxavaientconsciencequec'étaitimpossible,dansunenvironnementaussipetit;celacréaitendéfinitiveplusdeproblèmesquecelan'enrésolvait.
Ausoirdudeuxièmejour,Paulvints'asseoiràlatableoùdînaitIndiaetluijetaunregardpleindetristesse.
—C'estsansespoir,n'est-cepas?dit-ilàvoixbasseafinquenulnel'entendît.
Ilseraitpartis'ilenavaiteulapossibilité,maisletravailquesonéquipeetluieffectuaientétaitimportant.Toutcommel'étaitlereportaged'India,quipermettraitd'attirerl'attentiondenombreuxdonateursoccidentauxsurl'hôpitaletsonœuvre.Nil'unnil'autrenepouvaientpartir,etlessemainesàvenirpromettaientd'êtredurespourtouslesdeux.Dèsqu'ilvoyaitIndia,Paulavaitl'impressionquesoncœurs'arrêtaitdebattre,etillavoyaitdesdizainesdefoisparjour.Chaquefois,leursregardssecroisaient,etladouleurqu'illisaitdansceluid'Indiaétaitunetorture,pourlui.Elleluidonnaitenviedepleurer,oudelaprendredanssesbras.
—Net'inquiètepas,luidit-elleavecsoncalmehabituel.
Maiscommentaurait-ilpunepass'inquiéter?Ilnepouvaitignorerlemalqu'illuiavaitfait.Illuisuffisaitdevoirsalèvreinférieuretremblerlégèrementtandisqu'elledétournaitleregard..
Lesautrespersonnesassisesàleurtablenetardèrentpasàs'enaller,etilsseretrouvèrentseulstouslesdeux.Paulplongeasonregarddanslesien,etluidemandaavecinquiétude:
—Quet'est-ilarrivé?
Lacicatricequimarquaitsonfrontétaitlongue,etvisiblementrécente.Deplus,laveille,quandelleétaitalléesecoucher,ill'avaitvuemettreuneminerve.(Lecoud'Indialafaisaitencoresouffrirdetempsentemps,etilluiarrivaitdelamettrepourdormirafindesoulagersesmusclesdouloureux.)
Doucement,iltenditlamainverslacicatriceetvoulutl'effleurer;maislajeunefemmereculapourévitercecontact.
—Jemesuisbattueenduel,ironisa-t-elle.(Devantlaminesévèredesoncompagnon,ellesoupiraetditplussérieusement:)J'aieuunaccidentdevoiture.
—Quand?
Ilvoulaitconnaîtretouslesdétails,savoirexactementcequiluiétaitarrivédepuisqu'ill'avaitquittée.
—Ilyauncertaintemps,répondit-ellevaguement.
MaisPauln'avaitqu'àlaregarderpourcomprendre.
Unevaguedenauséel'envahit.
—Etait-ce..justeaprès?voulut-ilsavoir,tourmentéparunsentimentdeculpabilitéintolérable.
—Cettenuit-là.
—Cette..cettenuit-là?répéta-t-il,horrifié.Quandtuesrentréecheztoi?(Denouveau,ellehochalatête.)Jesavaisquejen'auraispasdûtelaisserconduire.J'avaisunpressentimentàcesujet.
—Moiaussi,répondit-elleensongeantàcettenuitdecauchemar.
Elleauraitpumourir;enfait,elleavaitfaillimourir.Etpendantunmoment,elleavaitmêmeregrettédenepasêtremorte.
—C'étaitunaccidentgrave?
—Assez.
—Pourquoinem'enas-tupasparléquandtum'asappelélelendemain?
—Cen'étaitplustonproblème.Celaneconcernaitquemoi.
Ilsesouvenaitencoredeleurcoupdetéléphone.Elleluiavaitparuétrange,unpeuincohérentemêmeparmoments.Direqu'ils'étaitimaginéqu'elleétaitseulementbouleverséeparleurrupture!
—J'ensuismalade,murmura-t-il.Quetedire?
—Net'inquiètepas.Jevaisbien,maintenant.
Maisellementaitenprononçantcesmots.Enréalité,ellesouffraitaffreusementd'êtreenpermanencesiprèsdelui,etcequ'ellelisaitdanssesyeuxnefaisaitquerendreleschosesplusdifficilesencore.Elleleconnaissaittrèsbien,etavaitconsciencedesadouleur,commeluidelasienne.Demême,ellesavaitqu'ilpartageaitsessentiments,commeautrefois,commetoujours.Endépitdetoutcequ'illuiavaitdit,detoutcequ'ilavaitprétendu,iln'avaitjamaiscessédel'aimer.Elles'enrendaitcompte,etaulieudelasoulager,cetteconstatationl'achevait.C'étaituntelgâchis..
EllesedemandasicelaexpliquaitlaprésencedePauldanscecoindebroussereculé.Cherchait-ilàoublier,àéchapperàsessouvenirs,luiaussi?Hélas,ledestin,avecuneironiedouce-amère,avaitvouluqueleursfuitesrespectiveslesconduisentaumêmeendroit..
Finalement,Indiasecoualatêteaveclassitudeetdemanda:
—Commentallons-nousfaire,Paul?
Ilétaitévidentqu'ilsneparviendraientpasàs'éviter,dansunendroitcommecelui-là.
—Jesupposequenousdevonsserrerlesdentsetnousaccommoderdelasituation,répondit-il,fataliste.Jesuisvraimentdésolé,India.Jen'auraisjamaiscruteretrouverici.
—Moinonplus.Onnem'aproposédefairecereportagequ'ilyaunesemaine.Çam'aparuunebonneidée,etcommeDougetsonamievoulaientbiensechargerdesenfants,j'aiaccepté.
—Ilss'enoccupentensemble?s'étonnaPaul.
Indiahochalatête,avantdedemander:
—Ettoi?Depuiscombiendetempsorganises-tucesravitaillements?
ToutlemondedanslecampluiavaitditqueltravailextraordinairePauletsesamisavaientaccompli.Ilétaitl'organisateuretlepiloteenchef,etc'étaitluiégalementquifinançaitentrèsgrandepartiel'opération.
—Depuislemoisdemars,répondit-il.Lorsquejemesuisretrouvéàborddel'Etoile-des-Mers,j'aitoutdesuitecomprisquejenepourraispasresterànerienfairejusqu'àlafindemesjours.
—Oùestlebateau,encemoment?
—AAntibes.Sijeparviensàbienlancerl'opérationetàtrouverquelqu'unpourlasuperviser,j'iraifaireuntouràbordl'étéprochain.Sinon,jepourraitoujoursresterici.(Ilhaussalesépaules.)Ecoute,j'essaieraidenepastroptedérangerduranttonséjour.Apartça,jenepeuxpasfairegrand-chose.Ilsontbesoindemoi,ici.Etilsontégalementbesoindetoi.
L'attentionqueleurprocureraitsonreportageétaitessentiellepourlasurviemêmeduprojet.
—Jesais.Çavaaller,affirmalajeunefemme.
Ildevaitexisterunmoyenderendrelasituationplussupportable..
Ellelevaversluiunregardempreintdechagrin.Pendantsixmois,illuiavaitdonnétantd'espoir,etpuis,d'uncoup,illuiavaittoutrepris.Maintenant,tousdeuxdevaientretrouverleurforce,leuroptimisme,afindetenirlecoupetd'allerdel'avant.
—Celavapeut-êtretesemblerfou,moi-même,jetrouveçaunpeubizarre,déclara-t-elle.Jesaisquecen'estpascequetuvoulais,tumel'asclairementdit.Maispeut-êtrepourrions-nousêtreamis?N'oubliepasquec'estainsiquetoutacommencé,entrenous;c'estpeut-êtreainsiqueceladoitseterminerégalement.Siçasetrouve,c'estpourcetteraisonquenousnoussommesretrouvéslà,touslesdeux.Commesiunepuissancesupérieureavaitvouluquenoussoyonsconfrontésl'unàl'autrepournouspermettrederéparernoserreurs.
—Tun'asrienàréparer,India.Toi,tunem'asjamaisfaitdemal,dit-il.
—Jet'aifaitpeur.J'aiessayédetepousserdansunedirectionquin'étaitpascellequetusouhaitais,aufonddetoi.
Cen'étaitpasvrai,Paullesavait.C'étaitluiqui,lepremier,luiavaitditqu'ill'aimait.Ilavaitouvertlaporte,etl'avaitinvitéeàentrer.Etpuis,quelquesjoursplustard,ill'avaitjetéedehorsetavaitrefermélebattantsurelleàjamais.
—C'estmoiquimesuisfaitpeur,pastoi,déclara-t-ilavecfranchise.Etc'estmoiquit'aifaitmal,nel'oubliepas.Siquelqu'undoitsesentircoupable,ici,c'estbienmoi.
Ellen'enestimaitpasmoinsqu'ilseraitplussimplepoureuxdetournerunefoispourtouteslapagesurcetépisodedeleurvie.
Quoiqu'elleéprouvâtencorepourlui,etquellequ'eûtétélasouffrancequ'illuiavaitcausée,iln'yavaitpasdeplacepourleressentimentetlesremords,ici.
—BienavantderentrerauxEtats-Unis,tum'avaisprévenuequetunevoulaispasêtrelalumièreauboutdemontunnel.Tuavaisététrèsclair.
Unenouvellefois,elleserevitdanslacabinetéléphoniqueglaciale,etsesouvintdesparolesdePaul,quiàl'époqueluiavaientsembléplusfroidesencorequel'airambiant.Certes,troismoisplustard,ilavaitaffirméavoirchangéd'avis,maisseulementpendantquelquesjours,quelquesjoursd'aberration,derêveinaccessible.Celanesereproduiraitplusjamais.Aprésent,elledevaitsereprendreenmainseule,sanscomptersurlui.Lui,desoncôté,n'attendaitriend'elle:seulsluiimportaientsessouvenirsdeSerena,sonpassé,etlesterreursfamilièresquil'entouraient.
—Nousdevonsfaireunecroixsurcequis'estpassé,repritIndia.Cequinousarriveestunesortedetest;ilfautquenousrelevionsledéfi.
Elleluisourittristement,seleva,etluitouchalamain.
—Pouvons-nousêtreamis?
—Jenesuispassûrd'enêtrecapable,répondit-ilavecfranchise.
Laseuleprésencephysiquedelajeunefemmeétaitunetorture,pourlui.
—C'estnécessaire,fit-ellevaloir.Aumoinspendanttroissemaines.
C'étaitluiqui,aumomentdeleurséparation,avaitposélesrègles:pasdecoupsdefil,pasdecontacts.Maistantqu'ilsseraientcontraintsdesecôtoyer,Indiaétaitprêteàfaireuneffortpourêtresonamie.Afindeluimontrersabonnevolonté,elleluitenditsamainàserrer,maisilgardalespoingsdanssespoches.
—Jeverraicequejepeuxfaire,répondit-ilseulement,avantdeseleveràsontouretdes'éloigner.
Iln'étaitpasencolèrecontreelle,maisilsesentaitencoretrèsmal,etlefaitdedevoirlavoirchaquejournefaisaitqu'empirerleschoses.Toutessesblessuress'étaientrouvertes;maisilappartenaittoujoursàSerena.
Ilsavaitnéanmoinsqu'Indiaavaitfaitpreuvedebeaucoupdesagesseetdegénérositéenluiproposant
d'êtresonamie.Ilvoulaitypenseràtêtereposée,etprendresadécisionentouteconnaissancedecause.
—Etiez-vousdesennemisjurésdansunevieantérieure?
demandaIanàIndiaunpeuplustardcesoir-là,alorsqu'ilssedirigeaientversleurstentespourlanuit.
—Enquelquesorte,répondit-elle.(Aquoibonluiexpliquerqu'ilsavaientétéamantspendantquelquesjours?)Maisnoussurmonteronstoutça,ajouta-t-elleenseforçantàsourire.C'estl'endroitrêvépourenterrerdevieillesquerelles,n'est-cepas?
Pourtant,quelquesminutesplustard,allongéesursonétroitlitdecamp,immobiledepeurqu'ilnes'effondrâtsouselleaumoindremouvement,elleneréussitpasàchasserPauldesonesprit.Elleavaitprisdenombreusesphotoscejour-là,etavaitrassemblédesinformationsdepremièreimportance,maiscelanesuffisaitpasàluiremonterlemoral.Unepenséel'obsédait,douloureuse,lancinante:Paulnevoulaitmêmepasêtresonami.Ilnesesentaitmêmepascapabledeluioffrircela..C'étaitunnouvelaffront,àajouteràunelistedéjàlongue.
Pourquoi?Elleluiavaitpourtanttendulamain,bienqueleseulfaitdeleregarderluidonnâtenviedefondreenlarmes..
Etendéfinitive,c'estcequ'ellefit,danslesecretdesatente.
Ellepleuraitencorelorsquelesommeilvintladélivrer.
Lelendemain,PaulpartitàKinshasapourdeuxjours,etIndiaputseconcentrersursontravailsansrisquerconstammentdelecroiserdanslecamp.Elleallarendrevisiteauxenfantsmaladesetlespritenphoto,etellebavardalonguementavecdesorphelins.
ElleregardaégalementlesmédecinssoignerdeslépreuxgrâceauxmédicamentsquePaulleuravaitfournis.Tousdanslecampsemblaientàl'aiseavecelle;ilsappréciaientsagentillesseetsadouceur,etacceptaientvolontiersdelalaisserlesphotographier.
Elle,desoncôté,avaitl'impressiondedécouvrirleursâmesàtraverssonobjectif,etlorsquePaulrentra,elles'étaitfaitdenombreuxamis,etsesentaitunpeumieux.
Levendredisoirsuivant,lesinfirmièresorganisèrentunefête,etencouragèrenttoutlemondeàveniryassister.Cependant,Indiapréféradéclinerl'invitation,nesachantsiPaulseraitprésent.Elleluiavaitpromissonamitié,maisill'avaitrefusée;aprèscetterebuffade,ellenesesentaitpluslaforcedeluifaireface.Parailleurs,elleestimaitnormalquecefûtluiquiprofitâtdelafête,danslamesureoùilallaitresterpluslongtempsqu'elle.
Ellen'étaitlàquepourtroissemaines,etcelanelagênaitpasderestersoussatente.
Ellelisaittranquillementsursonlitdecampàlalumièredesalampedepoche,appuyéesuruncoude,lescheveuxrelevéspouravoirmoinschaud,lorsqu'elleentenditunbruitàl'extérieurquilafitsursauter.Elleétaitsûrequ'ils'agissaitd'unanimal,unserpentpeut-être.Prêteàcrierpourappeleràl'aide,elledirigealefaisceaudesalampeversl'entréedelatente,etéclairalevisagedePaul.
—Oh!dit-elle,soulagée,maislecœurbattanttoujoursàserompre.
—Jet'aifaitpeur?demanda-t-ilenlevantlebraspourseprotégerdelalumière.
Indiabaissalalampedepoche.
—Oui.Jet'aiprispourunserpent.
—Tuavaisraison,répondit-ilsanssourire.Pourquoin'es-tupasalléeàlafête?
—J'étaisfatiguée,mentit-elle.
—C'estfaux.Tun'esjamaisfatiguée.
Illaconnaissaitbien,beaucouptropbien,etIndiacraignaitqu'ilnepûtliredanssoncœurcommedansunlivreouvert;pendantlongtemps,elleluiavaitconfiétoussessecrets,toussesdésirs,toussesrêvesettoutessesdéceptions,etilsavaitparfaitementcequ'elleéprouvait,cequ'ellepensait,etcommentelleréagissait.
—Ehbien,cesoir,jesuisfatiguée,affirma-t-elle.Etj'avaisdelalectureenretard.
—Tuasditquenouspouvionsêtreamis,dit-ild'untonpresquetimide,etjevoudraisessayer.
—Noussommesamis,affirma-t-elle.
—Non.Nousnousaffrontonscommedeuxlionsblessés.Lesamisneseconduisentpasainsi,observa-t-ilenposantsurlajeunefemmeunregardtourmenté.
—Parfois,si.Parfois,mêmelesamissefontdumalousemettentencolère.
—Jesuisdésolédet'avoirblessée,India,dit-il,àl'agonie.(Indias'efforçaitdelegarderàdistance,deseprotégerdelui,etmêmes'illecomprenait,ilensouffraitcruellement.)Jen'avaispasl'intentionde..Jenevoulaispas..reprit-il.Maisjen'aipaspum'enempêcher.J'étaiscommepossédé.
—Jesais.Jelecomprends,affirma-t-elleenposantsonlivreetens'asseyantauborddulit.Çava,ajouta-t-elle.
—Non,çanevapas,objecta-t-ilavecforce.Noussommesencoremortellementblesséstouslesdeux,oudumoinsmoi,jelesuis.Rienn'yfait,etcrois-moi,àpartunexorcisteouunsorciervaudou,j'aitoutessayé.Jeluiappartiensencore,India.Etjeluiappartiendraitoujours
IlparlaitdeSerena,biensûr,etlecœurd'Indiaseserra.
—Tunel'asjamaispossédée,Paul.Ellenet'auraitpaslaisséfaire.Etdemême,tuneluiappartienspas.Laissefaireletemps,ettuverrasqueçairamieux.
—Viensàlasoiréeavecmoi.Enamie,situveux.J'aienviedeteparler.Çamemanqueterriblement,avoua-t-il.
Indiavitbrillerdeslarmesdanssesyeux.Cetteinvitationétaitsamanièreàluideluitendrelamain,defaireungestedepaix.
—Çamemanqueaussi,reconnut-elle.
Pendantlessixmoisoùilss'étaientappelésquotidiennement,ilss'étaienttantdonnéqu'elleavaiteuunmalfouàs'enpasser,lorsqu'ilss'étaientséparés.Maiselleavaitfiniparsefaireuneraison,etnesouhaitaitpasrevivrecedéchirementdenouveau.
—Jepensequ'ilvautmieuxnepasselaisserentraînertroploin,dit-elle.
—Entraîneroù?demanda-t-ilavecuneironieamère.J'aidéjàtoutcassé
Ilnepouvaits'empêcherdelaregarder,etdesesouvenirdeleurpremierbaiser.
Encetinstant,ilauraitdonnén'importequoipourlaserrerdanssesbras,maisc'eûtétécriminel.Iln'avaitrienàluioffrir,etnepouvaitluidonnerànouveaudefauxespoirs.
—Allez,viens,habille-toi.Nousn'avonsquetroissemainesàpassericiensemble.Noussommesperdusaumilieudenullepart.
Pourquoiresterseuledanstatenteàlireàlalumièred'unelampedepoche?
—Çaendurcit,affirma-t-elle.
Elleluisourit,ens'efforçantdenepassongeràsonphysiqueravageur,àsoncharme,audésirqu'illuiinspirait.Mêmeàlalumièredelalampedepoche,ilétaitd'unebeautéàcouperlesouffle.
—Tuvasfinirpart'abîmerlesyeux,laprévint-il.Allons-y.
Ilsemblaitdécidéàresterlàjusqu'àcequ'elleeûtacceptédelesuivre,maisIndianel'entendaitpasdecetteoreille.
—Jen'aipasenvied'yaller,décréta-t-elle.
—Jem'enmoque,rétorqua-t-il,encoreplusbutéqu'elle.Lève-toiimmédiatement,India,oujetetiredecelitdeforce.
Incapabledesecontenirpluslongtemps,lajeunefemmeéclataderire.Paulétaitfou,maisellel'aimeraittoujours.AsonretourauxEtats-Unis,elleallaitdevoirrecommenceràzérosonprocessusdedeuil,maispourquoiypensermaintenant?Pendanttroissemaines,ellen'avaitqu'àprofiterdesaprésence.
Cen'étaitpasunerechute,sepromit-elle,justequelquesmomentsdeplaisirvolésautemps.
Lentement,ellesortitdesonsacdecouchage,danslequelelles'étaitglissée,etPaulconstataqu'elleétaitenjeanetenT-shirt.
Aprèsavoirsecouéseschaussurespours'assurerqu'aucunserpentouinsectenes'yétaitintroduit,elleles
enfila,puiselleseredressaetregardaPauldroitdanslesyeux.
—OK.Noussommesamispourlestroissemainesàvenir.Maisaprèsça,tusorsdemavieàjamais.
—Jepensaisquec'étaitdéjàfait,observa-t-ilcommeilssedirigeaientd'unmêmepasversl'hôpital,oùlesinfirmièresavaientorganisélasoirée.
—Ilfautdirequeçayressemblaitbeaucoup,reconnutIndia.
Crois-moi,jegardeunsouvenirtrèsvifdecettescèned'adieuauCarlyle..
—Moiaussi.
Etlacicatricequ'Indiaportaitaufrontétaitbienréelle,songea-t-il,rongéparlaculpabilité,enluitendantlamainpourl'aideràgrimperunpetitmonticuledepierre,àl'approchedel'hôpital.Lanuitétaitmagnifique,peupléedesmillebruitscaractéristiquesdel'Afrique.Partout,desbuissonsetdesarbresétaientenfleurs,etl'airtièdedelanuitembaumait.Indiasavaitqu'ellen'oublieraitjamaiscetinstant,lafragrancesensuelleetcapiteusedesfleursmêléeàl'odeurfamilièredecharbondeboisquedégageaientlesdiversfeuxallumésdanslecamp.
Enarrivantàl'hôpital,ilssaluèrenttoutlemonde.Bientôt,Pauls'éloignapourallerrejoindresesdeuxpilotes.Ilétaitheureuxd'avoirpousséIndiaàvenir;elleaussiavaitledroitdes'amuser.
Maisilnevoulaitpasqu'ellesesentîtharcelée,etpréféraitlalaissertranquille.Ilavaitl'impressiondeluidevoirquelquechose,etmêmes'ilavaitconsciencedenepaspouvoirs'acquitterdesadette,ilsouhaitaitaumoinssemontreraussiamicalquepossible.
Indiabavardaunlongmomentaveclesinfirmières,etappritainsibeaucoupdechosesutilespoursonarticle;ellefutl'unedesdernièresàquitterlasoirée.Paullaregardas'éloigner,maisn'essayapasdelasuivre.Ilétaitheureuxqu'elleaiteul'airdepasserunbonmoment.Lui,desoncôté,netardapasàrejoindrelatentequ'ilpartageaitavecsesdeuxpilotes.Danslecampement,personnenevivaitdansleluxe;lesconditionsdevieétaientplusprécairesencorequ'àl'époqueoùIndiatravaillaitdanslePeaceCorps.Maislajeunefemmenes'enplaignaitpas,aucontraire.Elletrouvaitcelaréconfortant,apaisant,familier.
Lelendemain,ellephotographiaungrouped'orphelinsquivenaientd'arriver.Lorsqu'elleessayadeleurparler,utilisantlesquelquesrudimentsdekinyarwandaqu'elleavaitapprisdepuissonarrivée,ilséclatèrentderire,etelleritaveceux;petitàpetit,ellecommençaitàrecouvrersonsensdel'humour.
Toutelasemaine,ellefuttrèsoccupée;sonreportageavançaitvite,etelleétaitsatisfaitedesesphotos.
Ledimanche,desservicesreligieuxavaientlieudansuneégliseconstruitenonloindel'hôpitalpardesmissionnairesbelges,etIndias'yrenditavecquelquesautres.
Puis,cetaprès-midi-là,Ian,lejeuneNéo-Zélandais,l'invitaàfaireuntourdanssaJeepetluimontralesenvironsducampement,afinqu'ellepuisseprendredavantagedephotos.Ellen'avaitpasvuPauldelajournée;Ianluiexpliquaqu'ilétaitalléaumarchédeCyangugu.
Lelendemain,Indias'habillaitlorsquequelqu'unfrappauncoupsurl'undespiquetsextérieursdesatente.Sansprendreletempsdemettredeschaussures,ellesortitpourvoircequisepassait,etsetrouvanezànezavecPaul.
—Metsteschaussures,luidit-ild'untonsévère.
—C'estcequej'étaisentraindefaire.
—Dépêche-toi,sinontuvastefairepiquerparunebestiole.
—Mercidetasollicitude,rétorqua-t-elled'untonrogue.
Ilétaitencoretôt,etellen'étaitpasd'humeuràlevoir.Paulnesedémontapaspourautant.
—Jemedemandaissiçat'intéresseraitdepasseruneheureoudeuxàBujumbura.Jedoisallerchercherduravitaillementlà-bas.
C'estunebonneoccasionpourtoidefairedebellesphotos.
Indiahésitaquelquesinstants.Paulavaitraison:celaluipermettraitd'étoffersonreportage.Maiscelal'obligeaitégalementàpasserbeaucoupdetempsaveclui..Finalement,cependant,saconscienceprofessionnellepritledessus,etellehochalatête.
—D'accord.Mercidemeleproposer.Quandpars-tu?
—Dansdixminutes,répondit-ilensouriant.
Ilneluienvoulaitpasdesafroideur;envérité,celaluirappelaitSerena,quiavaittoujoursétédenaturebagarreuse.
India,elle,s'étonnaitdesedécouvrircapabled'agressivité,ellequid'ordinaires'efforçaittoujoursd'arrondirlesangles.MaislefaitdevivresiprèsdePaulétaitunedureépreuvepourelle,etdepuissonarrivéedanslecampelleavaitlesnerfsàfleurdepeau.
—Jevaismedépêcher,promit-elle.Ai-jeletempsdeprendreuncafé?
—Nousnesommespasàdeuxminutesprès,larassura-t-il.Cen'estpasBritishAirways!
—Merci.JeterejoinsàlaJeepdèsquejesuisprête.
—Atoutdesuite,dit-ilavantdes'éloigner,latêtebaissée.
Aquoipensait-il?Probablementàlamissionquil'attendait,seditIndiaenprenantsonappareilphotoetensehâtantendirectiondelacantine.
Ellepritquelquescrackersmousetunetassedecaféqu'ellebuttrèsvite,avantdecourirrejoindrePaul.Ill'attendaitencompagniedeRandy,lepilotenoir.C'étaitunAméricainoriginairedeLosAngeles,etIndial'aimaitbeaucoup.
Ilavaitcommencésacarrièredansl'USAirForce,puisavaitquittél'arméepoursuivredescoursdemiseenscèneàl'écoledecinémadel'UCLA;ilavaitmêmeréaliséquelquespetitsfilms.
Maisaprèsunelonguepériodedechômage,ilenavaiteuassez,etavaitrassemblétoutesseséconomiespourpartirauRwandaserendreutile.Ilétaitlàdepuisdeuxans,etIndiasavaitqu'ilfréquentaitl'unedesinfirmières.Ilétaitimpossibledegarderunsecret,danslecampement;àbiendeségards,celaluirappelaitlePeaceCorps.
Ilsvolaientàbordd'unvieilavionmilitairequePauletsesamisavaientacheté.Ilsn'eurentaucunmalàlefairedécollertandisqu'India,assisesurunstrapontinderrièreeux,photographiaitsansrelâchelepaysagequidéfilaitsousl'appareil.
Ilyavaitdestroupeauxderhinocérosdanslescollines,etdesplantationsdebananiersàpertedevue.Indiaétaitfascinéeparcequ'ellevoyait,etregrettaitseulementdenepaspouvoirêtresuspendueau-dessousdel'avionpourprendredavantagedeclichés.Sansqu'elleaiteubesoindeleluidemander,Paulvolaitaussibasquepossible.Ilavaitégalementdécidédefaireunpetitdétourafindesurvolerdespaysagesplusimpressionnants,etIndialeremerciachaleureusementlorsqu'ilseurentatterriàBujumbura.
Unefouledegenssepressaitaumarché,etelleputfairedesphotographiesformidables.Puis,lorsquePauletRandyeurentrassemblétoutcequ'ilsdésiraientemporter,ellelesphotographiaentraindemonterlechargementdansl'avion,avecl'aidedeplusieursHutuentenuetraditionnelle.
Ilsfurentbientôtprêtsàpartir,maisprirentletempsdes'asseoirquelquesminutesauborddelapistepoursavourerdesfruitsachetésaumarché.
—Cetendroitestincroyable,n'est-cepas?demandaRandyavecunlargesourire.
Ilétaitbeau,etressemblaitdavantageàunestardecinémaqu'àunréalisateur,maisiln'yavaitriend'arrogantenlui.IlaimaitbeaucoupIndia;ilétaittombéparhasardsursonarticleàproposdesenfantsbattusdeHarlem,ainsiquesurlereportageconcernantleréseaudeprostitutionenfantineduWestEnd.
Lorsqu'illeluidit,elleneputs'empêcherdeseremémorertoutessesconversationstéléphoniquesavecPaul,àcetteépoque.Acesouvenir,soncœurseserradouloureusement.
—Vousfaitesuntravailextraordinaire,India,lacomplimentaRandy.
—Merci.Vousaussi,répondit-elleensouriant.
Depuisleurdépart,cematin-là,Paulneluiavaitquasimentpasadressélaparole.Maisaumoins,ill'avaitconviéeàvenir,etelleneregrettaitpasuninstantd'avoiracceptésonoffre:c'étaituneexpériencepassionnante.
Lorsqu'ilseurentterminédemanger,ilsrepartirentendirectionducamp.Levolderetournedurapaslongtemps,etcettefois,Indianepritpasdephotos;ellesecontentad'admirerlepaysage.Paulétaitauxcommandes,etneparlaitniàRandyniàelle,àtelpointquesonsilencedevenaitpesant.Néanmoins,aprèsl'atterrissage,elleleremerciadenouveaudeluiavoirdonnél'occasiondel'accompagner,etlesaidaàdéchargerl'appareiljusqu'aumomentoùdeshommesarrivèrentaveclecamionducampementet
purentlarelayer.Unefoislecamionchargé,PauletIndiamontèrentàbord,laissantàRandylesoinderamenerlaJeepaucamp.
Pauldemeurasilencieuxunlongmoment,puismontradudoigtlacicatricequicouraitlelongdufrontdesacompagne.
—Est-cequeçatefaitmal?demanda-t-il.
Ilnepouvaits'empêcherdes'interrogersurcetaccident.Lacicatricedisparaissaitpeuàpeu,maisonsentaitqu'elleavaitététrèsdouloureuse.
—Pasvraiment,réponditIndiaenhaussantlesépaules.Elleguéritencore,sibienqu'ellemedémangeunpeu,parfois;maisc'estnormal,d'aprèslesmédecins.Ilsontditqu'ilfaudraitlongtempspourqu'elledisparaisse,maisqu'àtermeonnelaverraitplus.J'avouequejen'yattacheguèred'importance.
Malgrétout,elleétaitpleinedegratitudeenverslechirurgienquil'avaitrecousue.Ellesavaitqueç'auraitétébienpires'iln'avaitpasétélà.
Paulauraitaiméluirépéterunenouvellefoiscombienilétaitdésolé,maisilseretint.Ilss'étaientfaittropsouventdesexcuses.
Ilspénétrèrentdanslecamp.Indias'apprêtaitàallerprendreunedoucheetàserafraîchirpendantqueleshommesdéchargeaientlecamionlorsqu'uneinfirmièrepassalatêteparl'unedesfenêtresdel'hôpitaletl'appela.
—Nousavonsreçuunmessageparradiopeuaprèsvotredépart,luidit-elle.(Elles'interrompitunefractiondeseconde,etIndiaeutl'impressionquesoncœurs'arrêtaitdebattre.)Votrefilsestblessé.Ilaeuunaccidentàl'écoleets'estcasséquelquechose.
—Maisjen'aiaucundétail.Laconnexionradioétaittrèsmauvaise,etnousavonsdûl'interrompre.
—Savez-vousquiaappelé?demandaIndiaavecinquiétude.
—Non,désolée,réponditlajeuneinfirmièreensecouantlatête.
Acetinstant,Indiafronçalessourcils.
—Duqueldemesfilss'agit-il?s'enquit-elle.
—Jel'ignoreégalement.Ilyavaitbeaucoupdefriture,etj'entendaistrèsmal.Jecroisquelenomqu'onm'aditétaitCam,ouquelquechosecommeça.Vousavezunfilsquis'appelleCam?
—CedoitêtreSam.Merci!
Sams'étaitcasséquelquechose,etelleignoraitsic'étaitgrave..
Folled'angoisseetrongéeparlaculpabilité,ellenesavaitquefaire.Acetinstant,elleseretourna,etvitquePaulétaitdeboutnonloindelà,etavaittoutentendu.Ellelevaversluiunregardapeuré.
—Commentfait-onpourpasseruncoupdefil,d'ici?luidemanda-t-elle.
—Ilfaututiliserlaradiomais,commeledisaitl'infirmière,onn'entendquasimentrien.Moi,j'airenoncéàtéléphoneràmonbureaudepuisdessemaines.Jemedisquesiquelquechosedegraveseproduit,ilsarriveronttoujoursàmetrouver..Aupire,ilspeuventappelerlaCroix-RougeàCyangugu.C'estàdeuxheuresderouted'ici,maisilsontunevraielignedetéléphone.
Indian'hésitaqu'uninstant.
—Accepterais-tudem'yconduire?demanda-t-elled'unevoixtremblante.
Paulhochaaussitôtlatête.Ilnevoyaitpasd'autresolution;luiaussivoulaitsavoircequiétaitarrivéàSam.Iln'avaitpasoubliélesmomentspassésavecluiàborddel'Etoile-des-Mers.
—Pasdeproblème.JevaisprévenirlesautresquenousprenonsdenouveaulaJeep.Attends-moi,j'arrivedansuneminute.
Ilrevinttrèsrapidement,eneffet,auvolantdu4x4,etIndias'empressademonteràcôtédelui.Cinqminutesàpeineaprèsleurretouraucamp,ilsétaientenroutepourCyangugu.Pendantunlongmoment,ilsnedirentrien;cefutPaulqui,lepremier,brisalesilence.
—Cen'estprobablementrien,affirma-t-ilpourlarassurer.
Maisenréalité,ilétaitinquiet.
—J'espèrequetuasraison,réponditsombrementIndia,leregardperdusurlepaysagequ'ilstraversaient.(Lorsqu'ellerepritlaparole,savoixétaitétranglée,pleined'angoisseetdeculpabilité.)Peut-êtrequeDougavaitraison.Peut-êtrequejen'aiaucundroitdefaireça.Jesuisàl'autreboutdumondependantquemesenfantsontbesoindemoi..Siquelquechosedegravearriveàl'und'eux,ilmefaudraauminimumdeuxjourspourrentrer.Avecdelachance.Ilsnepeuventmêmepasmecontacter!
Jeleurdoisdavantagequeça,Paul.
—Ilssontavecleurpère,luirappelaPaul,conscientdesadétresse.Sic'estimportant,ilpeutgérerlasituationenattendanttonretour.
Puis,tantpourladistrairequepoursatisfairesaproprecuriosité,ildemanda:
—Parle-moiunpeudesapetiteamie.C'estsérieux,entreeux?
—Jesuppose.Elles'estinstalléeaveclui.Mesenfantslatrouventidiote,etilsdétestentsesenfants.
—C'estasseznormal.Ilsréagiraientprobablementdelamêmefaçonsic'étaittoiquileurprésentaisquelqu'un,observa-t-il,seremémorantsondîneraveceuxàWestport.
Surlemoment,ils'étaitbienamusé,maisensuite,aveclerecul,ils'étaitpersuadéquelesenfantsd'Indial'avaientdétesté,etqu'iln'eniraitjamaisautrement.Enréalité,seuleJessicas'étaitmontréefroideaveclui,alorsquelesautresl'avaientbeaucoupapprécié,maisilavaitchoisidel'ignorer.Enrevanche,ilse
remémoraitsouventlesparolesdeSean.LaperspectivededevoiraiderIndiaàéleverquatrejeunesdélinquantspotentiels,sansdoutepromisàlaprison,l'avaitterrifié.
Pourl'instant,cependant,ilnepouvaitpenserqu'àSam.Sam,deboutsurlepontdel'Etoile-des-Mers.Sam,àsoncôtédanslatimonerie,apprenantparcœurlesnomsdesinstrumentsdenavigation..Sam,endormidanslecockpit,latêtesurlesgenouxdesamère,unpetitsourireauxlèvres,pendantqu'elleluicaressaitdoucementlescheveuxenparlantàPauldesesproblèmesdecouple..
Etmaintenant,ilsseretrouvaientlàtouslesdeux,enAfrique,etSamétaitblessé.Presqueinconsciemment,Paulaccéléra.Ilavaitautanthâtequ'Indiad'arriveraubureaudelaCroix-RougedeCyangugu,etdepouvoirtéléphoneràWestport.
Enfindecompte,illeurfallutplusdetroisheurespourparveniràdestination.Ilsfurentd'abordbloquésparuntroupeaudebétail,puisparunchevalmortgisantentraversdelaroute;enfin,ilsdurentpasserunbarragemilitaireavantd'entrerenville.
LebureaudelaCroix-Rougefermaitlorsqu'ilsl'atteignirent.
IndiasautaàbasdelaJeepavantmêmequePaull'eûtimmobilisée,etcourutverslafemmequiverrouillaitlaporte.Elleluiexpliquaprécipitammentcequisepassait.
Lafemmel'écoutaposémentpuishochalatête.Ellerouvritlaporteets'effaçapourlaisserentrerIndia.
—Vousrisquezdenepasobtenirlacommunicationtoutdesuite,laprévint-elle.Parfois,leslignessontdéconnectées,etilfautattendredesheures.Maisvouspouvezessayer.
Indiadécrochaleprécieuxtéléphoneavecdesmainstremblantes,sousleregarddePaul,quinedisaitrien.Lafemmequileuravaitouvertretournadanssonbureaupouryprendredespapiers.Elles'étaitmontréetrèscompréhensiveavecIndia,etnesemblaitpaspressée.
Parchance,lalignefonctionnait,etquelquesinstantsplustard,avecl'impressiondevivreunvéritablemiracle,IndiaentenditletéléphonesonneràWestport.
Nesachantoùs'adresserpouravoirdesnouvellesdesonfils,elleavaitdécidéd'essayeràlamaison,enpriantpourquequelqu'uns'ytrouvât.
EllepoussaunsoupirdesoulagementlorsqueDougdécrochaàlatroisièmesonnerie.Ausondesavoixfamilière,lajeunefemmesentitdeslarmesluimonterauxyeux,enmêmetempsqu'unenouvellevaguedepaniquedéferlaitenelle.
—C'estmoi,India,dit-elletrèsvite.CommentvaSam?Ques'est-ilpassé?
—Ils'estcassélepoignetàl'école,enjouantaubaseball,réponditDoug.
—Lepoignet?répéta-t-elle,abasourdie.C'esttout?
—Tuespéraisquec'étaitpire?rétorqua-t-il,mordant.
—Biensûrquenon,maisjepensaisquecedevaitêtregrave,pourquetuaiesappeléici.Commejen'avaispaslamoindreidéedecequ'ils'étaitcassé,j'imaginaislepire,unefractureducrâne,uncoma,jenesaisquoi.
ElleavaitconscienceduregarddePaulquinelaquittaitpas.
—Jetrouveçasuffisammentgrave,moi,déclaraDougd'untonsentencieux.Ilsouffrebeaucoup.Tanyas'estoccupéedeluitoutelajournée,etilnepourraplusfairedematchpendanttoutlerestedelasaison.
Prenantuneprofondeinspiration,Indiaréussitàgardersoncalme.
—Dis-luiquejel'aime,etremercieTanyapourmoi,parvint-elleàarticuler.
ElleallaitdemandersiellepouvaitparleràsonfilslorsqueDougrepritlaparole.Detouteévidence,ilétaitdefortméchantehumeur.
—Tanyamériteraitunemédaille.Aprèstout,cen'estpassonfils,etelleaétéformidableaveclui.Situétaislàpourt'occuperdetesenfants,India,tupourraisassumertesresponsabilitéssanstedéchargersurnous.
Fidèleàsonhabitude,Dougcherchaitàlaculpabiliserpartouslesmoyens.Maisellen'étaitplusaussisensibleàsesreprochesqu'autrefois.Elleavaitmûriaucoursdel'annéequivenaitdes'écouler,etbienqu'elles'inquiétâttoujourspoursesenfants,ellenefaisaitplusattentionauxcritiquesdeDoug.Ellesavaitqu'elleauraitétédésespéréesil'accidentdeSamavaitétégravemais,parbonheur,cen'étaitpaslecas.
—Cesonttesenfantsàtoiaussi,Doug,déclara-t-elleavecfermeté.Tudevraisteréjouirdepouvoirpassertroissemainesaveceux.
—Jesuiscontentdevoirquetuprendsleschosesaussilégèrement.
Pauln'entendaitpascequedisaitDoug,maisilvitlesyeuxd'Indialancerdeséclairs.
—Ecoute-moibien,jeviensdefairetroisheuresderoutepourtrouveruntéléphoneafindepouvoirt'appeler,etilvaencoremefalloirauminimumtroisheurespourrentreraucampement.Jen'appellepasçaprendreleschosesàlalégère.
Elleenavaitassezdel'attitudeagressiveetcondescendantedeDoug.Desurcroît,elleavaitconsciencedemonopoliserletéléphonedelaCroix-Rougeetd'empêcherlaresponsableducentrederentrerchezelle,toutcelapourrien.Samallaitbien,etparchanceiln'avaitpresquerien.
—Est-cequejepeuxluiparler,maintenant?demanda-t-elle.
—Ildort,réponditDoug,etjepréfèrenepasleréveiller.Ladouleurl'agardééveillétoutelanuit,etTanyavientjustedeluidonnerquelquechosepourlesoulager.
Samavaitsouffert,etellen'avaitpasétélàpourlesoutenir..Acettepensée,Indiasentitsonestomacse
serrer.
—Quandilseréveillera,dis-luiquejel'aimedetoutmoncœur,murmura-t-elle,leslarmesauxyeux.
Toutàcoup,sesenfantsluimanquaientdefaçonintolérable.
Maisellesavaitqu'ellenepouvaitpasparlerauxautresnonplus:avecsixheuresdedécalagehoraire,ilsdevaientêtreàl'école.
—Tuauraistoutdemêmepul'appelerhier,quandças'estpassé,observaDoug.
LetondesavoixénervatellementIndiaqu'elleenoubliamomentanémentsonchagrin.
—Jen'aieutonmessagequ'ilyatroisheures.Jet'avaisprévenuquejeseraisdifficileàjoindre.DisàSamquej'écriraiquelquechosesursonplâtredèsmonretouràlamaison,etdemegarderunepetiteplace,conclut-elle,s'efforçantdeconserversoncalmeetd'ignorerlesremarquesmesquinesdeDoug.
—Laprochainefois,essaiequandmêmederappelerunpeuplusvite,déclara-t-ilavantderaccrocher,visiblementsatisfaitdecettedernièrepique.
Indiaréprimaungrosmot,nevoulantpaschoquerladamedelaCroix-Rouge.EllereposalecombinéetsetournaversPaulensoupirant.
—Çava.Cen'estquesonpoignet.Ç'auraitpuêtrebienpire.
—C'estcequej'avaiscrucomprendre,acquiesça-t-il.
Ilparaissaitsombre,etlajeunefemmesongeaqu'illuienvoulaitcertainementdel'avoirobligéàfairetoutcetrajetpourrien.Ellelecomprenait,d'ailleurs.Unefoisdeplus,Dougavaitprofitédelasituationpouressayerdeluifairedumal.
—Jesuisvraimentdésoléequetuaiesdûconduirejusqu'icipourrien,dit-elle,àlafoisembarrasséeetsoulagéequeSamnefûtpasgravementblessé.Maisjeteremerciedufondducœur.
—Ilseconduittoujoursaussimal,n'est-cepas?demandaPaul.
—Oui,reconnut-elledansunsoupir.Etçanechangerajamais.
Ilestcommeça,c'esttout.Aumoins,maintenant,c'estleproblèmedeTanya,pluslemien..Maisilneratepasuneoccasiondemefairedelapeine.
—Autrefois,jelehaïssais,avouaPaul.
Aprésent,ilétaitplusdétaché,naturellement,mêmes'ilsesentaitdésolépourIndia,etréprouvaitlafaçondontDouglatraitait.Ilavaitd'ailleursétéheureuxdeconstaterquelajeunefemmeneselaissaitplusmarchersurlespieds,etn'hésitaitpasàrépondrevertementàsonex-marilorsqu'ildépassaitlesbornes.
Detouteévidence,Dougneparvenaitplusàlaculpabiliser,etnefaisaitqueserendreridicule,avecsespetitsjeuxcruelsetméchants.
—Autrefois,jel'aimais,réponditIndiaavecunpetitsouriredésabusé.C'estdirecombienj'étaisnaïve.
ElleremerciachaleureusementladamedelaCroix-Rougeetluidonnacinquantedollarsaméricains,dequoirembourserlargementsoncoupdetéléphoneetmêmeaiderunpetitpeulecentre.PuisPauletelleremontèrentdanslaJeepetreprirentlecheminducampement.Enraisondesroutesentrèsmauvaisétatetdel'obscurité,leretourleurpritpluslongtempsencorequel'aller,etilétaitprèsdeneufheuresdusoirlorsqu'ilsarrivèrentenvueducamp.Ilsavaientratéledîneretétaientaffaméstouslesdeux.
—Jeteproposeraisbiendet'emmeneràLaGrenouille,maisc'estunpetitpeuloin,ditPaulensouriantlorsqu'ilstrouvèrentlatente-cantineplongéedansl'obscuritéetlesréservesdenourrituresousclé.
—Pasdeproblème.N'importequellevieillegrenouilleferal'affaire,plaisantaIndia.Jesuissiaffaméequej'avaleraisn'importequoi.
—Jevaisvoircequejepeuxattraper.
Paulavaitl'airépuisé,tandisqu'ilssedirigeaientverslestentes.Lajournéeavaitétélonguepourlui,entrelevolderavitaillementetlesseptheuresderoutepourapprendrequeSams'étaitbrisélepoignetenjouantaubase-ball.
—Jesuisvraimentdésoléepourcettefaussealerte,luirépétaIndia.
Elleluiavaitdéjàprésentédesexcusesàplusieursreprisessurlecheminduretour,maisnepouvaits'empêcherderecommencer.
—Moiaussi,j'étaisinquietpourSam,reconnutPaul.
Ilss'immobilisèrentaumilieuducamp,sedemandantoùtrouverdequoisesustenter.Iln'yavaitnullepartoùaller;ilsétaientàdeskilomètresducampementleplusproche.C'estalorsqu'Indiaeutuneidée,etjetaàsoncompagnonunregardmalicieux.
—Ilsdoiventavoirdelanourriturepourlespatients,àl'hôpital.Nouspourrionspeut-êtreleurpiquerquelquechose.
—Quinetenterienn'arien,réponditPaulensouriant,ettousdeuxfirentdemi-tourpoursedirigerversl'hôpital.
Encherchantbien,ilstrouvèrentplusieursboîtesdecrackersramollisparl'humidité,unpaquetdebiscuitsàmoitiémoisis,uncartonpleindepamplemousses,descornflakes,unedemi-douzained'énormesbouteillesdelaitetunequantitéindustrielledegeléerouge.PaulexpliquaàIndiaqu'ungroupereligieuxdeDenverleurenvoyaitcelle-ciparcontainersentiers.
—Ehbien,Scarlett..Voilàquiressemblebienàundîner,observa-t-il,imitantRhettButler,toutenversantdescornflakesdansunbolavecdulait.
Puisilmitdelageléedansdeuxbols,etcoupadeuxpamplemousses.Cen'étaitpasDaniel,loins'enfallait,maistousdeuxavaientsifaimquecelaleurparaissaitappétissant;ilsauraientétécapablesdedévorerlesboîtesencartondescornflakes.Ilsn'avaientrienavalénil'unnil'autredepuisleurpique-niqueimprovisésurlapiste,àBujumbura.
—Crackersmousoubiscuitsmoisis?demandaIndiaenprésentantlesdeuxboîtesàsoncompagnonaveccérémonie.
—Choixdifficile,ironisa-t-ilavantdepointerdudoigtlescrackers.
Ilsmangèrentavecappétit,plusàl'aisel'unavecl'autrequ'ilsnel'avaientétédepuisbienlongtemps.IlsparlèrentdeSametdesautresenfantsd'India,etPaulracontaàlajeunefemmelaconversationqu'ilavaiteueavecsonfilsSeandeuxmoisplustôt.
Cettefois,ilparvintàenrire.
—Iladitqu'àmonâgejenedevraispasavoirbesoind'entretenirdesrelationsavecdesfemmes,etqu'iltrouveraitnormalquejerestecélibatairejusqu'àlafindemesjours!Lesenfantssefonttoujoursdedrôlesd'idéessurleursparents,n'est-cepas?
Maislui-même,nenourrissait-ilpasd'étrangesidées?sedemandaIndia,songeantàlapromessequ'ils'étaitfaitesdedemeurertoujoursfidèleàlamémoiredeSerena.
Ellepréféracependantnepasleluirappeler,nevoulantpasgâchercetinstantdedétente.
C'étaittellementagréabledesesentirdenouveauàl'aiseaveclui!IlsavaienteusipeurpourSamquecelaavaitbrisélaglaceentreeux,etmêmesiIndian'attendaitplusriendePaul,elleseréjouissaitqu'ilspuissentenfinseconduirecommedeuxvraisamis.C'étaitainsiquetoutavaitcommencé,etellechérissaitcesouvenir.Lesconfidencesqu'ilsavaientpartagéeslesavaientrapprochésplusqu'iln'étaitpossibledeledire,ettousdeuxavaientbeaucoupsouffertenperdantleurcomplicité.
—Parle-moiunpeudetoi,repritPaulencoupantunautrepamplemousse.Tuessortieavecquelqu'un?
C'étaitunequestionqu'ilbrûlaitdeluiposerdepuisqu'ill'avaitretrouvée.India,quines'yattendaitpasdutout,luijetaunregardsurpris.
—Non,répondit-elleavechonnêteté.J'étaistropoccupéeàpansermesplaiesetà«meretrouver»,commeondit.J'auraisétébienincapablederencontrerquelqu'un!Etpuis,jet'avoueraiquejen'enaipaseuenvie.
—C'estidiot,dit-ilsansprendredegants.
—Vraiment?Quies-tupourmedonnerdesleçons?Jenet'aiguèrevudanslesmagazinespeopleaubrasdemannequinsetderichesdivorcéesnew-yorkaises,dernièrement.Jeterappellequetuesaufinfonddelabrousseentraindemangerdespamplemoussesetdelageléerougefluodansunhôpital!
Cetteimagelefitsourire.
—At'entendre,ondiraitquejesuismoitiéhomme,moitiésinge.
—Est-cequejemetrompe?Est-cequetufréquentesquelqu'un?demanda-t-elle,réalisanttoutàcoupqu'envéritéellen'ensavaitrien.
Ilauraittrèsbienpuavoiruneliaisonaveclamoitiédesinfirmièressansqu'ellefûtaucourant..Cependant,elleendoutait.
BeaucoupdegensdanslecampementluiavaientditquePaulétaitunhommeadorable,maistrèssolitaire.
—Non,jenevoispersonne,répondit-il.
Ilbuvaitlejusdesonpamplemousseàlapetitecuillère,etencetinstant,ilavaitl'aird'unpetitgarçongourmand.IlluirappelaitlePaulqu'elleavaitconnuaudébut,àl'aise,contentd'êtreensacompagnie.
Desoncôté,Paulsefaisaitlamêmeréflexion:ilaimaitêtreavecIndia.C'étaitvraimentquelqu'undedrôleetdefacileàvivre.
Malheureusement,c'étaitloind'êtresoncas..
Presqueavecfierté,ildéclara:
—JesuisfidèleàSerena.
—Tufaistoujoursdescauchemars?demandaIndia.
C'étaitunequestionqu'ellen'avaitpaspuluiposerdepuisbienlongtemps.
—Non,çavamieux.Enfait,jesuistropépuisé,lesoirquandjemecouche,pourrêverdequoiquecesoit.C'estquandjeretourneàlacivilisationqueleschosessegâtent.
—Oui,jemesouviens,réponditIndia.
Ladernièrefois,ilavaittenuexactementneufjours.Etelles'étaitretrouvéeavecuncœurenmiettes,unbrascasséetunecommotioncérébrale.
—Pourquoin'es-tusortieavecpersonne?insista-t-il.
Ellepoussaunsoupir.
—Jepensequelaréponseàcettequestionestévidente,Paul.
Ou,dumoins,elledevraitl'être.J'avaisbesoindetempspourmeremettredenotrehistoire..etdeDoug.Pourmoi,çaétéunesortededoublé,undésastreaprèsl'autre.
Enréalitécependant,ellen'avaitvraimentsouffertquedesaruptureavecPaul.ElleavaitperduDougbienplustôtquecela..
MaisquandPaull'avaitchasséedesavie,elleavaitdûtireruntraitsurtoussesespoirs,toussesrêves,sursesdernièresillusions.
—Ilestpossiblequeçam'aitfaitdubien,continua-t-elle.D'unecertainemanière,jesuisplusfortemaintenant,etjesaisdavantagecequejeveux,cedontj'aibesoin.Enrevanche,jemedemandesij'auraiunjourlecouragedemelancerdenouveaudansunehistoired'amour.J'endoute,pourl'instant,maisonnesaitjamais.Peut-êtrequ'unjourjeverraileschosesautrement.
—Tuestropjeunepourrenonceràtoutça,dit-il,lessourcilsfroncés.
Elleavaitl'aird'avoirabandonnétoutespoir;enfait,elleparaissaitplusdésespéréequelui.Maisplusforte,aussi,etilcomprenaitcequ'ellevoulaitdirelorsqu'elleaffirmaitavoirmûridepuisleurrupture.Ilenavaiteuconsciencequandill'avaitentendueparleràDoug,danslebureaudelaCroix-Rouge.Elleneselaissaitplusécrasermaintenant,niparDoug,nid'ailleursparlui-même.Elleavaitenfincommencéàposerseslimites,sanspluscraindredeperdrelesgensqu'elleaimait.Maisnelesavait-ellepasdéjàperdus,detoutefaçon?
—Jusqu'ici,jen'aivupersonnedontj'aieeuenvie,reprit-ellehonnêtement.
Aprèstout,puisqu'ilsétaientredevenusamis,ellepouvaitsepermettredeluiparleravecfranchise.
—Etdequoias-tuenvie,exactement?demandaPaulaveccuriosité.
Lajeunefemmeréfléchitunlongmomentavantderépondre.
—Jeveuxvivretranquillement,seule,paisible,dit-elleenfin.Etsi,unjour,j'acceptedenouveaudem'exposer,jeveuxquecesoitpourlabonnepersonne.
—Commentdécrirais-tucettepersonne?voulut-ilsavoir.
Ilretrouvaitsonrôled'autrefois,celuideconfesseuretdeconfident,etilaimaitcela.Denouveau,Indiapritsontempsavantderépondre.
—Jenesuispassûrequelephysiquem'importevraiment,dit-elleenfin.Biensûr,c'esttoujoursagréabledefréquenterquelqu'undebeau,maissijedevaisfaireunelistedesqualitéslesplusimportantes,celaarriveraitloinderrièregentil,intelligent,attentionné,ouvert..Maisça,tut'endoutes.(Elleleregardadroitdanslesyeux,etdécidadesemontrerparfaitementhonnêteaveclui.)Jeveuxqu'ilsoitfoudemoi,qu'ilm'adore,qu'ils'émerveilledem'avoirrencontrée..Jusqu'ici,c'esttoujoursmoiquiaiétéaimante,quiaifaittouteslesconcessions.Peut-êtrequ'ilesttempsqueleschoseschangent,etquejedécouvreàmontourcequec'estd'êtrevraimentaimée.
ElleavaitétéfollementamoureusedePaul,etprêteàtoutluidonner,soncœur,savie,sesenfants..Etlui,desoncôté,avaitétéfoudeSerena.Aposteriori,ellesouffraitdesavoirqu'illuiavaitpréféréunefemmemorte,quinereviendraitjamais.IlavaitchoisidevivredanslesouvenirplutôtquedetendrelamainversIndiaetd'acceptercequ'elleluioffrait.
—Çavapeut-êtretesemblerunpeufou,dit-elle,maisjeveuxunhommecapabledefaireletourdu
mondeparamourpourmoi,d'affrontertouslesdangers..detraverserunouragan.Bref,la«
bonnepersonne»seraitunhommevraimentamoureuxdemoi.
Pasunpetitpeu,pasàmoitié,paspeut-être,nipardépitniparcequ'ilafaitun«marché»avecmoi.Jeveuxpouvoiraimerunhommedetoutmoncœuretsavoirqu'ilm'aimeautant.Ettantquejen'auraipastrouvécethomme,jepréfèreprendredesphotosauRwandaouêtreàlamaison,touteseuleavecmesenfants.Iln'estplusquestionquejemecontentedepis-aller,quejeprésentedesexcuses,quejesupplie.
Paulsavaitquecen'étaitpasàDougqu'ellefaisaitallusion,maisàlui,quiluiavaitexpliquéqu'ilnel'aimaitpasréellement.Ilétaitheureuxdevoirqu'elleavaitencoredesrêves,mêmes'ilsedemandaitsiellelesverraitunjourseréaliser.Aumoins,ellesavaitcequ'ellevoulait,etdanscesens,elles'entiraitbienmieuxquelui.
Elledécidaalorsdereporterl'attentionsurlui,etluiposalamêmequestion.
—Quecherches-tu,toi,Paul?Quiestlafemmeparfaitedontturêves?
Contrairementàelle,Pauln'hésitapasuneseconde.Ilauraitvoululuidirequ'elleétaitcettefemme,etfaillitlefaire,carilaimaitquantitédechosesenelle..Maisaulieudecela,ilarticulaunseulmot:
—Serena.
Pendantuneminute,Indianeditrien.Cenomluifaisaitencorel'effetd'unegifle;sielles'étaitattendueàcetteréponse,eneffet,elleavaitinconsciemmentespéréquePaulsemontrâtmoinsdirect,moinscatégorique.
—Aveclerecul,jemerendscomptequ'elleétaitàpeuprèsparfaite,pourmoidumoins,continua-t-il.
—Maispeut-êtrecelalaisse-t-ildelaplacepourquelqu'un,ouquelquechosededifférent,observaIndia.(Elledécidaalorsdesemontrer,unefoisencore,francheaveclui.
—Ilavaitpeut-êtrebesoind'entendrecertaineschoses.Mêmes'ilétaittroptardpourelle,celaluiserviraitaumoinslorsqu'ilrencontreraitsaprochaineamie.)J'aitoujourseul'impressionquejenepourraisjamaismemesureràelle,quejeseraistoujoursunesortedesecondchoix,etencore..Saufpendantcettefameusesemaine.Ç'aétéleseulmomentoùj'aieulacertitudequetum'aimais.
Etellesavaitqu'ill'avaitbeletbienaimée,àl'époque,quoiqu'ileûtprétenduparlasuite.C'étaitsapeurquiavaitparléparsabouchelorsqu'ilavaitaffirmélecontraire.
—Jet'aimais,India,répondit-ilsansambages.Oudumoins,jelepensais..pendantcettesemaine.Etaprèsj'aieupeur,peurdecequeSeanavaitdit,detoi,desenfants,desallers-retoursàWestport..demescauchemarsetdessouvenirsdeSerenaquimehantaient.Jemesentaisaffreusementcoupabledecequej'éprouvais.
—Tuauraisfinipararrêterdefairecescauchemars,remarqua-t-elled'unevoixcalme.C'estcequiarriveàlaplupartdesgens.
Maisilsecoualatêtesanslaquitterdesyeux.Ilétaitaisépourluidesesouvenirdecequ'ilavaitaiméenelle.Elleétaitsidouce,siaimante,sijolie..
—Jen'auraisjamaispumeremettredelamortdeSerena.Jenepourraijamais.Jelesais.
—Tun'enaspasenvie.
C'étaientdesmotsdurs,difficilesàentendre,maisellelesavaitprononcésd'unevoixtrèsdouce,presquetriste.
—C'estcertainementvrai,reconnut-il.
IndiaétaitégalementcertainequeSerenaavaitsemblémoins«
parfaite»àPauldesonvivant,maisellen'osapasleluidire.Lamagiedutemps,dudeuiletdeladistanceavaitbeauavoirteintéderosesessouvenirsdesonépouse,Indiasavaitquelaviequotidienneavecelleavaitétédifficileàgérerpourluietellelesoupçonnaitdelesavoiraussi,toutaufonddesoncœur.
—Ettantquenousenparlons,Paul,laisse-moitedonnerunconseil:nelaissepasSeansemêlerdecequineleregardepas.Iln'apasledroitdet'empêcherderefairetavie.Ilasapropreexistence,saproprefamille,etcen'estpasluiquis'occuperadetoiauquotidien,quitetiendralamainetteferarire,ouquis'inquiéterasitufaisdescauchemars.Jecroisqu'ilestjalouxdetoi,etqu'ilveuttegarderenfermédansunplacard,toutseul,pours'assurerquetun'espastropheureux.Nelelaissepastefaireça.
—Enfait,j'aipasmalréfléchiàtoutçadepuismonarrivéeici.Al'égoïsmedesenfantsvis-à-visdeleursparents.Quelquesoitleurâge,ilsattendentdevousquevousvousconsacriezàeux,toujours,sansrelâche,quevoussoyezlàpoureuxlorsqu'ilslesouhaitent.Maislorsquevousleurdemandezd'êtreunpeucompréhensifsavecvous,ilsvousdonnentuncoupdepiedauxfessesetvousinterdisentformellementdefairelesmêmesbêtisesqu'eux.Simabelle-fillemourait,Dieunousenpréserve,etquejeconseillaisàSeanderestercélibatairejusqu'àlafindesesjours,ilmeferaitinternersur-le-champ!
Indiahochalatête.Ilavaitraison:lesenfantspouvaientsemontrertrèsdursetterriblementégoïstesvis-à-visdeleursparents.Cen'étaitpastoujourslecas,maisSeansemblaitunexempletypique.
—Jem'attendaisàcequ'ilréprouvenotrerelation,ditIndia,etjemedemandaiscommenttuleprendrais.
—Laréponse,India,est«trèsmal».J'aimalpristoutecettehistoire,enfait,etçaaétéunvraimassacre.
Chaquefoisqu'ilvoyaitlacicatriced'India,ilsesouvenaitdelafindeleurliaison,etsentaitunevaguederemordsl'envahir.
—Peut-êtren'étais-tupasprêt,toutsimplement,dit-elle,charitable.C'étaittrèspeudetempsaprès..
—C'estvraiquejen'étaispasprêt,coupa-t-ilensecouantlatête,maisjesaisquejeneleseraijamais.
Illevalesyeuxverselleetsourittristement.Ilsavaienttraversébiendesépreuves,touslesdeux,ils'en
rendaitcompte;maisendéfinitive,ilsavaientperdulecombat.
—J'espèrevraimentqueturencontrerasunjourcethommeprêtàtraverserunouraganpourtoi,India.Tulemérites..Plusquequiconquequejeconnaisse.Oui,jetesouhaitevraimentdeletrouver.
Ilétaitsincère:ilvoulaitqu'ellesoitheureuse,àl'avenir,qu'elleparvienneàoubliertoutelasouffrancequ'illuiavaitcausée.
—Moiaussi,j'espèrequeçaarrivera,dit-elledansunsoupir.
Aufondd'ellecependant,ellen'ycroyaitguère.Oùpourrait-ellerencontrerquelqu'un?Quand,comment?Sicelaseproduisait,ceneseraitpasavantbienlongtemps..Elleavaitencoretantdeproblèmesàrégler,danssatêteetdanssoncœur!Paulétaitl'und'eux,biensûr.Maiselleseréjouissaitdepouvoirdenouveaudiscuteravecluicommeavecunami.
—Faisensorted'êtreprêtelorsqu'ilviendra,luiditPaulavecgravité.Situesdanstonlit,blottiesouslescouvertureslesyeuxfermés,ousitufuislemondedansunendroitcommecelui-ci,loindetoutecivilisation,tunetrouverasjamaisceluiquetucherches,India.Ilfautsortir,rencontrerdesgens.
Maisellen'enavaitpasenvie,pasplusquelui.
—Peut-êtrequec'estluiquimetrouvera.
—N'ycomptepastrop.Ilfautquetufassesaumoinsunpetiteffort,quetuluiouvreslaporte.Cen'estpasfaciledetraverserunouragan,tusais;ilyalevent,lemauvaistemps,c'estdangereux,unpeueffrayantmême.Situveuxqu'ilarrivejusqu'àtoi,ilfautsortiretluifairesigne.
Ilséchangèrentunlongsourire,etsesouhaitèrentensilencedetrouverlapaix,etcequ'ilscherchaient.
Puis,jetantuncoupd'œilàsamontre,Paulvitqu'ilétaitprèsdeminuit,etilseleva.Ensemble,ilsnettoyèrenttoutcequ'ilsavaientutilisé.Ilsétaientsatisfaits;ilsavaientabordébonnombredesujetstrèsimportants,etendépitdelatensionquisubsistaitentreeux,ilsavaientpasséunbonmoment.
—JesuiscontentqueSamn'aitrieneudegrave,ditPaulenrangeantlespaquetsdecornflakes.(Ileutunpetitrire.)Aufait,lorsquetuaurastrouvécethommecapabledetraverserunouraganpourtoi,penseàcachertesenfants,sansquoiilrisquederepartirdanslatempêtesansdemandersonreste.Unefemmeavecquatreenfants,mêmemerveilleuse,faittoujoursunpeupeur.
MaiscetteremarquenetroublapasIndia.Certes,sesenfantsluiavaientpeut-êtrefaitpeur,àlui,maisilsn'effraieraientpastoutlemonde.
—Cesontdesenfantsgentils,Paul,déclara-t-elleavecfermeté.
Biensûr,ilsontlesmêmesdéfautsquetouslesautres,maissiunhommem'aimevraiment,illesaimera,euxaussi,etillesacceptera.Ilsneserontpasunhandicap.Etilsfinirontpargrandir.
LorsquePaulavaitmisuntermeàleurhistoire,Indias'étaitsentierejetée,dévaloriséeauplusprofond
d'elle-même.Nonseulementellen'étaitpasaussibienqueSerena,maiselleavaittropd'enfants..Maintenant,cependant,elleavaitprisdureculetréfléchi.Sesenfants,toutcommeelle,étaientdesgensbien.Etlorsqu'ellerepensaitàtoutcequ'illuiavaitditaufildesmois,quandilssetéléphonaientquotidiennement,ellesongeaitqu'àcertainségardselleauraitmêmepuenremontreràSerenaellemême.
Lentement,PaulraccompagnaIndiajusqu'àsatente.Arrivésurleseuil,ils'immobilisaetlaregarda.Ilétaitheureuxd'avoirpassélajournéeavecelle.Ç'avaitétéunmomentimportantpoureux,unesorted'adieuàcequ'ilsavaientpartagéautrefois,etledébutd'unenouvelleamitié.Ilsavaientgardécertainesbonneschosesets'étaientdébarrassésd'autres,plusdangereuses;cefaisant,ilss'étaientredécouverts.
—Ademain,luidit-il.Dorsbien.
Lajournéeavaitétélongue,ettousdeuxétaientépuisés.Pauls'apprêtaitàs'éloignerlorsqu'ilseretournaversIndiaavecunsouriretimideetluiditquelquechosequilatouchaprofondément:
—Jesuisheureuxquetusoisvenueici.
—Moiaussi,répondit-elleavantdedisparaîtredanssatenteavecunpetitsignedelamain.
C'étaitunebonnechosequeleursroutessesoientcroiséesdenouveau.Peut-êtreétait-celedestinquil'avaitvoulu..Depuisleurpremièrerencontre,ilsavaienttouslesdeuxparcourubeaucoupdechemin,dansdescirconstancessouventdifficiles.India,elle,commençaitenfinàapercevoirle«boutdutunnel»;maisellesavaitquePaul,lui,avaitencoreunlongtrajetdevantluiEtelleespéraitqu'ilarriveraitunjouràdestination.
Chapitre26Lesdeuxsemainesquisuivirentpassèrentàunevitesseincroyable,presquetropvitepourIndia,àquicependantsesenfantsmanquaientterriblement.ElleaccompagnaPaulàplusieursreprisesdanssesmissionsderavitaillement,etfitquelquesbaladesenJeepavecRandyetIan.
Ellephotographiaitégalementsansrelâchelesenfantsdel'orphelinatetceuxquivenaientsefairesoigneràl'hôpital,etinterviewaittouteslespersonnesqu'ellerencontrait.EllerentreraitauxEtats-Unisavecdescentainesdepellicules,etunreportagequi,ellelesavait,seraitextraordinaire.
Pauletellebavardaientsouvent,parfoisdessoiréesentières.Aprésentqu'ilsavaientfaitlapaix,ilsétaientcapablesdepasserensembledemerveilleuxmoments.Ilsriaientdepetiteschoses,partageaientlemêmesensdel'humour,etIndias'aperçutbientôtque,mêmesileurrelationn'étaitpluslamême,ilstenaientencoreénormémentl'unàl'autre.Paulveillaitsurelle,ets'efforçaitenpermanencedeluifaciliterleschoses;quantàelle,elles'inquiétaitpourlui,etseréjouissaitlorsquesesdémonsfamiliersparaissaientlelaisserenrepos.
Laveilledudépartdelajeunefemme,ilspassèrentlasoiréeensemble.Paulluiparladecequ'ilavaitl'intentiondefaireparlasuite;ilprojetaitdequitterleRwandaverslemoisdejuin,etavaitprévudemonteruneautreopérationderavitaillementauKenya.
IlcomptaitégalementretournerenEuropeouauxEtats-Unisdurantl'étépourpasserunpeudetempsàborddel'Etoile-des-Mers.
—Appelle-moisitupassesàNewYork,luiditIndia.
—Iras-tuàCapeCod,cetteannée?
—Oui,enjuilletetdurantlapremièresemained'août.Après,jelaisserailamaisonetlesenfantsàDougetTanya.
—Toutcelameparaîttrèscivilisé,observaPaul.
—N'est-cepas?
—Qu'as-tul'intentiondefaireàlafindumoisd'août?
Ilsavaitqu'ellen'avaitnullepartoùaller,sinonàWestport.
—J'espèretravailler,répondit-elle.J'aidemandéàRaouldemetrouverquelquechosed'intéressant.
ElleavaitadorésonséjourauRwanda,bienplusqu'ellenel'avaitescompté,etlefaitd'avoirretrouvéPauldanslecampajoutaitunedimensionsupplémentaireàcetteexpériencequ'ellesavaitnedevoirjamaisoublier.Elleavaitl'impressiond'avoirtrouvéladernièrepièced'unpuzzle;mêmesielleaimaittoujoursPaul,ellesesentaitcapabledetireruntraitsurleurliaison,àprésent.
Lelendemain,ill'emmenalui-mêmeenavionjusqu'àKigali,afindeluiéviterdereprendrelevieuxcoucoudanslequelelleétaitarrivée.Ilneluirestaitplusqu'àmonterdansunvolpourKampala;delà,ellepourraitretournerdirectementàLondres.
Ellesavaitquelesenfantsattendaientsonretouravecimpatience,etavaitterriblementhâtedelesrevoir.Aumomentdelaquitter,Paulluidemandad'embrasserSampourlui,etdedirebonjourauxautresdesapart.
—Promis.S'ilsnesontpasenprison,letaquina-t-elle.
C'étaitplusfacilepourellemaintenantquelesvieillespeursdePauln'étaientplusunebarrièreentreeux,etqu'elle-mêmen'attendaitplusriendelui.Elleavaitsesrêves,etceux-cinedépendaientplusdePaul.
L'avionqu'elledevaitprendrefinitpararriver;l'heuredesadieuxavaitsonné.EllesouritàPauletleserradanssesbras.
—Soisprudent,Paul..Etménage-toi,tulemérites.
—Toiaussi.Etsijevoisuntypeenciréàlarecherched'unouragan,jetel'envoie.
—Net'inquiètepaspourça.
—Jet'appellerai,sijemerésousàretourneràlacivilisation.
Ilpouvaitselepermettre,désormais;ilnesesentaitplusmenacé.
—Çameferaplaisir,affirmaIndia.
Illapritalorsdanssesbras,etlaserracontreluiquelquessecondesdeplus.Ilyavaitencorebeaucoupdechosesqu'ilauraitaiméluidire,maisilignoraitcomments'yprendre.Plusquetout,ilavaitenviedelaremercier.Dequoi?Ilnesavaitpasexactement.
Peut-êtredel'avoirsibiencompris,d'avoirsulireenluietdel'avoirlaisséêtrelui-même.Ilss'acceptaienttotalement,maintenant,sanssejuger,etc'étaitunsentimentmerveilleux.
Indiaavaitleslarmesauxyeuxlorsqu'ellemontadansl'avion.
Longtemps,Pauldemeurasurletarmac,lesyeuxfixéssurelle.Ilattenditpourpartirquel'avioneûtdécollé,puisqu'ileûtfaitunefoisletourdel'aéroport,avantdes'élancerverssadestination.
Alorsseulementilsedirigeaverssonpropreappareild'unedémarchelasse.
CommeilrepartaitversCyangugu,sanscesserdepenseràIndia,ilsentituneétrangesensationdepaixl'envahir.Lajeunefemmeneluifaisaitpluspeur,elleneluidonnaitplusenviedefuir,etilnesesentaitmêmepluscoupabledessentimentsqu'iléprouvaitpourelle,quelsqu'ilsfussent.Ill'aimait,commeuneamie,unemère,unesœur.Ilsavaitquelescrisesdefourirequ'ilsavaientpartagéesallaientluimanquer,ainsiquecettelueurmalicieusequibrillaitsisouventdansleregardd'India,etqu'ilavaitapprisàbienconnaître.Ilétaitheureuxdevoirqu'ellen'étaitplusblessée,encolère,qu'ellen'avaitpluspeurdelui,
ellenonplus.Ellen'avaitplusdésespérémentbesoinqu'ill'aime,ellen'attendaitplusriendelui.Enfait,ellen'étaittoutsimplementplusdésespérée.Indiaétaitunoiseauvolantlibrementdansleciel,etlefaitdepenseràelleencestermeslerendaitheureux.Cen'estqu'unefoisderetouraucamp,enentendanttoutlemonderépétercombienelleallaitleurmanquer,qu'ilserenditpleinementcomptedesonabsence.
Plustardcejour-là,ilpassadevantlatentedelajeunefemme,etéprouvaunedouleurpresquephysiqueàl'idéedenepluslavoir.Toutàcoup,cequ'ilsavaientpartagéluisemblaitplusimportantqu'ilnel'avaitcrusurlemoment.Endépitdel'indépendanceférocequ'ilrevendiquait,ilsesentaitperdusanselle.Lesimplefaitd'êtrelàalorsqu'ellen'yétaitpluslefaisaitsouffrir.
Cettenuit-là,endormidanslatentedespilotes,ilfîtuncauchemarpourlapremièrefoisdepuisdesmois.Ilrêvaqu'Indiaétaitdansunavionqu'ilregardaits'envoler,etque,soudain,l'appareilexplosait.Danssonrêve,illacherchaitpartout,pleurant,sanglotant,suppliantlesgensautourdeluidel'aider.
Maisilavaitbeaupleurer,regarderpartout,s'agiterentoussens,ilnelatrouvaitpas.
Chapitre27LorsqueIndiaentrachezelle,àWestport,lamaisonétaitimpeccable,lababy-sitterl'attendait,etlesenfantsprenaientsagementleurdînerdanslacuisine.Dèsqu'ilslavirent,ilspoussèrentdesexclamationsraviesetseprécipitèrentpourl'embrasser;Sams'empressadeluimontrersonplâtre,ettouscommencèrentàparlerenmêmetemps,pressésdeluiracontertoutcequis'étaitpasséensonabsence.Poureux,cestroissemainesavaientétéinterminables,etpourelleaussi,d'unecertainemanière,mêmesielleavaitl'impressiond'avoiraccompliquelquechosed'important,tantauplanpersonnelqueprofessionnel.
Envoyantàquelpointtoutétaitpropreetbienorganisé,elleressentitunevivegratitudeenversTanya,etcesoir-là,ellel'appelaàNewYorkpourlaremercier.EllesedoutaitqueDougn'avaitrienfaitdeplusqu'àsonhabitude:illesavaitemmenésaucinémadetempsentemps,etétaitrentrétouslessoirsàlamaisonparletraindedix-huitheurescinquanteetune,justeàtempspourmettrelespiedssouslatable.Lesenfantseux-mêmesavaientfiniparadmettreàcontrecœurqu'ilsaimaientbienTanya.
Biensûr,Indiaavaitunpeudemalàaccepterqu'elleeûtpuêtreremplacéesiaisémentdanslecœurdeDoug;celaluiprouvaitque,commeellel'avaitcraint,ellen'avaitétépourluiqu'uneépousegénérique,qu'iln'avaitpashésitéàrenvoyerlorsqu'iln'avaitplusétésatisfaitdesa«prestation».Maisaufond,quelleimportance?Ellen'avaitplusenvied'êtremariéeaveclui.
Elleétaitmêmechoquéederéaliseràquelpointilluimanquaitpeu,aprèsdix-septansdeviecommune.
Malgrétout,elleneputs'empêcherdesursauterquandilluiannonça,cesoir-làautéléphone,queTanyaetluisemarieraientaussitôtledivorceprononcé,endécembre.Pendantuneminute,elleneditrien,puiselleparvintàarticulerun«Félicitations»
presqueinaudible.Lorsqu'elleraccrocha,quelquesinstantsplustard,sesmainstremblaient.
—Qu'est-cequinevapas,m'man?demandaJessicaenentrantdanssachambrepourluiemprunterunpull.
—Rien,je..Est-cequetusavaisquetonpèreetTanyaallaientsemarier?
Cen'étaitprobablementpaslemeilleurmoyend'annoncerlanouvelleàsafille,sicelle-cin'étaitpasaucourant,maisIndiaétaittropsouslechocpourysonger.D'ailleurs,Jessicaneparutpastroubléeoutremesure.
—Ouais,sesenfantsm'avaientprévenue,répondit-elleenhaussantlesépaules.
—Ça..çaneteposepasdeproblème?voulutsavoirIndia,quis'inquiétaitdelaréactiondesafille.
Jessicaeutunpetitrirecynique.
—Est-cequej'ailechoix?
—Non,reconnutIndia.
Ellenonplusn'avaitpaslechoix,d'ailleurs.EnrefusantdesatisfairelesmoindrescapricesdeDoug,elleavaitrenoncéàtoutdroitsurlui.Maispeut-êtreétait-cemieuxainsi.Aucoursdesderniersmois,elles'étaitretrouvée,etcelaneseseraitsansdoutejamaisproduitsielleétaitrestéeavecsonmari.Etmaintenant,ellesavaitqu'ellenepourraitplusjamaisretournerenarrière.Nulneparviendraitdésormaisàlafairerenonceràsapersonnalité,àsonindépendance,àsesrêvesprofonds.Ellen'avaitquetroplongtempsignorésesvraisdésirspourfaireplaisirauxautres.
Malgrétout,sonegoétaitunpeumalmené,etellel'avouaàGaillorsqu'ellelavitàl'écolelelendemain,enallantchercherlesenfants.ElleannonçalanouvelledumariagedeDougàsonamie,etfutsurprised'apprendrequ'elleétaitdéjàaucourant.
—Toutlemondelesavaitdonc,saufmoi?demanda-t-elle,contrariée.
ElleavouaàGailqu'elleavaitétédépriméed'apprendrequeDougallaitseremarier,etnecomprenaitpaspourquoielleréagissaitainsi.
—C'estparfaitementnormal,voyons!affirmasonamie.Tuasétémariéeavecluipendantdix-septans,commentpourrais-tunepasêtreaffectée?
Tanyaétaitplusjeuneetplus«branchée»qu'India,mêmesilesenfantslatrouvaient«débile».Etellesavaittenirparfaitementunemaison,cela,Indial'avaitconstaté.Bref,elleétaitexactementcequeDougavaittoujoursvoulu.
Ensongeantàtoutcela,Indiasesentaitterriblementseule.Elleavaitl'impressionquetoutlemondeétaitencouple,saufelle.
TanyaetDougvivaientensemble,ilsallaientsemarier..MêmeGailsemblaitplusheureuseavecJeff,depuisquelquetemps.Ilsavaientlouéunemaisonpourl'étéàRamatuelle,prèsdeSaint-Tropez,etpourunefois,Gailparaissaitseréjouiràl'idéedepassersesvacancesavecsonmarietsesenfants.Toutàcoup,Indiaavaitlesentimentquelemondeentierfonctionnaitparpaires,commedansl'archedeNoé,alorsqu'ellen'avaitquesontravailetsesenfants.EtPaulallaitpasserlerestantdesesjoursàparcourirlemondeenpensantàSerena..
Néanmoins,ellefinitparsesecouer.Aprèstout,elleétaitloind'êtreàplaindre:beaucoupdegensauraientdonnén'importequoipourêtreàsaplace.Etelleétaitplusheureusequel'annéeprécédente,quandDougetellesequerellaientconstammentetqu'ilcherchaitàl'empêcherdetravailler.Illuisuffisaitdesesouvenirdecettepériode,etdelasolitudequiavaitétélasienne,alorsmêmequ'elleétaitmariée,pourremettreleschosesàleurplace.Elleétaitpeut-êtreseulepourl'instant,maispasesseulée.
Ladernièresemained'écolearriva,etcommechaqueannée,Indiapréparalesvalisesdetoutlemonde.LesenfantsavaienthâtedepartiràCapeCod,àl'exceptiondeJessica,quinevoulaitpasêtreséparéedesonnouveaupetitami.ACapeCod,disait-elleensoupirantàfendrel'âme,iln'yavaitque«cesraseursdeBoardman».
—Tutrouverasbienquelqu'unavecquit'amuser,larassuraIndialaveilledeleurdépart.
Jessicaluijetaunregarddésespéré.
—Maismaman,iln'yapersonne,là-bas!
LesmotsdeJessicatrouvèrentunéchoaufondd'India.Ellenonplusn'avaitpersonneàrejoindre,personneàretrouver,oùqu'elleaille..Certes,elleavaitprisl'habitudedegravirseulelesmontagnesquisedressaientsursonchemin,defaireleschosesquiluiimportaientsansattendrel'aidedepersonne.Etquandonluiconfiaitunemission,sontravailluiapportaitd'énormessatisfactions.Maisellen'avaitpasd'hommepourl'aimer,etparfois,celaluimanquait.
—Jessica,observa-t-elleavecunsourire,situnetrouvespersonneàquinzeans,quelespoircelalaisse-t-ilauxautres?
Maisnaturellement,Jessicanepouvaitconcevoirqu'Indiapûtnouerunerelationavecunhommeàsonâge.Pourelle,àquarante-quatreans,onétaitfranchementvieux,pournepasdirefini..C'étaitamusant,etcelarappelaàIndiasaconversationavecPaulàproposdeSean.Detouteévidence,elleaussiétaitconsidéréeparsesenfantscommeunesortedefossile.
IlsprirentlaroutepourHarwichlelendemainmatinetaccomplirenttouslesrituelsfamiliers:ouverturedelamaison,préparationdeslits,vérificationdesécransanti-moustiquesettourdequartierpoursaluerlesvieillesconnaissances.Etcesoir-là,allongéedanssonlit,Indiasouritavecbonheurenécoutantl'océan.
Lelendemain,ellepassavoirlesParkeretquelquesautresamis.Commechaqueannée,DicketJennyl'invitèrentavecsesenfantsàleurbarbecuedu4juillet;etlorsqu'ilss'yrendirent,lajeunefemmes'efforçadenepasselaisserenvahirparlessouvenirsdePauletSerena.Ilneservaitàriend'yrepenser.
Lessemainessesuccédèrent,etIndiaserenditcompteque,mêmesansmariniamant,ellepassaitunmerveilleuxété,détenduetagréable.Elleadoraitêtreavecsesenfants.Paulluimanquaitencore,d'unecertainemanière,maiselleavaitreçuunecartepostaledelui;ilsetrouvaitauKenya,oùilavaitmontéuneopérationderavitaillementsemblableàcelleduRwanda.Ilparaissaitheureux.Dansunpost-scriptum,ildisaitqu'illuicherchaittoujoursunhommeenciré,etcelaavaitfaitsourireIndia.
Ellenepouvaitpenseràl'annéeprécédente,àleurrencontreetauxmomentsqu'ilsavaientpassésàborddel'Etoile-des-Merssansunsentimentd'irréalité.Pourelle,ç'avaitétéledébutd'unrêvemais,aumoins,ellen'avaitplusl'impressionquecelui-cis'étaitterminéencauchemar.Elleressentaittoujoursunpincementaucœurausouvenirdecequ'elleavaitéprouvépourPaul,maissesblessuresintérieurescommençaientàs'estomper,àl'instardesacicatriceàlatête.Elleavaitdécouvertavecletempsqu'onnepouvaits'accrocheréternellementàsonchagrin.
ElleappelaRaoulàlafindumoisdejuillet,espérantqu'ilpourraitluitrouverunemissionpourlapériodeoùlesenfantsseraientàCapeCodavecDougetTanya,maissonagentn'avaitencorerienàluiproposer.
Leplusétrangeétaitdesongerquel'annéeprécédente,àlamêmeépoque,Dougetelleétaientencoreensemble,às'affronterconstamment.Elleavaitaujourd'huil'impressionqu'ilsétaientséparésdepuisuneéternité..Ilsmenaientdesviessidifférentes,désormais!
Unanplustôt,elleétaitmariéeavecDoug,etlesuppliaitdelalaisserretravaillerunpeu.Serenaétaittoujoursvivante.
Tantdechosesavaientchangé,enl'espacedesipeudetemps..
Parfois,ellesedemandaitsiPaulpensaitauxmêmeschosesqu'elle.Atoutcequileurétaitarrivédurantcesdouzemois.
Commel'annéeprécédente,Samavaitprisdescoursdevoileaumoisdejuillet,etcelaluiavaittellementpluqu'ellel'avaitinscritégalementpourlemoisd'août.Ilparlaitencoresouventdel'Etoile-des-Mersavecémerveillement;India,elle,avaitl'impressionquecetépisodedesavien'avaitétéqu'unrêve.
Depuisledébutdesvacances,ilsjouissaientd'untempsmerveilleuxmais,verslafinjuillet,celachangeadutoutautout.
Pendantdeuxjours,lapluietombasansdiscontinuer,etleventseleva,obligeantIndiaàsortirdespullspourtoutelamaisonnée,augrandregretdesenfants,quidétestaientsecouvrirenété.Ilsdurentresteràl'intérieur,àregarderdescassettesvidéoetàjoueràdesjeuxdesociété;Indialesemmenaégalementaucinémaavecunedemi-douzainedeleursamis.Iln'étaitpasaisédeleurtrouverdeschosesàfairelorsqueletempssegâtaitainsi.
AumoinsJessica,elle,étaitcontente:ellesortaitavecl'aînéde«
cesraseursdeBoardman»,etsemblaits'enaccommoderparfaitement.Enfait,toutlemondeparaissaitsatisfaitdecesvacances,etseuleIndiaregrettaitunpeuquesadernièresemaineàCapeCodfûtplacéesouslesignedelagrisaille.
Envérité,letempsnefitqu'empirer,etcinqjoursavantsondépartpourWestport,Indiaregardaitlejournaltéléviséaveclesenfantslorsqueleprésentateurannonçaqu'ungrosouragansedirigeaitdroitsurlacôteduMassachusetts.Samparuttrèsexcitéparlanouvelle.
—Ouah!s'exclama-t-il.M'man,tucroisquel'ouraganvaemporterlamaison?
C'étaitarrivéàquelqu'unqu'ilsconnaissaient,plusieursannéesplustôt,etcelaavaitfortementmarquél'imaginationdupetitgarçon.
—J'espèrequenon,luiréponditIndiaaveccalme.
Latélévisionavaitdiffusédesconseilspourlespersonnessetrouvantsurlecheminducyclone,baptiséBarbara.Aencroirelescartesmétéorologiques,CapeCodétaitdirectementdansl'axe.Lepremiercyclonedelasaison,Adam,avaitfrappélaCarolineduSuddeuxsemainesplustôt,causantd'énormesdégâts;Indiaespéraitdufondducœurquecelui-ciseraitmoinsviolent.
Douglesappela,cesoir-là.Luiaussiavaitentendulesnouvelles,etilétaitinquietpoureux.Illeurdonnaquelquesinstructionsutiles,maisendéfinitiveilsnepouvaientpasfairegrand-chose.Silasituationdevenaittropdangereuse,ilsdevraientévacuerlamaisonetretourneràWestport;maispourl'instant,ily
avaitencoreunechancequelecyclonechangedetrajectoire.
Aufuretàmesurequelesheurespassaient,latensionmontait,auseindelapetitecommunautédeCapeCod,maisenfindecompte,lesprièresdesvacanciersfurententendues:Barbaranefitqu'effleurerlescôtesduMassachusettsavantderemonterverslenord.
Malgrécela,lesventsfurenttelsquelesécransanti-moustiquesfurentarrachésdesfenêtresetdesportes,etquelesarbresquipoussaientautourdelamaisondesTaylorfurentarrachés.L'und'euxtombasurletoit,etilenrésultaunefuitedanslacuisine.
DeuxjoursavantlafindesonséjouràCapeCod,Indiaplaçaitdesseauxsurlesolpourrecueillirl'eauetcouraitd'unefenêtreàl'autreafindes'assurerqu'ellestenaientbon,lorsqueletéléphonesonna.Habituéeàcequelesappelsfussenttoujourspourlesenfants,lajeunefemmenedécrochaitquasimentjamais;maiscejour-là,ilsétaienttousalléschezdesamis,etellefinitparrépondreavecagacement.
Iln'yavaitpersonneàl'autreboutdufil.Uninstant,ellesongeaqu'ils'agissaitd'uneplaisanterie,maiselleserappelaqu'ilsavaienteudesproblèmesaveclalignetoutelamatinée.Letéléphonesonnadenouveau,maislàencore,elleneputentendresoncorrespondant.
—Jen'entendsrien!cria-t-elledanslecombiné,songeantqu'ils'agissaitpeut-êtredeDoug,quirappelaitpours'assurerquetoutallaitbien.
Ilavaitététrèscontrariélorsqu'elleluiavaitparlédelafuite,etavaitdéjàcommencéàseplaindreducoûtdesréparations.
Letéléphonesonnaencoreunefois,etelledécidadel'ignorer.
Quiquecefût,ildevraitrappelerplustard.Aumêmeinstant,elleentenditungrandbruitetseprécipitadanssachambre,pourdécouvrirqueleventavaitréussiàarracherladoublefenêtre.
Pestantcontreleséléments,etcontresesenfantsquin'étaientpaslàlorsqu'elleavaitbesoind'eux,elleallachercherdel'adhésifetlecollasurlesvitrespouréviterqu'ellesn'explosent.Elleterminaitàpeinelorsqueletéléphoneseremitàsonner.
Exaspérée,elledécrocha;cettefois,cependant,aumilieudelafriture,elleréussitàdistinguerquelquesmotspresqueinaudibles.
—India..viens..ouragan..arrive..
Puisellecrutentendrequelquechosecomme«essoré»,etlacommunicationfutcoupée.L'appelétaitdetouteévidencepourelle,maissisoncorrespondantcherchaitàlapréveniràproposdel'ouragan,ilarrivaitunpeutard.EllesesentaitcommeDorothydansLeMagiciend'Oz;touteslesdoublesfenêtresétaientarrachéeslesunesaprèslesautres.Devantlafureurdeséléments,ilétaitdifficiledecroirequelecyclonelesavaitévités,etelleeutunepenséeémuepourlesgensquisetrouvaientdirectementsursonchemin.
Ellebataillaitcontrelafuitedelacuisineetcontreuneautrequiétaitapparuedanslasalledebains
lorsquetoutàcoup,jetantuncoupd'œilparlafenêtre,ellevitSametundesesamisquicouraientcommedesfoussurlaplage.Quandill'aperçut,Samagitalesbrasdanssadirection;elleessayadeluifairesignederentrer,maisilrefusad'obéir.Sachantcombieniladoraits'amusersouslapluie,ellenefutguèresurprise;néanmoins,craignantqu'ilnefûtemportéparlevent,ellesortitsurlaterrasseetluicriadereveniràl'intérieur.Ilnel'entenditpas.
Indiaattrapal'imperméabledesonfils,enfilalesien,etcourutversSam,latêtebaisséepourseprotégerdesrafalesdevent.
Alorsqu'elleapprochaitdesdeuxenfants,ellerelevalatêteetfutfrappéeparlabeautéduspectacle.Lecielétaitpresquenoir,etl'océanenfurieressemblaitàdumercure.Leventsoulevaitdesnuéesdesablequiallaientsejeterdanslesflots.Ellen'avaitpasdemalàcomprendrelesentimentd'exaltationqueressentaitSamdevantlapuissancedelanature.
—Rentre!luicria-t-elle.
Elleessayadeluidonnersonimperméable,maisilétaitdéjàsitrempéquecelasemblaitvain.D'ailleurs,alorsqu'elleluitendaitleciré,unerafaledeventleluiarrachaetils'envolaàtoutevitesse,tachejaunesurlecielnoir.
Lorsqu'ellereportasonattentionsurSam,Indialevitquimontraitquelquechosedudoigt,endirectiondularge,toutencriantdesmotsqu'ellenesaisissaitpas.Elleplissalesyeuxpourvoircequ'ilessayaitdeluimontrer,maisnedistinguaqu'uneformeauloin,masquéeparlapluieetlesvaguesdémesurées.Elles'approchaencoredeSam,etputenfincomprendrecequ'illuidisait:
—Maman..C'est..c'estl'Etoile-des-Mers!
Ellefronçalessourcilsetsecoualatête.Samsetrompait;levoiliersetrouvaittoujoursenEurope.S'ilavaiteul'intentionderevenirauxEtats-Unis,Paull'auraitappelée,commepromis,ouluiauraitaumoinsenvoyéunecartepostale.Cependant,Samparaissaitsûrdesonfait,ilsautaitsurplace,surexcité,ledoigttoujourspointéversl'océan.Defait,enregardantmieux,ellevitqu'ilyavaitbienunbateausurlesflotsdéchaînés.
—Cen'estpasl'Etoile-des-Mers,affirma-t-elle.Rentre,maintenant,tuvasattraperunepneumonie!
Aumêmeinstant,elles'immobilisa.LebateauquiarrivaitverseuxressemblaitbeletbienauvoilierdePaul.Celasemblaitimpossible,etpourtant..Toutesvoilesdehors,ilsedétachaitsurlecielnoircommeuneapparitionfantastique,pousséparleventàlavitessedel'éclair.MaisIndianepouvaitimaginerPaulmettantainsilaviedesonéquipageendanger.Ç'eûtétépurefoliequedenaviguerdansunouragan,etPaulétaitunmarinaccompli,conscientdesdangers.
Malgréelle,néanmoins,elledemeuraitsurlerivageaucôtédesonfilsetdesoncamarade,fascinée.Mêmesielleétaitsûrequelebateaunepouvaitêtrel'Etoile-des-Mers,elledevaitreconnaîtrequ'illuiressemblaitdefaçontroublante..
Finalement,elleparvintàs'arracheràsacontemplationetàconvaincreSametsonamiderentreràlamaisonavecelle.Uneminuteencore,ilsrestèrentsurlaterrasse,àregarderleformidablevoilierlutter
contreleséléments.Desvaguesgigantesquesselançaientàl'assautdesaproue,etsesmâts,agitésparlevent,semblaientfragilescommedesallumettes.Lenavireétaitencoretrèsloindelacôte,maissedirigeaitdroitsureux.
Indiasedemandasilevoilieravaitétésurprisparlatempêtealorsqu'ilsetrouvaitaularge,ets'ilcherchaitmaintenantàseréfugierauport.Fallait-ilqu'elleappellelesgardes-côtespourqu'ilsluiviennentenaide?Ellesavaitqu'ilyavaitdenombreuxrochersaulargedelapointe,etqueparuntempscommecelui-làilétaittrèsdangereuxdenaviguerdanslesenvirons,mêmepourunbateaudecettetaille.
Elles'apprêtaitàimiterSametsonami,quiavaientfiniparseréfugieràl'intérieurdelamaison,lorsquelapluiesecalma,etqu'elleputvoirlenavireplusclairement.Aumêmeinstant,elleseremémoral'étrangecoupdetéléphonequ'elleavaitreçuunpeuplustôt.«Viens..tempête..arrive..»Avait-onvoululaprévenirquelatempêtearrivait—cequ'ellesavaitpertinemment—ouluidirequelquechosed'autre?Lavoixavaitprononcésonnom,maisellen'avaitpulareconnaître,enraisondesperturbationssurlaligne.
Etsoudain,ellesut.Toutàcoup,elleeutlacertitudequeSamavaitraison,etqu'ils'agissaitbiendel'Etoile-des-Mers.
Lajeunefemmesetournapourfairesigneaupetitgarçonàtraverslafenêtre,maisiln'étaitpluslà,sansdouteétait-ilalléjouerdanssachambreouregarderlatélévisionavecsoncamarade.Denouveau,ellefîtfaceàl'océan,regardantlevoilierluttercontrel'ouragan,tandisquelesmotsrésonnaientdanssatête.«Viens..arrive..»Et«essoré».Sepouvait-ilqu'elleeûtmalcomprisetquesoncorrespondanteûtparléde«ciré»?
Oui,comprit-ellesoudain,seulPaulseraitcapabledenaviguerparuntempspareil.Etc'étaitluiquiavaitappelé,unpeuplustôt.
Maisquefaisait-il?
Aulieuderetournerdanslamaison,elles'approchadelagrève,etvitquelebateausedirigeaitversleyacht-club.Ellenesavaitpaspourquoi,nicomment,maisPaulétaitlà..Ilétaitvenu,danslatempête.Etilluiavaittéléphonépourleluiannoncer.Ellecommençaparmarcher;puisellesemitàcourir.Ellenes'inquiétaitpaspourlesenfants,ellesavaitqu'ilspouvaientsedébrouiller.
C'étaitfou,incroyable.PourquoiPaulavait-ilfaitunechosepareille?Etquesepasserait-ilsiuncoupdeventleprécipitaitcontrelesrochers?Etsi..Millequestionstourbillonnaientdanssatête.
Ellevitlevoiliernégocierlapointe,etleregardas'approcher.
Peut-êtrePauln'était-ilpasàbord,sedit-elleafindenepasêtredéçue.Peut-êtremêmequ'ellesefaisaitdesidées,etqu'ilnes'agissaitpasdel'Etoile-des-Mers.
Oupeut-êtrequ'ilétaitaussifouqu'elle,etcroyaitenquelquechosequ'ilsavaientperduautrefois,etdontellerêvaitencore,parfois.Encetinstant,ellevoulaitquecesoitlui,ellevoulaitqu'ilsoitlàplusqu'ellen'avaitjamaissouhaitéquelquechosedanssavie.Lorsque,enfin,elleatteignitleyacht-club,elleétaitàboutdesouffle;ellecourutjusqu'àlapointeetattendit.
Lesbateauxancrésdanslarades'agitaientfurieusementsouslesrafalesdevent,etdenombreuxpropriétairesétaientvenuslesamarrerplussolidement,ets'affairaientd'unairpréoccupé.Indiareportasonattentionsurlevoilier.Aussitôt,ellelevit,etsoncœurfitunbonddanssapoitrine.Ilétaitdeboutsurlepont,vêtud'unciréjaune,etdeuxhommesl'encadraient.Ilsétaientsuffisammentprèsàprésentpourqu'ellen'eûtplusaucundoute:c'étaitbienPaul.Ellelereconnaissaitsanspeine.
Soudain,commes'ilavaitsentisonregardposésurlui,illevalentementlatêteverselle.Levoiliers'apprêtaitàaborderlapartielaplusdifficiledesamanœuvred'approche.
Indiademeuraitparfaitementimmobiledanslevent,lesyeuxfixéssurPaul,commesiellecraignait,sielleleperdaitdevue,qu'ildisparûtàjamais.
Illuifitunpetitsigne;enplissantlesyeuxpourmieuxlevoir,elleréalisaqu'ilsouriaitetàsontourelleluifitunsignedelamain.Malgrésonimperméable,elleétaittrempéejusqu'auxos,maiselles'enmoquait.
Ellevittoutl'équipagemontersurlepont,etilcessaunmomentdelaregarderpourdonnerdesordresàseshommes.
Trèsvite,ilsramenèrentlesvoilesetmirentlemoteurenmarche.
Paulvoulaitmanifestements'approcheraumaximum.Peuaprès,ellelevitjeterl'ancrependantquedeuxhommesmettaientledériveuràl'eau,etellesedemandacequ'ilfaisait.Certes,lesvaguesétaientmoinshautesàl'intérieurdel'anse,maisellen'arrivaitpasàimaginerqu'ilpûtarriveràterresanschavirer.
Retenantsarespiration,elleleregardamonteràborddelafrêleembarcation.Lesparolesqu'elleavaitprononcéesauRwandaluirevenaientenforce;elleavaitditvouloirunhommecapabledetraverserunouraganpourveniràelle,etellesavaitqu'ils'ensouvenait,puisqu'ilavaitplaisantéàproposde«
l'hommeauciré»danssacartepostaleduKenya.Elleétaitcertaineàprésentquec'étaitcequ'ilavaitessayédeluidireautéléphone..Etait-ceunemauvaiseplaisanterie?
Non.Enlevoyantluttercontreleventàborddudériveur,ellecompritqu'ilétaitsérieux,plussansdoutequ'ilnel'avaitjamaisétéauparavant.
Terroriséeàl'idéedelevoirchavireretsenoyersoussesyeux,Indiasuivaitsaprogressionavecangoisse;lesquelquesminutesqu'ilfallutàl'embarcationdePaulpouratteindrelesmarchesduyacht-clubluiparurentdesheures.
Ellecourutàsarencontre,etilluilançal'amarredubateau,qu'elletintpendantqu'ilsautaitàterre.Ilattachaledériveuràl'unedesbittesd'amarrage,puissetournaversIndiaetfitunpasverselle,avantdes'immobiliseretdelaregarderensilence.Ceregard,elleleconnaissaitbien;ilévoquaitaufondd'elleunevoixàlafoisdistanteetfamilière,unevoixqu'elleavaitbiensouvententendueenrêve.Lavoixdel'espoir.Lesouvenirdoux-amerdecequ'ilsavaientpartagéetperduaussitôtaprès.
Indiavoulaitluidemandercequ'ilfaisaitlà,maiselleétaitincapabledeparler.Ellenepouvaitqueleregarderensilence,tandisqu'illaprenaitdanssesbrasetl'attiraitàlui.
—Cen'estpasvraimentunouragan..Maisest-cequeçaferal'affaire?demanda-t-ilàsonoreille.J'aiessayédet'appeler.
—Jesais.Jen'entendaispascequetudisais.
Ellereculalégèrementpourplongerunenouvellefoissonregarddanslesien,effrayéeparcequ'ellerisquaitd'ydécouvrir.
S'était-elletrompée?S'agissait-ilunefoisdeplusd'unrêvecruel?
—J'aiditquej'arrivais.Cen'estpasunouragan,justeunetempête..Maisunegrosse.Situveuxunouragan,India,jet'emmèneraidansleNord..Situveuxdemoi..dit-il,mêlantseslarmesauxrafalesdepluiequiluicinglaientlesjoues.Jesuislà.Jesuisdésoléd'avoirmissilongtempsàarriverjusqu'àtoi.
MaispourIndia,letempsn'avaitplusd'importance.Illeuravaitfalluuneannéepourtraverserlatempête,touteuneviepoursetrouver;maisenfindecompte,lerêveétaitdevenuréalité.
D'unemaintremblante,IndiaeffleuralajouedePaul.Tousdeuxavaientétéperdus,malmenésparlesbourrasques;mais,parellenesavaitquelmiracle,ilsavaientfiniparseretrouver.
Lesourirequ'elleadressaàPaulencetinstantluirévélatoutcequ'ilavaitbesoindesavoir.Etelle,desoncôté,compritqu'ilétaitenfinvenulachercher,tandisqu'ilouvraitsoncirépourl'attirertoutcontreluietl'embrasseràperdrehaleine.