N : 48 r o februari-février 2011

Het Goudblommeke in PapierLa Fleur en Papier Doré

Magazine van de Coöperatieve Vennootschap “Het Goudblommeke in Papier” Magazine d’information de la Société Coopérative “La Fleur en Papier Doré”

Cellebroersstraat 53-55 te 1000 Brussel - Rue des Alexiens 53-55 1000 Bruxelles Tel. 02 511 16 59

- 48/1 -

Recommandé par le Guide du Routard 2010 consacré à BruxellesRecommandé par Le Feuilly 2010 (Bistrots et Restaurants) (Paris)

Highly commended by “Bon Appetit” 2010 (Los Angeles, USA)

De wijze uitspraken van Geert van

Bruaene

h

(Geert van Bruaene)

h

h

In 't

GOUDBLOMMEKE IN

PAPIER

A la FLEUREN

PAPIER DORE

Hier maakt van Bruaene een variante op “zwijgen is win-ter en zomer goed”, een zegswijze die vaak gebruikt wordt als iemand domme dingen heeft gezegd, of een statement uitte dat beter niet werd geventileerd (om-dat het bijvoorbeeld kwet-send is of omdat het ge-woon nergens op of de bal totaal mis slaat). Uit deze uitspraak komt ook nog eens duidelijk zijn afkeer voor “gevestigde machten”, of voor mensen die denken aan hun titel het recht te mogen ontlenen over alles een mening te kunnen en te moeten spuien. (dv)

h

Vinylavond met de unieke folk- & jazzcollectie van

Antoine Courtmans.Soirée Vinyl avec la collec-tion unique de folk et de

jazz d' Antoine Courtmans

25/02/2011

Monsieur le

philologue en toute langue il

est permis de se taire

© Foto: Danny Verbiest (2011)

Het Gouden Boek van Het Goudblom-meke in Papier - Le Livre d'Or de La

Fleur en Papier Doré U weet natuurlijk dat ons Goudblommeke in Papier voortdurend bezoek heeft

gekregen van ge-kend volk. Denk maar aan Hergé, Pierre Alechinsky, Jacques Brel, René Magritte, Scutenai-re, Louis-Paul Boon en zovele anderen. Dat het na de her-opening (drie jaar

geleden) niet veranderd is, getuigt ons Gouden Boek. Heel wat artiesten met nati-onale of internationale be-kendheid komen er af en toe iets drinken. In het verleden zag u al foto’s van bijvoor-beeld Jo Lemaire en Phae-dra Hoste, maar ook Herr Seele kwam langs en maak-te een schitterend geslaag-de tekening in ons Gouden Boek (foto links). (zie verder p.7)

- 48/2 -

hh

De dader maakt zich bekend ...!

hh

In ons vorig @-zine deden wij een oproep “de dader” te vinden die deze prachtige cartoon op een bierkaartje achter liet. De creatieve geest himself heeft ons een antwoordje gestuurd. “Inder-daad, dat tekeningske heb ik geconterfeit. Een gewoonte, als ik ergens een bierkaartje zie moet ik er iets op teke-nen... Maar, eerlijk, de royale mixt mag er zijn. In elk geval, als er één blommeke is waar ik met plezier naar te-rug zal komen is het 't Gou-den wel. In papier dan nog”. Dank je wel Norbert Van Yperzeele voor de prachtige tekening en de lieve brief.(dv)

Toone VII est un grand ami du Blommeke, tout comme nous sommes des fans de son estaminet et des spec-tacles de ses marionnettes. Il partageait à la mi-décem-bre un buffet de La Fleur en Papier Doré avec les mem-bres d'une amicale du tou-risme. Le voici en compag-

nie de tous “nos” surréalis-tes et d'un autre de nos bons amis, Guy Robbe, grand moustachu et fier de l'être, qui cherche a prendre con-tact avec le moestasjeclub de Bruxelles. Hello, wij wachten op een antwoord vui onze kameroet Guy.

Voici d'ailleurs la photo de quelques-uns de ces magni-fiques gaillards en réunion dans notre staminee.Schuun, hé ? Denise n'est ni

Madame Chapeau, ni mous-tachue, mais elle avait fait du bodding pour tout le monde. Tof ! on était là au bon mo-ment ! (mv)

Act

ivit

eite

n in

H

et B

lom

mek

e

Op 25 februari 2011 houden wij in Het Goudblommeke in Papier nog eens een echte ouderwetse (hoewel 't is weer echt “in”) vinylavond, je weet wel met die platte (meestal zwarte) discussen waar je ook nog muziek uit kan krijgen. Niemand minder dan Didier Courtmans zal de

unieke jazz-, folk-, en rockvi-nylcollectie van Antoine Courtmans draaien. Antoine was nauw betrokken bij de organisatie van het jaarlijkse folk- en jazzfestival Brossel-

la. Artistiek directeur Henri'Rie' Vandenberghe, praat nog altijd met liefde over An-toine, zijn boezemvriend. Een avond om naar uit te kijken dus. (vzw Geert van Bruaene)

© Photo: Monique Vrins, 2010

© Photo: Monique Vrins, 2010

- 48/3 -

. (dv)

h h

Goudb lommekesbuffet hh

Elly Overzier

Misschien herinnert u zich nog de artikeltjes in onze @-zines nummers 13 en 14 (2008). Toen hadden wij het over het huwelijksfeest van Hugo Claus en Elly Overzier op 31 mei 1955, dat het jon-ge koppel in Het Goudblom-meke in Papier heeft gege-ven. We schreven daarover bij het heengaan van Hugo Claus. Op 26 december 2010 is Elly, op 82-jarige leeftijd, overleden. Zij was in Oosten-de geboren als de dochter van een Nederlandse reder en leerde in 1948, op een poëzievoordracht, de toen 19-jarige Hugo Claus ken-nen. Twee jaar later trok zij naar Parijs waar zij probeer-de carrière te maken als ac-trice, mannequin en fotomo-del onder het pseudoniem Elly Norden. Uiteindelijk was het in Rome, enkele jaren later, dat zij een paar rollen wist te versieren, onder an-dere in een van de neo-rea-listische films van Federico Fellini.

Uit hun huwelijk werd na acht jaar een zoon geboren, Thomas Claus, die dit jaar debuteerde met de roman “Lucas Somath”. Elly Overzier tekende ook voor de kostuums in heel wat Belgisch-Nederlandse filmproducties als “Mira”, “Rolande met de bles” en vele andere. Voor andere films stond zij in voor de casting en op die manier ontdekte zij Sylvia Kristel die later Hugo Claus' vriendin werd. Als illustratie een fragmentje uit het boek “Duisterlicht” van Guy Prieels (uitgegeven bij Wever en Berg): “Eerst dacht ik hem te kunnen vin-den in Het Goudblommeke in Papier aan de Cellebroers-straat in Brussel, een her-berg die indertijd was opge-richt door Geert van Bru-aene, beter gekend als Gé-rard le Bistrot of Kroegen

PUBS

Gerdje. (...) Hugo Claus heeft er zelfs zijn eerste huwelijk gevierd. Als ik de meester ooit om iets zou benijden, zal het niet om zijn literatuur maar om de uren met Elly Overzier, waar hij elke dag mee onder de wol mocht kruipen. Ik heb haar ooit een keer in vlees en bloed ge-zien, in het station van Gent, gekleed in zo’n nauwsluitend tijgerpak. Ik was nog een knaap. Wanneer zij mij aan-keek, kreeg ik kippenvel. Zo-veel vleselijke schoonheid had ik nog nooit in een li-chaam bij elkaar gezien. Toen zij zich verwijderde om de trein te nemen kon ik zelfs het gekreun horen van de stenen waarover zij schreed met haar stiletto’s. Met één vingerknip had zij mij kunnen bevelen het licht uit de hemel te roven om haar struikgewas in lichter-laaie te zetten” (dv)

U betaalt de forfaitaire prijs van ! 20,- per deelnemer. Kinderen tot en met 5 jaar: gratis. Kinderen van 6 tot en met 12 jaar: ! 10,-

Het buffet bestaat ondermeer uit: 4 soorten vleesspecialiteiten (bloempanch, Breughel-kop, beenham en paté) + Gebakken pensen (witte en zwarte) met appelmoes + Pottekaas met radijsjes + Goudblommekessla (sperziebonen, spekjes, krieltjes, rode ajuin, ....) +

Groentesla (wortel, sla, komkommer, sperziebonen, ...) + Tomatensla (tomaat, rode ajuin, olijfolie, ...) + Pasta met rode pesto + Mosterd en augurken + 3 soorten brood +

boter + Taart, gebak, fruit, ...

Info en bestelling: 02 511 16 59.

- 48/4 -

PUBSLezer Joris Morbée vestigt onze aandacht op een artikel in The Economist van 18 de-cember 2010 (blz.55-58). Het beschrijft de uitzicht-loze situatie waar veel En-gelse public houses (pubs) mee worstelen. Sinds 2005 hebben méér dan 6.000 pubs hun deuren gesloten (nvdr: ook in België is de horeca-sector zeer gevoelig voor fa-lingen). De helft van de dor-pen moet het vandaag stel-len zonder drankgelegen-heid. Hoe is het zover kunnen komen ? Net als in ons land heeft het rookverbod een aantal gebruikers wegge-jaagd, wegen de belastingen op horeca te zwaar, wordt er minder geld uitgegeven om-wille van de economische crisis en zijn de drinkge-woonten veranderd. Vaak wordt een pub gewoon ge-sloten en verbouwd tot woonhuis omdat het onroe-rend goed meer toegevoeg-de waarde biedt dan de commerciële uitbating.

Sommige worden omgekat tot Chi- nees

of In- disch restaurant. Andere zoeken het hogerop als

brasserie met meer verfijnde gerechten op de kaart of als wijnbar. Met het sluiten van een pub verliest een gemeenschap haar kloppende hart, de plaats waar mensen bijeen-komen, waar het gezellig is en waar iedereen zich wel-kom voelt zonder dat er ver-velende vragen worden ge-steld. Veel meer dan zomaar een bierhuis is een pub de spiegel van een maatschap-pij, waar de geschiedenis bijgehouden wordt, de socia-le isolatie doorbroken en waar men even kan uitblazen van het jachtige leven.

Het goede nieuws is dat in een 30-tal landelijke dorpen de bewoners zich in consor-tium verenigd hebben om hun lokale pub open te houden. Deze Britse ontwikkelingen zijn in zekere mate vergelijk-baar met de redding van het Goudblommeke in Papier.Ook hier was het stamineetje ten onder gegaan, ook hier werd het in 2007 gered door een ploeg enthoesiastelingen die zich verenigden in coöpe-ratieve vennootschap. Al snel bleek het geklasseer-de gedeelte, de eerste drie zaaltjes, op zichzelf niet eco-nomisch leefbaar. Daarom wordt aan de weg getim-merd: uitbreiding van de beschikbare oppervlakte met de wintertuin, het tuinterras en binnenkort een grote poly-valente ruimte. Weldra ook een grotere keuken die het zal mogelijk maken een iets bredere variatie gerechten aan te bieden. Teneinde een ruimer publiek aan te trekken en aan het stamineetje te binden worden spreekbeur-ten georganiseerd, concer-ten, tentoonstellingen, toneel-en poësievoorstellingen, ver-gaderingen van socio-cultu-rele organisaties, allerhande private feestjes en recepties. “Ladies and gentlemen, last orders please !” is de tradi-tionele melding die in de Brit-se pubs weerklinkt even voor het sluitingsuur. Dat we dit nog lang mogen horen.

(mdr)

- 48/ 5 -

Que sont nos Alexiens devenus ? (1)

Comme chacun sait , La Fleur en Papier Doré est située au 53-55 rue des Alexiens à 1000 Bruxelles. Avant de se demander ce que les Alexiens sont deve-nus, on pouvait se demander de quoi il s'agissait. Ou plutôt de qui, tant il était évident qu'il était question de reli-gieux. Les noms des rues avoisinantes permettaient peu de doutes : Ursulines, Brigittines, Visitandines, Bo-gards et autres. Entreprise malaisée: il nous faut bien reconnaître que nous ne sommes pas là sur le terrain qui nous est le plus familier.

La première difficulté qui nous a fait abandonner plusieurs fois la recherche vient de ce que le nom le plus ancien et le plus usité de leur Ordre est «Frères Cellites» et non «Alexiens». Dans certaines régions com-me à Liège, on parle de «Lollards ». Par ailleurs la littérature concernant leur maison à Bruxelles est en-core moins abondante que celle que l'on peut trouver sur les Alexiens de Liège, de St Trond, de Malines, de Na-mur, d'Anvers pour ne citer

que la Belgique. Pour ce qui est de l'origine, toutes les sources s'accor-dent pour la situer au 14e siècle. Leur présence est attestée en Belgique dès 1305. On en repère aussi en Allemagne, en Hongrie, en Irlande, en Grande-Bretagne, aux Philippines et aux États-Unis. Quant à la fondation de l'Or-dre, belle unanimité des sources, également - jus-qu'à preuve du contraire : on ne sait pas avec exactitude ni où, ni quand.Pour les noms qui leur sont donnés, Alexiens vient de ce que les Frères Cellites avai-ent St Alexis pour Patron. Quant à Cellites, la littératu-re est on ne peut plus limpi-de et concordante. Citons un exemple particulièrement piquant : l'étonnant «Abrégé du Catéchisme de Persévé-rance, ou exposé dogmati-que, moral et liturgique de la religion depuis l'origine du monde à nos jours » de l'Ab-bé Joseph Gaume, dont la 4e édition date de 1844 (1). Voici ce qu'un lecteur patient y trouve aux pages 357 et 358 :Question : Faites-nous con-naître quelques-uns des or-dres du 14e siècle. Réponse : Le premier est l'ordre des Frères Cellites, c'est-à-dire Frères du tom-beau ou Frères enterreurs, qui soignaient les malades, ensevelissaient les morts, leur donnaient la sépulture et récitaient chaque jour pour eux l'office des trépas-sés.Question : Quels vœux par-ticuliers faisaient-ils ?Réponse: Outre les trois vœux ordinaires de religion

Alexiens ou Cellites ?

(2) ils faisaient vœu de ne jamais quitter le chevet des pestiférés et prouvaient ain-si la charité et la sainteté de la véritable église car les hérétiques ne firent jamais rien de semblable.Voilà, tout est dit, sauf qu'ils se sont aussi occupés, mais peut-être pas dès le début (?) de malades mentaux, on lit parfois aussi «de jeunes déséquilibrés», ailleurs il est question de fous furieux. C'est important parce que c'est la seule de leurs mis-sions que les Alexiens aient maintenue jusqu'à ce jour.En flamand leur nom est tou-jours Cellebroeders, comme l'atteste le nom néerlandais de «notre» rue des Alexiens. Même s'ils ne sont plus des Frères fossoyeurs.Une autre version parle de logement en cellules et des cellules où ils donnaient les soins, mais elle est moins convaincante. Lollards était le nom qui leur était donné , en particulier à Liège, sans doute par allu-sion aux psalmodies qu'ils murmuraient en accompag-nant les morts au cimetière.Il y eut aussi des Sœurs Cel-lites. Nous n'en avons pas trouvé de trace à Bruxelles mais il semble qu'il s’agis->

- 48/6 -

Colofon:Redactie/Rédaction: Danny Verbiest, Monique Vrins, Jan Beghin & Mich De RouckMet bijdragen van / Collaborateurs: Monique Vrins , Mich De Rouck & Danny Verbiest

Verzending/Expedition: Paul Merckx

Verantw. uitg./Edit. resp.: Danny Verbiest - Cellebroersstraat 53/55 - 1000 Brussel

Redactie/Rédaction: <danny.verbiest@skynet.be>Magazine van de Coöperatieve Vennootschap “Het Goudblommeke in Papier”

Bulletin d’information de la Société Coopérative “La Fleur en Papier Doré”

• Nous utilisons un procédé permettant de réduire le poids de notre @-magazine. Il est cependant possible qu'il provoque une diminution de qualité des photos. Si vous souhaitez une impression avec des images plus claires, une version PDF vous sera envoyée sur simple demande à <danny.verbiest @skynet. be>.

(Monique Vrins)

• Door het procédé dat wij gebruiken om het “gewicht” van ons @-magazine te verminderen kunnen de foto's aan kwaliteit inboeten. Wil u een afdruk maken met duidelijke foto's, dan kan u een pdf-uitvoering verkrijgen op: <danny.verbiest@skynet.be>.

se en fait des Sœurs Noires qui elles étaient bien présen-tes et se chargeaient des soins aux malades.

Il est écrit que les Alexiens étaient au départ une asso-ciation d'hommes pieux mais laïcs, menant en com-munauté une vie austère et s'appelant « Frère», sans toutefois prononcer de vœux. Ils s'étaient donné les missions citées plus haut par esprit religieux et social en faveur des indigents. Comme beaucoup d'asso-ciations pieuses et relative-ment informelles de cette époque les Alexiens finis-sent par devenir un ordre religieux, avec règles et con-stitutions. En 1459, Pie II leur accorde de prononcer des vœux solennels. Ils forment dès lors un Ordre religieux, et vivent, célibataires en communautés, suivant la règle de Saint Augustin. Elle consiste en un règlement au départ très succinct de la vie d'une communauté, indi-quant l'occupation des diffé-rents moments de la jour-née.h t tp : / /www.abbaye-sa in t -benoit.ch/saints/augustin/regle/index.htm#_Toc15220810

Un seul document signaleleur habillement : une tu-nique noire, une ceinture de cuir, un grand capuce pointu et un manteau de la même étoffe et couleur. Il est par ailleurs question d'un long manteau noir.Voici donc en gros ce qui de-vrait un peu éclairer les amis de La Fleur en Papier Doré sur le nom de la rue qui voit fleurir l'estaminet à l'endroit même où s'élevait le couvent des Alexiens ou des Celle-broeders, comme on veut. Dans le numéro prochain il en sera question. (1) Réédité sous le même titre en 2009 par les éditions Saint Remi www.saint-remi.fr, mais que les curieux sachent que la réédition de cet ouvrage du prolifique au-teur est en ce moment en promo-tion pour la modique somme de 216 ! ! Il faut dire qu'il compte 8 volumes, en tout 4.735 pages, mais petit format (14x20 cm). Dans la collection, il y a 49 livres de Mgr J-J Gaume, aux titres tous aussi édifiants.

(2) Vœux de pauvreté, de chaste-té et d'obéissance. (3 raisons parmi d'autres pour lesquelles, soyons honnêtes, la rédaction de ce magazine ne comprend pas de religieux)

hh

Foto's/Photos: Monique Vrins, Archieven, Danny Verbiest en anderen

Encore quelques mots de van

Bruaene via Ki Wist

Le livre de Ki Wist semble bien une source inépuisable. Nous parlions dans le n° 47 de janvier de ce bouquin revenu à l'improviste du Midi de la France. Voici encore un petit extrait. Je crois bien que nous en aurons jusqu'au n° 250 ! Minimum… C'est encore Geert van Bru-aene qui parle :Figure-toi que j'ai entendu l'autre jour ce dialogue de deux amateurs devant un tableau de Miro, deuxmessieurs fort bien :!Cela ressemble assez à

Fernand Léger!Pour ma part je ne vois

aucune similitude!C'est seulement dans le

dessin, je crois!A mon avis, s'il y a quelque

ressemblance, c'est peut-être dans la couleur, sûre-ment pas dans le dessin!Il m'avait pourtant paru une

certaine parenté dans le dessin, mais je dois le dire, je ne connais pas vraiment bien Léger.!Moi non plus, je ne connais

presque rien de lui!Alors, nous devons avoir

tous les deux raison !Et van Bruaene ajoute : Ne trouves-tu pas cela magni-fique ? Cette superbe com-pétence de l'ignorance pour trancher dans tous les do-maines !

(mv) qui n'a fait que recopier.

Laïcs pieux puis religieux

- 48/7 -

(dv)

Vervolg van pagina 1: Het Gouden Boek van Het Goud-blommeke in Papier - Le Livre d'Or de la Fleur en

Papier Doré

Ook de jonge (Brusselse - hij werd geboren in Etter-beek op 2 mei 1976) beel-dend kunstenaar Jan De Cock (die, zeggen de ken-ners, de grenzen opzoekt tussen beeldende kunst, fotografie en architectuur als een vorm van “Gesamt-kunstwerk”) vereerde ons met tekst en tekening ( hier-onder).

Radio-maker Luc Verschue-ren en Vice-Premier Guy Vanhengel deelden samen een pagina (hieronder) en dat deden ook Claude Lammens en matroos/de-tec-tive/acteur Paul Ricour.

Iedereen kent hem van “de Opkopers”, “Carolientje met haar bootje”, “Merlina” en “Postbus X” en vele andere jeugdproducties van BRTN, nu VRT (hiernaast). Ook schrijvers houden van ons cafeetje. Politie-thriller-au-teur Tony Coppers, in zijn boeken “Engel” en “De ge-heime tuin” speelt het Goud-blommeke een rol in het ver-

haal. Simon Vinkenoog was een heel trouw bezoeker. Simon is er niet meer, maar zijn weduwe Edith nam de fakkel over (zie hierboven).Zonder twijfel mogen wij Dani Klein (van Vaya Con Dios) een

wereldster noemen ( hieron-der). Of José Géal, alias Too-ne VII, wereldberoemd als

poppenspeler (foto pagina 2), of ex-premier Leterme, of Geert Hoste, of Kenny Love-lace (gitarist bij Jerry Lee Lewis) of... en zo kunnen wij nog bladzijden doorgaan. (Het gouden boek ligt ter inzage van de klanten)

- 48/8 -

Tucker, si humain

T u c k e r Z i m m e r m a n … C'était le 5 janvier dernier. Le concert avait été postpo-sé pour cause de super mauvais temps, mais ce mardi-là, Tucker Zimmer-man était bien au Goud-blommeke, avec son fils Quanah à la guitare et Jeff Van Gool, magnifique contre-bassiste. La prestation faisait partie du programme de deux mois de la Fleur en Papier Doré autour de Der-roll Adams.Dans la première partie de ce chaleureux concert, nous avons entendu des chan-sons de Derroll et d'autres pour lesquelles Derroll et Tucker ont travaillé ensem-ble et de Tucker simple-ment. Après l'entracte, il nous a fait entrer dans la Beat generation. Un long poème épique et superbe-ment un peu fou comme les Beatniks en avaient le se-cret. Le public était nom-breux assis et debout dans la véranda et la terrasse couverte et le bonheur d'as-sister à ce long concert était palpable. Il faut dire que c'était tellement plein d'hu-manité, avec la belle voix de Tucker qui a toujours quel-que chose d'intime et tant de paroles que l'on n'entend plus assez souvent comme tendresse, enfants, paix, amour et fraternité. On en a tellement besoin. Entendre des phrases qui encore, vous font croire en l'homme, entourés des tableaux de Derroll, nocturnes et puis-sants, c'était tellement hu-main. Tucker a chanté « Goodbye Derroll, goodbye friend ». Cette chanson qui a des douceurs feutrées de ber-

ceuse, il l'avait composée après la mort de son ami il y a dix ans. Nous l'avons de-mandée une seconde fois en fin de concert parce que nous allons bientôt devoir nous séparer des tableaux qui conviennent si bien à La Fleur en Papier Doré. A son ambiance et à son esprit. (mv)

© Photo: Monique Vrins,2011

- 48/9 -

Le tiroir aux bijoux

par le Théâtre Ponctuel

Voilà le Théâtre Ponctuel qui nous revient avec sa pièce annuelle. “Le tiroir aux bijoux” en question est au centre d'un affrontement psychologique entre un père et son fils. Rebondissements et tonali-tés différentes. Humour aussi. Le tandem habituel André Van Laethem pour le texte et Roger Tordoir pour la mise en scène, qui nous a beaucoup plu les années précédentes.Dans la salle du 1er étage de la Fleur en Papier Do-ré à 20h30 : les vendredis et samedis 25 et 26 février, les 4, 11, 12, 18 et 19 mars 2011 ainsi que à 15 h : les dimanches 27 et les 6, 13 et 20 mars

Tentoonstelling Marcel Mariën

U kon het hier al enkele ke-ren lezen, Marcel Mariën was een genie, zijn tijd ver vooruit. Deze in 1920 in Ant-werpen geboren surrealis-tisch kunstenaar was: dich-ter, essayist, schrijver van pamfletten en korte verha-len, toneelschrijver, uitgever en maker van collages, as-semblages, surrealistische foto's en films. Reeds vlug maakte hij kennis met een aantal andere surrealisti-sche kunstenaars waaron-der René Magritte, Louis Scutenaire, René Char en Paul Nougé die zijn beste vriend werd. In 1959 maakt hij zijn film “L'Imitation du Ci-néma” die bij de eerste ver-toning in Brussel al meteen een groot schandaal veroor-zaakt (de film zal later in Pa-rijs zelfs verboden worden).In 1942 verkoopt Mariën ver-valste schilderijen van René Magritte, wat hem niet belet om een jaar later een mono-grafie, gewijd aan deze kunstschilder, te publiceren. In 1983, in zijn memoires uit-gegeven onder de naam “Le Radeau de la mémoire” zal hij zich afzetten tegen deze vroegere vriend. Een contro-versiële figuur dus en daar-om is het toe te juichen dat de vzw “Geert van Bruaene”, in samenwerking met Fran-ce Lejeune en de asbl “Le Petit Gérard” een tentoon-stelling organiseren van 12 februari tot 3 april 2011 in Het Goudblommeke in Pa-

pier.De vernissage gaat door op 11 februari 2011 om 20:00 u.

(dv)

Foto gemaakt door Marcel Mariën

h h

Andere activiteiten van de vzw “Geert van Bruaene”, de asbl “Le Petit Gérard” en de CV “Het Goudblommeke in Papier/La Fleur en Papier Doré” kan u steeds terug-vinden op: www.goudblommekeinpapier.be/nl/agenda of/en: http://www.goudblommekeinpapier.be/fr/agendaWil u grasduinen in vroeger verschenen nummers van ons @-zine “Het Goudblom-meke in Papier - La Fleur en Papier Doré” dan kan dat opwww.goudblommekeinpapier.be/nl/archief/publicatieof/en:http://www.goudblommekeinpapier.be/fr/archief/publicatie

Agenda:h h

Heel wat verenigingen kozen al voor Het Goudblommeke in Papier om er hun vergade-ringen te houden. Wij kun-nen een warme of koude maaltijd voorzien.Inlichtingen daarover kan u steeds vragen op het num-mer 02 511 16 59. (Op de foto: de afgevaardigden van verschillende verenigingen voor het dialect uit de vier windstreken).

Vergaderen in het Goudblommeke

©Foto: Danny Verbiest, 2011