Rien ne va plus

het bestaansrecht van de bedrijfsarts gestold. Wemoeten de zaak niet omdraaien en ons bestaans-recht baseren op het juridisch kader, dan bijtenwij onszelf namelijk in de staart.Het antwoord op de veranderende wereld van debedrijfsarts is volgens ons de verandering niet tezien als bedreiging, maar als een kans. Binnen degrenzen van onze mogelijkheden zijn die aanwe-

zig en dan kan elke bedrijfsarts ingehuurd of aan-gestuurd door een casemanagementbureau nogsteeds goed functioneren. Ons voorstel is daarom:denk in termen van ‘strength and weakness,opportunities and threats’. Het is nooit andersgeweest; laten we samen de bal spelen!

Leo Elders, Frank Jungbauer

150 TBV 18 / nr 4 / apr i l 2010

Rien ne va plus

In de periferie van het Koninkrijk der Neder-landen liggen enkele tropische paradijsjes. Ame-rikaanse en Nederlandse toeristen laten zich daarheerlijk verwennen en de eigen bevolking ver-dient er een leuke boterham mee. So far, so good.

In het casino wordt echter niet alleen gegokt.Leidinggevenden met zeer losse handjes vallenstelselmatig het vrouwelijk personeel lastig.Ongewenste intimiteiten komen op grote schaalvoor en worden gedoogd door de directeur/eige-naar. De opnames van de bewakingscamera’sworden selectief gewist. Enkele dames hebbenzich ziek gemeld. Eén vrouw neemt ten einderaad ontslag. De bedrijfsarts is de gemeenschap-pelijke oorzaak van de psychische klachten snel

op het spoor, maar krijgt bij het managementgeen voet aan de grond. Na een actie van de vak-bond zijn er represailles geweest. De bedrijfsartsspreekt van een schrikbewind. Er is geen Arbo-wet die iets voorschrijft over gezond en veiligwerken. Er is wel een Arbeidsinspectie, maar diestaat machteloos.

Inderdaad, deze zichzelf versterkende machocul-tuur zou je eerder verwachten in de republiekvan Chávez dan in het Koninkrijk der Neder-landen.

André Weel,Marian Lebbink

P R A K T I J K P E R I K E L

In TBV nummer 2 van 2010 staat op pagina 73een stukje in de rubriek ‘Voor u gelezen’ met alstitel ‘Verbindend onderzoek’. Ten onrechte ishierbij de naam van Niki Pappas als auteur ver-

meld. De auteur is echter Monique Loo en hetstukje is afkomstig van de website www.psy chischenwerk.nl. De redactie biedt haar veront-schuldigingen aan voor deze vergissing.

R E C T I F I C AT I E