Suivez-noussurlesréseauxsociaux!
Facebook:facebook.com/editionsaddictives
Twitter:@ed_addictives
Instagram:@ed_addictives
Etsurnotresiteeditions-addictives.com,pourdesnewsexclusives,desbonusetpleind’autres
surprises!
Égalementdisponible:
Effetdevague,saison1
Lesexe,c’estfacile.L’amour,c’estuneévidencequis’impose.Laconfiance,c’estplus
compliqué.
Quefaitunhommequin’aconfianceenpersonneetneressentaucuneémotionquandle«coupd’un
soir»faitressurgirlepassésombrequ’ilavaitenterré?MattGarrettestunhommed’affairesquin’a
pasl’habituded’êtredominénidompté,ilestincapabled’aimer.AlexianeSandestunejeune
avocatefranco-américainedontlerêveestdetravailleràlaCourPénaleInternationaledelaHaye.
Ellenecherchepasplusqueluiàvivreunehistoired’amour,entreeux,l’accordestclair:justeune
nuit.
Maisl’aventured’unenuitvatrèsrapidementsecompliquer:MattetAlexsontliésparla
découverted’unsecret.Chacunalepouvoirdedétruirel’autre.Oudelesauver.
Tapotezpourvoirunextraitgratuit.
Égalementdisponible:
Cède-moi
Personnenelacroit,pasmêmelui…Maiselleseulepeutlesauver.HopeRobinsonestfleuristedans
uneboutiqueàSanFrancisco.Entouréed’unepatronnerock’n’roll,d’unemèrepouleetd’une
meilleureamieaucœurd’or,ellemèneuneviequ’ellen’échangeraitpourrienaumonde.
Jusqu’aujouroùHopeadesvisions.Hantéeparuncauchemarqu’ellefaitdésormaistouteslesnuits,
ellevoitunhommesefaireassassinersoussesyeux,sansqu’ellepuisseluivenirenaideoule
prévenir.Accusantlafatigue,Hopen’yprêtepasattention.Jusqu’àcequ’ellecroisecethommedans
larue.
Tapotezpourvoirunextraitgratuit.
Égalementdisponible:
Lemilliardaireétait(presque)parfait
Unyachtdeluxe,desinvitésglamour,unemploideserveusebienrémunéré…MadisonSeynera
décrochélejackpot!Artisteetphotographefauchée,elleaquelquesdettesàépongeretcecontrat
tombepileaubonmoment.Maisentreunechefpsychorigide,unetopmodelnévrosée,unclientpot
decolle,unadodragueuretunegaminecapricieuse,rienn’estsimple!Etcen’estpasAngelDoran,
propriétaireduyacht,quiluifacilitelatâcheavecsessouriresmoqueurs,sonhumourprovocantetsa
beautésiparticulière.
Qu’àcelanetienne,MadisonaimelesdéfisetM.BeauGossen’aqu’àbiensetenir!exsontliéspar
ladécouverted’unsecret.Chacunalepouvoirdedétruirel’autre.Oudelesauver.
Tapotezpourvoirunextraitgratuit.
Egalementdisponible:
SpicyGames
Aprèsunenuitdesexesensationnelleavecunparfaitinconnu,Camélias’enfuitaupetitmatin.La
jeunefemmeestbiendécidéeànepaslaisserunepartiedejambesenl’airladétournerdeses
ambitionsprofessionnelles.
Candidatedel’émissionKeepCalmandCook!,unconcoursinternationaldecuisineretransmisen
directàlatélé,Caméliaresteconcentréesursonobjectif.Lepremierprixpourraitluipermettre
d’ouvrirsonproprerestaurant.
Maisvoilàqu’aumilieudesplusgrandschefsinternationaux,elleretrouvesoninconnud’unenuit…
Alliéouennemi?Amantattentionnéousexybastard?
Sousl’œilimpitoyabledescaméras,entresecretsetmensonges,CaméliaetAlessandroselancent
dansdesspicygamestorridesoùsexeetsentimentsformentuncocktailexplosif!
Tapotezpourvoirunextraitgratuit.
Egalementdisponible:
Agaçant,sexyetdangereux
CeluiqueBillieprenaitpourl'amantparfaitserévèleêtreunparfaitconnard.
P-DGdujournalleplusludeNewYork,SeanCavendishn’apashésitéàrévélerdanssescolonnes
qu’elleaeuunenfantdufuturprésidentdesÉtats-Unis!
Lescandaleéclate,etlaviedelajeunefemmeestravagée.EllerefuselesexcusesdeSean,luttant
contrelessentimentsetlasensualitéqu’illuiinspire.
MaisquandlapetiteCeliadisparaît,Billien’ad’autrechoixquedesetournerversSean.Pour
retrouversafille,elleferaitn’importequoi…mêmerenoueravecl’hommequiestàl’originedeson
malheur!
Tapotezpourvoirunextraitgratuit.
ChloeWilkox
LUNEDESANG
LAMEUTEDERIVERSIDECREEK
Volume6
ZLOU_006
1.Vérité
Nikkie
Cequicraintleplus,quandonestunesorcière?Savoirqu’unedescréatricesdevotrecoven,
amoureusedevotremecdesurcroît,s’estimplantéeenvousavantmêmevotrenaissance.Qu’elleest
capable,ensenourrissantdevospouvoirs,deprendrelecontrôledevotrecorpsàtoutmoment.
Cequ’ilyademieux,quandonestunesorcière?Êtrecapabled’avoirdesconversations
télépathiquesavecvotremeilleureamiesinécessaire.
–Naomi?Naomi,est-cequetumereçois?luidemandé-jesansprononceruneparole,touten
jetantdescoupsd’œilinsistantsdanslerétroviseur.
–5sur5.
Naomiestjustederrièremoi.Elleconduitmonbreak,quenousavonsretrouvéàl’aubegrâceàun
sortdelocalisation.Nousavonsensuiteprislaroute:Tyeeetmoidansleroadster,lestroisautres
dansmavoiturehorsd’âge.
–Jenepeuxpasutilisermespouvoirstroplongtemps.
–Oui,j’ensuisconsciente.ÇarisquederefairesurgirCara.
–Exactement.Jevaisdoncêtrebrève:j’aipeurqu’aprèscequ’onvientdevivreàTijuana,Tyee
prenneunedécisionimpulsivebaséesursesémotionsplutôtquesursaraison.
–Qu’est-cequetuveuxdire?
–J’aipeurqu’ilchercheàtoutprixunmoyendenepascombattreDeclan.Lesouci,c’estqu’onne
peutpaslelaisserfaire:lameuteabesoindelui,toutcommeTyeeabesoindelameute.Lefaitqu’il
aitpeurdemeperdrenedoitpaschangerça.Jeleconnais:s’ilévitelecombat,çaledétruira.
–S’ilnepeutpasêtreavectoi,çaledétruiraégalement.
–Jesais,réponds-jeavecgravité.MaisondoitneutraliserDeclan.S’ilestcoupablecomme
l’affirmeCara,ilatuéaumoinsquatrepersonnes.Quatreindividussansdéfense,quineluiavaienta
prioririenfait!Quisaitcedontilseracapablecontrenous,quivoulonsl’arrêter?
–Commentveux-tuqu’onfasse?medemandemonamieauxabois.Sanstoi,j’aipeurqu’onne
soitpasassezpuissantspourvaincreunloup.Attacherunesorcièreinconsciente,çaoui,avecl’aide
desgarçons,jepeux.MaisDeclan,soussaformeanimale,doitallerchercherdansles250kilos!Ce
n’estpascommesimoietlesjumeaux,onétaitcapabledel’assommercommeTyeeaassomméCara
avantquej’arrive!
–C’estpourçaquej’aiunplan,répliqué-jed’untondécidé.
Quiestdangereux.Quimeterrifie,bienquejesachequ’ilconstituesûrementnotreseule
chanced’êtreensemble,Tyeeetmoi.
C’estpourçaquejenepeuxpasmepermettredemontrermesémotions.Jedoisavoirl’airsûrde
moisijeveuxconvaincreNaomi.MaisTyee,lui,sembleserendrecomptequequelquechosese
trame.Est-ceàcausedelatensiondansmoncorps?Demesfroncementsdesourcils?Toujoursest-
ilqu’ilsetourneversmoil’airinquietetmedemande:
–Çava?
–Cen’estrien,réponds-jeenesquissantuntimidesourire.Jesuisinquiète,c’esttout.
Ilobserveuninstantdesilenceavantd’admettre,enpressantmamaindanslasienne:
–Moiaussi.
Pourlapremièrefoisdepuisnotrerencontre,ilestincapabledemerassurer,dem’affirmerque
toutvabienaller.Commejelecraignais,ilnemeprometpasnonplusd’éliminerDeclansiles
révélationsdeCaraserévèlentvraies.
C’estpourçaquejedoismettremonidéeàexécutioncoûtequecoûte.C’estleseulmoyendele
convaincred’affrontersonamid’enfance,malgrécequecelaimpliquepournotrefutur.
–Naomi,tuestoujourslà?reprends-jeenfaisantbienattentioncettefoisdegarderunvisage
impassibleafinqueTyeenesedoutederien.
–Oui.Explique-moi.
–D’accord.Maisjetedemandedegarderl’espritouvertparcequejetepréviens,çanevapaste
plaire…
JeperçoislebourdonnementdespenséesdeNaomi.Elleestentraindesedireque,normalement,
lesplansfoireuxetrisqués,c’estsaspécialitéplutôtquelamienne.Anxieuse,ellemerépond:
–OK,tuastoutemonattention.Qu’est-cequetuasentête?
***
Deuxheuresplustard,nousgaronsnosvoituresàl’oréedesbois,ducôtédeBeaumont,afindene
pasêtrerepérésparlameute.LesparentsdeNaomi,lepèredeMikeetdeBrian,sontdéjàlà,ànous
attendrecommeconvenu.Devantl’urgencedelasituation,Brians’esttéléportépourleurexpliquer
lesderniersévénements.Ilestleplusdiplomatedetous,c’étaitnotremeilleurechancepourqueles
fondateursserallientànotrecause.Etçaamarché!Malgréleurressentiment,plusfortquejamais,
ilssontvenusnousépauler.Aprèstout,RiversideCreekestleurvilleet,entantqu’héritiersdu
Conseildesfondateurs,ilsontjurédelaprotégerquoiqu’ilarrive.Pourça,ilssontmêmeallés
jusqu’àrenonceràleurspouvoirs.Aussi,malgrélacolèrequ’ilséprouventdesavoirquenousavons
recommencéàpratiquerlasorcellerie,ilssaventqu’iln’yapasdetempspourlesreproches:ilfaut
agiret,surtout,resterunis.
–Commentva-t-onfairesiDeclans’avèreêtreletueur?s’interrogeFrankCoopernonsans
ironie.Jenousvoismalluipasserlesmenottesetleremettreaushérif…
–Ilfautl’éliminer,répondTedBrowning,nousn’avonspaslechoix.
–Attendonsdéjàdesavoircequ’ilenest,temporisesafemme.Leplusimportant,c’estde
l’amenerànousracontersaversiondesfaits.
–Etensuite?demandeFrankavecunepointed’appréhension.
–Ensuite…tâtonneDianeavantdeseretournerversTyee.Tupourraslevaincre,tupenses?
Jeperçoischezl’hommedemavieuneinfimehésitation.Cependant,ilfinitparrépondre:
–Oui,jepourrai,sinécessaire.Maistuasraison,Diane:chaquechoseensontemps.Nous
devonsd’abordlefaireparler.
Naomiprofitequepersonnenefasseattentionànouspourentrerdenouveauencontactavecmoi
etm’exprimersondésaccord.
–Jeteleredis,Nik,jesuiscontreceplan.
–C’estpourtantnotremeilleurechance,rétorqué-je.
–Non:notremeilleurechance,c’estqueTyeedéfoncesoncopaindebacàsable,etquetoitu
restesendehorsdeça.
–Réfléchis,Naomi,plaidé-je.TuasvucommemoilafaçondontTyeeahésitéàl’instant.Ettuas
entenducommemoicequeTyeedisaithier.Tusaisquesisanatureestdeprotégerlameuteetd’en
reprendrelecontrôle,ilyaunepartdeluiquineveutpasdecerôleetquim’achoisie,moi.Si
Declanestvraimentceluiqu’oncroit,çaveutdirequ’ilseraprêtàtoutpourgagner–etcrois-moi,il
nefautpassous-estimerlaforcequedonneunetellevolonté.
–Oui,maisTyeeestleplusfort!Ill’atoujoursété!Cen’estpasça,lecœurdecettehistoire
d’Alphalégitimeetnonlégitime?
–Parfois,l’enviedegagnercompteautant,sicen’estplus,quelaforce.Crois-moi,jel’aiappris
àladureenessayantdereprendrelecontrôlesurCaracestroisderniersjours.Cequim’apermisde
momentanémentlavaincre,c’étaitmonenviederetrouverTyee;sansçaj’étaisperdue.SiDeclan
s’avèrecoupable,jenedoispaslaisseràTyeelapossibilitédedouteràcausedemoi.Jurequetu
serasàmescôtés!
Naomimeregarde,l’airdésespéré.
–OK,trèsbien.Tuasmaparole,jevaist’aiderdanstonplaninsensé.Maisjetepréviens,tun’as
pasintérêtàteplanter,mavieille.
Ça,j’enaicruellementconscience.
Aprèstout,c’estmaviequiestenjeu.
Sansluilaisserpercevoirmesdoutesoumescraintes,jefermemonespritetmeconcentreà
nouveausurcequeracontentlesautres.
–…lameilleurefaçon,c’estdeleprendreparsurprise,soutientBrian.Touslesquatre,nous
pouvonsnoustéléporter.Toi,explique-t-ilàTyee,tun’asqu’àtetransformeretcourir,tuyserasen
unriendetemps.Maisnosparentsdoiventresterici.
–Çanechangerarien,luiexpliqueTyee.Quoiquejefasse,Declanmesentiraarriver.Ilm’apeut-
êtredéjàrepéré.
–Alorsqu’est-cequetuproposes?
–Faisonsdenotrefaiblesseuneforce.Nousnepouvonspasjouerdel’effetdesurprise?
LaissonsàDeclanletempsdepaniquer.Nerveux,ilseraplusenclinàrévélersesfailles.Allons-y
tousensemble,àpied.D’une,Declancomprendraquequelquechosesetramesitoutlecoven,
fondateurscompris,seréunitsursonterritoire.Dedeux,çalepousseraàvenirànotrerencontreavec
lerestedelameutedanslaperspectived’unéventuelcombat.Jesaisqu’enleconfrontantdevantson
clan,j’aiplusdechancesderéussiràledéstabiliseretàluifaireavouerqu’ilestl’auteurdeces
crimes–sic’estbienentendulecas.
–Çapeutmarcher,avoueTedBrowning.Aupire,vousaurezlesmoyensdelefaireparler?
demande-t-ilennousregardanttouslesquatre,successivement.
–JeveuxqueNikkieresteendehorsdeça,intervientTyee.Ilesthorsdequestionqu’elleutilise
lamagie,c’esttroprisqué.
–Jen’utiliseraipasmespouvoirs,lerassuré-je,çanenousavanceraitàrienqueCararefasse
surfacemaintenant.Parcontre,horsdequestionquejesoismiseàl’écart.Etpuis,tusaisaussibien
quemoicequeDeclanéprouvepourmoi:jepeuxenjouerpourlefairecraquer.
–Touteaideseralabienvenue,m’assureFrankCooper.Nousdevrionsnousmettreenroute.
Ilnousfautthéoriquementuneheuretrentedemarcheàtraverslesboispourparcourirles
10kilomètresquinousséparentdelaMaisondelacascademais,commeTyeel’avaitprévu,aubout
d’uneheure,Declannousayantflairésvientànotrerencontre.Noustombonssurluienpleinsous-
bois,alorsquelameuteestderrièrelui,prêteànouscombattresinécessaire.
–Quellesurprise!s’exclame-t-ilavecunejoieforcée.Monamidetoujoursquimerendvisiteen
compagniedesfondateurs,d’uncovenilliciteetd’unesorcièrequej’avaisbannie…
–Lebannissementaétélevé,ilmesemble,rétorqueTyee.
–Jeplaisantais,enfin,Tyee!luiassureDeclanavecunsourireaussilargequefaux.Qu’est-ceque
vousfaitesici,tousautantquevousêtes?
–Ils’estpasséquelquechose,Declan,réponds-je.Quelquechosedeperturbant.
Succinctement,jel’informedemaprised’ayélorsdelapremièrenuitdelaSamhainetluiraconte
notreséjouràTijuana–commentCaraasurgienprenantlecontrôleetcommentjel’aivaincue.Je
restesurlequi-vive;Tyeeetmoncovenaussi.Aprèstout,noussavonstouslescinqcequeDeclan
éprouvaitpourCaraet,sicettedernièreaditvrai,c’estpourellequ’ilatuélapremièrefois.Mais
Declansemblesincèrementabasourdiparmonrécit,tropsonnépourréagiroumêmeprendre
consciencedesimplicationsdecequejeluiraconte.Lerestedelameuteoscilleentrelastupeuretla
peur,brute,incontrôlable.Leursmurmuresdésorganisésnetrompentpas:cette«super»sorcièrea
faillileséliminerilyavingt-deuxans,tous,sansaucunedifficulté,ets’ilsn’avaientpasaussipeur
desespouvoirs,nuldoutequ’ilsseraientprêtsàopterpourlasolutionlaplusévidente:m’éliminer.
Maisilssaventaussiqu’ilstrouveraientTyeesurleurchemin,etpersonnen’ose,pourl’instant,
souleverunetelleéventualité.IlssecontententderegarderendirectiondeDeclan,leurchef,et
d’attendresaréaction.
–Tuveuxdire…quetuluiasparlé?demandecedernieràTyee.Commentallait-elle?
–Declan…protesteTyee.
–Non,dis-moi!Jeveuxsavoir.J’ailedroitdesavoir!
–Elleest…pirequ’avant,avoueTyee.C’estcommesitoutescesannées,sonobsessionn’avait
faitquegrandir.
–Tuveuxparlerdesonobsessionpourtoi,déclareDeclanlespoingsserrésenfaisantfaceàson
rival.
Tyeeacquiesce.
–Bien,ditDeeententantd’encaisserlecoup.J’imaginequec’estunebonnechosequetuaies
reprisledessus,entoutcas,Nikkie.
Ilmeregardedroitdanslesyeux.Ilal’airàlafoissincère,furieuxcontreCara,jalouxdeTyee–
bref,ilauneréactionparfaitementnormaleetsembleàmillelieuesdusociopathequesereprésentait
Caradanssonrêveouqu’elleadécritàTyee.
–Jevousremercied’êtrevenusenpersonnem’avertiretjepensequ’ilfaudraeneffetqu’onse
réunisse–lameute,lecoven,lesfondateurs–pourenvisagerunefaçondesedébarrasserunebonne
foispourtoutesdeCara,continue-t-il.Maiscomprenezquejesoissecoué.Jepréféreraisqu’on
reporte,sivousn’yvoyezpasd’inconvénient,conclut-ilentournantlestalons.
Lameutes’apprêteàluiemboîterlepasquandTyeeleretient.
–Dee,ilyaquelquechosequeCaranousadit–ouplutôt,queNikkieadécouvertdansson
subconscientquandellesluttaientpourlecontrôledececorps.
–Qu’est-cequec’est?demandeDeclanentressaillant.
–Est-cequec’estvraiquetuastuéLesterBoydilyavingt-deuxans?Etquec’esttoiquies
responsabledelamortdecestroisadosqu’onaretrouvésdanslesbois?demandeTyeeavecun
légertremblementdelalèvreinférieurequepersonnenesemblepercevoiràpartmoi.
IlapeurdelaréponsedeDeclan.Mêmes’illaconnaîtaufonddelui,ilaencorel’espoirque
sonamisoitinnocent.
–Qu’est-cequeturacontes?sifflel’actuelAlpha.
–Caraensembleconvaincue,Declan,etj’aimeraissavoirpourquoi,rétorqueTyeecettefoissans
ciller.
–Etqu’est-cequetuveuxsavoir,exactement?luidemandesonamid’enfanceenvenantseposter
faceàlui,sonvisagetoutprèsdusien.
–Justelavérité,Declan!répliqueTyeeenragéetdésespéré.Pourquejusticesoitfaite.
–Pourquejusticesoitfaite?Dequellejusticeveux-tuparler?Celleoùtousceuxquinesontpas
toionttort,c’estça?Celleoùtutuesceuxavecquituasétéélevésousprétextequ’ilscommettent
deserreurs?
–Tuescomplètementfou,lâcheTyee.TuappellescequeCaraafaitune«erreur»?Vouloir
massacrerunecommunautéentière?
–Caraétaitfolle,maismoijeneluisuispas!s’emporteDeclan.Sais-tuseulementcedontellea
accuséLester?Ellem’aditdroitdanslesyeuxqu’ill’avaitviolée!
–Alorstul’asfroidementassassiné,murmureTyee,effaré,tut’esvengésansenréféreràton
Alpha,tu…
–J’aiperdulecontrôle!admetDeclanaudésespoir.Ellem’amanipulé,commevoustous!Mais
pourmoi,c’étaitpire–parcequejel’aimaisplusquetout!
Jen’entendspaslaréactiondesautres:lameute,lesfondateurs,moncoven…Jesuisfocalisée
surTyee,surDeclan,surl’affrontemententrecesdeuxhommesquiontunjourétédespetitsgarçons
élevéscommedesfrères.JesensquelafaçondontDeclanaavouésoncrimedéstabiliseTyee.Qu’il
nesaitplusquoipenser.
Toutcommemoi.
PouravoirétéconfrontéeàCara,jesaiscommentcettedernièreréfléchit.Jen’oseimaginertout
cequ’elleadûfairesubiràDeclanpourobtenirdeluicequ’ellevoulait.Uninstant,cedernierme
faitpresquedelapeine.
Maissic’estvraimentellequil’apousséàtuerLester,alorsqu’est-ilarrivéauxtroisgosses?
–Etlesautres,Declan?demandé-jeenavançantd’unpasverslui.Ronda,Charly,Annie?Annie
n’avaitque15ans:est-cequetuasperdulecontrôleàcausedeCaraaussi?
–Non,medéfie-t-ilduregardavecunrictuspleindehaine,jen’aipasperdulecontrôleàcause
d’elle.
Sesparolesmerappellentquelquechose…Unélémentdurêve…C’estcommesij’avaisce
souvenirauboutdelalangue…
«Arrêtedetedébattre.Toutçaestdetafaute!Tuesaussiresponsabledeleurmortquemoi!»
Oui,c’estça!Ilétaitsurmoi,danscesboisoùnousnoustenonsencemomentmême…Iltentait
dem’étrangler…Etjevoulaissavoir…
J’aiunnouveauflash-back,cettefoispluscomplet.
«Declan,qu’est-cequeturacontes?Tuasperdulatête!Pourquoiest-cequetuastuéces
pauvresgosses?
–Jetel’aidit,toutesttafaute.Tusavaiscequej’éprouvaispourtoi,tum’asencouragé,pour
ensuite…
–Pourensuitequoi?Qu’est-cequej’aifait,Declan?Jet’assurequemonbutn’ajamaisété
deteblesser.
–Àcausedetoi,j’aiperdulecontrôleetjelesaitués!»
–C’esttessentimentspourmoi,murmuré-jeencomprenantsoudain.C’estàcausedeçaquetules
asassassinés.
–Cen’étaitpasunassassinat!rugit-il.Jenel’aipasfaitexprès!Qu’est-cequetucrois?Queje
voulaisqueçasereproduise?Quedesgaminsinnocentspayentpournoscrimes?
–«Nos»crimes,Declan?«Nos»crimes?Etqueltortai-je,moi?m’indigné-je.
–Nefaispasl’innocente,espècedepetitepute,crache-t-ilententantdes’avancerversmoi.
Iln’enapasletemps:Tyeeseprécipitesurluietl’attrapeparlecol.Jel’entendscracherà
l’oreilledeDeclan,avantdelerepousser:«Insulte-laencoreetjetetue.»Declantombeàla
renverse.Assisparterre,iljetteàTyeeunregardemplideragemaisaussidepeur.Sansoserse
relever,ilcontinueàcrachersonvenin.Jel’écoute,abasourdieparsesaccusations.
–Tuasjouéavecmessentiments!DèsqueTyeeestarrivé,vousavezprisplaisiràm’humilier,à
meridiculiser…!
–Non,Declan,tutetrompes,rétorqué-jelagorgeserréeensecouantlatête.Tyeeetmoisommes
simplementtombésamoureux.
Alorspourquoiest-cequ’unepartiedemoisesentquandmêmecoupable?Parcequejesavais
cequ’éprouvaitDeeetquej’aijouél’autruche?
Épouvantée,jeleregardeensecouantlatête.Tyeesedressetoujoursentrenous.Declan,lui,ne
bougepas,ilnecherchemêmepasàs’enfuir.Ilrestelà,assisparterre,prostré,pitoyable.Jecrois
qu’ilsanglote.Personnenebougeouneparle.Noussommestoussouslechoc.
–Lapremièrefois,c’étaitàcausedelafaçondonttut’escomportéequandTyeeafaitirruption
chezSally,commence-t-ilalorsàracontersuruntonplaintif,commes’ilespéraitquenousle
comprenionsetleconsolions.Jemesuistransformépourallercourir,etlà,jesuistombésurAnnie.
Ladeuxièmefois,c’estquandjesuispassécheztoipourteconvaincredeveniràlafoire:en
arrivantsurlepasdetaporte,j’aisentisonodeur;ilétaitdanstonappartement.Jemesuisenfuien
courant,je…jenemesuismêmepasrenducomptequejemetransformais!Latroisièmefois,c’était
justeaprèslafêteforaine.Jet’aisuivie,tuasfoncédirectementchezTyeepourt’envoyerenl’air
aveclui!Àchaquefoisquetum’asprispouruncon,j’aiperdulecontrôle.Cen’estpasdema
faute!C’estjuste…arrivé.
Malgrétoutcequ’ilvientd’avouer,Declanaétéaiméetrespectédechacundesspectateursde
cettescèneetce,depuisdelonguesannées.Commentréagiràsaconfession?Commentnepas
chercheràcomprendre–pasàexcuser:àcomprendre–cequiapul’ameneràça?
–Ilresteuncadavreausujetduqueltunet’espasexpliqué,déclaresoudainlejeuneSamen
sortantdesrangs.Masœur,Iris.Tafemme,notrefemelleAlpharetrouvéepoignardéeàplusieurs
centainesdekilomètresd’ici.Est-cequetuasquelquechoseàvoiravecsamort,àelleaussi?
–Jene…Jenevoulaispas,luiassureDeclanenrelevantlatête.Ons’est…ons’estdisputé,à
proposdeCara.L’amourdemavievenaitdemouriretj’aidûenépouseruneautre!sejustifie-t-il.
J’étaisencoretraumatisé,incapabledememaîtriser!C’étaitlemilieudelanuit,onsetrouvaitdans
lacuisinedelamaison,j’aiattrapéuncouteau,etj’ai…
–Ettuluiaspasséàtraverslecorps,rugitSam.C’estça?
Cettefois,jecomprends,toutcommel’ensembledelameute,l’étenduedelafoliedeDeclan.
Toutelaculpabilitéquej’aipuressentirfaceàsesaccusationss’envole.Maisjeréaliseenmême
tempsqueSamvacombattresonAlpha,qu’ilvatenterdeletuerpourvengerlamortdesasœur.Il
vasefairemassacrer!Ilnefaitpaslepoids,seulTyeepeutvaincreDeclan!
–Sam,non!crié-jeenespérantl’enempêcher.
Maistroptard:leloupdeSamasurgi.Unloupd’unnoirprofond,auxbeauxrefletsviolines.Il
s’élanceversDeclanqui,enunefractiondeseconde,s’estluiaussitransformé.Toutvaàuneallure
folle,personnen’aletempsderéagir.Etpourtant:pourmoi,cequisepassesedérouleauralenti.
Lessonsmeparviennentétouffés.Dansmesoreilles,seulsrésonnentlesbattementsdemoncœur.
Jevoislesdeuxloupsseprécipiterl’unsurl’autre.J’observeTyee,prêtàsetransformerpoursauver
Sam,maistorturéparlesimplicationsdececombat.JecroiseleregarddeNaomi,laseulepersonne
àsavoircequej’aientêtedepuisledébut.Àconnaîtremonplaninsensé,quiestpourtantleseulqui
puissemarcher,leseulquipuissemedonnerexactementcequejeveux.
LesparolesdeTyee,aprèssoncombatavecCotter,mereviennent:«Lorsqu’unloupveuttuer,
aucunhumainn’alepouvoirdel’enempêcher.»
Encemomentmême,niSamniDeclannesecontrôle.Nil’unnil’autren’auraconsciencede
cequ’ilfait.
Naomimefaitundiscretsignedetête,commepourmesignifierqu’elleestd’accordavecmoi:
c’estmaintenantoujamais.Rassemblantmoncourage,jem’élance,prêteàmejeterdansleurmêlée.
J’aijusteletempsd’entendreTyeehurler:
–NIKKIE!NON!
Maisc’esttroptard:jem’interposeentrelesdeuxloupsfurieux.Quandilsentrentencollision
avecmoi,jenesaismêmepaslequeldesdeuxmefrappelepremier,pasplusquejenesaisquelles
griffes,quelscrocss’enfoncentdansmachair.Lavitesseaveclaquellejesuispropulséehorsdeleur
périmètredecombatmesidère.J’atterrissurledos,étourdie,presqueétonnéeparladouleur
lancinantequejeressensauflanc,làoùj’aiétémordue.J’entendslavoixdeTyeehurlermon
prénom,puisj’entendsungrondementterrible,suivid’unaboiement,etenfinlebruitdecorpsqui
s’entrechoquent.
–Tyee,gémis-jedansunsouffle.Tyee…
Lasouffranceestépouvantable.Commesitoutmoncôtégaucheétaittouché–mescôtesbrisées,
monpoumonperforéet,enprime,mapeaupasséeàl’acide.C’esttellementfortquemêmerespirer
medemandeuneffortsurhumain.Jesuisennage.Jetournelatêtesurlecôtéetvoisunesilhouette
d’unblancéclatantsedéchaîneràquelquesmètresdemoi,dusangpleinlesbabines.
Tyee…IlestentraindecombattreDeclan.Delevaincre,commejel’espérais.
Mesyeuxserévulsent,unenauséemesaisit.Puis,commepourmedélivrerdecettedouleur,je
basculedanslenoir.
2.Venin
Tyee
Çafaittrente-sixheuresquejen’aipasquittésonchevet,trente-sixheuresquejel’observe
souffrir.Sonteintcireux,sarespirationrauque,commeunsifflementinquiétant.Ellemeurt.Elle
meurtetjenepeuxrienyfaire!
Ilsessayenttousdemefaireprendreunpeuderepos,unedouche,avalerquelquechose.Rufus,
John,Fiona…Ilsonttousessayé.C’estvraiquej’aiencorelesangdeDeclansurmoi.Monami
d’enfance…L’hommeenqui,ilyaquelquessemainesencore,j’avaisleplusconfianceaumonde…
Aprèsqu’ill’amordue,jen’aipasréfléchi:jemesuistransformé,aiécartéSametj’aimisnotre
Alphaenpièces.Ilnem’afalluquequelquessecondespourlepulvériser.Après,jemesuisretrouvé
sidérédevantsoncorpsdéchiqueté.Cettestupeurfroide,jen’ensuistoujourspassorti.Ilsdisentque
c’estparcequejesuisenétatdechoc.Jen’arrivepasàécouterleursavis,leursconsignes.Jenefais
quepenseràl’injusticedecequinousarrive,àNikkieetàmoi.Est-cequ’onauraitpuéviterce
cauchemarsij’avaisacceptéplustôtquemondestinétaitderedevenirAlpha?Sij’avaissoumis
Declanenmêmetempsqu’ErwanCotter?Àcausedemondéni,Nikkieestentraind’êtrerongéepar
lepoisonetlafièvreauxquelsaucunhumainn’asurvécuencentans.Nousnousserionsconnusilya
unsiècle,avantlesantibiotiques,lesgelsdésinfectants,sesdéfensesimmunitairesauraientétéplus
fortesetpeut-êtrequ’elleseseraittransforméeetqu'elleauraitsurvécu.Peut-êtrequ’elleserait
devenue…
Jesuisinterrompudansmespenséespartroiscoupstimidesàlaportedemachambre.
–Quiestlà?aboyé-je.
Naomi,quiresteavecmoienpermanencepourpréparerlesonguentsetpotionsquisontcensés
soignerNikkie,mejetteunregardréprobateuretvaouvrir.
–SalutFiona.Entre,propose-t-elle.
–Jevenaisvousapporterça,répondlalouveenbrandissantunplateausurlequelsontposéstrois
bolsdesoupe,etvoirs’ilyavaituneamélioration.
–Oui,répondNaomiens’emparantduplateau,safièvreestunpeutombéeetsonsouffle…
–Çanes’arrangepas,Fiona,interromps-jelasorcièred’unevoixmécanique.J’aidéjàvuçaune
dizainedefoisdansmavie.Elleestentraindemouriret,quoiqu’enpenseNaomi,sespommadesne
fontqueralentirl’inexorable.
Fiona,ensilence,vients’asseoirsurlereborddulitdeNikkie.Cettedernièreouvrevaguement
lesyeux,tendunemainverselle.Fionas’enempare,sepencheàsonoreille.
–Accroche-toi,là-dedans,luimurmure-t-elle.Situnelefaispaspourtoi,fais-lepourlui.
Lentement,Fionaserelèveets’approchepourmeparlerenaparté.
–Tyee,jedoist’avertir…Lameutecommenceàsesentirnerveuse.Ilsnesaventpascequ’ils
doiventfaireducorpsdeDeclan–enfin,decequ’ilenreste.Etilsattendentqueleurnouveauchef
leurparle.
–JenelaissepasNikkie,rétorqué-jeentremesdentsd’untonquinesouffrepaslacontradiction.
–Ilsuffiraitdecinqminutes,Tyee.C’esttoutcedontilsontbesoinpoursavoirquetuesàleur
côté,quetutepréoccupesdeleuravenirautantquedusien.
–Tuessourde?m’emporté-je.Ilesthorsdequestionquejequittesonchevet!
Naomiintervientpourcalmerlasituation.ElleprendFionaparlebrasetl’entraîneverslasortie.
–Cen’estqu’unequestiond’heures,Fiona,l’entends-jechuchoter.D’icideuxjoursmaximum,on
connaîtralesortréservéàNikkie.Tunepeuxpasgagnerdutempsauprèsdesautres?Leurexpliquer
cequeTyeevitici?
–Ilsveulentqu’ilprouvesonimplicationauprèsdelameuteendésignantsafutureépouse,lui
répondFionaàvoixbasse.
Àcesmots,jesensunecolèreeffroyablemesubmerger.JelesaisauvésdeDeclanetc’estcomme
çaqu’ilsmeremercient?
–Jamaisjeneprendraid’épouseparmilameute,rugis-jeàl’attentiondeFiona.
–Tyee,proteste-t-elleens’avançantversmoi.
–Monamid’enfancequim’atrahin’estpasenterré,lecorpsdel’amourdemavien’estpas
encorefroid,quetumeparlesdéjàdedésignermafutureépouse?luidemandé-jeenluijetantun
regardétincelantderage.Jedevraistetuer…
Jel’attrapeparlecouetlaplaquecontreunmur.J’aitoutelapeinedumondeàmeretenirde
serrerjusqu’àcequetouteviel’abandonne.Jesaisquelemanquedesommeil,lafaim,ledésespoir
sontentraindejoueravecmonesprit,des’acharneràmerendrefou.L’hommequejedeviensdepuis
queNikkieaétéblesséen’estpasl’hommequ’elleaimerait.Etcettepensée…cettepenséesuffità
mepermettredegarderlecontrôle.
–Naomi…Fiona…appellesoudainunevoixfaible.Laissez-nous,s’ilvousplaît…
Nikkie.
Elleaàpeineparlédepuiscematin,ellen’afaitquedormir.Entendresavoix,mêmeaffaiblie,me
donneunfugitifetdouloureuxespoir–douloureuxcar,lorsquejemeretourneverselle,jemerends
compteàquelpointelleestmalenpoint.
Commentest-cequejevaism'enremettresijelaperds?Jenepourraipas,c’estimpossible,
c’esttropdur.
NaomietFionaregardentellesaussiNikkiepuis,aveclerespectquel’ondoitàunemourante,
sortentdelapiècesansdireunmot.
–Tyee,megrondegentimentsonsoufflerauque,tudoislescomprendre.Ilssonttonpeupleetleur
inquiétudeestlégitime.
–JesuisleurAlphaetmonchagrinestpluslégitimeencore,luiréponds-jeavecdouceurenvenant
m’asseoirauprèsd’elle,surlelit.
–Tyee,dit-elleenglissantsamaindanslamienne,jet’aimeparcequetueslapersonnelaplus
justequejeconnaisse.Dansunmondeinsenséoùceuxquifontlemals’ensortenttoujoursmieuxque
lesautres,tuasréussiàgouvernerlestiensavecunsensdusacrificeunique.TuastuéCaraalorsque
tucroyaisl’aimerpoursauvercetteville,ethier,tuasfaitdemêmeavectonmeilleurami…
–Jel’aituépourtoi,pourtesauver,lacorrigé-je.Etj’auraisdûletuerilyadessemaines,bien
avantqu’iln’aitl’occasiondetefairedumal.
–Tul’astuéparcequ’ilétaitdangereux.Parcequedanssafolieaveugle,ilsetrouvaitles
meilleuresexcusesdumondepourlégitimersescrimesetque,àlapremièreoccasion,ilaurait
sûrementtuédenouveau.Maistoi,tun’espascommelui–tuesmêmetoutl’inversedelui.
Péniblement,Nikkieseredresse.Jelasoutiens,calesondosavecdesoreillerspourqu’ellesoit
leplusconfortablepossible.Ellemefaitunsouriresipâlequ’ondiraitceluid’unfantôme.
–Lesoiroùj’aicroiséDeclanavantdequitterlaville,ilm’aparlédesessentimentspourmoi,
m’avoue-t-elle.Jemesouviensm’êtredemandépourquoijet’avaischoisitoi,quirefusaisde
m’aimerpleinement,plutôtquelui,quiétaitprêtàtoutsacrifierpourmoi.Jen’avaispasréaliséque
laréponseétaitdanslaquestion:tuastoujoursfaitpasserlesintérêtsdetonpeupleavantnousdeux.
Çaasouventétédifficile,douloureuxpourtoicommepourmoi,etparfoisjet’enaivoulu…Mais
c’estaussipourçaquejesuistombéeamoureusedetoietpasdelui.Tuesl’hommeleplus
courageuxquejeconnaisse.
–Tutetrompes,dis-jeenreplaçantunedesesmèchesdecheveuxderrièresonoreille,cen’est
pasducourage.Çanem’ajamaisriencoûté,jusqu’ici,devivreselonmesconvictions,carjen’ai
jamaisrieneuàperdre–jusqu’àcequejeterencontre.Toi–toi,tuestout,etjen’aipaslaforcede
toutperdre,avoué-jeentâchantdemaîtriserlessanglotsdansmavoix.
Allez,jedoisêtrefort,bordel!Pourelle.Ellequisemeurtetquipourtantnepassepasson
tempsàpleurersursonsort.
–Si,tul’as,mesourittristementNikkie.Etilesttempsd’êtrelucide.J’aicruquelamagiede
Naomipourraitmesauverdelamorsured’unloup,quejepourraisêtretransforméeetqu’onreste
ensemble.Maisj’aieutort,Tyee,et…etjenesuispasprêteàmourir,çamerévoltedem’être
plantéeàcepoint,avoue-t-elleensecouantlatête,maisaumoins…
–Aumoins?
–J’airéussiàmedébarrasserd’elle.
Cara.
Jenesaispasquoirépondre.J’aisuparNaomiqueNikkieavaittoutplanifiédepuisnotreretour
deTijuana.Elleavaitprévudesefairemordre–pasuniquementpourêtreavecmoiquandje
redeviendraiAlphamaiségalementpouréteindresamagie.Afind’êtrecertainequeCaranes’en
nourrisseplusjamais.Maissejeterdanscecombat?Prendrelerisqued’êtremiseenpiècespar
SamouDeclan?Etsurtout,mecachersesprojets?Bordel,qu’est-cequiluiapris?
Jenedoispasluilaisserdevinermessentiments,jenedoispasluilaisservoir…
…quejeluienveux.
Sij’avaissucequ’elleavaitentête,jel’enauraisempêchée!Etpeut-êtrequeCaraserait
toujoursunemenace,peut-êtrequemonstatutd’Alphanousauraitséparés,maisaumoinsNikkie
auraiteuunevie!
Commepourfaireéchoàmespensées,d’unevoixaltéréeparlasouffrance,ellem’avoue:
–J’aipeur,Tyee.Etj’aimal.
–Çavapasser,monamour,dis-jeenm’allongeantdoucementàcôtéd’elleetenlaprenantdans
mesbras.Çavaaller,tuvast’ensortir.
–Tyee?medemande-t-elled’unevoixtimide,presqueenfantine,quimefendlecœur.Tuveux
bienmeraconterencoreàquoiressembleranotrevieensemblequandjeseraiguérie?
–Biensûr,réponds-jealorsquelatendressemelacèrelecœur.Lapremièrechosequejeferai,
c’estdenousconstruireunemaison.Unemaisonjusteànous,justeau-dessusdecelledelameute,
surleplateaudelafalaise.Avecunevéranda.Etdesrocking-chairs.Lamaisonparfaitepourles
chaudessoiréesd’été.Onnereculeradevantaucuncliché,MinnesotaGirl.
–Onauramêmeungramophone,sousnotrevéranda?
–S’iln’yaqueçapourtefaireplaisir,onenauradeux,plaisanté-jeenenfouissantmonvisage
danssescheveux.Etonaurabeauavoirunesalledebainsdedingue,onselaveradirectementdans
lacascade.Commelesanimauxsauvagesqu’onsera.
–Ilfaudraplusieurssallesdebains,mecorrigeNikkieenseprenantaujeumalgrélafatigue.À
causedesenfants.
–Lesenfants!Commentai-jepulesoublier,ceux-là?Combienest-cequ’onenaura,déjà?
–Trois…Non,quatre.
–Quatre?Tusaisquecen’estpasparcequetuesentraindedevenirunelouvequetuvasêtre
capabledemettreaumondedesportéesentières,aumoins?lataquiné-je.
Jecontinuedeluiraconternotrecontedefées,notrefuturidéal,jusqu’àcequ’elles’endormedans
mesbras.Jelatienscontremoilongtemps,danslecalmedecettechambreàl’odeurdouceâtre.Au
boutd’uneheureoudeux,Rufuspasseunetêtedansl’encadrementdelaporteetmefaitsignedele
suivre.Jemelèveetlerejoins.Aprèstout,Nikkiedortprofondémentetj’aibesoind’unbreak,juste
cinqminutes.Ilcommenceàavancerverslabibliothèque,jeluiemboîtelepassansunmot.
–Tyee,tonpeupleattend,là,dehors,commence-t-ilunefoisquenoussommesseuls.Ilsveulent
simplemententerrerleurancienAlphamalgrélasituationrelativement…inéditedansnotrehistoire.
LecorpsdeDeclanaétépréparé.Ilnetemanqueplusqu’àdécrétercequenousdevonsenfaire.Tu
saisque,normalement,nousmettonsnosmortsenterreprèsdesRustles.
–Declanneleméritepas.
–Jesuisd’accord.
Jesoupire,mepasselamainsurlevisage.
–Trèsbien.Creusezuntrou,justeàl’extérieurdenotreterritoire.Nemarquezpassatombe,ne
prononcezaucuneparole,maisrecueillez-voustantquevouslevoudrez.
–Jevaisfairepartdetadécisionauxautres.Ilsapprécieront–notammentSam.Ilauraitdétesté
quel’onrendehommageàl’assassindesasœur.
Ilrestepourtantplantélà.
–Ilyaautrechose?m’impatienté-je.
–Oui,répond-ilhésitant.J’aipeut-êtreuneidée,poursauverNikkie.
–Quoi?m’exclamé-je,ahuri.
–Ilexisteunecaverne,m’explique-t-il,enavaldelarivière–unegrottesous-marine,pourêtre
plusprécis.Dedanssetrouvequelquechosequipourraitpeut-êtrel’aideràguérir.
–Quoi?Quoi,exactement?demandé-jelecœurbattant.
–J’ignoreexactementdequoiils’agit,m’avoueRufus.C’estlepèredeDeclanquim’enaparlé
sursonlitdemortenmefaisantjurerdegarderlesecret.Ils’agitd’unesourced’énergie
extrêmementpuissante,unemagietrèsancienne–peut-êtremêmequ’elleestlàdepuislanuitdes
temps.C’estd’ellequelesRustlestirentleurpouvoir.Josefl’appelait«Daemon».Ildisaitquele
Daemonn’étaitpasunecréatureincarnée:c’estuneforce,uncouranttellurique;c’estpourçaqu’il
avaitpeurquequelqu’undécouvresonexistenceettentedesel’approprier.Ildisaitégalementque
cetteforcen’estnibonnenimauvaise;qu’elleestàl’imagedelaviemême:parfoissublimeet
parfoiscruelle.
–Tuesentraindemedire…
–…quesituterendslà-baspoursupplierqueleDaemonépargneNikkie,ilpourrat’exaucer.
Maisilpourraittoutaussibiendéciderdefairel’inverse.Ilalepouvoirabsoluetc’estpourçaque
Josefajugébonqu’onenterrecesecretavecceuxdenotregénération.
Cequ’impliquecetterévélationestvertigineux.Jenesaispasquoienfaire.Millepenséesse
bousculentdansmatête,toutespluscontradictoireslesunesquelesautres.Quimeditquece
Daemon,quepersonneàpartlepèredeDeclann’ajamaisvu,existe?Etqu'ilaréellementce
pouvoir?Ouqu’ilvachoisirdesauverNikkie?Qu’ellen’auraitpasplusdechancesdes’ensortir
enrestantici,avecNaomiquilasoigne?Quandsoudain,uneévidencemefrappe.
Cen’estpasàmoidedécider.
C’estdelaviedeNikkiequ’ils’agit.C’estàelledechoisir.Sansunmot,jesorsdela
bibliothèqueetgrimpelesescaliersquimènentàsachambre.
***
Uneheureplustard,alorsquetoutelameuteaquittélamaisonpourenterrerleurancienAlpha,
RufusetmoitransportonsNikkie,surunbrancarddefortune.Noussuivonslarivière,endirectionde
l’ouest.Àmesurequenousavançons,lecoursd’eaus’élargit.Auboutd’unedemi-heuredemarche,
Rufuss’arrête.
–C’estlà,nousdit-il,justesouscegrosrocher,sousl’autreberge.
–Tuesbiencertain?demandeNikkie,anxieuse.
Ilacquiesce.
–Enplongeantdessous,vousverrezuneouverture.Situveux,mepropose-t-il,jepeuxt’aiderà
porterNikkiedel’autrecôté.
–Non,çaira,réponds-jeenprenantlecorpsdecellequej’aimedansmesbras.
Elleestlégèrecommeunoiseau,légèrecommeunsouffle.C’estcommesi,àmesurequelaviela
quittait,elleperdaitdesasubstance,jusqu'àdeveniraussivolatilequel’air.Moncœurseserre.Je
commenceàavancerdansl’eauenlaportant.
–Tupensesquej’aifaitlebonchoix?s’inquiète-t-elle.
–J’ensuiscertain,oui,luiréponds-jesanssavoirsij’ycroismoi-même.
Immergéjusqu'àlataille,jelapréviens:
–Jevaisavoirbesoindetonaide,monamour.Jevaisdevoirnager.Jevaisteportersurmondos,
d’accord?Tuvast’accrocheraussifortquetupeuxàmoncou.
–D’accord,merépond-elledesavoixquin’estplusqu’unsifflementinquiétant.
Ellegrimacealorsqu’ellerentredansl’eau.Lecontrasteentrelatempératuredelarivièreetcelle
desoncorpsenfiévrédoitluisembleraffreusementdouloureux.Maiselleneseplaintpas,comme
toujours,etcourageusementelles’accroche.Jememetsànagerjusqu’aurocher.Unefoisarrivés,je
luirecommandedeseteniràsaparoi.
–Jesaisquec’estbeaucoupd’effortsàfournirmaisnousysommespresque.Jedoisallervérifier
quelecheminestbiendégagéavantdetefaireplonger.Tuesd’accord?
Elleopineets’agrippepéniblementàlarocheavecsesbrasquisemblentfragilescommedes
allumettes.Jeplongeetmemetsàexplorer.JetrouverapidementlafailledontparlaitRufus.Elleest
effectivementétroite,nousnepourronspaspasserNikkieetmoienmêmetemps.Jevaisdevoir
entrerlepremierpuislatirer.
Çaval’épuiser.
Paslechoix.Ilesttroptardpourfairemarchearrière.Jeremonteàlasurfaceetluiexplique.
–Unefoislà-dessous,jevaisdevoirpasserdevanttoi.Ilfaudraquetumelâchesetquetunages
letempsquejemefaufile.Unefoisàl’intérieur,jeferaidemi-tourettetirerai,d’accord?
Toutel’opérationreprésentepourNikkieunexploit.Pourtant,elles’yplie,jenesaismêmepas
comment.Quandnousarrivonsenfinausec,horsd’haleine,jemedisquec’estvraimentunebattante.
Jelaprendsdansmesbras,murmureàquelpointjesuisfierd’elle,enembrassantsonvisage
exsangue.Maisellemeregardeavecdanslesyeuxunelueurterrible,quemoninstinctanimal
reconnaîtimmédiatement:larésignationfaceàlamort.
–Tyee,murmure-t-elle,jenecroispasquejevaistenir.
–Illefaut,monamour,luidis-jeenlatenantcontremoi,alanguieetsansforce.Letempsquele
Daemons’occupedetoi.
–Tyee…grimace-t-ellesoudainavantquesesyeuxserévulsent.
Nikkieestsoudainprisedeconvulsions.Effrayé,jel’allongesurlesol.Toutsoncorpsestsecoué
despasmes.Jelamaintiensfermementpournepasqu’elleseblesse.Avecmesdeuxdoigts,jefouille
l’intérieurdesaboucheetattrapesalanguepouréviterqu’ellenel’avale.Elletrembledeplusbelle,
pendantquelquesminutesquimesemblentuneéternité,puissoudaintoutsoncorpssedétend.
–Nikkie?demandé-jeaffolé.NIKKIE?
Jelasoulèveparlesépaulesmaiselleresteinconsciente.Terrifié,jemepenchejusqu’àsabouche
pourvérifierqu’ellerespire.J’entends,àmongrandsoulagement,unsifflementrauque.Sespoumons
fonctionnent,mêmesielleestendétresserespiratoire.Enécoutantsoncœur,jeconstatecommece
dernierbatavecunelenteurextrême.Jesoulèvesespaupièrespouressayerd’examinersespupilles:
cesdernièresneréagissentpas.
Elleestdanslecoma.
L’effortadûêtretropintense,ladouleurtropforte:sonesprits’estmisensommeil.Je
comprendsqueNikkieestprobablemententraindevivresesdernièresheures.Qu’enl’amenantici,
jel’aiquasimenttuée.Non!Non,c’estimpossible,çanepeutpasseterminercommeça!Sielle
meurtmaintenant,jenemelepardonneraijamais!Jelatienscontremoi,caressesescheveux,
regardecettegrottevideautourdemoiquiressembleàmilleautres.PasdeDaemonoudecréature
légendaireici:justedesparoisrocheuseshumidescouvertesdestalactitesetmavoixquirésonne,
désespérée.
–Vousêtesici?Est-cequevousm’entendez?
Mesquestionssedissolventdansl’écho.
–Vousêteslà?appelé-jeencore.
Toujoursaucuneréponse,niréaction,nipetiteslumièresapparaissantdanslanuitoumonstre
mystiquesurgissantdel’obscurité.Jerampejusqu’auboutdelagrotteetconstatecommeelleest
minuscule,insignifiante…etvide.Peut-êtrequeRufuss’esttrompé.Jesuisàgenoux,lecorpsde
cellequej’aimeplusquemapropreviecontremoi,ettoutcequejepeuxfaire,c’estpleurer.
–Non!hurlé-jeavecrage.Pitié,pasça!
Maisriennesepasse.JeserreNikkiedeplusbellecontremoietcommenceàmebalancer,
d’avantenarrière,pournousbercerelleetmoi.
–Parpitié,appelé-jed’unevoixquis’érailleetseperddanslessanglots.Manifestez-vous!J’ai
besoindevous.Nikkieabesoindevous!Elleneméritepasça.
Toujourspasderéponse.J’ail’impressionquejevaislittéralementcreverdedouleur.Jenesais
plusquoifaire.Resterici,danscettegrottevide,etpriverNikkiedesonguentsdeNaomiquiauraient
pulasauver?Outenterdefairelevoyageretour,quitteàcequecetteultimeviolencefaiteàson
corpsl’achève?
–Vousnepouvezpasfaireça,memets-jeàmarmonnercommeundémentsansmêmesavoiràqui
ouàquoijem’adresse.Vousnepouvezpaslalaissermourir.Jenesaispasexactementquelssont
vospouvoirsnicequevouspouvezcomprendredemonamourpourNikkie,maisellearisquésavie
pourl’intégritédelameute,pouréradiquerlapartd’ombrequ’elleavaitenelle.Elleauraitpréféré
mourirquecontinuerànourrirCaraHeathgrove.Etpeut-êtrequevousnepouvezpaslasauver,peut-
êtrequevousnevoulezpaslasauver,maisencecasprenez-moienmêmetempsqu’elle,sangloté-je.
ParcequesivouspouvezenvisagerunmondesansNikkie,pourmoi,c’estcomplètementimpossible.
Jecontinuedepleurersursoncorps,enmurmurantmesprièresinsensées.Jenesaispassiçasert
àquoiquecesoitmaispuisqueNikkien’estpluslàpourm’écouter,laseulechosequimesoulageest
deparlerd’elle.Alorsj’évoquetout:notrerencontre,lafascinationqu’elleaexercéesurmoidès
notrepremieréchange,lasoliditéetl’obstinationdontelleestcapable,sonhistoirefamiliale
complexe,lafaçondontjel’aivuesetransformersousmesyeuxcesdernièressemainesetdevenir
toujoursplusgénéreuseetforte.Jeparledelafaçondontlesoleiljoueavecsescheveux,desonair
anxieuxquandelleseregardedansunmiroir,desonrefusquasipathologiqued’êtrepriseenphoto.
Jeparledesesalimentspréférésetdeceuxqu’elledéteste,deslivresdontellecornesanspitiéles
pagesdèsqu’unecitationluiplaît,desmilleprojetsqu’elleapourl’avenir.Jeracontecequ’ellem’a
ditdesonenfance,desonadolescence.Commeunfou,envain,j’essayedelafairevivreencoreun
peu,alorsque,lentementmaissûrement,dansmesbras,monuniqueamours’éteint.
3.LalouvedeRiversideCreek
Nikkie
J’ouvrelesyeux,laboucheengrand,avaleunegouléed’air;jesensl’airfraisethumide
s’engouffrerdansmesnarinesetmagorge,mesbronchess’ouvrir,mespoumonssedilater.J’ai
l’impressiond’êtretoutjusteremontéeàlasurfaced’unmarécageoùj’étaisentraindemenoyer.
D’ailleurs,mesvêtementssontmouillés.Autourdemoi,ilfaitsombre.Jen’aiaucuneidéed’oùje
suis.Toutcequejesais,c’estqu’ilfaitjour.J’enailacertitude,mêmesiaucunelumièrenefiltre,car
j’entendsavecuneacuitérenversantelesoiseauxquichantent,lesgrillonsetlescriquetsqui
s’agitent,lesanimauxdesboisquifontcraquersousleurssabotslesbrindilles,leventdansles
arbres,lebourdonnementdesinsectes.
Est-cequejesuismorte?Est-cequec’estçaqu’onressentquandondevientunesprit?
Non,jenesuispasunesprit:jesuisvivanteetbeletbienincarnée.Moncorpsestlà,entourépar
lesbrasdeTyee,quidortadosséàuneparoirocheuse.
Peut-êtrealorssuis-jeauparadis?
Jecaressesapeau,sansycroire.Sousmoi,lesolestdurethumide.Jemeredresse
imperceptiblement.Quelestcetendroit?Jescrutel’obscuritéquelquessecondesavantqueçame
revienne.
Lacaverne.LeDaemon.
Jesursaute.Parréflexe,mamainseporteàmonflanc.Laplaies’estrefermée!Ilnerestequ’un
peudetissucicatricielpourrappelerquec’estlàqu’ilyaàpeineplusdequarante-huitheures,
DeclanWithnallm’amordueavantdepérir.J’entendsTyeegémir.Mesgestesbrusquesl’ontréveillé.
–Nikkie,c’esttoi?marmonne-t-il,encoreperdudanslesbrumesdusommeil.
Ilréalisesoudainoùnoussommes,seredresse,mefaitface,écarquilledesyeuxincrédules.
–Çaveutdirequeçaamarché?Quetuesguérie?
–Jecrois,oui,réponds-jeahurieenmepalpantencore.
Jen’aiaucunsouvenirdecequ’ils’estpassédanslacaverne.Hier,quandRufusetTyeem’ont
emmenéesurlacivière,j’étaisdéjààmoitiépartie.JemesouviensqueTyeem’aportée…Puisque
j’aidûretenirmarespiration,m’accrocheràsoncouetplongeravecluisousl’eau,nager…J’avais
sifroid!
CepéniblesouvenirestbienviteeffacéparleslèvresbrûlantesdeTyeequiseposentsurles
miennes.
–Commenttesens-tu,souffle-t-il,labouchequasimentcolléeàlamienne.Tun’asplusmal?Tu
vasbien?
–Jevaisbien,lerassuré-je.Jemesens…bizarre.Étrangementcalme,bienquetoutmesemble
plusintense.Lessons,lesodeurs,maisaussi…
Ilnemelaissepasfinirmaphrase:ilprendmonvisageentresesmainsetm’embrasse
passionnément.
–Çaamarché,murmure-t-ilcontremeslèvres.Tut’estransformée.
–Tuenescertain?demandé-jesansoserycroire.Biencertain?
–Oui,jelesens.Rienqu’àtapeau,jepeuxlesentir.Tuesunelouve.
Marespirationsebloque.Jem’accrocheàsesbras.Est-cevrai?Noussommesenfin…pareils?
Jefermelesyeux,baisselatête,meconcentresurmessensations,poursavoirsic’estvrai.Cequiest
certain,c’estquejen’aiplusdepouvoirsmagiques.Jenesenspluscetteélectricitéenmoi,qui
menaçaittoutletempsdesurgiretquimeforçaitàgarderenpermanencelecontrôle.Monénergie,
parcontre,meparaîtdébordante.Messenssontauxaguets,maforcemesembleherculéenne.Une
faimpuissantemetenaillemaisellenemetorturepas.Aucontraire:j’ail’impressiond’avoir,pour
lapremièrefoisdemavie,unréelappétit.
LorsquejerouvrelesyeuxpourregarderTyee,jeremarquequemêmemaperceptiondeluia
changé.Çanetientpasàsabeauté,àlafoissolaireetrenversante,niàlaforcequiémanedeson
corps.C’estmoinsvisuelqueça,plus…instinctif.L’attractionquejeressenspourluiestplusforte
quejamais.Mafaimanimales’étendàlui:jevoudraisledévorerdebaisers.Jesenstoutmoncorps
aimantéparlesien.Ledésirmonteenmoicommeunevagueviolente.J’aiunmouvementderecul
tantjesuissurpriseparcetteintensité.Ilm’attrapeparlepoignetpourmeretenir.
–Qu’est-cequ’ilsepasse?medemande-t-ilinquiet.
–Cen’estrien,m’excusé-jeensecouantlatête.C’esttoutesces…sensations.
Endéglutissantsurcederniermot,jefermelesyeuxetsoudain,çamefrappe.
Lameute.
Jepeuxlessentir,tous.C’estcomme…uneconnexion.Uneinvasion.J’aiconsciencedeleur
présencenonloindenous.
–Fiona…murmuré-je.Fionaestàseulement1kilomètredelà,Tyee!EtRufus…Rufusestsurla
plaine,seul!Bonsang,Tyee,luidemandé-jeenmetournantverslui,commentest-cequejesaisça?
–Tuesl’unedesnôtres,maintenant,meditl’Alphaenseredressantsursescoudes.Tuesliéeà
nous.Tupeuxressentirnotreprésence,nosémotions…
–Enpermanence?demandé-jeenécarquillantlesyeux.
–C’estcommeçaquelegroupefonctionne,confirme-t-ilenhochantlatête.
–C’est…perturbant.
Lemotestfaible:jemesensàlafoisensymbioseaveclesloupsdelameuteetenvahiepareux.
C’estunsentimentdéroutant,ettellementinéditpourunesolitairecommemoi!Mêmelecoven,qui
m’avaitrapprochéedeNaomi,MikeetBrian,nem’avaitpaspermisd’éprouvercesentiment
d’interpénétration,defusion.J’éprouveunesortedevertige.J’aipeurdemeperdredansce
marasme.Latêtemetourneetjenesaispascommentréagir.
–Hey!meditTyeeenpercevantmapanique.Respire.Toutescessensationstesubmergent,jele
sais,maistudoistedétendre:tunerisquesrien.Accueille-lessanslutter.Tuvastefaireàtoutça.
–Etsijen’yarrivepas?demandé-jeinquiète.
–Tuvasyarriver,Nikkie.
–Commentest-cequetulesais?
–TuassurvécuàuneattaquedeChasseurs,sourit-ilenreplaçantunemèchedecheveuxderrière
monoreille,àl’espritd’unesorcièrepuissantedécédéedepuisdeuxdécennies,àlamorsured’un
Alpha…Jepensequetuasprouvéquetuétaisrésistante.
–Tuasraison,mecalmé-jeenappuyantmonfrontsurlesien.
Nousrestonslà,frontcontrefront,lesdoigtsemmêlés.Lesoulagementnousépuise.C’estcomme
sitoutcestress,toutecettepeurdesderniersjours,ens’envolant,nouslaissaitassommés.J’essaye
desuivrelesconseilsdeTyee:jecommenceàmeconcentrersurmarespiration,surlesbattements
demoncœur.Peuàpeu,j’élargislepérimètredemessensations.Jesourisaumomentoùje
commenceàentendrelecœurdeTyee.Ilbatàl’unissonaveclemien.
–Jepeuxpercevoircequeturessens,souris-jedeplusbellesansouvrirlesyeux.Delajoie.Du
soulagement.Del’amour.C’estcomme…unhaloquetudégages.Tyee…luidemandé-jeaprèsun
petitmoment.Est-cequetul’assenti?LeDaemon?
–Non,m’avoue-t-il.Ettoi?
–Nonplus.Maisj’imaginequ’ilfautêtresorcièrepourça,ajouté-jeavecunpetitrirequisonne
triste.
–Çatefaitpeur?Deneplusêtreunesorcière?s’inquiète-t-il.
–Non,réponds-jeensecouantlatêteetenm’installantdanssesbras.Certes,c’estunepage
importantedemaviequisetournemaisc’estcequej’aivoulu.Pourquoiest-cequ’ilm’asauvée,à
tonavis?ajouté-jeaprèsunnouveausilence.
–Ehbien,j’aiunethéorieàcesujet.Pendantlongtemps,m’explique-t-il,j’aicruquetout,ence
monde,étaitaccidentel.Parfoissurprenant,parfoiscapabledeproduirederemarquables
coïncidences,maisprofondémenthasardeux.Maisdepuisquelquetemps,j’aichangé.
–Tunecroisplusça,maintenant?m’étonné-je.
–Non.Maintenant,jecroisqu’ilexisteunchemin,pourtous.Unetrajectoiretracéed’avance.
–Ledestin?demandé-je,sceptique.Quand,exactement,t’es-tumisàcroireàça?
–Oh!NikkieSawyer,sourit-ilenrelevantmonmenton,jecroisquej’aicommencéàycroirele
jouroùjet’airencontrée.Cequ’ils’estpassécettenuitasimplementachevédemeconvaincre.
Penses-y:uneenfantquiauraitdûmouriràlanaissancemaisquej’aisauvée,uniquementpour
qu’unesorcières’implanteenelleetlaguideàmoivingt-deuxansplustard…Uneenfantqui,comme
jelesoulignaisunpeuplustôt,asurvécuàtouteslesépreuvespourfinalementdevenirunelouve–
cellequejepourraiaimertoutemavieetavecquijepourraidirigerlameute.Commenttuappelles
ça?
–Delachance,réponds-jedutacautac.
–C’estbeaucoupdechance,pouruneseulepersonne,souligne-t-il.
–C’estvrai,j’aibeaucoupdechance…Maiscettefois,c’étaitplusqueça.C’étaitunactede
magie,pasuneentitéquiexistedepuislanuitdestemps…
Etquelvaêtreleprixàpayer?Rienn’estjamaisgratuit,unedetteestunedette…
Tyeemesouritdoucement.Etjedécidederemettrecesquestionsàplustard.Jesuisenvie,Cara
n’estplus,etTyeeetmoisommesensemble.Plusriennenoussépare.Siunjourjedoisrembourser
madette,jeseraiprête.J’aiobtenutoutcequejepouvaisdésirer,aprèstout!
Noslèvressefrôlentavecunedouceurtrompeuse.Messensenéveildonnentàcebaiserune
intensitéélectrisante.Toutmoncorpsestparcourud’unlong,d’unprofondfrissonqueTyeeperçoit.
Bouchecontrebouche,ilsourit.
–Qu’est-cequ’ilsepasse,Nikkie?Tuasfroid?
–Pasexactement,soufflé-jecontreseslèvres.Touche:jesuisbrûlante.
–Oùest-cequetuveuxquejetetouche?
–Partout…
Jepivote,meretrouvesurluiet,avecdélectation,continuedegoûterseslèvres.Jedécèledes
nuancesquijusqu’alorsm’avaientéchappé.Unepointedecafé,unefraîcheurmentholée.Pendantce
temps,sesmainsglissentsousmonpulletcaressentmesreins.
–C’estvrai,tuesbrûlante,admet-il.
–C’esttoiquimedonneschaud.
–C’estplutôttonchangementmétaboliquequifaitça,mecorrige-t-ilensemoquanttendrement.
Maisjesuisflatté.
–Tais-toi,idiot.
–Fais-moitaire.
–Àtesordres,rétorqué-jeenemprisonnantsalèvreinférieurecharnueentremesdents.
–‘u‘riches.
–Qu’est-cequetudis?l’interrogé-jeenrelâchantmonemprise.
–Rien.Quejesuisfoudetoi,c’esttout.
4.Dansunchampdecoquelicots
Nikkie
Àl’idéedequitterlacaverne,jesuisinquiète.Pourtant,ilestlargementtempsderentrerchez
nous:noussommespartishieravantlatombéedujouret,selonnosestimations,ildoitêtrepasloin
demidi.Maiscommentvaréagirlameuteenapprenantquelasorcièrequia«ranimé»Caraàson
corpsdéfendantestdésormaisl’unedesleurs?Toutaulongdutrajet,Tyeetentedem’aiderà
relativiseràcoupd’ironiemordanteetdeblaguescyniques.
Etj’avouequeçafaitsoneffet.
–Ilsenontvud’autres,m’affirme-t-ilavantd’ajouter,taquin:jecroisquenousavonsdebien
plusgrosproblèmes…
–Lesquels?m’enquiers-jeenessayantderespirerparleventre.
–Ehbienpourcommencer,lafac.Nitoinimoinenoussommesmontréstrèsassidus,cesderniers
jours,ajoute-t-ilavecunclind’œil.
Ah!Ça…
Onararementrenvoyéuneélèvepouravoirséchéunesemainedecours.Unprofesseur,par
contre…
–Tuvasleurdirequoi?Àl’administration?demandé-jeenmesentantcoupable.
–Lavérité,plaisante-t-il.Quejet’aitraquéejusqu’àTijuanapourtedirequejet’aime,pour
combattreavectoitousnosfantômes,puispourteregarderressuscitersousformedemétamorphe
dansunecavernemystique.Ledoyendudépartementscientifiqueappréciera.
–Avecunpeudechance,continué-jesurlemêmemode,laseulechosequ’ilretiendradetoutça,
c’estquetuasuneliaisonavecuneétudiante:cethommeestaffreusementterreàterre.
–Jepensequ’ilmepardonnera:ilestdenotoriétépubliquequetuaslesplusbellesjambesdu
campus.Etlesmeilleuresnotes.Quelhommerésisteraitàunetellecombinaison?
–Mmmm,dansledoute,jepensequ’ilvaudraitmieuxquetugardescequ’ils’estpassécette
semainesoussilenceetquetuinvoquesunebonnegrossegrippe,avecfièvreetdélireàlaclé.
–Oui,tuasraison,sourit-ilavecunairénigmatique.Ontrouverabienàunmomentdonnéune
façonderégularisernotresituation…Bon,trêvedeplaisanteries,ajoute-t-ilsoudain.Prêteà
rencontrertanouvellefamille?
Jepileetréaliseavecstupeurque,pendantqu’onessayaitderiredetoutecettesituation,nous
sommesarrivésàlaMaisondelacascade.
L’heuredevéritéasonné.
Nerveuse,jem’avancejusqu’auparvismaisn’aipasletempsdefrapperàlaporte:celle-ci
s’ouvreengrandsurFiona,quimeprenddanssesbrasenmeserrantsifortqu’ellemanquede
m’étouffer.
–Bordel,vousenavezmisdutemps!Çafaitdepuisl’aubequepersonnedanscettebaraquede
fousnetientplusenplace…!
Ellerelâchesonétreinte;jeremarquealorsquetouslesloupssebousculentdansl’entrée,le
visageaccueillant,pourm’apercevoircommes’ilsnem’avaientjamaisvueauparavant.
–Noust’avonssentietelierànous,m’expliqueFionaquiremarquemonairdéstabilisé.Jecrois
pouvoirparleraunomdetousenaffirmantquenoussommesvraimentheureuxdetesavoirvivante.
Étonnés,maisheureux.Jet’avouequ’hier,quandRufusestrentré,onavaitperduespoir…
–Pasmoi,affirmeNaomiquijaillitdenullepartpourmesauteraucouavantd’ajouteràmon
oreille:maisquandmême,nemefousplusjamaisunetrouillepareille!Enplus,quandtut’es
transformée,jet’aisentiedisparaîtreducoven.C’étaitaffreux!Heureusementquelameutem’a
avertiedetontransfertdegroupe!
Jeserreuninstantmonamiecontremoi.Elleabeaujouerlesduresentempsnormal,jelasens
tremblerunpeu,etchercherduréconfort.
Unàun,lesloupsviennentàmoi;ceuxquejeconnaisbienetceuxquiseprésententenfin
officiellement:Hadrien,Jonas,David,Krissie,Calliope,Nathan,Farah,Aaron…Tousme
remercientd’avoirdémasquéDeclan,d’avoirpousséTyeeàl’affronter,etmesouhaitentlabienvenue
parmilameute.Ilsmedonnentmilleinfosparsecondesurcequejevaisexpérimenterdanslestemps
quiviennent,mepromettentdem’aideretdemesoutenir.Jelesremercietoutencherchant,étourdie,
Tyeeduregard.
Bizarre,ilestintrouvable.
Cedoitêtrepéniblepourluid’entendreparlerdeDeclan.Ilaprobablementpréférés’éclipser.
Aprèstout,lesautresontperduleurchef,maislui,ilaperduunfrère.Difficilededémêlerses
sentiments,enpareillesituation;d’assimilerquel’assassinetletraîtresontlemêmehommequele
confidentdetoujours.Soncerveauvamettredutempsàacceptercetteinformation.Maisjeserailà
pourlui.
Etlameuteégalement.Nousseronstouslàpourlui.
Tyeereparaîtfinalement,commeparenchantementet,appuyécontrelechambranle,s’adresseaux
siens–pardon,auxnôtres.
–Quediriez-vousdedonneràNikkieunaperçudesavantagesd’êtreunloup?propose-t-ilavec
l’aird’avoiruneidéederrièrelatête.
Unmurmureamusés’élèveparmilameutealorsqueTyeem’approche,desadémarchesoupleet
élégante.Ilmefaitpivotersurmoi-mêmepuismeprenddanssesbras.Jepeuxsentirsespectoraux
puissantscontremondos.Dansmanuque,ilmurmure:
–Àquellevitessesoufflelevent?
–9km/h,réponds-jeaprèsuntempsderéflexion,sanssavoirexactementcommentjelesais.
–Etd’oùvient-il?
–C’estunventdesud-ouest,réponds-jedutacautac.
–As-tuenviedevoiràquelpointtuesconnectéeàtonenvironnement?meproposeTyee.
–Jeveuxbien,oui,répliqué-jeenretenantmarespiration.
Quemeréservent-ils,tous?Jel’ignoremaisj’aihâtedeledécouvrir.Àcetteperspective,leur
hâteetleurjoiesontd’ailleurspalpables.
–Tunepeuxpasencoremaîtrisertatransformationmaisçaneveutpasdirequetun’aspasdéjà
laforceduloupentoi.Tessenssontaiguisés,tapuissancedémultipliéeet,situteblesses,tu
cicatriseraspresqueinstantanément.Ettueségalementrapide,ajouteTyee.Beaucoupplusrapide
qu’avant.Suis-moi!crie-t-ilens’élançantverslecœurdesbois.
Sansréfléchir,jememetsàlepoursuivre.Lerestedelameuterit,aboie,hurledernièrenous.Je
meretourneetlesregarde:ilssontentraindesedéshabiller.
Ilsvontsetransformer.
Eneffet,laplupartdesmembresduclan,sousleurformeanimale,selancentànotresuite.Lorsque
jetournelatêteendirectiondeTyee,jeconstatequ’ilaaccéléré.Jesourisetl’imite.Leventfouette
monvisage.Lessous-boissententbon,unmélangedemousse,d’humus,depétrichor,depollenetde
fougères.Ànotrepassage,lesanimauxsefigent,s’affolentous’éloignent.Ilssecachent,sibienque
jenepeuxpaslesvoir,justelessentiretlesentendre.J’aimechacundeleursbruits.J’aimemaforce,
sentirmesmusclestirer,constatermonagilitéquandjesauteunobstacle.
Tiens,d’ailleurs,jusqu’oùpuis-jesauter?
Jem’élanced’abordenlongueuretparcours,encontinuantdebattrel’airavecmesjambes
pendantquejesuisdanslesairs,8ou10mètres.Jerecommenceàcourirpuis,enprenantappuisur
unarbre,essayedevoirjusqu’oùjepeuxallerenhauteur.
Wow!
Lessensationssontahurissantesalorsquejem’élèvede1mètre,1,50mètre,2mètres…Je
retombeausol,accroupie.Lameutemedépasse.Tyeeseretourneetmejetteunregarddedéfi.Je
reprendsmacourse.Rapidement,jelesrattrape,saufTyeequiesttoujoursentête.Levoilàd’ailleurs
quidéviedesatrajectoire.Lesloupscontinuentd’avancerversl’ouestmaisluisedirigeverslesud.
Jeleprendsenchasse,pendantunpeumoinsd’unkilomètre,jusqu’àcequejedébouchesurun
champdecoquelicots.Lesherbessonthautes,lesfleursrougessebalancentaurythmeduvent.Tyee
s’estarrêté,essoufflé.Ilsetientàquelquesmètresdemoi.
–Pasmal,pourunedébutante,melance-t-il.Voyonsmaintenantcequetuvauxcommepisteuse.
Quelssontlesgibiersquinousentourent?
Jefermelesyeuxetmeconcentre.Sons,odeurs:toutmerenseigne.
–Ilya…deuxlièvres,unrenardetuncerfdansunrayondemoinsd’unkilomètre,réponds-jeen
lesrouvrant.
–Tut’ensorsbien.
–J’aitoujoursétébonneélève,souris-jeenavançantverslui.
–Donne-moiladistancequinousséparedurestedelameute.
–Ilssontàsixkilomètresd’ici,l’informé-jeaprèsm’êtredenouveauconcentrée.
–Impressionnant,siffleTyeeavantdesortirunobjetdesapoche.
Illejetteavantquej’aieeuletempsdevoircequec’était.L’objet,assezpetitpourtenirdansune
paume,disparaîtdansleshautesherbes.
–Voyonssitupeuxretrouverça,medéfie-t-il.
Jerisetcommenceàchercher,toutenarguantquesondéfiestimpossible:jen’aieuletempsni
desentirl’objet,nidelevoiret,puisquejenesavaispasquejedevaismeconcentrersurlui,jen’ai
pasécoutéoùest-cequ’ilesttombé.
–Encecas,j’imaginequec’estheureuxquetuaies«beaucoupdechance»,metaquine
l’inflexibleAlphaencroisantsesbraspuissantspourmeregarderfureter.
Jememetsàfouillerlechamp,brandissantparfoisdestrésors:unpenny,unebouteilledesoda
vide,unjeudeclés…maispasd’objetmystèrecachéparTyeeenvue.Cedernierm’aidepourtant,
commedansunechasseauxtrésorspourgosses.
–Tuchauffes,medit-il.Non,là,turefroidis;tudeviensmêmeglacée!Ah,tuchauffesde
nouveau.Unpeuplus…Unpeuplusencore…
Jemebaisseetsensentremesdoigtscommeunepetiteboîteenvelours.Jelabrandis,triomphale.
AuregardsatisfaitdeTyee,jecomprendsquec’estbiençaquej’étaiscenséetrouver:unécrin
recouvertdeveloursbleunuit.Puisjeréalisesoudain.Un…écrin?Quitientdanslapaume?
Commedans:«Voudrais-tudevenirmafemme»?
Non,jevaisunpeutropviteenbesogne.C’estcertainementunpendentifpourremplacerceluique
j’aijetécommeuneconneavantdeprendrelaroutepourTijuana.
Maislesécrinsdecettetaille-là,c’estgénéralementpourlesbagues,non?Àlarigueurpour
lesboutonsdemanchettes?MaispourquoiTyeem’offrirait-ildesboutonsdemanchettes?
Ohlala,ilfautquejeralentisselerythme:jevaisnousfaireunAVCouuntrucdugenre.
Bordel,bordel,bordel:j’ailaMarcheNuptialedanslatête.OndiraitBridgetJones.
–Alors?medemandeTyeeenapprochant,amuséparmonairextatique-paniqué-incrédule.
Qu’est-cequetuendis?
–C’est…C’estbiencequejepense?
–Ouvreettuverras,mesuggèrel’Alpha.
Maisaulieudesuivresonconseil,jeresteplantéelàcommeunegourde.J’aibientroppeur.Peur
d’êtredéçue,peurdem’évanouirdejoiesic’estbienunedemandeenmariage,peurdes
responsabilitésqueçaimpliquededirigerlameutealorsquejesuislouvedepuisseulementcette
nuit.
–Tun’espastrèspressée,semoqueTyeeenmeprenantl’écrindesmainsetenl’ouvrantsous
monnez.
–Oh!Tyee…
Jeportemamainàmagorge:c’estbienunebague.Laplusbelle,laplusparfaitedesbagues;une
marguerite,montéesurunanneaud’orrosed’uneextrêmefinesse.Elleestcomposéed’unepierre
lisseetlactéecommeuneperle,discrètementopalescente,entouréedediamants.Timidement,je
tendslamainverselle.
–C’estunepierredelune,m’informe-t-ilalorsquejel’effleure.Tusaiscequejeressenspour
toi,Nikkie.Moi,jeconnaislafaçondonttuimaginestonfuturetjeveuxtel’offrir.Unemaisonavec
ungramophone,deuxsallesdebainsetquatreenfants…Jetedonneraitoutça,etplusencoresitu
veux.Etpuis,ajoute-t-ilenplaisantant,situdeviensmafemme,cen’estpluscontraireaurèglement
delafacdefairel’amouravectoitouteslesnuitsjusqu’àlafindemesjours.
Jenesaispasquoirépondre.Jesuistropsonnée.Jenefaisquecontemplerlapierre.
–J’imaginequ’elleestdanslameutedepuislongtemps…médité-jeàvoixhaute,complètementà
côtédelaplaque.
Çayest:ondiraitbienquejelefais,cefoutuAVC.
Pourquoiest-cequejenerépondspasdirectementcequejepense?«Oui,millefoisoui,ohlala
oui»?
Parcequejen’arrivepasàycroire,toutsimplement.
–Pasdutout,rit-ilenprenantlabagueentresonpouceetsonindex.Jel’aiachetéeenmême
tempsquetonpendentif,justeavantdeteproposerqu’onparteenEurope.Jecomptaistedemander
enmariagedansl’avion.Mêmesinosplansontradicalementchangédepuis,certainsn’ontpasbougé
d’uniota,commetupeuxleconstater,ajoute-t-ilavecundecesregardsdoux,amusés,sexy,dontlui
seulalesecret.
Sansquejesachepourquoi,deslarmesmemouillentlesyeux.Jenemesuisjamaisimaginéàquoi
ressembleraitlemomentdemesfiançaillesmaisjen’auraispurêvermieux.Entremblant,jeluitends
mamaingaucheetmurmure:
–Oui.
–Hey!Tubrûleslesétapes,metaquine-t-ilmêmesiçanesuffitpasàmasquersonémotion.Ce
doigt-là,ceserapourlejourJ.Pourl’instant,c’estdetamaindroitedontj’aibesoin,m’explique-t-il
enl’attrapant.
–Jetesignale,medéfends-jesurlemêmemode,quejenesuispasexactementlegenredefille
quiparcourtlesblogsdemariéespoursedétendre.
–Jesais.Notequeçanet’empêcherapasdefaireuneépouseparfaite.
Ilglissel’anneauàmonannulaire.Nousnouscontemplonsunlongmoment,yeuxdanslesyeux.
Noussommesémus,empruntés,unpeutimides.
–Qu’est-cequ’onestcensésfaire,maintenant?luidemandé-jeauboutd’uneminuteavecune
petitevoix.
–Jenesaispas,avoue-t-il.Jen’aipasplusd’expériencequetoidanscedomaine.Mais
j’imagine,dit-ilenprenantmonvisageentresesmainsetensepenchantversmeslèvres,que
puisqu’onapourl’instantrespectétouslescommandements,onsedoitd’obéirauplussacré.
–Quiest?m’enquiers-jelecœurbattant.
–«Vouspouvezembrasserlamariée»,souffle-t-ilenposantseslèvressurlesmiennes.
Jesuissonnée,étourdie,heureusecommejamais.Jesavourecebaiser,sansdouteleplus
romantiquequej’aiereçudemavie,puisregardel’Alpha–monAlpha,àlabeautéinsolente,àla
désinvoltureindécenteetsexy.Unefoisdeplus,jemeperdsdanssesirisoretambre.Jemelaisse
envoûterparlafinessedesestraits,quicontrasteaveclapuissancedesoncorps.
C’estvraimentvrai?Onvasemarier?
Jen’arrivepasàréaliser.Jenesaisqu’unechose:jeleveux,maintenant,jeleveuxcomme
jamais.Toutenrecommençantàledévorerdebaisers–lèvres,oreille,cou–jedéchiresontee-shirt
encoton.
–Hey!s’amuse-t-il.Doucement,jeunelouve.
Maissespectorauxgonflésetsesabdosenbétonnemedonnentpasdutoutenvied’êtredouce,au
contraire.Jebazardecequ’ilrestedesontee-shirtsansaucunménagementetcommenceàcaresser
sontorsebrûlant.Sapeaulissesousmesmainsm’affoletotalement.Prisonnièredesesbras,jeme
sensminuscule.Sesmainsparcourentmondos.Sentent-ellesmesmusclesroulersousmapeau,aussi
distinctementquejesenslessiens?Ressentent-ellesmapuissancecommejeressenslasienne?En
toutcas,Tyeem’enlèvemonsweatenhaletant.Unebretelledemondébardeurglissesurmonépaule.
LemâleAlphamordillemoncou,grogne.Matêtepartenarrière,mesyeuxserévulsentdeplaisir.
J’agrippesachevelureépaisse,plongemonnezdedans.Ilsentl’eaudelarivière,ilsentlaforêt,il
sentlaliberté.Ilsenttouteunecollectiond’odeursquiestlamasculinitéincarnée.Chacundesbruits
rauquesquis’échappedesagorgemerendfollededésir.Moiaussi,j’ailesoufflecourt.Moiaussi
jehalète.Etj’ondulesurlui,frottantmonbassincontresavirilitébandée.Nosjeansnousséparent
maisçanem’empêchepasdesentirsonsexeénorme,tellementgonfléettendusouslatoilequej’ai
l’impressionqu’ilpourraitladéchirer.Rienquedepenseràça…Sonmembre…Çamemetdans
tousmesétats.J’aidesenviesdeplusenplusinavouablesquimeviennent.Tyeesemblebiendécidé
àlescontenter.Ilempoignemapoitrineetlaserreentresesmains.Ilcaressemestétonsdurcissous
letissudemondébardeur.Iltirel’encolure,enfouitsonvisagedanslecreuxdemondécolletéet
humemonodeur.
–Tonparfummerenddingue.
–Moi,c’esttoitoutentierquimerendsdingue,répliqué-je.
Commepourmedonnerencoreplusderaisonsdeperdrelenord,ilattrapemontétonentreses
dentsetserre.Unesensationfulguranteexploseaucreuxdemesreins.Dudésirpur,duplaisirpur.La
bouchesensuelledeTyeeparcourtmapoitrine,salanguejoueaveclapointedemesseinsalorsque
jegémisdeplaisir.Latêtedenouveaurenversée,jeprendsappuisurmesmains.Bustetenduverssa
bouchequisaitexactementquoifairedemoi,jemedonneàlui,totalement.D’unemain,leloup
défaitunboutondemonjean.Ilm’empoigneparlesfesses,mesoulèveets’agenouilleparterre.Puis
ilmerenverseausol.Lesfleursdepavotformentunevoûteentrenosdeuxcorpsenchevêtrésetle
ciel.Tyeeenlèvemonjeanendeuxtempstroismouvements,bienquecelui-ci,encorehumide,colleà
mapeau.Ilcaressemonsexepar-dessusmaculotte.Jemecabrepouralleraucontactdesapaume.
L’Alpha,plusdominantquejamais,seplaîtàvoirdansquelétatilmemet.Sonregardétincelled’une
lueuranimalequejeneluiconnaissaispas.
–Maintenant,jenesuisplusobligédemeretenir,meprévient-il.Jevaistebaiserencoreplusfort
qued’habitude.
Jenesaispassic’estunemenaceouunepromesse,toutcommejenesaispassimamanière
d’écarterlescuissesestunefaçondeledéfieroudel’encourager.Mabouchehumidelâchedes
gémissements.Tyeeenprofitepouryglissersesdoigts.Songestem’affoletotalement.J’ai
l’impressionquejesuisdevenueuneseuleetmêmezoneérogène.Jelelèche,lesuce,aspireson
majeurpuissonannulaire.Jefermeetrouvrelesyeux,submergéeparl’extase.
–Tupeuxmebaiseraussifortquetuveux,soupiré-je.Jesuisàtoi.
Ilsouritd’unairsatisfaitpuiséloignesamaindemabouchepourlaporteràmonsexe.Ilécarte
l’élastiquedemaculotte.Ilglissesapaumecontremaféminiténue,constateàquelpointjesuisdéjà
mouillée.Jetendsmonbassinpourl’inviteràentrerenmoipartouslesmoyenspossibles.Ilneme
satisfaitpas,meregarde,prenantplaisiràmefairelanguir.Enfin,ilenfoncesonmajeuretsonindex
dansmonintimitéenlâchantd’unevoixprofonde,sexyàencrever:
–Depuistoutàl’heure,jenepensequ’àtelécher.
Sesmotsmefontperdrelenord.Pourl’encourager,jegémisetmetends.Monsexesecontracte
autourdesesdeuxdoigtsqui,enbougeantenmoi,meprocurentunplaisirinouï.Tyeemerendaitdéjà
dinguequandj’étaishumaine:là,cequej’expérimenteestau-delàdesmots.Jenesuisplusqu’une
ondedeplaisir.Tousmessenssontenéveil,àunpointtellementenivrantquej’oublietoutlereste.Je
veuxjustejouir–d’ailleurs,j’ail’impressiond’êtreentraindejouir,quetoutcequemefaitTyeeest
entraindemefairejouir,quejenevaisjamaism’arrêterdejouir…Jedoismemordrelalèvre
inférieurepourétouffermescris.
–Non,neteretienspas,m’ordonneTyee.Jeveuxentendrel’effetquejetefais.
Ilplongesurmonsexeetmedébarrassedemaculotte.Ilposesabouchecontremafenteetmefait
pousseruncrisuppliant,déchirant.Ilcommenceàmelécher,lentement,avecdélectation,dehauten
bas,toutenmecomblanttoujoursavecsesdoigts.Jegémiscommeunepossédée.Puisilsemetà
aspirermonclitoris,àtournerautouravecsalangue,àmordillerdélicatementmeslèvres–juste
assezpourquejefrémissedepeuretdedésir–etlà,j’ail’impressiondeperdrelatête.Ilrelèvema
cuisse.Jelesenshumermonsexeavantdelelécherdeplusbelle.Danscetteposition,sesdoigts
s’enfoncentencoreplusprofondément.C’estbon…Tellementbon…
Commesijenepesaisrien,ilmeretourneetm’installeàquatrepattes.Toutenempoignantmes
fesses,ilglissesalanguejusqu’àmafente,parendessous.Jepoussedeshalètementsdeplaisiretme
cambre.Danscetteposition,jesensencoremieuxl’ouverturedemonsexe,levideenmoi,leplaisir
quemeprocureTyeeenmeléchant.Jefaisvolte-faceetcaressesonérectionàtraverssonjean.J’ai
faimdesonmembredur,gonflé,raide.Jeveuxlesentirfrémirdeplaisiràsontour,sentirqu’ilne
peutpassepasserdemoi.
–Àtoi,maintenant,luiintimé-jealorsquemesmainsdéfontlaboucledesaceinture.
Sansménagement,j’empoignesavergeetlasorsdesonboxerpuiscommenceàlecaresser,
lentement,toutenleregardantdanslesyeux.Jepassemalanguesurmalèvredefaçonsuggestiveet
resserremesdoigtssursonpénissilarge.Tyeesoupire,fermelesyeux,lesrouvre,caressemes
cheveux.
–Déshabille-toi,luiordonné-je.Jeveuxteprendredansmabouche.
–Tuasoubliéquiétaitl’Alpha,ondiraitbien,dit-ilens’amusantdemonautorité.
–Non,jen’aipasoublié…Etjesuisprêteàtoutpoursatisfairelemâlelepluspuissantdema
meute,répliqué-jed’unevoixsuggestive.
–Encecas,voyonsdequoituescapable.
Tyeeenlèvesonjeanetsonboxer.Ilsemetàgenoux,faceàmoi.Jeplongesursonsexetouten
prenantappuid’unemainsursonventrechaud,musclé,parfait.Jeleprendsjusqu’aufonddema
gorgepuislerelâche,memetsàléchersonglandgonfléetsuave,laissemalangueparcourirsa
verge,plongeencore,enm’aidantdemonautremainquejefaiscoulissersurlabasedesonsexe.Je
lesensgrandirencoreplusenmoi.Jelesenssurtoutsecontracterpuissedétendre,gémiraurythme
duplaisirquejeluidonne.Satêtepartparfoisenarrière;parfois,aucontraire,ilbaisselesyeux
versmoi.Ilagrippemescheveux,mesfesses,effleuremondos,répètemonnom,soupire.Ilseretire
soudain,prêtàexploser,s’assiedparterre,jambestendues,etm’attiresurlui.Alorsquejesuisà
califourchon,lesgenouxausol,ilcommenceavecsonglandàcaressermonclitorismouillé.La
sensationestdélicieuse,ahurissante.Ilexercedelégèrespressionsquimeterrassent.J’aifollement
enviequ'ilmepénètre,illesait,etjenesaispassic’estparpursadismequ’ilretardelemoment,ou
justepourprofiterpluslongtempsencoredecespréliminairesincroyables.Sonsexedérapeparfois
jusqu’àl’entréedumienpuisseretire,melaissantanéantie.Austaded’excitationoùilm’aamenée,
jeferain’importequoipourlui.
Enfinilselaisseglisserenmoi.Enfinnon,pasexactement:ilm’enfonceenréalitésurlui,
lentement,engrognantetenmetenantparlataillepourcontrôlermonmouvement.Unefoisaufond
demoi,ilécarteunedemesmèchesdecheveuxdemonfront,meregardedanslesyeux,lespupilles
complètementdilatéesparleplaisir.
–Putain,cequejet’aime…
Cesmots…Iln’yapasmeilleuraphrodisiaque.
–Moiaussi,jet’aime.Jet’aimeàencrever.
–Non,pasàencrever,lâche-t-ild’unevoixrauquealorsquejelechevauche,mesbrasenroulés
autourdesoncoupuissant.
–OK…Àenvivre,alors.Enversetcontretout.
–Enversetcontretout,répète-t-ilavecunsourireencoinirrésistible.Tuasconsciencequ’à
partird’aujourd’hui,plusriennepourranousséparer?
Jedoisavouerquejen’enavaispaspleinementconsciencejusqu’àcetinstant.Marietfemme…
Çavaêtretoutletempsaussiintensequeça.Çavaêtre…
Leparadis.Avectouslesvicesdel’enferàportéedemain.
Jel’embrasseavecfougue,dévoresabouche,frottemesseinscontresespectorauxdurs.Quandje
relâchemonétreinte,ilattrapel’arrièredemescuissesetmemaintientdefaçonàs’assurerqueje
restebienagenouilléefaceàlui,immobile,emboîtéepuis,entendantsonbassin,ilcommenceà
bougerenmoi.Jesuisfoudroyée.Sonsexeentre,sort,meremplit,melaisseauxaboiset,bienqueje
soissurlui,jen’aipasmonmotàdiresurcequ’ilfaitdemoncorps.Toutcequejepeuxfaire,c’est
gémirsonnom–cedontjenemeprivepas.Detoutefaçon,jeseraisincapabledemeretenir,même
simavieendépendait.
–Jamaistunem’avaisbaiséecommeça,m’entends-jemêmesoupireràsonoreille,entranse.
–Attends,tun’asencorerienvu,grondel’Alphaenseretirant.
Ilm’attireàluipuismefaitbasculerenarrière.Ilm’allonged’ungesteautoritairesurledos.Une
desesmainsseposesurmoncou,commepourm’étrangler,saufqu’ilneserrepas:ilmetient.Le
geste,l’impressiondesoumissionqu’ilmedonne,esteffroyablementérotique.Ilpoussesavirilité
énormeenmoi,merendantunenouvellefoisdinguedeplaisir.Jecrieetmesyeuxserévulsent.
–Tuaimesça?medemande-t-il.
–Oui,oh!Oui…gémis-jealorsqu’ilpoussedeplusbelle.
–Etça?demande-t-ilensoulevantmescuissespourallerauplusprofonddemoi.
Cettefois,jen’aipaslaforcederépondre.Jen’ailaforcederien,justecelledemelaisserfaire.
Unefièvreetundélireencorepluspuissantsqueceuxdesderniersjourss’emparentdemoi.Jene
saismêmepluscequejedis.Enfinsi,jelesais:«Encore»,«prends-moi»,«net’arrêtepas»,
«plusfort»,«jeveuxquetumebaisesjusqu’àcequej’aiemal»…Cesmotss’échappentdemoi,je
nepeuxpaslesretenir.Tyeesefaitd’ailleursunplaisirdelesexaucer.Notrecorps-à-corpsatteintun
niveaud’intensitéetdebestialitéquejenecroyaispaspossible.Tyeemeretourneàquatrepatteset
mepénètrepar-derrièretoutencaressantmonclitoris.Ilgémitdansmonoreillependantquejeme
cabre,puismedressesurmesgenouxetmeplaquedosàsontorse.Ilaccélèrelacadence,touten
continuantàmestimuleravecsamain.Sespectorauxcontremesomoplates,sabouchesurmoncou,
salanguequiparcourtmanuque…Toutestdivin.Jeretombesurmesbras,creuseencoremesreins.
Ilralentit,prendletempsdemefairesentirtoutesalongueur,salargeur,sapuissance;ilmelaisse
crier,gémir,l’appeler.Ilattrapemescheveux,qu’iltirejusteassezpourquejeredresselatêteen
alternantgémissements,halètements,alorsquemesreinsviennentsanscesseàlarencontredessiens.
–Jevaistefairejouir,maintenant,murmure-t-ildansmonoreilleavantdepoussersonglandà
l’endroitleplussensibledemonintimité.
Ilaàpeineletempsd’accomplirunlégermouvementenarcdecercleque,hallucinée,jesens
effectivementl’orgasmepartir,irradierdemonsexe,balayertoutmoncorps,meterrasser.Jesensles
vaguesdemonplaisirredoubleralorsqu’ilsetend,qu’illaisseluiaussilajouissancel’envahir,puis
quittersoncorpspourgagnerlemien.Jesuistremblantsurmesmains,saisiedespasmes.Ilagrippe
meshanchesetgémitmonnom;jecrielesien;jepousseuneultimefoisversluietl’entendslâcher
legrognementdeladélivrance…Etc’estensemblequenousretombonsparmilesfleurs,épuisés,
rassasiés,heureux–vraimentlibres,oui,pourlatoutepremièred’unelonguesériedefois.
5.Unevéranda,deuxsallesdebains,ungramophoneet
quatrelouveteaux
Nikkie
–Browning,appelé-jedepuislaporteentrebâilléedemasuite.Browning!
Pasderéponse.
Bienentendu.Jamaislàquandonabesoind’elle…
OK,jesuisinjuste.OK,j’oubliesansdoutelesquelquesfoisoùellem’asauvélavie–
littéralement.Maisunenouvellefois,faceaumiroirdelacoiffeuseanciennequiornelachambreàla
décorustique,jeregardelecarnagequ’estentraind’accomplirlamaquilleusedemonmariagesur
monvisagetoutenrefusantdem’écouteretd’yallermollosurlesfauxcils.
–BROWNING!finis-jeparm’époumoner.
Aumomentoù,commepourrépondreàmesprières,Browningfaitsonentrée,jemesouviens
qu’ilfautfaireattentionàcequel’onsouhaite…carils’agitnondelafillemaisdelamèrequifait
irruption.
–Jepeuxvousaider,Nikkie?medemandeDiane.
–Je…Je…bafouillé-jeenpiquantunfard.JecherchaisNaomi.
–Elleestalléeengueulerletraiteur.C’estsamanièreàelledefaireretomberlapression.Comme
vous,j’imagine…semoquelamèredemameilleureamieavantdemeproposersonaide.Sivous
avezbesoindequoiquecesoit,jesuislà.
Elletireunfauteuilpours’asseoiràmescôtés.
DianeBrowningdanslerôledelademoiselled’honneurdesecours…Aprèstout,pourquoipas?
Etpuis,c’estdanssonhôteldeBigSurqu’onsemarie–hôtelqu’ellenousagénéreusementprêté.
L’AubergedelaChasse–baptiséeainsienréférenceàDianelachasseresse–estuneluxueuse
demeure«àl’européenne»delafinduXIXesiècle.Elleestcomposéededeuxailes,dechacune
troisétages–assezgrande,donc,pourlogertouslesinvitésdurantleweek-end.Lafaçadeestde
chauxblanche;lepatio,couvertdetomettes;etletoitestentuilesdeterrecuite.Bref,l’endroitest
chic,champêtre,charmant…IlfallaitbiençapourconvaincreTyeededérogeràlatradition.Il
voulaitquenousnousmariionsdanslaMaisondelacascade,toutelameutelevoulait.Maisj’ai
plaidéqu’ils’agissaitd’unenouvelleère,pourchaqueclan.Cemariagen’accueillepasseulement
lesloups:lesfondateurssontlà,ainsiqueSaraetd’autresanciennescamaradesdeTheTaThau,
Aliceégalement,ettouslesemployésdechezSally,pourneciterqu’eux.JeveuxqueTyeeetmoi
soyonslesAlphasdel’ouverture.Biensûr,nouscontinueronsd’éloignerceuxquinerespectentpas
nosterresetleurmagie.Maislesautres,qu’ilssoientsorciers,démons,humainsouvampires,sont
lesbienvenus.
Quiditnouvelleère…ditnouveauxalliés!
–Peut-êtrepourriez-vousenenleverunpeu?demandé-jeàDianeendésignantmonvisagede
clown.
–Jevaiscommencerparenlevercettemaquilleusedelà,déclarelafondatricecontrolfreaken
entraînantlamake-upartistpourlafairesortirdelasuite.
Lamaquilleuse,déstabilisée,selaissefairesansréagir.Ilfautdirequecen’estpastouslesjours
qu’ontombesurdescaractèresaussibientrempésqueceuxdesdeuxfemmesBrowning…Demon
côté,jememordslalèvrepournepasrirequandDianerevientseposterfaceàmoi.Ellemeregarde
avecunairsceptique,puismurmure:
–Etpulchritudo.
Et,commedansCendrillon,levilainchignonchoucrouteetlecontouringàlaKardashianse
transformentenunecoiffureromantiqueetenunmaquillagesubtil.
–Voilàquiestmieux,soupireDianeaumomentoùsafillefaitsonentrée.
Jesais,DianeetNaomiBrowningdanslamêmepièce:«attention,danger»,penseraientcertains.
Mais,encinqmois,leschosesontbienchangéauseindenotrepetitecommunauté.Laperspectivede
notreunion,àTyeeetmoi,apermisderéunirlameuteetlessorciers.Naomiamêmeobtenude
l’Alpha,avecl’accorddesnôtres,derestituerleurspouvoirsauxfondateurs.Aprèstout,euxaussi
ontledroitdeveillersurleurvilleaumieux.PuisquemameilleureamievaunjoursiégerauConseil
desfondateurs,elleadécidéd’apprendredesamèreenquoicerôleconsiste.Désormais,ceconseil
seralàpourreprésenterlesintérêtsdessorciersdanslaville,gérerleuraccueiletleurintégrationau
mieuxetprévenirtoutdébordementliéàl’usagedelamagie:ceseraunemissionfondamentalesion
veutqueleshabitantsdeRiversideCreekacceptentcettenouvellecommunauté.Bref,lesfemmes
Browningsesonttrouvéunobjectifcommunet,entreelles,toutestapaisé.
–Tunevasquandmêmepast’habillercommeça?demandeDianehorrifiéeàlachairdesachair.
Alorsquetoutlemondesaitqu’àunmariage,cequ’onregardeavantlamariée,c’estlademoiselle
d’honneur–sansoffense,Nikkie.
Bon:presquetoutestapaisé.
Naomiestpourtantravissante,danssapetiteroberosepoudréetrèsBabyDoll.
–C’estduAlaïa,maman,s’exaspèreNaomi.
–Ahbon?Courtcommeça,ondiraitduprêt-à-porter.
–Mère?grincemademoiselled’honneur.Jecroisqu’onabesoindetoi…n’importeoùsaufici.
Dianecherchemonregardd’unairinterrogatif.Jehausselesépaulesavecunairimpuissant.
Dianesecouelatête.Enprenantlaporte,jel’entendsmarmonner:
–Fichucaractère…
–Mamèrevamerendredingue!soupireNaomienselaissanttomberdanslefauteuil.
–Oui?Ehbienheureusementqu’elleétaitlàpourrefairemonmaquillageentonabsence,jete
signale,attaqué-je,aucombledustress.J’avaisl’aird’unecandidatedetélé-réalité,avantson
intervention.
–Elleamaltravaillélesfinitions,commetoujours,rétorquemonamie.Elleauraitquandmêmepu
utilisersespouvoirspourt’enleverunoudeuxkilos…T’asforci,depuislesessayages.
–Tuesunepeste,contre-attaqué-jeenmemordantlalèvrepournepassourire.
Jesuispeut-êtremaso,maisriennemedétendplusquedemechamailleravecNaomi.
–Jesuistameilleureamie,réplique-t-elle.
–J’aitoujourseudesgoûtsdéplorables.
–Jel’avaisremarquéàtesfringues,lapremièrefoisquejet’aivue.
Coupantcourtànotrehabitueléchangedevannes,quelqu’unfrappeàlaportedelasuite.
–Quiest-ce?demandeNaomienallantouvrir.
–C’estJohn.
–Lemarién’estpasavectoi?s’assure-t-elle.
–Non,jel’ailaisséavecsesvœuxetunverredebourbon.
–Jetepréviens,ditmademoiselled’honneurenouvrantautémoindeTyee,situesvenuicien
espérantmeséduireavantlacérémonie,çaneprendrapas:tuesbeaucouptropvieuxpour…
Maismameilleureamieneterminepassaphrase.Ilfautdirequemalgréses41ans,leshérifest
franchementcanon,danssontuxedo,avecsaboucheàlaBradPittetsonregardbleuazur.
–Jenedraguepaslesgamines,ditJohnenentrantdanslasuite.Etpuis,j’aidéjàbienassezà
faireavecuneseuleprétendante,cesoir…
–Quiça?m’enquiers-je.
–Laura.Heureusementqu’elleestvenueavecsonfils,sinonellenemelâcheraitpas.Là,au
moins,çadivisel’attention.
–Elledoitêtreheureuse,entouréedesdeuxhommesdesavie,plaisanté-jealorsqueJohnfranchit
leseuildelachambre.
Ils’arrêteuninstantsonné.
–Waouh.Tuessuperbe.
–Tuescertain?Jeneressemblepasàunedecesmariéesdecatalogues?
–Turessemblesàcequetues:unereine.
JemesuisbeaucouprapprochéedeJohn,depuiscinqmois.Déjà,parcequ’ilestlemeilleurami
deTyee.Ensuite,parcequenousavonstouslesdeuxdesprojetssimilairespourlaville.Maintenant
quelamagieestdenouveauautorisée,ilesttempsdefaireacceptercetteréalitéaurestedela
communauté–ceuxquin’ontpasdepouvoir.Çanevapassefairetoutdesuite,onnelèvepasen
quelquessemainesplusieursdécenniesdetabous.MaissinousvoulonsqueRiversideCreekpuisse
redevenirlazonemystiqueoùsesontinstallésmesancêtres,uneterred’accueilpoursorcierset
sorcièrespersécutés,ilfauts’atteleràcechantier.
C’estd’ailleursàcetobjectifquej’aidécidédeconsacrermonavenirprofessionnel.Enfin…je
neveuxpasmettrelacharrueavantlesbœufs,ilmeresteencorebeaucoupdetravailavantle
doctorat,maisj’aimeraistravaillersurlatransformationdelamatièreenphysiquethéorique–pour
comprendrecommentlasorcellerieagitsursonenvironnement,afinquecessentenfintoutesces
anciennescroyancesettraditionsobscurantistessurlamagie.Parcequetantqu’onn’aurapas
expliquélasorcellerie,ceuxquilapratiquentcontinuerontd’êtrepourchasséspartoutdanslemonde.
EtRiversideCreekresteraleseulendroitpoureuxoùtrouverunvéritablerefuge,souslaprotection
delameute.
–Tiens,meditJohnenmetendantunefeuilleformatA4pliéeentrois.
–Qu’est-cequec’est?
–Moncadeaudemariage.Etunevieillepromessequej’aienfineul’occasiond’honorer.
Jedéplielepapier:ils’agitdemonactededécès.Jerestemuettedestupeur.C’estpeut-êtreidiot
maisj’ail’impressiondemeprendreuncoupdepoingdansleventre.
–C’estbeletbienfini…murmuré-je.«NikkieO'Neil»n’existeplus.
–Oui,elleaétéretrouvéemorteàlafrontièreilyacinqjours.
Jesuissonnée.Jenepensaispasqueçameferaitunteleffetdetenirentremesmainsunpapier
officielannonçantmamort.Mêmesic’estuneexcellentenouvelle,quivapermettrequeleFBIcesse
demerechercher,çarestedéstabilisant,etsurtout,çaravivededouloureuxsouvenirs.
J’aiunepenséepourlesabsents:monamied’enfance,Faye,quejenereverraijamais.Mes
parents,adoptifsetbiologiques,décédés.CeuxdeTyee,assassinésquandiln’étaitqu’unenfant.
Declan,dontlatrahisoncontinuedemeurtrirlameute.EtCara,malgrétout,carsafolieenla
détruisantabienfaillitousnousemporterdanssaspirale.Puiscettemélancoliequis’emparedemoi,
aulieudelachasser,jedécidedelachérir.Ellemerappellequ’iln’estcertespasfaciledevivreen
exilé,qu’ilfautfairedenombreuxdeuilsetsacrifices,maisqu’avoirtoujourslaforcede
recommenceràzéro–c’esttoutcequicompte.Carlemondenevousattendpas,quoiqu’ilarrive.Il
n’arrêtepasdechanger,lui.
–L’important,c’estqu’ilnousresteNikkieDarkridge,non?meconsoled’ailleursJohn.
–JenesuispasencoreMmeDarkridge,souris-je.
–Non,maistunevaspastarderàledevenir.Parcequejecroisqu’ilesttempsd’yaller,dit-ilen
metendantsonbras.
–Monsieurleshérif,dis-jeenm’enemparantaveccérémonie.
–Madamel’Alpha,merépond-ilsurlemêmemode.
Noussortonsdelasuitepuisdescendonsl’escaliercentral,Naomiànotresuite.Noussortonsde
lamaisonetjedécouvrelaterrasse,oùauralieuledîner.Jem’émerveilledelafaçondontelleaété
agencéeetdécorée,avecdestablesrondesauxbellesnappesblanches,delasublimevaisselle,des
flambeauxetdeslampionspartout,prêtsàêtresallumésausoleilcouchant.Quelquesfleurs–
blanches,rouges–maispasdansdesvases:enracinéesdansdespots.Jevoulaisuniquementdu
vivantpourmonmariage.Lafontaineenmarbreitalienestparcontrerempliedepétalesderoses
rouges.UneentorseàmesprincipesdontjedevinequeDianeestresponsablemaiscen’estpas
grave:ellepensaitbienfaire.
Pourvivreensemble,ilfautaccepterdenepasêtred’accordsurtoutetnesebattreque
lorsquec’estnécessaire.
Etpuis,mêmesicen’estpascequejevoulais,ilfautadmettrequelerésultatestbeau.
Del’autrecôtédelaterrasse,quatremarchesdonnentsurlaplageprivativedel’hôtel,làoùsont
déjàinstalléslesinvitésetlequatuoràcordes.
–Aufait,quiestcenséteconduireàl’autel?medemandeJohnenlâchantmonbras.
–Moi,ditTyeeenfaisaitirruptionderrièrenous.Onadécidéçacematin.Aprèstout,c’estleseul
symbolequinouscorresponderéellement.
Monsoufflesecoupe.Tyeeestépoustouflantdansuncostumetrois-piècesd’unbleuprofond,
presqueélectrique,d’oùjaillitunechemised’unblancétincelant.Sasilhouettelongiligneet
puissanteluipermetdeporteravecdésinvoltureunnœudpapillonanthracitesatiné.Ilestàlafois
élégantetmoderne,d’unebeautéinaccessibleetpourtantincarnée.Sescheveux,pluslongsquelors
denotrerencontreàlafindel’étédernier,ontunjolimouvementversl’arrière.Rasédeprès,ses
maxillairessaillantsetsespommettesdessinéessontmisenvaleur.
–Hey!Maisvousêtesmalades!s’emporteNaomi.Vousnesavezpasqueçaportemalheurde
voirlamariéeavantlacérémonie!Vousn’avezdoncaucunsensdestraditions!
Maismonfuturmarin’écoutepaslesrécriminationsdelademoiselled’honneur:ils’esttourné
versmoietmedécouvreenfindansmarobe,faitesurmesureparunevaleurmontantedustylisme,à
SanFrancisco–c’estbienentenduNaomiquis’estchargéedeladénicher.Elleestlongue,
romantique,touteentransparence,avecunprofonddécolletédansledos.
–Çateplaît?demandé-jeanxieuse.
–Jen’aijamaisrienvud’aussibeau,confirme-t-ilenmetoisantdesesmagnifiquesyeuxdorés.
–C’estdeladentelledeCalais,commencé-jeàexpliquerentouchantmarobe.Jecroisqu’il
s’agitd’unevilleenFrance.Lastylistequiafaitlarobevaunefoisparanàl’atelierpouracheter…
–Jeneparlaispasdelarobe,m’interromptTyee.Jeparlaisdetoi.Mais,ajoute-t-ilen
m’examinantplusattentivement,larobeestmagnifique.
Jesouffleungrandcoup.C’estidiotmaisonignoreàquelpointonestgirlyetàquelpointonva
fixersurunehistoiredechiffonstantqu’onn'apasorganiséungrandmariagequiestcenséchangerla
donnedumondeocculte.
Rufusarrivesoudainderrièrenous.
–Prêts?nousdemande-t-il.
C’estluiquivaorchestrerlacérémonie.Ils’estfaitordonnerministreduCultepourl’occasion–
dequelculte,çarestevagueetconfusdansmonesprit.Lafoicontinued’êtreunequestionquime
dépasse.Tyee,lui,croitaudestindepuislanuitoùleDaemonm’asauvée.Moi,jedoisencoreme
débattreavecl’absurditédelavieetlesinévitablesquestions:pourquoivient-onaumonde?
Pourquoimeurt-on?Àquoisertdansl’intervalledesebattrequandonvoitlacruautédontsont
capableslesêtresvivants?J’aimeraispenserqu’ilyaundestin.Çam’auraitentoutcasaidée,dele
croire,durantcessemainesoùj’aiapprisàmaîtriserlatransformationenloup–mesinstincts,mes
pulsions,messensationsexacerbés.Croirequ’ilexisteunordre,unplanpourchacundenous
dissimulésderrièrelechaosaideàsupporterlevideautantquelasouffrance.Moi,jen’aipascette
chance.
Maisàlaplace,j’aiTyee.
–Prêts,réponds-jepournousdeux.
–J’aiuncadeaupourvous,avantqu’onyaille,prévientRufusalorsquenosdeuxtémoinsvont
avertirlesinvitésquelacérémonievacommencer.Enfait,c’estuncadeaudelapartdetoutela
ville…
Ilsortdesapocheunpendentif,accrochéàunechaîne;unpetitboutderochegriseauxreflets
nacrés.
–IlprovientdelacaverneoùtuasétésauvéeparleDaemon.Lesmembresducovenl’ont
consacréafinqu’ilvousprotège.
–Oh!Rufus,réponds-jetouchéealorsqu’ilmel’attache,c’estadorabledevotrepartd’avoir
lancéunsortdeprotectionpourTyeeetmoi.
–C’est-à-dire,souritRufusenposantsamainsurmonventre,quequandjedisais«vous»,jene
pensaispasspécialementàTyee.
Quoi?Hein?Qu’est-ceque…Qu’est-cequeçaveutdire?
Perplexe,jechercheTyeeduregardmaisluifixeRufus,lesyeuxécarquillés.
–Attends,Rufus,demande-t-ilaudoyendelameute,tuveuxdireque…que…
–Tyee,bordel,juré-jeenplaquantmamainsurmabouchealorsquejecomprends.Jesuis…je
suisenceinte!
Nouslaissonss’échapperuncridejoiepuisjemejettedanssesbras.Ilmesoulèvedusoletme
faittournerdanslesairs.Ilm’embrassesifougueusementqu’ilnedoitpasrestergrand-chosedemon
maquillage–etsincèrement,jem’enfiche.
–Onvaavoirunmini-nous!s’écrie-t-ilunepremièrefoispourlecielavantdemereposerausol
et,lesyeuxdanslesyeux,derépéter:onvaavoirunmini-nous.
Jesuissonnée,désorientée,inquiète,excitée,impatiente,ahurie.JemetourneversRufuspourlui
demander:
–Commentest-cequetulesais?
–Toutcequejepeuxdire,sourit-ilavecmalice,c’estqued’aprèscequemurmurentlesRustles,
cepetitbonhommen’apasfinidefaireparlerdelui.Etqu’ilvadonneràsamaman,quidésiresi
ardemmentl’unificationdumondeocculteaveclemondehumain,denombreusesraisonsd’êtrefière.
Allez,jevousvoisdel’autrecôté!ajoute-t-ilennoussaluantavantd’allerprendresaplacedevant
l’autel.
–Faireparlerdelui?Qu’est-cequeçasignifie,àtonavis?demandé-jeassommée,avecun
sourireextatique,àmonfuturmari.
–Jen’ensaisrien.Toutcequejesais,répond-ilenmetendantlamain,c’estquegrâceàlui,nous
nesommesplusqu’àunevéranda,ungramophone,deuxsallesdebainsettroislouveteauxdela
félicitétotale.Tuviens?Onyva?ajoute-t-ilcommesiavancerversl’autelmaindanslamainavec
safiancéeenceintesanssavoirdequoidemainserafaitn’étaitpaslachoselaplusvertigineuseet
effrayantequ’iln'aitjamaisfaite.
Etaprèstout,ilaraison.
Qu’onappelleça«accomplirsondestin»ousimplement«sejeteràl’eau»,çan’arien
d’effrayant–dumomentqu’onestsûr.
–Onyva,réponds-jeenglissantmamainmenuedanslasienne,simasculine,sirassurante–
bref:faitepourmoi.
FIN
Égalementdisponible:
Donne-moitonâme
GloriaRobin,jeunemusiciennerockpleinedetalent,estcontactéeparBenjaminMarlow,un
mythiqueproducteurnew-yorkais.Benjaminl'introduitdansungroupeafinqu'elleensoitla
chanteuse.Toutsepassebien,legroupeestsympathique,Gloriasesentbienaccueillie,etBenjamin
auncharmefou.Toutestparfait?Tropparfait!CarBenjaminestunvampireâgéde239ans,tout
commeJoan,Kim,AlexetWilliam,lesmembresdugroupe.
EtGlorial'ignore...Est-elletombéedansunpiège?Pourra-t-elles'ensortir?Etlevoudra-t-elle
seulement?CarBenjaminMarlown'estpasseulementunproducteurdegénie,c'estavanttoutun
vampireàl'apparenced'unhommede29ans,àlabeautéépoustouflanteetaumagnétismeirrésistible
Tapotezpourvoirunextraitgratuit.
Retrouvez
touteslesséries
desÉditionsAddictives
surlecatalogueenligne:
http://editions-addictives.com
«Toutereprésentationoureproductionintégrale,oupartielle,faitesansleconsentementdel’auteur
oudesesayantsdroitouayantscause,estillicite(alinéa1erdel’articleL.122-4).Cette
représentationoureproduction,parquelqueprocédéquecesoit,constitueraitdoncunecontrefaçon
sanctionnéeparlesarticles425etsuivantsduCodepénal.»
©EDISOURCE,100ruePetit,75019Paris
Septembre2016
ISBN9791025732939
DocumentOutline1.Vérité2.Venin3.LalouvedeRiversideCreek4.Dansunchampdecoquelicots5.Unevéranda,deuxsallesdebains,ungramophoneetquatrelouveteaux