• D. D.DISSERTATIO

CAUSSAS

D I Μ IΝ U T IO Ν I SPHILANTHROPIE

Exhibens,

Quam,Suffrag. Ampliff Fac. PhilofopkIn Regio ad Salam Athenao,

ModeranteMm JOH; PET. SLEINCOUR

Mor, et Polit, Prof. Reg. et Ord. ac Facult. £hil,H. T, Decano ,

In Aud. Carolino Majori d. 3 April. 1776.Horis ante meridiem folitis.

Public® Disquifidoni modeiie fubmitdt

Johannes Langelius ,Oitto-Sothus.

υ Ρ S A L I Μ ,

Apud Jon, Edman, Reg. Acad. Tjpogr.

ViroAdmodum Reverendo atqüe Fr^clarissimo

D,no olao langelioEcclesiarum in H/eradshammar et Jonsberg

Pastori Vigilantissimo,Parenti Indulgentissimo.

Quid jucundius, quid amahl lins ejje potcß, quam imipfo quefi limine harum pageüarum, fumtibus Tuis,PARENS OPUMEy editarum , pietatem ac reverentiam nie'am in Te fummarnpalam apevire, cujus innumevabiliain me beneßcia, ab ipfis vita primordüs, tanta faerunt , utdigne fat is laudari nequeant. Tibi vitam, Tibi curam patev-ηam, ab eo, quo lueein adfpiceve SUMMOS verum ARBI«TER mihi permißt % momentoy adhunc usqne diem^debeo; Tibi in-genii mei culturam aeeeptam refero , cujus primitias j.amTibi lubens latusque offero. Memini, 11011 finc Jumma ani-vii voluptate, quanto amore me adhuc injantem\ quanta bo-vitate puerum, quanta demque benevolentia jam jiivenem am-plexus fueris $ memini qualem in Te bahuerwi doBorem du·-cemque, qui non Jolum praeeeptis me inßruxerit faluberri-viis „ /ft/ tYf/z λγ moribus, maximum mihi dederit virtu-fir colenda incitmnentum: Tibi itaque, AMANDE PA-RENS\ Specimen hocce Academicum facrum ejfe volui. Fru-Bus hi funt [umtiium Juorum exigui: matnriores, fi ades-fe mihi DEUS fua gratia velit, me aliquando oblatuvum·fpero. Faxjt Summum Numen, »i per amios bene maltos vfalvus ac Sojpes vlgeas, o#/;// felicitatis flore cumulatifjimusy,in Ecclcfta emolumentum, ✓?£</«? Omnium Tuoritm gaudium.Jolatiumque exoptntifßmiwi! CunBa enim ii Tibi dantigerint,qua fidum hoc &Γ calentiffimum peBus feriis adprecatur-Jufpiriis, mihi certe lavga non deerit gaudendi, DEUMque:clleb.randi) materia. Ad eineres usque permanere geßio

BARENT rs INDULGENTISSIMIFilius Obfequentiffimus.

JOHANNES.· LANGEUUS..

§' Ι·a, quibus jam vivinius, fi cum praeteritis compara-mus tempora, difficile eft di&u, quasnam horummcliora aut deteriora fuerinf. Quamvis vero fin-

gula fua habuerint vitia, quasdam tarnen majoribus,quxdam minoribus obruca fuifte flagitiis, negari nonpoteft. Hiftoria certe, lux illa veritatis ac teftis tempo-rum, de hac re fat fuperque teftatur. Noftra quidemxtas longe felicior videtur antiquis, ob diviniffimam il-lam Sacrarum litterarum potefaftionem, quas mentis a-

perit oculos, ut mirabilia Dei videamus opera & bene-ficia; certo tarnen refpeftu infelicior , ob infinita defide-ria & nimium exquifitum corruptumque guftum vansglorias, voiuptatum iniatiabilium , avaritias fcedas, luxu¬ria noxias. Nec non, ob contemtum Religionis , quiforte, incredibile quantum, altas nunc egit radices. Il-luftris Baro Holberg, fplendiduna illud Danias decus, multain hane rem eleganter loquitur , adeo ut comparajione fas-^=culorum inftituta', hane tandem formet ratiocinationem:Forma quidem mutari poteft, at materia femper efl ac mannet eadem. Una quasque respublica fuas habet vices: Ro¬ma & Grascia vera olim fuerunt domicilia virtutis bo-norumque Civium, nunc vero multorum, antea in^u-ditorum vitiorum receptacula: Ruifia ante fasculum, &

A 2 quod

C§§S \ A («BS3 J 4 \ ^

quod excurrit, barbarie fuit involuta, nunc tarnen hu«manitate ac virtudbus refulget; verbo, virtutes & vitiaienoper fuerunt ehedem, quamvis modus exercendi fitdifiimilis: Majores, in externe elegantibus moribus fue¬runt quidem rudiores & 'fimpliciores, hominibus nofiritemporis, fed magis jufti & temperanies, firmiere» fi-delioresque. Adeo impenie veteres olim amavere pa-triam, ut pro falute ejus vitam fuam libenter devove-rint, quod rarurn eiTet hujus aevi exemplum; deficitenim ac diminuitur amor & probitas, in maximum o-

mnis Societads detrimentum. Non enim probe confide-rat homo, ad quem finem fit creatus. Si ioli fibi na-

tus eilet, & felicitatem ipfe fuam absque aiiorum opeaugere poilet, aiiorum negligi polTent commoda; cumvero fieri hoc nequeat, iequitur omnino , ut homineshorainutfc caufia fint geniti, ut aliis alii prodeile fiude-ant. Re^fe monet Seneca : Alteri vivasy β vis tibi vi-vere. Aiiorum amplificare debemus felicitatem sque acnoftrara, & illa pariter deleclari, stque nofiris Icetamurbonis., idque, quoniam iisdem, nobiscum, frutintur ju-ribus, & eandem fejicitatis Ppem habent, omnibus a Crea¬tore conceiTam ; unde nee homini a vera Religione a-lieno deneganda Caritas, maxime fi virtute fit prteditus.Hic autem amor hominum erga homines vocatur Phi-lanthropia. Mirari autem convenit, cur hsec erga aliosbenevolentia fincere non colator, fed paullatim defece-rit, in maximam generis humani perniciem.

Kos igitur caufias dirainuta^ Philanthropie, brevi* - difler-

® ) 5 (®iiTeriaiione indägandas fufcepimus. Tu es vero, LeTofGandide, benevolentia? auram hifce conatibus revereja-

ter expetimus, ac certo nobis promittimus,§·

Homo inflinoUi quodam fertur ad alios amandos^qui;f non minus, quam amor fui, naturalis eil & infitus,A teneris annis hic amor ab infantibus proditur, qui ,fi quos vident lestitia aflectos, ipfi etiam Isetantor; ii tri-ftitia alios conipiciunt laborantes, eodem vexantur do-ioris aflbflu. Hese vero Philanlhropia naturalis optimisfaluberrimisque fuflulta inilitutionibus, & a&ibus bene-ficis crebro repetitis confirmata, mirum in raodum cre-fcit, atque ilabilem tandem gignit humanitatem ; bonaenim infltfutio prescipua perficiendas voluntatis continet ■

reroedia; nam fubminiilrat illa vivam boni malique cog-nitionem, & per falubres praxeptiones ad exercitatio-·nem adcommodatas, atque utiliflima exempla ex hiilo-riis vitaque communi petita, in animis noilris firmaturhic amor, qui generi humano ita eil neceflarius, ut fineillo vix, ac ne vix quidem , confiilere poilet Societasmortalium communis , cujus finis eil omnium Felicitas;qui enim alterum amat, proiperitatem ejus amplificat ,·& miieriam, quantum fieri potefl, impedif..

§· 3·Fxcitatur Philanthropie amore Dei in genus buma-

num liniveriali , & Societate hominum communi, Quienim novit,. L>eum hornines omnes ac fihgulos-■ infinito·atque adeo plus quam paterno amore compleifti , norr

Λ 3 po teil

) 6 ( Φpo te fl non maximum ipfis flatuere pretium, fuaque be-nevolenda eos cenfere digniilimos. Unam haec cogna-tio casleftis focietatem & quafi familiam ex cun&is omni-um terrarum incolis efficit, quam qui agnofcit, maxi¬mum utique fentit ad alios amandos incitamentum. Deusutpote iurame perfe&us, fumrnam habet bonitatem,qux agnita fvaviffima voluptate perfundit animum, &nos admonet officii noftri, quod Eum fupcr omnia a-mare, colere . ac venerari debeamus. Deus omnes amatres a fe creatas, & propcnfus eil ad felicitatem fingu-lis hominibus imperdendam; ηam bonitas Ejus, nullisterminis circumfcribitur, & iemper in nos fertur, nifibeneficiis Ejus abutamur, unde etiam etf €ujuslibet ho¬minis flatu felici, fan£tiifimam fendt voluptatem. Quo-niam igitur Deus non hujus vel illius hominis, nonmultorum, ied omnium pro fcopo habet felicitatem ,

atque adeo omnibus efl bonus,^x venerabunda tantae

benignitatis agnidone, oritur fåne amor in Patrem huncbeneficentiflimura, & in omnes ac fingulos, quibus ea-dem patet gratia & cura paterna, & quos idem Condi-tor innumerabilibus quotidie ornat beneficiis,^ De cete-ro fapientifTimo Dei confilio hoc efl tribuendum, quodnon Tibi folum homo natus fit, ied eum in finem inhane prodierit lucem, ut aliorum asque ac fuam quasratfelicitatem, unde fingulos etiam amore comp!e£li debet,falutem eorum augere, & declinare cun&a, quae Socie-tatem kedunt communem : Hoc vero fieri nequit, nifiadfit concordia, qua Salus reipublicae nititur, tamquam

fulcro

sgs ) 7 ( Φfulcro fuo firmiifimo; quam in rem pulchre dixie ele-gantiiiimus iile Hifloriarum Scriptor Saliuitius: Concor-dia res parva crefcunt, dijcordia maxima dilabuntur. Utomnes homines fünf amandi, ita eciam inimici, quorunainjurias injuriis ulcilci vetat Philanthropia. Seneca re&emonuit: Si Magrrantmus fueris, numquam judicabis tibicontumeliam fieri*: Huc fpe&ai etjam illud Gallorum: 11faut regagner fo?2 ennemi.. Qui igitur Suramura ante o-mnia non amant Numen, ipfi amori Ejus quantumpenes illos eil, offundunt tenebras, & qui aliorumperfe£fcionibus non deleSantur, iili Societatem facileeurbant, ac5, quod inde fequitur, Philanthropiam mi«nuunt„

§. 4..

Hinc prima cauila deficientis Philanthropie, con-temtio eff- atque abufio Religionis, qua; confociationi-bus, eruditionis vera; ac virtutis obtinendae minus, quamcelebritatis ludorum & vanitatum grada inftitutis, ac fe-pe a modefti« & gravitatis, in omni vita tuend«, fineaberrantibus , non tantum quidem , ied aliqua tarnen exparte, deb'et originem. Nuila datur gens in orbe ter-rarum, etfi ferociffima atque ab aliorum fere omni fa-miliari vita; communitate remota, qua; non quendanragnoicat hujus univerfi Äu&orem ac Moderatorem; hucSenecra fpe&at monitum r Non facile gens quapiam ^ ne-

qiie hämo exfißit', qui non agnofcit Numen ejfe, quodetjam plerumqae colit, etfi non Jemper modo, perfe-Bionibus lllius convenientiUt: gloriam divinam illu-

ftremws.

effe Λ φ f> ο ν :e&y

ftremusj a nobis Deus exigere non pollet, nifi per cre-ationem Religionis capacem & aapetentem generi huraa-no dediflec naturam, cujus du&u ad ReJigionem ample-öendara coromovemur. Jam vero, prsrer inilincturanaturar, (ingula, quae nobis offeruntur , de Summo reruroomnium Audore iatis fuperque teilantur, ek ad Ejus cui-tum nos ducunt. Sed nihiio tarnen minus dantur non

nulli, qui propterea quod Scientia de Deo, ea praejfer-tim, qux ad naturam & Majeftatem Ipfius adtinet, in-telledum ardiifimis circumfcriptum iimitibus fuperet, decuku Dei paruro fint iolliciti, cum tarnen adhibita cura& induftria, tantum de iummis Dei perfedionibus &inftitutis fcire queamus, quantum iufficiat in vita com-muni: Iramo, poftquam optimum Nutnen hominibuscertum ie colendi patefecit modum, qui pro veriffimo& certiilimo haberi debet, funt nihilominus, qui licet vo~luntatem Dei fciant, mandaca tarnen Ejus non lervent,fed ita vivant, ac ii nullus eilet Deusj qui contemtuscerte maximus eit Religionis, vinculura iocietatis folvens,atque amorem hominum communem deftruens. Huicautem malo originem, ut antea monuimus, pracbent er-rores & vitia, quae in juventuie inftituenda committi& in ocuios incurrere folent, atque aaeo ad perniciem& interitum Philanthropie non parum conferunt. In cir»culis fere omnibus jam fermones funt liberiores, quam

par eilet ; plurimi fe dant lenociniis cupiditatum, ac arti-ficiis omnia effici pofle dicunt, fapientiam vero ac vir-tutera ubique algere. Hinc fcientia morum pariter ac

vita

Φ ) s> C Svita corrumpitur, & Religioni atque humanitati nullaIncrementa adferuntur, ied raiferandum in modum impe*diuntur. Qui homines erudiendos fufcipiunt, five fintparentes ipfi, five alii, dotibus ac virtutibus huic rau-neri neceftariis debent efle inftrufti, ac omnem adhibe-re caiitionem, ne quid turpe & inuiile videant & audi-ant liberi; alias enim accidere poteft, &, quod dolen-dum eil, haud raro fölet, ut pravis opinionibus atquedeteilabilibus exemplis contemtio virtutum omnium a-nimis injiciatur, atque ita docentium culpa amorisexilingvantur fcintillulae, qu® a teneris accendi coeperant.Liberi itaque a pueritia ita funt inilituendi, ut, juxta a-morem Dei ac ver® religionis, verus erga homines a-mor animis inililleturj quam fi curam educatores & do¬lores negiexerint, mirum non eil, fi Philanthropia val¬de evadat infirma, & quotidie dirainuatur , in maxi¬mum generis humani detrimentum. Åbfit ergo, ut eo-rum culpa adfvefcant ie juvenes jurare in verba magi-ftri, aliosque ob verba ac di&a, a communi forte fen-tentia & exprimendi tantum modo i®pe aliena, in fufpi-cionem adducant, eosque etjam convitiis proicindant,qui vel in rebus ceconomicis, vel politicis, vel etjamfiacris, modefte & iobrie difientiunt. Hinc Philanthro¬pia fuffocatur, & litibus, i®pe vanis ac ilultis, omniafunt plena. Tefiatur hoc ipium Hifloria litteraria tamSacra, quam profana. Hinc bella, hinc odium ac ini-miciti® inter homines, in omni iociefate. Si quis érra-yerit, amore & rationibus eil in viam reducendus; non

B vero

v,

vero contemtu & acerbis accufationibus, ac fufpicioni-bus atrocibus, cecis, ridiculis,

§. 5°Altera caufTa defe&ionis Philanthropie eil corruptio

quevis Societatis publice, five in tyrannidem illa dege-neråt, five in flatum anarchicum, five leges in fraudemcivium conduntur, five bone ac jufle in contemturavel abufionem trahuntur; oritur ex his corruptelis ma-lum multiplex, quod vix fatis potefl deplorari. Cor-rupta generatim civitas habetur, ubi & facilis & cre-bra efl violatio legum focietatis, tum fundamentalium,tum communium; quas eo ftudiofius fervat bonus civis,quo certius in communem omnium tendunt felicitatem,Amare patriam, ejusque falutem labore ac diligentiaangere, quantum fieri poteil, omnem averfari pernicio-fam luxuriam , patrios mores fequi, aliarum regionumdelicias ac crepundias non appetere , fed rebus, quas fuaferunt rura, maxime deleélari, chara&er efl boni civisac iapientis. Hie fi multos habet fui fimiles, Societas o-

mnino floret, diuque duraturam habet felicitatem. Hocmodo ad iummum fafligium brevi evefta fuit refpubli-ca Romana > & eodem in flatu per plures manfit eca-

tes, donec immoderata glorie cupido, cum cupiditatedivitiarum connexa, animos ita disjunxerit, ut everfiotandem orta fuerit civitatis. Corrupta enim civitate,fides, probitas cetereque artes bone diminuuntur, &pro his iuperbia, crudelitas, negle£Ho cultus divini,Inimicitie ac pleraque oriuntur mala, generi nocitura

huma-

Φ ) ΪΙ ( &humano. Adfpiciamus tempora, quibus jam vivimus;facile videbimus ea plurimis fåne vitiis flagitiisque fu-iffe polluta, neque enim publica fervata inilituta, ne-que conjun&is viribus in procuranda iua felicitate Iabo-rarunt cives, fcd diflociatis animis, cura publica; reipoft habita, proprium quisque lucrum aut faftigiumfunt fe&ati. Populus fane vel duriori preilus onere, velmutuis civium infeftus difTidiis, oeconomiam fentit per-turbatam, & per egeftatem a bonis litteris & artibusaddifcendis arcetur, unde fit, ut faepe iibi pr®fe£tos o-dio habeat, tequales vero, Π feliciores, invidis intuea-tur oculis > fin vero adfliftiores fuerint, deferat.

§· &Corruptio Societatis Patrice feu prava liberorum edu-

catio, ut ipeciatim jam, de illa quaedam moneamus,tertia merito habetur cauifa deficientis Philanthropie :reipici poteft mutua obligatio , que inter parentes & li-beros educationis caufla intercedit, quaii partum, undeSocietas oritur paterna feu patria, vi cujus parentes cu-ram gerunt falutis liberorum , & ejus modi a teneris eosinflituere prasceptis & adfvefacere virtutibus conantur,quas conftantem eis adferre queant in vita communi utili-tatem. Änimus ita comparatus eil hominis, ut matureperceptum, memoria optime teneat, unde et jam ill® no-tiones, quae in infantili ®tate radices egerunt, in adultio-ri vix poilunt aboleri: Liberorum mentibus vari® im-primi poflunt cogitationes & quafi imagines officiorum:

B 3 Hinc

β ) » ( ®Hinc fertilis illa terra, in qua femina pretioiiflima cre«fcunt, Π tantum mature fpargantur, & follicite ac pru-denter curentur. Necefiarium itaque eil, ut araore vir»tutis & odio vitiorum, Iiberi, uc futuri cives, imbuan-tur; Tic enim fincero pedore aliis benigni fiunt, & adofficia quaevis paratiflimi. Omnes quidem , dum, pri-mum, lucem adfpiciunt, propemodum funt fimiles; in»ftitutio vero, maximae diffimilitudinis morum, inter mor»tales regnantis, fundamentum ponit; fi bona fuerit,fonsac veluti radix eil virtutis ac honellatis, unde ad meu¬tern Poet«:

Infiituenda honis eß ipfn pueritia relus ;Si vero mala fuerit educatio, omnium fere vitio¬

rum fcaturigo exfiilit, quam ob rem ut peilis omninoeil fugienda. Parentes vero male liberos fuos educant,qui aut ipfi, ob defe&urn melioris inftitucionis , non

pofiunt, aut aliis diilricti negotiis, ut dicunt, graviori-bus, curam hanc negligunt, aut etjam nimium liberisindulgent, quos increpari vix patiuntur, nec verbis qui¬dem feverioribus de turpitudine vitiorum admoneri. Nonnulli fimul ab humanitate ita degenerant, ut tamquaminftrumentis ad alios laedendos prole iua utantur , undeimplacabile odium , levi t«pe cauifa exortum , feie perSocietatem difFundit, & vel ut cancer late ferpit, do·nec vulnus Philanthropie tandem infanabile infligatur.Haec certe eodem gradu minuitur, quo puerorum acjuvenum educatio fit deterior.

§- 7-

cS& Ί χ <5 Γ/ 13 ν w

§» 7·Nec levis denique cauflTa deücientis Philanthropie s

eil iraitatio aliorum, maxime feniorum & nobilium»qu'i verbis & fa&is ab humanitate recedunt. Exemplaefficienter mentes movent atque mutant homines. Abipfo vitse primordio illis ducimur; parentum mores pri>

4 mo infans imitatur, eosque, five boni fint five mali, utvite regulas fufcipit; deinde preceptorum do&orumquevitam imitari folent diicipuli & auditoresj illuilrium no-biliumque veftigia premunt vicini, & quotquot in ma¬jori quafi mundi theatro, illorum utuntur ufu ac con-fvetudine, qui pro generis iplendore aut munerum dig-nitate, aut divitiarum copia inter alios eminent. Hi ilvirtütibus prelucent, aliorum emendant mores; Sin ve«ro multis laborant vitiis, inferiores cito ac fädle corrum«

punt, atque in vanitatem & miferiam fecum pr^cipitant.Sed quia mala facilius fere iequimur exempla quam bo¬na , contagio pravorum maxime nobis nocet , & inu-tiles efficit cives, immo itepiffime generis noflri pur-gamenta. Morbus hic eil gravifiimus, cui medela effica-ciflima per imitationem bonorum prudentem ac diligen^t i film am eil adbibenda. Fiurimum detrimenti iuo exem-

plo mali focietati adferunt, quando credulos & rerum

ignaros ad flulcitiam iuam imitandam abducunt. Prudensautem quisque diligenter circumfpicit, ne pravorum vi¬vendi rationem imitetur, ied poiius commercium eo-rura tam quam vetienum letiferum fugiat. Interim cum

exempla durioris in alios homines animi, noilro tempo-B 3 re.

i! ) η ( Hre, pro dolor! non fint rara, mirum non eil, quod mu-tua inter cives benevolentia fenfim tollatur, & increbe-fcenti maliti«, invidicE atqué injuflitis relinquac locum*

§. 8·Cum vero fine amore mutuo nufla poilit fiorere

Societas, & respublica in primis officia humanitafis re-quirat: necefiarium efi ut quisque patriam amans, omninifü Philanthropiam collapiam reitaurare conetur, atqueadeo cauffis irruentis noflro farculo invidiae & maligni-tatis mafcule feie opponat. Veieres Rumani «mulatio-nem in amplificanda patriae felicitate iingularem, amo-rem in reropubiicam calentiffimum Sqvenerationem legum,nobis quafi e pulvere & fepulcrorum raonumentis com-mendant: horum multi piuris patriam, quam vitam x~ftimances, pro falute ejus egregie pugnaruntj quod qui-dem iludium longe eil «quiflimum. A parentibus enimaccepimus vitam , a patrias vero inflitutis veram vit«feiicioris rationem difcimus, per omnes nobis «tåtesprofuturam: illa mäter eil, qu« nos fapientiae praeceptisinilituit, & quae iecuritatem prailat, ut noilram arapli-ficare queamus felicitatem, atque eorum, qui nobiscumvivunt, feraeque , fi qu« fuerit, poileritatis invigilarecommodis: conilantem igitur illa a nobis merito depo·feit amorern. Qui igitur defiderio capti rerum externa¬rum , domeilicas contemnunt, ac patriam finiitris adfpi-ciunt oculis, quae nunc illis videtur omnium fere com-modorum defe£lu laborare, nunc cives habere adeo flu-pidos & inertes, ut fterilem iuam excolere terram neque-

ί9& \ r r ( c§®s) 1) V

znt 9 nunc alacritatem ac vigorem illum defiderare uti-lilTimum , quem alia? oilentant nationes, nunc deniqueminus fulgentes prasbere honores; longe iunt ingratiifi-mi & a laude bonorum civium quam longiffime remo-ti. Inter illos vero, quibus patria vilefcit, fa;pe oriun-tur contentiones ,fa£tiones atque inimicitia? , quibus civis,vero in patriam amore flagrans> medicamenta oppone-re debet. Plura addere arftiores vetant limites, inträqucs hasc mea opella ed: includenda. Antequam veromanum de tabula» ut dicitur, tollimus, pio ac finceroanimi ardore Deum propitium rogamus, velit nos itain omnem veritatem ducere, ut ad cetera no,ftra officia,hoc quam arftiffime adnexum cogitemus, quod in Phi-lanthropia reftauranda & augenda efl: poiitum. Sic enimDeum pie coléntes, Regi legibusque fine fraude obedi-

entes, patriamque fincere amantes, vitam tra·*ducemus publice privatimque

feliciilimam,

& # φ

Till Herr ,Auä:or.

dunkelt fken af Dygd fes i vår verld nu lyfa t1Det tycks, fom manikobröfi: ett frö af laiter hyfa;En ofullkomlighet ofs alla medfödd ar ,

Vi åfla till defs högd , och oka vårt befvår»Men män' ej medel gifs Qtt laftens utbrott hindraFins intet i vår verld , fom kan vår ofärd lindra?

Jo! vånfkap det år du, fom låttnings kraften har,Din helgd med Dygdens hjelp vår halfva börda drar,Du kan ett hjertats fall ej utan fmårta veta ,

Du går uti deis nöd att räddnings medel leta,Du i Regenters fjål en Titiik mildhet ger

Som uti folkets val fin ilörfta fallhet fer.

Du Patriotiikt nit för foilerbygden tänder,Du eldar kalla bröil, du muntrar trefna händer»

Hvad Guda kraft! - Du fins - men ach nu mera rar

Se'n illikons grymma troll fin thron i hjertat har.Men månfko kårlek kom, att fegra med din ftyrka ,

Hår fyns du rört en fjål, att ömt ditt varde yrka;Han målat dit förakt af hat och tyranniOch medlet att i dig båd' flor ock lycklig bli»

Laur, Jon. Tornmark.